Nosologia methodica : sistens aegritudines morbos passiones ordine artificiali ac naturali

발행: 1790년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

tem apta onus aeger et asphyctius; in acutioribus conuulsio tragoediae fine in imponet, at, post mortem crescebRnt maeulae, et putredo cito perliciebatur.

C im aer summe calebat, illae tres periodi intra biduum,

vel triduum, pereurrebantur. Epidemia et coni igio calore aerisere se barat, frigore remittebant in Carolina meridionali, ita et sympto muta , ac perieulum. Aegiitudo peior, si aer clausos. non renouatus, si robur natiuum maius, apud peregrinus, meticulosos,eXercitatos; aut mi rbis pra gressis debilitatos. Qui ad ultimam periodum deueniunt, Onanos moriuntur.

In prima periodo cephalalgia, lumbago, ophthalmia, lucis

intolerantia, faciei rubor quo intensiores, eo morbus vela ementior et acutior; quo prima periodus breuior, eo breuior etiam secunda: si enim pulsus vehementia cestaret ante tertii ini diem,

mors circa quintam accedebat. Pulsus depressus tertia dic symp- tomata pessima praenuntiabat; quo grauior debilitas initio, eo periculum maius. Hypsitusis urinae primis diebus quo uberior, eo peioris ominis. In fecunda per iodo. Si secunda aegi itudinis die oculi flavo Leebant, mors cluarta accedebat; si sub finem tertiae diei, morbus vel feliciter, vel tardius terminabatur, ut decima tertia, vel deci ma quarta : quo fauedo tiriens ,r, et velocius extensa, eo peius; rubedo oculorum, et circum vos da Oria crescens ominosa. VO mitio nigra viplurimum letalis; liuiditas macularum, labiorum, unguium, nec nota faciei rubor, aut pallor, mor em instantem designabant. Deiectio frequens, maxima, nigra sine levamine, mortifera; omnis liaemorrhagia, excepta nasali et catamentali, ominosa; ab iselium a mors in promptu. Typhus telerodes contagiosa est. Athos tantum, maxime peregrinos ex regionibus frigidis aduenas, Indos, Hybridos, Mulatros Omnes, exceptis infantibus, una tantum vice afficit; Nigri vero ab eo morbo numquana assiciuntur. Definitur febris in qua pulsus vehementia biduum, aut tri duum tantum durat, ut in ephemera; sine euacuatione critica definit, set superest maxima debilitas cum pulsu paruo, qui leui corporis motu, aut situ erecto evanescit, accedente cito auri γDe uniuersali, pulsu minime frequenti, et sine calore; epide mi ea

fuit in Cuo lina ab exeunte Auz tuto anni 17 S ad Ottobris di midium.

112쪽

96 CLASSIS IL FEBRES CONTIN.

S. Dphκs exhaustorum D. Delloii, D. M. Voyage auX Indos ori Aegri Lusitanicis vocantur, E c ados. Apud Indos frequens est morbus eorum, qui venere eX- hausti sunt; febris scilicet continua, in qua pulsus nunc est sortis et plenus, nunc vero et illico debilis, et sere inconspicuus. Vrinae valde rubrae, sed pellucidae ; cutis sicca, calida; sessmagna , Pervigilium, nausea. Therapeia eX analepticis, cibis ouehymis et eupeptis petenda, ut ovis, panatellis, iure carnium; potus sit vinum Paululum aquatum; nec timendum est ne febris et calor increscant, cum nihil ad illam curandam sit aptiuS. 9. Typhus a manipuera. Manipuera est succus iatrophae manthoi, seu manditi Oeae Pisonis, cuius radix siccata est panis Americanorum; succo illo intus sumto, corpus inflatur maXime; ventriculus dolet cum ructu, nausea , tenesmo; hinc moX oculi obfuscantur; vertigines, perpetuique dolores capitis accedunt; tandemque EXtremorum frigus, animi deliquium, et ipsa mors succedit. Antidotus sunt flos taliambi, an baccharidis' et grana Bi-Xae uruca, Vulgo Roucou. Incipiendum ab emeticis, et dein piper reticulatum, moX succuS limonum, ananae adhibeantur. Guill. Piso Hist. natur. l. 5. cap. 17. a1 o. T bus pituit a. Febris lenta neruos pituit a. Huche de m. bil. ano m. p. IOI. R. Stoll. rat. med. passim.

11. Tnhus bili a. Stoll. l. c. T. 2. p. 51. 265. Est labris biliosa anomala per dispositionem peculiarem,

a moerore corpore eXhausto, aut a praegresso morbo, maXimo

febri, sub insigni solidorum laxitate, imbecillitate, minime vi Leerum abdominis, adiuuante anni tempore: exigua horripilatio, exiguus calor et marcor. Salus a emesi, postea roborantibus.12. TIsbus vermiuofa Journ. de med. Mai. 1763. p. qq3.13. Typhus plethorica. Stoll. l. e. T. 2. P. qO. T. 3. P. 97. TO R. nexu cisti inflammatoria, et inflammatoria, putridam

simulans. Febris homotona, exacerbatio tamen Nocturna parua symptomata mitiora, inulta putridis affinia, ut signa saburrai', coma, CXcretiones spontaneae: emesis, catharsis, stinaulantia nouiuuant: incerta solutio, uerisia. Salus a methodo antiph loci stica tum roborantibus, initio noxiis.

113쪽

a. pituitosa neruosa. Gla s. de febr. e. p. IO2. Graue p. 183. Sisu. T. 2. p. 35. R. CL Spec. IO. et 2. a mitis his, ut tamen pituita vitrea iii hac magis obsideat viscera abdominis, quae critice emouenda. b. lactea. Journ. de med. Aug. 176 . P. II 2. Lenta febris cum colica, galachirrhoea. ab enemat. sument. emollientibus, potu diluente, eceoproticis et C. P. c. rheo febris lactea cum copiosa lactis secretione.

do Κrvo ita historia febris hecticae, omnis aeui obseruata medica continens. Vindob. 1783, 8. Gonus est febris continuae, quae chronicorum morborum morossensim, et sine virium nutabili prostratione, atque exigua pulsus a sano disserentia, ad plures septimanas, imo menses, cxtendi conlacuit cum pulsu post pastum frequentiori, alias et tenui, debili, subduro. Confundi solet eum Amphimerina tabida et lenta, quae singulis diebus, vespere potissimum, sine causa euidenti exacerbatur ; sed differt ab ea, quod a pastu et vespere eXacerbetur, numquam penitus cessalis, seu remittens. Hanc Hecticam vocarunt Graeci, seu laabitu alem, cuius calorem constantona , et ideo solidis quasi inhaerentem dixerunt; firma etiam ae solutione dissicilis sit. Dis snguuntur primaria a tabe et a phthisi, ex eo, quod nulla pars in hectica vicere, vel abscessu sit vitiata, ut in tabe et phthisi vitiantur viscera; ut tamen secundaria tabes et phthbseos comes sit non raro.

Hectica Gatini, et omnium olus sequacium, Sodenhami p. 524. Lenta Febris Iuncher. tab. 68. Frider. Hossemanu. T. a. p. 175. qui eam ab amphimerina distinguunt. Ηecticam duplicem statuit Galenus de disserent. febrium, Iib. I. p. primam qualis est a nobis definita; alteram

quae Iuxta Ipsum vera tabes est, aut tabis comes assidua. '' Hippocrates noliten ptoprIum nam et lentam cognom nausi ; Ve huius gener;s non adhibuit , sed tum nomina generica distincta cui mi iis e chistico usas eam diutiu- que morbo computunt. Cum axi

114쪽

CLASSIS II. FEBRES CONTIN.

Vtrum, hecticam, more aliarum sebrium, ut synoelai, ephe merae, ampli imerinae, t Iliaeae, incedere, et harum charactere sublato ipsam succedere exquisitam, an illas imperfecte soluta, hac iudicari, d1xeris, perinde est. Disert a typho, symptomatum gradu minori, duratione longiori multo, oithostadia; aegri enim vix lecto assiguntur. Ab intermittentibus duplicatis, aut triplicatis, haemitritaeo,

sollers disquisitio clinici discernet signis facile parabilibus, illarum stadiis maxime manifestioribus. Calor heeficarum exiguus est, eum acutarum eo comparatus, semper gliscens sui similis, aegris non molestus, ad manus tactum primum debilis, paulo post acredinem acerosionem quamdam ostendit, diu periistentem, vesperi tamen et a pastu, tussiue, increscit: manitestus potiss. in Volis manuum et pedum plantiS. Vrsna est latersisa, sedimento grauiors, ut manus iudicabit tenens, utplurimum reserta, ad vas recipiens cuticula, quasi oleola, etiam innatans. AIuus aut obstipata, aut frequenter soluta, cum ephidros

pler. compensante alternat, non raro colliquatiua.

Ciborum appetitus aut deletur, aut picam aemulat; sitis masor, cum voce rauca et clangosa, asthmate, dyspnoea, orthopnoea stipata, et tussi, doloribusque vagis, aut maxime ex de- cubitu, saepe eXulcerante, vigiliis, morositate, hypochondriasi, deliriis, phrenitide, spasmis, macie sensim increscente, ariditate oris cutisque, colore corporis cachectico, lurido, cum squaloro insigni, alopecia, lacrimarum sente siccato, anchylos. Sunt, qui hecticam a lentis febribus maXime typo, pastum temporis seruante, distinguant, quum in his exacerbatio nulla obseruetur.J Signa generica hecticae sunt I ' febricula tam mitis, ut si aegri febricitent id non sentiant nisi in ultimo gradu; 29 cutis

siccitas cum calore sicco, peri, non tamen ad thermo metrum notabili; 3' una aut altera post cibum hora, calor et frequentiatem Hectica si nomen huius moris rIsi prius noster ori est anteponen-bi antiqui minum, vacuum, FHris dum in huc genere designando. tinta, nomen ordinis, non gene-

115쪽

pulsus augentur; Α' interea pulsus est minor, quam in1tatu sano.

I. Hectica infamilis Sudeuhami p. 52ψ, Febris infan-rum, Ride r. II mauu. pag. 177. Infantes sine insigni calore languciat eum appetitus deiectione; tam artus, quam corporis truncub, ubique ema

ciantur.

Curatio. Rhei electi uncias duas in tenuis cet risiae libris duabus insunde, bene obtura lagenam; hinc bibat pr. ordinario cum et sine cibo. His absumtis ad tertiam iterum aquae alias duas libras substitue, eidem rheo superasiundendas; si vero metus sit, ne prima vice aluuS nimis moueatur,vneia letia rhei statim lassiciet; bdenhamus Schedula monitor. P. 52 . a. Hectica vespertina, seu febricula vespertina, Morgau. animal oeconomy. Propos. 15. Constat iterata obseruatione, pulsum apud omnes hominos, cetera sanos, frequentiorem euadere post pastum, ita, ut si pubset horis matutinis ante ientaculum arteria 66 vicibus in minuto,ea 8 vicibus pulsatura sit post prandium, hoc est in ratione 1 o ad I 29, sere ut IO ad I S. Illa vero frequentia perseuerat usque ad noctem mediam, sed sensim decrescendo, ita, ut numerus pulsationum una hora post prandium sit ad numerum hora undecima nocturna, ut 8

ad 78 circiter. Ex principiis Morgani, cum in summa frequentia pulsus, vespertina sit ad matutinam, ut 8 ad pulsus vespertina est ad matutinam, ut 6 ad q9; velocitos sanguinis et diameter arteriarum vespere sunt etiam maiores, quam mane: cum autem

vis artuum potius decrescat vespere, euidons est ex definitione febris, illum statum febrilem fore, si notabilis seret mutatio; non minus hic status, licet omnibus sanis communis, vocatur febricula vespertina, quacum properamus omnes ad hecticam senectutis. seu ad mortem. Ex his sequitur, ut numquam pulsus rarior sit, quam summo mane inter dormiendum, atque ieiuno stomacho pulsas sit minus frequens, quam durante digestione. Digestio itaque est opus, quod, ut absoluatur, indiget aliquali sebricula, quasi, quod transit in massam sanguinis, indigeat tritu iterato, Ur Cina'

116쪽

CLASSIS II. FEBRES CONTIN.

horetur, et in cruorem mutetur. Si arteria pulset mane 6o xi cibus in minuto, illa consonabit eum pendulo simplici qgo lineas longo: vespere autem ea pulsatura est 68 vicibus in minuto et longitudo penduli vespertinis horis cum illa consoni erit ad longitudinem matutini ut 46 ad 64, seu 329 linearum. 3. Hectica Chlorotica, febris alia Horsit Part. 2. lib. I. I, oroni Dir.; febris virginea Sennert. de morbo virginum ' se bris amatoria etiam dicitur. Est febris vespere intensior, ast continua, non EXacerbans, pallore faciei, lassitudine, dissicultate respirandi in scalarum a Lcensu, capitis dolore, phlegmatia, pica, palpitatione, stipari solita. Vide Chlorosim. Ea vero Optime curatur syrupo martiali, aut limatura ferri, quae lympham crassam, inertem, qua vasa onerantur, cum catamenia deficiunt, attenuant; unde hoc opere liberata natura, a febricula illa quiescit. . Hectica Dphilitica Raim. Fortis; Mercurialis, Tom. 3. Fol. 22. Lenta febris Ayruc de morb. Vener. lib. q. cap. 3. C. IV. Rieriin. lin. med. a. q. Sept. 9. p. 743. Eonseca Cons. med. T. 2. cons. 62. Fournier EeOb. ub. d. schleichende Fieber. 2 Th. GKap. I. 2. B. p. 117 sq. Pleuch dem. ven. pag. 129. Andrή

Est febricula noctu crescens, chronica, vere potissimum infestans, cum doloribus nocturnis, sudatiunculis matutinis, quae tib ipsis doloribus nocturnis, aut nodis, guin mariSque, lauetur si vero suppurationes graues in ossibus accesserint, etiam amphimerina evadit.

Curatur balneis, lacticiniis, similibusque, modo specificas, philidis adhibeantur; secus aegrum absumit, cXsiccat, EX-

haurit.

5. Hectica scrophulos Boneri in Sepulchrol. Tom. 3. pag. I 46-153. Vide Febrem hecticam serophulosam. Russia de tabe glandulari histor. 23. Κortum Tom. I. p. 138. C. Non dissert a phthisi scrophulosa Mortoni. Si suppuratio iam adiit, erit amphimerina horroribus paroXysmos suos .inicias; si suppuratio nulla, usus aquae marinae conducit. 6. Hestica a calculis Boneri Sepulchret. lib. IV. P. 12 L. Ἱ om. S. Obs. 21.

Franc. Figueros Modieiis Hispalensis sobri lenta cum dysu-aia, urinis suliginosis, tenesmo, siti, linguae scabritie, aronula'

117쪽

Io Irum mictione absumptus est; calauli veli eae erant huius morbi

Principium, ante aperturam cadaueris ignotum.

Simile quid accidit sexagenario, qui sine dysuria mingebat, sed apepsia, virium languore, ct sobre lenta absumptus est;

calculum ignotum 1 uncias ponderantem gerebat in vesica. Casus hecticae a calculis renatibus occurrit in Boner. Sepulchr. libri q. s. I. Obs. 2I. 7. Hectica by dropum Bouet. Sepulclaret. lib. q. sect. T. C. Ea est, quae lauetur ab aquarum es usione in diuersis partibus, in qua tamen signa hydrothoracis, vel ascitis, deficiunt, secus enim morbus esset livdrollioraX, vel ascites. Ab bisorborace Sepulclaret. Ibid. observ. I , . I 3, 6-Ab Ddrothorace pericarii, Ibid. obs. 12, 6. In his speciebus inuenta est aqua nigrescens et putrida in alterutro thoracis cauo, pulmonibus illaesis, Coiter: vol vosi eae aquam flauam continentes in pulmonibus copiosae, vel pericardium, salso liquore turgidum, cum e0rdis aneurysmate, pulmonesque indurati visi sunt.

In orphanotrophaeis haec species frequentissima: Pupilli

scilicet vel patria, vel parentibus, orbati moerent, langu lat, debilitantur ; anoreXia, moerore, consecti lento febricitant, sensim absumuntur; nullumque huic malo remedium est, nisi reuersio ad parentes, ad patriam; medicamina evacuantia, quae an orexiae aut diarrhoeae gratia praescribuntur, inutilia, saepe noXia sunt. Plures gestant in cruribus , vel tibia, maculam brunneam, vel liuescentem, in lectulo immobiles, taciturni, omnia fastidientes iacent. SCHOLIV Μ. Hothica neruosa millis i. Hoetiea pestilens Senuere. Hectica a synoelio degener seu lenta Iunckeri ad typhos attinere videntur.

Heeticae, quae apostemate, fistula, ulcere alicuius visceris, aut partis, fouenturi ad tabem, vel phthisina, spectant. Hoeti ea a scirrho lienis, hepatis, pancreatis, uteri, ad splenalgiam, hepatalgiam, hepatirrhoeam, leucorrhoeam, cet. spectant, cum in illis sint alia symptomata febri magis notabi. in . 9. Heotica verminosa ID fmavu. T. a. P. 187.

118쪽

CLASSIS II. FEBRES CONTIN.

Febres verminosae puerulis ablactatis familiares sunt diuersi generis, eaeque multum anomalae, saepius tamen amphimerinae vel hecticae, talis est amphimerina tussiculosa, nec non ea, quae dentitionem saepe comitatur.

Hectica verminosa in hoc ab aliis dissert, quod post cibum

et Vesper e non constanter ingrauescat, quod saepe alui fluxum comitem habeat, in quo cinerea, vel grisea, excrementa succedunt, urina turbida cum sedimento limoso mingitur, quae in aliis hecticis non obseruantur. Praeterea socior oris singularis, quem acidum dicunt mulierculae, lumbricorum eXcretio, Pruritus narium, volaticus alterutrius genae rubor, dolores punctorii vagi in abdomino; aetas infantilis signa praebent; ab hac febri, tamen non immunes sunt adulti. Praecessit usus dulcium

saccharatorum.

Cura absoluitur catharticis et anthelmiraticis. Optime purgant, et vermes abigunt stibiata parua doli, inter quae serupus Glauberi ad guttas aliquot, infusa foliorum vel solliculorum Dianae cum manna, Hrupo florum persicae; aqua nouem insu-sionum, serupus rosatus solutivus; etenim cum de insantibus agitur, mellitis illa improuida aetas ludificanda est, secus medica- .mina recusat: unde saepe deueniendum est ad grana pauca tartari stibiali in aqua multa dissoluti, aut ad aquilae albae grana aliquot pulticula inuoluta. Si febris vigeat, abstinendum ab anthelm inlicis , imo a purgantibus validioribus iuxta Ho 'maunum, et v tendum acidis cum amaris, imo in hoc casu aquas Sel-teranas spiritu vitrioli correctas laudat Auctor, quod tantum adultis conuenire videtur; inter amara vermifuga eXcellunt semensantonici, tan acetum, cet.

IO. Hectica cacheclarum: a scabie Baglivi, pag. 215. C. Raulin. Beob. p. 23. F. Gherii onerv. di medie e civus C. I.

Est hectica seu lenta synastomatica, ut aiunt, quae cach cias bone multos assicit, citra purulentiam; unde dillari a phthisi et tabe; talis est febricula lenta conualescentium a febribus acutis, a phlegmasiis, a fluxibus, nec non chlorosantium , sco rhu-ticorum, suptii liticorum, hydropum, cet. Vade Vero febris vl- plurimum sequitur prognolin et medelam morbi principalis, cui adhaeret.

119쪽

II. Hecti a fluxuum: a vomitu, Riuer. Cent. IV. obe I: a leucorrhoea, Ephein. Nat. Cur. Cent. VIII. Obs. 27. fa lacris iactura M. N. C. Dec. a. a. I. phs 1 . Semiuis R. Hus mauu . Tissol. alii J. C.

EXacerbatur vespere cum calore acri, anoreXia, elipitis gra uitate veluti soporosa; mane sapor linguae est deprauatus cuin visciditate et dentium spurcitie, orisque laetore; accedunt hypochondriorum tenso, calor, lassitudo. Frequentissima est et abusu refrigerantium aliis febribus superuenit. 13. Hectica nerti ea, febris leuta ueruea Cl. Lorrdi de Melancholia pag. 176. D vre is e. nerve e. C, Non est acuta, ut ryphus, sed chronica, diu obscura, melancholiae nerueae inuetexatae sensim aecedens; ea abit, nisi curetur, in phthisin, aut tabem nerueam; nisi huc res re placeat omnem protopathicam, maxime, quae ab animi pathematibus

sponte orta est, exquisitam, testibus Galeno, Forso, Er. H mauno, Schesibam mero, Sorchio. J Tq. Hectica intermitieus, seu periodica: phthisi pulmonali simillima. C. Strach de febr. interna, p. I 5q. Signa febris intermittentis laruatae, phthiseosque pituitosae. Salus a cortice.

15. Hectica hereditaria. Tria a L e. f. et O. 16. Hectica bserica, hypochondriaca. Tru a f. 21. Aut pedisequa, aut comes passionis dictae. Hectica ab ingesis acribus, v. g. a ab ab usu salium volatilium. Huxham. Tom. 3- pag. 125. b) ab aromatum abusu. I. C. Becher tr. de submersa

morte app. Obs. II. p. 13 3.

c) a gua iaci in lue abusu. Forsus sch. ad ob . 9, L.

Obs. q. p. 35. R.

120쪽

1 CLASSIS M. FEBRES CONTIN.

19. Hectisa genetica , seu febrium male iudicatorum disequa. a) ab elode. Fores. L. 2. obs. 42.

Hi ex ardentibus. Zacui. Lusit. l. 3. Forest. l. q. Obs. q. Q ex intermittentibus. Forest. M. Alberri. A. H. Ea- fchius Mehler. G. Horst. G. E. Stabl. I. H. Schulae. Lotichius alii apud Truha l. c. f. 3O.co. Hectica ab ectopia. O a ventriculi hernia. Eph. VratiSi. Tom. 14. pag. qq. sq. II. Hectica tabida. Febris intermittens, aut scrophulosa, phthisi pulmonali simillima, C. Strach. sebr. interm. p. 15 . Kortum d Om. I. P. I 38. Ia. Hectica putrida. Rigler. hist. const. epid. pag. 119.

136. al. I . Hectica biliosa. Stoli. rat. med. T. 2. p. 265. α 5. Hectica catarrhalis biosa. I gler de morbo muc. p. I . 26. Hectica puruleuta. FrequenS.a a carie dentis. Petit. de morb. oss. 27. Hectica arthritica. Schroeder d. de arthrit. vaga. f.

q. OP. T. a. p. 395 J

. ORDO SECUNDUS.

FEBRES REMITTENTES.

Synethes et 'reta Danaida Hippocrati; Parox males Avicennae; Confinuae periodicae Sennerti; Continentes M0rtoni Pyreto t. pag. 12o; Proportionatae Torti; Remittentes Huxham, Pringle cet; Exacerbantes Sau-vag. Pathol. meth.; Sensoning Anglis:

sunt, quae ab initio aegritudinis ad finem usque aegrum non dimittunt, sed determinatis temporibus in quocumque stadio, adeoque pluries cum horrore, vel oscitatione, frigore,

SEARCH

MENU NAVIGATION