장음표시 사용
731쪽
tus inter vos Ostendat ex bona conuersa Milone operationem suam in mansuetudine sapientiae. Quod si Eelum amarum habetis re contentiones in cordibus vestris , nolite gloriam ct mendaces esse aduersum veritatem Non est ista sapientia desursum descedenS,sed terrena,animalis,diabolica . ubi enim Zelus S contentio ibi inconstantia dc omne opia Spra Uum. Quae autem desursum est
sapientia :primum quidem pudica est, deinde paci hca, modesta, adibilis, plena misericordiae ct fructibus bonis, non iudicans, sine 'aemulatione. Haec est sapietia, quae lingia amdomat, desursum descendes,no ab humano corde prosiliens. Anctistam quis re abrogare audet gratiae Dei, tam superba vanitate ponet in hominis potestate Cur ergo oratur, ut accipiatur,si ab homine est, ut habeatur An huic orationi contradicitur,ne fiat iniuria libero arbitrio Quod si sibi sum cit po Esibilitate naturae adimplenda omnia Praecepta iustitiae, contradicatur ergo ct eidem Apostolo Iacobo admonenti ct dicenti, Si quis autem vestrum indiget sapientia, postulet a Deo,qui dat omnibus amuenter, ct non improperat , dabitur ei. Postulet an cena in fide nihil haesitans. Haec est fides ad quam praecepta eompellunt ut lex imperet , fides impetret. In multis offendimus omnes. Non enim hoc iste Apollotus alio modo pronunciauit, sicut de illud quod ait,Linguam nuI- us hominum domare potest. Nec illud quinquam
732쪽
ouam istis pro impossibilitate nou peccandi similiter obiecerit quod dictum est, Sapiem M' Etia ramis inimica est Deo.Legi enim Dei non . . est subiecta , nec enim potest et qui autem iri carae sunt,Deo placere non possunt. Sapientiam quippe cartiis dixit, non sapientiam dei sursum descendentem: re in carne esse non es os,qu i non du in de corpore exierunt, sed e s o qui ecundum carnem vivunt, 'significa.
tot esse manifestum est. Non authmi Messi
quaestio, ae versatur. Illud est quod sui cto ab isto audire, si qui secundum spirituisitiuunt, de ob hoc etiam hic adhuc viventes, iam quodammodo in carne non sunt,utriam gratia Dei vivant secundum spiritum, an fi-s hi sufficiant,iam data cum crearentur possi- ibilitate naturae in sua propria volutate: cum Rom.
plenitudo legis no fit nisi charitas, ct charitas Dei diffusa fit in cordibus nostris , non per nos ipsos,sed per spiritum sanctum qui datus est nobis ractat etiam iste de peccatis ignorantiae,& dicit homine praeuigilare debere ne ignoret,ideoque esse culpandam ignorantiam, quia id homo nescit negligentia sua quod adhibita diligentia stire debuiss
vibret, dicat, Damita intellectum, vidiscam mandata tua Altiadistin est non cura se scire,quae negligentiae peccata etia per sacrificia quaedam legis videbantur expiari: aliud intelligere velle, nec posse, re facere contra legem,non intelligendo quae fieri velit. Vnde admonemur petere a Deo sapientiam qui
733쪽
dat omnibus affluenterivitque his omnibus qui sic petunt, re tantum petunt, quomodo
ec quantum res tanta petenda est. Diuinitus tamen expianda essepeccata commissa, ct pro eis Dominum exorandum fatetur, propterveniam scilicet promerendam: quia id quod factum est, facere infectum multum ab isto
laudata potentia illa natiarae cic voluntas homi Vis etiam Ipsata tente, non potest, quare hac necessitaterestat ut oret ignosci ut autem
adiuuetur ne peccet,nusquam dixit,non hie Iegi. Mirum de hac re omnino sisentium, cum oratio dominica utrunq; petendum esse commoticat: Nut dimittantur nobis debita no Vinferamur stra, re ut non ' inducamur in tentationem Illud ut praeterita expientur : hoc ut futura vitentur. Quod licet non fiat,nis1 voluntas madiit: tamen ut fiat,voluntas solano sufficit Ideo pro hac re,nec superflua,inec impudens Domino immolatur oratio. Nam queid stulistiuS,quam orare ut facias: quod in po testate habeas Iam nunc videte quod ad rem maximo pertinet, quomodo humanam naturam, tanquam omnino sine vitio ullo fit, conatur ostendere: de contra apertissimas scripturas Dei luctetur sapientia verbi, qua euacuatur
crux Christi. Sed plano illa non evacuabitur, ista potius sapientia subuertetur. Nam cum 'hoc ostenderimus,aderit fortasse misericordia Dei,ut Sipsum haec dixisse poeniteat. Primo, inquit,de eo disputandum est: quod per peccatum debilitata dicitur , immutata natura . Vnde ante omnia quaerendum piat m
734쪽
inquit,quid sit peccatum : substantia aliqua,
an omni substantia carens nomen, qUo norireS,Uon existentia, non corpus aliquod, sed perperam facti ae Hs exprimitur. Deinde adiungi t. Credo ita est. Et si ita est, inquit,quo modo potuit humanam debilitare vel mutare naturam, quod stabstantia caret 8 Videte, quaeso , quomodo nescien SNitatur euertere medicinalium eloquiorum saluberrimas vo
ces: Ego dixi Domine miserere mei, sana ani- mam meam,quia peccaui tibi. Uid fanatur,
si nihil es vulneratum, nihil sauciatum,nihil debilitatum atqr vitiatum Porro si est quod sanetur,unde vitiatum est y Audis confitentem, quid desideras disputantem Sana,inquit,animam meam, Ab illo quaere,unde vi tiatum sit, quod sanari rogat : ct audi quod sequitur: quoniam peccaui tibi. Hunc iste in terroget, ab isto quaerat, quod quaerendum. putat, ct dicat, O tu qui clamas, lana animam meam,quoniam peccaui, quid est peccatum Substantia aliqua, an Ouini substantia carenS nomen,quo Noti res, non existentia, non corpus aliquod, sed tantum perpera facti actus exprimitur Reipondit die: ita est vi dicis.Non est peccatum aliqua substantia, sed tantum hoc nomine perperam facti actus exprimitur. Et contra iste. Quid ergo clamas, sana animam meam, quoniam peccaui tibi Q Quomodo potuit vitiari anima illa Medico indiget : quia sana non est. Omnia quidem bona quae habet in formatione, vit sensu. men tiumrno Deo habet,creato-VM a re re
735쪽
re & artifice suo,vitium vero quod ista naturalia bona contenebrat re infirmat , ut illuminatione re curatione opus habeat,non ab inculpabili artifice contractum est, sed ex originali peccato quod commissum est libero arbitrio: ac per hoc natura poenalis ad vindictam iustissimam pertinet. Si enim iam sumus in Christo noua creatura r tamen eramus natura hiij irae sicut, caeteri. Deus autem qui diues est in misericordia propter multam dilectionem qua dilexit nos cum e semus mortui peccatis, conuiuificauit nos Christo: cuius gratia sumus silui facti. Haec igitur gratia Christi , sine qua nec infanteS, nec state grandes fatui fieri possunt,non meritis redditur, sed gratis datu Vpropter quod est gratia nominatur:Iustificati, inquit, gratis . per sanguinem ipsius. Vnde hi qui non per illam liberantur siue qui audire nondum
potuerum: siue qui obedire noluerunt, liue etiam cUm per aetatem audire non possent, Iauacrum regenerationis quod accipere poss. sint,per quod salui fierent, non acceperiant, iuste utiqDe damnantur et quia line peccato non sunt , vel quod origina Iiter traxerunt:
vel quod malit moribus addiderunt. Om-nVS euam peccauerunt, siue in Adam, siue in se ipsis Negem gloria Dei. Vniuersa igiturr asia ycenas debet. Et si omnibus debitum damnationis supplicium redderctur , non inite e proculdubio redderetur. Qui ergo anaen gratiam liberanturinon vas a meritorum suorum , sed vasa insericordiae no
736쪽
minantur.Cuius misericordiae: nisi illius qui Christum Iesum misit in hunc mundum peccatores salvos facere, quos praesciuit , praedestinauit, de vocavit, re iustificauit, ct glorificauit j Quis igitur usque adeo dementissime insaniat, ut non agat ineffabiles gratias misericordiae, quos voluit,liberantis,qui recte nullo modo possent culpare iustitiam, niuertas omnino damnantis Hoc si secum dum scripturas sapiamus, non cogimur contra Christianam gratiam disputare, & ea dicere, quibus demonstrare conemur naturam humanam,neqtie in paruulis medico indigere,quia fana est, ct in maioribus tibi ipsam ad iustitiam,si velit,posse sufficere. Acute ipsi videntur haec dicere : sed in sapientia Verbi, qua euacuatur crux Christi. Non est ista sapientia desursu na descendens, nolo quod sequitur dicere, ne amicis nostris,quorum fortitsima, ct acerrima ingenia, non in peruersum,sed in directum currere volumia S, facere existimemur iniuriam. Quanto igitur maiori Eelo accensus est Iibri huius quem misistis conditor , aduersus eos qui peccatis suas Patrocinium de natura human* infirmitatis
Perquirunt: tanto ct multo ardentiore ZelonoSoportet accedi, ne evacuetur crux Christi. Euacuatur autem, si aliquo modo praeter illius sacramentum ad iustitiam vitam ineae ternam perueniri posse dicatur, quod in libro isto agitur,nolo dicere a sciente,ne illum
qui eum scripsit,neChristi an una quidem habendum iudicem , sed quidem magis crede
737쪽
a nesciente,magnis sane viribus, sed eas sanat VoIo, non quales phrenetici habere consueuerunt. Nam prius distinguit aliud esse, quaerere , an possit aliquid esse,quod ad solam possibilitatem pertinet: aliud, utrumne fit. Hanc distinistionem veram esse nemo Obigit. Consequens enim est, ut quod est, esse
Potuerit: non est autem consequens,ut quod
est potest; etia m sit. Ouia enim Dominus Lagarum suscitauit,sine dubio potuit: quia
vero Iudam non suscitavit, nunquid dicen'cendum est. non potuit Potuit ergo, sed noluit. Nam si voluisset, etiam hoc eadem pomiestate fecisset: quia ct filius, quos vult vivificat. Sed hac distinctione v era atqUe manifesta quo tendat,& quid efficere conetur, ad Uertite. Nos, inquit, dic sola possibilitatit tactamus: de qua nisi quid certum constite rit, transgredi ad aliud grauissimum esse at-- ducimus. que extra ordinet 'dicimus. Hoc versat multis modis oc sermone diuturno: ne qui S eum aliud, quam de non peccandi possibilitate quaerere existimet. Vndeinter multa, quibue id agit etiam hoc dicit. Id em iterum repeto. Ego dico, posse esse hominem sine peccato.
Tu quid dicis Non posse esse hominem fine
peccato De posse,ili non posse non de esse, non esse contendimus. Deinde nonnulla eorum , quae aduersus eos descripturis proferri solent, ad istam quaestionem non pertinere in qua quaeritur possit ne an non posSit, homo esse fine peccato, iam commemorat r. in diam nullus,inquit,mudus est a sorde, non
738쪽
est homo, qui non peccet, ct non est iustus in
terra, clinon est, qui faciat bonum, ciccaete-i rahis simi lia. inquit ad non esse, non ad non posse proficiunt. Huiusinodi enim exemplis ostenditur, quales homines quidam tetrii pore aliquo fuerint: non quod aliud esse non
potuerint .vnde re rure inueniuntur esse culpabiles. Nam si idcirco tales fuerunt, quia aliud esse non potuerunt,culpa carent. videte quid dixerit. Ego autem dico paru Ultimnatum in eo loco,ubi ei non potuit per baptismum subueniri morte praetientiam, idcirco talem fuisse, id est, sine lauacro regenerationis exisse, quia esse aliud non potia it. Ab - .soluat ergo eum, ct aperiat ei contra sententiam Domini regnum coelorum. Sed non euabsolvit Apostolus, illi ait, Per virum horninem peccatum intrauit in mundum, cic per peccatum mors, ct ita in omnes homines pertrantiit in quo omne S peccauerim t. Recte ergo ea damnatione, qUae per uniuersiam ma se incurrit,non admittitur in regnum coelorum , quamuis Christianus non solum non fuerit,sed nec esse potuerunt. Sed non damnatur, inquiunt quia in Adam peccasse omne S, non propter peccatum nascendi origine ait ractum,sed propter imitationem dictum es h. Si ergo ideo dicitur Adam auctor omnium qui subsecrati sunt, peccatorum,quia primus in hominibus peccator fuit: cur non po-
tius Abel, quam Christus ponitur caput hominum iustorum , quia primus in hominibus fuit iustus Sed de infante noloquor.IU-
739쪽
uenis vel senex in ea regione defunctus est,ubi non potuit Christi nomen audire, potuit fieri iustus per naturam re liberum arbitriu, an non potuit Si potuisse dicunt, ecce quod est crucem Christi euacare, si sine ilIa quemquam per naturalem legem ct voluntatis arbitrium iustificari posse contendere. Dicamus ct hic, ergo Christus gratis mortuus est. Hoc enim omnes possent , etiam fi mortuus ille non esset. Et fi iusti essent, quia vellent, essent: non quia iusti esse,non possent: Si autem sine Christi gratia iustificari omnino no potuit,etiam iustum si au det absoluat secundum verba sua: quia idcirco talis fuit , quod alius esse non potuit,culpa caruit. Sed obijcit
sibi quasi ab alio dictum: ct ait, Potest qui deesse, sed per Dei gratiam, Deinde velut respodendo subiungit: Ago humanitati tuae gratia S,quod assertionem meam,quam dudum oppugnaba S,non modo non oppugnare aut non confiteri solum contentus non es,veruetiam non refugis comprobare. Nam dicere
potest quidem , sed per illum, aut per illud,
quid aliud est , quam non solum consentire quod posset esse, verum etiam quomodo vel quali ter posset ostendere Nullus itaque magis alius rei possibilitatem approbat, quam qui eius etiam qualitatem fatetur, quian cabsq; re qualitas esse potest. His dictis iterum sibi obiicit: Sed tu,inquies, hoc in loco Dei
gratiam quandoquidem eam non commemoras videris abnuere. Deinde respondet; Egone abnuo, qui rem confitendo, confitear
740쪽
necesse, , per quod effici res potest : an tu, qui rem negando , ct quicquid illud est, per
quod res emcitur,proculdubio negas Oblitus est iam se illi respondere, qui rem non negat, cuius obiectionem paulo ante proposuerat, dicentis:potest quidem esse, sed peri Dei gratiam. Quomodo ergo illam, pro qua iste multum laborat , possibilitatem negat, qui etiam dicit, potest esse, sed per Dei gratiam Verutamen quia isto dimisssio, qui remiam confitetur:agit adhuc aduersus eos, qui negant esse possibile hominem esse fine peccato , quid ad nos i Contra quos vult agat,dum tamen hoc confiteatur, quod impietate sceleratissima negatur , sine gratia Dei hominem sine peccato esse non posse. Dicit ergo . siue per gratiam , siue per adiutorium , siue per misericordiam , , quicquid illud est , per quod esse homo ab ut
peccato potest, confitetur quisquis rem ipsam fatetur. Fateor dilectioni vestrae cum ista legerem , laetitia repente perfusus sum, quod Dei gratiam non negaret , perquam solam homo iustificari potest , hoc enim in disputationibus talium maxime detestor rehori eo,scd pergens legere caetera, primo ex datis similitudinibus coepi habere suspectum. Alienim, Nunc si dixero,ho modi
putare potest, avis volare, lepuS currere, renon etiam per quae hqcerfici possint commemorauero,id est,tinguam,alas,pedes: niam ego ossiciorum qualitates negaui, qui officia ipsa confessus sum t Videtur certe haec eum V u s com-