Gregorii Nyseni Conciones quinque de oratione Domini. Eiusdem conciones octo de beata vita comparanda. Omnes a Petro Galesinio conuersae. His adiuncta est ad eodem Nyseni vita e veteribus auctoribus collecta

발행: 1563년

분량: 190페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

eri iam, ac modes m narista desiverunt quaec Tyres suorum , quos uel ipsius naturae, uel relimonis lumen pineritati re mendauit, monumentis expressa elucet. Itaque homines tam nefarii , tam diri facti, atque adeo sangui Menta rabie in nomen nuba accensi, non iure naen lege non ullo christianae pietatis exemplo ad resp. christi nae quietem, concrediam; perturbandam toties accesserunt; quoties a fidei ni rae societate defeci e litteris proditum est. hoc autem ita tem re , ita leuiter fecisse legimus, ut rei ita ex ueterum monumentis v rerum seditionum memoria, illud plane intelluamus, de concordia chrissianae ciuitatis dissoluenda, aut farcienda negotium illos eo animo

suscepisset, ut cum uentosi mi homines sent, dilem mi uel omnium iudicio; eam ipsam ter decies conglutinatam, toties item disiungere parum sua interesseputarint. Ass tamen illis maxime omnium peraiciosa hac fuit; di indigna profecto Graecis illis uetere Graecia dignis, qui quoniam e reli ne uixerunt, libris pie sancteque scriptis,fimpia

ternam in christiana rep. concordiam procurarunt. Tineriores igitur, qui in Graecia tum minus bene constituta uixerunt, male fani homines, atque audaces in primis maiorum suorum doctrina, atque exemplis,publicorumque conciliorum auctoritateperuerse abutentes,

illud impense faciunt; ut discordiarum simina iaciant, inuidia dumta xat, uel odio inflammani quod quidem iusmodi fuit in nos; ut quamuis modo unus, modo a ter illius prouinciae ordo nobis bellum indixerit; uniuersi tamen noliros mores ritusque quasi ex ultima repetitos tam baria aspernati sim omnino. Quamobrem se illius prouincia episcopi nobisium aliquando fecerunt; eius tamen Imperatores insensio fuere nobis atque insilio mimor aut sit quidem rebus nomis faueruntii uulgus tamen in inueterato odiopermanere malum quam Imperat rigus suis latinorum studiosis obtemperare. Saepequefactum est, ut cum Constantinopolitanorum episcopi nobis adhaTerent, I manam; fidem oscisse, atque pie cogent ; tanto tamen odio in Pontificem mmanum exarserint Imperatores; ut ad eum uel litteras miti re prohiberentur : id quod receptarum, in quo nulla fuit religio, nulla fides ,statuisse accepimus. Sin autem qui catholici essent e sic pii, in Romani Tontificis potestate O Ccio eos permanere comte tum esset; hi ab eccleba, quam pie g narent, omnino pelleoa tur. Ignatius uir fantilitatis laude clarus, quoniam cst in Amena de , Constant in solitano episcopaetu per iniuriam mouetur. Thotius

homo t. aris in illius locum hi episcopus . diu improbe factum Em

12쪽

probat Ucolaus Pontifex, Photium, hoc temmattentasset,

iure damnat. Hinc tamen maius dissensionim seminarium, hime Graecorum contra Latinos de Spiritu sane Iora contentio, a qua exintit totius Graeciae interitus . nam et si Spiritum sanctum tum a patre, tum a filio proficisciola sancteque decretum erat frequenti patrum consens. , qui Constantinopolitano , Niceno posterioribus conciliis in uerant: Photius tamen homo Graecus , qui laesis ; semodo laeditur is, qui lege iureque plectitur ; desidii causam quaerohat ; Pontificem propterea I 'manum Adrianum huius nominis Ir.eo nomine accusat, quod clarisianae fidei simbolo addidisset; spiritum sanctum a filio etiam procedere. Hoc quam superbum fuerit, quam ne ac si aedificiplinaepudore alienum, atque a sancti morum patrum institutis plane Horrens , omnium si existimatio. ego uero illud a me ausim, ad ceteras Graecorum calamitates nihili sp tuisse accedere hac ipsa re neque calamitoseus,neque exitiosus. Illi hoc iam seiunt, illi hoc iam uident, O persi ciunt aliquando quantocu uomaeo insanierint; cum iam nefaris rumifceleris conscientia abiecti, insummis uitae in fortunae sordibus duriter uiuant. atque hutandem extrema fuit po remorum illorum hominum uitae condicio. inis huestitiis morbis, aliis haeresiampestibus aegrotam ct prope d positam Graeciam ex certi cimorum maiorum litteris mimaduertiamus; medicina ei tamen falutaris fuit scrofancta illa septem concialiorum auctoritas, quam eius nuriores sanctissima semper putaue t. sed cum primum contra Spiritum sanctum cum Latinis pugnare coeperunt; quoniam hoc introducto certamine magnum aliquid spectabant; atque cum illis praesertim contentio erat, ad quota quidem rempaeuertendam cupido Au fuerant , ct elato animo: ita haec haeresis illorumammos occupauit, ut uix unquam fieri potuerit, uel potius nunquam factum sit, ut euellion oposset. Constantinopoli enim primum pisThotii temeritarem, Adrumo Pontifice , in media fere Graecia , ' quentesimo Graecorum conuentu, paucis admodumpraesentibus Latianis hominibus ; deinde Romae lateranens patrum concilio, quod I

nocentius III. accersiis Graecis habendum curauerat , ut eorum nruribus atque animis consuleretur: poma Decimo Gregorio Pontia

fice Lugduni, ad quam Gallia urbem uenerat tum Tagaeologus ipse

Graecorum Imperator, tum multi praeterea Gmci, quorum ominium, qui aderant, uocibus ter decantata illa uerba accepimus; A PATRE FILIO LvE IROCEDO: tum postrem Florentiae E

13쪽

genii ii I i. temporibus res transacta est; quae toties decertata, cri cis id contendentdiu , in eandem tamen rationem, iisdem maxime consentientibus , semper diiudicata est. Sed illi qui rerum no rarum odio ualde per se commoti sunt semper; constans illud ac perpetuum tot conciliorum fanstissimum iudicium ita fastidiose contempsiere et . ut si caeco illa mentis errore capti, ad sanitatem aliquando redi

runt itque ad fidei nostrae societatem adiuActi sunt: illa quidem feci

tatis coniunctio , cum malus eorum esset animus, mala mens; insidiarum denique plena fuisse uideatur. Quae res cum alias, ut dixi, annmaduertipotest, tum quo tempore inlisio sacro ct Hierosiae tano Latinos ipsi oppugnarunt non sine aliqua perfidiae ac prossitionis infamia ; tum etiam, cum Constantinopolis a Turcis bubaris dicrudelissimis hominibus capta est. eo enim tempore in illa praesentis fere periculi tepestate nihil aliud uocibus es' clamoribus egerunt,quam ut Florentini concilii sancti mum de Spiritu fancto decretum induceretur, in quo tollendo cum obstinate operam ponerent; neque principis sui constantiis hortatu, neque impendenti summo est falatis, O fortunarum diserimine unquam commoueripotuerunt, ut mistibus nostris Venetis in Genuennis, illorum patriam acerrime defendentidibus, trumentum suppeditarent, quod ipseprae odio compresserarit. Tanta igitur fuit tabuli, ut Mahumetanis impurissimis hominibus, christianoque nomini sempitemis ho ibus turpiter seruire maluerint, quam commune nobiscum sanctae societatis uincidum cum dignitate perpetuo siemare. Itaque cum tam pertinacitem nobis illi infensi fuerint; ut tot faeculis, totve conciliis conciliandae secum concordia causa habitis, in summa causae aequitate illud ab iis impetrare non potuerimus,ut in fidei nostrae catholicae societate permanerent: pertinacia sua tandem hoc essecerunt,ut O ipsi fortunas dertarem,ac salutem amiserent , O Graecia florenti ma illorum quondam patria , hodie, pro Hilor, ciuium Dorum culpa prope nulla sit. Id quod eodem paene sic lare Attica item euenit, ubi iam es neque Christus, neque ecclesia.cum enim primum Diuo Augusino mortuo filium est Aurelii cuiusdam episcopi nefario consilio, ut in Romani Pontificis oscio non m neret, tum in Ilarici primum, deinde Gensrici Vandalorum Num potestatem uenae,pomaa Sarracenis hominibus uexata ; templis inflammaris, excisaque Dei religione; ipsa denique omnino a Turcis la-

cerata tenetur. Siqua uero reliquae sunt nationes, quae Graecorum aut

starum hominum sacrami et ab Amana Ecclesia dissentiunt,ini

14쪽

emre inmigrare to omin maximedebent, eruist salvos esse inlunt; etsi hae maximis interiems stati, illorum calamitates ut dieadet tamen cum illis cretracta sceleris cuspa, cum ex aheno steria cum cret, agiquo cra posse euenire, ut in idem calamistum d scrimen ipsemcurrant, illud sedulo agere debent , quod abieris actum iri tu te, tum solum optare, M perare omnino possumus ;si ex plosia mpiorum hominum impia, pesseraq; disciplina, maiorum rumpraeceptis.atque inseditis, qua illiposterissus, non ad interiatum, sed salutem, O bene beateque uiuendum exemplo esse uoluerunt; es obtemperabunt sta, ut maxime decet, Anmae religiost Sed ut ad id iam redeam Amplissime cardinalis , quo omnia huiusces copiae oratiom propositumpertinet : deturpatam haeresum sordibus Graeciam, de Spiritu sancto nobiscum pugnantem , rerumque vos arum inuidia, aut odio lassammatam, Euhsiae Amanae minus obedientem

atque iccirco, ut D. Brigi prae semibus opeilli fig Staium fiat ominibusfoedesere enim nos cernimus quam msdei ossicio antea manentem,omnique omnium rerum genere floremti mam uidit atque admirata est antiquitas. etenim X ultima paene manascenthecclesiae tem a fatis consideramus, ita benei ituram illam prouinciam plane anisaduertemus, ut, etsi Graecise eriores retas aut e minaeclaregesis obsitam Me sunt; solaque aliqua repentina rebellione insaniaq; nobiles; in Graecorum tamen ueterum 2 nere cum ceterarum uirtuti Fendorem, tumpriscaefanctaeque res 2 is decus Actare facilipo mus . est profecto, cur omnium iudicio ueteri Graeciae tantum tribuamus , quantum sane debemus; debemus autem uel plurimum. Et cumquam in prouincia illa iam d prauata fuere, ut dixi, furiose nebulones, ac nescio qui Nili Theg lonicenm, O Barlahami quidam monachi ipsa nominis stre religiosire autem solidae germanaeque religioni uaede repugnantes , qui rebiuno bis nocere studuerunt; in eadem etiam mage instituta non defuere tamen , ut in onm multitudine fit, uiri boni, es' ueritatis amatores , donis, Ocij, Genn b, Bessariones, ceterivetere Graecia digni, qui fidei nostrae patrociniam contra suos pio fortique mimo susceperunt. Itaque si iis corruitae iam Graeciae temporibus in tantis nimis es' morum erroribus, summaq; rerum perturbatione, antiquae religionis assiduitatium uindices , acerrimcli fidei RSmanae de ,

res diricomplures; illud mani secto compertum es, quo tempore illam ossicio pretatis catholicas fide remansit, numerosam in ea fuisse

15쪽

tetidi praetoriam opthnorum inorum, ureligio rem eruditor

unum cohortem. hoc indicant res in Graecia fidei nomine pie fortiterquegestae . nemoque ila parum prudens est, atque in re .christiana rudis, qui omnino non intelligat, quanto dei pi fatisque chrissiame studio,turbulentis is ecclesia temporibus, ueteris Graecia patres eas res gesserint, quarum exemplo postea tum placati sunt ibquorum animus aliqua ossensione ducebatur;tum illi plane incitati tui aut natura, aut temporum uitio fuerant ad pie religiosique agendum tardiores. Q amobrem illi, atque adeo hi maiorumsuorum uel exenet plis, uel sine lissimis insitutis adduin, repente mutata uoluntate, nihilpisea potius atque antiquius halurae , quam ut in aeclaris resta

fidei religionisque factis sibi statuerent bene di uiuenda et agetas praesidium. Nihil est , cur iam commemorem, cruae a trecentis illis Graecia patribus Uceae contra Arium; quae ab aliis Comantinopoli contra Macedonium; quae Ephesia multu contra Rectorium; cieaea plurismis Chalcedone contra Eut chem summa cum uerae religionis laude gesta sunt. Harum quidem rerum pie sancteq; sarum monumenta omnium sere linguarum uocibus expressa ita animaduertim, ut cum omnes omnium generum uirtutes, tum summum in illis fidei fuisse aperte uideamus. Q is autem non cum quadam animi delectatione mente non repetit euangelicas illorum agitiones e quotusquisque est a rerum no rarum sensu ua auersus, quin uideat ueterum Graec rum studium Atque omne pietaris oscium erga Ecclesiam Romanam

quoties fidibus illi suis expias, quales fuere Athanasius, ulus consantinopolitanus,C Uostomus,ac ceteri, hique uel maxums locomum

interuallis disiuncti mi ad hanc summam defensionis arcem consuerunte quoties in rebus dubiis, quae magnae erant,magnaes c liberationis Romanos Pontifices, summos totius claristianae religionis principes consuluerunt, ut uno eodemque uitae ac disciplinae chesiana modo na-bsum illi cesserentur epraetereo reliqua; uno uerbo dicam: bene meritas de nobis uetus Graecia, cis quae unquam ullan ea illius res qua para fuit, quae tales uiros tulerit, quales certe in illa antiqua bene instituta Graecia fuisse cognouimus; sanZIi mos scilicet homines,optia meque de Ecclesia Dei merstos Athamasios, Bassios, risios, ac demque reliquos innumerabiles illius gentis patres , quos fidei caritatissmeritis excellentes Deus in caelum uocauit. In iis quidem patribus cur multum etiam a nobis tribuatur NUeno Gregorio; qui etsi

nou illis Graecis theologia christiana principibus ; multis tamen Am

16쪽

mis antiquae Graecia uiris in do rixa di fainsitate praeluxi t. Uuius praestantissimi uiri labrum, qui de uirginitate inscribitur , superioreamio conuerti, ex quo plane sensi illumfuisse hominem doctum, aetarum sane bonum et ne uiuare laudare homnem a nostra religione renum, talem senum ego interpretando cognoui, ut apud antra quos illis Graeciae homines summam chrimani nis laudem consi curus uideatur. in qua s entia me poma ualde confirmarunt eiusdem hae, quas itidem latine reddissi, tum de oratione Domini, tum debeata uita comparanda conciones: in quibus cum omnia omnium tartutum non adumbrata dico,sedeursiasigna a pareant,tum elucet maxime oscium persecti O chimani hominis . Gaureo ad uiri polit ci , libera iterque educati uitam, mores,et osciapertinent, etsi horum dimnium praecepta nobili mos philo vias, longeque principes tria disse legimus, ita de issem tamenNysenus disputat, ut hoc genere illis seriore se nullopactopo t. Sed quoniam perstinus aliquid religionis no ra lex poseulat, quam quae ab illis tradita O praecepta sunt: summam illams sectioris uitae rationem magnificis, atque adeo resimus grauitato dignis fiententiis ueritatis quasi diplomate comprobatis ita hic noster explicat, ut incredibilem illam perficti evectari

nem cum uel apud exteros populos concitare queat, tum nobis, qui in christiana repub. nari atque educati sumus, animos addat, incit tioresque i ito ad recte agendum faciat. nam explosa tacite illa ueterum omnium philosophorum de summo bono sententia, nihil omnino praefabilius esse ostendit uita cis lana; quae plena ct conserta bonis moribus , euangelicisque actionibus fulta, ac ste futurae salutis

munita, uere beata uita nominanda est . atque in hae quidem re exponenda sic ille uersatur,ut quod ad illius uita degendae rationem usum; tam christianosiit adiumento,nihilpaenem oculis omnium poni possiaut ictusemus, aut clarius. Graues autem locos neque hiepraeterit. Vaarbitrio sempei contentio, non m do christianorum memoria, sed philose horum etiam aetate . Conqueritur enim Oenomaus Cynim Demorarimu animosfecisseseruosti Cinysippum uero siemseruos. Cicero autem, ut placet D. Augustino, dum facere eos conatur liberos, repudiata Dei prouidentia, illos uere facit sacrilegos. Christianorum uero tempore Bardesanes quidam Edissimnus in hoc errore Stoicis assentitur. Secuti sunt Manichaei, Priscilli

ni, o Telagiani , quiuarie atque impie hac ipse in re opinati sunt. Hu nocteros copiose omnia Philosophorum in hac haeres uersantium t 3 resu-

17쪽

refutauit sententias in libro, quilasreditur de homine ; in his tamen

concionibus saepe haereticoria imios huius generis errores plane erima contra vero Graecos de spiritusanctosve, ut dixi, nobisium pugna res unus hic Graecus uel fatis es'potuit ad infringenia eorum improbam audaciam, cum huius sanctissimae rei nobiscum fuscipiatp

trocinium. GJoniam igitur ex iis, quae commemoraui, senum c gnoscimus non unum esse ex iis Graecis, quos rebus nostris inimicos inendi, sed ex illis plane prisca Graeciae patribus, quorum memoria tantum debemus, quantum nos quidem debere indicant eorum praeclara tum furarum litterarum,tum religiosarum actionum monumentae aequissimum certe fuit, ac maxime pium, ut huic Aiatissimo uiro optime de ecclesia merito haec gratia referretur; ut quaecunque illiusscripta ,partim uitio temporum,partim hossium iniuria in tenebris adhuc latuerunt; eam lucem reuocata sempiternae traderentur posterorum memoriae. Cui quidem rei cum iam optime consultum sit summa libera state Pontificis Maximi Pij iiii. auunculi tui, qui uiris de ecclesia bene meritis debitamgratiam habere di referre sudet: n D equidem plura. tantum Ad dicam,ad ceteras summas laudes hane illi maximam accedere ex horum ueterum patrum libris, quos diu o cultatos, in apertum proferendos libera iter crispense curat. Cum

enim in eo ipse uetamenter elaboret, ut heresumpse depulsa, ueteris disciplina non modo sipecies aliqua, aut color, sed vires eius ac nervi christianae resp. restituantur; cumque multa ad hanc ipsam rem perficiendam adiumenta inuenerit; hoc etiam addito auxilio, quod in ueterum patrum scriptis diuulgandis es non minimum; praepertim cum in illis uetus illa in christianeque uiuendi ratio contineatur: eam n secto illius restitutae laudem assequetur, quae propria est , ac perpetua optimorum Pontificum. hoc namque passi sublatis haeresum fordibus, ereptisque morum erroribus , sane I smaque introducta uitae consu tudine, res ad eam speciem traducetur; ut cumgatullumsempitemum, atque omnibus numeris absoluta tranquillitas praeclaris his suis com His actionibusq; cunctaepariatur ecclesiae; tum sibi gloria tribuatur, qua in omnes partes litterarum uocibus disca a silentio hominum ane perpetuo uindicetur. Cum uero, optime Borro eice,praeter cetera,

qua multa, in egregia illa quidem habes tum scientiarum, tum virtutum ornamenta; ad ueterem illam etiam, quae in antiquorum p trum, ut dixi, monumentis elucet, bene Chrisianeque uiuendi disciplinam te ita institueris, ut quae duae uirtutes in is e christumo ad lau-

18쪽

dm maxime insignes sunt O halentur, luctitiae atque caritatis la diuus ualdepraestrare optimumDSIuputamini his Nyseni Gregorii Ammi ct rcligiosi uiri contiones in nomine tuo diuulgarem. Cum prinfertim quibus uirtutibus ipse excellas, earumiporum in his non modo , adumbratio aliqua sit ,sed uera solidaque expresso. Qia res et si me ualde primum commonuit, uel Ablius commouit, tamen ratio ipsa utique postulabat, utfacerem. Cum enim sim, ediuiuam apud D scopum Vrbini; qui ut sit omnis egregia uirtutis aestinator acerrimus; ita uirtutum tuarumsudauer ; laudi tam ualdefauet, quam quimaxime: putabam propterea me parum prudenter, uelitvr Dotius facturum,si contra deliberassem Aque ego feci: praesertis cum constanti quadam illius optimi uiripatroni mei de uirtutibus tuisna- dicatione factum sit; ut studio quodam incrediabili inflammarus sim co-- Midae angilitudinis tuae. Itaque cum ita se res habeat; illud a te peto O quaeso, ut , quae tua est humaratas libenti animo accipias has MD feni conciones,quae a me convcrsae, O in publicum propost, nomini tuo commendantur. Optarem e Idem ac uellem ita a me latine eas redditas esse , ut illius sanctissmi hominis, quem summe laudaui, laudiabus hac mea interpretariorum,si minus adiutum est, non detractum faltem esse uideretur. id autem me assecutum arbitrabor, stua auctoriatate illarum patrociniumsuscipies. ad quam rem etsi r asstatua natura te ualde hortatur; non parum tamen ad eam ipsam ualere debet animi mei propensio, quae ine redibilis est, oenopesingularis erga amplitudinem tuam. Vade Optime Catala L.

Tereus

19쪽

Petrus Gestanius Iectori S.

O sine causa Romanis Tondicitas ancti Smyums, Gelasio inpr-s O mcolao famim e se seminus;ut, decretispromulgatis libros impraesidisse , s aut asperearentur, alit sequerentur ij, qui cis ueritatis Rufosii Ohil esse uel t. namemn illud obnixe femini aduersarii, ut libris apocophis imperitam deciperent multitudinem; illorum improbitati hac ratione occursum m. qua quidem olim etiam usus Serapio 'v I r. ochiae episcopus morum audii retidit,quiis euagelum fassio, moli Petrinominei criptum, adtuendos errores Dos diui e diuulgarunt. suare cum non omnibus notus sit Greae ins Nymini neue eiusfipta propterea in eo apoc phorum numero mentur; his concionibus, quas conuerti, illius uitam adscribere non ex ea fuerit, rumperspectum, quam ualde huic sancti mo uiro ac eruditissimo adauctoritatem suffragata sit orum patrum tum Latinorum, tum Graecorum antiqicas; metrfmptusvis praebeaturassensus. quaeuero deeius uita litteris tradidi, ea ab Hieron mo, Rufino , Meta Araste, Suida , Zonara, ac Nice phoro locupletissimis auctoribus accepi. Vale.

VITA GREGORII

y L T O S Gregorios nobis Graecia peperit:

in quibus, ut est apud Nicephorum, tres maximi numerantur: unus NanZiraenus, qui lingulari quadam diuinarum rerum cogni- mi. i . 'n' pr*ditus , simino patrum consensu Theologiis dictus est; alter Neocaesariae, quae urbs in Ponto est, episcopus; quem rerum admirabilium,quas diuino

et, laude praestartem uetus

Graecia admirata est, Thaumatumumque propterea no-

cit oratio. Hic Basilio patre optimo uiro natus ,&fratre Bassilio,qua in ueteribus illis Christianae theologiae,Graecis auct

20쪽

aitistoribus princeps habetur tuere dignus, Nysae in Cappadocia prouincia factus episeopus, inde cognomen ac cepit.-in munere ita se & doctrina . & tritae sanctitate probauit omnibus; ut Nysenae ecclesiae lumen sit habitus atque ornamentum. hoc enim illi testimonium dat Nisc phorus , quem modo nominaui. Certe si Gregorius cum Basilio fratre comparatur; ea re hic noster inferior est,quod ante episcopatum uxorem habuit; ut de se ipse testatur in eo libro, quem de uirginitate scriptum reliquit: ille uero seperior, quod expers omnino matrim nii, uirginalis uitae genus delegit. ab hac igitur laude felicior Basilius ceteris in rebus clarissimorum uiroru, Rufini in primis iudicio, fratri non anteponitur.fuit enim in Nyseno eloquetia, omnis philosophiae cognitio, rerumq;diuinarum & humanarram scientia, atque uitae degendae sanctissima ratio. nam eloquentiae primum laudem cum maximam illi tribuat Suidas, tumpermultis orationibus, quas habuit, talem se dicendo ostendit,ut huiusce rei gloria cum antiquis oratoribus contendisse uideatur. Mo tuus est Constantinopoli Meletius, quo temporet contra

Spiritus sancti oppugnatorem Macedoniu habebatur concilium. e frequentissimo illo patrum conuentu deliintur Nysenus,qui laudationem habeat de optimo uiro fuit enim Meletius tum Antiochiae episcopus, cum in ea urberes ecclesiastica in treis partes erat diuise . ab una parte stabant Ariani, quorum episcopus erat EuEoius:ab altera Eustathiani, habebantque episcopum Paulinum: tertia pars Meletium episcopum sequebatur, quem putrabat religionis suae acerrimum defensorem. sed aliter res euenit, atque illi opinati sunt, qui eum episcopum esse iusserunt. nam in concionem uenit Meletius;praeterq; omnium opianionem, qui illum fecerant episcopum; veritatem populo ostendit,ac declarat filium patri esse omnino a qualem .accurrit diaconus; manibus os episcopi compressit. at ille

tribus dimitis distincte erectis,iisdemq; statim contractis, unoque solo rursum sublato, aperuit hoc pacto animi sui sententiam, quam aperte proloqui erat prohibitus. ita enim pie de Trinitate sensit,ut cum uerbis,quod sentiret,

SEARCH

MENU NAVIGATION