Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, et in quotidianis prælectionibus a P. Dominico Viva Societatis Jesu ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote, ... Pars prima octava De poenitentia ut virtute, et ut sacramento

31쪽

dit Pares VIIT. Dcb. IL De essectu Paenitentia.

emptibile, si cognoscariir mirion: --

denti, aut per aerem fidei essentialiter v rum ob rationes adductas: si tamem cognosceretur cognitione naturali, & falsificabuli, posset utique contemni , ae discredi

quia posset dari peccatum contemptivum t lis decreti , non exilhente edi decreto, nisi tantum putative in . intellectus contemnem ris , proinde si hoc peccatum contemptus. remitteretur , non sequeretur flustratio ublius decreti . . iv I. Objic. i. Dum Deus libere decernit, v. g. Nolo ullum decretum nonifestam . in tali casu decretum hoc de non mmis stando ullo decreto est essentialiter immani abile, non vero impossibile; ergo dum decernit, Nolo peccatum ullum remittere , pereatum contemptivum hujus decreti erit essentialiter ii remissibile, non impossibile. Probatur consevientia VIdeo illud decretum iest solum immamaestabile, non impossibile ., 1 solum sequeretur contradietio, si man uetum, non veros ponatum Atqui par, ter in casu nostrix solum sequitur contradictio , si peccatum contemptivum decreti m. mittatur, non rem si ponatur ergo pariter hujusmodi peccatum erit essentialiter ire missibile, non impossibile. Confirmfi Deli,decernat nullam visionem beatificam destruere; sol repugnabit visonem destriai, Non. vero ponit ergo si docemati nullum peccatum: remitrum , pecca. tum contemptivum talis creti repugnabit remitti , non vero poni, curedecretum so Ium decernae peccata nom remittere', non

vero non . ponere.

Resp. I. per instantiam a ergo si Deus

decernat, Nolo concurrere ad ullum actum a liberum Creaturae , peccatum conteriivum, talis decreti solum, erit impossibile , . quod cum concursu Dei ponatur. non ve ro eriti absolute impossibile: In forma ne go consequentiam. Ad probationem. nego minorem, Peccatum contemptivum decretide noni remittendo ullo peccato nonsolum traheret contradictionem; si remitteretur,. sed etiam si poneretur , tundi quia derogat

Divinae misericordiae , ac libertati Der admiserandum , dc parcendum et Tumit etiam uitia esset, de non esset: egenualiteri tremis ubile, ut diximus. Ad confirmet distinguo antem posito e Mdremo, repugnabit visionem aliquam destiui per accidenta, concedo; ex praedicatis

intrinsecis, de essentialiter , , nego antccedens, de consequentiam et Iinmo retorqueo

paritatem: si Deus decernat nullam visionem idestruere , non solum esset indemiibilis'. sed etiam impossibili si visio attactiva talis decreti, ur ostendimux; erect si Deus incernae nullum incatum remitteret , non

talum eriti irremissibile, lacteiam impos

hile peccarum contemptivum talis decret Quare talum det peccat per ac res irrea missibilia velificatur, quod repugnet te Dii, non vero poni , quia frustrareriir decretum de illo nom remittendis, si remitteretur non vero si ponatur 2 At peccatum est sentialiter irremissibile non taliammugnat, quod i mittatur, seiu etiam quod ponatur tenet enim .,, dc non esset irremissitate , quia loqueretur, 3 non loquereturae tali, peccato decretum universite de non remitte do ullo peccato isvIL injic. a. Non derogat divino dominio, quod Deus non possit uti Creaturis ad istis clamatricos, vig: quod non possit uti materiae ad informandu, ligno ad cognoscen,

dum, aut od nonpossit conservare tur monem, movere ubmtionem. 3cet ergo nec

derogat divino dominiorum ac Iibertati ad reo

mittendi im, quod non possit condonare peccatum essentialiter irremissi e et ergo ficut non repugnat incatio essentialiter: imm bilis., acet ita nec peccatum essentialiter irremissibile a praesertim si hujusinodi, ira missibilitas oriatur er coiinexione intentio nati cum decreto de non remittendo ullo

Peccato

Reim: primo per instantias adductas de

postibilitate peccati essentialiter impermi sibilis, aut ad . quod Deus immediate no concurra de peccato essentialiter remisis, immisialii, Ace. Secundo argumenrumprobat nimis , videlicet quod neque repu-8net peccatum essentiaIiter irremissibile ex

intrinseca sim malitia independentem a comnexione cum ullo decreto, quia eo posito

Deus, per hoc, quod non posset illud rhmittere, talum non posset eo liti ad usu chimericos Tertio dico, non repugnare divino dominio , quod non possit uti Creat ris ad usus, quos certo constat , dc positive ostenditur iis esse impossibiles et v. g. quod non possit uti materia ad inta mandii, lapidet ad libere operandium t secus vero si tanturni assumatur, usus illos esse chimaericos, re

caeteroqui debent esse possibiles Creatusis ob subjectionem debitam divino dominio.

In casu nostro quodvis peccatum est remissibile, nisi de aliquo Diuive probetur irremissibilitas: sicut quaelibet Creatura ei hmobilis, conservabilis, dcc. dc in tantum hicatrix dicitur immobilis, dc duratio inconis

32쪽

servabilis, qui, positive probatur debere haec

praedicata iis competere s At ex dictursu Advcrsariorum non probatur positi e possiastitas peccati .essentialiter ii remissibilis , ut ostendimus: ergo quodvis peccatum d ei debet remissibile. Regula generalis sit haec. Quoties inquiritur de possibilitate alicuius Cleaturae, quae videtur fines omnipotentiae dilatare, & divini dominii fines coarctare , tunc a Philosophis, .& Theologis dicendum , hujusmodi Creaturam repugnate, nisi positiveostendatur esus possibilatas , ex qua loriatur,

quod impotentia in divino dominio ad intendum ea creatuia ad usus impossibi-Ies sit impotentia Glammaticalis , sicut in

impotentia Dei ad peccandum, ad Ionemdam chimiram ', dic. quae impotentia pedisiectissimam Dei potentiam commendat, lux ta illud Augiistini f. de Civit. io. Deaea, est omnipotens , multa non potest . Tunc autem satis est, quod mere nep tive possibilitas alicujus Creaturae ostendatur, quando praedicatum proprium illius est participativum alicujus divinsperfectionis, ad quod consequitur, quod aliquis usus talis creaturae sit chimgricus;non vero quando pratalicatum proprium est mei e Iimitativum divini d minii r iE. g. dum quaerituri An sit posmialis . eatura .essentialiter indestruibilis, immobilis, immilitiplicabilis numerice, elevabilis ad producendum quodlibet, aut Creatura rationalis inobdit rabilis, vel in mollibilis, aut in eccabilis, vel Creatura

Durandi , quae opeietur sine conciirlii Dei

immediato , dc similia . dicendum test rhpugnare , eo quodplaedicatum .disserenti se istarum Creaturarum non sit participatio alicujus divini attributi sed est mera coarctatio divini dominii ad talem Creat

ram destiuendam, movendam , &c. unde cum non .Ostendatur positive harum Cre

turarum possibilitas, eo pacto quosostive ostenditur possibilitas, Ae necistas ubic tioliis essentialiter immobilis .durationis inconservabilis , dicendum est repugnare Conga vero possibilitas Angeli, seu fu,

stantrae immaterialis completae, vel corporis simplicis , aut Creaturae . ab aeterno , Creaturae Creatricis , infiniti categorem rici, dcc. suffcienter ostenditur negative , quia ex pro prio conceptu hujusinodi Creminiae praesererunt participationem alicujus divinae persectionis, .ad suam consequitur,

quod sit impossibilis aliquis earum usus, qui aliis Creaturis est possibilis i v. g. Angelus participat perse hori modo Divinam intellectivitatem, quam anima rationalis iae hinc fit, , quod non possit Deus uti Angelo ad informandam materiam, ut potest arti anima rationali et sic comus simplex pe

fectiori modo Dei simplicitatem participat,

quam materia ac lane fit, quo et non possi inlatinari forma iubstantiali, sicu test: imitaria. In casu nosuo peccatum essenti

liter irremissibile , visio indestruibilis non oraesesei uia par ticipationem alicujus divini attributi , sed solam coaietationem divini Dominii ad temittendum , destruendum .

. Sc.,ergo dicendum ea repugnarer Praesertim quia in obscuris, dum quaeritur de pocsbilitate alicujus .Creaturae, quae ex una parte dilatat fines omnipotentiae, di ex alia parte praesesert coaretationem divini domunii, standum potius pro extendendo divino dominio, quod ex suo conc*ptu est praedi-

.catum prestantius, quam omnipotentia; de

ideo dicendum hujusmodi Creatulam rviis

gnare.

vIII. Objic. s. Ex hoc quod peccatum

repugnet contemptivum decreti de non . concurrendo ad ullum ae rem liberum cre turae, non .sequitur Tepusnare etiam pe . catum essentialiter irremissibile contemptivum decreti de non remittendo ullo pe

. catos ergo instantia adducta, dc probatio ex absurdis est nulla . Antecedens probatur: Ideo prius illud peccatum repugnat, quia essentialiter quilibet effectus creatus . debet immediate a Deo pendere , dc cum comcursis Dei immediato poni, ut supponitur cum communi Philosophorum , de The logorum contra randum sed quod debeat quodvis peccatum esse remissibile. non debet nipponi, cum hoc sit, quoa in pra

senti controvertitur; ergo repugnantia actus libeti, ad quam Deus non concurrat, no

inferi repugnantiam peccati essenta iter irremissibilis. Confii m. Non derogat divinae libertati ad parcendum, dc miserendum , quod peccavla damnatoium de facto sint ab extiinseco irremissibilia , quia irremissibilitatem habent a decreto livero Dei nolente illa com. donare ; Atqui peccatum essentialiter irremissibile ex connexione cum decreto

de non remittendo ullo peccato pariter essentialem irremissibilitatem .haberet ab hoc ipso decreto libero nolente peccatum uiuum condonare; quia .peccatum illud es, semialiter cum hoc decreto connectitur.& ab illo haurit suam essentialem ii remisesbilitatem; ergo non derogat .divinae Mise-iicordiaeIeccatum essentia lucris remissibile. Resp.

33쪽

, Resp. neto anteced. sicut enim ex capite divini dominii oritur, quod quilibet ec rectus ereatus immediate Pendeat a Deo, eo quod immediata dependentia sit massconsona Creaturae summe dependentit ita ex capite divinae Misericordiae quodIibet peccatum debet esse remissibile ergo sicut

repugnat reatu . quod immediate non de- noeata causa prima ob connexionem cumicecreto libero de non concui rendo ad ubduma etiam voluntatis Creatae; ita evincitur repugnare peccatum lassentialiter irremissibile ob connexionem clim decreto de non remittendo IIo peccato i aliter Deus non esset praestabilis iuper malitia. Ad confirm. nego minorem . non potest

enim peccatum ill ud haurire vllam irrem c ibilitatem a decreto , quod de illo non imi itiir , sed solium 'lo itur de peccatis B. C. remissibilibus: unae sicut decretum de non remittendi speccatis Pauli non tranc fundit irremissibilitatem ullam in peccatum Petsi contemptivum talis decreti i ita decretum de non remittendis peccatis B. C. xemissibilibus non potest transfundere ire missibilitatem peccato A contemsivo illius

decreti.

IX. objie. ult. si daretur peccatum, aut pendens essentisiter, aut completivum d ereti de odio habendo, Ac puniendo P erum in aeternum ob tale peccatum , hinjusmodi peccatum esset essenii aliter irreis missibilei sed potest dari tale peccatum; Seut in sententia nostra dari potest gratia praesentis ordinis, & unio Imyostatica pendens essent taliter a decreto de dando am re micabili in aeternum 3c sicut vox Pometificis loquentis ex cathedra essentialiter pendet a divina interna locutione, ut proinde non possit 'se falsa; ergo dari potest Peccati:m essentialiter irremissibile.. Resp. dari quidem posse peccatum essentialiter pendens a decreto libero Dei de odio habendo Petrum, de puniendo in mternum ob aliud peccatum, non vero propter hoc ipsiim peccatum, quod pendet a tali decreto , quia recurrit, quod hujus modi decretum liberum esset latuum , u pote libere decernens de praedicatis nec riis et ex hoc autem quod peccatum v. g. furti essentialiter pendeat et decreto liberode odio habendo, & punitendo Petrum in aeternum propter peccatum homicidii, s lum sequitur, quod peccatum homicidii fit irremissibile ab extrinseco, de per accidens, peccatum vero surti nullam habet ne accudentsem quid irremissibilitatem ergo

niversim quodvis peccatum essentialiter it remissibile trepugnat , tam si connectatiir intentionaliter , quam si realiter cum do. creto libero Des de non condonando pec

D possit peccatum remitti absque

praecia retractatione peccatoris T. Quod in praesenti providentia peccatum mortale personale non rhmittatur citra retractationem peccatoris , est omnino certum; tum ex verbis Chi ita Domini: Nisi paenit imae egeritia, omnes sim

liter peribvias rum ex Trid. quod lata id. cap. de contritione loquens dicit: Die

autem omni tem re nises aetas his aeratae/ ad obtinendam pereati veniam . Quare solum

dubitatur, an possit id evenire de potentia absoluta e Thomistae Communius negant nixi auclioritate D. D. qui s. p. q. 8f. an. x. habet et Ibe bile est fleeeaium sine

paenitentia vemitti. Sed communis sententia

assimat cum Scotistis, Nominalibus, Maiio disp. s. sere a. minio, dec. Putantibus, Angelicum non esse in opposta sententia , quia in textu laudato solum docet in presenti povidentia peccatum sine poenitenetia remitti non posse. II. Dico itaque cum Communiori, potse divinitus peccatum remitti, absque ullo praevio actu peccatoris . Prob. r. paritate peccati originalis, quod in infantibus absque ulIa praevia retractatione remittitur . Deinde paritate voci , mrod potest a Pontifice immediate dispem Iari. Tum paritate ostensae in crearis , quae potest ab ominis immediate remitti absque ullo actu offendentis. Denique ratio a pri mi est . quia potest creditor, de offensus chdere juri sim , etiam nullo praevio actu debitoris et ergo potest Deus cedere juri ad meso habendum, de puniendum peccatorem,

non expectata ejus tetractatione: quod certe manifestum est in sententia putantium. posse peceatum remisti in instanti, quo fit, aut ante quam fiat. confirm. vel retractatio peccatoris pra requireretur, ut forma expiit sua peccati, in hoc est salsum a Nam quamvis in sententia vasiniit contritio formaliter reccatum expellat, in omnium tamen sentcntia attritio sui.rmaturalis, & contritio naturalis tant peccati retractatio ; M tamen

form

34쪽

suaestio II. De Retractatione Peccavi. II

ormaliter peccarim noti expelluntavel p- requireretur. retroatio ut ultima dispositio ad gratiam tarmaliter peccati expillsivam, de cum possit Deus intro cere formam absque ulla praevia chpositione, sue potest formam ignis introducere absque praevio calore poterit gratiam infundere absque praeviamriuatione peccati et vel demum praer quireretur tanquam dispositio moralis , ut moveat Deum ad gratiam insundendam , di ad hoe poteris multo magis moveri Deusa sua infinita Bonitate. IIL obiit i. Peccatum essentialiter est

voluntarium 3 ergo ut tollatur Peccatum ,

tolli debet ratio voluntarii et Atqui nisi

Ponatur retravitio, non tollitur, sed perseverat moraliter ratio voluntarii ; ergo ut tollatur peccatum, necessaria est retracta

tio.

Confirm. Dum est de facto ratio voluntarii peccaminosa, habetur peccatu a MIe; ergo dum perseverat moraliter ratio voluntarii peccaminosa, perseverat motalia ter peccatum , seu habetur peccatum habituales atqui ratio voIuntarii peccamin sa perseverat moraliter, quousque ponatur retractatio; ergo peccatum habituale tolli non potest sine praevia retiactatione. Mesp. Argumentum solvendum in m

cato originali, quod habetur in infantibus per hoc, quod peccatum Adae fuerit illis

interpretative voluntarium s & tamen to titur per baptismum absque ulla retractatione. Secundo dicendum, peccatum habituale constitui solum per peccatum actuale praeteritum , & per negationem condon tionis, aut condignae satisfaetionis , ut hic supponimus, non vero per rationem ullam voluntarii moraliter perseverantis . Nam etiam posita retra statione peccati , & d structa ratione voluntarii moraliter pers verantis, potest Deus non condonare peccatum; cago peccatum non tollitur per i

tractationem, sed unice per destructionem constitutivi, vid. aut per condonationem , aut per condignam satisfactonem , quibus positas peccatum tollitur,etiamsi non habe tur retractatio,seu destruiuo voluntarii m raliter perseverantis. Quare sicut potest ha- heri retractatio peccati sine condonatione, ita vice veria. In forma di antecedens pe icatum a Male essentialiter esk voluntarium,

concedos habituale, subdistinguo: debet habere rationem voluntarii praeteritam, comcedo a moraliter persevet amem, nego ant cedens , de consequentiam.

se peccatum condonari in instanti quo fit,

dum adest ratio voluntarii peccaminosa, hoc, cum advertentia ad legem divi iram, quae prohibeat talem aetionem ) tunc haberetur solum peccatum secundum maculam facti . non secundum maculam juris , ut explicabimus q. s. non enim haberetur reatus odiudivini, Ac poenae aeternae , si Deus tunet cedat juri suo , de peccatum condonet sunde in hac sententia retorquetur paritas in instanti enim, in quo peccatum m , po est haberi voluntarium peccaminosum,qui habeatur reatus odii divini , de poenae aeternaei ergo potest etiam idem voluntarium peccatum moraliter Perseverare, quin Dieveret ille reatus; sed des me o tali reatu, destruitur peccatum habituale; ergo p teth tolli peccatum habituale, adhuc persi

verante moraliter voluntario peccaminos ,

- est non posita retractatione peccati

Quod si supponamus, non posse peccatum remitti, dum fit, concesi antecedente ,

nego consequentiam. Disparitas primo danda est ab adversariis e peccatum enim, dum iis, necessario est voluntarium g at ut perseveret peccatum habitate, non debet t.ecesimo perseverare ratio voluntarii; cima possit Deus non condonare peccatum , etiam posita retractationes atque adeo potest peccatum habituale moraliter perseverare, non destructa ratione voluntarii . Directa

disparitas in hac sententia est, quia peccatum aevise essentialiter constitia itur per

rationem voIuntarii; contra vero peccatum habituale non constituimi per rationem v

luntates moraliter pegseverantis , sed pernegationem condonationis, de satisfactio itis. unde impertinenter se habet ratio volui

tarii in ordine ad perseverandum , aut non perseverandum peccatum e ut proinde sicut potest poni retractatio Iane condonati ne , ita e contra . Hoc manifeste patet in voto, dein matrimonio , quae importantes sentialiter in fieri tum rationem voluntarii , tum rationem reatus voti , & vinculi Matrimonialis 3 at in facto ise nullat

nusperseverant in ratione voluntarii et u de ni primo,quod quamvis votum, am consensus matrimoni is praeteritus retractei

tur , adhuc obligatio voti , de vinculum matrimoniale perseverent. Fit secundo quod votum possit per dispensationem tolli, tacut etiam vinculum matrimoniale per disvinam relaxationem, etiamsi non. retracte

DL ob c. a. ex Amico tomo di

35쪽

P res VIII. Disp. n. De essectu Paen emis

malus qui peccavit; eum autem malitia ista moralis consitat in privatione Gratiae e bitae, tolli nequit nisi per Gratiam i se ideo

reeugnat peccari condoiratio extrinseca. Nam contra est, quia ficii test malus m

raliter qui Deum ossendit; ita est malus civiliter, qui ostendit proximum , cum si pariter reus odii illius, & vindictae . in re sicut haec malitia civilis tolli potest per

condonationem extrinsecam . quia hac pinsita tollitur reatus ab ossentare . etiamsi

non restituatur illi pristina amicitia i ita

malitia moralis, seu reatus odii Divini iobli pariter potest per extrinsecam coindonationem. Confirm. E. In pura natura peccatum non

deberet tolli per gratiam , sed posset per

extrinsecam condonationem deleris ergo extrinseca condonatio simpliciter non rest gnat i atque adeo neque in statu elevati nis . Antecedens videtur certum . quia peccatum in pura natura non constitueretur

per privationem gratiae, utpote indebitae, sed per negationem condonationis, & satisfactionis; atque adeo non debet in eo

statu tolli per gratiam , sed tolli potest

per extrinsecam condonationem. Confinquentia probatur: Ideo in statu puraen

turae tolli potest peccatum sis initi ne

gratiae , quia non constituitur adaequale per gratiae privationem, sed etiam per misgationem condonationis, delatissa nisi atqui etiam in statu elevationis peccatum habituale habet eadem constitutiva, ut msie ndimus cum de peccato habituali; ergo etiam in statu elevationis tolli poteth citra

infusionem gratiae , aut per actum volum

ratis Dei cedentis iuri ad odio habendum

ymatorem, aut per eririnsecam applic

tionem satisfactionum C in ro eo pacto quo illae nobis applicantur per Indulgemias in ordine ad delendum reatum penae

temporalis .

III. Nonniilli putant apud Hau nolaum,mpura nativa haberi tu homine innocente qualitatem aliquam, a reddatur pulcher inordine naturali, di rite dispositus ad finem ultimum natui alem inquendum, sicut in statu elevationis gratia reddit nominem pulchrum, & dispositum ad finem sum natur alemr unde docent,quod sicut pece tum in statu elevationis adaequale const tuitur per privationem gratiae, ita in st tu purae naturae constititatur per privati nem illius qualitatis naturalis incompos Llis clim peccato; unde in neutro statu tolli potest pei condoriationem extrinsecam. Sed qualitas hec est omnino commentitiae praecise enim per potentias naturales , Ac per auxilia a Deo collata ad bene operandum in ordine naturali homo innocens in pura natura habet sitam pulchritudinem , & si fificientem dispositionem ad finem vitimum naturalem. In tantum in statu elevationis requiritur gratia habitualis, qua homo res datur pulcher in ordine supernaturali, aerite dispositus ad finem summaturalem

quia ut con naturaliter prodeant operatim nes supernaturales, reqimitur natura aliqua summaturalis, quae fit exigitiva potentiarum, & operationum supem amralium ts non secus ac inordine naturali requiritur in composito tarma substantialis , quae sit prima radix potentiariam, & operationum naturesium ) Et hujusmodi natura supera naturalis est pratia sanctificans. At in o dine naturali ipsa anima est radix potenti

rum naturalium, nempe intellectus, & v luntatis, necnon e rationum moralium conducentium ad nnem ultimum natur

lem; ergo qualitas illa naturalis superaddita, in cujus privatione reponi vir ab Adve sariis peccatum habituale in statu purae naturae, est omnino commentitia, te plurisnainfert absurda, quae isse prosequitur Hamnoldus num.

Dices: Sicili unumquodq; dicitur bonum , & perfectum, si aptum si ad finem filian, ut gladius est bonus, si fit aptus ad feriem dum s ita homo tunc dicinir bonus, quam do est aptus ad finem suum, Ac dicitur m

Ius moraliter, si ad illium sit ineptus , de indispositus; atqui in statu elevationis, ficareat gratia , est indi fitus ad finem

suum supereaturalem assequendum; ergo si careat gratia, est malus moraliter; atque adeo donec gratia restititatur, mi severae malitia moratis, & peccatum; quod ' inde nequit extrinsece condonari et quiae

quid sit, an possit sta condonari in statu pu

rae naturae,

Resp. ver um esse, quod homo si morsia ter malus, s fit ineptus ad finem ultimum sibi debitum; & idcirco in praesenti providentia qliousque caret gratia, qua reddibtur dispositus ad finem sit pernaturalem ac sequendum , est malus moraliter . At fi s de potentia absoluta post peccatum hominis elevati vellet peccatum condon re, & non amplius ordinare illum ad mnem supernaturalem, sed veluti ad statum purae naturae reducer i tunc quamvis homo esset ineptus ad assequendum finem su-Pernaturalem non amplius sibi debitum i

36쪽

non per hoe esset malus moraliter , qtiandoquidem esset si issicienter dispostus ad finem ultimum naturalem sibi debirum ex exigentia natui ali. Propterea tam in statu purae naturae , quam in statu elevationis possibilis est exti inseca condonatio de potentia ab soluta. Iv. objic. i. Quousque homo culpa sua calet Divina amicitia, retis est odii Divi ni , & poenae aeternae , atque adeo pers verat peccatum habituale; sed quousoue Gratia per peccarim amissa restituatur, ho. mo culpa sua caret Divina amicitia . si Gnim non pecessset. illam haberet; ergo qu

usque Giatia restituatur, persevelat peccatum habituale; unde nequit extrinsece com donari. Major videtur certa , quia culpabiliter carere amicitia Dei non potest non esse gravis culpa.

Confirm. r. quia si nomo negligat recuperare Divinam amicitiam, graviter peccabde est reus odii Divitii ; ergo a sortiori fiillam culpabiliter amittati ergo quousque verum est, quod culpabiliter Gratiam ami serit, semper reus erit odii Divines vi atque adeo perseverabit ceatum habituale.

Confirm. a. quia peccatum habituale comnituitur per privationem Gratiae ; ergoqiiousque Gratia insundatur, peccatum D, severabit.

Resp. dupliciter posse hominem culpa sua

catere Gratia . Primo quatenus si nonne casset, illam haberet, munc tamen illam non habet, non quidem ob peccatum praeteritum moraliter perseverans , sed quia Deus remittendo peccatum noluit Gratiam restituere: Secundo quatenus dependentera peccato praeterito moraliter perseverante Gratia caret. Hoc posto, quousque homo caret Gratia culpa sua hoc secundo modo, semper est reus odii Divini ; secus vero ucaret Gratia culpa sua primo modo . sicut enim de facto caremus integritate maturae,

di justitia originali, s ut diximus disput. m. tecedenti qu. i. ob culpam Adami inter

prelative nostram , quin tamen perseveret

moraliter peccatum gliud post Baptismum,qitia haec carentia de facto non pendet ab eo peocato jam remita, sed ex voluntate Divina nolente ampli ux ea bona indebharestituere: ita poterat Deus in alia prouudentia privare nos Gratia per peccatum, de deinde eo remisso, cratiam non restituere; in quo casu Gratia amissa esset propter mccatum . sed carentia Gratiae non persevcraret dependenter a peccato: scut caremita integritatis naturae , & justitiae otion

lis de facto non perseverae dependenter ammato, quamvis ea propter peccatum amiserimus . Hoc patet etiam in humanis . potest enim Rex v. gr. ob crimen perduellionis dirivare Toparcham Feudo , de deinde culpam remittere, qiun Fredum restituat; in quo casu Toparcha culpa sua careret Seudo , quin tamen illo careret ob culpam moraliter perseverantem: Ita in casu nostro.

Quod ut manifestius fiat, fingamus Deum

concederePetro Gratiam per annum dumtaxati si Petrus in decursu anni v. g. post duos menses peccaret per alios decem menses verum esset, quod careret Gratia ob culpam praeteritam moraliter perseveranteiri, elapso tamen anno quamvis perseveraret culpa, non proinde careret Gratia deis

pendenter a culpa praeterita , sed dependenter a voluntate Dei , qui per annum dumtaxat Gratiam promisit: sic in casu nostro fi post culpam remissam Deus nolit

Gratiam restituere peccatori, quamvis dependenter a culpa Gratiam amiserit, carentia tamen Gratiae non perseverat dependenter a culpa. In forma, primo transinissa majore, nego minorem . potest enim homo hie , de

nunc ex mera Divina voluntate carere gratia post Peccatum rmssum , quamvis culpa lita illam amiserit, & si non peccasset, illam haberet. Deinde clarius , distinguo, major. quousque homo culpa sua caret gratia , est reus odii Divini, si careat ob cubram jam remis uni eo pacto , quo illinc homo caret integritate naturae , di justitia originali, nego; si careat ob culpam non remisi xi, concedo majorem, & distinguo

minorem et quousque restituatur gratia, n

mo culpa sua caret illa, si faciat sensium , quod si non peccasset , gratiam haberet , eo modo quo si non peccasset homo in Pr toparente laberet justitiam originalem,comoedo i si faciat sensum, quod ob culpam m

raliter perseverantem careat gratia, nego minorem, & consequentiam . .

Ad primam confirm. concessis antecedente, de prima consequentia . nego lacundam , quod scilicet culpa perseveret, quousque verum est, quod per culpam peccator gratiam amiserit. peccatum enim tolli pota est, quin gratia restituatur. Hinc is, quod polita tantum condonatione extrinlaca, homo veluti remancret in statu purae naturae, nec amicus, nec inimicus Dei. Quod si velis. creaturam jam elevatam non posse amplius ad statum purae naturae reverti, al

Disiliaco by Coos le

37쪽

a. VIII. Disp. II.

Insertur 3. Peccatum nond*m commiclam poste esse materiam poenitentiae solum quoad actum odii, & propositi de illio non committendo; non tamen suoad actum d testationis, vel doloris , cui sodum vers tur circa peccata commissa; & multo minus quoad actim retractationis, aut vindicationis , nstitur . quod sicut non possumus rhii a lare peccatum Originale, quia non est commissum a nobis per acti im propriae Ibberta is , ita a fortiori nec possumus retractare peccata aliena . aut de iis conteri e possunt tamen ea esse objectum materiale poenitentiae per aetus odii , detestationis , ac doleris , ut docent communius cum Suario disp. a. sere r. & Pere 2 sect. io. Sicut enim ex virtute spei inclinamur ad sperandum Deum ut h um nostium tum nobis, tum aliis , de ex motivo Justitiae moveri possiimus ad solvenda debita etiam aliena sua ex motivo poenitentiae possumus etiam

aliena peccata detestari, ac de illis diam

Inseriur s. quid dicendum de impers Gonibus sive nerativis, ut cum quis ponita etiam minus perfectum, aut intensum prae perlaetiori, aut intensori; sive positivis . iit cum quis v. gr. transgreditur suas leges , quae ad culpam non obligant et unde ponit aliquod impedimentum ad specialia Dei bineficia ; sicut irregii laritas ex defectu est

impedimentu canonicum ad ordines cros. Certum est, neque imperfectiones postiva neque negativas esse materiam Sacramenti Poenitentiae; cum non sint peccata, quamvis de dilis in confessione nos accusemus , quia saepe culpam aliquam venialem habent annexam . Quare dicendum, neque esse materiam directam virtutis poenitentiae, quippe qilae per se versatur per actus odii. d tellationis , &c. circa offensam Dei r possunt tamen , ut notat PereE , de Lugo , esse materia temota poenitentiae actus Ddii, ac detestationis, quatenus Visponunt

in directe ad culpam, impediendo Dei beneficia. Quare ex motivo penitentiae inter dentis odisse, vindicare, ac vitare Dei ostensam . potes homo impersectiones suas odisse, detestari, retractare ac vindicare. Infertur idem dicenaum de actibus materialiter malis et puta si quis sine adve

tentia omisit horas canonicas recitare, aut laesit proximum , aut citra culpam passus est aliquam conspurcationem . Hujusmodi enim actus cum vacent culpa . non possunt

dilecte ad objectum materiale poenitentiae

De Poenitentiae

Pertinere quia tamen generant habitum inclinantem adsimiles actus, qui fiant eum advertentia. 3 cum Dei offissas ideo pora est homo indirecte ex motivo poenitentiaecos odisse, ac dolorem displicentiam de iis habem.

In ei turilli. esse objectum materiale poenitentiae etiam peccatum actuale praete tum, cum possint rcirca illud cadere actus omnes poenitentiae . Non est autem idem dolere de peccato actitati praeterito . ac dolere de peccato Aabituali. Nam si quis in instanti A peccet, di in instanti B conte. ratur de tali peccato, tunc aeolet de petacato actuali praeterito, non tamen de habituali , eo quod i e peccatum .praeterbium non perseveret: at ii in instanti A peecet , in instanti B peccatum perseveret , dc in instanti C doleat de tali peccato , tunc doletesepeccato habituali, inquantum habituali.

DISPUTATIO II.

De effectu Paenitentiae quoad missionem cubarum , es Revia viscentiam Meritorum a

UT praestantia tam vi maris , quam sacramenti Poenitentiae luculenter a e seriori ostendatur, sub oculis ponimus ejus

essectus. Et primo quidem agemus de r missionernoitalium. Secundo de remissione venialium. Tertio de reviviscentia merito-aum deperditorum per mortale.

, I. Quod nullum peccatum ratione si magnitudinis sit ii remissibile iive

Per Sacramentum Poenitentiae , sive per M. ctus virtutis poenitentiae , nempe per comititionem persectam . est de Fide contra Novatianos apud Beli. de contra Tertuli. quid docuit, post veniam semel obtentam de aliquo peccato nonposie amplius nova Pe catabcondonari. quod patet tum ex ri- pluris . dicitur enam E2echielis io. Si iv

38쪽

L Aa sit pcdila pereatum, etc. Is

Concilio Lateranensi , & ex PP. apud eun . dem Bellar. Tum demum quia contrarium deroeat essicaciae divinae Gratiae , Divinae Misericordiaei, ac virtuti Passionis Christi . Hine verba illa Christi, Domini apud Matth. Omne peeeatum, 'bias hemia remittisaer hominibus se spirisaeae autem blasphemia' non reis Misiit ae r Se illa alia et Eus dixerit verbum contra Spiritaenr Sanctum , non remittet- ei neque in Me frenis , neque in futuro , Explicanda sunt cum, Ambr- , Atha: , Hierony.quod hujusmodi. peccatum dissicillime r mittatur, de cum morali impossibilitate. Ide sue dicas de iis verbis ApolL ad. Hebr. 6.. mpo bile est, eoae, qui semel funa tuisminati, dcc. di prolapsi sint, rursim renovari ad Padi

nitentiam.

Ad eae vero verba r. Jdan. pecea

taem ad mortem , non pro illo dico aet reteg

quia; Dicas vel esse ibi sermonem de Im paenitentia finali , seu de peccato umite ad mortem, postquam. nulla habetur remis fio , cum homo sit in termino et vel esse sermonem de peccatis enormissimis , quae reddime peccatores indignos aliorum orationibus a unde quamvis possimus pro iis orare , non tenemur, m. explicat Plates. nu:s s. sicut pro excommunicatis non osterumtur Sacrificia.. Deniquetquod dicitur de Antiochoe a. Machabaeorum s. Orabat scelestur

Dominaem, a qMo non erat misericordiam eoa

seeaetaerisa, intelligendum' est, quod non erat obtenturus veniam , quia non dolebat de Peccatis ob motivum supernatui ale, sed si tum ex desiderio salutis recuperandae. . II. Dissicultam solum, est apud Recenti, res , An sit possibile peccatum aliquod essentialiter irremissibile , non: ratione suae magnitudinis . seu gravitatim, sed praecise rhtionet connexionis. intentionalis cum Dei; decreto de noni remittendo, ullo peccato pLugo di i s. Q. LI. a mat, docens quod. si Deus libere decernat, se nullum peccam tum amplius remissurum , & revelet Petro, hoc decretum , qui illud contemnat , seu discredat. tali, revelationi , in tali casu peccatum hoc contemptus, seu, infidelit iis fit essentialiter irremissibile , . non ex magnitudine suae malitiae , sed quia, em tialiter connectitur, ac praesupponit decretum illud Divinum infrustrabile ; quod tr mende fae o frustrareturi si peccatum illud remitteretur. Ex hoc discursu docuerunt nonnulli , quod similiter sit possibilis aliva Dei visio cum lucriadina iubilis o ex magnitudine suae perfectionis , sed ex eo mili. connexione intentionali cum thbes' Dei decreto de non des ritenda ulla Dei visione , quod certe attingi: non possset nisi per visionem essentialiter indestru bilem , eo' quod aliter decretum Dei seu

straretur. Hanc autem, visionem' essentialiter indestruibilem multis ostendimus repugnare in de Beatitudine dispe t. qu: ro. Similiter ex eadem ratiocinatione putant,poc sibile esse peccatum aliquod: mentialiteri punitate, aut essentialiter remissum et a- enim bonum essentialiter impraemiabilem et Creaturam aliquam essentialiter inelevab lem ad producendum quodlibet; & alia hujusmossi innumera. Adverto , illud esse discrimen inter pecuratum essentialiter , seu ab intrinseco , de peccatum accidentaliter , seu, ab extrinse- eo, irremissibile , quod' peccatum per acciadens irremissibile sit illud solim , quod estiremissibile ob extrinsectim Dei decretii mde illo. non condonando ut sunt omnia peccata damnatoriimi peccatum vero essentialiten irremissibile sit illud , quod independenter ab omni. libero Dei decreto exwradicatis suis, essentialibus. est irremissibile se non secus, ac homo independenter ab omni libero Dei decreto ex predicatis es sentialibus est rationalis . Proinde peccatum essentialiter irremissibile solum potes Deus liber et mittere sicut hominem. rationalem solumDeus potest libere ponere dc sicut non potes h Deus libere velle quod homo sit rationalis , ita: non potest libere velle, quod peccatum essentialiter irremissibise non re. mittatur . esset enim hujiismodi decretum liberum latuum , essentialiter superfluum , de indignum Deo . His explicatis.

III. Dico cum, communiori , repugnaret

peccatum essentialiter irremissibile ex connexione intemtoriali eum decreto de ii os remittendo ullo peccato, juxta syllem expositum . Ita Haunoldus nu. yor. Atriaga disp. ix. seeh. s. Dicastillo' , Requesens ..contra Lugo loco citato , Martino n. , o viediim, dc alios Recentiores. Pmb. t se ex absurdis: si dari posset peccatumhoc essentialiter ii remissiolle , esset pariter possibile peccatum ei sentialiter lin- permissitate a Deo , aut peccatum , ad quod Deus non concurreret immediate . sequeIam nemo admiserit; ergo. Probatur sequela, qnia similiter potest Deus tacete hoc decretum , Nolo ullum peccatum per. mittere, seu nolo ad ullum actum liberuntimat ae concurrerer potest etiam hoc cle-

39쪽

as Patrae rare Di p. n

cretum revelare Petro, & si Petrus illud

contemneret, seu dissicrederet , peccatum hoc contemptus , aut incredulitatis deberet esse iuxta ratiocinationem Adversariorum essentialiter imperavissibile , aut sine concursu immediato Dei ; aliter decretum essentialiter praesuppositum inistraretur . Quod si dicas, decretum hoc de non pe mittendo ullo peccato revelari posse , sed

contemni non posse, ne sequatur hoc inconveniens , quod detur peccatum impedimissibile . dicas pariter . Decretum illud

de non remittendo ullo peccato revelari posse, contemni non. poste , ne sequaturnoc inconveniens, quod detur peccatumi remissibile a cum Deus infinite misericors , dc ut dicitur Ioeliis a. Praestabilia. f. per malitia, debeat posse quodvis peccatum remit,

tere; sicuti debet ex supremo dominio ad

quemcumque effectum creatum immediate concurrere . Pariter ex consimili discuisa

Cardinalis de Lugo sequeretur , dari posse

peccatum essentialiter impunibile , essen. tialiter remissum , dcc visionem Dei essentia, liter indestruibilem. Creaturam essenti iter immobilem. vel quae solum conservari , aut moveri posset per tempus, aut per spatium determinatum, & his similia, qM commuis

niter reputantur absona Prob. a. ratione. Peccatum hoc contem.

plus, seu incredulitatis in dato ossemate

esset, & non esset irremissibile is ergo r Pugnat. Probatur seqtiela . esset enim irre. missibile , ut supponitur ob discursum Adversariorum; ex altera parte non esset imremissibile g. quod sic probaturives decretum illud liberum Dei dicens , Nolo uti

Iiim peccatum . remittere . Ioqueretur si

lum de peccatis remissibilous , vel loqueretur etiam de hoc peccato contemptus ,

quod deberet esse essentialiter irremuli te: neutrum dici potest; ergo M. Piobariu minor. non enim dici poteIl, quod Io- qtiati: r etiam de hoc peccato contemptus

essentialiter irremissibili, quia, ut diximus , deus nequit libere quidquam decernere depraedicatis necessariis, Ac essentialibus crea, ei irae , sed soliun de contingentibus. Quare sicut fatuum , essentialiter suectauum, di indignum Deo est decretum liberatim de cernens dare homini rationalitatem , aut non creare chimaeram , ita fatuum esset decretum I dierum Dei decernens se non remissurum peccatum essentialiter itiemis fibile . Quod si dicas , decretum illud de non remittendo ullo peccato loqui soliunde peccatis remissibilibus condis uactis ab

ectu Parnisnua

hoc peccato contemptus , sequitur iam quod hoc peccatum contemptus nullam M. beat irremissibilitatem neque accidentalem, neque essentialem et Non accidentalem o tam ex illo decreto de non condonando Q. lo peccato , quia illud decretum non I cui tarde hoc ireccato: Neque habet ex eo decreto essentialem irremissibilitatem, quia mera connexio essentialis peccati A cum decreto de non remittendo peccato R, non infert ullam irremissibilitatem in peccato A , ut patet . Nam i si Deus ex. gr. decernat, se non remissuriim peccata Pauli , de revelet hoc decretum Petro, qui illud comtemnat, peccatum hoc Petri non habet ullam irremissibilitatem, quamvis essentiali

ter connectatur cum decreto de non remittendis peccatis Pauli: . sic etiam visio v.

gr. decreti de non destruendo lapide non Laurit ullam indestiuibilitatem ex connexione essentiali cum illo decreto de non destruendo lapide. Iterum ita arguo breviter . Supponamus omnia peccata possibilia clare ,& distinete cognita a Deo esse A, B, C, dc peccata Bc esse remissibilia, peccatum vero A esse illud. quod Adversarii dicunt irremissibile.

Nunc iacet vel decretum de non i emittendo ullo peccato loquitur etiam de peccato A , quod dicitur irremiis bile . . de decretum deberet. esse saluum , quippe quod libere decerneret de praedicatis necessariis et vel solum loquitur de peccatis B. C. remissibilibus a de hinc non . sequitur , quod peccatum. A habeat ullam irremissibilitatem a

sicuti si detur decretum de non remitte dis peccatis Pauli, peccatum. Petri contem ptivum talis decieti non esset ullatenus irremissibile. Nam si remitteretur, non fru-luaretur decretum praesuppositum , quippe quod solum Ioquitur de peccatis Pauli. Iv. Dices r. Quamvis decretum de non remittendo ullo peccato solum loquatur de B. C. remissibilibus ; ac peccatum A haurit ex mali decreto proximam possibilitatem, cum non possit tale peccatum dari non praesupposito illo decreto et Hinc peccatum Ain irremissibile, iter si ustraretur decretum praesuppositum de non remittendo ul.

lo peccato ; ergo possibile est peccatum holestentialiter irremissibile. Sed contra est, quia etiam decretum de

non remi tendis peccatis Pauli reddit proxime possitate peccatum Petri contemptia viam talis decreti de tamen non proindet hoc peccatum Petri haurit ullam irremi cubilitatem ab eo decretii egenualiter prat:

40쪽

I. Ais sit possibila puratam, O I

supposito, eo quod decretum, Ioquatur Iam de piaeatis Pauli . unde non seusE,

retur, si remittatur peccatum Petri; ergo pariter in casu nostro . quamvis Peccatum

A hauriat proximam possibilitatem a decue eo de non remittendis peccatis B, C r missibilibus i non proinde haurit ab eo decreto essentialiter puaesupposito ullam irrhmissibilitatem.

Dices 2- cum decretum, sit de non r

mittensi ullo prorsus peccato , ita loquhtur absolute de peccatis B , C. remissibiliablis , ut laquatur etiam conditionate de peccato A , quatenus si taee remissibile , Deus nollet illud remittere s Atqui hoc lassicit . ut peccatum A ex connexione i tentionali cum eo decreto hauriat intri, secam irremissibilitatem; ergo est intrins ce iri emissibile. iSed contra est . quia vel decretum de

non remittendo ullo, peccato loquitur eo,

ditio nate de ipso peccato A signam , via solum exercite . Non primum , qui tam dist fatuum , de indignum Deo decretum libere decernens de draedicatis necessariis absolute , quam conditionate in actu signa. to v. gr. tam es impossibile decretum tib re decernens absolute, quod nolit ponere hircocervum, quam si dicat conditionate, si hircoeeivus esset possibilis. ilium non ponerem: ergo tam est impossitate decretum dicens absolute, Nolo remittere peccatum Alidemissibile, quam dicens conditionate,

si peceatum A esset remissibile, illud non

remitterem . Huiusnodi enim decreta in Deo sunt essentialiter superflua . Neque diaei potest, quod loquatur de peccato A cor ditionare in actu exercito, quatenus dela,cto nihil decernit de iudi , sed decerneret

in hipothesi impossibili , quod illud esset

remisit bile. Nam voluntas illa condition ta tum ex parte objecti, tum ex. mrie .

erus , quae scilicet. non est , sed est et , nuhil ponit in esse, quousque purificetur comditio. unde non potest ullam irremissibiliatatem peccato A. communicare s. aliter e

iam esset irremissibile peccatum Petri de non remittendis peccatis Pauli; quia si peti possibile peccatum Petri esset peccatum Pauli, decretum etiam loqueretur de pe

eato Petri.

v. Ex quibus habes i. Decretum Dei Aiaberiimide non remittendo ullo peccato ec se latuum , etiamsi . loquatur de peccato ut sic , siveremissibili . sive irremissibili a nore secus ac decretum de non creando ullo eno

is sive possibili , sive clam dico im M.

non potest Deus libere decernere de prindicatis necessariis, tum etiam quia noci potest Deus quicquam cognoscere in ca

si ita, &in abstractio, unde non poteth qui quam decernere de peccatoc praescindendina remisibili, vel irremisibui ..Habes x. possibile esse decietum de nomremittendo ullo prorsus peccato remissibili, sive directo, sive reflexo . ( voco pe

catae directav. g. furti, homicidii ; voco re fiexa peccata contemptiva decreti de nore

remi rundis peccatis illis directis In hoe

tamen casu deerrium hoc, quatenus loqv

tur de peccatis directis, reddit illa extrinis sue irremissibilia , quin reddat ullatenus irremissibilia peccata reflexas quatenus v ro loquitur de peccatis primo reflexis, reddit illa extrinsece irremissibilial, quin reddat ut

latentis irremisistitia peccata secundo reflexa , videlicet peccata contemptiva decretide noet remittendis illis peccatis primo reusinis a de idem dicas de peccatis tritio , quarto , & quivise reflexis in infinitum. Habes r. Decretum hoc de non remitarendo ullo prorsus peccam, tam directo , quam reflexo, non solum esse possibile, seae etiam revelabile , non tamen e temptibule a quia peccatum hoc contemptus esset , ae non esset irremissibile , ut ostendimus et sicut decretum de non concurrendo cum ullo actu voluntatis creatae est revelabiale, sed non contemptibile, quia tale peccatum contemptus Atit, re non vita cum

concursa Dei immediam in

Habes quod sicut decretum de nia hil producendo , aut de non concurre do ad ullum actum inrellectus creati nota talum non moest contemni, sed necetianae revelari, ut patet , Ita nec potest manifestari Beatis deci elum de non destruenda ulla prorsus visione Dei , ac proinde repugnat visio Dei essentialiter indestruibilis ex connexione essentiali cum hoc decreto Ratio est ratam , quia ham visio esset, de non esset indes lautiatis: esset juxta discum sum de Lugoe; non. esset vero , quia vel de cretum illud de nullae visione destruendae loquitur etiam de hac visone essentialiter indestruibili attingenis tale decretum , de huiusmodi decretum esset salvum ; vel l

quitur solum de aliis visionibus de ruibiliabus, & jam visio attingens hoc decretum nullam inde Miniret in destruibilitatem a

sicut non est indestruibilis visio attingere decretum de non destruendo lapide Habes ulti Decretum de non remi Rudo ullo procis prerato non esse com