장음표시 사용
101쪽
Nihil dicam de Barcaeorum numis, in quibus diversae speciei plantam suspicor; protulit editor mus ei Pembro-ckiani similem cum silphio monetam KΩ ΗΝΩΝ Cophenorum inscriptam, in quam urbem hic inquirere non Vacat, geographis ignotam; id scio testibus Arriano &Strabone in ipsa Μedia etiam proVenisse silphium, nam ille de E ei Alex. L. III pag. Iins: Ab et I γε τουτω
- λεγει Αρις0βου ος. At in hoc Caucaso niihil praeter terebinthum ae Alphium nascitur, ut autor es Aristobulus. Ille vero: φερει δε κῶ σι pi0ν η ας ζ ο Μη- καλουμ ενος ὀπυς πολυ λ*Πr0μ ενος τsid' οτς και-εκε . Silphium quoque fert regio, unde Medico succo nomen, is longe deterior Cyrenaico, interdum tamen illo bonitate praestat. Videt hie autor, quam ii distimtizo gloriose eVanescat, praesertim si nostrae Coenopoli etiam in Pentapoli ossicina monetaria conceditur, cujus occasione huc sim delapsus,
Caput diadematum. Vas inter pileos Dioscuroruni ΛΑ. ΠEICIII. Tab. II. N. II. Numulum hunc solum repraesento, quia, ut ad Isaymii P. II. pag. I 38 t. Io. indicari, a nobis garam Ain striacam Vindobonensem in ordinem redigentibus in cat, logo των ανεκδυτων Omissus fuerat, ubi sane propterea lin m merebatur, quia tertius erat, quem Lacedaemoniorum argenteum hactenus Vidimus Quod epigraphen adtinet, N a fateor,
102쪽
fateor, primas literas ita neXas, postremam Vero ita caelatam esse, ut dubitari possit an priores II & E an Γ& I., posterior II, Vel in VI resol Venda, quia tamen prinbabilius Viri nomen adsumtis II formatur, ΠΕ ΙΠ που, vel U EICU πος Pisippus legendum esse existimo, cum
Vero nullus Spartanorum regum hoc nomine, caput diadematum ad eorum aliquem, quorum tempore luXUS inrepsit, ita reserendum erit, ut Pisippi nomen magistratum designet. De hac Spartanae rei publicae labe adnotationem indicatam consule.
Caput Herculis leonis exuViis tectum Hippocentaurus currens. CADJ NOD. In infimo numi segmento nota quadrantis. Tab. II. N. I Numus hic ex museo Cl. I igneri mihi subpeditatus, duplice titulo inter non editos censeri potest; aliquot quidem cum hac epigraphe male ledia, ut moX ostendam, Conparuere, nulluS tamen cum his signis. Larino Frentanorum, seu Apuliae in Daunia oppido numum summa confidentia adtribuo, mirorque hactenus inter ignotos latuisse; quia editor musei Thehipoli numisma 1minus integrum hubuit, Atinam Latii, omissa nempe prima litera ex ΑΔΙΝΟΔGraecis praeterea hodierni usus A scripto nobis obtrusit. Μelius serVatos numos habuit lat. Arigonius, Verum tam Tab. IX. , ubi de partibus assis agit, inter trientes unum Ν. ΙΑ, quam inter urbes Tab. X. N. I Oo. alterum proseri,
cujus epigraphen GADMOD adnunciat, primam proinde
103쪽
literam pro G. habuisse liquet, quia post Fanum ante Gnidi , Gnosis, Gortynam numum inseruit. Felicior erat Pembrockiani thesauri conlector, is enim
primum adVertit, epigraphen non a G. sed L. , antiquo eΟΠempe, Vel si placet dicere, Hetrusco, quale in numis Getae urbis, ut in meo aliquo, obserUatur, incipere, adhaesit tamen in D. Consonante repetita, etenim cum Tab. XVII. ante II
ΜΙΕΩΝ posuit LADINOD. cum typo delphini, & nota
seXtantis, tertiam literam Delta ab se habitam confitetur: rursus cum postea Tab. XVIII. ante numum IxΑΟΔΙΚΕΩ alterum depinxit, qui in antica caput juVenile galeatum, in postica cum simili epigraphe, & nota quincuneis equitem hasta & clypeo armatum decurrentem repraesentat, de Delta ita haesitasse Videtur, ut o forsan habuerit Μirum sane, Viris in arte Versatis nunquam caninae literae in mentem Venisse, quam ita formatam in numo Hyr,norum apud Hegerum I bes. Brani T. I. pag. 3 2o. Vidisse debuerant; illud ViX adsequor, qui factum sit, ut Inl. Arigonius, qui priscum hunc characterem Tab. XXIV N. 222 in numo suo Tutertino agnoUerat, eum & geminum quidem
tam parum ObserVaVerit, Ut alterum praeterea errorem erra-
Verit, dum Tab. III. N. I 32 numum recentioribus Graecis literis ΛΑΡΙ. inscriptum Larino Apuliae adtribuit, qui tam ob cultrum taurobolio adhiberi solitum, qualem in monetis Philippi & Persis postremorum Μacedoniae regum VidemUS, quam ob ipsam epigraphen Graecam Laristae Thessalicae potius est adscribendus. Erit, qui meis me armis impugnet, atque Arigonii nu-
104쪽
mum Daumae Vendicet; an non, inquiet, Vicinum Larino oppidum Arpi eadem lingua monetas suas API IANΩΝ inscripsit 8 quid ergo numismati Arigoniano Graeca inscriptio adeo oberit, ut in Thessalicam ossicinam relegetur Tam parum hiS moVeor, ut, qUae adserui, inde confirmem atque inlustrem potius Graeca perpetuo epigraphe usi sunt Arpani, nempe quia ArgiVorum colonia, nam teste Strabone de hac urbe & Canusio L. VI. pag. 28 3. Λεγ0 χι δ' αμφοτεραι Διομηδους κ' τμα. Utramque Diomedes fertur condit , hunc praeterea fanguinem ab AEtolis regibus irmisse noVimus, unde laetum, ut non solum Virgilius AEneid. L. X. v. 28
Atque iterum in Teucros molis surgit ab Arris T 'di S.
Sed ipsi etiam cives in moneta Calydonium aprum consignaVerint, quo luculentum magis AEtolicae originis testimonium nemo facile petierit. DiVersa sunt de Larinatibus, qui ex Liburnis, & Hetruscis orti perhibentur a Catone de Originibus. Vicina etiam oppida Teanum, Luceriam Latina inscriptione usa scimUS.
Gravius aliud obponi posse video ex Pembrothii numo Tab. XVIL, &alio Arigonii Tab. X. N. Ιoo qui delphinum in postica exhibent, superius indicatis ; signum enim hoc uobem maritimam fere demonstrat, ast Larinum praeeunte Ptolemaeo, ad deXtram Tiferni ripam in mediterraneis situm fuiSse, omnes hodie consentiunt. Ad rem quidem bellissime haec di ita sunt, minime tamen ejus ponderis , ut Vel lectio nem numi, Vel ossicinam monetariam mutem.
105쪽
Omitto in museo Pembrockii Tab XIX. depictum esse
Luceriae numum eum nota quadrantis, qui delphinum etiam cum tridente praeseri, noVimus Vero omnes Luceriam multo
magis, fere ad fines Hirpinorum, a mari recedere. Nec ab historia naturali praesidium quaeram, scilicet delphinos etiam aquas dulces subire teste Bellonio apud AldroVandum; Larinatium agrum non angustis pomoeriis constrictum ad mare etiam se porreXisse contendo, atque ut alia testimonia praeteream, nunquam, si res aliter se haberet, profecto cecinis set Silius L. V. U. 565. quaque jacet Dperi Larisas accola ponti. Et en falsae suae aquae innatantem delphinum. Numi nostri signa si conjungere placet, centaurus Gerta Oreus erit, cujuS cum Hercule pugna in sella Apollinis Amyclaei a Bathycle Μagnesio caelata describitur a Pausania L. III Q 8. pag. 256 : Ηρακλεουςτε- Ορων τε mTαι. Herculem ubiVis in Italia cultum Dionysius Halicam. L. I. Ant. pag. 3 3 nos docet de Hercule lo
ο θεορ. lla mullis et lam aliis Italiae locis templa huic deo junt sacrata, te per urbes, atque in i is viis ara Ilint eredita: nec facile reperias ullum in Italia locum, ubi hic deus non coleretur. In ipsa Daunia honores ei habitos numus thesauri Brande- burgici Luceriae cusus, in quo apud Begerum T. I. pG. 3II, aut eundem inberbem, aut Omphalen adsignatis consuetis in aVersa armis intueberis. Quod si quis centaurum ad Bainctum referat, siticulosae etiana consulet Apuliae. Dinta
106쪽
Dissimulare hic non possum, quod Larinatium numum vetusto Hetruscorum aut Samnitum Charactere insignem Versanti in mentem Venit; T. Il Ηaymii pag. Ι67 in notis ad numismata ORRA inscripta, de quorum eXptizatione, seu urbe, in qua cusia fuerant, prodenda hactenus fere desperatum est, conjecturam aliquam ex Amoris signo saepius in illis caelato eruditorum discus istoni sublimide proposui. Alteram, quae hie subnata est, non majore quidem confidentia, communicandam tamen duxi.
Constat eX marmorum, atque aenearum tabularum inscriptionibus Vetustiore charactere eXaratis, eam priscis fuisse scribendi rationem, ut ConsonanteS nunquam geminarent;
hine arbitrabar, male hucusque in hisce monetis lectum fuisse ORRA., sed alterutram consonantem alius soni Vise debere, cumque ex priscis alphabetis scirem, magnam του Κcum R fuisse similitudinem, utraque enim pede uno breVior id solum habebat discriminis: R superius clausum, K apertum fuisse, quae diversitaS in numis aut minus serVatjS, aut incrustatis facile adcuratOS etiam Ocul OS fugit, censebam, aut
OKRA, aut ORKA legendum potiuS.
Fateor, me in primam lectionem magis inclinare, habemus in Umbria cis Appenninum ad Naris cum Tiberi confluentem municipium Ocriculum ; quid si, ebam, Vel in Vicina aliqua Italiae regione urbs aliqua Ocra fuisset, ad cujus discrimen oppidum alterum Ocriculum nominatum fuerit 3 Vel Vero hoc ipsum mi unicipium amplitudine, Ut nomine diminutum eX ruinis alicujus Ocrae surrexerit 3 suspicionem hanc qualemcunque ita boni consulat lector, ut non tam luxurianti ingenio, quam intento
107쪽
IOS in minimas etiam Veri eruendi Venulas animo eam tribuat.
Caput juVenile, comis retortis, aliquo pilei genere tectum IIAΜ. Pamphiorum. Pharetra, quam tridens hinc, inde prora ambit; infra: φAΗΣ. phaes. Tab. IL
Nuinuli hujus aenei optime conserVati eX museo Ilgneriano inter incertos mentionem secerat lat. C. Cristiani in adpendicula tomo I. Haymit adjecta pag. II. Quod tum ambos latebat, fortuna mihi oblatum esse eXistimo tam certo, ut non facile contra adsertionem, quam edo, probabiliuS aliquid, nisi me Iuno Μoneta oderit pessime, a quoquam pro' ferendum sperem. Aliud quid agens Polybium Versabam,
cum forte in Pamphium aetoliae mediterraneum oppidum incidi, cujuS nemo Veterum geographorum meminit, atque illico animum adjeci ad monetam praesentem urbis hujus ossi- cinae Vendicandam. Non raro antiquarii in adsignando singulari numo hoc uno argumento nituntur: loci nullius nomen seu in Stephani catalogo, seu apud alios iisdem literarum elementis incipere idem sane hic eVenit: neque enim arbitror, quemquam de Pamphylia somniare, quis enim Vidit unquam, in numiS uni Versae gentiS nomen magistratus adjectum, nisi urbes peCuliari laedere, ut Achaeorum, ipsorumque AE toloruin in Com mune aliquod concilium conspiraviisent, quod tamen deo Pam-
108쪽
Ipsi Pamphylia adserere nemo poterit, non enim hic agitur de viris, qui sacris faciundis ab gente aliqua constituti sunt, scilicet de Lyciarchis, Cretarchis, qui munus suum & populi
nomen adjectum semper habent. Verum non tam curta mihi supellex, ut hanc unicam extremis in rebus tabulam adripere cogar, Aliud in discernendis numis earum urbium, quae idem nomen praeferunt, Praesidium numariae rei studiosis subpeditat aeris, molis, atque caelaturae potissimum similis cum aliorum ejusdem gentis oppidorum moneta ratio : ita Heracleas, Apollonias, AEgas, alias suis proVinciis probabiliter adtribuere solemus. Hujus ipsius criterii normam quam felicissime adplico; scalpturae modum, molem, aes, Omnia gem,na reperio in numis assitolicis, Contuli Pamphiorum numum
cum meo Al saiyΩΝ inscripis integerrimo drachmae unius granorum Xm, atque aequilibrium faciebant, ubi illud m,nime negligendum, tam in meo indicato, quam in eo, quem Inl. C. Crisitiani ediderat cum epigraphe ΑΜΦΙΣΣΕΩΝ, qu leni ipse possideo, aVersae partis aream Versus centrum ita concaVam esse, ut in duobus Pamphiorum ejusdem typimmis, quos prae manibus habeo. Ast erit, qui me tridente, rostrove naVis de possessione ab se deturbandum sperabit; quod enim, audire mihi Videor, certius maritimae urbis indicium, quam prora, Neptunique sceptrum 3 nempe Khellius Delphinum silvis adpingit, suctibiis aprum 'Ne minimum me Horatiana reprehensio perterret, Vel
ipsum aprum Calydonium cum tridente & navigio
109쪽
IGI. conciliabo. Ad iter Philippi regis in expeditione contra AEtolos sub annum A. X. 218 suscepta adVertendus est animus, quod minutim ad magnum geographiae Veteris lumen nobis descripsit Polybius Hist. L. V. pag. η96 se l. erit Ausel. I 67o : Narrat ibidem regem suadente Arato celebri illo Achaeorum praetore, ut ne protelatione OCCassionem amitteret, inceptum iter persecutum; narrationis partem Priorem, quia longior est, Latinam solum subpedito Deius Acheloum t undius, Thermior versus festinato agmen ducit in transitu reliquit ad Ilaiyiram quidem Stristum, Agrinium Thestienses: ad dextram vero Conopen, Lissimachiam, Trichonum, Phurteum, deinde ad oppidum uenit, quod Metapon dicunt, ad Trichonitim lacum, P ipsas illius fauces situm, ab eo loco, quem Thermim nominant, stadia LX distantem. Hanc ab AEtolis disertam qrungentorum militum prodio iniusto rex te ruit, ut per farices ingredienti, atque exeunti munimento est i , es enim ripa tota illius lacus montoya Aspera, clo propter Irmas dire inminentes angusta. Tum ipsum prosectionis ordinem persequens, Thraces
laeum agminis laetus tegebat ψ' lacus sere per triginta porrectus saria; confecto per dicta loca itinere oppidum nomine Parmphim postquam actigisset, illudqne etiam munivisset promtio,
Thermim rex progrediebatur &c.
110쪽
Ηabemus hic oppidum non ignobile, quia praesidio. non indignum Videbatur cato duci, & quidem ad lacum, eumque magnitudine insignem situm, nollem enim eum ex paullo ante adductis ad triginta Llum stadia constrimgi; id solum Vult scriptor, tanto spatio a lacu, adeoque lato admodum, agminis iter fuisse protedium, quod minime prohibet, eum non longius se porreXisse etiam, imo ampliorem multo fuisse, ipsum nomen docet, quod non aliunde, quam a TriChonio urbe habere poterat, quare etiam haec lacui adsidebat; ast interiTrichonium & Μetapam Phoeteum interjacebat, dolendum quidem, a Polybio spatium, quod inter Trichonium, & Μetapam intererat, adnotatum non fuisse, adtamen ViX errabit, qui huic interVallo seXaginta adtribuerit stadia.
Ob lacum ultra sexaginta stadia diffusum quis enim Trichonium ad ipsum illius initium, nullo teste, adfiget )poterant sane Pamphiorum monetarii sua in pecunia proram & tridentem ferire, neque enim haec indicia mare semper significare exemplis docere possum: deseriptus est in nauseo Theupoli numiis Tiberiadis pag. 88O., qui in postica mulierem repraesentat pede Proram naViS prementem; noVimVS, urbem hanc lacui Cenereth adsitam, cui Josephus stadia in longum tribuit. Si quem tridens offendit, is Neptuno laeuum dominium eripiat; alia Veterum erat opinio, refert PausaniaS L. iis pag. 264 de lacu in La-