Pia desideria : tribus libris comprehensa

발행: 1657년

분량: 447페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

1 6 Sus PIRIA. meus prolongatus es; atque procul proiectus sum a facie Dei mei, in hanc exilii coecitatem, ubi expulsus a Paradisi gaudiis, deploro quotidie mecum super miserias captivitatjs meae, lugubre carmen, ingentesque lamentationes, dum recordor tui, mater Hierusalena, dum stant pedes mei in atriis tuis sancta Sc decora Sion la Heu quassa no ro CHRisTE rei, vis concidit IHeu quas procedas excitat corpus mihisHeu quam incolatus se meas Io h extulit tomnino rerum sum faturpraesentium, census, inopia, gaudii, molesiae,

Sama, decoris, hosium, chari grego. h Infelices quorum vita est in exilio, vita iupericulo, finis in dubio, nesciens finem nostrum, quia omnia, in futurum reservantur incerta. Adhuc in Pelagi fluctibus versamur suspirantes ad te, portum maris. O patria nostrat patria securat a longE te videmus , ab hoc mari te salutamus, ab hac valle ad te suspiramus, Ecnitimur cum lacrymis, si quomodo ad te per

veniamus.

e Sed quaa dum sumus in corpores, peregrina

Mur a te Domine,non habemus het ivitatem -- nentem, sed futaram in irimus; nos ter autem unicipatus in coelis est. Ideo duce gratia tua, ingredior.in cubile cordis mei: & canto tibi armatoria, ReX meus, Deira meUS , g ens inenarrabiles gentitus, in loco peregrinationis

Me :, ubi cantabile subisuri facta iustis m

tiones

364쪽

LIBER TERTIus. 277tiones t . Et recordans Hierusalem, extendo in eam, sensum cordis; Hierusalem patriam meam, Hierusalem matrem meam; teque super eam regnatorem, illustratorem, patrem, tuto ree, patronum, rectorem, pastorem, castas Scfortes delicias, solidum gaudium Sc omnia bona, ineffabilia simul omnia, quia unum summum

verum bonum,

a gaudium se per gaudium, vincens omne gaudium, extra quod non est gaudium. Quando intrabo in te, ut videam Deum meum, qui habitat in te Z Ibo illuc, S uisonem hanc grandem. Quid est, quod me detinet rHeu me quia incolatus meus prolonga us es si Heu me quamdiu dicetur mihi; tibi es Deus tuus' Quamdiu dicetur mihi: expecta, reexpecta S nunc, qua est expectatio mea ' nonne Deus

meus' Salvatorem expectamus Dominum n srum Issu Μ CARis Tu Μ, qui reformabit corpus hcimilitatis no stra conriuratum Corpori claritatis sua. Expectamus Dominum quando revertatur-nuptiis , ut indicas nos ad suas u tias.

Inselidi ego homo, quis me liberabit de

corpore mortis hujus ἶ -Roman. 7. IX elixi ubi nune bona tot, qua perdita A plaust,

Stafrustra, an is non revocanda meo r

365쪽

cebit: Amissa cruciant dam memorantur OpG. Utilius veteris fortunae nescius esseta. Cum mala fors fato deteriore premit. Passim hominu atyra es, decepti nox areniti, otultitiae solus scilicet isie reus. dit; Adam, Adam implex, Adam, Adam uxorius a Pluribus, aut totidem vapulat Evaprobris. Non ego sc: sed, s gemitus nil edere vocem, Pars,fateor; mundi in crimine, magna fui. Te quoque, cui primos udium damnare parenteae, Peccati memorem convenit esse tui. Cum vita S mortis non felix alea jacta est, GEUor proavi dilapidantis eras. Credite poseritas, Adam vos estis N Eva, Et vestra pomum corripuere manus. Hinc nudi, gens pesiicea dignissina eona, Et pudor ει dolor, S Numinis ira sumus. Non auerar acceptae tot publica vulnera cladis, Materie; elegissum satis apta meis. . Ordior a cunis, his mecum lacryma nata est, me docuit sita syllaba prima, queri. Meos erat Majus, men sis gratisφmus orbi, Sed, meas reputem fata, December erat.

Septima lux ibat, qua st supremafuisset,

In cineres isset muta querela meos. Cum tandem post luctam uteri horribilesque ulu latus ῆProgenies cerva parturientis eram. G,

O Mater, scio, tune Mater, nova facta Rebecca Tunc seras subiit virginitatis amor.

366쪽

LIBER TERTIus. 279 Diriguit nutrix, pasiens pater ora retors Et cuna in laevum procubuere latus. Horror S horror erat, vox omnibus, omnibus

una,

Heu puer, heu quantis gignitur isse malis lAtra dies, AEgyptiaca dignib ima nycte;

Uud deme, ιicuit dicere; Natus homo est. Atra ditis neque te Titan, neque Cynthia norit, Nec sata qui Coeli tempora, Ianus agit. Isia dies, abeat Grajas orsura Kalendas, Glius eam cupiat mensis habere suam. Si redeat, redeat piceis frontem obsta nimbis, Et gelidum densa grandine tunsa caput. Tum tonitru S fulmenonesto adverberet igne,

Et sibi chostem noverit esse Deum. Sentio jam, quo fatidiciplorastis amici :Mentitur vitae, clepsydra nuda mea.

Tanti erat hae soboles, lacrymis assuevimus in ,

Inde oculos raro deseruere meos.

Namposquam posita est praetexta, nuce A, tr chus se Et busia ad patrios et in a facta lares; Tunc ego, quae melius nescirem, discere coepi; Primus erat sortem plangere posse, dolo. Et vix pti se datam es, saepe obluctatafuit mens, Natura impatiens subpede feret apremi. Surgeresaph adnixa , subque irrumpere Coelo, Nec poterat pigra tolgere corpus humo. Tum vibrans, oculos tristi valde imbre natantes, Absuperil dixit, coaetera setus erant

367쪽

sus PIRIA.

Sic poto Rex fremuit, dum crescere cornua sensbos ex homine est, de bose factus homo. O Deus, Osuperi, sapientia vincituri θ quis, Qui me mortali corpore foliat; erit ZO quis erit Z nostris qui cantet in auribus, isti

Quod voveo toties, ilicet, o quis erit 'Iste, necaturum mihi mergat in iti errum,Poeula Thessalico misceat aliefavo. Nec liquido pil bo, nec asaro terreor unco, Mors misera quavis conditione placet. AEratos gemitu doceam mugire juvencos; supposto quamvis excrucianda rogo. Aut etiata jubear quanquam pudor ista et ointere

Inter III seos exululare Ivos. O Deus, o j eri,patientia vincisuri δ quis Qui me mortali corpore solvat, erit 'Pance Deus, ne crudelem vox impia jactet, In furim quando praecipitata rati. His prope barbaries poterit clementia dici, Ad poenas seniat si stupefacta meas.

Co ora corporibus conjunxit mortua vivis

Ilici hominem quem vix dicere fama potest. Mei vivum cruciat magis hocferale) eadaper; Nec, qua disdiu iniat hora, venit.

I elix ego homo I quis me liberabit de eo pore mortis hujus 8 Ad Roman . .

odo vivit anima operta mortis invo-

368쪽

L1BTR TER Trus. 23 Ia Corpori quonam modo conjimctus sim,

haud equidem scio ; quoque patio simul de

I lago Dei sim Sc cum coeno voluter ; quod di cum pulchra valetudine est, bello me lacesiasti ; dc ςum bello premitur, miniore me aia ficit: quod , ut conservum amo, di ut inimicum odi atque adversor; quod & ut vinculum gio Sc ut cohaeres vereor: si debilitare illudia conficere studeo, jam non habeo quo socioti opitulatore ad res praeclarissimas utar ; siueontra, ut cum iocio dc adjutore mitiua agam, nulla j m ratio occurrit, qua rebellantis impetum fugiam, atque a Deo non eXcidam, comis pedibus degravatus, vel in terram detrahentibus vel in ea desinentibus. Hostis est blandus deplacidus, insidiosus amicus. O miram conjunisitionem Sc alienationem l Quod metuo, ampletior ; quod aino pertimesco. Antequam bellum gesserim, in gratiam redeo ; antequam pace fruar, ab eo diffidem

, Cur carnis laqueis tu me, Pater, implisi si 'Cur vita miserae, cur caenosoque barathro Zc Ecce corpus quod corrumpitur, aggravae rimam. Vitam ergo habet anima in corpore corruptibili. Qualem vitam Z onera patitur, pondera sustinet. Ad ipsum Deum cogitandum sicut dignum est, ab homine cogitari Deu in quanta impediunt veluti interpullantia de ne cessitate corruptionis humanae Z Quanta revocant Z quanta a sublimi intentione detorquent Za Melana. Orat. Ic. b Maiane. carM. ad

369쪽

s a S u s p I R I A. quentῖ quanta interpellant Z quae turba phast-tasmatum Z qui populi sugeteitionum Z ΓJamI

qui non aegrotat in hac vitat quis non longum languorem trahit Z Nasci hic in corpore moris tali, incipere aegrotare est. Quotidianis medii. ea mentis fulciuntur indigentiae nostrae. Quo tidiana medicamenta sunt refectiones omnium indigentiarum, Fames, nonne te occideret, nisi medicamentum apponeres Z Sitis,nonne te perimeret, nisi Cam trabibendo non penitus extinis

gueres, sed differres Θ reditura est enim sitis

paullulum temperata. Temperamus ergo istis fomeneis aerumnam aegritudinis nostrae. Stando lassatus eras, sedendo reficeris: ipsum sedere medicina est lamitudinis. In illa medicina rursus laharis, diu sedere non poteris. Quicquid est, ubi fatigationi succurritur, alia latigatio inchoatur. a Quod melius ostendimus; si prius carnas, di post, pondera mentis exprimamus, ut enim taceamus hoc, quod dolores tolerat, quod febribus anhelat, sua quadam aegritudine constringitur. ipsa haec corporis nostri, quae salus vocatur , aegritudo est. Nam otio tabescit, opere deficit : inedia deficiens, cibo reficitur ut subsistat ; refectione lassescens, abstinentia relevatur , ut vigeat ; aqua perfunditur, ne arescat ; linteis tergitur, ne ipsa nimis perfusione lique fiat ; labore vegetatur, ne quiete

torpeat ; quiete refovetur, ne laboris exercitatione succumbat, fatigatur vigiliis, somno

a Greg. cap. 22. in c.,Iολ

370쪽

L 1 AER T E R et I u s. et I reparatur; oppressa somno, vigiliis excutitur, ne sua pejus quiete lassetur ; vestibus tegitur,

ne frigoris adversitate penetretur; quaesito calore deficiens, aurarum flatu refovetur; cumque inde molestias invenit, unde vitare molestias quaesivit, male sauciata ut ita dixeri m)de ipso suo medicamine languescit. Remotis ergo febribus, cessantibusque doloribus, ipsa nostra salus aegritudo est, cui curandi necessitas nunquam deest. Quot enim solatia ad vivendi usum quaerimus, quasi tot aegritudini nostrae medicamentis obviamus. Sed ipsum quoisque medicamen, in vulnus vertitur, quia ex

qui suo remedio paulo diutius inhaerentes, ex eo gravius deficimus, quod provide ad refectionem paramus. Ipsa quoque mens nostra, a se creti interioris securo gaudio exclusa, modo spe decipitur, modo pavore vexatur, modo dolore dejicitur,modo falsa hilaritate relevatur ; transiistoria pertinaciter diligit, eorumque amissione incestanter atteritur, quia & in celsanter, cursa

rapiente, permutatur.

a Habes, o anima mea inimicum domestitacum, hostem amicum , adversarium propinquum, qui tibi malum pro bono reddidit, Scsub specie amicitiae crudelior existens inimicus, his omnibus aliis infinitis bonis te privavit i Hic hostis, salva tua reverentia) elearo infelix dc misera, multum tamen tibi dulcis Sc dilecta. Hanc cum pavisti, inimicum pessimum contra te erexisti. Hanc cum honorasti', a Bonav. c. I. foliisq.

SEARCH

MENU NAVIGATION