장음표시 사용
21쪽
I6 me iure gentium, coronaudi Reges Romanorum a tritio huius risue usia temporu intercapedine delitum, fuitpriae Notino. V. Agemus cum homine breviter igitur notetur: intestimonium ejus, quod de Primatu Coloniensi ab initio
Impeii SEMPER HUC VSQUE , SINE ULLA TEMPORIS INTERCAPEDINE continuatina Desens ore
adseritur, adferri neminem qui si junio Ruperio uitiensi. Atqui hic vixit aetate Henrici V circa annum cIa cx. Ex quo tempore huc usque fluxerunt integri quadringenti quadraginta sex anni. Ex tanto temporis intervallo nihil omnino pro Coloniensi Prinni auia semper hucusque ne ulta tensoris isterea, capedine continuato, producere potuit Defensor, certe nihil produxit)ktamen tam confidenter ausus fuit perpetuitatem illius Primatus Desensor ille assere te. Miror si his revocatis ad ani. iuum, Defensor non erubescat, nisi frontem habeat plane essron. tem. Esto scilicet bone vir. Probaveris, Primatum Coloniensi competijsse ad seculum usque duodecimum qua fronte idem asseris de omni aevo secuto, destitutus plane omni testimonio VI. Notetur secundo insignis, si non stupor saltim incogi tantia Defensoris, ausi inter Primatus se ii Coloniensis autores numerare Leonem nonum,&tamen non dubitantis ipsius Grigori VII Papae verbis uti, quibus ille significat, Papam Leonem Trevirensi Ecclesiae studuisse contra honorem Coloniensis Ecclesie, imo, ut ipse accipit Defensor nec eni in sic interpretanda illa dixerim revirenni Primatum deferre. VII. Notetur tertio, non verecundatum Defensorem pag. I in margine jactare, quasi Primatus ille Coloniensis jam so-ruerit seculo octavor tamen in eadem margine initium ejus collocare in annum i , nec in ipso libri textu quidquam memorare quod contigerit ante annum 8o O. h. e. ante seculum
IIX Jam vero quam inepte probat De sensor seculo nono decimo dc undecimo, Primatuna penes Coloniensem fuisse Ex
22쪽
empli causa. Ottone Magno Caesare deculo ad sactum
stendit ex eo, quod Bruno Ottonis frater regnum Lotharingi arrexerit&Germaniam abse lite fratre, quod item a Whikindo&Rogerio dictus ille sitsummus Pontifexo antistes Quasi talia
momentanea personalia munera probent ipsius me Sed is alicujus dignitatem,&quidem perpetuam ac constant cm titulus etiamsummi Pontificis ea aetate non fuerit attributus ferme cuivis honoratior Episcopo IX Similiter tu probetur, seculo undecimo Primatum illum Coloniensem fuiste agnitum,Primum & potissJimum adsertur argumentum ex eo, quod ab Henrico III Caesa se Hermannus Coloniensis in nonnullis actibus fuerit Moguntino praela tus Tanquam si Episcopus quis aulae gratia valeat, id signo sit, ipsamin et Episcopi Sedem piareminere. Nemo prosecto veterum dixit, Hermannum obirimatum edis suae Henrico III Caesari prae Moguntino placuisse Lambertus Schasne burgen sis scribit illud factum propter claritatem generis. Et eo erat
Ottonis Ili Caesaris sorore genitus, longe proinde nobilior Luit-poldo Moguntino Alterum argumentum capitur ex privilegio quodam a Leone Icconcesta: quod tamen Coloni ,ses hyperas pistae, etsi saepius moniti, non fuerunt ausi publicare, in quo simul altum est de Primatu silentium. Tertium accipitur testimonio Adam Breniensis qui de augmento Primatus M tu sit ocurru c. I et historiae. Verum nec ille de Primatu habet verbulum ullum. De quo autem ille augmento loquatur, patete Verbis Adami. quae, quoniam ita placuit Defensori , integra non
mutila adducemus Coonte inquit Adamus , de Ania ne
verba faciens quem amaritiae notabant omnia quae vel vel in Curia potuit corradere,in ornamento suae posuit Ecclest . quamisimpriis magna esset ita maximam fecit ut comparationem evaserit θ-mnium quae in Regno sunt Ecesesarum. De augmehit itaque divitia rum locutus est Adamus, non de incremento Primatus creatio
loco adducuntur verba quaedam Gregorij II Summi Ponti si
23쪽
tum temporis praepolluerit alijs Coloniensis, at de Sed is ipsius,met Primatu ne quidem unico verbulo quidquam indicatur. Postr badferuntur Muperti Tuitiensis monachi, tantum non in ipsa Agripprina viventis, verba quaedam de Primatu Coloniens. At non affirmat ille Prima tui si hoc frui&gaudere Coloniensem; sed quem olim obtriauerit propterea quia S. Crescens Pauli discipulus non tant tim Moguntiae sed etiam Coloniae praedicaverit Evangelium. Quod nihil facit ad Primatum quo dei tunc sermo Taedet inquirere in ea quibus voluit Defensor probare Primatus Coloniens vestigia persecutum nonum Perie enim concidunt.
I. Conqueritur Defensor, Alterum memirum Y ratiorima Conringio obcur propositam. Sed injuriam feri V.C. ostendit Astertio ipsa. II. Rationem deinde Conring janam Syllogismo includens, hane quidem propositionem : isolus cingontis annis imi regno omnes coronationes extra dioecesia Coloniensem peregit, is halet, ue extra dioecesin Coloniensem scit )corona H innittit, si limitetur; qui nomine suo non medito vel aUente coronatore ordinario. At inepta est limitatio illa de coronatore oriunar o.Quaestio enim est, quis sit coronator Oidinarius Atra dioecesini loniensem λ Moguntina Sedes id sibi tribuit, alium or rium coronatorem non agnoscit inepte quoque in limitatione petitur addi non impedito vel alsente coronatore. Sufficit si coronatio fuerit facta nomine proprio. Haec scit propositio est clarissimae veritatis: visuque sue prostri nominester octingentos annos omnes corona, Dones extra oecesi Coloniensem peregit icti m es extra
Tali propositione Majore usus est Conrin ius. Nec alio sensu o mnia sua voluit accepta. Vt Minor Possit eue,volente Contangio:
24쪽
coronationes extra disces Coloniensem peregit. Probavit etiam hanc Minorem Conringius adduetis in medium omnibus coronationibus extra dioecesin illam Coloniensem institutis: provocavitque adunanimem historiae consensum, quo constet, nunquam a Coloniense Regiam coronationem extra dioecesin esse factam. Vt vero haec Conringiana redderet irrita Desen lor laboravit quidem sed omni praesidio a commentis mutuato aut me iis ineptijs. III. Non potuit scit. vel unum exemplum producere sacta a Coloniente coronationis Regiae extra dioecesin: confugit igitur ad colonationem Elisabethae Reginae quam solus nomine jure suo Norinbergae insti ruerit Alprimum de Regis non de Reginae coronatione quaestio est. Ipse Stre illa agius pag. 66 ait: Ad iros nos respicimus non ad Mini. Secundo factam illam coronationem nomine Coloniensis, debuisset probari, non nude asseri, cum hoc constanter a Moguntinis ut 5 a Conritagio suerit negatum, Tertio Praesumptio certe facit pro Moguntino in
silentio monumentorum quia si ilicet omnes coronationes regias ipsas Moguntinus extra dioecesin nomine proprio institue rit,&nunquam fuerit passus illas a Coloniense institui Quae adduntur a Desensbre longe adhuc sunt ineptiora& fabulosiora.
IV. Primum est Ante stionem Magnum qui gram plures Reges Roma rorum esse coronatos. Quasi hoc ad rem faciat cum quaeratur, quis coronaverit Reges extra dioecesin Coloniensem.
Sed&, qui illi sunt plum Reges Non nisi duo scilicet ibi, reliqui omnes alibi coronati sunt. V. Secundum est Arnolphnm, Ludovicum Conratiam primum a Moguntino unis, nultam veterum dixisse potuisse eos etiam Colo mensem extra suam oecor , Ludovisum anno sos tui ranicum degeret, consecrare. Dixerit vero id diserthnemo. Dixerunt tamen coronatos illos esse in Germania Transrhenana, qui
dena alios Francos urti ad Maeniam, alios Forchei misti Z in dioe
25쪽
ees tunc Moguntina. Qui vero tum istis in locis Coloniensis
potuerit coronare Zquium tamen canones vetent consecrationes
extra dioecesin seri , Coloniensi non per constitutionem aliquam Caroli Magni, non per aliquam Bullam Sedis Apostolicae, jus novum fuerit concessum quod prolixe astructum est cum alibi tum nuper in Examine Argunaetati primi di secundiColon, ensis. An Ludovicum potuerit Coloniensis consecrare Agur rani necne, nihil ad lena facit. Debui se probari,consecrationem illam esse factam. Sed & probaverat Conringius ex Reginone,
Ludovicum annoso Torchenii coronatum, S regi, ornamentu ια-
datum in Iastigio Regis suisse bustimatum. Vl. Tertio satetur quidelm,Henricum a Willegis Moguntia coronatum, sed violato tire Ciaonien , ideoque eam coronatic nem, ut vitio factam, esse qui rani renovatam. At vero Coloniensem isthac aetate fuisse conquestum de jure suo coronandi per villigi sum violato, nemo memoravit.' debuisset autem conqueri ex sententia Defensoris Renovatam porro fuisse colouarti nemAPi rori, merum est commentu Vrserat vero jam Conringjus: et si ponas, factam illam renovationem tamen et jam ita liquere, coronationem quae extra dioecesia Coloniense non stituitur non
fuisse Coloniensis sed Moguntini juris. VII. Fabulosum porro est commentitium illud eliana,
quod quarto loco causatur Defensor extor se Contaniam Secundum Coloniensis consensum ut Mogantiae coronaretur, ea lege at singusta Colonia coronaretur. Nemo scit piorum Veteriam verbulo
tangit, vel extorsi em, ves talem aliquam legem. Nihil horum habet is p ; tamen non verecundatur Defensor cum suis asseclis alibi ad Vipponem fronte inti epida provocare. Fabulo sum quoque est illud Defensoris de Rudoli lai Suevi coronatione illam tanquam vitio fictam Gennio suspendisse Gregorium vii idque docere Baronium. Id verum, illam coronationem. mis saeriam corona Caesarea,tiiennio post probasse Gregorium Se rtimum sat hanc vitu accusass &quidem sol te, qu cu Mogun
26쪽
tiae non debo erit institui a Moguntino, salsissimum est. Imo
vero probavit illam Gregorius vii,Coloniensis juris coronandi nulla omnino mentione II X. Similiter commentum est quinque ultimas Caesarum coronationes Germanicas nomine Cotoniens sedis esse peractas. Commenti est, Caesares Septemviros cavisse Coloniensi de jure coronandi extra etiam suam dioecestnisi Aurea Buri salvo niam suro. is non miretur frontem De feniris talia commenta jact a- re in publicum ausi. pene in conspectu Caesaris,Electorum,&onanium Imperi Ordua una
I. Coloniensi tantum competere ius intra suam dioecetim consecrandi quatuor leti indico Conringrum prHare, ait Defensor Conmngius autem in Iterata Asiertionis editione primum eos in id irobavit, deinde se rationibus ostendit ipso me Colonienses antehac in eadem sententia fuisse. Rationes vero illae num sint levi mane cine, permittit judicandum omnibus, qui alant udicio ab amore aut odijs non impedito. ροτι se majeste responsiones Defensoris, ipsa res docet. In eo quod duo ultina argumenta Conringi an secundae editionis plane dili mulaverit, ostendit sane De sensor animum a veri recti ibdagatione alienum. Perinde atque in eo, quod recitans summam quatuor priorum Conringi argumentorum icta Rupertini privilegi mentione, non dubitaverit in margine scribere.
et privilegi potest Colonis is lique coro re ipsi conscientiae uae vim facit probe conscius scilicet. Ruperrino saltim prili legio talem potestatem Coloniensi Sed datam non esse. Sophillam porro quoque sese demonstrat, dum ita obscure ad rationes
Conringianas responde ut nemo facile sensum ejus ast quatur. Paucis tamen omnia examinabimus. Pleraq; lam in aeter Dis ratibne adversus tera orem in larum sunt percurata.
II igitur ad Primum argumentum Contangianum respondens Defensor non audet negare, historicos antiquos, nar-
27쪽
rantes illas quae a Coloniens de iure coronandi sunt Hotae smdi Moguntinae controversiae, non alium a Coloniensi praetex' tum usurpatum memorasse, quam a dioecesios jure petitum; causatur tantum Scha De&Ce6em tamen addere, privilegium Colonis i vindicatum se , nam pri Iegio ante Leonis Non ostinuis. At Vero de aliquo per Leonem I impetrato privilegio nihil habet chas neburgensis. Facile etiam apparet, Lambertum Z Lvilegi voce non tabulas scriptas, sed nil nisi praerogativam intelligere: quae est vulgaris vocis privilegi acceptio. V vero Lambertus voluerit Leonis aliquod privilegium memorare. hoc tamen utique satis indicavit causas, quare Hermanno Coloniensi se facultas coronandi Aquis grani tunc data, non fuisse nisi duas , nempe claritatem gener qua uiti oldo Moguntino ille praecellebat, jus marcesanum. Et vero ipsi in illud Leonis IX privilegium ad solam dioecesin Coloniensem rest laxisse omnem Colon ensi datam coronandi potestatem , ex ipsis Coloniensi bus liquido nuper ostensum est in Examine Argumentorum o loniensium sectione secunda. Illa quidem igitur Defensoris causatio, qua credit vim arguntenti primi Conringiani sese essu-gere posse, inanis estvi vere ovissima. III. Moguntinum Mitto magni coronatione uinultam suum neque primatum praetendere ausum , nullo argumento fultus addit Defensor. Nec ad rem nostram hanc facit, quid tum praetenderit Mosunt inus Satis est novisse, Coloniensem nihil tum pr'tendisse praeter jus dioeces eos suae. Posterius vero clarissime patet ex x itikindo paulo obscurius quidem, ut tamen necit possit latere nobis. Remeande indicavit Diuamarus lib. sub initium hisce verbis: Duc Ottonem scit. ii Ierius Quuti cara cathedm , cumiceina H fradi δε- Sed Co=Μie sarchqr uia inco- ioecesi hoc fuit, Dauxilio Trevirensis lene ι-xit idque Aquit grani Vbi herentur notari illa Oguntivae cura catheaerae identur enim significare, Hildebertum in hac co-
28쪽
IV. Equ ineptum est quod item adjicit Defensori I, 4L
tera causa, guata nimirum Henrico III Caesa ie prori cecidit Moguntinira, nec austi deinceps est Colonienilitem intendere. Ceciderit enim. Cecidi lucro non nisi quod quis grani praevaleret jus dioeces anum Coloniense. Quod vero de Aquis granensi coronationes nam de sola illa fuit semper controversi, imposterum Colouiens haliti litem num intenderit erica quae semel in eam, Henrici IlI Caesaris cura, facta erat a Luiti oldo Archi episcopo consensio. V. Ad secundum argumentum Conringianum respondens Defensor, vix tangit quidem ejus vim. Potest illud huic Syllogismo includi cui unque per octingentos annos, eo sape infinitis Imperi turtis
invitati , ne quidem tentarunt extra dioeces m suam coronare. iEI non aluerunt persuasum jus coronandi extra haeces stia
At Colonienses Archiepiscopi per octingent. annos , etsi i nitis
Imperi turtu invitati, ne quidem tentarunt extra uece suam coronare. Ergo.
Quod ad Majorem faciat nihil adfertur a Defensore. Ad Minorem quadan tenus facit illud : id opus erat Coloniensem tentate extra suam dioecesi , qui ex oscio vi halet solis ubique ons crandi boluit enim ne gravi caussa Carolinamigem infringere. At, bone Desensor, jam monuerat Conringius per tot secula saepissime gravissimas fuisse causas, quare coronationes extra di Ce cessit iustituerentur quemadmodum opto fuit jam integro se culo illud uti fieret. Certe causas defuisse nemo dixe iit,nisi re, rum veterum Imperi imperitus. VI. Ad Tertium argumentum Conringi anum nihil potuit nis per commentum adierre Defensor, quo ostenderet Colonienses unqua fuisse conquestos velut de injuria sibi facta quod Noguntinus extra dioecesi Coloniensem instituisset coron
tionem antequam quidem fuit I udo creditum, non nisi Aquis
29쪽
grani rite coronationes institui. Adducit enim ille quidem Sanctum Heribertum ksuccessorem illius,quasi conquestos de coronatione Moguntino peracta sed jam tum diximus sabulo
se haec esse, contra fidem omianam veterum monumento. rum efficta. Imo vero praesente habiti Coloniense nec reclamante. Conradum Secundum a Moguntino coronatum esse, ex ipsoc nstat ii pone ut nihil si falsus eo quod subjungit Defensor, nou esse usium veteremscriptorem id ut festetur. VII. Quarti etiam argumenti Conringiani vim Defensor vel non assecutus est, vel sciens volensque iterum dissimulavit.
Posset illud hoc syllogismo includi:
qui unque privilegio indulgeri sibi fecerunt facultatem corouan. dici sua diaecesi extra qui ranum , is non cre Iderunt, sibi jam tum competere in coronandi tibivo locorum, etiam extra dioecesim ipsam At Colonienses Archie'scopi post Auream Bulgaim Carolinum Iecsrunt fili per Rupertum Casarem in/fulgeri facultatem cor nais i tu sua dioecesi extra qui granum. Ergo Colonienses Archiepiscopi post Auream Busiam Carolinam non
crediderunt ibi amitum competere ius coronandi ubivis loco rum etiam extra dioece .
IIX. Quae a Defensore adducuntur,nec ad Maiorem nec ad Minorem atque adeo ad rem omnino nihil faciunt. Videtur ita loqui, quasi Conringius praecipue uti ercisae, fra demum Ru- pertinum rivilegium impetratum, idque dedisse potestatem ubivis coronandi Mirabitur sive ruditatem sive σοφιQκη D sensoris quisquis responsionem cum Conringiano illo argu mento contenderit. Prodit vero & in eo suam ruditarem idem Desensor, quod non observaverit vitium a typographo commissum in nomine Mamerant. Addi, inquit)auctior editio Mameranum Cum tamen Nicolaum Mameranum non temere ignoret qui rerum Caroli paulo studiositor est indagator. Prae. te vero Mameranum alij quoque aetate illa a sola dioeces crediderunt
30쪽
diderunt esse ius coronandi, quod Coloniens Aqui 'rani competit. Dabo nunc unum omni exceptione P ajorem, & Germanicarum reruta longe periti simi uin, Albertum Crant Zlum lib. 8 Saxon cap. I. Verba ejus sunt tu rei huic Michar. do conradus Archiepi copias per ea tempera Coiomen is qui per δε- Euhn syci graηum de mor coroηazit. Modi 2 to operae ab antiquo ranquam is sua provincia apud D. X olum primum permittis r. a- Iur hoc nemoriae magni Imperatoris, qui ibi creber niansit, li)ue tumulatus tutam expectat odissimam. IX. Quae sub finem a Defensole annectitur clii S itrox Contingi accusatio, itidem vix dixeris cuinam sit vitio tribuen. da. Fraudas nempe insit naulatur Conringius,&tan quom egregie Lectorem l ceperit promittens prolaturum D, Colonis em tis coron HIola o Mel vine alere, extiterati conce pone Mogunt vi, vassistam vero verbo iisdicazerit quando sit Colourens jacta ea colico oc ritu consuetu o carpta. Hoc prosecto cui morbo adscripse is incertum est cum utique Conringius inimia hoc negotio candide atque aperte egerit, trigine ni rei indicaverit. Nempe primo omni uir in jus illud Coloniense coHeu J Luit; oldum Moguntinum etsi vix largie ille consenserit, icct e Lani bello Schii ne burgensi ex eo vero consensisse&secutos Arcta episcopos Mogutui nos. atque ita ex diuturno consens in hinc nata consuetudine a m illud Coloniense jus esse roboratum.
I. Antequam ad castigationem eorum, quae Quaestione VII a Defenso te sunt disputata, aggrediamur, praemonendum est, illa omnia quae sectione lV4 V a Conringio atque adeo a Defensore Quaestionibus oppositis Septima Octava bona di- putantur, ad causam S. Sed is Moguntinae quae ipsi est cum Coloniensi, nihil pertinere. Aquit grani enim soli Coloniensi, hodie quindem coni petere coronandi sus, ultro concedit Eminentissima us Moguminus Elector. Jure an injuria, aut quo praetex- tu,qua