장음표시 사용
101쪽
riensi . Interim vero Capitulum S. Petri , innixum immemorabili eonis suetudine, seu quasi possessione, concedendi litteras dimissoriales personis intra suae Abbatiae limites commorantibus , ne hae possessione exturbaretur, pendente adhuc controversia super Abbatiae separatione , easdem litis teras concedere non dubitabat p ad , contradicente Episcopo Bricti noriens, ac jure meritoque contendente, immemorabilem possessionem , ut pote a Concilio Tridentino infractam , viribusque destitutam , non suffragari Capitulo , etiamsi territorium separatum evinceret , ad ejus instantiam , die Decembris 17i8. suit in sacra Congregatione Concilii disceptatum: , etiamsi consaret de territorio separato, post Capitulum S. Petri concedere dimissorias e & die a I. Ianuarii III P. unanimi omnium suffragio , responsum fuit Negariis rom. I. Thesaur. Resotat. pag. I . oe is . XVI. Nihilominus tamen non desunt etiam nune Abbates tertiae speciei , hac peculiari praefulgentes praerogativa , ut suis subditis litteras diis mitarias ad Ordines nedum minores , ted etiam sacros suscipiendos ela
siri valeant , & re ipsa elargiantur , ita ut nulli Episcopo itis sit , sine
ipsorum litteris, eorumdem subditos ordinare: at haec praerogativa non est annexa qualitati Nullius , neque profluit ex territorio persecte separato , sed unice derivatur ex speciali privilegio, post Tridentinum obtento, quo Sedes Apostolica nonnullos cumulavit Abbates. Ejusmodi priυilegio ab Utabano VIII. auctus est Abbas Nonantulanus, ita emudem Pontificem consulenis te sacra Congregatione Concilii die io. Januarii 1636. cu jusi decretum resertur a Cardinali Petra eis. De. pag. III. Idem indultum assequutus est Abbas Farsensis, uti habetur in memorato Apostolico Brevi, impreta post Syno. dum Farsensem pag. ρ95. Eamdemque potestatem a Syxto U. Abbati Cansnensi, atque a Paulo V. Abbati Cavensi factam narrat Fagnanus in cit. Cap. Significassi, de ossie. rchidiac. num. 23. m 26. Et , ne silentio printereamus praedictam Abbatiam S. Rufilli, Capitulum S. Petri, eui, ex sacrae Conarmationis sententia , denegatam diximus facultatem concedendi litteras dimissoriales personis incolentibus eamdem Abbatiam, sibi perpetuo unitam , id iuris sibi fieri petiit a Sede Apostoli ea; sed, eum adhue
in Rotae Auditorio indecisa penderet controversia super vera separatione
Abbatiae, ejusque territorii a dioecesi Bristinoriensi I Capituli instantia rejecta suit a sacra Congregatione Concilii, ad quam Innocentius XIII. eam
remiserat examinandam: verum, cum postea idem Capitulum causam obtinuerit in Rotae tribunali, sueritque ei adjudicatum territorium omnino seis paratum, suas preces instauravit apud lan. mem. Benedictum XIII votique compos effectum est, per Apostolicum Breve ab eodem Pontifice datum Ceterorum Abbatum, qui eodem iure ab Apostolica Sede sunt post Tridentinum donati, eatalogum extare in Cancellaria Cardinalis Urbis Viearii, testatue Romualdus Honorante in Praxi Secretariae Tribunalis dicti Cardinalie
102쪽
L I B. II. C P. XII. 7s XVII. Hue usque deducta, ni fallimur, sicuti aperte ostendui, Praelatis inferioribus tertiae species non competere de iure facultatem concedendi litatera; dimissorias suis subditis, nisi haec eis ex speciali distincto Apostolico privilmio concessa sit; ita apprime demonstrant, nullum a dicto exemplo inferri posse argumentum adversus ea, quς in superioribus dicta sunt de Prγlato inferiore tertiae speciei, qui Synodum cogere nequit, nisi Apostolico di. stincto privilegio donatus si I duin immo eamdem vigere juris censuram in
utroque casu, cum litterarum inmissocialium, tum Synodi.
De Episcopo Iatino , in euius Diarces Graeci Sacerdotes, o Clarisi degunt.
NEminem latet, quosdam Graeci Ritus homines, non quidem schisma.
ti eos, sed Catholicos, esse, qui in Latinorum Episcoporum Dicece.sbus vivunt, quique ItalγGraeci vocamur; pro quorum regimine summus Pontifex Clemens VIII. tonsultissimam suam promulgavit Instructionem, cui nos deinde non pauca addidimus per Constitutionem nostram, quae estue . Bullarii nostri tom. I. Aliquot hujusmodi Graecorum Coloniae tam in Italia, quam in Insulis ipsi adjiacentibus reperiuntur . Quaerendum igitur occurrit, num Latini Episcopi, qui has Colonias habent in suis Dioecesibus& eum iis Parochos & Sacerdotes Graecos, possint eum his peculiarem Dice.
cesanam Synodum celebrare .. Ut autem hujus quaestionis examini, ea, quς maxime opportuna sunt, praemittamus; quaerendum primo est, quinam sit ejusmodi Graecorum ordinarius, tam in eo quod spectat ad collationem Ordinum, quam in eo quod pertinet ad potestatem jurisdictionis, sive ad re.
II. Laudatus Praedecetar noster Clemens VIII. de optἰmo Italo Graecorum regimine, deque recta eorum disciplina valde solicitus, voluit, in urisbe Roma semper adesse Episcopum Graecum, a quo Italo-Graeci, qui in Latinorum Episcoporum Dioecesibus vivunt , Ordines suscipere deberent, ut in ejusdem Pontificis Constitutione 34. tom. Bullaria videre est. Huiusmodi Episcopus etiam nune in Urbe existit. Verum san. mem. Cle mens XII. qui , antequam ad summum Pontificatum ascenderet , intee Cardinales Collegii Graeci Protectores locum tenuerat, adeoque gravia per se ipsum deprehenderat incommoda , quae ab iisdem Graecis subeunda erant , dum a regionibus valde remotis Romam se conserre debebant , ut
ab Episcopo Graeco ordines reeiperent, cum jam pro iisdem Graecis Coulegium in Oppido S. Benedicti , Ullani nuncupati , Bis nianensis Diceeesis, erexisset, alterius Episcopi Graeci domicilium in eo constituit, eui elisiam facultatem concessit, ut Graecis hominibus, in dioecesibus Latinorum Antistitum degentibus, qui debitis documentis instructi ad ipsum accede .
103쪽
rent, sacrarum ordinationum munera impendere valeret. Quo sane nihil detractum voluit de facultatibus a Clemente VIII. tributis Episeopo Graeco in Urbe constituto, ad quem adhuc Graeci ad ordines promovendi accedere possunt ; sed alterum illum Graecum Episcopum adjecit, ut pauperum Graecorum commoditati consuleret, quibus longum iter ad Urbem usque suscipere, grave nimis accideret. Videatur ejusdem Pontificis Con stitutio , eujus initium Provida Pastoralis , quae etiam in Historia ereactionis memorati Collegii, anno I 737. ab Angelo Zavarrono Neapoli edula, per extensum relata habetur pag. 76. seq. De duobus hisee Graecis Episcopis , altero Romae , in Calabria altero commorante , actum etiam
fuit a nobis ei tata Constitutione nostra s7. f. 7. Sacramento Ordinisnum. I. & praedictorum Decetarum nostrorum Clementis VIII. & os mentis XII. ratio ac providentia, hac etiam in re, pro merito commenis data est.
rior in eo quod ad ordinum collationem attinet ' nunc de eorumdem E
clesiastico ordinario agendum est, pro eo quod pertinet ad jurisdictionem,& animarum curam, universumque eorum regimen & gubernium. In quo, si standum est Canoni eis Constitutionibus, ut certe standum est, Omnia haec ad Episcopum Latinum, in cujus Dioecesi Graeci habitant, pertinere, dicenis dum est. Verum Episcopus Latinum Graecum vicarium habere debet, sibi per omnia dicto audientem, cujus opera tutius atque salubritas eam Gregis sui portionem valeat gubernare : quod ipsum a nobis est quoque demanda. tum in allegata Constitutione 37. h. P. num. 21. IV. Postquam clarissima Bizantii urbs , conjunctis Francorum, Venetorumque armis , expugnata fuit , & Balduinus Flandriae Comes ibidem
Imperator est constitutus, opportunum factu reputatum est, ut Constanti. nopolitanus Patriarcha Latinus crearetur , ad eamque dignitatem Maur
cenus evectus suit , ac ceterae deinde minores Imperii urbes , Regiae civitatis exemplar secutae , Latinos Episcopos habuerunt . Cum igitur, ut cuique facile est intelligere, hujusmodi Episcoporum subditi magna ex parate Graeci essent , ut istorum regimini eonsuleretur , in Concilio Generali Lateranensi IV. quod sub Innocentio III. celebratum fuit , decretum est, non quidem in una eademque urbe geminos Episcopos esse debere , alte. rum Graecum, & alterum Latinum, quod monstri s mile reputatum fuit; verum ut Epit opus Latinus Graecum Suffraganeum seu Uicarium retin ret, qui ex illius priscripto omnia ageret: Sed , se propter praedictas eas Da, quς ad Gries Linguae imperitiam reseruntur, urgens necessias postulari veris, Pontifex loci Carbolicum Praesulem Nationibus silis conformem provida deliberatione consiluae sibi mear;um in praedictis, qui ei per omnia si obediens σ sufectus: cum paulo prius repudiatum fuisset id, quod de dum bus Episcopis, altero Latino, & altero Graeco, proponi coeperat: Proh hemug autem omnino , ne una eademque Cicitas , sive marcesis , divissos
104쪽
Ponti res babeat , tamquam unum corpus diversa capita, quasi monserum. V. Haee Coneilii Lateranensis verba relata habentur in Cap. Quoniam ,
de inuis Iudicis ordinaris . Cui quidem Canonicae dispositioni nos inhae.
rentes , cum Pontificatus nostri tempore , anno 1 cilicet I 746. a Varadi. nensi Episcopo instantius actum esset , ut sibi concederetur Episcopus auxiliaris Graeci Ritus, propterea quod Dioecesim haberet Graecis resertam, quorum linguam ipse ignorabat ' audito prius hae de re Metropolitano locensi Archiepiscopo , acceptis Varadinensis Cleri supplicationibus , idque etiam petente Ηungariae Regina in Romanorum Imperatricem electa , legitimis processibus de mandato nostro consectis super illius quali latibus, qui in auxiliarem Episcopum postulabatur, ac praesertim super a juratione schismatis atque haereseos per ipsum iacta , ac tota re in Con. sistoriali Congresatione die II. Iulii I748. mature discussa, sequens Decretum publicari mandaVimus , quod etiam deinde executioni traditum est e Deputandum esse Episcopum Ss ganeum, seu Vicarium, Reverendum Meletium Risus Graeci ad formam Canonis Ix. Concilii Lateranensis IV. seu
Capituli Quoniam, de incis Iudicis ordinarii , cum dispensatiane super tris
regularitate ob schismata baeresim incursa, necnon cum a natione tituli
Episcopalis, oe esumae pro eius substentatione in forenis mille o quingenistis illarum partium super fructibus mensae Episcopalis Gradinen. VI. Verum quidem est, aliquando ob temporum circumstantias sectum fuisse , ut ab hac Canonica disciplina recederetur ; sed simul negari nequit , gravia inde incommoda & abiurda plerumque derivasse . Quidam Romani Pontifices Graecis , qui in Latinorum Episcoporum Dioecesibus habitarent, privilegia concesserunt, per quae ab Episcoporum localium iurisdictione exempti, & Romano Pontifici immediate subjecti forent. Ue. rum , cum a Pontifice Pio IV. maturius consideratum fuisset , ex imis mediata Graecorum Romano Pontifici subjectione nonnisi dissidia extitisse , ac sementa , per quae in schismate , atque etiam in haeresi pertinaia eius obfirmarentur; die Io. Februarii anno Is 64. Constitutionem suam, cujus initium Romanus Pontifex, quaeque est 74. Bullarii tom. 2. promulgavit, in qua, privilegiis per Dece res suos concessis derogando, decrevit , ut Graeat , qui Siciliam citra & ultra Pharum ineolerent , in posterum jurisdictioni ordinariorum locorum , in quibus ipsi habitarent , subiecti esse deberent in iis omnibus , quae ad Divinum cultum, administrationem Sacramentorum , extirpationem haeresum , visitationem suarum Ecclesiarum , & Ecclesiasticam disciplinam pertinerent, ut latius viis dere est in alimia Constitutione : in qua tamen illaesum manere Graeacum Ritum , se velle deelarat, quoad ea omnia , quae ab Apostoli ea SN de approbata sint . Planae Constitutioni nos quoque adhaesimus in nostra saepe dicta Constitutione s7. p. quippe statuimus , ut Graeci, siue aici, sive Eeclesiastici Saeculares, aut Regulares , Episcoporum Latinorum , in quorum Dioecesibus degunt , iurisdictioni subjecit
105쪽
suit z amplissime derogantes privilegiis , quae a Praederessoribus nostri Romanis Ρontificibus , id exigentibus rerum circumstantiis , filerant eis. dem Graecis indulta. VII. Praeterea toleratum aliquando est ab Apostolica Sede , ut in eo ipso loco, in quo Latini & Graeci habitane , gemini Episcopi essent; auter Latinus, cui Latini subjecti essent: & alter Graecus, qui Graecorumr gimen eum jurisdictione exerceret. Sed utinam id nunquam indultum , aut toleratum fuisset. Inde enim factum est, ut Graeci, initio Catholi ei, Episcopum Graecum schismaticum aliquando nacti , in eamdem sehismatis atque etiam luereseos labem adducti fuerint , auctoque malis artibus numero subditorum Episcopi Graeci , Latinorum numerus ad nihilum fere redactus sit : nee hactenus Latinis Episcopis i vites sufficiant ad Graecorum schismaticorum audaciam retundendam. .
UILI. Anna Genuensis Respublica sexeentis numero Graeeis niscultatem concessu, ut in Insula Corsicae sedem figerent. In his nonnulli seculares Sacerdotes erant , aliquot praeterea Monachi , ac etiam Praesul quidam, Parthenius nomine, Graeci Ritus Episcopus Lacedaemoniae : qui omnes in Dioecesi Sasonensi collocati sunt . Anno autem I 677. geminae ab Apostolim Sede interae in forma Brevis redierunt .' alterae quidem Sagonensi Episcopo directae , quibus ipse super Graecos illos , Dioecesim suam ineolentes, Delegatus Apostolicus destinabatur; alterae vero ad praedictum Episcopum Lacedaemoniae , quibus ille Vicarius Apostolicus pro iisdem Graecis, quoad viveret, deputatus fuit. Hic cum anno I 583. mortuus esset quamquam tune Sancta Sedes de hujusmodi Graecis Sagonensi Episcopa subjiciendis cogitaret ς quia tamen a Genuensii Republica novi Vieatii Apostoliei deputatio petita est , nihil circa eos innovatum fuit . rebusque in eodem statu relictis , alii deinceps Viearii Apostolici eisdem dati fuerunt. Sed, orta controversia inter Sagonensem Episcopum , taminquam Apostolicum Delegatum ex una parte . & Vicarium Apostoli eum ex altera , eo quod Vicarius omnimodam independentiam ab Episcopo sibi assereret' san. mem. Innocenti uet Papa XI. die Ia. Maii anno I 68s. per suas in inrma Brevis literas declaravit , Episeopum Parthenium V carium quidem Apostolicum praedictis Graecis datum fuisse , sed ea eonis ditione, ut debitam Sagonensi Episcopo sub dinationem profiteri deberet. IUsque Graecis io Vicarium Apostolicuην .gnatus fuit Episcopus , n mine Parthenius, qui tuos in dictam Insulam comitatur fuerat ita scitiset, aer idem mearius Apostolicus tune exisenti Episcopo Tagonens , in cujus Diaeces Colonia praedicta constituta es , subordinatus esset : deinde Mon e m quemdam Cassinensem, odericum Pierium nomine , Uicarium Α-postolicum deputans , sequentibus verbis utitur e in Vicinium Apinolicum
deputamus Venerabilem vera Fratrem modernum , or pro tempore exisentem.
Episcopum Sagonensem , in Detegatum Aeo licum cui idem mearius su
106쪽
IX. Subsequentibus tanun temporibus intermissa est vicarii Apostolies deputatio pro Graecorum in Insula Corsicae existentium regimine I iidem. que subjecti remanserunt Episcopo Sagonens , cui etiam aliquanta a s cra Congregatione de Propaganda Fide injunctum fuit , ut medictam
Graecorum Coloniam visitaret . Quod cum ab eodem sedulo praestitiim fuisset , in relatione status Ecclesiae , quam anno , ITIes. ad Congregati nem Concilii de more transmisit , omnia a se gesta describens , exposuie
abusus, & corruptelas , quas apud eos invenit, rarionesque a se initas , ut illis opportuna remedia afferret ; ad aliam se reis ens longiorem reis rum enarrationem, quem eodem tempore ad supradimm Congregationem de Propaganda Fide mittebat. Illud etiam animadvertere non praetermi
sit , quod , cum Vicarius Apostolicus simul , & Delegatus Apostolicus
ibidem reperirentur, Graeci, suo arbitratu Viventes , nec uni , nec alteri obtemperabant . Haec autem Graecorum Colonia ad annum usque I 72ρ.
in Sagonensi Dioecesi permansit ; quo anno a Genuensium Republica translati sunt in Adjacensem Dioecesim , ubi nunc vivunt , Episcopi jurisdictioni subjecti.
X. Hoc itaque posito, quod Graeci, qui Episcoporum Latinorum Dice-eeses incolunt , eorumdem regimini , & Ordinariae jurisdictioni in omnibus subesse debent , de his Episcopis Latinis quaeri potest , an specialem
Synodum coadunare valeant ex solis Presbyteris & Clericis Graeci Ritus, suas Dioeceses incolentibus 4 Id autem sine ulla haesitatione seri ab illis posse, affrmamus' cum nihil omnino huic actui videatur obstare. Inter manuscripta servata in Archivo Congregationis Concilii , litteras inventismus Arehiepiscopi Hydruntini , quibus sacrae Congregationi exposuit ,
plures Sacerdotes Graecos , in sua Dioecesi commorantes , tanta paupertate laborare , ut cogantur victum sibi proprio labore comparare , eosque quotidianis laboribus se s , nullo pacto posse Horas Canonicas Graeeo Ritu persolvere , cum in illis persolvendis ultra quatuor absumantur tem poris horae . Reperimus etiam accuratam scripturam a Carolo de Vecchis, dictae Congregationis tunc Secretario , elaboratam I in qua narrat , Petrum Codreros Archiepiscopum Hydruntinum , commiseratum pauperiem Sacerdotum Graecorum in sua Dioecesi existentium , Synodum Diceces nam coegi sis , ad quam ducenti Presbyteri Graeci convenerunt, atque in ea decrevisse , quid in recitatione Horarum Canonicarum ab eis in po-
seruiri faciendum esset. Ex quibus evincitur, posse ab Episcopis Latinis, in quorum Dioecesibus Graeci habitant , peculiarem Synodum cogi Sacera dotum & Clericorum Graecorum , ut in ea statuatur , quid expediens vi. sum suerit pro eorum regimine . Diximus, posse : si enim Episcopus , in cujus Dioecesi tum Latini , tum Graeci reperiuntur , velit in sua Synodo Dioecesina consueto modo celebrata , aliquid de Graecis in sua Dioecesi existentibus statuere , id utique non erit ei vetitum , quod reapse factum operimus in Synodo Melitensi anno I7o3. coacta ab Episcopo Davide
107쪽
go DE smOM DIOECES A LIB. II. CAP. XII. de Cocto Palmerio ; in qua praeterea indicatur , idem antea ab aliis EpIseopis Melitensibus , Garsalio videlicet , & Cagliares , in suis Synodis
praestitum suisse . Similia inveniuntur in quadam Consultatione manuferiis pia , quae extat in Bibliotheca Vaticana , quaeque olim a bon. mem. Carisdinale Iulio Antonio Sanctorio , Sanctae Severinae nuncupato , conscripta fuit , ut quaestionibus responderet, a Praesule Antonio Lombardo Archie. piseopo Messanensi mpositis , circa dubia quaedam sibi oecurrentia in reis simine Graecorum, qui Messanam tunc incolebant, & apud quos nonnulisos abusus deprehenderat : Cum mensibus praxime decursis Acbiepiscopus praedictus in eadem civitate Diaecesanam senodum celebrasset , in tua eum tuis , Fi de iure interesse debebant , nonnulli Graecorum tam Saecularium , quam Relinosorum, puta Calogerorum, intervenere. . . LI Diuit iros by Corale
108쪽
DE VOCANDIS AD SYNODUM, ORDINE SEDENDI , ET SA. CRIS VESTIBUS. IUXTA PROPRIUΜ CUIUSO UE
: De Praelatis Regularibus , oe Secularibus. ' .
ΡRiu vagi Regulares ab Episcoporum jurisdictione subtraherentur, co-
gebantur j eorum abbates Dioecesianae Synodo interesse . Concilium Aurelianense Ι. . an. s II. tom. 2. Collectionis Harduini col. IOII. ean. I ait 'Abbaτςs pro humilitate Religionis in Episcopo m potesate eonias aut ' , s quid extra regulam fecerint , ab Episcopis corrigantur , qui semel ruanno in lora ,, ubi Episcopus elegeris, acceptu vocatione, eonveniant. Concilium Oscense anpi 398. tom. 3.. Collectionis Harduini re . fg s. imquit ;. Hoc isnodus sancta fieri elegit , ut annuis vicibus unusquisque ninrumomnes Abbates monaseriorum , vel Presbyteros , oe Diaconos suae dioecesis, adiacum , ubi Episcopus elegerit, congregare praecipiat: omnibus regulam deis monsiret ducendi' istas leunctosque sub Ecclesiastris regulis adesse praemoneat . Constitutiones. excerptae ex Concilio Galteri Archiepiscopi Senonensis , celebrato secuto x. tom. o. pari. I. Collectionis Harduini col. ss I. cap. I. haec habent: Statuimus , ut Abbates , . Priores Conventuales , qui nec ve-merint ad 0nodum, nec se excusaverint, praerendendo canonicum impedimenis
rum , per octo dies ab ingressu Ecclesiae suspendantur. Inter statuta Synoda. Ita Guillelmi Majoris, Episcopi Andegavensis, qui vivebat in sine: seeuoli xDI. rom. I. nmae editionis Spicilegii Lucae Dacherii pag. 726. reperitur praeceptum, Abbatibus Archidiaconis, Archipresbyteris, & Decanis Ecclesiarum. civitatis promiscue impositum, habendi penes se eadem statuta; & in nona Synodo ab eodem Guillelmo habita an. I 298. Abbatibus, ad Synodum accedere detrectantibus, infligitur poena suspensionis 'di In Synodo undecima, ab eodem celebrata anno Igoo.' revocatur quidem enuntiata suspensionis poena; sed simul instauratur praeceptum , ut Abbates omnino intersint. Episcopali Synodo , quae omnIa leguntur , rom. I. cit. Spitaleg. pis. 739. Ο 74o. Neque his refragatur textus in Cam iscopus II. ais. I 8. ubi dicitur: Episcopus non debet . balem cogere ad 50nodum ire; nis aliqua rationabilis causa existat. Nam oppositum de- Cernitur in. Can. . nis Io. ωα diu. in quo habetur.' Annis sngulis Diascopus in sua dioeces isnodum' faciat de suis Clericis , necnon bbatibus , discutiat alteros clericos , Monachos . Unde Alleserra de Iurisdict.i Tom. I. - F Eccle-
109쪽
Ecclesiast. lιb. 2. cap. I9. ad utrumque textum conciliandum , primum intelligendum arbitratur, de vocatione ad Synodum, quae non semel, sed saepius, seu ultra id, quod jura praescribunt, in anno fiat: Et quod Can. Episcopus s ait Alleserra ) dicit , Abbates non esse cogendos venire ad 0-nMum , nisi mrtisvisuis causa adsueris, cautius mtelligendum es , non esso
scilicet gravandos Abbarer iterum in anno venire ad se dum ,s forte exintra oruinem convocetur , nis rationabilis causa ad , puta translationis RGlιquiarum , vel eonsecrationis Ecclesiae, vel alia sim lis.
ΙΙ. Verum, cum hodie Abbates, ceterique Praelati Regulares plerumque plena gaudeant exemptione ab Episcopi jurisdictione , non possumus, juxta omnia antiqui iuris principia , de illis ratiocinari, sed & eorum exemptionis habenda est ratio . Neque sectari licet Episcopum Pham augustanum in Dact. de Conciliis , cui titulus S Odia Ugonia , ubi pario seq. plura disputat de interventu Abbatum ad Sy um ' cum enim. is scripserit ante Tridentinum, non omnia, quae adducit congruunt pN- senti disciplinD Ut itaque distincte & ordinatim mcedamus, primo da Abbatibus Se ularibus, deinde de Regularibus disseremus. ., III. Abbates Seculares, intra Episcopi dioecesim existentes, teneri Epuscopali Synodo adesse, statuitur in Cap. Quod super bis , de maioris.
Obed. Neque ullius exemptionis praetextu possunt se ab hae obligatione unquam solutos existimare: nam Tridentinum seg. 24. eap. 2. de reform illos solos exemptos liberat ab onere accedendi ad Synodum , qui sub lunatur Capitulis generalibus, οῦ quod pmsecto de Abbatibus Secularibus nunquam dici poterit, uti bene ponderat Tamburinus de Iur. Abbat. om. Icdisput. 24.. quaesi. 4. num. 8. O' 9. Rem exemplis illustrabimus. ik IV. In civitate Cremonae extat Ecclesia Collegiata S. Agathae , quas .
eum olim esset Regularium, a summis Pontificibus Callisto II. & E genio III. amplissima obtinuit privilegia exemptionis a iurisdictione OMdinarii, & ab obligatione accedendi ad Synodum. Praepositura hujus E clesiae auctoritate Pii II. fuit postmodum a statu Regulari, & electivoe: commutata in Dignitatem Secularem, & eollativam , eiusque Praebendae Canonicales Clericis Secularibus addictae sunt, pris ervatis tam Ecclesiae , quam Praeposito, & Canonicis, omnibus & singulis privilegiis , quibus
V. Praepositus, qui ex privilegio summi Pontificis Pii IU. & ex anatiqua conluetudine, habet praeterea usum Mitrae , & Pastoralis , 3c una cum eo Canonici, recusarunt accedere ad Synodum , ab Episcopo Cremonae indictam ann. I a . sed instaurato judicio coram sacra Congregatione Concilii , & re mature expensa , die s. Aprilis I 32. decisum fuit, teneri accedere, & posse Episcopum poenis, a jure statutis, in in bedientes animadvertere. Cumque denuo Praepositus,& Canoniel sua jura experiri voluerint, in Coreregatione habita die 29. Augusti r73
110쪽
LIB. III. CAP. I. 8 VI. Alterum, & eelebre exemplum est Abbatis S. Barbarae civitatis Mantuanae. Praeest itae insigni Collegiatae, cui inserviunt Dignitates , &Canonici, & smul eum Ecclesia, omnibusque Ecclesiae Administris, tanta fruitur exemptione, ut Episcopus nec Ecclesiam visitet, nec Canonicos, aliosque Administros eorrigat, nisi Abbas, aliique habentes Digni. tates, Abbatiali inferiores, qui sibi invicem in hoc munere gradatim succedunt, negligentes fuerint in visitando , & eorrigendo et quae omnia habentur in Bulla Pii IU. data pridie idus Octobris Is 64. Idemque Pontifex hanc praeterea Abbati eximiam addidit praerogativam, ut posset suis subditis, addictis scilieet servitio praedictae Ecelesae , primam Tonsuram& Ordines minores conferre, ae Sacramentum Confirmationis , in sua Ecclesia, Chrismate a loei ordinario accepto , omnibus indistincte administrare: Tot tantisque condecoratus privilegiis, renuebat Abbas accedere ad Synodum Episcopalem ' sed , causae articulo examinato in sacra Congregatione Concilii, cum haec animadverterit, nullum ab Abbate privilegium produci, quo specialiter & expresse eximatur ab onere accedendi ad Synodum, propterea anno I 68o. dixit , eum omnino interesse debere. Quae omnia a nobis adnotata sunt in dissertatione, quam elaboravimus, cum ejusdem sacrae Congregationis Secretarii munere sungeremur, in causa Mantuana, discussa die 23. Augusti I 727. de qua in Thesauro Resolui. rom. q. pag. Iost. edi' seq. & praeiertim pag. II 2. num. T. . VII. Haec de Saecularibus. Ad Regulares redeamus. Usus quondam apud Monachos invaluerat, ut uni principali monasterio plura inseriora subessent, perinde ac membra suo capiti. Hunc morem describit Mabillonin proa . ad secia. v. . . SS. Benedict. β. 4. n. s3. his vel bis: Obser vare conisnis .... eam fuisse in nobilior bus monasteriis disciplinam , ut quaelibet minores sub se haberent colonias , qua Cellae, Prepositurae, Obedientiae , Prioratus , Mona risu, m Monasteria passim , immo Abbatrae aliquando vocabantur. In illἰs Cellis erant Praepositi, seu Decani, ad nutum Abbatis , qui principi monasterio praeerat, ammendi : s qui Abbates tuis praeficiebantur, nonnis prius habito prim; Abbatis consensu , eorum fleba electio, ab eodem possea confirmanda. Quandoque autem contingebat, principale monasterium esse plene exemptum ab Episcopi jurisdictione, secus vero inferiora: in quo rerum statu, Abbas , qui alicui ex inferioribus praeerat, quamvis prosessionem emisisset in princi Dii monasterio exempto,
attamen, ratione alterius. monasterii, non exempti, cui ptaeerat, tenebatur adesse Synodo Dicetes anae, juxta sententiam latam ab Innocentio III. in Cap. Ex ore, de priυilegiis, ubi controversiam, hac ipsa de re agita. tam inter Abbatem Evasensis coenobii, & Vigoriensem Episcopum , ira definivit.' Sententialiter desinimus, quod Evisen. caenobium tiberum es in capite, tamquam ab Episcopali jurisdictione prorsus exemptum , oe soli Roma.πae Ecclesiae subiectum. . . . In membris autem, quae non probantur exemPl ,