장음표시 사용
381쪽
reret, nisi se procul dubio videret. Haee autem vincula quia certissimb rumpenda in resurrectione conspexerat, iam quasi rupta gaudebat Propheta cum diceret: Dirupisi sincula
mea, tibi facriscabo hostiam laudis. a ΓSicJ Simeon se dimitti postulabat a Domino, quasi a vinculis quibusdam ad libertatemfesinaret. Sunt enim velut vincula quaedam corporis hujus, & quod gravius est vincula tentations , quae nos adigant S ad injuriam capti vitatis astringunt quadam lege peccati. uidigitur tantopere istam vitam desideramus inqua, quanto diutius quis fuerit, tanto majore Oneratur sarcind peccatorum Z unde Iacob dixit:
dies annorum vitae mea, centum triginta, minimi S mali; non quia dies mali, sed quia nobis accessii dierum, malitiae incrementa accumulantur. Nullus enim dies sine nostro peccato praeterit : unde egregie Apostolus ait: mihi vivere CHRIsTus est Θ mori lucrum; aliud ad neces- statem vitae referens,aliud ad mortis utilitatem.
multo melius; permanere autem in carne magis necessarium propter NOS., Sed sac ut auceps avium; aut visco aut reti in grano aliquo captum tenetpa gerem, & manu sua
subtilissino funiculo ligatum retinet, & quasi dimittens laxum de manu sua; dat ei liberam volandi potestatem ; at ille avidus ad volandum, elapsumina Ambr. lib. de bono mori. c. r. b Grilsci m. de poenit.
382쪽
L 1 n v R TERTIus. 293 elapsumque se putans, alacer altiora appetit; sed iste summum funiculum tenens, restringit eum cum volaverit, & ad se trahit ab spe volandidi vivendi deceptum ς ita Sc diabolus versutus venator & per spiritum praesumptionis, laqueo suo deceptum implicat hominem. Qui semel haeserit, vult quidem ab eo evelli, sed vinculum
velox venator tenens, revocare captum semel
in laqueo & revolutum premit. a Quousque fergoJ hic erimus assci' adhaesimus terrae tanquam Vermes, in coeno voluta mur: corpus de terra nobis Deus contulit, ut ipsum Sc in coelum revehemus, non ut animam per ipsum ad terram detrahamus. Terrenum
est, sed si velimus emcitur coeleste Z trahe teipsum ad illum, qui te sursum tollit, 'adere quodam vetustatis gravaris. b Erite te mea mens, capsiant de oblivia mundi, Neo trahat in vitium te male blanda caro. e Εia dulcissime J E s ii, transfige saluberrimo 'vulnere amoris tui medullas animae meae, ut verE ardeat, langueat Sc liquefiat, Zc solo tuo desiiderio deficiat, cupiat dissolvi S 6se tecum. Te solum semper esuriat, panem vitae coelestis qui de coelo descendistit te sitiat fontem vitae,
fontem aeterni luminis, torrentem verse voluptatis , te semper ambiat, te quaerat, teque in veniat, in te dulciter requiescat l
383쪽
Educ de custodia animam meam, ad confitendum nomini tuo. PDLi LLIbera quaepotuistatioso ludere Coela,
CernM ; ut angusto carcere claussa premar ZHeu dolori ut miseras me lux es dit in auras. Ipsa loco cavea membra fagre mea. Pes compes, manicaque manus, nervi ue catena, que cancedis nexa catasasus. Quo mihi cognati nativa repagula clauistria Damner ut hostilii carcere tincta mei Zgiscine, more cheidis, brevibus tegar abdita conis chis,
Regia cui Coeli vita fatis ampla domus 'O quoties qua za fuga fuit ansa pudenda lIn voto quoties rois S unda fuit Zzane quidem rapto telix Lucretia ferro, Fatissaque combibito Porcia distanco est. Viis nee Assyria trisis mihisca puesia,
Heu niaeis ingeminas prodiga sca nece lded negat haec animis Numen Jolatia captis, Nec flnit hac vinctosfata praeire vici. Ergo Syracusis malim jacuisse cavernis, Aut Danaes rigida delituisse fera: Nec verear curvi Cretea volumin epti, Unde citam rapuit Daedalus ala fugam. Profugus immeriti damnet pia clausera ri goris, ua MisOEicitara non renuerefugam. Si mihi fideriis pateat vel rimula tectis Non querar immites AEtheris sejores. Donee
386쪽
Ling R TERTIus. Donec at hac captam retinent erga gula mentem, Mens nequit agnati levipla subirepoli. cuin sueta imperiis jacet hic captiva voluntas, bona qua, vincula vesie snunt. Euge semel nostra, mea lux, succede catasta, Uantula si nobis experiere domus. Si tamen in dia vel abena repagula terrent,
ne pateat dempta janua laxa sera. captivum gemitu fertur revocasse Magistrum, Oblitus caveas tiacus ipse sua.
Magraves reseras, no et e Iane petulcie, vectes; Non erit hac dextrae gratia prima tua. Angelico, memini, patefactas impete portas,
Clausraques radiis di Fluisseseris;
cum stupuit lapsas manibus, pedibysque cauuati Vixque Petruspatulas credidit esse ores. Nutas obit no ris obses vadimonia vinclis rLiberat Herculea Thesea nudus ope ZO ibi nunc Minyisdissima turba maritis, Vincula pro captis ausasubire viru laut qui Wandalicis obses ergastula nervis,
Ipse sui capitis jusfit abire lytro 'Lux mea, pande forta, in amoen que claustra re. solve, St ne fidereas alberis ire vias. Auts ectanda tuo et se ducarpraeda triumpho, Ut Soticus caueae pompa Tyrannus erat 'En manus, en digiti rimis hiscentibus extant, Cur ego non digitos tota manumque sequor ecua caput, hac reliqua subrepit cauda coluisbrae ΗCur mihi serpentis Iubrica pessis abes '
387쪽
a96 Sus PIRIA. Cortis obit toties volucris captivasenesras, Et notat an tacita rima si usiafuga; Nexdquefosiicitans furtivo vim/na rostro,
Nativas nemorum tentat adire domos.
O Catharis, niveiquepolo comes agminis Agnes lo cassa fissulidum, Sophiadumque cohors lyrios ego, dimidium obiri modo nobile tesor Dimidium vester quod bijunxit amor' Panditeferratos, ergam tuta barbara, Ioses, Inferar tit vestiris dimidiata choris. Dimidium felix, vinclis socialibus ex fors, i licet in plena, jam caluisse faces lLux mea, tam durum res et tibilectore ferrum,
Ut neque captiva commoveare preces'
bon ego, sed no ira Tu maxima caussa querela es; Spectat enim laudes sa querela tuas, Obris, Non bene conveniunt rigidis tua carmina clata diis queat in cavea cantibus Ube locus; Libera qua cantat vernis avis Attica sylvis, Capta flet, solitos nec ciet ore modos. Da age,sande fores inamoenas clausera resolve, At ne silerem aetheris ire vim. Aut tua s cupidam praeconia dicere temnis, Insidus in laudes e sciere tuas. Educ de custodia animam meam, ad cons tendum nomini tuo. Psalin. 14 I.
. I A u D o quantum postum, tenuiter, exili ter, infirmiter, quaret quia quamdiu sumus in corpore, peregrinamur a Domino. Quare sic laudas Dominum i non perfecte, non stabiliter ta Augusta in Psalm. Iς.
388쪽
L1BER TERTIus. 297biliter Z Interroga scripturam; quis corpus quod
corrumpitur aggravat animam, S deprimit terrena cogitatio)ensum multa cogitantem. Tolleniihi corpus quod aggravat animam S laudo Dominum. Tolle mihi terrenam habitationem, deprimentem sensum multa cogitantem, ut a multis in unum confluam S laudo Dominum. Quamdiu autem ita sum, non possum ; praegravor.
a Nihil enim praesens vita differre videtur sed sicut cum triste illud introimus habitaculum , circumdatos ac vinctos videmus catenis , ita etiam nunc , si extra omnia nos phantasmata collocantes) unius cujusque ingrediamur vitam , ejusque animam contemisplemur, videbimus eam durioribus ferro viniaculis colligatam. b In exitu ipso videamus , quemadmodum anima decedentis , paulatim 1olvat se vinculis carnis, Sc ore emissa, evolet tamquam carcereo corporis hujus exuta gurgusio. c Carcere homo circumdatur, quia plerumque dc virtutum profectibus, ad alta exurgere nititur, , tamen carnis suae corruptione praepeditur, qua bene exui Psalmista deprecatur dicens: Educ de carcere animam meam. Sancti autem viri, quia scriptum est, corpus quod corrumpitur, aggravat animam, intentione
389쪽
αρ8 S u s P I R I A. men adhuc infirmitatis suae incertis motibus subditi corruptionis suae se carcere clausos dolent. Ait ergo Iob; numquid maresum ego, aut cetus, quia circumdedisi me carceres' ac si aperiath diceret; mare vel cetus iniqui videlicet, eorumque auctor malignus spiritus) quia effraenari ad solam perpetrandam iniquitatis licenistiam appetunt, recte poenae sin carcere constringuntur ; Ego autem quia iam aeternitatis tuae libertatem de sidero, cur adhuc mea carcere corruptionis premor Za Videmus in hoc saeculo infertos nexibus ranarum reos, in specie pompae miserabilis duci,
S nonnumquam patiuntur insontes, ut tolerabilius sit mori, quam talia subire supplicia. Optant utique audiri bene sibi conscii. Optant etiam hi qui gravibus flagitiis urgentur, pCerram, mortis celeritate transigere, ut aliquanta compendia poenarum lucrentur, Spes est etiam
de iudicis misericordia. Ipso exilio claufracarceris duriora sunt.b Quemadmodum figiturJ eorum qui in carisceres conjiciuntur; hi quidem in amictione carisceralium vinculorum detinentur, introclusit diuinturniore temporis mora ; illi ver5 ab ea calamitate submoventur, sic es animae. Etenim haec distinentur in praesenti vita diutius ς aliae minus, pro cujusque merito, dignitateve, juxta Divinae sapientiae profunditatem , sic ut mens nulla hominum, ea possit attingere , quae de
390쪽
Ling R TERTIus. unoquoque nostriina ipse Creator praevidit. Non audis dicentem David et Educ de carcere animam meam Z Non audisti ut sancti ejus eri soluta anima est i quid rursus Simeon, Dominum nostrum pio ulnarum astringens complexu , cujusmodi vocem emisit Z nonne hanc tbisne dimittis servum tuum D me. Ei eni inqui ad supernum & coeleste domicilium festinus contendit, supplicio omni, omni carcere gravior est haec inhabitatio corporis. a O misera sors hominis cum hoc perdidit ad
quod factus est i o durus Sc dirus casus ille i heu quid perdidit & quid inveniti quid abscessit, de quid remansit Z perdidit beatitudinem ad quam
factus esst; invenit miseriam, propter quam factus non est. Abscessit sine quo infelix est, Aremansit quod per se , non nisi miserum est. rumnosi l unde sumus expulsi l qiro sumus impulsi Z unde praecipitati Z quo obrutii A patria, in exilium; a visione Dei in caecitatem nostram; a jucunditate immortalitatis, in amari tudinem Sc horrorem mortis. Mi sera mutatio lde quanto bono, in quantum malum i grave damnum, gravis dolor, grave totumi sed heu me miserum unum de aliis miseris filiis Evae elonisgatis a Deo λ quid incoepi i quid effeci t . quo tendebam Z quo deveni tb Dissolve me, oro, a vinculis, quibus constrictus teneor, ut relinquens ista omnia, tibi festinem, tibi soli inhaeream, soli intendam.