장음표시 사용
61쪽
an mecum dicas. apage emendationum futilitatem lIV, 627. Vide ad et xv, 8aa.
Tertia post Hyadas cum lux erit orta romotas, Carcere partitos Circus habebit quos. Cur igitur missa vinctis edentia iniciis Te cierant vulpes, ausa dipenda mihi.
Criticus decernit inclusos nempe illa die inelus , noα emiss- esse equos, quia alius, Vulpium puta, ursus. Non emissos me, et eis credo; sed si inclusos dixisset poeta, Contrarium statuerem emittendi nini equi carcere inclusi signum exspectynt; ne spe, si quid video, in carcere sunt, nisi quo die emittentur, sed in stabulis. Quaeris, quid ipse extuderim Verba cur igitur frant arguunt, in versu praecedenti de vulpibus jam si non de equis. Qtiid enim igitur, nisi ad praecedens aliquid reseratur Ineptum, certe obscurum dices. Quaerendum itaque, ubi lateant vulpes ac, si me audis, latent in artitos equos hiocans scilicet poeta vulpes
e carcere equorum loco emittenuas equos Vocat, non Dar
tito , quod quid sit, nemo intelligit sed alio nomine estgnatos, quo Vulpes esse nou vero equos, statim pateat
jocossum illud ludicrum noscentibus. Iam, Vulpes illas, ob segetem olim a vulpe incensam, ardentia toedis erga in Circo tulisse, ipse poeta narrat, ac Vero simillimum videtur, taedis illis spicas sis o5. stipula fenoque inmisit, et, 13. cerealibus , quo tamen ambiguum, an despicis, an de sesto intelligendum. sive culmos 'ninino fuisse conjunc tos. io existimans, quum invenissem spicas cum aristis in saliari carmine dicias esse agnas Pennia is v. .eheli in en-- ωι-y, suspicatus um aristas forte olim eqsea esse .ad- Pellatas, adeoque pennatus esse dictum pro vi tus sive vicifer. Haec tenens, vides, pronum fuisse legere ennatos equos. Quod si non seripsit poeta, ne dubita, quin aliquid certe seripserit ad ea, quae vuIpea in tergo gerinant, aut ouis nino ad vulpes reserendum. Hoc flafixant sequenMa. Possis non absurde conjicere ennatus antiquam vocem, in ore vulε omnino aut in re sol. , ut ueri amat, , quam dixis , notione servatum esse Bac meliore non hineo, accipe tamen et aliam Monjecturam. Legis ipud Poet/m,
Vulpem illam, a qua moris origo deducitur, Caramiis, urbe Latii segeis inuendisse, quo re durar ii ii legem, Vettantieuit, ne vulpes c pia vivat io. Possis Huc u respicari, vulpes in circo cursuxas caraeolis missas esse. Quid igitur, si poeta sci ipsisse carcere corseolos circus habebu
62쪽
Parisia et similis, dixisset Haberes utique et hic sensu optimum sed major vocis mutatio. V, a . Vide ad ri, M. VI, 28, Sprens. p. 1a6. commentatores non leviter
vexavit Nec tellus capta miserat ante seras.
Sic enim codices comapte; quia et alias ineptum culm nras, et vix dubium, quin de avibus delicatis, Romam mitti solitis, agatur; ideoque acute Burmannus et docte conjecit eiuscuos pro tellus castias. Sed mutato tellus, quae Vera lectio, non habuit, quomodo probabiliter mutaret feras Legit a tem utcunque defendens, ferox scilicet capos , ante quam capi fiant, esse seros. Vides, quam frigidum hoc et ineptum. Vidit et eriticus, poeta indignum esse; sed ut ineptius , me quidem judice, decerneret legens ante viros. Nunc meam coniectiaram de loco, medicina etiam egente, accipe. Scis, Delum esse ex insulis, quas olim mari tectas latuisse, nota sema est; unde etiam δῆλον, quasi adparentem , quae prius occultata fuerit, adpellatam quidam voluere. Conse Plinii ii 8 , clarae jam ridem institie Delos et Rhodos memoriae mari Produntur enatae. Vides , diversam famam esse de Delo vagante quam alibi attingit poeta. Haec tenens, reputa , quomodo poeta in simili re loquatur Fast vi to3, ubi de loco, olim lacu
Caelius illo Iactis, sic a qui sustinet aras, di imo solida est tellus se fuit ante lacus.
et Met xv, 6 , ubi nostro loco simillimum Vidi ego, quod fuerat quondam solidissima tellus,
Esse fretum, vidi factas ex aequore terras.
Quibus lectis, non mireris de insula Delo simili modo poetam dixisse, olim suisse fretum. Atqui, ut hoc dicat, pro feras lege fretum, ut sit
Nec tellus capos miserat, ante fretum.
Vides phrasin et constructionem latinam; quidni enim dicatur te s antefretum, pro tellus, qua fuit antefletum y Vides sensum, quo, nescio quid aptius ad rem cogitetur, eundemque docto poeta dignum; qui, quum solo insulae nomine Versum implere non posset, nec haberet quod ommodius adjiceretur, rei singularis mentionem inserens , Delum nec obscure nec ambigue designavit , quippe conjungens capvs, quorum ibi commercium vigere, quosque inde Romam serri, Vulgo notum erat, cum pervulsata sinia de insula olim mari
63쪽
euliatara quae bina nonnisi in Delum eadere poterant. Vides
denique mutationem non ita magnam duarum vocum, suas a librariis non corruptas magis mirareris, quam corruptas, utpote quas per mediam aetatem paucorum erat intelligere.
Scio, quosdam conjecisse aut probasse arte frax, quia olim inculi Del's; sed ipsum Delos sine necessitate inducendum non est; et si legas tellus arte ferax, nimis obscure insula designetur mallemque tellus ante fera. At enim, si id poeta aut simile cripsisset, non liquet, cur loci aperta sententia corrupta fuerit. Contra fetum quum librarius non intelligeret, neque stet aut res aut versus admitteret, quid potius scribere debuit, quam Iera, ut haberetur tellus Iem undo alius, non intelligens, quid capi, aut cur a terra sera miti rentur, quid potius corrigere debuit, quam captas feras' VI, Spreng. p. 28 criticus praesert arte, vulgarem antemelnsium lectionem, qui maluit arce. Utrumque codicibus nititur. Locus sententiarum nexu difficilis quo expedito, quae lectio praestet, judicabis. En phrasium seriem
Terra pilae similis, nullo fulcimine nixa Aere subiecto tam grave Pendet onus. Ipsa vestibilitas libeatum sustinet orbem, Quique premat artes, angelus omnis abest. Cumque sit in media rerum regione locavi, Et tangat nullum Husve minusve latus ;Ni convexa foret, parti vicinior esset,
Nec medium terram viuudus haberet onus. Arce Syracosia, suspensus in aere clauso
Stat globus, immensi parva figura poli;
Et quantum a summis, tantum secessit ab ima Terra et quod ut sat forma rotunda facit.
Ex his distichon secundum cum sequentibus duobus abest a codicibus plurimis, in iis a Francosuriensi, cujus variantes Fastorum lectiones textus editioni adjecit inithiae Franco-
furti, i8i3. Eadem disticha non habet editio Parisiensis a. 1553. Quid hinc Eo iustius suspecta esse, quia his
omissis, aetera levi mutatione aptissime, contra manentibus, pessime cohaerent, nec loci probabiliter expediendi ratio datur. Adde, quod tertium ex illis distichon plane ridicule
eum seςundo conjunctum, omitti solum nequit, quia sequens dis lichon Carce Srraeosis etc. cum secundo recte conjungi nequit. Idem tamen secundum cum primo disticho cohaeret. Est adeo gravis causa, cur viro docto , Lematri ad hunc locum notam , illa disticha ut spuria rejicienti assentiamur. Quo saeto, ut et nexus sententiarum et dictio sint cum apertatum optima, pro in ae, e lege ut aere documque sic distingue:
Terra pilis similis, nullo sulcimine nixari re subiecto. tam grave pendet onus,
64쪽
Arce Syracosia suspensus ut aere clauso Stat globire, immensi parva figura poli , Et quantum a summis , tantum dis fiat in imis Teri r quod ut fiat, Brina rotunda sistit.
Vides c paratione venusta et aptissima contineri globum Adiebimedis, veteribus memoratum, sive legis arte, sive mavis arce eum iis, qui in arce positum fuisse globum existimant. Ipse praeserrem arte, si liceret legere Fracosis scit Archimedis); insolentius enim videtur rarae Srracosia pro Arch tedea et paulo aliter apud Virgilium versu Srraeost proicolico Geterum pro nixa malit aliquis nixae. Hic Sprengelis emendationum Ovidianarum finis. Paucas dimit Virgilii, occasione etiam incidens in Tibullicit, . mqtubus emendationibus non libet dispicere, excepto uno Vir-
Nam Polydorus ego mo eonfixum serrea taxit Telorum ae , et jaculis increvi mutis.
ubi Sprenge decernit irier. aeutis. Hinc coniice quid in Virgilio facturus suisset, si parem illi atque Ovidio curam adhibuisset. Ego nihil mutandum ensem, sed orationem sic interpretans distinguo Nam ob dorus ego Psum hie confixum Polydorum; non enim subintelligo exferrea texit telorum seges, et joculis increvit Polydorus hacutis.
Fateor hunc phrasium nexum non esse eum, quem primo
intuitu deprehenderes simplicius enim foret hic me confixum texit eges et jaculis mihi increvit; aeterum, quid in illo valde offendat, non video. Iaculis autem increνit acutis, ni totus fallor, hypallage est pro jacula in incrererunt acuta. Bae si non arrident, aliud quaere; nam loci interpretatio vi in Reyni editione arguit utcunque explicandi, quae pro- habiliter nequeas, necessstatem.
an bac elegia quid decreverit Sprenset, diximus ad Met.
V, o Quam ego quum nunquam eastigandi causa legis--m, ea occasione attentius investigans, comparatis Minoeliis otis, persuasum habui, et hunc et omnes ante eum om-
meminiores Verum sententiarum nexum assecutos non esse.
Prorsus autem sic habet. Puellam per duodecim dies, perfidiae suspicione tortus insensusque poeta no inviserat. Illa, ait Videtur, innocens, alius amore se desertam finsens, dolori ad desperationem indulgebat. Sic inter mutuo suspicaces bellum flagrabat es distichon extremum). Interim Lygdamus, Ser'Vus, sive missus ob id sive quod Milo es . I. 3 qua tenes ,
65쪽
Iostio domino, puellae desoris et querelatum testis, de ea re
gratus a Propertio retulerat quae, unum Poeta, ne Vanarint, timet, ideoque servum iubet eadem sibi, qualia vidisset audissetque ipsissima repetere Verum, agitato vehementer animo, ipse de singulis, - Vera sint, servum isaga interrogationum serie urgens, ne spatium quidem respodendiaelinquit. Sic V. 8. ad querelas puellae, nam Priora ad ea, quae viderat servus, reseruntur, veniens, interrogat Reruli et querulo jurgia nostra sono Iurgia autem reser ad expostulationem, in qua poeta puellae cum aliis dixerat, se iniqua nulla habere domo, sed iratum ςilicet esse propter illius,
quam sibi fingebat, perfidiam V. 38. Quae iurgia tangens,
non ad verburn repetens, puella in querelas erumpit a Lygdam poetae narratas. Has igitur Post versum 8. ipse ro- pertius subjicit a v. 35. id, servum, si veris animis illa sit questa, ad puellam recurrere jubet, et, silvae sequuntur, dicere. Sed easdem querelas uinoe cum aliis a Lygdamo, non a poeta pronuntiatas facit. Sic oratio Post v I 8 dure. imo absurde flectitur, servo dominum eadem animi vehe mentia et celeritate querelas, qua praeeedentii recitaturum interrumpente. Nempe servus hucusque nihil respondit, quam Vis poeta eum . . ab Origine dicere prima osserit. Cur autem post interrogationem, quae est in V. R, loqui incipiat, quindenuo iubeatur, non video. Atqui eoeta interrogare pergit, an iurgia puella retulerit non quibus verbis usa si fraxe enim ipse statim subiicit , qualia servus narraverat. Si loqui servum voluisset, debebat, nisi ineptum temere faciamus, dicere : nunc reser iurgia, vel simile quid Aliud enim est abrupte, ut poetis in tali re solenne omisso prosae, ut tui dicam, nexu, aliud nullo nexu, omissis, quae nemo supplere idonee possit, obseure simul et absurde loqui. Adde, quod si servum proriuntiantem aetatus, nihil ineptius est, post recitatas querelas, quam juvetur quin v. 35. , idem contra nihil offendens si praecedentia poetae tribuuntur. Caeterom, orationis a notiis constituto nexu, quem vertas mmmducimus, nihil profici et ad emendationem vera ita siet varie tentali quasem naua dicere ha re domo. Ita, si mihi eredis, nihil mutandum Sensus enim est Ille tri pertius missi me linquere, et dicere, se nulla domo L e. . quam aequatim, i. e. rivalem habere, i. e. disere me non alius vestae amore, sed pei fidiae suspicione ab ipso desertam esse Quae vides ad rem non male moremere; tiinguet tamen nulla domo. Si prorsus nolis inquatim, a linoelio simul loco uni, a M. uin. dese um, possis conjicere vel σωagem vel atque aliam possis etiam malle r aequatim
vel rivatim vel atque aliam' nullam dicere habere domi si unus eodex pro domo. Sed -- voreor, ut sat gravis
66쪽
musa sit mr a vulgata odiem ieeuone eam . . Equatim utique eo Verius reputo, quoniam quidam codices equalem.
In caeteris est Poenia , obscurum sane, me suadente, accipies
pro est res poenae, vel poena digna; ut sat indigna res est, rumpere fidem, licet servo tantum teste, quem lex in dominum testimonium dicere Vetat Sed sorte praestat, ne iuris aut peritior sit puella, aut inepte memor, simpliciter intelligere turpe est fidem rumpere Vel servo teste; quem testem minus vereatur turpe quid aciens, quam ingenuum hominem. Denique pro jurabo verissimam judico einti conjecturam jurato.
Deperditum Callimachi de coma Berenices carmen a Catullo
fide, et, quantum fieri potuit, ad Verbum esse expressum utramque linguam et dictionem poeticam callens, quamvis comparatione cum archetypo prorsus negata, haud obscure intelliget Arguunt hoc, quae passim reperis graeca adcurate si non anxie sequentis indicia, conantis simillimum non sententiis magis quam dictione Verbisque exhibere. Hinc mirum non est, si non modo facilitas quandoque et numerorum venustas desint , sed binis locis ea sit, constructionis insolentia, obscuritas, quae commentatores, non animadversa dissicultatis causa, supervacaneis conjecturis mirifice vexaverit. Quomsos operae pretium reputo, ea hic adferre, quibus casu ad illorum locorum interpretationem ductus, videor mihi posse utrumque ab omni in posterum suspicione vindicare.
Non his tam laeto rebus, quam me absore inmPer, Absore me a dominae vertice discrucior Quieum ego, dum virgo quondam fuit, omnibus pers guentis, una millia multa ibi.
nota doctissinu Doeringilla vitium haud dubie latet in voce
ex res , quam Varie jam tentarunt interpretes, etc. Ipse conjicit ex lens, passive accipiendum ut aut Me e lens vel expleta. Longum foret, quid aeteri coniecerint, adponere. Tu vero, ne dubites , omnem difficultatem a constructione, ad quam nemo confugit, pendere, compara versum 8 Non ita me disi vera gemunt, iuerint. Hunc interpretes emendare quidem laboravere; sed quum nimis perspicua esset sententia, codicum auctoritas , certe apud Doeringium, Prae' valuit. Vides jιιerint, antiquiorem pro jurerint aut rarius occurrentem sermam esse jungendum eum non ita me divissensus enim : Non vera gemunt, ita me divi juverint, i. e.
herois non vera semunt, usitatissima locutione. Simili
67쪽
igitur modo in disticho nobis explieando ivnge ut eum
ego omnibus scit nunc, in coelo posita, he era unguen eis dum virgo quondam Iuli, una multa multa bibi. Habebis sensum , quo aptiorem singere nequeas, comam querentem, se nunc omnibus unguentis carere, quae olim in Berenices, nondum nuptae , Vertice cum hac una millia unguentorum biberit. Constructionem vero versu 18. ita defensam siteberis, ut vanissimum sit malle commentatorum conjecturas poetae adfingere, quam, quae scripsit, argumento ex ipsi aseodemque carmine petito tueri. Ad alterum locum, difficili rem sane, sed, nisi totus fallor, simili constructione adjuvandum, transeo. In extremo enim carmine, damnata codicum veraque lectione iterenέ, effectum est, ut se iis aliquatenus serendus erui non potiteri r quod ut verissimum esse fatearis, locum integrum considera Coma enim, postquam unguenti munera a novis nuptis optavit , eadem a Berenice sic precans
m vero, regina, tuens cum sidera divam Pla bis sestis lununibus venerem, Sanguinis expertem non votis esse tuam me, Sed potius largis effice muneribus. Sidera cur retinent Utinam coma regia fiam
Proximus Hydrochoi fulgeret Oarion. Si editio Doeringiana Sed pro τοιis, conjectura, codices habent vestris , pro reιinent, item mera, quantum video.
conjectura, codices habent uerent denique pro fulgeres quidam codices fugeat. His praemissis, de loci totius se ume audi. Unguenta flagitari a coma, Pro certo habeto, sive lagas sanguinis , cui favet, quod incruenta Veneris sacrificia,
sive praeseras conjecturam unguini, cf. supra ex eo unguen eis. AEnimvero, nec in voce, sive sana sive corrupta vestris alius doni nomen latere, idonee conjicies, et nexus sententi rum vix alui patitur quam unguenta. Votis autem vanum se, satis arguit sequens muneribus. Quid enim ineptius, quam votorum munera Haec tenentes, Videamus, quis et quam aptus ad rem sensus, sanguinis in unguinis, et insuper una codicum littera mutata, prodeat. Reser vestris ad muneribus, ut sit e unguinis evertem non ces vestris esse tuam me muneribus), sed milias largis e ce muneribus, etc. i. e. soluto Versu, vestris unguinis muneribus me tuam non effice Oeertem esse , sed potius largis muneribus emce, etc. Viae eonstructionem in versu obscuram et impeditam, neque tamen incredibilem in Catullo, praesertim in homearmine, ubi insolentiorem modo vidimus Vestris porro muneribus vel pro uis es. c. cxx. v. 6. Laeeipies, quod nec metrum nec aemitin tuam serebat, vel non absurde in-
68쪽
si retinetis munera nuptarum universe, quas, ut suo exemplo. ad ipsam colendam hortetur, coma reginam orat, utque stulamis ure nis muneribus Sciat, ἔ-ra cur iterent etc.
Quod quid sibi velit, nunc dispiciendum. Iterare recte dici
pro dictitare, exemplis onfirmare necras non est. Cur autem vel quare meorum mores cs. ουνεκα, ανγ δν , dictum esse pro ut, satis Meet unum Horatii ccendis, quare Uiaris
magis, Ces ad hunc locum not. Beind. Simillimum nostro loco est Bron usii dictione eximii poetae, epigror, Io.
grainina cur Perent, nec dubita, qui ad Catulli aut omnino veteris imitationem Jam, quid efficere muneribus suis regina debet Nempe, ut caetera sidera iterent i. e. dici tento Miltiam coma 'ia fiam Quid apertius aut ad rem aptius,
equidem non video. Sed enim cur apertum non viderunt contanentatore. Quia sequentem versum non ad sidera et terunt, sed cum verbis ιiniam coma regia m conjunxere; quod facientes sensum serendum eruere non potuere Iunge
enim, simili modo atque in binis jam locis secimus sidera, proximus hydrochoi fulgeret Oarion, cur uerentis utinam ma regia fami et intelliges ad sensum optimum unum deesse, ut Pro fulgeret legatur iv or et Enimvero, quid potius optet coma, quam ut caetera sidera, illius muneribus hon rique invidentia, dicant utinam coma regia fiam At quaenam sidera par est hic ante alia nominarii Nempe ea, quorum eonditio beatissima videatur. Atqui talia sunt, ydrochoi proximus fulgor i. e. sidus , capricornus, et Orion , ille Iovis, hic Homero teste, Odyss a tetri Aurorae dilectos. Habes constructione abunde desse , et mutatione levissima sensum, quo meliorem Vix fingere possis effice largis unguinis moeribus, ut sidera Capricornus et Orion, dictitent : utinam coma regia fiamus Sanguinis prorsus d pravatum judico, nec, quomodo, eo manente, explicatio probabilis existat, intelligo. In vestris autem si a codice abire ausis, possis probare conjecturam siμeris, aut feceris , Lait et unguinis expertem me esse non siveris, sed etc. Habes duos carminis locos ita expeditos, ut supervacuum putem plura queis emendatio commendetur, adjicere; etenim, constructione , quam secuti sumus probata , caetera tam apta sunt ad rem , tam P Spicuo nexu coniuncta, tam denique
ab omni suspicione vindicata, ut insulsum sit aliud quaerere :contra, nou Probata constructione, quidquid ad tuendam interpretationem adserrem, frustra foret. Atque hoc exemplo egregie adParet, quod supra monui, constroclionis severa investigatio quanti sit cum in emendando momenti, tum in codicum lectione, ut ut suspecta, defendenda : quam, Vide, an in duobus etiam carminis locis recte defendam scisque sit
eriticae hujus opellae finis. Priorem, servata codicum lectione, ita distinxi
69쪽
At tu non orbum luxti deserta cubile, Sed fratris cari flebile discidium,
Quum penitus moestas exedit cura medullas. Ut lini tunc toto pectore sollicitae Sensibus ereptis mens excidit lQuae quum essent, me judice, sanissima, maluit tamen ossius et tu vero orbum Doeringius autem suadet ut tu nunc orbum , idemque, ut egregie emendatum a Bentleio, laudat quam pro quum damnatque sed Peperit, inquit, hanc lectionem vitiosa lectio versus maioris etc. Denique pro uno praeseri, quod in quibusdam codicibus, nunc. Tu autem, praecedentia jungens, vide an temerarium nimis sit mutare, quae, quamvis et aliter bene dici potuerint, eodicum lections apte dicta inveniantur. Sensus enim est id, scilicet, nouesse odio Venerem novis nuptis, me regina mea docuit
multis querelis, quum vir ejus idemque frater proelia invisit. At tu sic ingeniose addit coma, quasi se cori igens n8n coniugis, sed fratris cliscidium, non gaudia lecti interrupta, ae cari ratris absentiam luxisti, quum cura tibi medullas exedit frater scilicet causa tanti doloris . Ut tibi tunc mens excidit Quid hic adeo displicet, ut textum pluribus Vocibus mutandum existime, Aut quid tandem Doeringius profecit
loeum sic emendans et distinguens
Ut tu nune orbum luxti deserta cubile, Et stateis eari flebile discidium. Quam penitus moestas exedit cura medullas Ut tibi nunc toto pectore sollicitae Sensibu ereptis mens excidit'
Quae, Cut mittam nunc in quarto et primo versu juxta displicenid vides, in quanta emendandi licentia quam male cum
praecedentibus cohaereant. Sed eadem optima esse fingamus et nostra interpretatione sententiarum nexu et dictione quod minime sunt, venustiora Dan ideo conjecturis indulgebimus, antequam manifestum sit, e codicum lectionibus sensum Probabilem obtineri non posse Minime, nisi acumen nostrum potius quam poetae ingenium quaeramus.
Restat quartus locus in editione Doeringiana sic expressus
Nunc Vos, optato quas iunxit lumine taeda . Non Prius unanimis corpora conjugibus Tradite nudantes reiecta veste aPiuas,
Quam iucunda mihi munera libet oux. Non male, si ita scr*sisset poeta. At nimis apertum est, locum, ante una sorte voce corruptum, sic esse emendatum. Enim-Vero, pro prius codices omnes hinentiost , eii Ios Maligere antiquis codicibus, inquit Doeringius, locum sic restituit:
70쪽
Nune v. o. quo j. l. t. n. Os u. c. c. tradit n. r. v. P.,
quin quod Maliger mutat in qua pro ut xj. m. m. t. o. Vides, quo ducantur doctissimi homines hae enim interpretatione nihil ineptius merito censet Doeringius. Sed idem non absurdam quidem, Verum incredibilem emendationem
proponit nunc Ost Vei Os u. c. c. e. , . . . ., sic Iucunda m. m. I. O. Tu vero, si me audis, unius codicum lectionis extrema littera mutata, lege
Nunc vos, optato quae iunxit lumine taeda, Non post unammis eo ora contu bus Tradite , nudanxes reiecta veste Papulas Quin incunda mihi munera iiDet onyx.
Cur ita Quia sic levissima mutatione quin pro quin id habetur, in quo nihil sive rem, sive dictionem respicias, offendit.
De post pro in Posterum conse LVIV , 323, carmine, e Mise quodiost num arguet aetas. De re autem, quid aptius cogitabis, quam omam nuptas precari, ut inposterum compora non tradant conjugibus, quin munera sibi ex onyce i. e. unguenta libent Caeterum in primo versu possis legere quas Pro quia popus tamen non est iam et quo recte refertur ad cor ora, et necesse non est, ut reieratur ad vos, quia et alias et e sequentibus satis patεt, post vos esse subintelligendum nova nupto , et e versu I. commode ad phraseos initum trahi potestis Utae. Restat ut partem carminis, qua tres emendationes continentur, continuam et ex nostra iste distinctam adiiciamus, quo melius sententiarum seriem nexum que intuens, possis iudicare.
Non his tam laetor rebus, m me absore semper, Absore me a dominae vertice discrueior; Quicum ego, dum virgo quondam vit, omnibus nune expers Unguentis, una missi multa ibi. Nunc vos , optato quae iunxit lumine taeda, Non post unanimis corpora coniugibus Tradite nudantes reiecta veste Papillas, Quin iucunda mihi munera libet onyx Vester onyx, casto petitis quae iura cubili; Sed ause se impuro dedit aduIterio, Illius, an mala dona levis bibat inrita pulvis Namque ego ab indignis praemia nulla peto.
Sic magis, o miptae , semper eoncordia vestras Semper amor sedes incolat assiduus. Tu vero regina, tuens quum sidera divam Placabis estis Inminibus Venerem, Unguinis experrem non vestris esse tuam me, Sed potius largis effice muneribus, Sidera eue iterent et utinam coma regia fiam lProximus Hydrochoi sulgor et Oarion.