Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, et in quotidianis prælectionibus a P. Dominico Viva Societatis Jesu ... in lucem publicam editus a D. Ignatio Viva auctoris nepote, ... Pars prima octava De poenitentia ut virtute, et ut sacramento

발행: 1719년

분량: 173페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

emptibile, si cognoscatur mitionet evidenti, aut per aetima Meti essentialiter v rum ob rationes adductas: si tamen cognosceretur cognitione naturali, & falsificabili, possiet utique contemni , & discredi quia posset dari peccatum contemptivum t lis decreti,, non existente edi decreto, nisi tantum putative in intellemi contemnem iis , proinde si hoc peccatum contemptus remitteretur, noni sequeretur flustratio ublius decreti . . l. VI. Oblic. r. Dum Deus libere decernae, v. g. Nolo ullum decretum manifestare . in tali casu decretum hoc de non manis Chando ullo decreto est. essentialiter inmatanifestabile, non vero impossibile; ergo dum

decernidi, Noloi peccatum ullum remittere, peccatum contemptivi im hupis decreti erit

essentialiter ii remissibile, non impossibile. Probatur consequentia 2Ideo illud decretum ies solum immanifestabile; non impossibile ., quia solum sequeretur contradietio , si manc aretur, non verosi ponatum; Atqui par,

ter in casu nostroesolum sequitur contradictio , si peccatum contemptivum decreti m. mittatur, non vero si ponatur;jergo pariter

hujusmodi precatinn erat essentialiter urinmissibile, non impossibile. Confirmsi Delivdecernat nullam visionem beatificam destruere,. solumrepugnabit visionem destruis non . vero ponit ergo si do

cemae nullum peccatum: remittere; pecc tum contemptivum talis creta repugnabit remittis, non vero poni, cumdecretum so lum decernae peccata nota remittere', non

vero non . ponere.

Resp. i. per initantiam : ergo si Deus decernat, Nolo concurrere ad ullum actum a liberum Creaturae, peccatum contemptuum talis decretii solum erit: impossibile , . quod cum concursu Dei ponam P. non umro erid absolute impossibileta In forma ne rgo consequentiam, Ad . probationem. nego minoiem x Peccatum contemptivum decretide non . remittendo ullo peccato nonsolum. traheret contradictionem; si remitteretur,

sed etiam si poneretur tum quia derogat Divinae misericordiae , ac libertati Dei admiserandum , de parcendum: Tum, etiam quia esset, de nomesset: essentialiteritaemissibile, . ut diximus. Ad confirmet distinguo' antem posito emdecmo, repugnabit visionem aliquam destiui per acciden , concedo a. ex praedicatis

intrinsecis, de essentivii ter , . nego anteceddens, & consequentiam. Immo retorque

paritatem: si Delis decernat nullam visi emi

destruere , non solam esset indestruibilis'. sed etiam impossibilis visio attactiva talis decreti, ur ostendimur; cisset fi Deus de

cernar nullum peccatum' remitteret , non

solum e irremissibile ,- est tam impossibile peccatum contentimam talis decrem Quare solum de pereat per accidens irre nussibili verificatur , quod repugnet remi ti, non vero poni , quill frustraretiir decret. tum de illo notat remittens, s, remittereturi non vero si ponatur: At peccatum est sentialiter irremissibile non solum repugnat, quod imittatum, sed etiam quod ponatur;

enet enim ,. dc non estra irremissibile, quaa loqueretur, &non loqueretur det tali, peccato decretumuniversiae' de non renuite do ullo pcccato ovII. objic. a. Non derogat divino dominio, quod Deus non possit uti Creaturis ad istis chimaericos , viget quod non possit uti materiaad informandu, ligno ad cognoscem dum , audquod nocipossit conservare Maronem, movere uiuoationem i&c. Ergo nec

derogat divino dominiorum ac libertati ad rhnnitendum, quodnonpossit condonare peccatum. essentialiter irremissibile . ergo sicut non repugnat ubicatio essentialiten imm bilis , &et itae nec peccatum, essentialiter

irremissibile a praesertim si hujusmodi, irreis

missibilitas otiatur ex counexione intentio nati cum decreto de non. remittendo ullo

Resipit primo per instantias adductas de Milibilitate peccati essentialiter impermisssibilis, aut ad . quod Deus immediate non

concurrat; de peccato essentialiter remicis, impunitali dcc. Secundo argum nimprobat nimis , videlicet quod neque repu- net peccatum . essentialiter irremissibile ex intrinseca sua malitia independentem a connexione cum ullodecreto, quia eo posito Deus. Per hoc, quod . non posset illud r mittere, solum non posset eo uti ad usum chimericos Tertio dico, non ugnare divino dominios quod non possit uti Ci catinris ad usus, quos certo constat , di positive ostendi rur iis, esse impossitates: v. g. quod non possit uti materia ad informandu lapide ad libere operandum i secus vero si tantum, alaumatur, usus. illos esse chimaericos, re

caeteroqui debent esse possibiles Creaturis ob sut lectionem debitam divino domini

in casu: nostro quodvis peccatum est remissibile, nisi de aliquo positive probetur irremiusibilitas: sicut quaelibet Creatura est mobilis, conservabilis, &c. & in tantum in bicatio dicitur immobilis, & duratio inco tis

42쪽

servabilis, quet positive probarur debere haec

praedicata iis competere ; At ex .discursu Advcrsiriorum non probatur positive posibi litas peccati .essentialiter ii remissibilis , ut ostendimiis; ergo quodvis Peccatum didiei debet remi bile. Regula generalis sit haec. Quoties inqlibritur de possibilitate alicujus Cleaturae, quae videtur fines omnipotentiae dilatare, & divini dominii fines coarctare , tune a Philosophis, .& Theologis dicendum , hujusmodi Creadiuram repugnare, nisi positive ostendatur ejus possibilitas , ex qua toriariir,

quod impotentia in divino dominio ad intendum ea creatuia ad usus impossibia Ies sit impotentia Glammaticalis , Iicut est

impotentia Dei adi peccandum, ad Ionemdam chimaeram , Ac. quae impotentia perfectissimam Dei potentiam commendat , Juxta illud Augiutini f. de Civit. Io. Deaea, quia est omnipotem , -Ita non potest . Tunc autem satis est, quod mere negative posibilitas alicujus Creaturae ostendat , quando praedicatum proprium illius est participativum alicujus divine perseelionis, ad quod conseqiutur, quod alii is usus talis creaturae sit chimgricus; non vero quando praedicatum proprium est. mere limitativum divini d minii r E. g. dum quaeritur, An sit possibilis creaturabessentialiter indestruibilis, immobilis, immilitiplicabilis numerice, in- . elevabilis ad producendum quodlibet . aut Creatura rationalis inobdit rabilis, vel in mollibilis, aut in eccabilis, vel creatura

Durandi, quae operetur sine concit u Dei

inimediato , de similia . dicendum est repugnare , eo Nuod Maedicatum asisserenti

se istarum Creaturarum non sit participa-uo alicujus divini attributi sed est mera coarctatio divini dominii eta talem Creat

ram de tuendam, movendam , &c. unde cum nonsostendatur positive harum Cre

turarum possibilitas, eo pacto quosositive ostenditur possibilitas, & necessit is ubic tioliis essentialiter immobilis taurationis incoli servabilis , dicendum est repugnare Conrea vero possibilitas Angeli, seu substantaae immaterialis completae , vel co ris simplicis , aut Creaturae .ab aeterno , Creaturae Creatricis , infitiati categorem lici, &c. susticienter ostenditur negative , quia ex prpprio conceptu hujusmovi Cretiturae praesta erunt sarticipationem alicujus divinae persectionis, .ad suam consequitur,

quod si impossibilis aliquis earum usus, qui aliis Creaturis est possibilis v. g. A gelus participat perseiuoli modo Divinam intellectivitatem quam anima rationalis ide hinc fit, Nuod non possit Deus uti Angelo ad informandam materiam, ut potest alti anima rationali: sic corpus simplex pedirectiori modo Dei simplicitatem participat, quam materia hinc fit, cuod non pos-s t informari forma substantiali, scut potest: materia. In AEasu nostro 'eccatum estenti

Ater irremissibile , visio in struibilis nonyraeseseiunt participationem alicujus divini attributi , sed solam coarctationem divini Dominii ad temittendum , destinendum .

.&c. . ergo dicendum ea repugnare: Praese

tim quia in obscuris, dum quaeritur de possbilitate alicujus . Creaturae, quae ex una parte dilatat fines omnipotentiae, di ex alia parte praesesert coarctationem divini domunii, standum potius pro extendendo divino dominio, quod ex suo conc*ptu est praedi-

.catum prestantius, quam omnipotentia; de

ideo dicendum huju simodi Creatium repib

gnare.

vIII. Objic. s. Ex hoc quod precatum

repugnet contemptivum decreti de non . concurrendo ad ullum actum liberum cre turae, non .sequitur repugnare etiam peta. catum essentialiter irremassibile contempnivum decreti de non remittendo ullo pe

cato s ergo instantia adducta, ac probatio ex absurdis est nulla . Antecedens . probatur et Ideo prius illud peccatum repugnat, quia essenti iter quilibet essectus creatus .debet immediate a Deo pendere , & cum com cursu Dei immediato poni, ut supponitur cum communi Philosophorum , & The logorum contra randum sed quod debeat quodvis peccatu messe remusibile. non debet stipponi, cum hoc sit, quod in prinsenti controvertitur; et go i epiignantia actus liberi, ad qtiam Deus non concurrat, noui eri repugnantiam peccati essentialiter irremissibilis. Confis m. Non derogat divinae liberiata ad parcendum, & miserendum , Quod peccavia damnatoium de facto sint ab exuinseco irremissibilia, quia iri emissibilitatem habent a decreto livero Dei nolente illa coii. . donare ; Atqui peccatum essentialiter irremissibile ex connexione cum , decret

de non remittendo illlo peccato pariter essentialem irremissibilitatem .haberet ab hoc ipso decreto libero nolente peccatum uiuum condonare; quia seccatum illud es sentialiter,cum hoc decreto connectitur . dc ab illo haurit suam essentialem irremissibilitatem; ergo non derogat divinae Mise-gicordiae peccatum estentialiter ii remissibile. Resp.

43쪽

Resp. nesto anteced. sicut enim ex cap te divini dominii oritur, quod quilibet es feci us ereatus immediate pendeat a Deo, eo quod immediata dependentia sit magis consona Creaturae lamme dependenti: ita ex capite divinae Misericordiae quodlibet peccatum debet esse remissibile: ergo sicut repugnat peccatu . quod immediate non deis pendeat a causa prima ob connexionem cum decreto libero de non concurrendo ad ubdiim actum voluntatis Creatae; ita evincitur repugnare peccatum lassentialiter irremissi-hile ob connexionem cum decreto de non remittendo illlo peccato i aliter Deus non esset praestabilis super malitia. Ad confim. nego minorem . non potest

enim peccatum illud haurire ullam irremio sibilitatem a decreto , quod de illo non loquitur , sed solium to itur de peccatis B. C. remissibilibus et unde sicut decretum de non remittendispeccatis Pauli non trans.fundit irremissibilitatem ullam in peccatum et i contemptiviim talis decreti . ita d cretum de non remittendis peccatis B. C. memissibilibus non potest transfundere ire missibilitatem peccato A contemtivo illius decreti. IX. obiae. ult. si daretur peccatum, aut pendens essentisiter, aut completivum d creti de odio habendo, dc puniendo Pherum in aeternum ob tale peccatum , hu-susmodi peccatum esset essentialiter lar missibilei sed potest dari tale peccatum; Scut in sententia nostra dari potest gratia praesentis ordinis, & tinio hypostatica pen-oens essentialiter adecreto de dando am re amicabili in aeternum: & sicut vox Pontificis Ioquentis ex cathedra essentialiter pendet a divina interna locutione, ut Pr inde non possit esse salsa; ergo dari potes Peccatum essentialiter irremis ile.. Resp. dari quidem posse peccatum essenisti iter pendens a decreto libero Dei de odio habendo Petrum, & puniendo in internium Oh aliud peccatum, non vero propter hoc ipsum peccatum, quod pendet a tali deciem , quia recurrit, quod hujusemodi decretum liberum esset latuum , udi pote libere decernens de praedicatis nec si rus et ex hoc autem quod peccatum v. g. furti essentialiter pendeat et decieto liberode odio habendo, & pum redo Petrum in aeternum propter peccatum homicidii, s lum sequitur, quod peccanim homicidii sit irremissibile ab extrinseco, de per accidens, peccatum vero furti nullam habet ne aces dentalem quidemirremissibilitatem ergo vi

ne essem Poenitent. .

niversim quodvis peccatum essentianter iis remissibile trepugnat , tam se connectatiirimentionaliter , quam si realiter cum d creto libero Dei de non condonando De

cato.

si psit peccatam remitti absque

praevia retractatione pereatoris I. uod in praesenti providentia pec-

I catum mortale personale non rhmittatur citra retractationem peccatoris , in omnino certum; tum ex verbis Christi Domini: Nisi paenitentiam egeritia, omnes sim liter petabiti, a tum ex Trid. quod sese. I cap. de contritione loquens dicit: Die

autem omni tempore necessarias his motaeae M. obtinendam pereati veniam . Quare solum

dubitatur, an possit id evenire de potentia absollata e Thomistae Communius negam nixi authoritate D. D. qui s. p. q. 8Rari. a. habet et me biia est Meearem sine

paenitentia remisti. Sed conmunis sententia

affirmat cum Scotistis, Nominalibus, Suatio disp. o. seel. a. vas, io, &c. putantibus, Angelicum non esse in opposita sententia , quia in textu laudato solum docet in poesenti povidentia peccatum sine poeniten- .etia remitti non posse. . II. Dico itaque cum Communiori, potse divinitus peccatum remitti, absque ullo Praevio actu peccatoris . Pridib. r. paritate peccati o igin is, quod in infantibus absque ulla praevia retra, o ne remittitur . Deinde paritate voti , mod potest a Pontifice immediate dispem et ari. Tum paritate offensae in crearis . quae potes ab olfenso immediate remitti absquexillo actu insendentis. Denique ratio a pri est, quia potest creditor, dc ostensus chdere juri suo, etiam nullo praevio a d bitoris et ergo potest Deus cedere juri ad mdio habendum, di suniendum peccatorem, non expectata ejus tetractatione: quod certe manifesti im est in sententia putantium. posse peceatum remisit in histanti, quo fit, aut ante quam fiat. Confirm. vel retraetario peccatoris prae- requireretur, ut forma expialsiva peccati, de hoc est salsum s Nam quamvis in se tentia vasquii contritio formaliter reccatum expellit, in omnium tamen sententia attritio supernaturalis, 3c contritio naria ratis fiant peccati tetractatio ; Ac tamen

Diuitia sed by Coos le

44쪽

II. De Retractatione Precati. II

urinaliter peccatum noli expellunt:vel pr requireretur. retroatio ut ultima dispositio

ad gratiam tam iter peccati expulsivam, &cum possit Deus introducere sormam absque ulla praevia Ispositione, cui potest formam ignis introducere absque praevio calore poterit bratiam infundere absque praevia retractatione peccati et vel demum praer quireretur tanquam dispositio moralis , ut moveat Deum ad gratiam iniundendam , de ad hoc poteris multo magis moveri Deusa sua infinita Bonitate. IIL Objic. i. Peccatum essentialiter est voluntarium s ergo ut tollatur peccatum , tolli debet ratio voluntarii et Atqui viri

Ponatur retractatio, non tollitur, sed perseverat moraliter ratio voluntariis ergo ut tollatur peccatum, necessaria est retracta

tio.

Contam. Dum est de lacto ratio voluntarii peccaminosa, habetur Peccaturna Ie; ergo dum perseverat moraliter ratio voluntarii peccaminosa, perseverat moi alia ter peccatum , seu habetur peccatum habituale; atqui ratio voluntarii peccamin sa perseverat moraliter, quousque ponatur retractatio; ergo peccatum habitu e tolli non potest line praevia retractatione.

p. Argumentum soIvendum in ' cato originali, quod habetur in infantibiis per hoc , quod peccatum Adae fuerit illis

interpretative volunrarium s & tamen to titur per baptisinum absque ulla tetractvraone. Secundo dicendum, peccatum habitu e constitui solum per laeccatim actuale praeteritum , dc per negationem condon tionis, aut condignae satisfactionis , ut hic supponimus, non vero per rationem ullam volim tarii moraliter perseverantis . Nam etiam posita retractatione peccati , & d structa ratione voluntarii moraliter pers

verantis, potest Deus non condonate Pe catum; et go peccatum non tollitur per I

tractationem, sed unice per destructionem constitutivi, vid. aut per condonationem , aut per condignam satisfachonem , quibas positis peccatum tollitur,etiamsi non se M tur retractatioseu destructio voluntarii m raliter perseverantis. Quare sicut potest haberi retractatio peccati sine condonatione, ita vice versa. In forma di antecedens peccatum actuale essentialiter in voluntarium,

concedo; habituale, subdistinguo et debet habere rationem voIuntarii praeteritam, concedo; minaliter persevelamem, nego ant cedens , & consequentiam,

Ad scalcatia adaulitate pos

se peccatum condonari in instanti quo M.

dum adest ratio voluntarii peccaminosa, hoc est cum advertentia ad legem divinam, quae prohibeat talem astonem J tunc haberetur solum peccatum secundum maculam facti , non secundum maculam juris , ut explicabimus q s. non enim haberetur reatus odii divini, & deme aeternae , si Deus tunc cedat juri suo , de peccatum condonet sunde in hac sententia retorquetur paritas in instanti enim, in quo peccatum vi, po est haberi voluntarium peccaminosum,quiri habeatur reatus odii divini , ac poenae ae-t aes ergo potest etiam idem voluntarium

peccatum moraliter perseverare, quium

severet ille reatus; sed destruta tali reatu, destruitur peccatum habituale; ergo potest tolli peccatum habituale, adhuc persi

verante moraliter voluntario peccamino , hoc est non posita retractatione pecca

Quod si supponamus, non poste peccatum

remitti, dum fit, concesi antecedente nego consequentiam. Disparitas primo danda es ab adversariis: peccatum enim dum iis, necessario est voluntarium s at ut perseveret peccatum habituale, non debet s.ccessario perseverare ratio voluntarii; cima possit Deus non condonare peccatum , et iam posita retractationes atque adeo potest peccatum habituale motaiter perseverare, non destructa ratione voluntarii. Directa disparitas in hac sententia est , quia peccatum actu e essentialiter constituitur per rationem voluntarii; contra vero peccatum habituale non constituitui per rationem v luntarii moraliter perseverantis , sed pernegationem condonationis, de satisfactioni g. unde impertinenter se habet ratio voluntarii in ordine ad perseverandum, aut non perseverandum peccatum e ut proinde sicut potest poni retractatio vne condonati ne , ita e contra . Hoc manifeste patet in voto, &in matrimonio , quae importantes.sentialiter in fieri tum rationem voluntarii , tum rationem reatus voci , dc vinculi

Matrimonialis 3 at in facto in nullat

nus verseverant in ratione voluntarii et unde m primo quod quamvis votum, ane consensus matrimonialis praeteritus retracte

tur , adhuc obligatio voti , de vinculum matrimoniale perseverent. Fit secundo,quod votum possit per dispensationem tolli, tacut etiam vinculum manimoniale per di vinamrelaxationem, etiamsi non. retracto,

h. ob c. a. ex Amico tonis Io diis

45쪽

sa. sin a. Iustificatio peccatoris . tabetur

per voluntatiani suscepcionem, ei atiae . decionoriam , ut habetur in Tricen. sess ni cap. r. ergo si desit ratio illa voluntarii, quae fert peccati tetractationem. , nequitha aeri justificatio. ; quomodo enim poterit

haberi voluntatia susceptio gratiae , vis fimul habeatur voluntaria retraitio pecca.

ti , Ac odium divinae inimicitiae e

Co m. i. Peccatum essentialiter dice re debet dependentiam a libertate 'peccat

ris 1 ergo quousque hujusmodi dependemtia perseverat, peccatum perseverabit; a

qui dependentia peccati a libertate peccatoris moraliter perseverat , quousque punatur retractatios ergo etiam perseverabit peccatum , donec retractetur. Contam. a. si peccatum solam perseve raret in negatione, condonationis . & non etiam in negatione retractationis , Deus ecset causa. perseverantiae peccati , cum sit causa negationis condonationis; consequens est absurdum s ergo & antecedens.

Reseon1 Triden. ibi loqui de iustifie

tione in praesenti providentia; nos vero hic dicimus, quod de potentia Dei absoluta pocfit peccatum condonari, absque illa volumini ia susceptione gratiae , atque adeo sine

retractatione peccati.

Ad r. Conli . Peccatum , dum fit , et sentialiter requirit dependentiam a libertate, peccatoris; At dum perseverat, illam non

requirit 3 cum possit perseverare, etiam posita retractatione , ut diximus de voto , Mde Matrimonio ; ergo etiam perseverante. moraliter hac dependentia peccati a libe rate peccatori potes peccatum condonaria sicut poteth divinitus. vinculum matrim niale relaxari, etiam non. retravito conse

su praeterito . .

Ad a. Non potest dici, quod peccatum per 3

sevciet ini negatione retractationis ; aliteraposita retractatione , deberet peccatum d .stnii, quod est falsum. Univem metam coram. stitutum, seu totum categorematice aereptu destruitur, etiamsi unum tantum constitutivum , seu pars. tollatur . Per hoc. aurem quod peccatum perseveret in negatione condonationis , Deus. non dicitur esse cauta perseverantiae peccatii; quiae ex voluntate. Dei solum habetur , quod peccatum non destruanir per condonationem , ad quam non tenetur; quin Deus ullo modo inpe catum, influat . . Quare sicut non dicitur

causa v. g. virlib, qui non vult rem ruit

jus , quod habet ad testitutionem adversus iurem Iti ita noth. initula inuae fama peccati, nec veste peccatum per hoc, quod nolit condonare . . Et ratio ulterior est quia Deus peccatum non. vult positive , sed per

mi ve , seu negative , hoc cit. non immdiendo;&. quamvis positive velit nexationem condonationis constitutiva peccati habitu Iis, non idcirco: dicitur potave velle peracatum habituale, quia: solum, vult id. quod constituit peccatum. habituale in obliquo ,

non vero ipsam areonem peccaminosam preteritam , quae coni ituit peccatum habit Iein recto . Hinc ficut legislator non diebtur velle peccatum per hoc , quod velit v. g. prombitionem comestionis, carnium , quae constituit in obliquo comestionem O nium peccaminosam i i in Deus non dicitur

velle Mecatum per hoc, quod velis negarionem condonationis, quae constituit peccatum

habituale in obliquo, ut diximus.

v. objic. vit. maeodem Amico . Pece tum . et aversio, a. Deo , & conversio ad creaturas; sed non posita retractatione, perseverat conversio asse creaturas; ergo etiam aversio. a Deo , di consequenter pecca

Confirm. Peccatum non tollitur, nisi per

aliquod ipsi oppositiam ; sed aetiri peccaminos, non opponitur condonatio divina, sed retractatio peccatoris; ergo per hanc debet

tolli peccatum

Re pom Aigumenturnprobare,quod praeo se posita retractatione peccatum tollatur , eo quod ilix praecise posita;tollatur conve si ad creaturas , de id , quod peccato opponitur 3 quod tamen nemo dixerit. . Quare dicendum, etiam posita eonversione ad creaturas, , sive per peccatum praeteritrum non retractatum, sive per habitus pravos , sive per adiim peccaminosum. adhuc posse tolli peccatum, seu reatum odii, dc poenae, fi Deus velit cedere, juri suo ad odio h bendum, & puniendum peccatorem: Pr pterea in instanti, quo peccatum fit, etiam posita conversione actuali ad Creaturas , seu

macula fata, potest peccatum remitti , seu potest non dari macula jurisi, ut dicemus p. s. de posita conversione ad Creaturas h bituali , potest peccatum habituale tolli .. Et ratiosest, quia peccatum habituale non

perseverre in ea conversione , seu in negatione retractationis , sed solum in nega tione condonationis , &c. . Ad confirma Peccatiim habitualet , quod constituitur per nega tionem condonationis , non per negationem retractationis solum habet oppositam condonationem , atqtie a de ollim per condonationem tolli pomae

46쪽

venam quidem est, ae ui praeterito aliquatenus retractationem oppo ni Ruia tame nato

non est sussiciens ad delendum 'peccatum, ideo neque est necessaria: sicuti voto,dc M trimonio opponitur aliquatenus retractatio consensiis 3 quia tamen haec non est stissiciens ad tollendam obligationem voti . &ad Matrimonium dissolvendum, ideo nec est necessaria. Et ratio ulterior est , quia quamvis in his omnibus requiratur aetiis voluntatis in fieri , non requiritur tamen in facto esse; nec moraliteryerseverant in negatione retractationis illius consensus, sed solum in reatu, obligatione, & vinclinio , constitutis per negationem condonati nis, dimentationis, dii elaxationis.

peccatum remitti per comi . donationem e trinsecam . . I. Quaeritum, an sicut de facto iuxta

doctrinam Tridentin. peccatum condonatur per Gratiam intrinsecam, quae simul tollit reatum odii , de poenae aetermnae , εe simul dat jus ad amorem , de ad vitam aeternam , ita in alio ordine remi ti possit absque infusione Gratiae 'per m ram condonationem xtrinsecam invinam, quae solum tollat inimicitiam , quin comterat amicitiam cum Deo ubi vides, procedere quaestionem solum de mortali, quod in praesenti providentia unice per Gratiam tollitur , non de veni i. qiiod est composi de cum Gratia, de cujus remissione inis

, II. Censeo equidem, posse mortale deue tentia absiauia remitti per meram cond nationem extiinsecam citra infusionem Gratiae. Ita Scotus, Suarius, Lugo , A riua, oviedo, Nominales cum aliis commutaus contra Thomistas, vaR., Valenti

Esparaam, de alios apud Amicum disp. 3. Prob. Praecise per noc quod creditor c dat juri suo. tollitura debitore omnis remtus, de obligario; sed Deus, utpote Supremus Dominus, dotest libere cedere juri suo ad odio habendum, de puniendum pecca illorem , quin velit illi suam amicitiam , seu gratiam conlarre s ergo , potest Deus peccatum extrinsece condonare citra infuisitonem gratiae. Major constat inductione:

Nam preciae per hoc quod ostensus inhumanis cedat juri suo ad vindictam erga silensorem, cessat in hoc omnis reat ad risfaciendum ossentarie esto teneatur aliunde satisfacere Deo , de Reipublicae quos pariter ostendit ostendedo proximum Sic qui habet ius ad centum , praeciae perhoe quod cedat huic juri, extin it in debitore omnem obligationem et sic Deus ha--ns jus promissarii v. gr. ad jejunium ratione voti a nobis emissi de jejunando , . praecise per hoc quod aut immediate, aut per quintificem cedat iuri suo , ac votum dispenset, tollitur obligatio jejunandi , seu

reatus voti . Ninor autem probatur tum negative, tum paritate condonationis inhumanis, dc dispensationis voti a tum et is iam quia potest in alia providentia sati factio condigna pro mortali praestita a Christo Domino libere applicari nobis, de a ceptari a Deo independenter ab infusione gratiae, de restitiitione amicitiae; sicut potest in humanis acceptari sa tinctio ab ossenso, quin restituatur ostentari amicitia; e go potest etiam in alia providentia libere Deus cedere jura ad odium, dc vindictam absque testitutione gratiae , seu amicitiae

Confirm. t. quia potest Deus remittere venialia , 5e reatum paenae temporalis, qui saepe postremissionem mortalium remanet, per meram condonationem extrinsecam; de

proba iter sic ea de facto remittit in susceptione Baptismi facta ab adulto, cum nec venialia, nec reatus paenae temporalis expelli possint a gratia , cum qua nullam habent incompossibilitatem: ( quidquid sit, an possit veniale deleri etiam pergratiam, quae habeat talem individuationem, ut es-Ωntialiter dependeat ab actu interno Divino condonante hoc veniatra stergo potest etiam reatus peccati mortalis, ac paenae aeternae remitti extrinsece . Et sane Iicut per Indulgentias de facto applicantur merita Chrasti, de deletur reatus paenae temporalis absque infusione gratiae formaliter delativa talis poenae, quare non poterunt etiam in alia providentia applicari nobis merita Christi in ordine ad delendum mortale absque infusione gratiae, dc se

pariter extrinsece condonari Neq; dicas , per condonationem mortalis hominem de malo evadere non malum i quod non accidit in paritatibus ad res de condonatione offensae in humanis , de com donatione reatus poenae temporalis, de diaspensatione voti, &: Non enim est malus moraliter qui est ijsvoti, seu habet reatum poenae temporalis, aut qui incul Pabiliter alium offendit, sicut est moraliter

47쪽

Pars VIII. Disp. n. De effectu Paenitentis

nitam qui peccavit; cum autem malitia ista moralis consistat in privatione Gratiae M. hiis, tolli nequit nisi per Gratiam; ge ideo

repugnat peccari condonatio extrinseca.diam contra est, quia fictit est malus m

taliter qui Deum ostendit; ita est malusiniliter, qui oflandit proximum, cum sit pariter reus odii illius, Ae vindictae. re sicut haec malitia civilis tolli potest per

condonationem extrinsecam , quia hac pinsita tollitur reatus ab ossentare , etiamsi non restituatur illi pristina amicitia i ita malitia moralis, seu reatus Odri Divini iobli pariter potest per extrinsecam Dei comta nationem. Confirm. x. In pura natura peccatum non

deberet tolli per gratiam , sed nosset per

extrinsecam condonationem deleris ergo extrinseca condonatio simpliciter non repa-gnat s atque adeo neque in statu elevati nis. Antecedens videtur certum , quia ' catum in pura natura non constitueretur

per privationem gratiae, utpote indebitae, sed per negationem condonationis, & satisfactionis; atque adeo non debet in eo

statu tolli per gratiam . sed tolli potest

per extrinsecam condonationem. Cons quentia probatur: Ideo in statu puraen

turae tolli potest peccatum sine infiitione gratiae , quia non constituitur adaequale per gratiae privationem, sed etiam per n gationem condonationis, &satisfa nisi atqui etiam in statu elevationis peccatum liabituale habet eadem constitutiva, ut mstendimus cum de peccato habituali; ergo etiam in statu elevationis tolli potest citra

infusionem gratiae , aut per actum volumetatis Dei cedentis iuri ad odio habendum

p catorem, aut per extrinsecam applic

tionem satisfactionum Christi t. eo pacto quo illae nobis applicantur per Indulgemitas in ordine ad delendum reatum penae

temporalis .

III. Nonnulli putant apud Haunoldum,inpura natalia haberi tu homine innocente qualitatem ali quam,qua reddatur pulcher inordine naturali, di rite dispositus ad finem ultimum naturalem assequendum; sicut in statu elevationis gratia reddit nominem pulchrum, & dispositum ad finem super. natui alem: unde docent,quod sicut peccatum in statu elevationis adaequale constia initiir per privationem gratiae, ita in st

tu purae naturae constititatur per privati

nem illius qualitatis naturalis incompossibulis cum peccato; unde in neutro statu tolli potest per condonationem extrinsecam. Sed qualitas hecia omnino comment lar praeci se enim per potentias natura Ies ,&per auxilia a Deo collata ad bene operandum in ordine naturali homo innocens in pura natura habet sitam pulchritudinem , & si sficientem dispositionem ad finem ultimum naturalem. In tantum in statu elevationis requiritur gratia habitualis, qua homo redis datur pulcher in ordine summaturali, de rite dispositus ad finem summaturalem .

quia ut connariaraliter prohant operati nes supernaturales, restis ritur natura aliqua

iupernaruralis, quae ct exigitiva potentiarum, & operationum summaturalium is non secus ac in ordine naturali requiritiae

in composito tarma substantialis , quae stprima radix potenti m , & operationum naturalium ) Et hujusmodi natura sum naturalis est fratia sanctificans. At in o dine naturali ipsa anima est radix potenti

rum natur ium, nempe intellectus, de v luntatis, necnon eae rationum moralium conducentium ad nn m ultimum natur

Ima ergo qualitas illa naturalis simeraddita, in cujus privatione reponidire ab Adve sariis precatum habituale in statu purae na-riirae, est omnino commentitia, & plurima infert absurda, quae suae prosequitur Hamno Idus Dum

Dices: Sicili unumquodq; dicitur bonum , & perfectum, si aptum fit ad finem sum, ut gladius en bonus, fi sit aptus ad feriem dum , ita homo tunc dicinar honus, quar do est aptus adfinem suum, & clicitur m Ius moraliter, si ad illium sit ineptus , Mindispositus; atqui in statii elevationis, ficaleat gratia , est indispositus ad finem

suum supereaturalem assequendum; ergos careat gratia, est malus moraliter; atque adeo donec gratia restititatur, perseverae malitia moratis, & pec catum; quod proinde nequit extrinsece condonari et quies

quid sit, an possit iis condonari in statu pin

rae naturae,

Resp. verum esse, quod homo fit moraliter malus, s sit ineptus ad finem tulimum sibi debitum; de idcirco in praesenti provia

dentia qliousque caret gratia, qua redditur dispositus ad finem supernaturalem ac sequendum , est malus moraliter . At si Deus de potentia absoluta post peccatum hominis elevati vellet peccatum condon re, de non amplius ordinate illum ad mnem supernaturalem, sed veluti adflatum purae naturae reducer , tunc quamvis homo esset inepriis ad asseqtiendum finem su- rnaturalem non amplius sibi debitum .

48쪽

non per hoe esset malus moraliter , quandoquidem esset si issicienter dispositias ad ii nem iittimum naturalem sibi debitum ex exigentia naturali. Propterea tam in statu purae naitirae , quam in statu elevationis possibilis et extrinseca condonatio de potentia absoluta.IU. Objic. r. Quousque homo culpa suscaret Divina amicitia, reus est odii Divi ni , te poeme aeternae , atque adeo persciverat peccatum habituale; sed quousoue Gratia per peccatum amilla restituatur, homo culpa sua caret Divina amicitia . si Gnim non peccasset, illam haberet; ergo quousque Gi alia restituatur, persevetat peccavum habitualet unde nequit extrinsece com donari. Major videtur certa, quia culpabiliter carere amicitia Dei non potest non esse gravis culpa. Confirm. r. quia si homo negligat remis perare Divinam amicitiam, graviter peccata

de est reus odii Divini vi ergo a fortiori fiillam culpabiliter amittati ergo 'uoumile verum est, quod culpabiliter Gratiam amiserit, semer reus erit odii Divini; atque adeo perseverabit peccatum habinrale.

Confirm. a. quia peccatum habituale compituitur per privationem Gratiae ; ergo

quousoue Gratia infundatur, peccatum peris severabit.

Resp. dupliciter posse hominem culpa fila

catere Gratia . Primo quatenus si nonye casset, illam haberet, munc tamen illam non habet, non quidem ob peccatum praeteritum moraliter perseverans , sed quia Deus remittendo peccatum noluit Gratiam restituere: Secundo quatenus dependentera peccato praeterito moraliter perseverante Gratia caret. Hoc posito, quousque homo caret Gratia culpa uia hoc secundo modo.

semper est reus odii Divini ; secus vero sicaret Gratia ei a sua primo modo . sicut enim de facto caremus integritate Mariam,di justitia originali, s ut diximus disput. m. tecedenti m. i. ob culpam Adami inter

prelative nostram , nurn tamen perseveret

moraliter peccatiim illud pol Baptismum , quia haec carentia de sad o non pendet ab eo peocato jam remita, sed ex voluntate Divina nolente amplius ea bona indebita restituerer ita poterat Deus in alia providentia privare nos Gratia per peccatum, de deinde eo remita, Gratiam non restituere;

in quo casu Gratia amisia esset propter reccatum , sed carentia Gratiae non perseveraret dependenter a peccato: sciat caremita integritatis naturae , de justitiae originam

III.

lis de facto non perseverae dependenter a

pereato, quamvis ea propter peccatum amiserimus . Hoc patet etiam in humanis. olei enim Rex v. gr. ob crimen perduelonis trivare Toparcham Feudo , de deinde culpam remittere, quin Fredum restituat; in quo casu Toparcha culpa sua careret Seudo , quin tamen illo careret ob culpam moraliter perseverantem: Ita in casu nostro.

Quod ut manisestius fixi, fingamus Deum

conceder Petro Gratiam per annum dumtaxat i si Petrus in decursu a nni v. g. pos duos menses peccaret. per alios decem menses verum esset, quod careret Grafia ob culpam praeteritam moraliter perseverantem , elapso tamen anno quamvis perse e- raret culpa, non proinde careret Gratia dependenter a culpa praeterita , sed dependenter a voluntate Dei , qui per annum dumtaxat Gratiam promisit: sic in casu nostro si post culpam remissim Deus nolit

Gratiam restituere peccatori, quamvis dependenter a culpa Gratiam amiserit , --rentia tamen Gratiae non perseverat d pendenter a culpa. In forma, primo transmissa majore, vi go minorem . potest enim homo hic , de

nunc ex mera Divina voluntate carere graua post Peccatum rmssum, Nuamvis cul-ha sua illam amiserit, dc si non peccasset, illam haberet. Deinde clarius , distinguo. major. quousque homo culpa sua caret gratia , est reus odii Divini, ii careat obcubam jam remissimi eo pacto , quo nuncomo caret integritate naturae , di justitia originali, nego; si careat ob culpam non remissim , concedo majorem, de cistinguo minorem et quousque restituatur gratia, di mo culpa sua caret illa, si faciat sensum , quod si non peccasset, gratiam haberet , eo modo quo si non peccasset homo in Pr reparente laberet justitiam originalem,co cedo; si faciat sensum quod ob culpam m

raliter perseverantem careat gratia, nego minorem , dc consequentiam . .

Ad primam confirm. concessis antecedente, de prima consequemia . nego secundam, quod scilicet culpa perlaveret, quousque verum est, quod per culpam peccator gratiam amiserit. peccatim enim tollip t- est, quin gratia restituatur. Hinc , quod posta tantum condonatione extrinseca, homo veluti remaneret in statu purae naturae, nec amicus, nec inimicus Dei. Quod si velis. creaturam jam elevatam non posse amplius ad stat lim Purae naturae reverti, ad-

N huc

49쪽

τ6 Parae UTII. Dis . II. De essem Poementiae.

hoc de potentia absoluta potest peccatum

extrinsece condonari: sumere enim , quod Deus post extrinsecam condonationem teneatur Gratiam peccatori ante ejus moditem restitirere, & interim esset sine culpa, fine Gratia . Ad secitndam distin. antecedens et pece ti m habituale constituitur per privationemrratiae adaequate, nego, in adaequate,juxta dueta in de peccato habituali, concedo ant cedens . & nego conseqlientiam. Deinde

tran ita , 'uod adaequale in privatione gratiae consistat, nemo dixerit, consistere in privatione Gratiae physica, qualis haberetur ab hemine in pura natura , sed solum in privatione Gratiae Theologica , seu in chientia gratiae dependenter a peccato ; AD qui potest tolli carentia gratiae dependensa peccato , quin Gratia insi:ndat tir pcccatoris erro etiam in hac sententia dari potest condonatio extrinseca. Minor probatur, quia potest Deus velle, qnod carentia Gratiae non amplius dependeat a peccato printerito, quod remittit, sed unice pendeat a Divina voluntate rad cum modiim quo tolli potest umbra , seu carentia Lucis deperudens a corpore opaco tollendo tantum

hujusinodi dependentiam per hoc , quod destruatur corpus opacum . & non producatur Lux, in quo casti tolleretur umbra, Ac remanerent tenebrae: ergo potest etiam

citra infusonem Gratiae tolli carentia gratiae Theologica, seu peccatum habituale per

condonationem extrinsecam.

v. Objic. a. ex vari. & Espar. apud Haunol. m. 66v. s posset peccatum extrinsece condonari, de sacto condonaretiet hirinsece in priori adanissionem Gratiae , atque adeo non esset unica causa nostrae Justificationis Gratias quod est contra Triden. t sess. 6. cap. s. Probatur sequela et in priori ad infusonem Gratiae datur actus Dei volens Gratiam causare , atque adeo peccatum remittere et sed in hujusmodi aetii colismi condonatio exti inseca; ergo in priori ad infusionem Gratiae daretur de sacto extrinseca condonatio. unde etiam fit,

quod fi per impossibile non poneretur Rr tia , adhuc per locum intrinsecum mi illius

actus Divini esset condonatum peccatum is Resipondet Durandus concedendo seme-Iam, quam putat non repugnare Tridem lino e sciit non est contra Trideminum, quod iuxta sentemiam vas uti Teccatum formaliter tollatur tum per contritionem, tum per Gratiam , atque adeo a duplici cauis

a formali: aut quod tollatur juxta nonnia. Ios tum per habitum charitatis , tum per Gratiam et vel quod in priori ad Gratiani

peccatum deleatur per applicationem satisfactionum Christi factam per susceptionem sacramenti, ut dicemus qti. ulli hujus dam Tridemin . enim solum Ioqiutur contra hae-Teticos dicentes, peccatum deleri per Iustutiam, tua Deus Iulius est, aut per sui tiam Christi nobis imputatam; quod ad his sentem iis longe distat.

Equidem cum communi nego . sequelam . Decretum enim condonans extri

sece peccatum delet illud formaliter: Decci eum vero volans causare Gratiam delet

eccatum causaliter: unde si per impossibi.

e non poneretur Gratia, decretum volens Gratiam non tolleret peccatum : sicuti si per impossibile, posito decreto volente luiscem , non poneretur Lux , hujusmodi decretum non tolleret tenebras . Aliud enim est vel Ie Deum tollere Ieccatum per insu- sonem Gratiae, aliud vero velle illud toli Icie nudarenusconserendo amicitiam suam; In primo casu tollit peccatum causaliter, in secundo formaliter. Fingamus, Petrum nolle condonare ostensam , seu debitum , si remissio fiat tum verbis , tum etiam scitrio ; erte antecedenter ad scripturam Petius non condonaret , quamvis diceree velle condonare: Ita si Deus velit remi tere peccatum dumtaxat per Gratiam iapriori .ad infusionem Gratiae , non dicitur

peccatum condonari extrinsece .vL objic. s. Quando habetur condonatio extrinseca , non habetur mera sume

sio odii Divini; eigo debet dari actus Divinus benevolus, ac beneficus, atque adeo conserens aliquod bonum . Atqui nullum aliud bonum conserre potest, ut peccatum remittat , nisi Gratiam ; ergo citra i 1-sionem Gratiae nequit peccatum condon ri. Antecedens patet: quamvis enim Deus

suspendat odium, non per hoc fit,quod pe cator non fit dignus odio ; sicuti quamvis non infligat poenam, non per hoc non est reus penae . Minor subsumpta probatur,quia nequit aliud bonum assignari , quod Deus

peccatori conferat , quando ccatum remittit , nisi id quod est sermaliter peccati, destructivum , ut est Giatia. Confii m. i. quia nisi te reretur Gratia ad remissionem .peccati, incideremus in sententiam haereti tum dicentium, peccata tunc Temitti , quando notas non imputantiir, ad quod detorquent illud Psal. Ii,

Ieatus vir , eui non imputavit Domin a pec-

50쪽

io m. De eondonatione extrinseca 3 p

Confirm. et odisse est velIe malum , seu chrentiam Mes debiti; erto dum Deus vuIt pe catori carentiam Gratis debitae in statu levationis, vult illi malum, atque adeo m dit; repugnat autem Deum odissse aliquem, i non sit dignus odio; ergo qtio usque peccator caret Gratia, indignus odiois Rem. Deum condonando peccatum esse benevolum, ac beneficum erga peccatorem,

ver hoc quod velit illi , & simul conlaurat hoc maximum bonum negativum, nem,

per carentiam mali moralis , seu peccati, quam sira condonatione indurat: fictit aegrotus, aut veneno infectus habet a Deo, vel a medico magnum bonum negativum praecise per hoc, quod ab eo tollatur aegritudo, aut venenum, quibus tablatis homoebene se habet in ordine ad operationes

suas naturales. Quare condonatio non est

mera iumenta odii Divini , sed est ae us

benevolus, Ac beneficus, iitpote erasivus di.gnitatis, seu reatus ad odium. Ad primam contam. Haeretici, ut notat Suarius hic n. 16. volebant, peccati remissionem non esse abolitionem, ac desti uim nem , sed solum meram non imputati nem ; unde volebant, quod peccatum remaneret, sed Deiis se gereret cum peccatore, perinde ac si non peccasset . Nos autem dicimus, peccatum omnino destrui tam per

Gratiam, quam per condonationem extim-laeam; de in hoc tanta intelligendam esse illius Psalmi locutionem Ad secundam et quamvis Gratia in stanti elevationis ex extrinseca Dei voluntate sit debita . potest tamen de potentia absoluta non esse amplius debita post peccatum, si

Deus peccatum condonet , dc Gratiam d neget , velliti ad statum purae naturae reducendo peccatorem: propterea volendo illi tunc carentiam Gratiae simpliciter iodebitae, nullum malum illi vellet, atque adeo

non odisset.

VII. Objic. . Quando homo de peccat re evadit non peccator, datur transitus de contiadictori' in contradictorium: ergo debet dari ali ua mutatio, & nova forma ex parte objecti; cum non possit ab eadem is Da haberi duplex denominatio contradicti ba; haec autem mittatio nequit esse in Deo, apud quem non est trarismutatio. nec vicis studinis obumbratio i ergo debet esse ita creatura, seu in peccatores Atqui peccator nihil aliud habere potest de novo,dum ti am it a denominatione injusti ad denomin tionem Justi, quam Gratiam; ergo non ni-ri Per Gratiam potest peccatum remitti

Confirm Nisi per Gratiam remitteretur

peccatum, sequeretur , quod si Petrus, escPaulus sunt peccatores, de Deus soli Petro

peccatum remitteret, tunc utetulae intritu.

sece differrent, quin adveniret alteri qiu quam intrinsecum; quod repugnat. Proba.tur sequelae, quia denominatio injusti est liverinseca, cum nequeat habest a fornia eo trinseca ; ergo si Petrus esset Ilistus nee live, seu non injustus , de Paulus esset ii justus, differrent intrinsece absque nova sorma intrinseca .

R esse difficultatem solvendam ab omni-hus in remissione ponae , in dispennitione

voti M. Quas e dicimus, quod ut peccator transeat a denomiixatione morali Peccat ris ad denominationem non peccatoris, iusficiat, si detur in Deo veluti de novo Decretumcondonativum : Dixi, veluti de novo, , qui a Deus non debet habere ii

vum decretum per hoc, quod velit aliqui lde novo, sed potest ab aeterno eodem decreto velle pro instanti A non condonare.& pro instanti R. condonare t Hoc autem decretum vel potest supponi adaequale in .erinsecum Deo, vel quod compleatur extrinsece ab alio completivo con uicto a grabeia , quodcumque illud sit. In forma, concedo autecedens, dc disti conseq. dati de- , et ex patie obiecti mutatio,& nova forma moralis . concedo; physica, nego conseqtie tiam . ut autem haec mutatici moralis in peccatore habeatur, sitfficit, quod ex parte Dei detur Deca e tum volens pro instanti Anon condonare, de pro instanti B condonare peccatum

Ad confirm. Peccatum habituale non est intrinsecumi physice, sed solum moraliter peccatoris quatenus ob peccatum est dignux odio Divino. perinde ac si physice existeret peccatum sibi intrinsecum: propterea si Petrus sit Peccator , de non Paulus , uterquci intrinsece disturiint moraliter tantum , non physice: sicuti si Deus creet infantem. , prout fuisset in statu purae naturae , quin ejus voluntatem incluserit in voluntate Adae peccantis, solum moraliter disterret intria sece ab infante habente peccatum origin

VIII. Objic. vlt. Non potest assignari o

Mictum condonationis extrinsecae,seu quid umlit Deus, dum condonat peccatum citi a tuis

fusionem Gratiae . si enim dicatur, quod umlit destri ictionem peccati, cum destruis io

peccati habeatur pcripsam Divinam condo. nationem, husiismodi actus vellet seipsumi quod repugnat. sicut enim qiiilibet iniuriae 1

SEARCH

MENU NAVIGATION