장음표시 사용
11쪽
8 rara VIII. Dcp. I. De Objecto materiali Poenitentiae.
& poenam , perinde ae s , esset praesensi At Giatia Dei praeterita non est minutacitae possit ordinate hominem ad amorem
Dei amicabilem, & ad felicitatem, perinde ac s esset praesens. Quod si ulterius petas, unde haec veritas e Respondeo , quia illa est talis sol ma , & haec est talis et sicut
euare calor calefacit, de non calefacit nisus . ratio est , quia calor hoc habet ex tali sua natura , non frigus; propte i ea ista interrogatio est inepta . frustia innim quaeritur ratio prior prima, qualis est natura unius citiusque, quae est prima radix homnium praecicatorum, & proprieta
Ad primam confirmationem, sicuti lyn bilitas , et nobilitas Parentum transit ad posteros illos scidando moraliter, aut glorificando, ut notat Philosophirs i. eth io. de D. Th. ibidem et ita possicini actiones
praeteritae redundare moraliter ad praesens dedecus, aut gloriam. Quare nego antec
dens. Ad probationem: Illud pro nihilo reptitatur quod fuit, & de praesenti nihil
est etiam moraliter , non vero quod pe revelat in aliquo suo effectu morali, ut votum, Matrimonium dec. si enim votum e. r. Praeteritum nihil esset depraesenti, nemo i aliter ciuidem, quomodo per dispensationem tolleretur 3 Est autem de praesenti aliquid moraliter, quatenus votum praete- ilium sub negatione dispensationis est ordinabile ad exigendam rem Deo promissam. Ad secundam: Reatus odii Divini est macula moralis animae, vulnus, & mors, per hoc quod si peccatori intrinsecus ,
non qi. idcm physice, sed moraliter quatenus in aestimatione morali peccatum praeteritum
sub co reatu perinde se habet, ac si esset physice praesens in ordine ad reddendam animam maculatam, vulneratam , mortuam,
ae Deo odibilem, Ae sine vita gratiae. XIV. Objic. s. Si peccatum habituale non constitueretur adaequale per privationem gratiae, sed per peccatum praeteritum non
condonatum, nec compensatum, non pose
set assignari objectum actus Divini coia nantis peccatum; ergo. Probatur sequela, quia Deum condonare . est Deum velle, quod non existat saltem aliquod ex constititivis peccati habitualis, ut patet; non potest autem Deus velle, quod non extiteritpe callum praetcritiim, posito quod fuerit; nec vult, quod non existat negatio condignaes tisfactionis; remanet ergo , nilod solum velit non existere negationem conditionis; atqui velle quod non existat negatio condonau
nis, est velle quod ipsa condonatio existat .
eum duae negationes affirment; et go condonatio peccau velle se ipsami quod mugnati atque adeo non posset assignari odiectum donationis.
Confii m. quia reatus odii Divini non est peccatum, sed esse speccatis ergo si re tus odii Divini haberetur per negationem
condonationis constituentem peccatum habituale, sequeretur, quod negatio condon
tionis esset simul peccatum, in essectus peccati.
Resp. in quaest. de possibilitate condonactionis extrinsecae assignandum esse in displitatione sequenti oblectum condonationis Divinae, quod est consimile obiecto ab adversariis assignando in condonatione ostemta in creatis, debiti realis, peccati veni lis, reatus penae temporalis, in dispens tione voti deae Interim dicimus, quoia comdonatio peccati, sciit donatio libri v. gr. habeat pro objecto in adaequato se ipsam. sicut enim cognitio consula omnium entium habet pro objecto inadat imato se ipsam, nec non intentio in ministri, ponendi sacramentum , dc institutio sacramentis Ita comdonatio peccati dum vuIt non dati peccatum habituale, seu complexum hoc ex prae tetitione peccati, dc negatione condonam tionis . alit satissataonis, vult inadaequale seipsam , non secus ae donatio libri volens in donatario jus in librum, quod constitubtur per ipsam donationem, & acceptati nem, vult ina quate se ipsim indirecte, redirecte vult ipsum complexum ex singulis partibus constituentibus indivisibiliter sumpti im: sed fusius hae de re in calce quaest nis s. disputationis secundae. Ad confirm. dissi antecedens et reatus odii Divini est effectus peccati actualis, concedo i habitualis, , nego antecedetis, & dist.
eodem modo consequens. Non est novum,
quod aliquod sit causa efficiens alicujus est eius, de quod simul cum tali essectu constituat aliquam denominationem. Sic actus internus malus est causa actus externi, qui ab illo actu interno denominatur malus m raliter, atque adeo per illum constitatur in ratione moraliter mali: sic institutio sa- , cramentorum, & intentio ministri sunt causa efficiens partis sacramentorum, simul cum his partibus constituunt sacramentum , ut propugnavimus anno elapsos ergo potest etiam peccatum actuale esse causa reati Sconstituti per negationem condonationis , dismul cum tali effectu constituere peccatum
liabituale, non secus ac si anima, & corpus phym
12쪽
t hysice causent unionem, possunt Cum tinti emtini hominem eonitituere. XU. Odit viti si peccatum habilitate constitueretur per negationem condonationis, .sequeretur, quod in eodem instanti reali A, uo peccatum condonatur, daretur, de nonaretur peccatum ; ergo . Probatur sequela: di quidem quod non detur peccatum in eo instanti , patet,quia per condonationem destruitur: quod vero peccatum daretur, probatur, quia in priori signo ad. condonationem peccati dari debet potentia indisserens ad condonandum, vel non condonandum; ergo
in illo priori signo nondum intelligitur condonatio, seu deletio peccatis atque adeo
Contam. Pro eo signo , quo Deus potest libere condonare , intelligitur etiam potens non condonare, atque adeo potens odisse,& punire peccatorem: Atqui pro quando Deus potest odisse peccatorem, tunc datur peccatum, seu reatus odii, ut patet et ergo pro illo priori signo dat Ttur peccatumrex altera pari non dat eriar, quia in eodem instanti datur condonatio des ructiva peccata; ergo peccatum daretur , & non daretur in eodem instanti reali, licet pro diversis naturae signis ; quod tamen in omnium semeentia repugnat Major probatur. sicut enim qua potest donare, vel non donare v. glabrum, potes immediate librum dei me Te, seu comburere, ouin debeat prius di cere, nolo donare, & deinde, volo combi rere; ita qui potest condonare, vel non condonare peccatum, potest immediate odisse peccatorem , quin debeat prius dicere, nolo condonare, scdeinde, volo odisse. Resp. nego sequelam . Ad probationem nego, quod in priori ad condonationem.in quo signo intelligitur potentia indisserens ad condonandum, vel non condonandum eunc intesigatur peccatum pei severare tunc enim habetur mera praecisio ex parte intellectus tum a peccato, tum a negatione peccati; sicut in priori ad lucem , quando intelligitur Sol potens ponere lucem, tunc neque intelligitur lux, aliter Sol non ecset in priori: neque intelligitur negatio Li cis , aliter ista negatio Lucis haberetur in riori signo natur ae, & in secundo signo aberetur Lux . atque adeo in eodem instanti reali esset simul negatio Lucis, de Lux pro diversis naturae signis; quod repugnat . Hinc omnes in physicis dicimus, quod in priori illo signo , quo intelligitur sol causa lucis, tunc inte Ilectus praescindat ab utroque contradictorio, videlicet a luce, dc
a negatione Lucis, quatenus neutrum iitelligitur, quamvis a parte rei fit alterutrum ex contras riis et Eodem modo in casu nostro in priori illo: si no naturae, quo Deus intelligitur potens libere condonare, tunc habetur ex parte intellectus praecisio tum a peccato, tum a negatione peccati; ita tamen ut si pro secundo signo habeatur condonatio, tunc intelligatur destructio peccati; si yero habeatur negatio condonationis, tunc intelligatur peccatum pro toto illo instam ii perseverare .. Ad confii m. negandum pariter, quod pro eo signo naturae , quo intelligitur Deus potens condonare, Fel non condonare , intelligatur potens ossisse . praescinditur enim pro eo signo ab utroque contradictorio, videlicet a posse ossisse, de a non posse odisse. si enim pro eo instanti in secundo naturae signo detur condonatio , Deus pro toto illo instanti non potest odisse peccatorem; si vero non detur condonatio, potest odisse: quare eum detur praecisio pro illo primo signo a condonatione Ac non condonatione, datur etiam praecisio a posse odisse de non posse odisse a ac proinde ut intelligatur Deiis posse odisse, debet intelligi volens non condonare ,
Non eli tamen necesse, ut hos duos actus eliciat, de prius dicat, nolo condonare,& deinde, volo odisse, sed potest immedia.te dicere, volo odisse , quia hic actas illis duobus aequivalet. Idem dicendum ad paritarern adductam . quando enim nolens donare librum dicit, volo illum comburere, tunc hic a. stus aequivalet duobus, qu rum alter sit in priori saltem exercite, dedicat, nolo donare, alter in posteriori, dedicat, volo destruere librum..
Expeditius alii huic argumento satisfaciunt supponendo ex traeti de si istitia, dejiire,quod nonnulli docent, videlicet quod donatio transferat jus in donataritim pro instanti sequenti ad donationem, non vero pro eodem instantis Ae similiter quod condonatio extingilat reatum peccati pro instanti sequenti et in qua suppositione disticultas evanescit, quia peccatum in instanti condonationis daretur , dc destrueretur in instanti sequenti. XVI. Ex dictis sequitur r. quod pecca.
tum tam in pura natura, quam in statu elevationis constituatur per peccatum Proteritum non condonatum, nec compens tum, ita ut non privatio , sed mei a C rentia condonationis constituat peccatum
liabituale inadaequate, etiamsi supponatur
13쪽
Paerae VIII. Disp. I. De Objecto materiali Phaenitentiae.
condonationem extrinsecani repugnare. R tio est . quia praecise sublata carentia, seu negatione condonationis saltem intrinsecae, peccatum habituale tollitur . , Sequitur a. peccatum vemale habitualevarisormiter consistere in veniali praeterito moraliter perseverante in reatu rum qualis iu- dignationis Divinae compossibilis cum Di vina amicitia, ratione cujus indignationis Deus subtrahit auxilia , de servor gratiae tepescit; Necnon in reatu poenae rumpor iis pariter constituto per negationem couis
De Hecato Originali INquiremus hie de originali: Primo qiud
sit, & quomodo propagetur Secundo quomodo esus suerit immunis Deiparap Te tio an Infantes cum originali decedentea Puniantur aeternum poena sensus
sit, o quomodo propagetur Peccataem Origintae p
I ab omnibus Adae polieris contra, Ilitur, eo quod voluntas omnium postero rem suerit moraliter inclusa in voluntate Adae peccantis; eo modo quo Respublica moraliter includit voluntatem pupilli involi intate tutoris. dicitur enim ad Rom. s. quo( scilicet in Adamo omnea hominea
peccaberunt. de Psil so. The enim 'nitellisaea conceptisa sim. Et ad Ephesi. a. erat a natura Filii ira, hoc est digiu irae
Dei. Non transfunditur autem originale per. hoc, quod Animae posterorum Adae propa, sentur ex traduce, seu per hoc quod eadem anima Adae insecta mortali culpa cum sua macula propagetur a sicut an a vitis propagatur persitos uaduces , dc sicut imuhecillitas v. g. Patris transunditurin Filium . auisicut corpora humana propagantur; quoasii se discutit August. Epiti. Is p. ad Opta tum, ex as. ad Hierony. sed propagatur per hoc , quod posita ea inclusione volunt tum nostrarum in voluntate Adae, nos via tenerationis Oidinari ae ab Adamo descenamus cum reatu odii Divini ob peccatum illud nobis interpretative proprium , ut habetur ex Tridentin. Isu. cap. I. ubi. dicitiir: Suna hom-D , nisi ex femino
propagati nascerentur, non nascerentaerinj iis
ita hisi ex Christo renaserentur die. 5e sessis. de peccato Originali, ubi dicit epeccatum, quod origine unum est , ct propagatione, non imitatisne transfusum, misibis, inest unicuique propriami
Dubitatur hic i. per qiud constituatur, An per qualitatem morbidam, ut docuit Gabriel e An per peccatum Adae posteris extrinsece imputatum, ut docuit Pighius, de
Catarinust An per privationem gratiae ob peccatum Adae, ut tenent Suarius disp. v. de pec . se R. a. vasque E disp. Ita. cap. g. Salas, Tannerus y An per ipsum Peccatum Adae a Posteris interpretative commissum, moraliter perseverans in reatu. odii Divini,& poenae damni, ut docent Lugo disp. s. de Incarn. sest Coninic, Granado, &alii apud Oviedum. ex D D. Hic enim
q. 8s. art. s. dicit et Subtractio 3 ilia originalia habet rationem poenae , sic aes etiam subtractio gratia . Atque adeo per Augmlicum privatio gratiae non est ipsum peccatum Oliginale , sed poena illius. Quamvis
autem q. 8X. ML 3. videatur docere, quod
formale peccati oliginalis sit privatio sui iatiae originalis; ibi ruinen pro formali peccati intelligit completivum, non conliit tivum peccati, ut notat Mattinea apud
II. Dico nunc primo. Peccatum origi, nate constitui non poteli per qualitatem morbidam, ut constat ex dictas quaestione antecedentes Neque per peccatum Adae posteris extrinsece imputatum ., cum ex Trident. loco citato originiae sit unicui, Me proprium, atque adeo iis moraliter intrinsecum. neque enim potest ex extrinseca Dei voluntate alicui peccatum imp
tari, nisi illi sit proprium saltem inte
III. Dico secundo. Neque potest Originale consistere adaequale in privatione Gratiae, orta ex peccato Adae interpretative proprio posterorum. Prob. In statu naturae purae dari posset peccatum originale, nec posset tunc dari ista Gratiae privatio orta a peccato ; si quiadem in eo statu independenter a peccato homo careret Gratias erso simpliciter pe catum Originale constitui non potest adaequale per illam privationem Gratiae; quamvis inadaequa te constituatur etiam in statu purae naturae per Gratiae. carentiam . hacem praecise sublata , tollitur Originale . Contrux vel consideratur inacia secundum
14쪽
dum eonceptum negativum, quatenus tolilit odibilitatem, di inimicitiam cum De , vel secundum potavum, quatenus fert ambcitiam Divinam: si consideretur secundum conceptum positivum , privatio Gratiae non est peccatum originale, sed poena peccati et ideo enim homo privatur amicitia Dei, quia peccavit: si vero consideretur Gratia
secundum conceptum negativum, carentia
Gratiae constituit inadae ate originale,
cum constituatur etiam per peccatum prae
teritum Adae nobis interpretative proprium,& per negationem condonationis extrinsece, di latissaetionis: unde non potest admu te constitui a privatione Gratiae. Contam. a. qiua homo per peccatum rea.ditur intrinsece maculatus, de maIus m raliter g non potest tamen maculari , dc reddi moraliter malus per calentiam boni indebiti . ut est Gratia et ergo peccatum non confistit in privatione Gratiae. Minor patet; tum quia nemo dicitur maculatus, aut malus per hoc, quod careat unione T.
gr. hypostatica; quippe quae est bonum it debitum; Tum etiam , quia de facto per
peccatum Adam amisit non solum Gratiam sanctificantem, sed etiam integritatem naturae, seu subiectionem appetitus sensitivi appetitui rationali, de Jultitiam originalem, seu immunitatem a morte, dc amomtis vestigiis, nempe a Febri, de aliis poenalitatibus. Quando deinde Gratiam recurum ravit, non recuperavit nec sibi, nec nobis integritatem naturae, dc Iustitiam originalem. Nec proinde dicebatur intrinsece maculatus, aut malus moraliter , quia non carebat bonis naturae debitis s ergo
praecise per hoc, quod aliquis careat Gratia secundiun conceptum positivum dandi ius ad amorem amicabiIem Dei, quae est
bonum indebitum, non potest homo dici
maculatus. Solum itaque maculatur per peccatum, quia fit reus odii Divini , de Poenae aeternae, ac proinde indispositus affassequendum ultimum finem. Vniversim enim illud dicitur bonum, de perfectum, quod est aptum ad finem suum: v. gr. gladius dicitur bonus, si sit aptus ad serie dum , dicitur malus, si ineptus ; Cum autem homo sit ineptus. de indispositus afffinem suum praecise per reatiim odii Divini , non vero per carentiam Divinae amia citiae; ideo dicitur moraliter malus per huiusmodi reatum, non per carentiam gramriae, per quam solum est negative aptus,
non vero positive indispositus ad finem mum sustem luti M. F.
IU. Dico tertio cum postrema sententire Peccatum originale consistit in peccato prae. terito Adae a posteris interpretative commisi , de per erante moraliter in insanistibus ser reatum odii Divini, de poenae aeternae damnii constitutum per negationem condona totus , dc satisfaetionis. Conclusio constat tum ex exesissione ali rum sententiarum; tum quia in hac se eentia omnia salvantur, tum dicta quaesii
pices i. An mum de conceptu iurgianali cap. 16. ita loqui de me peccat m, qaeos rapina e dico, Mised intelligere neDeo in ipse si cntibaer, nisi ipsam per Diobediemia.i uia nuditatem, per Mam omnea Filii Iuna
gras ergo ex Anselmo, consistit originale in privatione Gratiae. Resp. distinguo antecedens et originale est
Iustitiae nuditas, seu carentia Gratiae, adaeis quate reddens infantes Deo odibiles , n gos tanquam forma inadaequata, de condiatio, sine qua non perseveraret moraliter in infantibus peccatum. in Adamo con missum, concedo antecedens, de nego consequentiam. diximus enim, ad constituti nem peccati tam originalis, quam habimalis pertinere inadaequale carentiam Gratiae consideratae secundum conceptum negatia vim excludes tas inimicitiam Dei, non vero secundum positivum includentis amicitiam .. Dices a. ex Tridentino et originale est mors animae; sed mors consistit in carentia vite, seu Gratiae; ergo originale comsistit a ovate in Gratiae carentia. Resp. cum liguo majorem: est mors ania
mae ita ut fit formaliter animae mors,
per hoc quod reddat illam Dei inimicam ,
seu cum reatu odii, &poenae aeternaes caulam
liter vero sit mors animae per hoc, quod privet illam Divina amicitia, seu gratia , conc do; ita ut sit sol maliter mors animae per hoc ,
quod privet hominem Graii nego majore , ac distinguo minorem et mors animae habetur causaliter per carentiam Gratiae, concedo; formaliter, nego minorem, dccoth sequentiam. Formaliter enim habetur mors
anime Per. reatum odii Divini, unde fit indisposita ad assequendum Finem ultimum. v. Dubuatur ulterius , utrum inclusio voluntatum nostrarum in voluntate Adae facta fuerit a Deo per pactum explicitum cum Adamo, ut fit in Republica cum Tib.
ore. an vero per pactum I licitum
Aa quod dicendum, non suisse neces,rium pactum explicitum cum Adamo capia
15쪽
xx Pars VIII. Disp. I De Objecto materiali Permientiae.
tia , si peccaret. potiue enim Deus tanquam Supremias Dominu& alligare volunt ii Adae voluntates nostras in ordine ad hune effectum et sicut potest Deus independentera consensu Petri ol,ligare illum ad contra. um Matrimonialem cum Beria, perindeae si iose consentiret. Et de saeta non e
pectavit Deus consensum nostrum, ut nostras voluntates in Adae voluntate reponeret. Praeterea neque suit necesse, quod id A mo innotesceret potuit enim Deus voluntates nostras voluntati Astae alligare, non solum ipso inscio, sed etiam renue te . Communiter tamen docent, id Adamo innotuisse, quando dixit Deus Gen. x. Im
eaeaeaen quo die comedearia ex ra, morte aerari
Mis. Ex communi enam Interpretum sensa laeta fuit tunc comminatio Adae tum moristis corporalis, tum spiritualis pro se simul, di pro posteris
. , quomodo Deipara immunia fuerit a
Originali, et a debito proximo illud
vI. DE Fide est, Christum Dominum
suiste originalis immunem .r fione enim uuionis hypostaticae incapax Crat peccatis Immo nec ullum debitum talis
peccati contraxit, aut proximum, aut rhmotum. In voluntate enim Adae solum ex pacto suerunt inclusae voluntates eorum,
qui ab ipso seminaliter descendunt: Christus autem non fuit conceptus via gener tionis ordinariae per seminalem rationem, ut loquitur Augustinus, & D. Thom. 3. p. qu. I s. sed solum secundum. corpulentam
substantiam: ideo nec debuis peccatum contrahere , etiamsi unione hypos ea caruisset. Hinc dicitur caruisse debito proximo contrahendi originale ratione unionis hypostaticae, & caruisse debito remoto, quia non descendit ab Adam secundum semianalem rationem. Quaeritur itaque solum a Theolotis de B. virgine, An , Ac qua rhtione fuerit immunis ab Originali 3 & , An etiam a debito proximo tuliae contrahendi ratione divinae Maternitatis evII. Dico equidem eum commanissimo Ecelesiae sensu, B. virginem fuisse immaeulate conceptam. Haec conclusidi iuxta velasqued lib. s. Si filinum, & alios non solum est certa , sed etiam proxime desii. bilis a Pontifice; tum quia Ecclesia non permittit, quod opposita sententia doce tiae; tum quia in Extravaganti Sixti e praecipitur celebrari sttam Conceptionis, Mex Bulla Alex. vre. quam fuse viscutit Pla-
B. virginis neu quidem sanctificatae postpriamum instans, ut volebant Adversiai, sed san catae in prim instanti creationis animae, quo, praeveniente ritus Sancti Gra. tia ,a peccato originali fuit praeservata, juxta sententiam, quam fere omnes C olici ample ntur: quamvis thidem vetetur ac
serere, quod propter haec contrariam sen. tentiam tenentes haeresis crimen, aut moris tale peccatum incurrant. Prob. conclusio r. quia Ecclesia, adve
sus quam portae inferi praevalere non pociunt, errare non. potest in iis, quae ad Fidem, ad Religionem, & ad mores pertinent; ergo nequit declarare pium, acla
dabiIem cultum superstitiosum, & falsum, seu de objecto falso. Atqui ex Bulla citata declaratur pius, ac laudabilis cultus Immaculatae Conceptioni exhibitus; ergo venam est hujus. cultus objectum; adeo ut possit proxime de Fide definiri, cum sit conclusio TheoIogica ex pio Ecclesiae sensu , de Apostolicis constitutionibus evidenter deducta, & evidens evidentia magna morali Confirm quia sis peristrio , ex Lactanti apud Dymam, est cultus salsi, non secus ac Religio est cultus veri r eigo si Beata virgo non esset sine labe concepta, hujusemodi cultus esset superstitiosi is, non Religiosus.. Et quia omnis falsitas in mathria Religionis est perniciosa, ex Aur lita
de menae cap. io . ideo hic cultus e t e iam perniciosus. Repugnat autem Sanctutitati Ecclasiae caeturae superstitiosum,&pe niciosum approbare, & praecipetes ergo. Prob. a. directe primo ex scripturis apud Platet. quibus M. PP. passim Immaculatam virginis Conceptionem ostendunt. Cant. .
Tota pisti a ea, in macula non est in te. Lucae I. Gratia plena, Benedicta Tis interem serest. Genesis IRA emineret capu* Taeum Esteris I . Non morieria . non enim per re , fed pro omnibua Lex haec eo itura est. D
inde ex Trid. sessis ubi declarat, non esse suae intentionis in decreto de peccat originali includere Beatam, & Immacul
tam virginem. & Lanciuus opusc. II. C.
s. notat, Trid. edidisse decretum de Immaculata virginix Conceptione: quam is justis de causis evulgationem distulant Te tio quia omne i aetates, & plurimae Academiae in hanc sententrum conspirarunt,
ut videre est apud Cavellum, & Platet.
16쪽
Ioco citato . Quarto ex plurimorum Sanis eorum consensu etiam Ordinis Praedicatorum , videlicet Patriarchae Dominici , qui apud Nierimberg. cap. 13. passim usurpabat
dictum illud Santa Andreae , & Concilii
Franco sordiensis et meus Prianus . cam Pr-
eti Vincentii Ferrerit apud eun cap. et . dicentis et A. V a peccato oriridiali , ct ct ali immianis 'u . S. Ludovici Berreamdi , & ipsius etiam Divi Tlaomae . Iuratus enim testatur Andreas de Puteo Soc. Jesu in lam. . de conceptione, quod dum Siculam Provinciam moderabatur , essetque Melitae, in eodice antiquissimo Angelici in Epistol. Pauli haec Iegerit et M lier m eae
pnnibaea non inveni , quae a peccato omnis
immuni, esset D minis, originali, vel veniali. exeipitur pis sma , o omni Iavide digni ma aria. Quinto ex revelationibus, & mir
culis plurimis. Denique ratio radicalis est, quia potuit Deus Virginem ab originali praeis servare ; Decuit, cum esset futura Mater Christis & consequenter voluit; unde sicut cum B. Firmne dispensavit in Lege Fomi-ris , & in illa Lege , si dolore paries , dein adia , i taphiserem reverteris; ita in Lege peccati Originalis . Quamvis enim hujusmodi Leges fuerint universales , non tamen assiciebant omnes moad aetiim secundum, sed solum , quoad debitum incurrendi in ibia ob peccatum Adae Progenitoris .
haec habet et Secundisis Fidem Catholicam Armiser es senendMm , 'Mod smnes hominea , raeter Atam Christ m, contrahunt originale , lioquin non omnes indigeremus damptione g-ergo etiam B. U. contraxit originale . Resp. ipsum etiam Crietanum , qui est in contraria sententia, ita interpretari hunc textum Angelici, quod solum velit secum dum fidem, esse, omnes praeter solum Chrialium contraxisse originale, quatenus omnes descendentes ab Adamo via Generationis
ordinmae habuerunt debitum incurrendi in originale , sicut Lex illa , In dolore parier; In paelverem reverteria, intelligendas
tum est de debito incurrendi in nunc d lorem corruptionem. Aliter inepta esset ratiocinatio Angelici, ( ut idem j et nus advertit) dum dicit, quod nisi omnes contraxissent originale, non omnes indigeremus redemptione a squidem tam indiget redemptione captivus, quam qui habet debitum incurrendi captivitatem: Hinc B.
N. indiguit Redemptione , qui a captivitari erat obnoxia, & nobilissimo modo fuit redempta , per hoc quod suerit a captivitate praeservata . Propterea C etanus ibidem subdit et Hae bene notabis TM Thomusea . ne nimio Telo non fecundMm sientiaenaeoeensisa erronea dicas, qua erronea non sunt , eum de Conceptione dicturas.
IX. objic. x. Mortem subiit B. U. ergo contraxit originale . Nam ex Apostol. ad
Confirm. I. Pius. v. a illit proprium ossicium conceptionis, ubi dicebatur B. v. Immaculata, & praeservata . Secundo Pr destinatio, & reprobatio hominum facta sitit ex massa perditionis , ut loquitur Augustinues' ergo Praedestimtio B. v. supponit eam iuisse prius in illa Massa. Tertio Nuies PP. cum Anselmo Rumi to hoc privilegium nogarunt Deiparae.
Resp. quod sicut Christus mortuus est . di non in poenam peccati propriis ita B. v. Ad primam confirm. Pius v. illud offucium de medio sustulit, ut omnia ad antiquum morem revocaret , sicut expunxit e Calendario D. Sennam, & S. Rochum. Ad secundam . Praedestinatio B. v. utpote in Matrem Christi decretae , non fuit ex Macla reliquorum corrupta . Ad tertiam . PR& Sehol. antiqiii aliter loquentes aliquando interpretandi sunt, quoa B. V. contrax
rit originale , hoc est debitum aliquod , saltem remotum, incurrendi in illud, ut diximus de D. D. aliquando , quod B. v. concepta suerit in peccato nonProprio vir- ginis , sed Parentum praesumptim , quat
nus concepta suit cum motu concupiscem tiae , quae ab Apost. vocatur Peccatum snon quia semper , sed quia saepe habet a nexum peccatum aliquod, saltem veniale,
ratione excessus libidinis, qui tamen a Parentibus B. v. longe abfuit , de ideo solum praesumitur et Aliquando , dum dicunt B. v. sanctificatam iuita post animationem. intelligendi sunt de posterioritate naturae ,
X. Dissicultas est, Num Deipara caruerit etiam debito proximo contrahendi origina- Ie , quatenus ratione Maternitatis, ad quam erat destinata, non debuit elus voluntas imcIudi in voluntate Adae s unde non habuit debitum proximum contrahendi peccatum Adae, quamvis habuerit debitum remotum, per hoc quod via generationis ordinariae
ab Adamo descenuerit, unde suisset inclusa in ejus voluntate, nisi destinata suisset Mater Christi .
17쪽
Communius cum Salarar , & aliis apud Amiagam tomo c. disp. Id. docent, mram hoc debito Deiparam pro imo caruisse .cum non debuerit in voluntate Ache includi ratione Maternitatis . vi cujus praedita fuitl intentia , & Gratia lonpe maiori , quam Adam . Sicut enim injuriam irrogaret Respiib. pupillo valde sapienti, si ejus voluntatem includeret in voluntate tutoris minori pri identia , & sapientia praediti , ita in ca-iu nostro. XI. Quaeritur Etiam , num B. v. immunis ab originali fuerit etiam immunis a peccati fomite 3 Ad quod sciendum , ---tem in actu secundo esse motiones, seu actus appetitus sensitivi ad objecta sensibilia turpia primemeiates rationem, & allicientes ad Peccatum : Fomitem vero in arei primo esse ipsum appetitum sensitivum , a quo hujusmodi motiones causantur . In B. Uirgine certum est non iuisse tamitem in actu secundo , ut docent communissime Theologi : cum isti motiones fini indecem es, & inordinatae , atque adeo indignae Dei Matre . Quoad fomitem in actu primo , D. D. dicit, ex privilegio in B. v. suisse Iigatum , quatenus numquam prodiit in alnum secundum . Sed elarius hoc privilegium eraticat Scotus dicendo , mitem in Deipara misse extinc tim , quia non ex Privilegio extrinseco , sed ex intrinseca exigentia Maternitatis numquam uerodiit ip acti:m secundum ; Sicut omnes docent, in Christo Domino misse extinctum, quia numquam prodiit in aetiam secundum in intrinseca exigentia unionis hyposta meae; In iis vero dicitur Ligatus, qui ex Pr, vilegio Dei extrinseco carent iis motionibus, ut de B. AIoysio Gonraga testatur Sacra R
ea Romana dicens: mmum imulos carnia passus es.
II. A Ultiplex hac in re est opinio. I vL Prima docet, hujusmodi infirm
ies puniri poena ignis aeterni. Ita Ariminensis, qui idcirco Tereor pueroram appellatur, Draedo , & Alii apud vasquer cim. Is . & pro hac sententia Sixtus Senensis Iaudat D. Augustin. lib. . contra Juli
num, & D. Greg. lib. s. moralium cap. I s.
Secunda opinio cum Bellarmino, valentia, Soto, de Alus apud Gonetum negat, I santes passuros poenam sensus i admit tamen passuros tristitiam aliquam ex carentia visionis Dei. Tertia cum Catelino. Satam rone, Salas docet, habituros Beatitudinem naturalem stam in cognitione abstratava . de dileetione Dei , ut Authoris naturae , desuper faciem terrae post diem Iudicii filiviros, tamquam in Paradiso Tereestri. Quarista cum D. Th. Moto , vasqueE , Arriaga.& Communius apud Hau noldum negat, subiaturos poenam sensius , aut tristitiam ex ea. rentia visionis Dei vi admittit tamen habuturos poenam damni, & carentiam Beret dinis naturalis. XIII. Dico equidem et Insantes fine B ptismo decedentes non puniuntur poena semius. Ita D. D. in a. distin. 33. q. R. Bem. Ambrosi necnon Aug. Iib. s. contra Juli num cap. s. apud Platet. n. 36 . quamvis
enim vasqueE, & Alii putent, D. Aug. MD. Greg. luisse in opposita sententia ; negat id tamen D. D. q. v. de malo , ae Alii . solum enim docent mittendos in ignem reserni tamquam reos , sumendo ignem pro poena damni sicut cum diciatur in Scriptura, Traia in aester ignem, re suam, Iocufio est metaphorica .conclusi nem hane communissime docuerunt Schol stici, qui a quingentis circiter annis scripta.runt, ut notat Gonerus. Prob. r. cx 'Scripturis . Apoc. IS. seum Agrorifieoia homa , di m de eis. Die , taenium date illi forment m, O luct-; ergo
cum parvuli non fuerint in deliciis , c rebunt poena sensus . Marci s. de quibus
dicitur, Ignis eorum exting et v, dicitur e iam, Hermia eorum non moritur ergo cum
pueri non torqueanturvemi, seu remorsu conscientiae, nec igne . Prob. a. ex cap. Major de Baptis. Ubi nn. III. haec habete Poena origina a peccati
etiam docet Eugenitis Iv. in Ilieris unionis Graecorum apud laudatos Auctores. Pria3. 3. ratione et tum quia aeterea imhaec mens sensus dissona divinae cememtiae non est asserenda , nisi de ea ex rev latis , aut aliunde constet; Atqui de illa non constat; Immo ex diuis conitatorum filum et quod etiam si radetur , quia dena sensus cor respondet conversioni peccatoris ad bonum commutabile , & deIectatione ab eo perceptae ; poena vero damnicorres. Pondet averso, a bono incommutabili et sed infantes non sunt conversi ad bonum commutabileyervoluntatem piopriam, aut
18쪽
-stio II. Art. III. An Infantes petra , m.
cum ulla deIectitione; ergo non sunt puniendi poena sensus, sim damni. Conmn. quia poena sensius est quaedam exprobratio culpae ; ergo cui non convcnit exprobratio, ac reprehensio propter cubpam, nec competit poena senius; sereri autem non possunt ob originale reprehendi, ut notat Augustinus lib. de duabus anim hus cap. II. cum non potuerint ipsi non peccare in Adamo: & propterea Theologi docent, ut notat Haunoldus, in Adulto , qui baptillatur, nec requiri, nec dari posse Tontritionem, & retractationem, si careat peccato actuali ; ergo ut prius.
dicio, De in ignem aeternaum s ergo punium tur poena senius. Antecedens probatur, quia
non possunt in Judicio esse a dextris ; ergo debent esse a sinistris, atque adeo audituri
sunt, Ite in ignem. Contam. r. quia Apoc. xo. dicitur et M per Ma in liber vitae , qui non est inventaea
in illo , mi sis , est in stagnum ignis. Matth. I s. qui non congreganuarin Horreum, ut triticum , sunt rigania igne comburenda .
Adde quod Infantes in Scriptura dicuntur Filii irae; ergo digni sunt ira Dci , atque
adeo pena sensus. nom. a. In Can. Firmissime dis . .. de consecratione ex D. Fulgentio dicunturp-vuli isti ignis aeterni supplicio punie S . & D. Gregoricis lib. s. Moralium de iisdem loquens ait et Licea ex proprio natu
egerint, tamen iuue ad formen8a pervenium.
quaest. r. a. 3. Pueros istos in Iudicio coma rituros, non ut judicentur, sed ut vidiant gloriam Judicis; quod ex eo patet, quia Musa damnationis Reproborum habetur in in illis verbis, E furivi, O non dedisti, mihi man care, m. quae in pueros cadere non potes . Deinde transmisso cum eodem Aust. quod etiam parvuli judicandi sint, juxta ia-lud r. ad Cor. s. Omnes nos manifestari oportea ante Tribaenal Christi , de quod iis etiam dicatur. Ite in ignem et At nomine Ignis non semper intelligitur poena sensus , sed quaelibet poena , ut docet Aug. q. p. in Josue, juxta illud Psalin. sis. Transivimus peretnem, Cr .suam. Quare satis est, quod Pu ri damnentur pena damni , quin tamen idem dici possit de Adultis ex communi Ecclesiae sensu. Ex quibus patet ad confimmationes. Merito autem Infantes cum ori.
ginali dicuntur Filii ira et vilippe quigni sunt ira Dei , hoc est pena damni a
Meo offenso iusticia : sic David iram suavi Is
eontra Absasonem ostendit a. Regum i
dicendo: Heraentamen faciem meam non vid his
muntur in hae vita paena sensus; ergo a re
tiori in alia vita. Antecedens probatur, quia si non fuisset peccatum Adae, in quo intin-tes peccarunt, habuissent donum justitiae mriginalis, quod fert immunitatem a morte,& mortis vestigiis. Contam. Homo punitur in esia vita paena sensus ob veniale ; ergo a fortiori ob origianale, quod est mortale. Resp. Pueros in hac vita non pati paenam sensus stricte dictam, hoc est inflictam ob mriginale, sed improprie, quia subeuiit incommoda propria naturae hiimanae, quibus in st tu innocentiae ex speciali dono caruissent . Quare ob originale solum carent bono indebito , nempe Impassibilitate , non vero directe in ultionem originalis patiuntur . Quod etiam constat ex propositione 63. ex proscriptis Baii , quae habet: Nemo praeter Christum est absque peceato Originali : IAM
contractaem , omnesiue eius asi mono, in hae sua, sicut er aliorum iustorum, Derunt vitiones peceasi actualia, vel originalia. Ad confirm. nego conse uentiam . Et ratio est primo, quia originale adhuc putiatur gravius, quam veniale , quamvis non puniatur paena sensus . quia punitur aeterna paena damni. Ses Ando veniale cum sitis maliter voluntarium . seu per propriam v luntatem , & conversionem inordinatam ad objecta turpia delectabilia , nil mirum quodpaena sensus reordinativa talis deordinati nis puniatur secus vero originale in Adamo contractum ab his infantibus .
careant visione Dei , ad quam erant oriu- nati , non possint non valde tristaris sed haec tristitia est etiam aliqua paena sensus et ergo de facto puniuntur paena sensus . Neisque dici potest, quod non trii lentur obc rentiam tanti boni, iit pote indebiti. Nam etiam ex carentia botu indebiti oritur tristitia , quando ad illud obtinendum datur proxima dispositio: sic si quis careat patriamonio ob culeam Parentis, maxime dolet, quamvis nondum fuerit Patrimonium in ua potestate , nec propria culpa exhaereis
Resp. Bellar. Sotum , valen. Tann. apud Haunoldum admittere in parvulis hanc tristitiam ; Communius tamen tuam negant
cim D. Tho. Scolo, Suario, Vasquca; vel quia
19쪽
quia ex divina providentia ignorant se esse ad visionem Dei deputatos; vel quia ea tristitia instinuetur a gaudio , quod pomas
inferni evaserint . vel quia se consorinant plenissime Divinar voluntatis vel quia d, vertunt mentem ad alia objecta delectabi- Iia: vel demum quia qui non movetur passsionibus, sed ratione, non dolet ex non ais
deptione boni sibi promissi, si per ipsum non
stetit, quominus illud recipiat, lit notat Tho. in st. dist. 33. q. x. x Seneca. Esto enim
rationabiliter rei tur , qui ob culpam p Ientis privatur patrimonio, quod sibi jure debebatur, non tamen si gratis tantum sit
Censeo equidem primo, Infantes carere felicitate etiam naturali , seu quam habi- tui i essent, si non peccassent , nec elevati filissent ad statum supernaturalem. Ita comis muniter Catholici contra Pelagianos ex Au. tumno de origine Animae cap. s. Quamvis enim Caterinus. Lessius apud Arriagam lom. s. disp. si . illis beatitudinem nat ratem concedant, quod Suarius, Lmnus, Salmeron putant v de probabile, loquuntur tamen illi de Beatitudine naturali , Quae potest illis competere simul cum miseria peccati; non vero de beatitudine n
turali GpIiciter dieta . quomodo enim diu ci potest ablatute felix, qui est Filius irae ,
& Deum suum ultimum nnem habet a se aversum, & infensum fCenseo a. miseriam, quam habent infamtes ex originali , ita excludere felicitatem
naturalem , ut tamen aut nullam , aut mitissimam asserat tristitiam . Deo illam impediente aliquo ex dietis modis. Ratio est,qiua ex Augustino lib. s. contra Iulianum, pa vult illi non puniuntur tanta poema , ut eis non esse natos potius expediret; ubi dedamnatis verum est, qtiod Christus Dominus Marci 1 . dixit de Iuda et Bonum erat et , si natus nonfuiem; ergo aut nullam , aut ferei uillam tristitiam patiuntur , adeo ut sint
ut loquitur idem Aligustinus. &Nissenus)in damnatione omnium levissima . Et ratio ulterior est , quia non videtur divinae cle.. mentiae consonum, quod poena valde gravi in aeternum puniatur, qui voluntate tantum aliena sui capitis moralis peccavit.
XUII. utrum autem parvuli post diem Judicii sutilii sint in Limbo, hoc est in i
co obscuro subterraneo, ut volunt Bellar. de Tanneriis: An vero in loco subterraneo quidem , sed perlucido, ut communius docent cum D. Th. & Magistro sententiarum; An demum in superficie ceri .e, tu loco val-
de ameno, ut Suarius, Lelsus , Salmeron Salas i incertum est. Quamvis statui damna.
tionis vadeatur incongiuus Iocus amSuus . videtur tamen congruus clivulae cIementiae unienti illos ob peccatum in voluntate his ena. quod declinare non potuerunt.
I. Irca quidditatem venialis, & dia
I scrimen venialis a inortali plurimae sunt opiniones apud Oviedum , Artiastam , de alios passim . Primo Scotus Gabriel
dixerunt, veniale esse contra consilia, momtale contra praecepta. Sed communiter reo
jiciuntur , quia cum consilia non inducant obligationem, quod est contra consili X, nul. Iatenus est peccatum. Secundo Alensis , C sttaniis dixeriint, veniale esse pi aeter legem, mortale contra legem. Sed contras tum quia operari contra consilia, v. g. nubere, est operari piaeter, non contra legem, unde vacat culpa etiam veniali ; Tum etiam , quia mendacium v. g. jocosum est peccatum imve, de tamen est contra Legem. Tertio Alii cum Bonaventura docent, Mortale esse os fensam Dei, non vero veniale. Sed negari non potest venialia displicere Deo, remitti, puniri s er o etiam venialia sunt aliquat nus Dei ostensa, quamvis non usque ad amicitiam ditat vendam. Qitaito Alii cum C jetano, Conrado, mortale esse contra ultumitin finem, veniale contra media, seu ci ca Creaturas. Sed contia est, quia tam ci
ea Deum ultimum finem dari potest veni le , ut si quis ex semiplena advertentia o mittat actum praeces,tum Fidei , &c. quam circa Creaturas . seu media dari potest mortale. ut homicidium, furtum. Quinto Alii apud Tann. ex D. D. quod mortale constis tuat ultimum finem in Cieatina, atque axeo tollat ordinem debitum ad verum ultumum finem , ut proinde gratiam destruat, sit irreparabile , de mereatur poenam aete nam; secus vero veniale. Sed quamvis haec vera sint, non explicant tamen praedicatum Irimum venialis , ut condistin fit a molia-i . sed potius explicant ejus proprietates . II. Dico equidem ex Augustino apud Suar. , ovie A, Aritag. mortale esse transgressionem legis graviter obligantis sub interminationet
si Divini, ac penae aetereat et Veniale verum
20쪽
ro esse transgressonem legis leviter mligarum sub interminatione tum a qualisi ivlisn tionis divine compossibilis cu ejus amicitia, tum etiam phnae temporalis . Vnde sequitur Primo , mortale orendere Deum graviter , co quod ejus amicitiam contemnat; veni Ie vero leviter, eo quod tantum contemnat exercite fervorem talis amicitiae . Secundo sequitur, mortale magis amare Creaturam, quam Deum, juxta illud Matth. -a-
-ae Patrem , aut I fatrem Plus quam me ,
non est me dign-; & in hoc sensu reponere finem ultimum in Creatura; veniale vero non amare Oeatiiram prae Deo, aut prae illius amicitia, sed prae aervore amicitiae cum Deo. Tertio mortale esse irreparabile prinpter amissionem gratiae , secus vero veniale. Quario mortale esse conversionem ad Creaturam . dc simul aversionem a Deo . veniale vero esse conversionem, seu a tactu ad Creaturam noo involventem aversionem a Deo, sed solum aversionem exercitam a fervido
affectu erga Deum . Haec satis de actuali. Quod vero spectat ad veniale habituale, diximus Quaest r. consistere in ipso peccato PQuali praeterito moraliter perseverante in reatu Miqualis divinae indignationis , ac in
reatu poenae temporalis; qui reatus tarm Iiter constituretur pernegationem tum coindonationis , tum condignae satisfactionis.
Inferno puniatur aeternum per accidens , videlicetob coniunctionem cum mortali pNegant Scotistae, de Nominales apud Manis strium tom. E. disp. c. q. s. cum Arriag. disp. i. tom. F. Martinonio disp. si. Coninere disp. Io. RequesenE dam. Io. , & aliis. Ammant Thomistae communius . cum Mario disp. ii .sessa. vasqueEp. a. disp. I T. Hunoldo I. a. tract. 5. n. 385. Nonnulli cum Durando docent, poenam temporalem residuam ex culpa veniali non dimissa nunduam cessare in inserno; cum consonum sit, culpam venialem aeternum durantem aeternum puniri et Contra vero poenam temporalem residitam ex culpa sive veniali, sive mortalium remissa cessare in Inlamo post ejus f tispassionem . Dubitatur , in quanam ex his sententiis fuerit D. Th. unusquisque pro sua illi unlaudat. videtur potius pro prima sententia stare. Nam apud Arriagam loco ciruto haec habet: propter hae sequitur, quodsi in inferno sedemptio ,-parme, eri di fabu
inu, non edinutae r nee est inconveniens, quod Inanitim ad alierkod aee identale parva inferni
minaeas r MAMe ad dis, Iudicii. N. Dico equidem cum prima sententiae veniale in Inferno non punitur in aeternum per accidens ob conjunctionem cum morta li , etiamsi culpa venialis in aeternum perse
Prob. Deus summe itistiis non punire u I-tra condignum; sed ita puniret, si ob v
nise infligeret poenam aeternam ergo veitiale non punitur in inserno aeternum. Prob. minor ; veniale secundum se non meretur poenam aeternam s atqui ex conjunisone cum mortali non meretur gravioi em penam, quam mereatur sejunctum a mortali ergo ultra condigniun punireturi, si ob conjunctionem cum mortali puniretur in Inferno aeternum. Patet minor . quia veniale ex conjunctione cum mortali non fit gravius, ergo non meretur poenam graviorem: sicut enim ex conjunctione cum mortali non meretur poenam intensiorem , ita nec diuturniorem et siquidem poena aeque est grais
utor , & excedens demeritum culpae tam si sit intensior , quam si sit diuturnior ea ,
quam culpa meretur . Et sane mortale Acx conjunctione cum mortali B non mer tur poenam graviorem; ergo neque veni te ex conjunctione cum mortali. Confirm. i. quia si actiti supernaturali virtutis moralis Deus pronuitat v. g. Bea. titudinem supernaturalem annuam , & Dctui viruitis Theologicae promittat Beatitudinem perpetuam, actus ille moralis ex conis itinctione cu actu Theologico non merebitur nisi tantum Beatitudinem annuam , quam merebatur sejuctus ab actu Theologicos ergo a pati, si veniali debeatur pyna annua in Purgatorio , & mortali pcna aeterna in
Inserno, veniali, quandocula mortali conjungitur in Inferno, pariter annua pena d bebitur, de non aeterna .
Contam. a. Si quis moriatur cum originali , & veniali , non punitur pena sensus aeternas aliter homo carens mortali permis nati haberet penam damnatorum s praesertim quia posset homo habere plurima v nialia ; unde poena sensus iis debita excederet penam debitam uni mortali , de sic magis puniretur pena sensus in aeternum , qui commisit pIura venialia post originale,
quam qui commisit unum mortales ergo in Inserno veniale non punitur aeternum,quamvis aeternum duret culpa venialis .
v. Hinc sequitur, quod a fortiorige quefit aeterea in inlarno pina tempomis residua post culpam sive venialem, i mortalem jam dimissam . puniret enim pariter Deus ultra condignum . Dixi a fortiori ,