Pia desideria : tribus libris comprehensa

352쪽

Ling R TERTIus. 267 Deo meo super terram, cum servet se mihi ia

celo Deus meus.

a Defecit gaudium cordis mei, versus est in luctum risus meus; defecit caro mea S cor meum Deus cordis mei S pars mea Deus in aeternuis. Renuit consolari anima mea, nisi de te, dulcedo mea. uuid enim mihi es in coelo , Sate quid solui super terram Z Te volo, te spero, te quae ro ; Tibi dixit cor meum ' Quae vi vultum tuum, multum tuum Domine requiram, ne avertas fa

ciem tuam a me.

b Scis igitur, occultorum cognitor Deus, quia non solum terra & omnibus quae in ea sunt, sed ipso Coelo, Sc omnibus quae in eo sunt, tu mihi carior, tu acceptior, tu amabilior es; diligo enim te supra Coelum Sc terram, es caetera omnia, quae in eis sunt. e Quidquid enim coeli ambitu continetur, inferius ab anima humana est, quae facta est ut summima bonum superius possideret, cujus possessione beata fieret.

Heu mihi quia incolatus meus prolongatus esti habitavi cum habitantibu 3 Cedar , multum incola fuit Anima mea.

Psalm. IV. peragit solitis Phoebi rota cu6bus annum,

- Sidereumque suo tempore snit uer 8

353쪽

Crediderare fracto currum confistere loris, Tempora tam lentis ire videntur eqummi mihi, decretos jam dudum explevimuου annos Nec tamen ἡ vita cedere Parca jubet lcur mea tam longo ducuntur famina sto ZDebueras, Lachests, deproperasse colum. Ecquid in his adeo delectet vivere terris 2Gidve quod inviset, tristis hic orbis habet 'Eualibet , ab I smili mihi mors minus agera

Nempe gradu flabili nihiI hic linmobile consa custa sed as dud mobilitate suunt.

Mane dies oritur Phoebeo Plendidus auro, Squadidus emoritur, no se premente, dic Noxfubit Afrorum rutilis comitata choreis, Nox iterum Coelo, sole fugante, fugit. Nunc Zephyro gremium tePusflirante recludit, Nunc claudit gelidos, stante Aquilone, sinus. μος canet nivibus, nunc Ilargitur alba pruinis, Nunc tepidi solis veris amicta viret. das, Modiajam liquidas pandunt freta navibus u Iam tenet inclusaου tinia gelata rates. Nunc agitat tumido venti fera praelia Ponto, Nunc sagirat placidis cartila Tethys aquis. Humidus es sis nunc liquitur imbribus aether, Nunc aqua nitidus sat sine nube Polus. μος fragor horrisono Coelum quatit omne tumultu,

Nunc flet, S Juperas paκ tenet alta plagas. Dems qua reliquos iuperant incommoda casub Ausa fere in mediis sita trabenda feris uaeque

354쪽

rarum,

usque homines , howinum nil nis nomen habent, Scilicet in dia, fraudesque dolique triumpbant, Nec, my quod rigido j, datur ense,uget. Extilat hinc pietas, terrisque Astraa reces FEsque relegatum subpedibilique jacet. Adde loci factera; Iocus es inamabris, fis quo Lybera vix rillusolvere corda queas Martius, heus favis ardet furor undique besiis

. numerat plureS altera terra necta.

Rosibiis in mediis, intergladiosquefacesque, Gogeris arma manu, qud eris arva manetiacuis selit in tantis tolerare laboribus annos

Sortis S a siduis ictibus essescopus r mibi, decretus, jam dudum explevimus a

nostet empora cur fatifunt ita lenta mei 'Tempora cum numero numero quas ius exE Iure graves damnat nostra querela mor . Nec scio qua coecas hebeteni objivia mentes, Omnia queis longi sunt sua vota, dies et crediderim miserae nescire pericula vitae, Nec quam si gravis hic conditione locus. Nam bona derer si nossent maxima mundi, Arceri patria se quererentur humo. Sed procul abf ntes coelasiagaudia fassunt, Rar que de Caelo nuncia rumor babet. Hei mihi, quam procul his disas, mea patria, terris I

355쪽

Exulibus quoddam tetrus fuit ultima, Tybar;

Me pro fugam fatis ultimus orbis habet. Et nondum infaustas colui satis incola sedes, Squalientes tenebris, tristitiάqtie domos 'Sexta Ceres cos quoties procumbit aristis, Servus ab Hebraeo silea furuit hero :Cur ego non etiam servili emancipor agro 'Et rudis immunem verbere virga facit Z cur patria snes, portusque relinquere cogor, Nec fnor aetherios exul adire lares pDeferit externas seregrina Ciconia sedes,

In uesuas revolat, per mare vecta, domos. Nuncia veris avis, nidos quoque mutat hirundo, Cum redit ad notos Bistonis ales agro . Urbe relegatus, patriis Antis oris,

Redditus, exiliis ne favente, fuit.

Nei mihi, cognatis cur exul abarceor astris PNec finor i a meo tangere regna pede 'Lax mea,rumpe moriad, satis his habitav m opis, Aut quo non potui corpore, mente ferar.

Heu mihi quia incolatus meus prolongatus est habitavi cum habitantibus cidar, multum incola fuit Anima mea. Psalm. II9.

H CD F. et enim me, Domine, valite vitae hujus , 8c istius aerumnosae peregrinationisi Tota quippe vita illa, intelligentibus tribulatio est ; sunt enim duo tortores

an laese,

356쪽

Ligyn TTRYIus. 27 Ianimae, non simul torquentes, sed eruciatu alia

ternantes. Horum duorum tortorum nomina

sunt, timor Sc dolor. Quando tibi bene es, times; quando male es, doles. a Vita haec, vita misera, vita eaduca, vita incerta, vita laboriosa, vita immunda, plena miseriis Sc erroribus, quae non est vita dicenda sed mors; in qua momentis singulis morimur, per varios mutabilitatis defectus, diversis generibus mortium. Mors ista vitalis, & vita mortalis, licet his aliisque sit respersa amaritudinibus,

proh dolor i quam plurimos suis capit illecebris, dc quam multos suis falsis promissionibus decipitib Dulcem namqueJ hane lucem, qua nunc utimur, illi dicunt, qui dulcedinem verae lucis ignorant, sed ne auspicia quidem veri luminis ulla senserunt, nec sciunt Angelicam I itam sperandam esse animae, cum eX vanitate hujus vitae evaserint.

e Quid amissa coelesti patria, repulsus homo

delectatur exilio ξd Vitium thoc estJ nostrae infirmitatis, qui voluptate corporis; & delcctatione vitae: istius

capimur, Sc cursum hunc consum nrare trepi damus, in quo plus amaritudinis, quam voluispiatis est. At non ac sapientes viri, qui

longaevitatem vitae hujus ingemiscebant, dissol vi es cum C ARisio esse pulchrius a sti-Μ mantes:

August. med. cap. 21. b Origen. homil I. in Psalm. c Gregor. l. amor. in cap. Iq. Iob. d Ambros. de bono mortis cap. a.

357쪽

a S u s P I R I A. stimantes et denique idem generationis suae execrabantur, sicut ille qui ait, Pereat dies istarim qua natus sum. Quid enim est, quo haec vita delecteti plena aerumnarum ti sollicitudinum,

in qua innumerae calumniae & multae molestiae, se multae lacrymae eorum qui amictantur molastiis, S non es, inquit, qui eos consolatur, Sc deo l udat Eccles. defunctos magis quam via

a Vita scerteJ mea, vita fragilis, vita cadu vita quae quanto magis crescit, tanto magis discrescit; quanto magis procedit, tanto magis ad mortem accedit. Uita fallax & umbratica, elena laqueis mortis; nunc gaudeo, nunc sta-Zm tristor , nunc vigeo, jam infirmor, nunc vivo, statim morior, nunc sella appareo sempermiser, nunc rideo, nunc fleo ; sicque omnia nutabi litati subjacent, ut nihil una hora in uno

satu perna alneat.

. Neo terra inirepida es, quatitur sed iactine

venti,

Ins visem cedunt tempora prompta 1ibi Nox tegit atra diem, tempestas aether usica Afrorum obscurat sol radi nsque decus. Sol tegit Er nebulis, redimetaque luna resurgit, Dimidia Cisum parte latetquesui. caua sita hac j turutilum Z a tumulopeu rursus, S ignis Pos tLmulum rursus me taruulabit edax. Idquea Augs. foliis . cap. a. b Naziane Carm.

de haman. nai. c Naeiano. Carm. de externi o ruinis vilitate.

358쪽

laque ipsam es , quod vivo , velut rapidissimus

amnis,

cui fursum exoritas semper ad ima in

a Est enim praesens vita Incolatus Sc quid dico incolatus cum res sit vel incoIatus rior, unde Christus etiam, ipsam vocavit viam, dicens : angosa es porta, S arcta es zia qua ducit ad vitam. b Via quippe est vita praesens , qua ad patriam tendimus Sc idcirco hic occulto judi-eio, frequenti perturbatione conterimur, ne viam pro patria diligamus. Solent enim nonis nulli viatores , cum amoena fortasse in itinere prata conspiciunt, pergendi moras innectere, di a ecepti itineris rectitudine declinare; eorumque gressus tardat pulchritudo itineris dum delectat. Electis ergo si iis ad se pergentibus Dominus, hujus mundi iter asperum facit, ne dum quisque vitae praesentis requie , quasi amoenitate vitae pascitur ; magis eum diu pergere, quam citius pervenire delectet; ne dum obleuatur in via, obliviscatur, quod desiderabat in patria. e Sed haec est doctrina optima atque adeo prima, scire nos esse inquilinos in vitapraesentLQui rerum quae hic sunt, est hospes, erit rerum supernarum civis. Qui eorum quae hic sunt, est hospes; non lubenter versabitur in praesentibus. Non domus, non pecuniae, non alimen

ii , nec alterius ejusmodi curam gerit, sed Μ r quemad a Gos in Val. Πρ. b Gregor. lib. 23. mon'P a . in cap.33. Job. c Grais. in Psal. 119.

359쪽

α Sus PIRIA. quemadmodum qui in aliena versantur, nihil non agunt & procurant ut patriae suae restituantur , 8c quotidie urgent 8c festinant, ut eam quae eos tulit, videant. Ita etiam qui amore futurorum tenetur , nec rebus praesentibus adversis animum demittet, nec secundis efferet , sed utrasque praetercurret tanquam qui viam ingreditur. Gocirca jubemur etiam diiseere in Oratione : Adveniat Regnum tuum, ut illius diei desiderium 8c cupiditatem animo nostro versantes Scipium prae oculis habentes, ne videamus quidem praesentia. Si enim Iudaei Hierosolymam desiderantes, etiam postquam liberati sunt, deflent praeterita ; quaenam da-hitur nobis venia, quaenam relinquetur de sensio, si non supernae Hierusalem teneamur vehementi desiderio Z Uide ergo quomodo hi quoque lamentantur , quod cum illis versentur et dicentes, cum tabernaculis Cedar, 1ntilium incola fuit anima mea a Hic en inhnon solum deflentquhil in aliena habitent, sed etiam cum Barbaris versentur. Neque enina haec vita est eo tantum laboriosa , quUd pli rimam habet vanitatem & curas importunas, sed quod etiam multus sit malorum proventus. a Nihil est autem gravius Sc molestius, quam quae est cum hujusmodi hominibus congressio. Est Barbarorum, cum iis in quos imperium obtinuerunt, instar ferarum agere;. ut qui tuguriis & tentoriis utantur, Sc ad immanitatem ferarum snt redacti : sed his multo sunt este raciores, raptores, aYari' qui impu-

360쪽

L1BER TERTIus. 27ydice, ac libidinose & in deliciis vitam transigunt. Multum incola fuit anima mea ; non multum propter multitudinem, sed propter reis rum difficultatem. Etsi enim sit exiguum, vita detur eise multum iis qui affiguntur. Nonnulli

e vulgo, pusilli & abjecti animi, qui etsi per multos annos vixerint, eos paucos esse dicunt. Quibus, quid esse potesta ratione alienius 8 quid vero crassius iis, qui coelo proposito, Sciis bonis quae sunt in coelis, quae nec oculus vidit, nec auris audietit, ore hiante umbras stupent, nee volunt vitae praesentis Euripum trajicere , in

perpetuis fluctibus, tempestatibus A naufragiis Volutati ξa O via quae tantos decipis, de propriis tantos seduxisti, tantos excoecasti l Quae dum iu

gis, nihil es: dum videris umbra es, dum exaltas fumus es. Dulcis es stultis, amara sapientibus, qui te amat, non te cognoscit, qui te contemnunt, ipsi te intelligunt. Vae qui tibi credunt i Beati qui te contemnunt i vera non es Vita, quam tu ostendis. Aliis ostendis te longam , ut perdas in finem, ut faciant quod volunt aliis brevem, ut dum poenitere volunt, non permittas. Sic est vita nostra, quasi homo in domo aliena, nesciens qua hora vel die Dominus domus dicat: vade foras, quia non est tua domus in qua es. O saeculum vanum i quid nobis tanta promittis, dum decipis tb Erravi fateor, stetit ovis perdita,S incolatus 11 6 meus