장음표시 사용
41쪽
fine ulla dissicultate appellandς Canones. Hinc quia Concilia Generalia i dicuntur tam ad definiendum quid credendum, quam ad statuendum quid agendum sit; eorum definitiones, quae ad fidem pertinent, dicuntur
mala; quae vero mores spectant, vocantur Canones .. Verum haec nominum accuratae distinctio non semper in praxi observata suit. Capita octo,. quae in. Synodo Carthaginensi anno 4I8- Episcopi plus quam ducenti, juxta S. Innocentii definitionem , adversus Pelagianam narresim ediderunt , continent Fidei Dogmata, & tamen Canones appellata sunt. Definiationes Fidei, in Causa Pelagiana a Concilio Arausicano secundo anno sag. propositae , & a Bonifacio. Ita eonfirmatae , Canones dicuntur . Canonum quoque nomine viginti de Fide Capita a S. Martino I. ire suo Concilio Romano anno sqq. contra Monothelitas proposita nuncupantur , uti observat Bartholus Episeopus Feltriensis in suis Institutioniaus Cananἰcis cap. I. num. 6. Hanc consuetudinem Tridentina Synodus secuta est, quae Fidei definitiones,& haeresum damnationes per Canonex proposuit g etsi aliquando eadem Synodus hanc methodum non retinuerit ; in prooemio quippe capitis primisus I . de reformatione, tredecim, quae sequuntur, Capita, appellavit Cainuones e hos, qui sequuntur, Canones Ratuendos m decernendos duxit r & t men in his nihil circa Fidem decrevit , sed sola tradidi: praecepi x circa disciplinam quemadmodum scite observat Doujat Praenotionum Canonicaram tibia I. p. I. num. 8. Ex his porro confici plane videtur,. nullam adesisse rationem , propter quam Constitutiones Synodi aut Provincialis , aut Diceceianae L quae .certo mular & normae sunt , ad quas sive provinciae iasve dioecesis incolae suas actiones dirigere debent , non sint inscribendae nones re ipsa Canonia nomenclaturam illis attribuunt Glossa in prim. i. distinctionis I 8. inquiens: Episcopi bene possunt condere Canones Diascopalis, iasiaiepiscopus Provinciales, quia quilibet populus, quaelibet Ecclesia Mi potes flatuere aliquod ius: δc Albas in Cap. Canonum, de Com-stitutionibus, ubi generatim ait a Asppellatione canonia venit omnis Constitvrio Ecclesiasica ..
iae , & grammaticali ejusdem fgnificationi : at , si communem vocis
acceptionem attendimus ,. praefatas ConstitutionesCanonra appellare Tohibemur; usus quiepe nunc communiter praecipue apud Doctores, invaluid Canonis nomine solae denotentur Constitutionesia quae universam obstringunt Ecclesiam ὐ quales illae sunt ,. quae aut a Conciliis Generalibus, aut a Summo Pontifice promanantia quod pluribus tradidi Fagnanus in Cap. Ca-πonum flatur num. Isiacr sese de Cousitationibus, notans simul ibid.. num3sia quod si statutum Episcopi a Papae eonfirmetur, & extendatur ad totam Ecclesiam ,. tunc utpote jam Pontifici arrogatum rectα dieatu
ω Canon Κ olim a Synodis. Provincialibus L α Diceceiani, usurpatae, nunc
42쪽
. solis Conciliis Generalibus adhiberi possint: cum enim voces pendeant si hominum placito , possitne utique homines tune ad plura signi ficanda
illas extendere , nunc ad pauciora restringere , Exemplum praesto' esse potest in nomine Papa , quod olim Tommune erat omnibus Episcopis, quibus illud tribuitur in epistolis Cypriani, mi animadvertit Pamelius adeps. num. 3. in epistolis Ennodii adnotante Sirmondo ad epist. 29. um..I. Var. col. 1467. atque in plurimis Veterum scriptis, ut apud Sidonium Apollinarem , aliosque passim .r idque ex Caroli Paschalis hominis dii gentissimi, atque antiquitatis peritissimi, aeon1ectura, inde evenisse mirumat Anastasius Germonius lib. 2. Animadversionum cap. I. quod quemadmodum Imperatores olim Patres Patriae dicebantur.& haec nomenclatura hisce notis exprimebatur PP. uti passim legitur in antiquis monumentis ς ita Episcopi, ob singularem venerationem ac reverentiam, quam in primitiva Ecclesia' Umhes illis 'exhibebant Fideles, appellarentur pariter Pa tres Patriae ; cumque haec honoris significatio iisdem quoque inscriberetur litteris FP. posteriores viri , rerum minus periti , eas legendas put runt Papa. Sed nihilominus, quidquid sit de nominis Papa origine, jam a seeuto v I. Ennodius Episcopus Ticinensis uni Romano Pontilici, tamquam ejus proprium & peculiare, illud adscribere coepit, eumque sequutus Calliodorus, fribetis ad Bonifacium, Agapetum, Sc Ioannem , Romanae Urbis Antistites, quemlibet eorum Papam appellavit, cum cetero,
quin Evstorsum, & talium Mediislanisses , & alios aliarum civitatum
Praesules , non. aliter , quam Episcopos vocaverit , quemadmodum scite observavit Sirmonos rn notis ad epistolam primam Ennodii lib. 4. Nune autem adeo proprium di singulare, est Romani Pontificis , ut ex Constitutipne S. Gregorii VH. in Concilio Romano habito anno Io72. aduerasis. schismaticos , nulli in toto orbe liceat sive se sive alterum praeter Romanum Pontificem Papam nuncupare , uti Miatur apud Ordinalem Baronium in notis ad Mart trologium Romanum ad diem Janum rii. Optime Rocea in suo Tratiatia de Romani Ponti is nomenclatura rom. I. suorum Operum pag. q. Et quamvis unusqui ve Episcopus , Pontifex , vel summus Sacerdos , sive Papa , dici olim poterat ' nunc tamen haec nomina nonnisi Romano Ami istribui possunt. Et, ne longius exempla e quiramus haec ipsa vox Canon de te complectitur omnem legem , tam civilem, quam Ecclesiasticam, quia utraque est regula morum I & nihilominus , per antominasiam , sola lex Ecclesiastica dicitur Canon , ob excellentiam nimirum potestatis , . a. qua isertur , & sinis, ad quem diti.
U. :Qutinam igitur 'nomine Dioeteiame Synodi . statuta , di decreta erunt appellandae Romaguetra ad Consituriones senodales Gerundenses lib. I. it.
I. .cap. I. mian. 24. Contendit', illa ne constitutiones quidem posse , eum
Proprietate sermonis, nominari. At , cum, Constitutiones ab omnibus dividantur in Generari , di Partieulares , dc istae sint , quae seruntur Rb
43쪽
habentibus iurisdimonem restrictam & limitatam ad certum locum , seu genus Ursonarum , ae propterea etiam statuta iacta ab Universitatibus, Collegiis, Civitatibus, & Academiis, communiter , & sine ulla contra. dictione, dieantur Constitutiones, ut advertit Florens ad tit. a. de Consio tutionibus tract. 2. plane non videmus, cur Constitutionis vocabulum n queat eum omni proprietate aptari decretis in Synodo editis ab Episto. m. Quare concludendum est, Synodos Provinetales, & Dioecesinas, misaeo nomen Canonis non adhibeant, nulla ratione prohiberi, ne sua mu Ia , & decreta , Constitutiones . inscribant οῦ quas qη idem Constitutiones, quod a plerisque factum deprehendimus , exstedit , ut ad majorem legem trum commoditatem in congruos titulos distribuant , & titulos in capita dividant.
i senodus Diarces a pertineat ad potesatem ordinis, vetjurisdictionis ; m an ad Iegem Diaecesanam , vel . L .
DUplex in Episcopis eonsideratur potestas, ordinis nimirum, & Iuris. dictionis . Potestatem ordinis habent Episcopi immediate a Chruso Domino, qui eum Hierarchiam in sua Eeelesia esse voluerit , ita in
ea Episcopos instituit. , ut ordinis praerogativa & gradu meris , Presbyteris antecellerent , ac virtute solius charalieris Epileopalis plura praestare possent, quae simplices Sacerdotes aut omnino nequeunt, aut virtute dum taxat ordinationis suae sacere non valent et, quod contra Salmasium , MIiosque Haereticos pluribus demonstrat Peruvius: de Euhsas. Hierareb. Operi tom. g. Episcopus enim , ut loquitur Epiphanius adversus Aerium haeres. 76. num. foecunditatem habet, qua Patres Ecclesiae, hoe est Presisbyteros , aliosque Episcopos generare potest y simplices vero Presbyteri, adeo insceeundi sunt, ut , in nullo rerum eventu , alios Presbyteros gugnere , seu ordinare queant . Episcopus praeterea , potestate sui ordinis propria , Sacramentum conseri Confirmationis , quod simplices Sacerdo. tes , nonnisi ex speciali delegatione, non vero virtute solius ordinis, in quo sunt constituti, ministrare possunt . Cum autem &i Confirmatio, &Sacerdotium, vera Sacramenta snt, causativa gratiae sanctificantis, atque in hoc postremo talis imprimatur character per quem ordinatus In.Sacerdotem Corpus Christi conficere, atque a peceatis absolvere valet; ne mo est qui non videat , ordinariam potestatem illa b conserendi honnisi immediate a Deo posse in Episcopos promanare . Ne ue enimi immediatam derivationem Episcopalis potestatisi a Deo impedit actio, ministri , quam necessario intercedere oportet , ut novus Episcopus consecretur a quoniam minister operatur virtute & nomine Christi , eurus test instruή
44쪽
L I B. I. C a P. IV. I mentum, ac propterea Christus est, qui proxime & immediate agit principaliter & virtute propria. II. Quoad potestatem jurisdictionis, quae jus affert Beneficia conserendi, causas audiendi, leges & censuras serendi , ae cetera praestandi , quae ad subjecti gregis regimen sunt necessaria, quaestio est inter Tridentinos Pa.
tres summa contentione iamdiu exagitata, nec definita, de qua Cardina. lis Pallavicinus In Historia Concilii Tridentini lib. I 8. eap. I 4. m lib. 2I. cap. II. γ Ig. an Episcopi illam accipiant immediate a Christo, aut potius a summo Pontifice. Licet autem eorum opinio, qui etiam hane potestatem immediate a Christo oriri propugnant, validis fulciatur argumenistis; nihilominus tamen & rationi, & auctoritati consormior videtur sententia opposita. Ratio siquidem Monarchici regiminis, quod Christus in sua Eccleua constituit, videtur exposcere, ut totius Ecclesiae iurisdictionis
fons & origo resideat in ejusdem Ecclesiae visibili Capite, qui est Roma.nus Pontifex, atque ab eo profluat in cetera membra. Quare Innocentius I. epistola ad Episcopos Carthagine congrmatos, quae in editione Conciliorum est 24. tom. I. Collectionis Harduini col. Ioas. eos laudans, quod sententiam contra Pelagianos ab ipsis latam, ad Sedem Apostolicam miserint approbandam , ait num. I. Scientes quid debeatur Apostolieae Seri ,
cum omnes Me loco positi ipsum sequi demeremus . vinolum Petrum ) a quo ipse Episcopatus er tota auctoritas nominis hujus emersis . Et Episcopi Asrieani tom. 3. Collectionis Harduini col. 734. scribentes ad Theodorum
Papam ita exordiuntur: Magnum m indeficientem omnibus Chrisianis suen. ra redundantem, apud iaspossicam Sedem consessere sontem , nullus ambigere posset, de quo rivuli prodeunt affuenter , universum longissime irrigantes orbem Christianorum . Et clarius atque ad rem nostram magis apposite Leo Magnus epistola olim 89. in no- editisne I . eap. I. ad Episcopos Viennenus provinciae, quam resert Gratianus HAIq. Can. 7. inquite misius muneris sacramentum ira Dominus 'ad omnium .sostolorum o iam peristinere voluit, ut an Beatissmo Petro, AEposolorum omnium summo , mineia paliter talis res , ut ab ipso , p/asi quodam capite , dona sua , velut in corpus omne diffunderet. Idque eo sapientissimo contiio a Christo Domino factum existimat D. Thomas lib. 4. contra Gentes cap. 76. ut hoc comtinuo & quasi perenni influxu jurisdiationis a capite in membra, firmior& solidior esset omnium cum illo nexus , & melius conservaretur uniritas Ecclesiae: Soli fait Angelicus num. . loquens de Christi promissione sacta Petro) promisit: Tibi dabo claves regni eaelorum , uis ostenderetuν potea fas clavium per eum ad alios derivanda, ad conservandam Ecclesia unis νem. Hoc eodem argumento utuntur, idemque pluribus exornant D. Bonaventura in opusculo a re Fratrra praedicent, rom. 7. Oper. edit. Lumdunen. anni I 668. pag. 34o. Cardinalis Bellarminus tom. I. Controυ. IV. q. de Rom. Pont f. cap. 24. . as. Vargas 3n toto opere de iurisidia. Episcopor. SuareE de Legibus lib. 4. cap. q. per tot. Fagnanus in Cap. Pemicissam, o m. I. B num.
45쪽
num. 3 o. usque ad finem, de osse. Oiam. Haec obiter. Quod nostra interest. illud dumtaxat est, nimirum statuere, jus Synodum eonvocandi, non affordinis, sed ad jurisdictionis Episcopalis potestatem pertinere; quod pros cto , semel pereepto inter utramque discrimine , unusquisque facile tipedis
hen)et. III. Decidenda nunc remanet alia quaesiti pars.' an videlicet congrega tio Synodi pertineat ad legem iurisdictionis, an potius ad legem dioeces nam. Sed, priusquam haec decidatur, praemittenda est brevis utriusque leogis notitia. Compertum est omnibus, Monachos, eorumque Ecclesias, ac Monasteria, plurium seculorum intervallo, fuisse juri Episcoporum omnino subjecta , ac primum a S. Gregorio Magno fuisse illis eoncessam exemptionem a potestate Episcoporum quoad electionem suorum Abbatum , solutionem Cathedratici, & Decimarum, juxta ea quae reseruntur a Th massino de vet. nom Eccles discipi. rom. I. cap. 3o. seq. Neque est . cur quispiam de hisce conqueratur exemptionibus , aliisque adhue amplioribus, quibus subinde Regularium ordines fuere ab Apostoli ea Sede exornati: siquidem etiam Patriarchae Orientales pleno iure dominabantur in omnia sui Exarchatus Monasteria; atque inter eos Patriarcha Constantinopolitanus post annum Christi millesimum in plura Coenobia , per totatum Orientale Imperium sparsa, immediato summoque jure utebatur , uti
obs aevat idem Thomassinus eod. tom. I. lib. I. cap. 9. num. I s. er cap. I s.
num. I. quin immo etiam hodie inter iura Patriarcharum propria iidem recensent ius Stauropegii, in hoc consistens, ut in Monasterii fundatione Patriarcha , si velit , Crucem figat , eoque actu Monasterium de novo erectum subtrahat a jurisdictione Episcopi, intra cujus dioeeeseos fines si istum est, sibique immediate subjiciat: quod quidem jus , de quo nonnulla nos attigimus in nostra Consit. I9. noseri Buliari tom. I. antiquissima consuetudine , non schismatica usurpatione , ab Orientalibus Patria chis acquisitum ostendit Christianus Lupus in Seboliis, m Notis ad Canon. Concilior. tom. 3. edit. Bruxellen. me. 933. Iam vero quamdiu Monachi plene, atque in omnibus subjecti fuerunt Episcopis , nulla emersit distinis
ctio inter legem dioecesanam, & legem iurisdictionis; sed postquam a S
de Apostolica concessa illis fuerunt indicata exemptionis privilegia , qu rum nonnulla habentur in Can. Cum pro utilitate Id. quaes. I. in Canis suam si necessarium, or in Can. Luminoso I 8. quaest. 2. Ioannes Semeca, dictus Theutonicus, qui medio secuto x III. vivebat, & Auctor fuit Gloia sae communis , Decreto Gratiani appositae , seu potius Huguccionus , seu Hugutio , quem primum Gratiani Glossatorem amrmat S. Antoninus in Specula Hisoriarum 3. para. tit. I 8. cap. 6. pag. 66. ex cujus, aliorum quae glossis, teste Doujat Praenotionum Canonicarum lib. s. cap. 3. num. 6. suam consarcinavit Theutonicus , eam distinctionem excogitavit , iisque simul
collectis , in quibus Monachi subtracti fuerant a jure , seu potestate Episcopi , ea adscripsit legi dioecesanae , cetera vero , in quibus Monachi
46쪽
L I B. I. CURV. I stadhue subjem remanebant juri Episcopali , spectare ait ad legem iurisdi.
ctionis, quod colligitur ex Glossa-Gn. I. Io. qu β. I. Huic eidem di. stinctioni, ab Hugatione inventae , adhaesit Honorius III. G
IV. Haec satis esse videntur ad rem, de qua agimus, illustrandam; si enim cetera prosequi vellemus, quae: de lege iurisdictionis, & lese dioece-
sana Doctores adnotarunt ad eis. p. Dilectus, in infinitum eresceret hie noster liber , atque in ea nos dumeta conjiceremus , unde vel nullus vel
exiguus sane fructus expectari posset . Nec vero ea, quae innuimus, inruibus sere Doctores conveniunt, non hujusnodi sunt, ut viam definienae propositae quaestioni pateficiant . Semel enim posito , ad legem dic celanam ea pertinere , in quibus Monachi sunt exempti a jure Episcopali, & ad legem iurisvictionis cetera, in quibus eidem iuri subsunt I cum ex infra dicendis liquido constet , Monachos in nonnullis Synodo subjici , in aliis ab illa eximi ; plane exinde conjicitur , Synodum Diceces nam esse quid mixtum , & ad utramque legem spectare . Ita dissidentes
hae in re Doctores invicem componit Ostienus in Cap. cuia supeν his num. a. de maioritate oe obed entia , quem sectantur Botius de Sinnodo paν . I. miam. 6 L. seq. Paulutius in sua Iuri prudentia faeis de Comitiis Eeel fissisis ιοm. 4. Biblioth. Pontificia Roceaberii pag. 4sa. Rota decis 6 Ist.
partis q. diversor. decis I7. num. 23. de ossc. Ordinari coram Falcone
De loco in quo Smodus Diaeeesana babenda es. CVm Episcopus in tota sua diaeres iurisdictionem ordinariam noscatur bmbare ; dubium non exsit, quia in quolibet loco sua dioecesis non exem-μο, per se , πιι per alium post pro tribunali sedere, eausas ad Ecclesias
cum forum spectantes audire cetera, quae ad ipsus spectant incium, libere exercerae verba sunt Bonifacit VIII. in Cap. 7. de incio Ordinarii, ino. Quod recte sancitum notat Cironius lib. a. Observat.Jur. Canon. cap. exemplo Praetoris Urbani , qui cum esset Judex ordinarius civium Romanorum, uti testatur Plutarchus in blla , ubicumque jus diceret , sorum eonstituebat, leg. peniat. F. de just. σ juri DP ult. F de iurisdict. num. Iudis. II. Quamobrem indubitatum est, Episcopum non solum in civitate, V mun etiam in qualibet suae dioecesis parte, posse Synodum cogere . Uno B α ComDiqitirso by Cooste
47쪽
Concilium Aurelianense I. anni s II. ean. 9. tom. 2. Collectionis Harduini eo . IOII.&Oscense anni s98.cau. I. rom. 3. ejusdem Collectionis Hardui ni cs . s3s. jubent, ut omnes Abbates, Presbyteri, & Diaconi singulis anis' his accedant ad Synodum celebrandam in loco, ubi Episcopus elegerit: &inter antiqua statuta Ecclesiae Biterrensis, ab Hugone Episcopo anno I 368.
renovata, tom. fnecdolor. Mariene col. 627. cap. I. legitur.' Statuimus erordinamus, quod quolibet anno, bis Sinnodus celebretur in Ecclesia Biterrens , mel ubi Dominus Episcopus ordinaverit. Quin immo, addit Bottus de S nodo pari. I. quas. 9. num. s8. integrum erit Episcopo suam Synodum eris re etiam extra propriam dioecesim, si ab ea fuerit expulsus, aut ob pestem, aliamve justam causam, ab illa recedere eoactus; quod tamen inistelligendum monet Μa brius de isnodo Diarcesana cap. Σ.-8. dummo. do consentiat ordinarius loci, ubi exterus Episcopus vult suam Synodum celebrare . Atque ita reipsa , obtenta e ius ab Ordinario licentia , quidam Episcopus titularis, qui dioecesim administrabat sitam in terris Infidelium, S ab ea suerat expulsus, eum ejusdem dioecesis Presbyteris, & Clericis, qui secum advenerant ad civitatem Burgensem , suam Dioecesinam Syn dum ibidem habuit, quod refert Frances de Ecclesias Cathedratibus cap. 32.
III. Uerum , etsi solo iure spectato , liberum sit Episcopo Synodum
congregare in quolibet suae dioecess oppido, expedit tamen, cum nullum obstat impedimentum, ut illam cogat in civitate, quemadmodum deelar vii saera Congregatio Concilii in acernen. die II. Maji i536. lib. I s. δε- creton pag. 33s. Verbis.' Posse Episcopum etiam in dicto oppἰ-do Dispessanam senodum conaregare, sed satius ese, ut sitam apud suam G. tbedralem eelebret . Quod u duae Cathedrales Ecclesiae sint aeque principa. liter unitae , Episcopus , qui utrique praeest, sola inspecta juris severita.
te , non tenetur facere ὀuplicem Synodum , sed unam tantum in alterutra , quam maluerit , ex praesaris Ecclesiis , cui adesse tenentur Ecclesi si ei utriusque dioecesis , editisque in ea decretis ambae dioeceses obstrinis guntur, sicuti docent laudatus Frances cap. 8. num. 37α er seq. Gratianus
discep. 6s s. num. 29. ρο seq. Cardinalis de Luca de jurisdictione dise. s6.
num. 5. de praeminentiis disci T. num. a. a I. Romaguerra ad Consi tutiones S=nodales Gerundenses lib. I. tit. I. cv. I. num. I 2. Emerix junior deeis. II 8s. o decis I 236. Neque huic doctrinae illud adversatur, quod a saera Congresatione Concilii olim decisum suerat in quadam cauia Geruntina, cujus summa haec erat. Indicta ab Episcopo Geruntino Sy. nodo , habenda in civitate Cariatens , aeque principaliter unita Ecclesiae Geruntinae, hujus Capitulares, ceterique de Ciero Geruntino ad Synodum accedere recusarunt , eam obtendentes excusationem , quod in utriusque Ecclesiae unione , reservata fuisset praeminentia Ecclesiae Geruntinae . Redelata ad sacram Congregationem Concilii , ejusque discussioni propositis his dubiis . I. Sinnodus ab Episcopo celebrata in Caιbedrali Cariatens suae Diqitigod by Corale
48쪽
Iustineatur . II. Et quatenus in aliis , an liget diaeresim Geruntinam .s acra Congregatio die a. Octobris I Tos. respondit ad primum iam aliisve , ad secundum Negative . Nec tamen haec responso ut dicebamus adversatur modo traditae doctrinae: nam eadem causa iterum proposita dier. Februarii I7o8. sacra Congregatio stetit in decisis quoad primum du.hium ; ad secundum vero , primis recese a decisis , rescripsit AUrmativsιib. 38. decνetor. pag. s3. Ideo autem sacra Congregatio in secundi quaeis siti decisione nonnihil anceps fuerat , quia Clerus Geruntinensis sibi assio
stere contendebat consuetudinem, de qua mox.
IV. Diximus, sola inspecta juris severitate , licere Episcopo in alterutra, quam maluerit, ex praefatis Ecclesiis Synodum cogere; nam si atquitatis & decentiae sit ratio habenda , ad evitandas inter utramque Ecclesiam simultates, & concordiam lavendam, maxime expedit, ut illam modo in una , modo in altera , alternatim celebret et & praeterea , si alte nativam induxerit legitima consuetudo , tenetur Episcopus hane omnino
servare. Hujusmodi porro opportuna distinctione invicem conciliantur variae saerae Congregationis Concilii responsiones , quae minus peritis videri possent inter se pugnantes . Siquidem in praedicta Geruntinens , in qua
causa contentiose agebatur, sacra Congregatio judicium protulit ad exactam uris normam z secus vero accidit in alia Amptirien. Smodi e in qua , cum ipsemet Episcopus sacram Congregationem ita interritasset e . spm ximante tempore celebratis is S odi , Episcopus , stante quod . purim. tinita si aeque principaliter Civitaten. Haec. nulla in hac parte suffult- consuetudina, sum, eo ab EE. m. edoceri, an ipse teneatuν celebrare S=nodum in utraque Hoeces: eadem sacra Congregatio, non juris apices, sed decem etiam & aequitatem respiciendo , die 8. Maji Iis . respondite . νmatiis alternatim lib. 44. decretori pag. 2I a. a tergo . Aliud autem dicendum est de sententia lata in causa Adram. m Pennen. dioecesibus unitis e quoniam in hac , eum probata esset consuetudo Synodum alternis vicibus habendi in utraque civitate, non ex mera decentia , sed ex justitia , ab eadem sacra Congregatione die II. Aprilis Ioas. p iit sequens decretum e Gera L Partibus auditis , ac Sancti mo Domino nostro approbante , censuis , Episcopum Pennensem er driensem debere primam Discesanam S Odum , cum ultima in civitare Pennensi eoacta fuerit , in Adriens rivitate induere , ae celebrare Iib. I 2. decreton pag. 2 76. & rursus in eadem causa die a Julii I 647. hb. I 8. decretor. pag. 3 76. 0nodum ab Episcopo congregatam o celebratam in civitate Pennen. quae ratione Hiemativa celebranda erat in civitate Adriensi , non esse abolendam , sed acrito coaeripiendum
Episo um, faciendam declarationem, quod huiusmodi celebratio nullo modo praejudicet elisiati Adriensi , ratione dictae altemativae , prout haec sacra Coningregatio declarat . Quia vero, in alia simili causa Matberanen. μι, mutina, dioecesibus unitis, Capitulum Acheruntinum nondum legitime probaverat eamdem , quam asserebat , consuetudinem sibi suaeque Eeclesiae
49쪽
favorabilem , cujus praetextu adesse renuebat Synodo, Dam Archiepiscopus celebrandam indixerat in civitate Mathermensi ; ideo sacra Congre gatio die M. Martii I735. distulit controversiae decisionem I at , ne interim Synodi coactio , non fine utriusque dioecesis detrimento, protrahe. retur prudentissime addidit ; Non retardato pro hinc vis intervenis Clari .Acberuntisti nodo iam indictae tu civisam Matheranens , sine prHudieio
V. Hactemis de loco - Si nunc locum loci, us aiunt , investigemus ,
hoe est, si quaeramus , in quonam ei vitatis loco aut oporteat , aut deceat Synodum celebrari, triplex statim nobis occurret Doctorum opinio. Bottus in Tractain de Sνnodo p. num. 36.pam. I. existimat, necesse non esse, ut Synodus celebretur in Ecclesia. Ioannes Andreas m Cap. Decet , de imo
munit. Eccles in o. concludit, Synodum posse fieri in Ecclesia , simulqueta sinuat , decere, ut fiat. Ad Massis ius in eis. Tras. de S=-do Dioeces cap. 2. dis. 9. docet, juxta unrversalem consiletudinem, Synodum esse in Eeelesia celebrandam . Et profecto , si antiquiorum Synodorum Acta peris volvimus , sere omnes , tam tacumenicas , quam Provinciales , quam demum Diceceianas Synodos in Ecclesia coactas deprehendimus, quem adis modum perpendit , multisque adductis exemplis confirmat & illustrat Mendoda m notis ad ConciLIlliberitan. cap. 9. tom. I. Collectionis Conciliorum Labbei es. 243.. Exteris vero exemplis ab illo collectis adjieere possumus etiam domestica , omnium videlicet Conciliorum , quae Romae sunt celebrata , aut in Basilicae Lateranensi , aut in Basilica Vaticanet . Typis impressum est Bullarium solas continens Constitutiones pertinentes ad Basilicam Vaticanam , in quarum primae, quae est S. Leonis I. cognomento Magni tom. I. pag. I. habetur.' Constitutum est. binos in annis singuistis Episcoporum debere esse conventus : quihus verbis subneruintur haec aliariauoniam, ad imante gratia Der, facilius poteris provideri , ut ἐκ Eeeis
Chrsi nutu scandala, natui nascantur errores, cum coram Beatissimo . o. solo Petra id semper in commune tractand- fuerit. Ad. hunc autem loeum eruditi Adnotatores expendentes ea verba, eo in motissmo Ubio Peatro . sese ostendunt , usque, ad x I. seculum Romana Concilia suis. cete
brata in Ecclesia, S. Petti ,. praesente & praesidente Romano Ponti fiee. m. mine porro Edesinae non intelligitur hic Blus Ecclesiae ambitus, sed omniis locus lacer, Ecclesias adjunctus se M ad. Ecclesiam pertinens : siquidem uexecte notavit du Cangius im Actis Concilii Chalcedonensis aft. I. rom. a. Collectionis. Harduini est. 274.. mentio fid cujussim Concilii Constant in politanti cesebrati in Baptisterio S. Sophiae, quod utique erat ab Ecclesia distinctum. Conciliae vero Catethaginensia; III. IV. V. VI. habita legimus in secretario Basilicae . oddam pariter Concilium Antiochenum insertum iisdem Actis Concilii Chalcedonensis eod. rom. Σ. es. s79- coactum, dicitur in porticu aes alis secretarii . Secretarium autem identerat ac Diaconicum , seu , quam vulgo dicimus , SMriseia , ur admonet
50쪽
L I B. I. C A P. V. 23 Valesus sol. i. Miu tiro lib. 7. cap. 3. qui locum suis e contendit intra
Ecclesiam: Gothostedus vero , & alii , ab Ecclesia separatum existimant . Praeterea Leo Allatius de costus. Eccles Orient. edi Ouid. M. 2. cap. II. I 2. nonnulla commemorat Concilia celebrata in Catec iumentis: & eitatusdu Cangius in descriptione aedis Sophianae ad caecem Cinnami num. 38. eKNiceta , aliisque probat VIII. Synodum non in Ecclesia , sed in Catechumeniis eoactam . Catechumenia vero , ut liquet ex Leone nou. 73. aliis. que quos laudat idem du Cangius ibid. num. 38. erant solaria, seu porticus
superiores Ecclesiarum. In Vaticana porticu Synodum pariter habitam nam rat Rasponus-Patriarchis Lateranens lib. q. cap. 4. Ac demum in Leo-oiano Triclinio a Leone III. prope Lateranensem Basilicam eonstructo , quod collapsum ac dirutum, ne praeclarum sacrae antiquitatis inonumentum eruditorum hominum voluptati deesset, nos, quatenus licuit , salvum esse voluimus , ac restitui mandavimus , plura Concilia celebrata . ac praese tim unum ab Eugenio IU. Iradunt Nicolaus Alemannus de LMeνanensibus
Farietinis pag. 29. Pan vinius , aliique passim . Ceterum , quidquid si de Ioco , in quo olim Synodi cogebantur , ut loquamur de hodierna praxi ,
distinguendunt videtur inter congregationes, quae Synodo praemitti solent , dc semones ipsas Synodales . Congregationes haberi eonsueverunt in aedibus Episcopalibus , sessiones autem semper in Ecclesia r quemadmodum advertit Gavantus in Praxi Diaecesanae SHodi cap. 4. cap. 9.& colligitur ex Pontificali Romano , quod agens de ordine ad Synodum , cum dicat,
Episcopum cappa induturi pergere ad Mesesiam , celebrare Missam de Spiritu Sancto , & distribuere Eucharistiam Clem , pro certo iam sumit , illam in Ecclesia celebrari . Idem supponit Caeremoniale Episcoporum lib.
I. cap. 3I. describendo ornatum Ecclesiae , in qua Synodus habetur. Et S. Carolus Borromaeus in concione habita in sua Synodo Diceceiana XI. anono Is 84. pari. 7. . . Eeri. Mediol. Hi II 57. considerans excellen tiam & sanctitatem loci , ubi Synodus congregatur , haec dixit, quae soli Ecclesiae aptari possitnt : Et locus ipse , quo conυenimus , consideratione digni mus es. Hic enim non est aliud, nis aula Dei, m regia domus eius, ac porta caeli. His personaliteν realiter totus Christus est praesens . . sunν cum eo innumera sanctissimoruna velarum G beatorum Spirituum millia .
His reposita sunt sacrosanctae tot sanctissimorum hominum Reliquia . Hic nil, nisi Cruces , nisi Imagines . Omnia sancta sunt , omnia sanctitatem spirant . omnia timorem quemdam Uialem incutiunt , dum ubi semus , m comm quo suobis segnificant. VI. Inter Ecclesias autem , s fieri possit , eligenda est Cathedralis . quae arctiori vinculo Episcopo alligatur, aliarumque Ecclesiarum materest & caput ς quamvis , urgente aliqua rationabili & honesta causa , non prohibeatur Episcopus Synodum facere in alia Eceles a , quod bene notavit Monacellus in Formia. legat. para. I. tit. s. semul. 3. num. 7. Simile est , quod dicitur de Chrismate , ac oleis Catechumenorum , & Infirmo B 4 ruri , Diqiliaco by Coral