Pauli Orosii presbyteri Hispani, Aduersus paganos historiarum libri septem. Vetustorum librorum auxilio a mendis vindicati, & annotationibus ex vtriusque linguae historicis illustrati, opera & studio Franc. Fabritii Marcodurani. Addita nunc demum Lud

발행: 1615년

분량: 751페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

721쪽

m pauli Orosi solet.

num. Quid tibi ili nobis hii Dei Quid veni

sti ante tempus perdere nos QUOS cum intelligas de constitutione iudicij confidentes cape certissimum ipsius contra te exemptu. Si illos in oppressione miserit homines comprehensos ultimo tunc iudicio intelligis esse damnatos . Accipe dcteipsum hic impertu habile emundatione purgandum. Sin autem,Vt legitur, patientia Dei aci huc illis li- herum indulget arbitrium: adhuc re te crede tencidum. Nunc ad aliam strictim trangeto quaestionem,quam tu aduersiis omnes Catholicos vibrare saepius diceris. Nam etiam

En epistola tua illa lucubratissima haec ipse: intelligere vix potuimus. Ita ista, inquam ad Demetriadem,puellam (ut audio) sacram ct Lanctam , homo verectin dissimus scribemmon erubuisti: docens,vi credo, reucrentiaricastitatis sub stropha Ioseph luturiantis do.

minae suae,ubi dixisti, contempta freqnen tes domina, propriores adolescenti tendit insidias , secretum ac fine testibus manu impudens apprehendit,inopportunam historiari obscoenissimo sermone contexens: qUanquihoc quod neque apte , neque decore dicitur tibi imputare non debeamus, cui neque natales dederunt,ut honestioribus studijs erudireris,neque naturaliter prouenit, ut saperes,sed illis dictatoribus tuis , qui miserunsensum miserrimo sermone conscribunt, die legendum cachinnis quan titulum consilsionis exponunt. Inter haec ergo huiusmoc

sensum in eadem epistola indigestis sermo

722쪽

De Arbit. Libertat. co

n ibus eructasti ,quod plerique nostrorum dicerent,Deum malam hominibus condidi se naturam. Quod etiam ille Phinees tuus pedetentim nobis tentauit intendere: unde breuiter primum profiteor, deinde respondeo, Ante tribunal Christi in dextera inter agnos Dei non fit dignus assis ere, nec mereat Ur videre Dominum in regione vivorum , nec in gloria resurrectionis vita Iesu manifestetur in mortali corpore eius, qni dicit Deum aliquam malam vel hominis vel cuiusque rei condidisse naturam, vel qui liberum in a Iiquo tollit arbitrium : cum scriptum legerit, omnia quaecunque fecit Deus , bona valde. Et de libero hominis arbitrio scriptum est: Deus creauit hominem In exterminabilem, reliquit eum in manu consili j sui. Caece S maligne , aliter enim tibi loqui nequeo, sensum do i inicae authoritatis, sensum propriae fragilitatis, sensium communis intelligentiae non habenti ; nos naturam hominis infirmam dicimus esse, non malam. Nam si mala esset,bonum omnino non caperet munc vero cum genuino affectu concupiscat bonude adhaereat bono,malumq; omnino fugiat, ubi in ea mala dice da est esse substantia Uo- Marci . minus clamat, Spirit usquide promptus est, caro aut infirma. Clamat Abraha, Ego aut e Gen. m. terra de cinis. Clamat Iob,Homo putredo S tob. q. filios hominis vermis.Clamat Esaias, O miser ego quoniam csipunctus sum,quia cia lina homo, re immunda labia habeam, in medio

723쪽

Pauli Orosi solet.

Clamat Hieremias : Anima in angustiis , de spiritus anxius clamat ad te ; vide Dominere miserere. Clamat Abacuc Custodiui, re

expauit venter meus, a voce orationum intra me turbata est habitudo mea. Clamat David: Exaudi me in tua iustitia, ct no intres in iudicium cum seruo tuo, quia nori iustificabitur in conspectu tuo omnis vitiens. Clamant omnes Apostoli infirmitatis timore turbati: Domine libera nos . perimus. Clamat Ioannes: Si dixerimus quoniam pecca- dum non habemus ipsi nos seducimus, ct veritas in nobis non ell. Clamat Iacobus et Isam ultis enim offendimus omnes. Clamat Paulus: infelix ego homo, quis me liberabit de eorpore mortis huius s Gratia Dei per Iesum Christum Dominum nostrum. Et vigeneraliter uniuersorum clamet infirmitas, clamat Spiritus sanctus in sanctis. Omnis caro foenuin,& gloria hominis sicut flos foeni. Foenum aruit, flos decidit; verbum autem Domini manet in aeterra Um. CO-

trahastam splendidas perspicuasque diui

norum nubes testimoniorum, audiat Iaborans in gemitu suo mundus uniuersus Pelagium reclamantem ; atque hurnili veritati non solum verborum impudentia,sed etiam cauteribus resistentem. Ait enim in epistola, quam supra nominavim las,Verum econtrario remisso ac fastidioso animo ac nequam ore nos Domino reclamamus cic dicimus et D urum est, arduum est, non possumus, homines

724쪽

De Arbitr. Libertat. sis

mines su mus,fragili carne circundamur Et e cam insaniam J cto profana temeritatem sDuplicis ignorantiae accusamus scientiae Dominum et ut videatur nescire,quod fecit .nescire, quod iussit. Et qUali oblitus fragilitatis humanae cuius autor ipse est, imposuerit homini quod iei re non possit. Quid rogo hac praesumptione feralius s Quid hac incre- patione perueritus i Exprobras Ecclesiae Catholicae,cuius nos viscera sumus, quod quali dicere desperando videatur, quod DeuS author hominis imposuerit homini, quod ferre nota possit: cuius tamen fidelissima est re ore &huimilitate proseisio: Deum S primo omnia possibilia praecepisse, chnemine tamepossibilia complente , propter quod subditus sit omnis mundus Deo , postea pondus praecepti substituta gratiae indulgentia sublevasse. Veruntamen tu serue nequam, ' Matth.im maligne, qui quod tibi Dominus tuus remisit,conseruis tuis conaris exigeret: tuum primum sensum discutio, , meum postea sit videtur explano. Tu qui non polle ferre onus

legis dixi Se quosdam arguis, ergo tu ipsum , ferre posse confidis O miseriqui secundum

quod scriptum est,dicis in corde tuo. Diues sum S ditatus, ct millius rei egeo, ct nescis quia tu es miser & miserabilis N patver , occaecus , nudus. Nunquid ad te docutus est apoc. . Christus,Amen dico tibi, non tibi reuelauit caro , languis,sed pater meus qui est in coe- Araith is

lis Nu quid tibi dixit, tu vocaberis Cephas Nunquid tibi spopondit, super hanc petram

725쪽

fundabo Ecclesiam meam Attende enim quid Petrus Apostolus spiritu sancto docen. te commoneat,qui ait: Et nunc ergovosquid tentatis Deum , imponere iugulo collo discentium,quod neque nos ipsi, neque patrei nostri potuimus portare 3 sed gratia Domin)nostri Iesu Christi credimus nos posse LM- uos fieri , sicut re illi. Petrus Apostolus dicit,quia ille vere Deum tentet, qui nunc homini onus legis moliatur imponere : contra autem tu obi j cis S minaris, quod ii Ie criminetur iniustiti Deuem,qui per confessionem propriae infirmitatis , ad gratiam spiritus alitera occidente confugiat. Samuel, HeIias, Heliseeus, Esaias, Hiercmias, Daniel, Zacharias, omnes sancti, vel Iudices, vel Reges,vel Prophetae, patres sine dubio nostri sunt, re neminem Patrum Petrus affirmat , sed ne que semetipsos, hoc est, Apostolos, cum ecsent Iudaei, onus legis ferre potuisse , sed fide Christi fecundum spem gratiae fuisse salua

An forte secundum te omnes isti lanisti patres Dei adiutorium non habebant Ecce Petrus increpat illos, qui graue iugum collo

discentium ponere conabantur tu e contrario scandalum Petri increpa3 eos, qui ad fidelem Dei misericordiam confugitini : ct se per semetipsos onus legis ferre diffidunt.Sed tibi specialis inde portandi oneris fortasse fiducia est,quod balneis epulisque nutritus, latos humeros gestas robustamque ceruicem: praeferens etiam in fronte pinguedinem, sicut M

726쪽

ut scriptum est. Tetendit enim aduersus Deum manum suam ct contra omnipotentem roboratus est. Cucurrit aduersum cum erecto collo, di pingui ceruici armatus es . Operuit faciem eius crassitudo, Si de lateribus eius arvina dependet: At illi tales esse non pot- sunt,quibus semper in corde loquitur bra---stus: Contendite per angustam viam introire: lata est enim quae ducit ad moxxc Ex P-Π ,- i,

Ius Apostolus monet, Curam carNIS ne Tece- .

ritis in cocupiscent ijs. Est in me veritas Christi,quia multum doleo pro vobis. Iuxta sententiam enim beati patris mei Augustina,Noest sani fiducia sed insani. De uno praecepto eodemque primo,te fi dignaris interrogo. In teste Dominus per Moysen iubet, quod &in F angeliis Christus a tarmat, Diliges Domi- - -rt

num Deum tuum eX toto corde tuo,& ex tota anima tua, & ex totis viribus tuis: Siecundum simile huic,Diliges proximum titu t=nquam te ipsum. Rogo te,responde non mihi, sed Deo: non voce,sed conscientia: si ita ex toto corde Deum diligis,ut nullam unquam in Eo cogitationem,quae absq; timore dc dilectione Liei intelligi possit,admittas: si ita in tota anima sequeris, ut suscepta semel cruce in nullam penitus oblectationem habita ad Le- .Pus iocunditatis succedas: si ita in totis visceribus tuis calore charitatis arcies,ut nUllayenitus per augmeta necessitatis in firma concupiscelijsa; de fiderijs adquiescas. Deinde Rom.t cti scriptum sit, Omne quod no fit ex fide peccatu iit: Uius nobilita locoruEpiscopos vide

727쪽

m Pauli Oro patet.

riS,siue potentes seculi viros, fiue diuites sub religione videas, utru omnino nihil vel adulationi,vel timori,vel spei acceptione personarum captus indulgeas , nec qilicquam ira quo te cor tu Una reprehendat, de conscientia remordeat, vel si nulla verba tempori potiusquam veritati accommodat respondeat. Illud etiam consulo,utrum aeque omnes Christianos ii cut teipsum diligas. Nos enim sub uno capite quod est Christus: ct sub una Ecclesia,quae est Christus,omnes fratres sum US, dc unum corpus in CHRISTO. trum emgo sicut teipsum diligas omnes qui misericordiam Dei sperant , quos tamen noueris, confitere. Non enim te de ignotis consulo: quos ex eo te diligere arbitraris , quod quia non noueris, non odisti. Sed quid ego haec , confestone tua exigo, cum conuersationem tuam ulgus agnoscat Tu perfectus sine infirmitate , tu omnem Iegis sarcinam ferre possibilis, tes,inquam, homo inflate,sed vacue: audi si dignaris Dominum saluatorem, te si tamen hoc poteris ad sati sta reuocalem: Amen dico vobis, quisquis non receperit regnum Dei, velut infans, non intrabit ilIud.

Infans nihil in se habet, nisi quod diligit bladientem, re quod panem suum non in sudore suo, ted in precibus sperans alimoniam vitae, simplici petitione consequitur, quam fiduciali opere non meretur: qua tu comparatione commonitus, conuerterqad infantiam ut reuertaris ad vitam .Et quoniam superius

dixeram, de possibilitate oneris sustinendi,

728쪽

De Arbit. Libertat. co

tuum primum sensum discutio, , meum postea fi videatur, explano. Mea sententia est, quia ct in hoc quoq; peccam iis, qui cum iu- firmi sumus , de infirmitate conquerimur, hanc esse intentionem legis arguentis,ut propter illa,quae perperam fiunt, confugiatur ad gratiam Domini miserantis,uelut pedagogo concludete in eandem fidem,quae postea reuelata est: ubi de remittantur quae male fuit., eadem gratia iuuante non fiant. Profici centium est enim via , quamuis bene proficiscentes dicantur perfecti viatores : illa est autem perfectio summa , cui nihil addatur, cum id quo tenditur,coeperit possideri. Iam

vero illud quod eis dicitur,2i pse tu sine peccato est reuera non pertinet ad eam rem , de

qua vertitur quaestio : sed quod dicit negli- . gentiae suae potius imputari, quod non est fine peccato bene quidem dicit, sed dignetur inde , orare Dominum , ne illi haec iniqua , negligentia dominetur. Quam rogabat quidam quando dicebat: Itinera mea dirige sectandum verbum tuum, ct ne dominetur mihi omnis iniquitas et ne dum suae diligentiae qiaasi proprijs viribus fidit, neque hic ad ve- raim iustitiam,neque illic ubi sine dubio perfecta de ideranda est speranda, perueniat. Et illud quod eis a quibusdam dicitur : Nu via a messe scriptum his omnino verbis,posse esse hominem sine peccato , facile refellit: qtria non ibi est quaestio, quibus verbis dicat VT quceque sententia. Non tamen fortasse si- trie caula,cum aliquotiens in scripturis inueni. -

729쪽

nia tu r,h om i n es ductos esse fineque resa, ri ontinue nitur, qui di missit fine peccato et nisi Onus solus de quo aperte dictum cIL, eum qiai

non nouerat peccatum. Et eo loco ubi de sacerdotibus sanctis agebatur. Etenim e pertuS est omnia, secundum similitudinem linepeccatorin illa scilicet carne, quae habebat si militudinem carnis peccati , quamuis non esset caro peccati. Iam illud quomodo accivpiendum iit Omnis qui natus eth exDeo non Peccat, ct Iaon potest peccare quia semen eius in ipso manet , cum ipse Apostolus Ioannes quasi non sit natus ex Deo aut eis loqueretiar qui nondum essent nati ex Deo,aperte posuerit , Si dixerimus quia peccatum non habemus,nos ipso S seducimus, reveritas in nobis

non est : in libris quos ad Marcellium de hac rescripsi, sicut potui explicare curaui. Et illud quod di istum est: Non potest peccare,pro

eo dictum est, ac si diceretur, non stet, et pec-icare: non improbanda mihi videtur huius agsertio.Guis enim insanus dicat debere peccari cum ideo sit peccatum,quia non debet heri e Sane quod Apostolus Iacobus ai: t Lingua autem nullus hominum domare potest, non m ibi videtur ita intelligendum , quali per exprobxationem dictum tanquam diceretur. Ergone linguam nullus hominum domare potest sTanquam,obiurgans de dicens. Domare feraspotestis,linguam non potest isti uasi facilius sit linguam domare, quam feras.Non puto quod iste sit sensus in hoc loco.

S1 --idsentari vellet de facilitate doman-

730쪽

De Arbit. Libertat. OI e

t dae linguae, caetera sequerentur in bestiarum comparatione Nunc vero sequitur. Inquiem M. tum malum plena veneno mortifero utique nocentiore,quam bestiarum atque serpentu, Nam illud carnem interficit hocvero assima, enim quod mentitur , occidit animam. Non ergo quasi id esset facilius, quam mansuefactio bestiarum , sanctus Iacobus illam se uentiam pronuntiauit aut ea voce Voluit pronuntiari sed potius ostendens, quantula sit in homine linguae malum,ut a nullo homine domari possit, cum ab hominibus dometur , bestiae. Neque hoc ideo dixit, ut huius in nos mali dominationem per negligentiam P*rmanere patiamur: sed ut ad domandam Iinguam diuinae gratiar poscamus auxilium, Non enim ait, Linguam nullus domare potest,sed nullus hominum: ut cum domatiar, Dei misericordia,Dei adiutorio , Dei gratia fieri fateamur: Conetur ergo anima domare linguam. , dum conatur, poscat auxilium: Noret lingua , ut dometur lingua donante

illo , qui dixit ad suos : Non enim vos estis qui loquimini, sed spiritus patris vestri, qui loquitur in vobis. Itaque praecepto facere

comm nemiar: qUod conantes oc nostrisviribus non valentes adiutorium diuinum precem Ur. Proincie ct ipse cum exaggerasse H in- Bubae malum, inter haec dicens, Non oportet 'fratres mei haec ita fieri : continuo monuit,

consummatis his,quae hinc dicebat, quoadiutorio ista non fierent , quae dixit fieri non

oportere. Quis sapiens,in quit, ae disciplina

SEARCH

MENU NAVIGATION