Nosologia methodica : sistens aegritudines morbos passiones ordine artificiali ac naturali

발행: 1790년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

sex menses. Morbus intra octo dies desinit, verum aliis morbis saepe peioribus viam sternit. Praeludiqm est catarrhale; primo scilicet die, rigent, horrent, calent, et frigent alternatim; secundo die labris maior, aegritudo vehemens, sitis, in appetentia, Iingua alba, humida, tussicula sicca, capitis et Oculorum grauedo, somnolentia perpetua, coryza, oculorum splendor, humiditas, aut lacrimatio cum sternutatione, palpebrarum deinde tumore, vomitu, diax rhoea, deiectione in dentientibus viridi; omnia ingrauescunt usque ad eruptionem: quarto die eruptio, maculae scilicet paruae, rubrae, in fronte et facie, pulicum morsibus perii miles, in corymbos congestae; in singulis succrescunt papulae, tactu, non visu, discerni biles, quae dein pectus, ventrem, et artus, assiciunt, in quibus maculae sunt tantum non prominentes, sed latiores et magis rubrae, quam in facie. Eruptionε , facta, nullus vomitus, sed tussicula, et labris cum dyspnoea, intenduntur, defluxio in oculos, somnolentia et inappetentia perseuerant. Die sexto frons et facies asperascunt pustulis exiiceatis, dum in reliquo corpore Papulae rubiculae permanent Oetauo die in lacte evanescunt et in reliquo dein corpore. No-μo die papulae totius corporis in sarinam tenuem atram abeunt, sed febris, dyspnoea, et tussicula quandoque augentur, non ita

tamen, ac in maligna rubeola.

Si quarto die superueniat phrenitis, malum, in quo casa

pulsus est exiguus, et hirudines temporibus feliciter admouentur. Si verminosos Rubeola aggrediatur, statim lumbrici sursum et deorsum egrediuntur omnes, vel saltem a cathartitis et emeticis, deinde nullus lumbricus videri potest. Circa finem rubeolae, si crescat febris et ardens euadat, cum siti intensa, malum. Cathar tica, phlebotomiae, ptisanae emulsio natae, vix prosunt. Post vomitiones viridescentes superueniunt diarrhoea aut dysenteria, quae finita Rubeola perseuerant; hae eatharticis absorbentibus resistunt,' phlebotomiae vero cedunt. Rubeola per se raro sum-n i momenti est, verum morbi eam sequentes saepe funesti. Dantur Rubeolae benignissimae, quae vix tres, vel quatuor, i dies infantes lecto addicunt et sere sine sobri ex tussiicula sicca et i maculis rubris tantum se produnt, quaeque uti variolae benigna. soli naturae commissaei broui lauantur, marime quae sunt *ψ'l radicae.

292쪽

α 6 CLASSIS III. PHLEGMAsIAE

. Riιbeola anomala; Morbilli anomali Sodenhami cap. S. ann. 167- pag. 143. Morbilli epidemici et maligni Morioni delabrib. inflammaturiis cap. 3. Rougeole maligne.

Disteri a regulari, seu benigna, 1' quod eruptio serius fiat, quam in benigna, scilicet a 5' ad 7 '' diem, imo iuXta Ddeuh

nium quandoque Ocyus, seu ante quartam diem et ' Quod grauia sint, tum praeludit, tum eruptionis, symptomata; 3' Quod non ita a facie exanclaemata, sed potius ab la umeris et trunco incipiant; ' demum sequelas periculosiores adducit. Symplomata ante eruptionem sunt rigor, Oscitatio, pandiculatio, virium prostratio, nausea, vomitio, iactatio inquieta, vertigo, cephalalgia, lumbago: morbis grauibus haec communia, sed et sunt exanthematicis istis magis propria, t pulsus, frequens et exilis, respiratio frequens et breuis, hypochondriorum oppressio, urinae pallidae, sopor, subsultus tendinum, spalmi, deliria cum oculorum

rubedine, aquositate, palpebrarum grauitate punctura cutis dolorifica; angina etiam accedit cum raucedine clangosa, tussit mOIesta, serina, in qua pueruli veluti sui cantur, ingesta euomunt, nigrescunt facie; cum autem post tam acrem luctam eruptio sacta est, sebris malignitatem suam partim deponit, motbus in stata est, et homotona febris usque ad eX siccationem papularum, quae tamen non semper in sarinam abire visae Sy Lubamo. Euentus autem huius speciei strepe est tristis et funestus, nam papulis recedentibus febris et dyspnoea intenduntur; datur per neumonia morbillosa, in aliis vero diarrboea morbillina, quae non est innoxia ut saepe fit in benignis, sed acris, dysenterica, aut torminosa; quandoque tussis, dyspnoea, et labris, hecticam arceo sunt, alias succedit phlegmatia et unafarca, Depe ophthalmia. Ddfert Rubeola ab scarlatina per interualla angulosa, quibus in pectore potissimum separantur corymbi papularum ru-heolae, cum in scarlatina est uniformis veluti rubodo, quasi vino rubro perfusa laxet cutis; a' a purpura seu perechiis , quia

maculae pelechiales sunt magis circulares: verum rubeolosae sunt magnitudinis et figurae incertae, variae; unde etiam, 3' ab incipiente variola discrepant: variolae enim nascentes maculaSexiguas, sed rotundas, reserunt; in purpura scorbutica maculae sunt liuidae, non sanguinei aut scarlatini ruboris, ut in Rub cola et scarlatina, atque incipit circa tertiam diem in benignis. iii maliavit quidem Rubeolis isolor papularum a rutilante rece-

293쪽

EXANTHEMATICAE. RUBEOLA. dit, sed acuties sympi matum eam a purpura scorbutica satis dis

terminat.

Quae morbillis superueniunt, aut succedunt, peripneum n-niae, anginae, tus es, diarrhOctae, anasarcae, ophthalmiae, Plithises, cet. , lgari methodo resistunt, et propriam Rubeolae curationi amnem c Xigunt.

Curatio S hamia. In adultis regimen calidum peius est, quam in insantibus, maxime in pituitosis, frigidulis, indoenim liuescunt et dein nigrescunt eXanthemata. Aeger se contineat in lecto, saltum per biduum, post primam eruptionem; decocti pectoralis cum syrupo variolarum et capillorum veneris sumat uncias treS, Vel quatuor, quarta quaqucthora, intermediis iusculis; eX eclegmate cum oleo amygdalarum, syrupis bcchicis et sacellaro parato, saepius lambat, dum tussis vrget; singulis noctibus sumat paregoricum usque dum conualuerit.

Papulis evanescentibus, sebris, dyspnoea, peripneumonia, s superueniant, indicantur phlebotomiae cum decocto pectorali et eclogmate ; circa diem duodecimam ab inuasione purgetur

. aeger.

Methodus Larbe Fractaua eadem est in Rubeola, ac in variola, ita ut ineunte Rubeola, si pulsus plenus sit et a ger plethorieus, a phlebotomia initium ducatur ; dein primae viae ante eruptionem, imo post eruptionem CX purgentur; atque in pituitosis, frigidisque per diaphoretica cardiaca eruptio promoueatur, sustineatur; cum e contra sec.-beehicis tantum insistendum, nee nisi duodecimo die purgandum sit. Cathartica magis indicantur, cum verminosae, aut putridae, labris signa simul se produnt, quod aliquoties vidimus. 3. Rubeola varioloris , Eebris leuticularis Boueri Poliath. : Variolae hermaphroditicae Felixit; Rotaeole boutonnee.

Est ea species, Parisiis familiaris, in qua post praeludia

Rubeolae, scilicet tussim siccam, coryZam, epiphoram, cet. superueniunt Papulae acuminatae, multo maiores, quam in RubeOl la vulgari, quaeque vestigia sui relinquunt. An vero ad variolam reserenda sit, dubito; quippe notum est, variolam etiam mali moris non raro incipere a catarrhali aseetu, seu tussi, lacrimatione, oculorum splendore, uti Rubeola vulgaris: de his vide

294쪽

Iam variolo dem, cuius eruptio vel praecedebat, vel immediate

consequebatur, variolam benignam in iisdem subiectis: sed in hoc distincta est variolodes a lymphatica, quod apud eos, qui

paucas variolae pustulas habuerant, pustulae Rubeolae variolo desin sarinam sacescebant, cum lymphatieae variolae pustulae intra diem circiter in suppuratum abeant, relicta quandoque cutis Dueola. Haee est eruptio. quae pro variola recidiva apud Plurimos habetur, non secus, ac variola lymphatica.

q. Rubeola anginosa, Edais c Minbouta, Tom. q. p. 6 In Curatio Rubeolae. Methodus D. Gonthard yourn. de Medec. 1758 p. 338. Non eadem methodus in variola et Rubeola debet adhiberi; in Rubeola scilicet, maxime apud adultos,

post unam alteramue phlebotomiam, siue eruperint, siue non, papulae, vomitus est eXcitandus, et dein alternis diebus purgandum, interpositis bechicis, ac vespere anodynis pro diuersis rei adiunctis. Saepissime post emeticum papulae ubertina Erumpunt, Hi fere semper tertia post eruptionem die, papulae, labris, omniaque symptomata, evanescunt; inter Ometicum et catharses se quentes phlebotomia pro circumstantiis iterabatur; si pulsus mollis, paruus, dissuaderet phlebotomiam, emetica et dein catha se, repetitae sufficiebant, quod numerosis obseruationibus Auctor

confirmat. Hanc ego methodum dudum Deutus sum, maxime cum rubeolosos, vermibus scarentes, curar m.

f5. Rubeola torpida. Fr. Hos mauu M. R. S. de morb. Obs. 7. Morron eX. 3. S. q. p. 28 pyret. e. 3. P. 12. Eruptio lenta: facile eclampsia, sub eruptione, aut a tardam te, aut impedita, et phthisis.

6. Rubeola putrida, auomala. Sauv. sp. 2. a. anom. Forest.

I. I. Obs. 17. Huxbam T. I. p. 216. 273. 277. 319. Si Oli R. M. T. 3. p. T29. Eruptio difficilis, ab humero et trunco incipiens, Deide liuescens, angina. Flaua, brunnea, laete rosea, Obscure rubra, castanei coloris, liuida, rosea. 7. Rubeoti chola septiea. Luariu infl. p. 2O3. 8. Rubeola biliosa. Θriubam T. I. p. 32. Morton. pyr. e. 3. p. 12. Tuot av. au p. f. 222. 252. Rosensein p. 223. zariu inst. p. 2O3. Schroeder d. de ampl. sebr. hil. P. 51. et

var. distr. p. I 3 sq. Selle pyr. p. 225. Stoll. R. M. T. II. p. 52. Grane de sebr. p. 375. Ree. Per. T. 6. P. Iq2'.

295쪽

Eruptio retardata, adiuta emetocatharsi.

1O. Lubeola verminosa. Sauν. T. I. P. q33. 435. II. Rube la phthorica . Sella pyr. p. Elier l. c. pag. 154. Huxham T. I. p. 265. Roseustein p. 2 sq. Benigna. I 2. Labeola puruleuta. Medicus de exstirp. var. p. 5O. Suppurat usurpato Cori. peruu. post eruptionem, labri mo,

derata.

13. Rubdola catarrhasis. Lentini memor. p. 65.

Frequentior.

Τ Rubeola fcorbutica. Lind. p. I 49. Post signa exanthematum die 3. q. pruritus cutis, die 5. Seruptio rubeolae, epiphora dolorifica die g. vel ephidrosis, vel diarrhoea. Crisis per sputa, aut urinam. 15. Rubeola laruata. Febris morbillosa absque exanthemate Auct. Hist. de I' ac. des Sc. obs. f. a. 1756. Comm. Lips vol. XI. p. 387. cf. variolam similoni. JV. M LIARI s. Febris Lyero a Zaeuti Lusitant; Puucticularis, culicaris Petri a Castro ; Febris vesicularis diuersorum Aucto-- rum; Purpura alba , Purpura puerperarum; Febris puerperarum miliaris ; Febris purpurata, Purpura in ligna; Purpura miliaris; Febris 1uiliaris, et Morbus Miliarium Allio)ri Tracti. 1758; Taurinensibus Amrola; das Hie- fel German. Gallis le Milior, Mala die miliaire, M Mitiaire, Poui re blanc, Millet, Suerte. fCf. Gr. Molinarii de miliar.eXanthem. ind. et tractat. disquis. Vind. 1764. 8. D. Schula v. Schulaenbeim Preissschr. v. Friesel. m. e. Vorr. v. Z. Voges. a. d. Schwed. Lub. v. L. 1772. 8. d. mod. de miliaribus rectaque his med. ratione Vind. 1763.JGenus ost morbi inflammatorii, seu labrilis exanthematici, in quo minutae, rubrae et milii granis aequales pustulae, percutim sparsae, occurrunt, quae cito vesiculae, sero plenae, evadunt, 'grano milii non maiores, pellucidae vel lacteae: rarissimus mor-hus apud nos Θ f Miliaris colore et pelluciditato medicos druterruit, num critica, an Dmptomarica esset, ingenia eorum diu CS rcuit, ut vel ex sola rat. med. A. de Haen. discas: et Plures

296쪽

a8o CLASSIS III. P H L E G M.

naen Vmbram pro corpore videntur amplexi esse. Quidni enim videbis eX sequentibus, morbum protopathicum mire praeter at diste, aut complicationum theoriae nimium, dedisse. Miliaris eXanthematum leges sequitur, nec singularia multa habet, quae acumen medici non possit facilius componere. Id singulare est, quod medici, ab initio bene curantis, negotium lagiat sere misi,1s S, et sit magis progenies neglecti aut male curati morbi, ut, Iideris, negotium omnino cum morbo habeas, ut in ordinem aedigas, quam cum miliari. Ne itaque nimia miliari tribuas. quae morbo tribuenda sunt. Ut de mea experientia quidquid adiiciam, non vidi saepe miliarem, rarissime accedentem ad aegrotos, a quibus cito conuocatus eram, vidi tamen in aegrotis se negligentilaus, qui perperam se curauerant, donec peruersae curationi finem imponeret eXanthema, plebem terrens. Et si dicendum quod res est, vix aliquoties criticum vidi, pler. sympto maticum, ut morbo congrua curatio hunc facile fugaret. Certe benignitas et malignitas diiudicanda eg morbo protopathico, et viribus a groti superstitibus, eX antegressis, rei. JIn scarlarrua aequali rubore tota cutis perfunditur absque pustulis. Ruoeolae pustulae in pectore, facie, promte, agminatim,

Prorum pGnt, nec in vesiculaS abeunt, et maiorem ruborem sa-ciunt, quam Miliaris. Praeterea sudor olidus, symptori rata conuulsiva, pulsus contra cus, Urinae aquosae, exigua febris ante

orti prionem hoc genus ab aliis distinguunt. Morbus hic anno 165O Lipsae primum obseruatus est, qui totam Germaniam, Angliam, Helvetiam, Sabaudiam, Longobardiam hodie per intervalla assicit, nec adultis parcit. 1. Miliaris benigna; Purpura rubra Germanorum; noua Tebris Ddeubam i Schedula; Febris miliaris Hamiltoni; ma Allioni de miliar. Ante eruptionem prima die horror, sine calore insolito se-qIUente, caput ViX dolet, febris lenissima, pulsu depreta, duriusculo, urina sana, nullus dolor, nec sitis, appetitus vi et, sudor

importunus. Secunda die pulsus celerior, urina aquosa, metus

ot tristitia, scrobiculi cordis compressio suspiria cogens, subitanei motus inuoluntarii, sensus in digitis stuporis cuiusdani pungitivi, sua et Alliouus ni salior, quod Germanorum Kramj. spasmus os o, crampi nomine insignitus otiam J J Gran dicti, somnus in- 0rruptus spectris, sudores acidum corruptum olentes assului cum

297쪽

EXANTHEMATICAE. MILIARIS. 28

pulsu magis contracto. Tertia vel quarta die, raro serius, vehementer sudoris impetus, alterni horrores et calores, praecedentibus puncturis, neque raro pruritu in collo, pectore, dorse, raro in lacie cmorescunt rubrae, aut albentes, minutae pustulae. Pos eruptionem. Hae pustulae cito grandescunt, limpido sero replentur, bali inflammata, ubi cutis plenior et tumefacta persentitur; intra 3O horas sere absoluitur eruptio, et tunc symp- tomata conuulliva mitescunt, evanescunt, sudor perseuerat, sed Parcior, urinae colorantur. Septima diu pulsus mollis, aequalis, exanthemata eXsiccantur, cuticula squaminatim decidit. Extispicia. Cadauera, quae miliari pereunt, cito intolerabiliter sostent et intumescunt. Βι. rvehi phlogosem in itero Puorporae tantam inuenit. Allionus vero Ienas cerebri cruor turgidas. Cadauera calorem diu seruant, et sanguinem e naribus landunt.

Cura. In prima periodo phlebotomia minime pertimescenda est; febris, delirium, in altera periodo phlebotomiae non

cedunt; imo conuultiones ab ea, morsque, accelerantur. Emetica promtiorem, non minorem, Cruptionem mouent; ante eruptionem purgantia antiphlogistica, Vt cassia, repetita, eruptionem utiliter retardant, imo prohibent; post eruptionem nocent. Dia-phoretica emeaciora in primo stadio eruptionem accelerant cum nocumento, in altera febrim et calorem adaugent perniciose Antiphlogistica acida, ut limo nata, saccharata in prima periodo, venenum corrigunt, in altera nocent. Diluentia, acescentia, emollientia, prosunt. Fotus tepidi emollientes ad pedes, artus, in secunda periodo valde utiles sunt. Vesicantia pulsum eleuant, eruptionem sollicitant; ast in secunda periodo perniciosa, nec in prima multum prosunt. Conuulsiones, quae pustularum eruptionem sequuntur, nee piatis, nec antispasmodicis, cedunt; disruptio velicularum inutilis est. Nimius calor lecti, cubiculi, rogiminis, maxime miliare EX citat in regionibus frigidis. Practicus Taurinensis eximius linteis, aqua tepida madidis, corpus fouere consueuit ad papularum

eruptionem promouondam.

2. Miliaris maligua, acutior Allioni ii' 76 de miliar. Ante eruptionem Omnia, ut in benigna, sed sympto m*x sonuulsiua ab eruptione crescunt, et in benigna mitigant ux. FQhxi.

298쪽

scilicet augetur cum pulsu celeri et eoiatracto; circa meridiem, in noctu grauior est; urinae multae, tenues, aqueae; lingua albida, arescit; noctes vigiles cum somniis terrificis et cephalaistia disten- sua interna; facies plenior; calet et inflammatur cutis; sudores minuuntur: tertio eruptionis die omnia grauiora fiunt, labris ardet, pulsus durus, et celer, tendines subsili triat, sudores evane cunt, pustulae subsident, calor urens, cutis scabra fit, urina aquosaeopiosissima, aegri inquieti, sitibundi, morosi, queruli, loquaces, quoquo versutii se iactant, dein delirant, convelluntur ; aluus hue

usque duia, iam biliosa foetida egerit; aliquis si redeat sudor, haec saeuities erumpentibus iterum pustulis mitescit; sequenti die

copiosiora erumpunt exanthemata, maioraque fiunt, prioribus iam exsiccati incipientibus; verum secunda exanthemata circa tertium diem eruptionis suae nouas ot prioribus similes turbas excitant, mitiores tamen; aecedunt tertia, imo quarta, exanthemata,

donec stadium ultimum, seu declinatio accedat similis priori speciei; in hoc vero statu aluus liquida est, et biliosa foetida deiic

re pergit cum borb0rygmis; urina interdum prodit albescens, ut serum lactis, non subsidens et ardens. Salus ordinario non ae cedit, nisi post 1 Vm et zoym diem; illa eruptio sit in certa die per manipulos et cohortes, eaque suppressa vel repulsa, turbaa recensitae reuertuntur; typus vero vix definiri potest. Si malum exitum promte morbus habeat, hises turbis comites accedunt delirium et conuulsiones; scilicet aegri inquieti nullo situ se continent, toruo et defixo obtutu obiecta per caliginem, aut duplicata vident. Loquaces etiam cum delirant aut caligant, se recte loqui et videre pertinaciter asseuerant; se aegros esse vix concedunt; magna est, rara et suspiriosa rei piratio. Sunt, qui repente et sine causia lacrimis et moerore so conficiant, electo surgere tentent, ad motum omnem promti, ingestat vomant, in adstantes etiam exspuant, adde strepitum potus, cum deglutitur; hine iactationes in conuulsiones abeunt, imo in eclam psam, et steriore aduenientC, pulsuque deficiente, mors aduenit. Quo numerosiores pustulae et praeeociores, eo finis funestus proni cor est.

s. Miliaris recidicans Allioni ii' 82, diuturnior aliis. Haec est malignae varietas, sed quae in longius tempus dis' trahitur, in qua pustulae propter cutis densitatem, aut lymphae vis eiditatem non bene efflorescunt, aut hi cute ipsa subsident, aut retro

299쪽

EXANTHEMATICAE. Mi LTARI s. 233

cedunt; tune enim morbus diuturnior euadit, reeidiuam alio aem' P0re daturus, valetudine lento redeunte; interdum et mors sequbtur; sed paulo diuersa ratione morbus procedit. Si itaque pustulae non eleuatae sitiat. sed tantum rubor aliquis cum minutissimis pustulis in cute conspiciatur, et prosi indius haereat venenum, pulsus velocitas tanta non est in stadio e eundo, sed altitudo et frequentia inaequalis, aliquando pene intermittit, urinae nunc tenues, nunc coloratae, saepius turbidae, pareae; lor insignis, non tamen acerrimus; tendines continuo subsiliunt; lingua tremula, delirium et identidem conuuliiones: haec dem Paulatim mite unt, sudore viscido, foetido oborto, qui et nato res aliquot vesiculas et pustulas varorum instar maiusculas aderr. Aliquando vero post hunc statum iam descriptum aegri insoporem incidunt, assii duis tendinum motibus, aut conuulsi uis ructibus, detenti; stupidi, obliuiosi, lethargici, evadunt, et demum post

varias conuulsiones, steriore lente aecedente, intereunt.

Haec varietas, si aegri reualescatar, reuerti solet anno subsequente, eodem tempore, quo primum accessit; mulieribus id sempe accidit post quodlibet puerperium, et saepe relinquit dispositio nem ad sudorem, furunculos, memoriae debilitatem, summam procliuitatem ad timorem, hysteriam; accedit rheumatismus ; sanguis extractus in secundo stadio post sudores est coccineus et sino sero; ante sudores gelatinam honcretam, et paucum serum habet. Duratio huius varietatis est circiter trium septimanarum, cum maligna ad duas utplurimum excurrat, et benigna post septimanam cito terminetur.

Dantur plura symptomata miliaria, seu quae adseribas miliati

laruatae, ut synochus, amphimerina, tertiana, peripneumonia, pseuritis, cynanche, erysipelas, Oetam psia, odontalgia, tussis, e ryza, sternutatio, apoplexia, trismus, melancholia, crampus, ischias, arthritis, quae omnes species curam generi propriam et miliari communem simul exigunt; sed evanescunt, aut mitigantur secta eruptione miliari. Si vero non recedant eruptis miliaribus, tunc signum eis, epigenemata, aut pasIiones comitatas, esse, seu a duobus distinctis principiis pendere, ut arthritis, peripia eumunia, synochus, purpura, variola, Iubeola. Prognostis miliaris in genere. Periculum respondet,

neni copiae; et ' humorum visciditati; a' cutis densitari: ε ις' ritabilitati.

300쪽

e8 CLASSIS III.

P H L E G M. Robusti, sanguinei, stii gosi, herpetiei, podagrici, bibones

vim, melancholici, magis porte litantur, quam seminast molles et viri laxi, imbecilli. laydroporae, blando sanguine donati. Si ah- euntibus 8mpt0matis conuulsi Lis, pulsas mollis, et amplias reddattat, tria stulaeque grandescant multo sero plenae, bonum. Cephalalgia ante quartam diem evanescens, maxime in sanguineis, malum. Pulsus contractus, post eruptionem contractior, cum tensione et frequentia crescente, conuulsionem et perniciem Portenditi Sudores quo magis disi usi et praecoces, eo potores, maXime si pu sus in a se valde contractus. Vrina, quae cito ex rutila fit a tuosa aut constanter aquosa, mala; albescens, ut serum lactis, Iunguulinem m0rbi denotat. Stupor pungitiuus, Grans dictus, in pliuiua is loci si magnam aegritudinis vim arguit; sed si leues sint stupoles cum urinis aqueis, sudoribus, pulsuque contracto, perni' elotum est lignum exanthematis erumpere non valentis. Eruptio quo citius aduenit, eo peius. Quae tertio, aut quarto die exeunt pustulae, saepe sunt septimo et octauo die letales; minus funestae, quae sexto die aecedunt, seriores etiam tutiores; quo citius apparent pustahae, eo morbus diuturnior ot magis recidivus. Minutae pustulae mali ominis sunt, si multae 1 uerint: malae, quae erumpentes non pungunt, sed pruriunt; eas recedere pessimum; tum aegros vomere, male videre, cum strepitu deglutire, sing tile, loquaces balbutire, pessimi in. Quo copiosiores et prominentio ies pustulae, eo promtior, iis subsidentibus, mors accedit; quae modo subsident, modo es eruntur, longam aegritudinem significant. Post eruptionem sortiter vexantia symptomata conuulsiua omin0sa sunt. Si aeger maxime timeat, spem abiiciat, territus expergiscatur, periculosum. Cutis ab eruptione non tumefacta, vel ex epies asticis, aut cucurbitulis non assecta, malum est. Conuulsiones, quae morbum inchoant, aut eruptionem praemeedunt, benignae: quae pustularum subsidentiam sequuntur, exi 'tiales. Stillae sanguinis e naribus quouis tempore senestae. San guis extractus si continuo coccineus ost sine sero, malum. Simoibo soluto cutis de uammatio nulla est, aut pauca, persistentibus symptomatis conuulsi uis, recidiva exspectanda.

. Miliaris Boia, Miliaire de Cesset en Bourbou sis par M.

Pustulae liuius morbi sunt vesieulae 6' die erumpentes post cephalalgiam, astheniam, febrim acatam, nauseas, vomiti0nes,

SEARCH

MENU NAVIGATION