Adpendicula altera ad Numismata Graeca populorum et urbium a Jacobo Gesnero tabulis aeneis repraesentata

71쪽

ciundi erepta videbatur. Scimus praeterea, tarn decimo belli anno uxoriam legationem in Spartanorum castra missam, quae, ut maritorum absentjam eXprobrabat, ita Spartam viris ob stolidum jusjurandum eisauriendam tam liquide demonstrabat, ut junioribus libera, Vagaque cum Virginibus consuetudo permissa fuerit Constat, natos ex hoc congressu Parthenios dictos, quod infamia aliqua propterea notati, non aequa Cum reliquis conditione habebantur, seditionem Concitasse, quae, quia Helotis sibi adjunctis numero admodum Valebant, πολ- λῶι ut Strabo L. VI. pag. 278. refert, graVillimam rei publicae perniciem minabatur, feliciter quidem ab Helotarum aliquibus conjuratio detecta fuerat, Verum,

κῶ γὰρ πολλους εἰναι, ni πανυποῦ ὀμMpργας, ως αν ἀληλων θἀγλφους 'ομ ιρομ ενους. Durianis res Virebatur distilis, Purthenios Di a rei, quod magnu erant numero, atque Uelut fratres anim9rum suasen lasse culiligati; quare suasum est, ut lias sedes quaererent. Certa est haeo, duce Phalantho, Tarentum dedueta colonia; arbitror, Parthenios juVeneS ao circiter annorum fuisse, atque adeo hanc migrationem circa undecimum annum a bello primo finito eVenisse Id iam quaero, quando, & quidem regnante Polydoro, coloniae illae & Crotonem, & Locros destinatae fuerint Non puto ante Partheniorum abitum, cum, quia Vidimus, Spartanorum nu-

72쪽

ZOmerum infelicibus praeliis, atque postremo praesertim ita inminutum; ut etiam filias prostituere in animum induxerint: tum praeterea, quia si id factum fuisset etiam, nequaquam consecuta Partheniorum discessione regionem in solitudinem Vertere Voluisssent, quid quod nec hi solicite ab oraculo quaesi Vissent, quo profectio instituenda foret, ipse san-- guiniS neXUS Crotonem nempe eos, & Locros inVitasset, gentilibus conjungendOS. Eaedem rationes eVincunt, neque post facile unam aliquam, taceo, duaS colonias a Spartanis dimitti potuisse, idque Polydoro, quem non naturali, sed Violenta morte mortuum scimus, Vi Vo, cum interVallum 39. annorum intres reges ita partiri oporteat, ut AnaXandro Eurycratis

filio, Polydori nepoti aliquod adhuc spatium ante belli Μes

seniaci secundi initium detur. Nolo haec ad Vi Uum resecare, indicasse satis est, praesertim cum Velut ex insidiis aliud argumentum subpeditet Justinus L. XX. c. 3 , etsi ejus narratio primo obtutu Pausaniae coloniis faVere Videatur.

Ita ille: Indignantes Crotoniatae) in obpugnatione Siris

auxilium contra se a Locrensibus latum, bellum his intulerunt. quo metu perterriti Locrenses ad Spartanoy decurrussi, nuxilium stupplices deprecantur. Illi longinqua militia grai ati, Auxilium a Castore, θ' Polluce petere eos jubent i c. Plura

hic, quibus fatisfiat, peto: an LocrenseS contra Cognatam urbem a Communi matre auxilia conducore ausi fuissent an non Sparta potius qualecunque inter filias dissidium amicis pactis conponere studuisset y An patrios deos contra ipsos ab se deductos colonos opem laturOS arbitrari potuerint Haec omnia quum aperte absurda sunt, tantum abel

73쪽

HIPONIENSIUM.

tem erroris sit coarguendus Hiponium ex diverticulo redeo, urbis rudem historiam perteXturus , non sine aliqua numorum posteriorum inlustratione. Graeca haec colonia floruisse Videtur usque

ad Olymp. XCIIX an L seu annum A. X. 388.; Anteriori huic tempori numum nostrum merito adtribuo, quippe in quo ciVium nomen Cum uno solum II, eoque Vetus hae formae inscriptum est, quod in Goliati moneta iam duplice litera, recentioreque charactere est eXaratum. Quem indicaVi annum, urbi fuisse funestissimum nos docet Diod. Sie: L. XIV. pag. 3II. Vel 45 I. edit Steph. Διονυσιος, ait, 0 τ υν Συρακοσίων δυνα ης εἰς I rob ν μύαδυνάμ εως liis καὶοικκύας δε χυ ii με ἰωκιον εἰς τὰς

ΔΘ cifarim princeps Dionysius senior nempe cum exercitu adUerjus Hipponium proferinis, incolis Dracissas traductis, Hypi que et ebo, Locris, agrum distribisit.

Decem annis urbs in ruinis, ciVes in eXilio jacuerant, usque ad II. Olymp. C., A. D. 379., nam teste eodem L. XV. pag. 344. Vel q69. Καρ χ ο 0ι Πατευσα βες εις

τρίδος ἀποκατε φαν τὴν πολιν. Carthaginenses bello tu Italiam moto, Hipponiatis, qui patria exciderant . urbem res, tuerrunt. An foederati Carthaginensibus Hipponiatae fuerint, atque propterea a Dionysio eXcisa urbs An contra Siculum tyrannum hac expeditione aliquid moVerint Poeni, de-

74쪽

stituunt nos historici; mihi sane, etsi ad splendorem Hipponiatarum rei publicae faceret plurimum, probari non potest, quod conpilatores Angli UHist. Univers. T. XII pag. 69. suspicantur, hunc solum in finem eXpeditionem eam sussceptam suilfe, quin aliquid praeterea cum Dionysio in Sicilia saltem, intercesIerit. Qui adcuratam Hiponti historiam scribendam fasciperet, multa hic discutienda inecum

videret.

Post annum A. X. 356. in Bruttiorum potestatem, an salva sua republica & legibus, Hiponiatas Venish dubitari non potest, cum Bruttiis ab Romanis oppidUm ademtum fuisse, Βρεττ ους δε κατεχοντας αρειλοντο Ρωμαίοι, disertis verbis adfirmet Strabo L. VI. pag. 236. Tempus sub Olymp. CV1 annum I. nobis indicat Diodorus L. XVI. pag. ηI8, Vel 5I8. Eπι δε τουτων -τὰ μ h υν Ιταλίαν ηορο

miscita, ex torvis friguidis pre conposita, conflixit - - - - hi bilicis expeditionibus Dicinis musto superiores ad in lignea sentiae augmentum M pro Uexerunt. Intervallo decem & sex annorum Agathocli Syracusano regi Isiponium paruisse Diod. Euoga ex L. XXLIV. 863. confiziunt, ubi: Aγαθοκλῆς συναθροίσgς ὁ ωὐμμις εἰς Ιτα αν λα περατεν. Agato0cDS conlaeto exercitu in Italjam trajecit. Cumque narrasset Classem I eptinis , qui oram maritimam depopulari debebat, pellime a tem

75쪽

roniatarum urbe obse,se petrobolarum machinarum ope oppidum in potesatem redactum cepit. Quod de praesidio Siculo a Bruttiis, jure jurando Violato, conciso, Velut illico consecutum fuisset, additur, crisin meretur; anno minimum urbem obtinuisse Agathoclem ex Strabone liquet, qui L. indicato

bet etiam nisi ale, quos olim Agathocles Sicularum tyrannus ea urbe potitus adisicaoit. Bruttiis anno V C. 482, A. X. 272 ab Romanis debellatis in horum societatem, aut potestatem Venit Hiponium; summa semper erga populum Romanum fide fuisse cum alia declarant, tum deducta teste Livio L. XXXV. c. . o sub annum V. C. 562, A X. I 39. colonia Valentire nomine adjecto; prudens de altero Vibonis tacui, quod urbitum primum ab Romanis inditum existimabant aliqui, ut praeclare notat Salmasius Exercit. Plin. pag. o. Latinis nempe ut semper εσπερος Vesper, & οἶνος Vinum erat, ita dum in eorum notitiam Venit Drων Vel I retin, Romano Ore Utho erat. Ad pristinum splendorem reductae jam ante urbi, aliae adcessiones identidem factae fuerint, cum sub triumviratu Caesaris ab Appiano de bel. ciuit. L. IV. pag. S99, ae

quam agri bonitate, aedificiorumque pulcritudine pracellentes atque inlustrisimas recenseatur.

Etiam

76쪽

Etiam posteriore hac aetate antiqua in monetis signa retinere studuerunt, ejus oppidi monetarii: Pro uno cornu copiae, quod in Hipponiensi nuino GoltZius I V. x IrepraesentaVerat, duo in meo Valentiae semisse se sistunt, neque astrum desideratur. DVis simile caput, quod in Locrorum Epizephyriorum, & Bruttiorum aere conspicitur, tam in praesente rarissimo Hipponiatarum numo, quam in Valentino, quem adsie o, asse est caelatum; Aliud femineum, quod in Opuntiorum numis Protogeniae Opuntis fluvii filiae perquam commode eXistimaVit Begerus, monilibus item ornatum, & in Hipponiensi apud Goliatum, & in semisse V, lentino superius indicato ObserVatur.

Promiseram a utatione 9 I. ad duos Hamii num os Carrhis Μesopotamiae adscriptos Tom. III pag. Ior pluribus me acturum, ubi meos similes produxero, fidem hic libero,

L Caput barbatum & laureatum. κ ΚAP. Animal dimidium inter radios circumfusos. Tab. I. N. II. U. Caput Apollinis laureatum. ΚΑΡΘΑ. Anterior pars animalis, ut in superiore. Tab. I. N. I His tres alios ex museo Inlustrissimi inrchionis S, Vorgnani singulari in me benignitate adcurate depictos, subjicio, explicationi mirifice serVituros.

77쪽

modo truncatum. Tab. I. N.

N. Caput, ut in superiore. ΚMΘΑΙ. Botrus& astrum. Tab. I. N. Iin V. Caput muliebri sere similius. Epigraphe eadem, literis inter astri radios, quod totam aream obsidet, sparsis. Tob. I. N IS.

Quia Frcelichius optimus magister meus, enormi inter Carrhenorum κ0μμα disserimine ObserVato, monetas primae meae similes Carali Sardiniae adscribebat etiam propterea, quod hi numi ex Italia adportabantur; idem forulum in meo numophylacio non solum Primus, sed alter etiam, quem graVi, fateor, negligentia, typo solum obiter inspecto, illuc conjeceram, tam diu Obtinuit, dum interpretando in memoratos II mii numos incurrissem: Tum enim Vero ille primum ad limam reVOCatus, cum nihil praeter ΚΑΡ quod consultis deinde aliis musteis, nusquam aliter eXaratum deprehendi) legerem, mirari ObCCepi, qui factum fit, ut Haymius in utroque suo duo P. Vidisset. Quare II loco positum . numisma, quod plures literas eminus adspeetum objiciebat, subpetias accepi, sed quam stupui, quam laetatus sum, ubi certo KAP legebam.

Primus is velut passus erat ad inlustrem detectionem, videbam enim, Η mii duplicem caninam literam penitus eVersam. Cum hoc nominis initio urbs nulla mihi stibiret illico, consultus Stephanus Carthaeam quidem objecit, Verum cum inde derivatum gentile Καρθαιευρ esse debebat , in K et ani-

78쪽

animum inducere non potui, monetarios alicujus oppidi Graeci tam negligentes fuisse, ut diphthongo M soluta, solam vocalem A., dubiae lectioni occasionem praebituram, signaverint, quid enim Vetaret, ut haecce epigra e prore sto casu urbiS accepta, in avia conjectionum aliquem abduceret.

Praejudicium de Carali conceptum, ipsa numi lacies, quae Siculam ossicinam non refugiebat, denique haerensusque de divisa diphthongo scrupulus eam mihi cogit, tionem subgessit: Forsan aliquam a Poenis ipsa in Sicilia conditam Carthaginem, in qua numus flatus esset. Hinfecto, si Thermas, Alesiam, Lilybaeum, Drepanum, testibus certis scriptoribus struXerunt Carthaginienses, cur non aliam aliquam, quae suae metropolis nomen ferret 8 ita no-Vimus, patriae amore ipsis Syriae fluviis Μacedonica a Μacedonibus inposita fuisse nomina: Siciliae id sane majore veri similitudine congruit, quam Armeniae, in qua tamen ipsa, si satis sibi constat Plutarchus in Lucullo, Carthago aliqua ab Hannibale quodam Iundata fuit. Sciebam, Carthaginis nomen apud Graecos fuisse, in suspicabar, fieri potuisse, ut a Siculis, per bella

jam Romanae linguae adsuetis, numus procuderetur, qui Graecis literis ΚΑΡΘΑ Latini Carthaginis nominis initium proderet, scilicet ut Punice Lilybaei & Μelitae n. mos inscriptos habemus, atque Graece item ΜΕΛΙ ΙΩΝ, ΛΙΛΥΒΑΙTAN: vel ut in Posidoniae medii temporis numis usitatum Romanis nomen Restam IIAIS inscriptum legimus: atque forsan Poenos ipsos, ut Romanis Viciniorem, quam putarent, Carthaginem ostenderent, conditae in

Sicilia

79쪽

Sicilia urbi notius Latinis auribus nomen inposuisse; hasomniantis animum erexit conmentarius de Carthagine Sicula Cl. Augustini Inveges, quem in thesauro Italiae Graevii Mil. T. forte adnotatum reperi. Verum, quia lecta illa pertractatio non satis firmo pede consistere mihi Videbatur, ad sacram antiquitatis aram Inl. Μarchionem R. Ρ. Venetae X Virum, SaVorgnanum nempe meum confugiendum, quaerendumque essie duxi, an suo in thesauro ejuseemodi numi urbis Carthaeae ad quam iterum mentem transtuli) nomine pluribus syllabis indicato signati conderentur; neque enim nisi diVinando alias cum Ha duino, & quibusdam hodiernis antiquariis, quod pessime me habet, turpiter prolabimur, dum degustato monogrammate, aut duabus syllabis, praecocem sententiam pronum ciamus; Id mihi semper constitutum, etsi conjectio aliqua fieri nonnunquam utiliter possit, semini ulteriorum deleemonum servitura, nunquam meliuS monumenta quam eX monumentis conprobari.

Non diu dilatae sunt auxiliares, quas sperabam, copiae a Viro harum literarum amantissimo, confirmabat omni humanitate conditis literis, in nullo suorum, qui primas literas solum habent, duplex R, quod Haymius sibi Videre visus est, conspici: adesse, qui, ut meus, epigraphen ΚΑΡΘΑ. praeferrent: alios, qui ultra diphthongum imtegram E etiam adjectum haberent, atque horum tria exempla, superius indicata, lineari pictura descripta mihi ita communieaVit, ut confirmationem luculentam adjiceret, submissis duobus Ceae insulae depictis numismatibus, eX quibus de certa ΚΑΡΘAIEsm lectione, etsi praeter meum K a numum

80쪽

numum alter Visus esset nullus, minime dubitari poterat, cum toti insulae hoc, in aliis monetis nunquam Obser tum signum commune fuerit, ectypa subjicio:

L Caput, quod pro Apollinis haberi potest. KEI. Ceorum. Animal dimidium inter radi OS. Fab. II. N. I. U. Caput diadematum senile. KEMN. typus

idem. Tab. H. x . Ut haec ad beneVolentiam abundabant, ita satis non erant magnificentiae Viri splendidissimi, etenim exiguo post tempore numum ipsum, qualem II loco repraesentaVi, inmus eum meum suo dono inmigrare Voluit, in quo eo majore merito triumpho, quod paucis abhinc annis id genus numi aut non Visi antehac, aut rarissimi esse debebant, quippe cum Cl. Barthelemy P. XXVIII de VAcndemie des In fripi. quem ultimum hactenus habemus) pag. 379. it,neris sui Italici anno CIIII CCLV. suscepti rationes describens, pag. 598. recenset inter res praeclare gestas, & itibneris fructus numos urbium singulares ab se in Galliam deportatos, doni les nomS n' AU0ient pus euore paris a n0SFeux fur ces sortes des monumens, atque hos inter monetam Ceae insulae. Evitaveram seliciter lectionis dubiae charybdim, Verum Scylla aliud minitabatur naufragium, ad signorum eX-plicationem animuim adhibui. Quia animal repraesentatum lupum