장음표시 사용
551쪽
nequeat recursus ad Sedem Apostolicam , permitti potest Monialibus Ggressus e monasterii claustris. Verum hujusmodi casus tres omnino numerantur' nempe magnum incendium, infirmitas leprae , ac epidemiae , sive
pestis. Et quoniam Episcopus, ut supra dictum suit, ex Apostolicae Sedis,& Coneilii Tridentini delegatione, clausurae Monialium custos est, etiam quoad monasteria ab ordinaria sua jurisdictione exempta ; idcirco S. Pius V. Ponti sex Maximus in sua Constitutione, quae incipit Decori bonefari , in Bullario veteri tom. 2. num. 8. & in poserema Romana editione tom.
pari. 2. nu. I 3. Voluit, ut, ubi Moniales, etiam Regularibus subjectae , necesse habeant, ad evitanda praedictarum infirmitatum pericula, e mona- serio exire , non modo Praelati Regularis , sed etiam Episcopi licentia inscriptis accedat. Olim excitara suit controversia, an, praeter casus superius expressos, Moniales e claustris extrahi possint absque auctoritate Apostoli cae Sedis; eveniente nimirum casu aliquo ita gravi , ut aliis supra dictis , in S. Pii Constitutione expressis , quodammodo aequi polleat , ut puta , si Monialis aliqua, propter morum pravitatem, ab uno ad aliud monasterium transserenda judicetur ; siquidem morum corruptela epidemico morbo aequiparari potest. De hac quaestione inter Doctores Salmanticae actum suit, quo tempore Cardinalis de Lugo in ea Civitate morabatur . Et hic quidem in suis Respons morat. lib. g. dub. I 8. sententias Theologorum, &Canoni starum celebris illius studiorum Universitatis exponit e ipse veroeam amplectitur , quae docet , minime licere , sine auctoritate Sedis Apostolicae , Monialem ab uno ad aliud monasterium transferre in poenam delicti ab ea commissi : hoe enim frequentibus nimium translationibus viam aperiret : sed licitum esse ad hujusmodi translationem procedere , propter evidens periculum scandali, & perversionis aliarum Montalium , hunc etenim casum vere putat aequi pollentem esse morbo epidemiae in Bulla S. Pii U. expresso . Hujusmodi autem sententiae innixi quidam , ulterius progressi sunt , contendentes, translationem in hisce casibus fieri
posse solo Praelati Regularis judicio, & imperio, non requisita , aut o tenta Episcopi licentia . Quod tamen nullo pacto sustineri potest . Si enim Episcopi auctoritas necessaria est pro extrahendis e clausura Μoni libus , etiam ab illius ordinari a jurisdictione exemptis , in ipsis casibus litteraliter expressis in Bulla S. Pii U. quis unquam suadere poterit , Ε- piscopi auctoritate opus non esse, ubi agatur de aliis casibus, qui in Bul-Ia nequaquam expressi sunt, sed ad illius dispositionem sola ratiocinati nis subtilitate pertracti λIX. Neque vero praedictis tantum limitibus circumscribitur delegata jurisdictio Episcopi in Regulares, sed longe ulterius protenditur. Etenim coercitioni Episcopi fiunt obnoxii Regulares excipientes Consessiones secularium sine accepta ab Episcopo facultate, contra decretum Tridentini seg.
23. cap. IS. de reform. Item excipientes Consessiones Montalium, etiam suo
Ordini subjectarum , sine praevia Episcopi approbatione , juxta Constitu
552쪽
tionem I 8. Gr gorii XV. Bullar. tom. 3. & juxta Constitutionem io. Cle. mentis X. h. 4. Bullar. rom. 7. pag. 3O. Hi enim Pontifices iustis, gravibusque de causis , quas resert Fagnanus in Cap. Cum Capella , de prisu. hoe disciplinae caput statuerunt , ut, quamvis Praelati Regulares Sacerdotibus Regularibus sibi subjectis , etiam ab Episcopo non Uprobatis , &sne illius licentia , saeuitatem tribuant excipiendi Consemnes suorum milegarum Regularium, minime tamen valeant Monialibus sui ordinis , quantumvis eorum gubernio subjectis, inconsulto Episcopo, & sine illius approbatione , Consessarios ordinarios , aut extraordinarios deputare : ut videre est in citatis eorum Constitutionibus: οῦ quae licet in Hispaniarum regnis suspensae suerint in vim cujusdam Brevis Urbani Papae VIII. relati apud Leetanam consi. 4o. num. II 6. in aliis tamen orbis Catholici regionibus , pro quibus ejusmodi Brevia suspensiva non prodierunt , omni. modae executioni demandari debent ; quemadmodum Ultramontani etiam Seriptores fatentur, Thomassinus de veteri nova Ecclesiae disciplina pari.
I. lib. 3. cap. 4O. num. T. Van-Espen Iuris Ecclesinici tom. a. tit. 6. de Sacram. Poenis. num. 2I. Cabassutius in Theor. er Prax. Iuris Canon. lib. I. cap. II. num. I 8. Geneti. in Theologia Moral. rom. . tract. 6. de Sa-cνam. Poenis. cap. 8. Natalis Alexander in Theologia Domat. . Moris .
lib. 2. de Sacram. Paenit. art. ΙΟ. regul. 7.
X. Ad idem rerum genus pertinent ea, quae sequuntur. Sacra Tridenistina Synodus sess. 2 s. cap. IO. de Regular. provide constituit, ut Superi res etiam Resulares Monialibus sibi subditis Confessarium extraordinarium his, aut ter in anno Offerre tenerentur. Sed, quoniam hujusmodi Conseusarius semper ex ipso Superioris Regularis Ordine deligebatur , idque pu-sllos sorte mulierum animos in graves saepe angustias conjiciebat; sub Innocentio Papa XIII. post diuturnum examen circa plura disciplinae capi.ta, quae pro Hispaniarum regnis definienda , aut stabilienda proponebantur, habitum in Congregatione particulari ad id deputata, cui nos, tunc in minoribus constituti, Secretarii officium praestitimus, hoc etiam constitutum suit , ut Superiores Regulares Monialibus sibi subjectis semel saltem in anno Consessarium extraordinarium deputarent Presbyterum aliis quem ad id approbatum , secularem , vel alterius Ordinis Rinularem .
quod si id ab ipss negliseretur, tunc Episcopi, pro sui arbitrio, & eo
stientia, deputationem hujusmodi facere valerent, nec illa quovis titulo aut praetextu a Superioribus Regularibus impediri posset: ut videre est in litteris Apostolicis ab Innocentio XIII. editis, quarum initium est . fpost ιiei insuisserit, quasque deinceps a Benedicto XIII. in forma specifica conis firmatas, nos ipsi ad supremum Pontificatum assumpti, hac in parte, ad universum Orbem Catholicum expresse extendimus , & ampliavimus per
nostram Constitutionem , quae incipit Pastoraos curae , quaeque extat rom. M. Bullarii nostri num. So. XI. Utque alios aliquot casus enumerando exequamur, in quibus Reg
553쪽
L I B. IX. C . g P. XV. 327 lares subiecti sunt Episcopis tamquam Sedis Apostolicae delegatis, omitte di non sunt renuentes accedere ad publicas Processiones, contra decretum Concilii Tridentini seg. as. Regulari Praedicantes in Ecclesiis suorum ordinum, Episcopo contradicente, vel non petita ab eo benedi .ctione, aut in alienis Ecclesiis sine ejusdem Episcopi licentia, eontra decreta ejusdem Tridentini fess. s. cap. a. de reform. & s . 24. cap. q. aecitatam Constitutionem Inscrutabili Gregorii XU. Non servantes interdictum ab Episcopo latum , aut dies sestos ab Episcopo indictos , vel recusantes promulgare censuras , jussu Episcopi denuntiandas , contra decretum seg. 2 s. cap. I a. de Regular. Conserentes litteras dimitariales , aut ordines suis subditis secularibus , contra decretum seg. 23. cap. I Ρ blice docentes , non emissa prius Fidei professione coram Episcopo loci , ad normam Constitutionis Ρii IU. editam anno Is . Graviter delinquentes in administratione cujuslibet Sacramenti , quemadmodum expresse sancitum suit a Gregorio XU. in eadem Constitutione Inserutabili g. 4. Notorie, & cum scandalo delinquentes extra claustra e hi quippe , juxta
Constitutionem Clementis VIII. editam 8. Martii Is 96. puniri possunt ab Episcopo, nisi Superior Regularis , ab Episcopo admonitus , intra ei praefixum ab eodem Episcopo tempus, illos punierit, & de punitione Episcopum certiorem secerit . Delinquentes in personam ipsius Episcopi , ejusque jurisdictionem impedientes , juxta decretum sacrae Congregationis
Concilii , a Gregorio XIII. approbatum , de quo Fagnanus in cit. Cap. Grave , num. 76. Transgredientes decretum ab Alexandro VII. editum die 27. Septembris I 6sq. quo privilegia concessa Praelatis , Episcopo in serioribus, quoad usum Pontificalium, intra certos terminos coarctantur,& locorum Episcopis potestas datur , decreti transgre res censuris coe cendi. Praesumentes dare habitum sui ordinis mulieribus Tertiariis , nota collegi aliter viventibus , inconsulto Episcopo : privilegia enim , quae ad id iaciendum olim Regulares habuerant , ita hodie sunt limitata, ut nulli queant habitum praedictum conferre sine licentia Episcopi ; ad quem pariter pertinet praemittere examen conditionum , quas sacrae Urbis Congregationes in mulieribus exigunt, quae inter praedictas Tertiarias coopta ri. petunt e de qua re pluribus nos disseruimus in nostra Insit. 29. ubi ediximus, Regularibus, priusquam a loci ordinario saeuitatem obtineant, de qua est sermo, onus incumbere haec rite probandi: primo scilicet, se privilegium habere a Sede Apostoliea concedendi sui ordinis habitum sceminis non collegi aliter viventibus e secundo , foeminas habitum actu petentes , esse probatae vitae , bonisque moribus praeditas : tertio , eas suae alatis annum agere quadragesimum e quarto , tot annuos reditus ex Pr priis bonis percipere , quot sunt ad earum alimoniam necessarii r quinto denique , non cum aliis eas cohabitare , quam cum personis in primo
tantum consanguinitatis , vel affinitatis gradu sibi coniunctis : aliqua vero ex his conditionibus deficiente , debet ordinarius petitam licentiam Diqitigod by Corale
554쪽
denegare. Quae omnia in praedicta nostra Institutione praescripta , iam a tea expensa a nobis pariter fuerant; occasione cujusdam causae Manaνien. saerae Congregationi Concilii, cujus Secretarii munere tune temporis funisgebamur, propositae, & decisae IO. Maji I 727. Thesaur. Resolui. tom. 4.pM- ss.
XII. Sed taedet iam cetera prosequi, in quibus Regulares delegatae subjacent Episcopi jurisdictioni. Qui ungula exacte , & minutissime descripta videre desiderat, citatos legat Chokier, & Fagnanum . Interim noseoncludimus , integrum esse Episcopo in Synodalibus Constitutionibus hanc suam exerere delegatam auctoritatem in Repulares , & quandoque expedire, ut id iaciat, ad illos continendos in ossicio, & irrepentes abusus cohibendos.
Modus adhibendus in Constitutionibus respicientibus Regulares .ETsi Regulares non ignorent , se in praedictis casibus Episcoporum subdi
jurisdictioni; eum tamen in Synodalibus Constitutionibus se tangi senistiunt, eas multis nominibus impugnare conantur: quod a longa ejusmodi rerum experientia edocti sumus . Synodale decretum quandoque incusant , eo quod ita conceptum sit , ut videatur plus juris Episcopo tribuere, quam ei competat : reclamant aliquando adversus decreti verba , eo quod ordinariam potius , quam delegatam jurisdictionem , videatur Epileopo asserere: conqueruntur interdum, aliquid in Synodo esse universim, & veluti per modum regulae statutum, quod solum in certis, & peculiaribus Ω-cti circumstantiis poterat ab Episcopo decerni , ne secus Regularium privi-
Iegia violaret . Operae autem pretium erit haec omnia opportunis exemplis explicare.
II. Episcopus Midenss in sua prima Constitutione Synodali , excommunicationis vinculo ipso iacto innodatum voluit , & pronunciavit quemcumque sive secularem, sive Regularem, quovis modo exemptum, qui , sine sui auctoritate , & licentia , quodcumque Sacramentum administraret personis secularibus , aut alia ratione in cuiuslibet Saeramenti administratione delinqueret . Conformis prosecto videbatur hujusmodi Constitutio superius indicatae sanctioni Clementis V. in Clem. I. de priυHeg. ubi anathemate percelluntur Regulares Sacramentum Eucharistiae , aut extremae Unctionis, sive Clericis , sive laicis administrantes, vel Matria monia solemni are , hoc est , ut ibidem explicat Glossa, solemnem ben dictionem conjusibus impertiri praesumentes , sine licentia Parochi . C haerere pariter videbatur laudatae Constitutioni I 8. Grmorii XU. in cuius . Episcoporum coercitioni supponuntur Regulares sine legitima facultate se se ingerentes in iis , quae pertinent ad animarum curam , ausquod. Diqitigod by Corale
555쪽
L I B. IX. C A P. XVL seto quodlibet Sacramentum ministrantes absque praevia Episcopi approbatione .
i. III. Sed , quamquam haec ita se habeant , attamen praedicta Constituatio , .verbis nimium indefinitis concepta, acriter fuit a Regularibus i m. pugnata , ob rationes , quas subnectimus . Summus . Pontifex Paulus IV. in sua Constitutione ' impressa in Bullario Rodrigura , permisit Fratribus Minoribus distribuere sacram Eucharistiam in suis Ecclesiis omnibus Christifidelibus illam petentibus , sola excepta' , die Paschatis Resurrectionis Dominicae . Ejusmodi privilegium , connrmatum a S. Ρio V. ad omnes Regulares , per communicationem, ut aiunt , extensum est . Verum, quia Eugehius IV. in sua Constitutione Fide digna, 24. Pag. 33. tom. 3. pari. g. Bullar. jampridem declaraverat , tempus Paschale , intra quod integrum in Fidelibus annuae, perceptionis Eucharistiae praecepto satisfacere , non unius , sed quindesini dierum 'spatio , hoc est a Dominica Palmarum ad Dominicam in Albis ,3 intercludi , dubitatum suit , an sub limitatione praefati privilegii , Regularibus concessi , sola intelligenda esset dies P schatis , an potius omnes comprehenderentur praedicti quindecim dies .
num. a. o g. saepius discussa fuit in sacra Congregatione Concilii qua censuit , sola die solemnitatis Paschatis , absolute prohiberi Regulares, ne Eucharistiam in suis Ecclesiis porrigant secularibus , etiamsi isti jam antea annuae Communionis praeceptum in propria Parochia impleverint: :
aliis vero diebus impediri. non posse , ' quominus illam distribuant , modo seculares, Eucharistico pane ina eorum Ecclesiis. resecti , non se solutos arbitrentur ab obligatione illum percipiendi a ptoprio Sacerdote . Ex multis , quae proferri possent , duo seligimus sacrae Congregationis decreta . Primum prodiit in causa Burdigalen. q. Iulii I 644. iterumque eonfirmatum fuit in una Senonen. II. Iunii Isso. lib. I9. decretori pag. 34. Cujus verba sunt : Sacra Congregatio Concilii , pose maturam discus tonem , censuis , Archiepiscopum Burdigalensem non posse probibere Regularibus h hentibus privilegia Apostolica , ut a Dominiea HImarum usque ad Dominiacam in Albis inclusite non valeant miniserare personis secularibus sacramentum Communionis; posse tamen iisdem probibere, ut personis secularibus die Paschatis non administrent dictum Eucharisiae Sacramentum , etiamsi dictae personae serulares satisfecissent praecepto Ecclesiae hae de re edito . ALterum emanavit in causa MecbIinien. anno I 582. quod in sacrae Congregationis actis, ita legitur adnotatum : Paroebi loci Lovanti conquerentes sanctissimum Euebarissiae Sacramentum personis secularibus miniserari a D minica Palmarum usque ad Dominisam in Albis a Regularibus, o profertim Sotietatis Iesu, praetextu privilegiorum , unde arguunt , juribus par
obialibus praejudicium inferet , Ο Ecclesia praeceptum aludi, cum non desin Tom. I. I. l μι-
556쪽
xeruia Sanstissimo Domino nos ro, ut hisce malis occurreret, vetando Reguis Iaribus , ne praefa o tempore didium Geramentum audeant ministrare. Cum
autem San titati suae placuerit ad sacram Cougregationem Concilii remittere hujusmodi preces , Patri Procuratori proinciae Belgica Societatis Iesu sue-
es e communicatas, proponitur dubium .d o Patres Societatis Iesia , aliisque Regulares possint miniserare sancitissimum Eucharissiae Sacramentum peris sonis secularibus a Dominica Palmarum usque - γ per totam Dominicam in albis. Cui dubio die Januarii eiusdem anni I 582. responsum sui . maiiυε , excepto die Paschalis ' ita tamen , ut in aliis diebus sumentes Emcbarisiam a Regularibus intra duas hebdomadas Palmarum , O Pasibatis, non satisfaciant praec to. IV. Iam vero hisce decretis , saepius a sacra Congregatione renovatis ietiam die I . Ianuarii in causa Suessana Iurium parochialium , de
qua in Thesaur. Restat. lom. I. pag. I 6 I. edi I 8 I. aperte contraire , eiceis
bant Rmulares, praefatam Constitutionem Episcopi Μidensis , cujus verba adeo generalia erant , ut viderentur liberam facultatem ipsis auferre etiam Eucharistiam in suis Ecclesiis qualibet anni die ministrandi . Et quia , SD nodalis Constitutionis verbis rate expenss , iusta deprehensa est Regularium querimonia ; ideo sacra Congregatio Concilii die a Augusti. I 685. eam. dem Constitutionem corrigi ,& reformari sussit. ἈU. Nullus autem Regularium quaerimoniae esset locus, si Episcopus it. lis interdiceret , ne solemni Dominicae Resurrectionis die ulli secularium
sacram Eucharistiam audeant ministrare , aut si severissimis poenis eorum refrenaret insolentiam, qui eam falsam, nec certe tolerandam doctrinam in vulgus disseminarent, annuae scilicet Communionis praecepto posse Fudeles in eorum Eeclesiis satisfaceret etenim haec propositio non solum est aperte eontraria Decretali Innocentii ΙΙΙ. in Cap. Omnis utriusque sexus, ejusdemque Decretalis communi , utuque comprobatae acceptioni , verum
etiam contradicit ipsismet Apostolicis, de. quibus gloriantun, privilegiis. in his enim iacultas fit Regularibus ministrandi in suis Ecclesiis sacram Eucharistiam personis secularibus , expresse , & nominatim excepta die Paschatis Resurrectionis Domini , uti audivimus. Quare , cum circa an . num i 53 o. quidam Patritius Cahil , Parochus Dublinensis , inter ceteras propositiones , quas nonnullis Regularibus in Hibernia degentibus doceri , ac spargi audierat, & quarum judicium a saeuitate Theologica Aeademiae Sorbonensis postulavii , hane etiam ab iisdem Regularibus prol
tam ad eamdem facultatem detulisset : Parochiani non tenentur in propria Parochia communicare in Pasebate : etsi Regulares , qui ceteroquin alias ropositiones , de quibus accusabantur , unqam a se assertas negabant , anc unam, consueto suorum privilmiorum obtentu, pro viribus nisi sint
defendere 2 impedire nihilominus non valuerunt , ne eidem haec , quam jure merebatur, inureretur censura: Proposito falsa, scandalosa, . teme
557쪽
raria: quemadmodum resertur in opere inscripto Collectio iudiciorum me. edito Parisiis anno I 727. pas. 324. O' 356. VI. Idem Episcopus Midensis in sua Synodali Constitutione octava expresse denuntiaverat, se nulli sive secularium, sive Regularium, Ordines collaturum , qui non servasset temporum interstitia a Coneilio Tridentino praescripta ' a quibus an quempiam absolvendum Ecclesiae necessitasci aut utilitas exposceret , id, non a Praelato Regulari, sed a se sere diiudicandum , edixerat . Haec pariter Constitutio innixa videbatur Tridentino 23. cap. II. I3. de reform. quibus in locis soli Episcopo permittitur causam examinare, propter quam sit aliquis citius, quam j ra requirant , ad altiorem ordinem promovendus . Fulciri insuper vide-hatur pluribu decisionibus sacrae Congregationis Concilii , quae saeptiis censuit , a sacra Tridentina Synodo , 1bli Episcopo ordines collaturo , nequaquam autem Praelato Regulari , litteras dimitariales concedenti suo subdito Regulari, iacultatem neri, hunc , ex justa causa , ab interstiti rum lege eximendi. Ita quippe ab eadem responsum comperimus in i L ius 3I. Iunii Is 97. lib. ρ. decretor. pag. I 8. in Muen. mense Iulii Is 89.
Id. o. decreton pag. I 8. & in N. N. I 2. Septembris I 6O9. lib. II. decreton pag. 6s. Attamen, quia Sedes Apostolica , post Tridentinum , non. nullis Regularium ordinum Institutis privilegium concessit exemptionis ab interstitiis, idcirco sacra Congregatio, praedicta die 24. Augusti I 686. rescripsit , etiam hanc Constitutionem Synodalem Midensem , esse reser mandam quoad eos Regulares, qui habent privilegium concessum pos Triden
VII. Aliud rei, de qua agimus, exemplum spectat sacvitatem administrandi Sacramentum Poenitentiae . Boni iacius VIII. in Cap. Super Cathedram , de sepulturis , inter Extramg. commvn. statuit , non posse Regulares secularium Consessiones excipere , sine licentia , gratia , m beneplacito Episcopi , in cujus dioecesi commorantur . Benedictus vero XI. in
Cap. Inter cunctas , de priυilegiis , pariter inter Extravag. commvn. decrevit , Superiores Repulares debere quidem significare Episcopo , fuisse a se quosdam siti ordinis Fratres deputatos ad audiendas secularium Consessiones, non tamen teneri eorumdem Fratrum nomina exprimere , nec
certum numerum desgnare; voluitque insuper , ut, nisi Episcopus intra triduum ad Confessiones excipiendas approbasset, quos Praelatus Regularis ita confuse eidem significaverat, iidem nihilominus possent Sacramentum Poenitentiae, auctolitate Apostolica, secularibus administrare. Verum hanc Benedicti XI. sanctionem abrogavit Clemens V. in Clament. Dudum , de sepulturis , restauravitque Constitutionem editam a Bonifacio
edicens, nulli Regularium fas esse , secularium , etiam Sacerdotum , Coninsessiones excipere sine Episcopi approbatione . Hanc porro approbationem,
558쪽
pus,' & limitari ad certum dumtaxat genus personarum 'di serte declara runt Clemens X. in sua Constitutione Ita 4. Urbanus VIII. in sui, Apostolicis litteris in serma Brevis , anno I 639. datis in causa moti litigii inter Cardinalem Sandovalem , & Regulares illius dioecesanos , Innocentius XIII. in sua Constitutione super Ecclesiastica disciplina in re. gnis Hispaniarum , edita die I 3. Maji i 723. & confirmata a Benedicto XIII. die et g. Septembris I 724. alia Constitutione, quae extat in .. APpendice ad Concilium Romanum anni 1723. atque opposita doctrina , quam Regularium plerique venditabant , proscripta est ab Alexandro VII. qui , teste Cabassutio in theor. σ prax. Iura Canonis. lib. I. cap. 'IO. num. Ig. die go. Ianuarii 1639. hanc propositionem et M. possunt Episcopi
limitare refringere approbationes , quas Regularibus concedunt ud Gn. fessones audiendas, neque ulla ex parte reυocare e declaravit tem rariam, scandalofam, O' erroneam quae omnia videri possunt in nostra D.
sit. 85. VIII. His ita per Tridentinum Concilium , & per Apostolicas Constitutiones decretis atque firmatis , accesserunt opportunae declarationes
dubiorum , quibus vexari non destitit sententia textus , licet plana , &aperta , tum ipsius Concilii , tum praedictarum Constitutionum de qui bus declarationibus a nobis fusiore calamo actum est in citata nostra Injiin 86. Accesserunt acquiescentiae significationes solemniter editae a Superi ribus ordinum Regularium, qui & agnoverunt, & ultro acceptarunt quaecumque decreta fuerant circa necessariam Episcopalem approbationem, ubi Regulares excipere velint secularium Consessiones, seque praemissis legibus teneri, propria subscriptione prosessi sunt; ut accidit Parisiis in A. lemni actu , relato per extensum in tom. 3. celebris Collectionis Iudicio. rum pag. 43. Post haec omnia. quis crederet, aliquod adhuc reluctantiae,& contradictionis germen excidendum superfuisse ρ Et tamen ita se res habuit . Notae sunt Anglicanae Ecclesiae calamitates post, illius regni separationem a Catholica unitate ac Fide ἰ & satis compertum est, quanta curarum Sc solicitudinum mole Apostolica Sedes operam dederit , ut pauci Catholici, qui ibidem relicti sunt, in sanctae Religionis integritate permanerent, & quot, in eum finem ,: Ecclesiastici regiminis formas atque rati nes excogitare debuerit donec Ven. Servus Dei Innocentius Papa XI. per suas litteras in serma Brevis , anno I 688. editas , id tandem eonstrutuit , ut tres Vicarii Apostolici . Episcopali charactere insigniti cum titulis Ecclesiarum in infidelium partibus existentium , per diversas illius regni regiones opportune divisas constituerentur, qui Catholi eorum in iis degentium spirituale regimen gererent . Adversus hosce Vicarios Apost
licos controversiam excitarunt Missionarii Regulares, contendentes , Confessariorum ministerium a se exerceri posse erga seculares personas , abscque illorum approbatione ' tum quia eorumdem auctoritas , rigorose loquendo, ordinaria dici nequit; tum quia Conciliaria decreta, ω Apost
559쪽
lieae Constitutiones de Episcopis Ordinariis locorum verba faciunt ; tum denique quia retroactis temporibus ipsi Regulares Missionarii , annuentibus Romanis Pontificibus, & praesertim Urbano Papa VIII. secularium Consessiones exceperant sine approbatione Superioris Ecclesiastici , q'antumvis Episcopi titularis. De hae controverua non semel actum est in Congregationibus Urbis: eumque in ipsis animadversum suerit , Apost licos ejusmodi Vicarios deputatos fuisse,& adhuc deputari eum iis saeultatibus, quibus ordinarii in suis eivitatibus , O diae Mus utuntur οῦ ex eo autem, quod, certis concurrentibus circumstantiis, permissum fuerat non recte inseret quid obtinere debeat, cum immutatus fuerit rerum status: iteratis vieibus decretum fuit, Regulares Missionarios non posse secularium Consessiones audire, nisi impetrata prius apmbatione a Vicariis Apostolieis, quibus nempe subjecti esse debebant in concernentibus
Curam animarum, & Sacramentorum administrationem . Atque haec de creta Apostolica auctoritate confirmata fuerunt tum olim ab Innocentio.
XII. per litteras in serma Brevis datas dies. Novembris I 696. tum etiam a nobis ipsis per similes litteras datas die a. Septembris 174s. IX. Non defuit tamen, qui in tuenda, exercendaque hac in re Episcopali auctoritate, modum excederet. Episcopus quidam sta dicuisse a tum abat, in suis Synodalibus Constitutionibus prohibere, ne ullus Regularium, etsi ceteroquin a se approbatus, accederet ad domum secularium aegrotantium, ut eorumdem Consessiones inibi exciperet, sine speciali li-eentia Paroehi proprii ejusdem aegrotantis. Displicuit haec constitutio RG gularibus, eo quod ea non tam imminui, quam prorsus ipsis auferri videriretur lacultas audiendi secularium Consessiones z neminem quippe facile reperiri, ajebant , 'qui velit sanus Consessarium eligere , a quo nequeat aegrotans, & mox foriasse decessurus , Sacramentalem absolutionem obtinere e suas proinde adversus decretum querelas ad sacram Congregati nem Concilii detulerunte eaque, sive ob praedictam rationem e sive potius ne aegrotantes privarentur solatio peccata sua aperiendi. Consessario , quem optarent, die I . meembris Iὸs8. Synodalem Constitutionem ita temperandam censuit, ut liberum quidem esset Regularibus, jam ab Episcopo approbatis, accedere ad domos seeularium morbo laborantium, ibique Sacramentum Poenitentiae iisdem administrare, hac tamen adjecta I 8e, ut tenerentur exceptae Consessionis attestationem , in schedula seriptam, in eadem domo relinquere, qua certior fieret Parochus de peracta ab infirmo Sacramentali Consessione, ut tuto deinde posset cetera Sacrammenta eidem conse e. m. I.
560쪽
Aliae exponuntur earumdem q-relarum cause.
Haec de prima querelarum causa. Alteram, quam, non decretum . sed potius decreti verba interdum Rmularibus suppeditant, unicum patefaciet exemplum .. Sacrum Concilium Tridentinum sus 2Τ. cap. I. de Regulari praecipit, in omnes Regulares , tam viri , quam mulieres , ad Re guis, quam professi sunt , praescriptum , vitam instruans , oe componant ἀHinc autem factum est, ut nonnulli Episcopi non dubitaverint, hane Tri dentini sanctionem in suis Synodis renovare, idemque, ac totidem sere verbis iterum decernere. Enimvero, cum Episcopi, in sua quilibet dice-eesi, sacrorum canonum custodiam habere, atque in id potissimum ineum- here debeant, ut quotquot Deo devincti, atque Ecclesiae obsequiis sunt specialiter mancipati, eanonum statuta religiose custodiant ' ad eos quoque pertinet invigilare, ut Regulares ad Regulam, quam professi sunt, suam
vivendi rationem componant . Atque , ut missa iaciamus quamplurima Provincialia Concilia, quae ante concessam Regularibus exemptionem ab
Episcopi jurisdictione, exactam propriae Regulae observationem iisdem &commendarunt, & statutis in transgre res poenis districte praeceperunt Synodus Prouincialis Bituricensis , anni r336. tom. 7. Collectionis Harinduini col. Io . quamvis non minus , quam Dioecesiana , jurisdictione eareret in Regulares, nihilominus eap. I. ait: Statuimus, praecipimus, σε inamus, quod Religiose, consciamque satus fuerint , Capitulam Ne in agro, er alias Decretalas editas super Regularibus Institutis , m Consit ει ex inυiolabiliter custodiant , observens et & Synodus Burdigalensis , habita post Tridentinum , anno nimirum Is 83 rom. Io. Collectionis Harduini eoL I 365. cap. 23. inquit: Superiores , atque Praepositi omnium
monaseriorum , θ' ordinum, omnem curam , m diligentiam adbibeant , eam in Capitulis Prauineiadibus, quam in monasseriorum, etiam commenae
torum , visitationibus, ut ipsorum inferiores, ac subditi , ex praescripto stir professionis vitam insituant, oe' paupertatis, castraris, obedientiae , ac , se quae sunt alia euis is monaserit pecubaria vota , or praecepta , fideIiser , inviolare observentis. Sed, quamquam haec nemo inliciari audeat, attamen saepius a Regularibus accusatum est verbum illud praecipimus , seta fatuimus, in Synodalibus Constitutionibus usurpatum et eoe siquidem denotari dicebant ordinariam Episcopi in ipsos auctoritatem , & jurisdicti nem , & non meram custodiam , atque vigilantiam super observatione eorum , quae aut a Iure communi , aut a Pontificiis Constitutionibus , aut a propriis eujusque ordinis Institutis , sunt Regularibus injuncta ἀQuapropter sacra Congregatio Concilii justam agnoscens Regularium querelam ,. verbum. illud praecipimus ,. sea fatuimus , nedum a Dioecesanae is