Adpendicula altera ad Numismata Graeca populorum et urbium a Jacobo Gesnero tabulis aeneis repraesentata

81쪽

lupum putabam, de Apolline Lycaeo, aut Lycio circumspexi, atque illum quidem Sicyone, hunc Argis cultum reperi, sed quomodo hae religiones in Cycladum aliquam inductae sint, tum de illo etiam, an radii Apollini proprii

unquam a scalptoribus animali deo sacro circumfusi fuerint, haerebam admodum. De templo quidem huic ninmini Carthaeae structo certum me reddebat Athenaeus L. X. pag. 456. Ara Παι is sic, διατρίβοντα ἀίον Σιμωνίδην δ ιδάσκειν ειναι δε τὸ χορηγει0ν δω προς Απ0λλ 0ς μακραν της - Fertur, cum Carthaea degeret Simonides choros canendi, ducendique rationem docuisse, scholam Uero procul a mari tu superiore um

bis parte ad Apollinis aerem sitam fulse, neque aliquid

praeterea.

Ad haec non parum adVerterunt animum duo Carthaeorum poste riores numi scilicet IV, & V. videbam in his negotium omne in astro potissimum Versari, cum hic animalis imago absit. Μemini me in Pausania L. II pag IAI. legere de Phliasiis: Aνάαρεἱῖαι δε Bri της ἀγορας σιξ

και τυ αγαλμ.α ἐπι σμουν lH;. Ipso inforo coiistitutas ex are capra magna fui parte inaurata, cui ob eam creusam a Pbliastis bonos es babitus, quia Mus, quod caprβm nominant, ortu suo Uititiis perniciem adferre confuedit; ve ergo noceat, forens em illam cum aliis bonoribus colunt, tum ἄπζε exurrant etiam. AdeL

82쪽

Adent quidem in numo botrus, sorsan eXornatio illa Phliasiorum etiam in additis aureis radiis consistebat; ad- tamen nec in tribus prioribus Carthaeae, nee in aliis Ceae insulae monetis ex truncato animali aliquid caprinae lambliae eruere poteram. Quid quod nec cum insulae sterilitate congruere Videbatur, de qua AElianus L. XVI de animal. c. 32, Cum de paucitate orium ex AEschylidis libris de

in Cia ese admodum macrum, neque insulam pascua ha

bere. .

Priusquam a numo IV. abeam, illud adnotare liceat, nobis sorsan iam pridem Carthaeensium numisma cognitum suisse, nisi Inl. Arigonius in numum minus integrum, aut nimis obiter lectum incidisset, eum enim, quem Tab. IV. IV. 32. Harpasae adscribit, Carthaeae quam certissime cu- sum arbitror, seu signa, seu epigraphes characteres spectes, in quibus Vitio adfectum K., Θ vero pro II habitum fi erit, cujusinodi etiam alia non pauca eodem in libro deprehendi; pro aliis testis sit canis, qui e regione indicati numi, blandientis more pedem offert, Amathunti adscriptus, quem si quis conserat cum numo Tab. XIX. V I92. Proposito, eX ipsis sui S ci meliis tenetur Arigonius, numisma Samae Cephalentae urbi restituendum esse; Quid quod ipsa Salapia N. I9 I. conparato typo CUm Πu mo MAIDN Haymii T. II. edit. Ital. yV. 73. Lati.

yng. 88. ContrOVersam ViX evadit. Velut per parenthe- sin haec dicta sunto ad editorum adcurationem aedendam. Rem omissam persequor.

Videt

83쪽

CEORUM

pene ereptum esse: intulerat, dum haeo agerem, Vir amicissimus Ilgnerus suo thesauro numum, quem, etsi HUS epigraphe minus integra, ex E tamen superstite Ceae insulae absque dubio adtribuendum eXistimo, ipsum repraesento: m. Caput corona radiata cinctum barbatum - - Ε - Animal, quale superius inter radiOS. Tab. II. N. S. Bacchum inberbem & barbatum , nunquam Apollinem in numis Vidi, cui, si barba, & senilis Vultus, qui etiam in primo Carthaeorum, & Ceorum numo II. conspicitur, abesset, radiata corona Congrueret quidem, Verum quis a toto musarum choro non metueret pessime, si Socratica hac persona dehonestaret eum, cujus, ut canit Cabsimachus hymno iss Apol. U. 37.

Fit, ut ipsa desperatio filum nobis non nunquam subpeditet, quo ex difficultatum molestis ambagibus eVOlVMmur, idem mihi feliciter eVenit; Ad regem nempe aliquem, aut heroem animum adplicui, qui a Ceis religiose cultus, aliquam forsan cum Apolline cognationem habuisset, hunc apud Diodorum Sic. reperi L. IV. pag. I95. Vel 28Ι. I chel: ubi ita : Tὸν Αριςίον φασι μεJα την MJα- ὸς

84쪽

αυlΗ , και τας ἐσομενας - τως Κείοις τιμας. Ferunt post Actaeonis interitum Aristaeum ad patris fraculum Denisse, atquebb Apolline de Da in Ceam infulam migratione , sitque habendis Mi a Cris labitur hic interpres, qui Coos substituit γ onoribus edoctum fuisse,

Filium tenemus hic Apollinis, atque nostra in insula aris etiam cultum, quod ipsum Athenagoras, etsi in insulae nomine scriba erraVerit, in legatione pro Christianis aptissime confirmat: Mοι Κριοι Αριώρον τον uis ον κῶ Δία, και Απολω νU. οντες. Gil ei) Arisaeum eundem pro Iove, pro Apolline babentes Ita barbatus & senilis vultus in posteriore numo JOVem, radiata corona Phoebum designabit. Ipsis astris jam aliqua lucula ex Diodoro adfulsit, Verum quia nemo pluribus, & nitidius rem persecutus est, quam Apollonius L II Argonaut. a U. soO. at 3 3o, eX illo aliqua, quae ad eXplicationem signorum faciunt, subjiciam. occasione Etesiarum ortarum, narrat, Cyrenem nympham ab Apolline eX Thessalia raptam, in Lybia eX eo filium genuisse Aristaeum, qui a musis eruditus, & in Thessaliam restitutus, cum aestas graVissima fervente Sirio, non minorem famem incolis adtulisset, monitu Apollinis calami tatis hujus depulsor in catus erat, Verum Λ ον δ' υγε πατρὸς ἐφετ ρ

85쪽

Liquit dein ipse parentis

Imperio Ρbibiam, populo colisitque coact9 Parrhasio Ceum. Ivmoeoque Iodi structis praegrantibus aris Sacra cani fecit rutila per celse jugorum, Sirius ut medio At junctus honore tonanti Inde quater denis terram recreare diebus 2 a flet aura, IOUiS munus. Neve religiosum hunc cultum semel solum susceptum ex remotissima aetate ad nostros nums pertrahi quis opinetur, Prosequitur Apollonius:

Praevenit exortum sellae libando sacerdos Quidni ergo astronomis inter Varia , quae identidem adnuntiantur, Phaenomena, id quod nemo facile crediderit, Sirium etiam suum Vetusto in aere signatum fuime gratulabimur 3 Quid quod suspicio esse poterit probabilis, hac

forma in Veterum tabulis depictum etiam fuisse. Videmus praeterea, cur in IL III. & IV Calabaeensium numis Apollinis, I in Carthaeensium, II. & ΗΙ. Ceorum Aristaei caput conpareat; in V. Vero' Carthaeae signato Cyrenem caelatam esse, cogitari poterit, adeo ut planissima sint omnia L a Praeter

86쪽

M DE NUM

praeter botrum numi IV., qui ob soli iniquitatem morabbtur, neque enim facile monetarii Plantarum fructus in numis jaetabant, nisi aut abundantia, aut bonitate praecellerent, ast praeterquam quod Elianus supra indicatus huic laudi obstare Videtur, per olnnia Athenaei cellaria nusquam vinum Ceum laudatum reperi. Duabus Viis etiam hoc expediam, utram Volet, lector beneVolus anple stetur. Primum, nequaquam tam im felicem hujus insulae terram reperio apud alioS, quam eam Hlianus descripsit: Virgilius in inVocatione L. L Georg. D. I 4. ita ad Aristaeum: Cultor nemorum, cui pinguia CereTer centum n ei tondent dumeta juOenci. Benignius ibi solum fuisse, Vel narratio Plinii L. IV. c. I 2. pag. 2IO. ConfCit, ubi Ceam portionem ab Euboea mulsam conmemorat. Recentior scriptor, qui insulam ipsam perlustraVit Cl. Tournefort. Relat. d in U'age du Levant T. II. pag. I 8. aliam nobis multo Ziam depingit, scilicet eam bene Cultam, agros fertiles, etsi parum frumenti ser, tur, multum hordei, Vinumque suffciens reddere, bona ibidem educari pecora, plus etiam serici, ficuumque pro

venire.

Ait illud: Alsses de viii, ut Tournesortius loquitur,

id mereri non aidebitur aliquibus, ut Propterea monet rit botrum in moneta caelavissent. En modum e lictam

di, qui mihi Vel ideo probatur magis, quod eidem botro astrum Sirii in postica numi parte est conjunctum, existimo

87쪽

nempe, Voluisse Carthaeenses ipsam causam calamitatis, quam a canicula passi fuerant Ceae incolae, indicare, de qua Hy

Narrationem conpendio stringam, resert: Liberum patrem Icario filio vitis colendae rationem ita credidisse , ut Vellet ab eo cum artem, tum botrorum, Vinique bonitutem homineS doceri. EVenerat sorte, ut, cum in Attica Versaretur , agricolae inebriati, ratique Venen a sibi miX-

tum, impetu facto eum trucidarent; caedis reos, quia in Attica sibi quietis esse non licebat, in Ceam trajecisse, Verum & huc eos poenam consecutam, scilicet immanem evorta Canicula aestum, quo non fruges solum, sed incolae ipsi morbis absumebantur, dum ex oraculo Apollinis sacra caniculae faciunda, ab Aristaeo instituerentur, quibus & Icarii caedes expiaretur, & Etesiae ab JOVe inpetrarentur. Ceterum quae seu de Cea, Vel Ceo insula, ejusque Oinpido Carthaea primum ex numis etiam inlustrato, scire imterest, eX Veteribus Strabo nos docet, fuisse insulam tetrapolin, quarum urbium duabus mari, teste Plinio, haustis, sup bant Julis, & Carthaea, in hanc ciVes eX ΡCeessa, in illam ex Caresta conmigrasse dicuntur. EX recentioribuSsitum insulae, urbisque Carthaeae mappula etiam adjecta, descripsit indicatus superius Turnesortius. Id omittere non possum, Vehementer me dubitare, an numUS , quem Inl. Arigonius Tab. XI. N. Do. cum papilionis signo repraesemimit, Julidis hujus reapse sit, cur enim Carthaea communem toti insulae typum retinuisset solay an quia praecipua 'Viderint haec me feliciores, quibus plures hujus insulae nu- mos inspicere licuit.

88쪽

L Caput, ut Videtur, Dianae prominente ad humeros pharetra. Pharetra eX loro ad angulum acutum pendula. ΘΑΡΣΥΔΙΚΑ - - Tharodica - - Tab. it. N. q. Paradoxum aliquod numarium hic in medium profero,

suae monetam urbi meo eX numophylacio adscribo , quinusquam urbis, aut ciVium nomen eXhibeat; tam parum tamen hic de mea confidentia decedo, quam in consequentis numi dubio indicio me contraham. Non partam me angebat veri reperiundi cupiditas; etsi nulla de ejuscemodi oppido conscientia, atque scriptorum silentium neminem illico absterrere debet, fateor tamen, me iam tum, quod legebam, nomen magistratus suspicatum fuisse, qua in opinione me magis confirmaVit Iigneri amicissilini numus geminus, in cujus postica nitide, ut in mea, servata sparsis smili ra

Quia margo numi mei in amica ita abscissus er ut suum literis urbis nomen eXprimentibus, & Vultui adversis spatium esse potuisset, sicut rei literariae damno amissum nomen deplorabam, ita hoc in dolore Inl. Arigonii numus Tob. XXIII. N. 226. ob capitis aliquam similitudinem, indicatasque, eo omnino, quo suspicabar, loco literas: ΔΥ., amplius me inVol Vit, etsi Videbam, nec eundem esse pharetrae situm, nec judicaVerim, nisi praecipitatione autoris, eum Zanclae adtribui potuisse.

89쪽

Ad musea igitur alia confugiendum erat; edoctus hae dere Vir omni honore major Μarchio . SAVOrgnanus ectyponsubpeditavit, quod subjicio: IL Caput JOVis laureatum. Aquila stans in partem conversa: ΘΑΡΣΥΔΙΚΑΣ. Z. Tharsinas. GL Tab. IL N. s.

Ut sciebam, diversis in urbibus Viros ejusdem nominis magistratu functos esse, ita, quia hic nullum in antica integerrimi numi Vestigium literarum Vel conjici poterat, doctus fui certissime, urbes aliquas suum in monetiS nomen praetermisisse; Usae tamen per aream aVersae dispersae, ut in meo, literae Velut digito in eandem utriusque ossicinam intendebant. Obportune tum in memoriam subivit Haymii numisma ipso, quem Latinum feceram P. II pag. I 3,Iqq, erit. Ital. pag. III. descriptum Aquila se in eo sistit, qualis in SaVorgniano, literae similiter per aream disseminatae alterius alicujus Cosmi nomen, & in resto quidem casu ΜΝΗ

objiciunt, denique signum numerale B., quemadmodum in moneta lat. SaVorgnani Z., in tertio aliquo mus et Austriaci, qui meo , primum proposito, cetera simillimus, A.

Conparet.

Μembra haee, si in argumentationem stringuntur, absque omni dubio conficient, nurnum, quem eX meiS Cum nomine ΘΑΡΣΥΔΙΚΑ - - exhibui , Cnosso notissimo Cretae oppido es h adscribendos. Verum nec tam angusta est supelleX, ut non eadem sententia magis stabiliri possit. AdserVantur in selectissimo museo Granelliano conlegii Academici nostri numi hi duo:

90쪽

III. Caput Iovis Aquila stans. ΚΝΩΣΙΩΝ. ΜΗ.

tra recta cum arcu. Tab. II. N. I. Primus propterea mihi jucundissimus erat, quia literis in druersas partes positis, modum, quem hactenus in aliis contrOVersiS Vidimus, magi S reserebat, quam ille Haymii nam primum K atque postremum N, nonnihil quidem dissiortum in contrariam partem est conjectum; literae ΜΗ.probabilius magistratus nomen occipiunt, cujuS tamen Continuatio crusta aliqua terrea, Pa iam postremum sa inVol-Vitur, in obposita numi parte obtegi Videtur. In elegante altero numulo nollem aliquem a pharetrareeta in transVersum agi, fatis id quid demum cunque disscriminis conpensat lorum ita tensum, ut Oblique, quemadmodum in numo I. pendere debeat, quid it id etiam inseriptionis lineae, a minus perito artifice hoc situ ad angulum rectum ductae refragentur. Inperitiam scalptoriS monetarii jure reprehendo, quia produxi cum Fraelichio optimae memoriae ex gaZa Austriaca ejusdem urbis monetam similem pag. 82. TAR Xl C. N. Iq. ubi telorum theca ponderi suo relicta declinat. Ex hae tenus dictis consecutione necessaria Velut fluit,

caput JOVis barbatum, in postica Vero aquila alis eXpansis cum epigraphe : ΚΥΔΑΣ conspicitur, & Cydoniae,& Cytaeo, ad quae oppida plerique antiquarii eos referre

solent di