장음표시 사용
351쪽
MEMBRANOSAE. P L E V R I T I S.
magnus, dolor ad costas v ras, ad omoplatam, ad scrobiculum cordis, lingua arida cum sordiue alba vlal lutea. Indicabantur, post auxilia generalia et Vulgaria, cathartica ex manna alternis diebus, praemiiso leni emetico, iuscula optima: quippe frumenti inopia et prauuS victus huic epidemiae ansam dederant; dein emulso camphorata, cochleatim sumendus quarta quaque hora; pro potu insusurri chamae meli, limonada cocta, decoctum kinhinae emulsioni mixtum, .nee negligenda vesteatoria, ipsi lateri dolenti admouenda, quod prospere successit in simili morbo, obseruant. Ra mondo et Rob. IVbit. 3. Pleuritis dorsalis Hippocratis de assectib. Verna cap. 8. Ballonii de pleurit. dorsali. Dorsum dolet, velut ex plaga, non punctim; aeger suspirat, exspuit pauca; tertia, aut quarta die, saniem mingit subcruentam ;dolor dorsi ad spinam protensus; aegrius respirant erecti, quam eapite ad antica infleXo; tussis est, pyreria acuta; quinta die, ad saltimum septima, morS. Sedes inflammationis est in parte mediastini postica. Species est ita rara, ut ex ducentis pleuritidibus vix una sit dorsalis. Huius tres varietates recenset Verua post Hippocratem
q. Pleuritis Mediasini Frein i histor. medicinae. de Aven-zoare; Verna cap. 9; Salius curat. morbor. piatic. p. 225; Ast. Acad. Bononiens ti m. a. pag. Ι 88. Dolor in medio sterni percipitur non adeo intensus et acimtus, sed veluti grauatiuus, cartilaginem versus ensiformen declinans ; mediastini pars antica inflammatur, peri eardio saepe simulas celo. Adest acuta labris, anxietas, sitis, respiratio frequens et celer, ingens in thorace seruor, doloris nihil fore nisi in sterno, ubi molesta potius angustia et interclusio in inspiratione sentitur, tussis numquam abest, pulsus durus est, multo minor spirandi diseficultas, quam in peripneum Onia. Cum suppurata est illa pleuritis Columbus et Barberte auctores sunt, ut terebretur sternum.
Legatur Ron delerius libr. de morbis per symptomata distinguendis cap. IO, Hildanus centur. I. 3. Hoe morbo in itinere laborauit AuenZoar, et ex arteria po
dieis secta sibi libram sanguinis detraxit; hoe hreui periit Trom ,ellus Medicus Bononientis; repulsum fuerat dudum hexpei, d.
352쪽
lor erat in anti eo pectore, inde ad collum et aurem sinistram extensos, bis vena secta, sementa adhibita. Trom bellus nigra vomuit, febricula tunc est orta, somno ingruente obiit. Cruor niger in mediastino inuentus, mediastinum tres digitos crassum, liuidum, pulmo sinister cruore distensus. Pleuritis pericardii Zacuti Lusitani praX. admir. ob 138; Verna pag. 77. Freii ad hist. med. pag. Ι 8. Le Cat, Mereure de Novembre 1753. Salmulti Centur. 1 observ. Ι3. Pleuritis illa, saepe cum praecedenti combinata, differt ab ea, syncope frequenti, palpitatione, cordis tremore. Ouidam in aetate florenti acuta febri est prehensus cum siti ingenti, anxietate, respiratione creberrima, thoracis incendio, tu si sicca, syncope, cordis tremore, leui dolore in thorace versus sternum cum angustia summa, pulsu duro, intra triduum obiit; totum peri cardium inuentum est erosum, nigrum, miliaribus pustulis exasperatum, et in alio casu pure turgidum.
Pleuritis est quae a graui costarum, sterniue fractura, pectoris; dorsiue vulnere, conrusione, ortum ducit, saepe cum sputo cruento; si tantum vehementer inflexa fuerit costa, ut a lapsu, tune dolor atrox, respiratio suffocativa suppressa; si effractae sint costae, tunc peripneumo pleuritis est cum grauissimis symptomatis, ut vidi iactum ab equi calce; pleuritis illa est pura, mere inflammat Oria, viplurimum repetitis phlebotomiis, abstinentia triduana, potu diluente, auxiliisque chirurgicis tractanda.
7. Pleuritis biliosis; pleuritis a bili Tulpii lib. 2. cap. I.
Pleuroseripneumoniae epidemicae Aumalae apud Normanses, Marteau de Grandi i liters obseruante. Paull. Regin. l. 3. cap. 33. Fors l. 16. obc 35. Ballon. epid. l. I. p. 8. Mem. de l'ac. de Par. 1756. p. 129 Selle pyr. p. 2I5. Gessuers Beob. Vol. IV. p.
Constitutio pler. epidemica: dolor inter respirandum et tussiendunt raro auctus, raro cruor, nisi a validiori tussit. Sputa glutinosa, crassa tenacia, alba, biliosa, virescentia, etiam ante
pleuritidem: vomitus erit aurigo, crit. etiam die p. accedens, diarrhoea critica. Hae in genera quas. In specie:J
353쪽
Initium, hortor et frigus mane, pyrexia acuta; sitis, calor statis, auXietas, cephalalgia grauans, nausea, vomitio biliosa, pulsus latus, durus, Libsrequens, febris crescens, saei es intense rubens, respiratio frequens cum suspiriis. Post: Iz m vel 15 in horas dolor pungitiuus lateris, nunc fiXus, nune ab uno ad alterum latus, nune sursum ad clauiculas extensu S, aut ambulans. Prima et secunda die sputa cruenta, dein rubiginosa, crocea, vel brun-nea et fluidissima. Pulsus quarta die mollis, angustus, frequens, praeceps: sanguis in patella tectus corio erata, flavo, molli; vrinae saepius hiunneae cum nubecula in medio, quandoque turbidae sine sedimento, licet primis diebus sedimentum lateritium inaequale, sui fui aceum, undosum deposuerint: gena, seu os iugale, e latere doloris rubro violaceum, facies pallido liuida, lingua humida, sed albescens, vel flaua; alui fluxus, si aderat, quarta dio supprimebatur. Die tertia, vel quarta, dolor lateris nullus, respiratio magis aequalis, sed difficiliυr et sibilans, tune grauitas sterni, tussis sedata, aegri melius se habere putabant, sputa pauciora, spumosa, meteorismus, obtutus vagus; si urinae forent turbidae, delirium vagum, magna agitatio, mors: aliis mens constabat; pulsus' mollis undosus, vel paruus, sugaX, inde sterior et 5' dies vel ad summum γ' mors. Sudores critici inter 79 3 et 9V D quibusdam profuere, aliis vomica post qOμ' diem crepuit. In cadaueribus lobus pulmonum dolens, durus, gangraenosus, atro cruore turgidus, pleurae adhaerens, corio albo, crassis,
intermedio, pleura costali sana; bronchia huius lubi sanie purulenta plena; lobus oppositus mollis, sed gangraenosus; in peri-
cardio cyathus seri flaui; in cordis auriculis concretum cruoris et concretum lymphae crassum; in colo gangraena, cetera intestina
fatu distensa. Cura. Phlebotomiae saltem tres, non plures octo, intra quatuor primas dies, non ultra; post primam, emetici tartari grana duo eum manna et oleo amygdalarum, numquam vero post ter
tium diem metu meteorismi; initio solus emollientes et resoluentes lateri; tertia die pix, o libanum et terebinthina, et, si d0lor ambulatorius, vesicatorium applicabatur, praemisia cucurbitula, quod mature adhibitum successit. Accedente oppressione circa quartam diem secabatur iugularis ob delirium ; secta se phaena male cessit sol te ob meteorismum. Suppressa sputatione vesicatoria tibiis admouit modo ante dies cxi-
354쪽
seos. Si escharae pallidae oeyus seearentur, conclamatum erat. Ad praecauendum spha celum usus esst nitri 2q' granis cum camphorae granis quatuor; sant seX doses ; sumat seXta quaque hora unam; aliis chamae meli insusum praescripsit; euentus huius morbi viplurimum letalis fuit. Huic assinis pleuritis viguit Mon spelii anno 1753. Phlebotomiae vero a nouem ad quindecim finale, dum una aut alutera susseeisset, J adhibitae sunt; febris erat remittens sine ordine. Vomitorium secunda vel tertia die praescriptum, dein iterum ad phlebotomias deuentum est, ae catharses alternis diebus iteratae. fHue: a. etas j latina. Suuv. sp. II. b. hepatica . nuv. 0. 6. et hepatiti t. pleur. ej. e. miliaris Stoll. rat. med. T. I. p. clo 44 d. catarrhina biliosa. magur. l. c. P. 18. 19. e. rheumatica. Stoll. T. I. p. 9q. vid. et n. 2748. Pleuritis verminosa Quercetani Pharmac. cap. 7; Riser.
cent. I. Obs 75 ; stomachalis Bianchi pag. 232. Sohenchii lib. a.
pag. 26 , a Gabucino mutuata lititoria. Verua pag. 3. et 88. De M aere Tom. 2. n. 328. Morgagni de sed . XXL p. 33 3 q. v. d. B ch l. c. p. IO7. I9O. 288. Lalion. Epid. l. I. pag. Iro. v. Phemum T. 2. P. I 77. Audryde gela. verm. praef. Journ.
Frequens est haec pleuritis apud pueros; dolor est lateris punctorius, saepe ad costas infimas, cum tussicula sicca, quandoque scisi beatiua, ut in amphimerina quinta dicta vel coquelache pulsus est durus, respiratio dissicilis, quandoque singultus; genae nunc calent et rubent, nunc frigent et pallent. Hic morbus frequens mihi occurrit, et sanatur, sine phlebotomia saltem repetita, leni emetico, catharticis et vermi fugis, non neglectis hec hicis : lumbricos 377 hoc morbo deiectos vidit D. Martesu Journ. de Med. Juill. 1762. Obs q.
9. Pleuritis Dirida; vide Vandermon de Jotarnal Septembre 3758. pag. 269, a D. Rousau. Ingluuiosa Trilieri pag. 1 5. Pleuritis impura, L mpto mari ca, fecundaria Auctorum. De Me zer Tom. 2. P, 3Tq. Huxham. T. a. p. 23O. Schroeder de
Est ea species Mon spelii frequentissima, quae initium ducita symptomatis febris putridae vel biliosae, cui deinceps, ut secun da die, dolor lateris, tussis, accedit, cum oris sorditie, nausea.
355쪽
Ea in frequentissima in regionibus meridionalibus. ut pura, apud
monticolas, rusticos, vegetabilibus tantum nutritos; vocatur vulgo
Pleuritis symptomatica; sed ea tari hosa, verminosa, aliae lup iant Pariter symptomaticae; putrida frequens est mense Iunio; sobris, cui coniuncta est pleuritis, est: vel synochus, adeoque continua, non remittens, et haec est frequens; vel tritaeophya, quae pleuritis biliosa dicitur Blancho et aliis. Sic brendesius obseruauit pleuritides quotidie esacerbantes et
sic in E ais d' Ediu bourg t. 5. pag. 32. refertur historia pleuritia dis biliosae opidemicae, in qua dolor lateris secundo die febri soadiungebat, venae sectio repetita nocebat, leuia emetica miro Proderant; aderat initio bilis, vomitio; dolor erat descendens ad ultimas costas; stomaehi aegritudo; pulsus nec frequens, nec plenus erat; sanguis emissus fuscus, flavus vel viridis, sine corio illo, quod in pura patellam tegit. Salus ab emeticis, dein diaphoreticis, cardiaeis, camphora, aleati volat. vesicatoriis.J Febris princeps est vere putris cum nausea, linguae amarore, sorditie, pulsu submolli, frequenti tamen sanguine etiam post alteram phlebotomiam non cor iaceo, et ita hoc casu parce mittendus sanguis, et methodus Rulandi, quam tantopere execratur Trillerus, in usum venit; scilicet missi, semotvel bis cruore, praemita clysmate, secunda die leue emeticum, guttae aliquot syrupi Glauberiani cum mannae unciis duabus, unde nunc sui sum, nunc deorsum sine pectoris laesione aeger purgatur, quod in pleuriti de pura valde noceret: imo sequentibus diebus, maxime si dolor lateris remittat, eadem medicina iteranda est, et ut in verminosa pleuritide, etiam insusum se nnae est catharticis admiscendum, et alternis diebus iterandum usque ad morbi finem. Si delirium accedat, datur paraphrenesis pleuritica.IO. Pleuritis catarrbalis Hippocratis; Peripim onia epide
mica anni 1665 Dodonaei obs cap. 21; S mpathica Sianchi hist hep. p. 233 lib. I. frheumatica, &ou rat. med. T. 3. p. 9O '-
Est ea species, quae a coryza, raucedine, angina, ortum ducit cum dolore catarrhali pectoris, qui dolor pressione mutatur, leui etiam tumore externo stipatur, et non semper puncto est as- fixus, sed huc et illuc extenditur. Febris est amphimerina, quo uis vespere exacerbans, ludis molesta, dyspnoea grauis, saepo
356쪽
spuitio eruenta, et pleuropneumonia videtur es o ob additionem syinptomatu in periptae unioniae hiemalis Boerhaaue; incipit abliori ore et frigore vagis, identidem per primas dies recurrentibus: pulsus non ita durus et tensus, ac in vera, et corium, quo sanguis in patella tegitur, magis gelatinosum: exigit phlebotomias iteratas, potusque theiformes calidos, leuia diaphoreti ea; phleboto. miae tamen parciores multo sint, quarn in vera.
1 I. Pleuritis e sipelatina B liui appeta die. ad pleurit id. p. 37; Pleuritis biliosa Hippocrat. lib. 3. de morbis; Bianchi p. 236. Pleuritis cum febre ardenti Mocha consit. 24. pag. 59, Pleuritis cum magno aestu et siti urit angi Cent. I. sol. 7.
Inter perniciosissimas pleuritides est pleuritis sicca, sive erysipelato des acutissima, quae si a seria acri, pulmones urente, lacerante, cum paveo dolore, et aegrum derepente iugulat; signa sunt sec. Hippocratem rubores fugaces genarum, tussis inanis, paucus dolor, iactationes, ariditas magna linguae, ardor viscerum, doloris excursio in varia loca; si dolor lateris obseurus sit, aeger decumbat in latus, et sortirer tussiat, tunc temporis dolor in latere percipietur. Distinguitur hae e lpecies a vera et ab hepatica, Ι 'oris amarore assiduo; 2' nausea frequenti, vel vomitu bilioso et viseido; 3' doloribus ventris ad epigastrium cum diarrhoea quandoque biliosa, aut tenesmo; δ' siti inexstinguibili ; lingua bile suffusa,
tamen non aspera, non sicca, non hiulca ; 6' sebre tritaeoph3 1 cum calore acerrimo, cum vigiliis Ut quandoque delirio : 7'sus post catharsin remollescit. Dissert ab hepatica, quod dolor sit sub mamma sinistra, quod nullus tumor, dolor, durities nulla, aut tensito ad hypochondrium dextrum ; sputa sunt intense faue
centia, licet sanguine mi Xta, imo amara, urina ct croceae.
Pleurit idem biliosam diuersatri facit Biauchi ab erysipelatosa pag. 251, san iuret J eamque Uphodem essentialem nun-12. Pleuritis hepatica Bianchi Histor. hepat. spee. 6. p. 23 tona. I. vel Heparitis pleuritica stius dem. Similis est verae et biliosae quoad acutiem labris, des noe am, pulsus duritiem, tussim saepe cruentam; dissert dolore ad
dexteram thoracis partem profundo, gpnae deXtrae rubore inteit liuit, tinctura subicietica per cutim, oculos, linguam, lotium, ex
Lie .a omnia i sitis, ariditas, amarities oris, bilis in sputo adest
357쪽
MEMBRANOSAE. P L R V R I T I S.
eum sanguine; dolor ad costas sputias descendit, ct obtuse ad dextrum hypo elaundrium assigitur, ubi ad taesum leuiorem molestissima sensario; tensio, tumor, renitentia, durities hepar circumscribens; calor intensus, iactatio allidita, sitis, ardor, ariditas. Vide aperturam ςad queris in Panaroli Pentecost. I. observ.
13. Pleuritis conuulsua Biauebi Hist. hepat. libr. I. pag. 73q. Sicca Hippocratis l. 3. de morbis. Dolore atroci in principio est stipata, sed utplurimum circa quartum diem crescente febri dolor mitigatur, aut si dolor una, aut altera, die febrim praecedat, febris accedens morbum soluita In hac angustissima est: respiratio, cum tussi rara et inani, seu sie ea, et ob doloris vehementiam dissicillima. Huius crisis est, qualis sanguineae, sed ampliori potu hsemectante indiget, quam aliae, ait
1 . Pleuritis periodica Morton de intermittentium diagnosi, pag. 33. Pleuritis febricosa Torti de febribus; Morion Pyret
Hist. 8. p. 1 I. Senac de recondita febrium natura, cap. Ι 8. p. Ioz. 1759. Lauter. Hist. Med. Viennae 1762. fv. tetencomm. T. 3. p. q- R. de Haeu. rat, med. T. 2. p. 91. et febr. div. p. 139. Sarcones. I 65 p. 233 sq. Medicus v. d. period. Kr. p. 218. Sauυ. trit. 0. q. Sprach de febr. interm. p. ΙΙ5. JPer paroXvisos, a frigore incipientes, singulis, vel alternis, diebus lini adit, paro Xysmis, sed si e terminatis, recedit, et rursus data hora reuertitur, seu pendet a lamite febris tertianae, aut tritae Ophyae, Centies obseruaui, ait Mortonus, pleuritidem aeutissimam et vere spasmodicam, cum symptomatis patho gnomonicis intensis simis, a teneno febris intermittentis ortam fuisse; ista symptoma ta statis periodis redeunt, urina redditur lateritia, qualis in intermittentibus febribus effluere solet, et hanc sebrim, cum vel sponte sua, vel arte coacta laruam deponit, kinhina cito semper et seliciter curare consueuit Vidis Auondimus mulierem, sanguipis sputo laborantem, dolore lateris punctorio, febri acuta, exacerbationibus variis, in summum discrimen adductam, quae kin kina assumta breui con ualuit. Vidit idem virum, pleuritide acerrim x detentum eum copioso sanguinis sputo in paroXysmis periodice recurrentibu .
358쪽
qui non sensim, sed subito impetu, ex impiouiso, insurgebant, qui simili sebiiiugo, protinus exhibito, similiter euasit.
Colos urinae lateritius in remissione, subitaneus, et peris-dus recursus singulis vel alternis diebus, inuasio eum frigore. dor primos paroxystitos terminans sunt signa se . e insallibilia veneni febricosi latentis in his morbis, quos febricosos cum Serib onomino, nee enim cognomine pleuratidis febrilis quisquam eius indolem singularem suspicaretur. Eadem est cura, idem decuisus rheumatismi, sebricosae colicae, vomitus, hysteriae, syncopes, cardialgiae, phriciasis, cet. febricosae; seu a veneno febris intermittentis, aut remittentis, pro ductae, quae, nisi sebii ugo impugnentur, breui aegros e medio tollunt, ut videre est apud Seuacum cis. Torti et Meribos passim. 15. Pleuritis Ddrothoracica Crendat observ. Ille Auctor nuperus apud milites, in castris degentes, du-vante quadam epidemia, Obseruauit multoties pectoris cauum, aqua exundans, in cadauere pleuriti eorum, qui septima, nona et via docima morbi die perierant; unde summi momenti est huius speciei signa habere, ut propria methodus, a vulgari certe diu ei se, obtineatur. Num hydrothorax sit efiectus pleuritidis, male curatae, an species vera, dubites ZJ16. Pleuritis pestilens Scheuchii pag. 751 : Riverit observ.
. Est morbus epide micus, qui regnauit Forolivit Gallo-Prouinciae mense Februario anno 1751. Aquis mortuis mense Martis anno 17 5 et Melgorii anno I 7 7: D Hagueuot et D. Fietes Aquas- mortuas se contulerunt hortatu Tribuni l 'rouinciae; septem vel octo pleuritici quouis die subito moriebantur; naisius stim etiam Melgorium, ad debellandam eamdem epidemiam; aegri laborabant febri, dyspnoea, dolore lateris, tussi; aegrique turmatim inopinato moriebantur. In eadaueribus Foroliuiensium pulmones erant persu si punctis nigris, liuidi Me, milii granum aequantibus, liquore foetidissimo plenis ; similis liquor in primis viis eum multis lumbricis. Apud Melgorienses epidemia desinebat eum accessi, nullum ideo eadauer introspiceret valui, sed ex relatu superstitum coniectaui a gangraeno dea inflammatione in abdomine
et pectore mulios ablatus suisse. Hieme anni 1764 in oppido S. Jean Dioecesis Alesientis plurimos intra triduum abstulit haec pleu
359쪽
ritis, ad ignem sedentes, cum pyreXia vehementi, respiratione orthopnoica in dies crescente, dolore lateri S punctorio, iacie rubro liuida; frustranea orant omnia auxilia; in cadauere reperiebatur pulmo vere gangraenosus, thoraci adhaerens, liuidus, dissolutus, foetidiis; lumbrici non raro exibant cadauer ipsa die moriatis; hieme tamen sectebat admodum. Quinque sanguinis libris inna primam diem emissis quidam rusticus optime se habebat:
PyreXia, per paro Xysmos ZIr0ces reuersa, aegros bene constantes sine dolirio auferebat. Nitro, camphora, plures usi sunt, omnestamen periere tertia die circiter in paroXysmo pyreXiae. 17 Pleuritis lactea; D 3t Liteux fur la potirine; Pleu-re e Dite e Puetos Traite des depοis lai te uae 2 ' partie. Journ. de medec. 177O. T. 3 . c- q. P- 3I5- Est pleuritis, puerperis, vel grauidis, ante partum propria, nullo sputo sanguinis, doloribus in pectore, vel vagi si vel fixis, stipata, cum labri remittente, dyspnoea non continua, calore mediocri, sine meteorismo et sine delirio. Nobili multori altero a partu die superuenit pyrexia acuta, cum dolore vividissimo ad inferiorem omoplatae angulum, lochia ubertim fluebant; instituta fuit statim phlebotomia; huius eadem die iterationem proximi recusarunt, sequentibus diebus bis iterata fuit; his subleuata fuit aegra, Iochia fluxere, abdomen molle; apoZemata ex plantis cichoraceis et sale de duobus aluum laxam seruauere; ast ob retardatam nimis phlebotomiam octauo die
aegra obiit, abscessus in imo lobi dextri pulmonis repertus est. Visae sunt, quae quinque phlebotomiis intra paucos dies repetitis liberatae sunt. Vide Metritidem lacteam. 18. Pleuritis Poloniea. Vide Stabel de Plica, his. 8. Ea est, quam virus trichomatis a plica resecta, vel suppressa excitat. Curatur phlebotomiis, et decocto lycopo dii capiti admoto, quo euoluatur plica; secus abit in phthisin, eadem euolutione plicae sanabilem. 1 9. Pleuritii oleuica, De Haeu apud vau Muteu comm
in Aph. Loerhave β. 958- Α- . Est.splenitis, quae pleuritidis sermam refert, ipso etiam de
Hara: aegrum curante. Cadauer exhibuit empyema splenis.
et O. Pleuritis miliaris Camerarii disieri. 1735 - φmiliari; Rouεalli Med. Germanor. pag. 131; vide Miliarem Sy''-
360쪽
Est ea, quam eruptio miliaris soluit, laetor singularis acepcons perspirationis eam distinguit. Primus, qui vesicatoria lateri admouenda in plour itide vulgati suasit, est Doctor Mo peliensis Turquet de Ma erue, quae methodus hodie apud Massilienses vulgatissima est; ipti autem vesicatoria ab Anglis in miliari, tum alba, tum rubra, passim adhibemtur, teste Mead Monit. et Praecepi. Med. Pad. 23. 21. Pleuritis maligna seu neruosa. Stoll. rat. med. T. I. Pag. 18. Oritur ex biliosa, quum phlebotomia et meto cathartica rite adhibita morbum augent. Salus a kinhina, camph. serpent. vii g. contray. angel. , vesicatoriis, sinapismis. a. cum bubonibus et carbuuculis. v. mieteu. l. e. T. 5. pag. 152. 22. Pleuritis Pleuroperipneumonia maligna. Syst. aegr. T. I.
23. Pleuritis putrida. Sauυ. sp. 9. a. Θ modica. Surcone. m. epid. Ι 86 sq. Asthenia, alysmus, ephidrosis larga, frigida, di arrhoea si eq. pulsus paruus, debilis, lingua humida, respiratio debilis, urina aquosa, larga, dolor magnus, decubitus molestus, cutis frigida Non raro malo omine par OXysmus primus sortis et acris est, quem excipiunt febricula mitis, pulsus mollis, ephidrosis, vox debilis, rauea, anodynia, tussis et sputorum quae sunt merus et dis , lutus sanguis euanescentia. Salus a vesicat. pectori admotis, cucurbit. acuti S, anti septicis, camphora, moscho, kin kina. 2 . Pleuritis chole septica. Schroeder l. e. p. 9. ingluuiosa vilieri. pag. 145. Mueler de morb. epid. pag. . . Finhe l. c. Pag. 126 sq. Sequitur tritaeophyam, hemitritaeam, amphimerinam. a. Pleur putrida verminosa. de Hau refero fi obs L. a. obs 23 I. 25. Pleuroperipneumonia putrida. Huxham T. a. pag. 64. Journ. de med. Juill. 1766. Syst. aegr. T. I. p. 353. 26 Pleuroperipueumonia choleseptica. Selle pyr. Pag, SI Gethoria m. epid. end. p. 245. 27. Pleuroperipneumonia biliosa. Eors. l. 16. Obs Ι7. Sch. 28. 35. v. T- 3. f. 89 O. Tissot av. au p. e. 2O. S. 286 et epist ad Zimmerm. p. II. lourn de med. T. 7. P. 13ψ. 171 295. O born ni. end, Min. p. 2ψ2. 2 5.