장음표시 사용
291쪽
et 'o . Tractatus de Iure Persenarum sv MMARIUM.
1 Professo inducit muruam obligatio. κem inter religionem, O profiten
3 Excommunicatus potvi contrahere . Matrimonium. argumentum a matrimonio raranali adspirituale. 3 Excommunicatus ab una Religione , ad aliam transirepote i. 6 Professio facta υigore rescriptiper excommunescatum impetram valeti Limitatur vi num.7.
8 Prossus vigore talis rescripti, obligatur religioni in genere. 9 Superior recipiens adprofessionem excommunicatum,an malefaciat.1 o Professi acta per excommunicatum
vigore rescripti in quo ades clauseta teque absoluentes 2 valida est.
ARGUMENTUM An excommunicatus si ingredia tur, & profiteatur Religionem, ingressus, & pro
O in c. APificani, de eo qui duxit in
2 Etenim prosessio nihil aliud est,
quam mutua obligatio, quae contrahitur inter Religionem, & profiten. tem , cap. ad postolicam, de regulari
excommunicati autem contractus te.
t,ex multis allatis infra hoc eodem tib cap. I 63 Et sicuti excommunicatus potest contrahere matrimonium,esignis stide eo qui duxit in matrimquampolluit 4 per adult. Ita potest ingredi & profiteri Religionem, quia valet argumentum a matrimonio carnali ad spirituale,cum haec duo adinvicem aequipa
s Haec conclusio extenditur,Vt exco- municatus non solum possit ingredi,&profiteri Religioncm, sed etiam possit transferri ab una ad aliam: raeaeconss. 6.in sine. 6 Eadem Conclusio limitatur primone procedat quando ingressus, aut professio esset facta vigore rescripti impetrati ab excommunicato,quia tuc nullius esset momenti, ita Cald.cons Ιχ. de regular. 9 q.de rescr.So .in c. acris
Ratio alia non est, nisi quia in tali casu tota professio funda tur super rescripto , cuius cum excommunicatus sit incapax .c. I.de rescrip.lib.6. sequitur quod sit incapax etiam professio
quod professio facta perexcommunicatum vigore rescripti valeat, tenent Gomesin d c. I .n.3 a.de rescr. lib.6. . u/r.despons . r.e.6sub π.3.vers. Elia flexcommunicat.Ahende censuri lib. 2. disput. 7. cap. I. Retenta optatone quae est verior,
292쪽
Extra Ecclesiae gremium existentium. Lib. t V. et r, i .pilos , illa quidem deς δ '
dupliciter-Primo ut procedat, quando rece ptio, seu professio fuit facta principa. liter vigore rescripti, secus si suissethcta alia ratione, luti, quia Superior sine rescripto erat recepturus , tunc enim licet esset impetratum rescriptu, tamen professio sustinetur, Ita Gaspara laein d. cap.signis si, de eo qui duxit in matriquam polluit per adult. quc sequitur Alin. in Z cap. cum illorum xum. secundo,vers. limita hanc limita.
8 Declaratur Secundo, ut taliter pro sinus remaneat obligatus saltim in religione generali, quia quo ad hoc, quantum in se suit, potuit se obligare etiam nullo recipiente prosessionem, Inno.in capsorrectum de regulari Cald. I d. cons. I 2. in sine do regular. & in hoc casu potest accipi opinio Gomesii, di eorum, qui ipsum sequuntur, pro quo facit quod quantum attinet ad Religionem in genere, non inspicitur modus intrandi,cap.fin. 2O. q. 3. L 9 initatur Secundo principalis conclusio ut superior recipiens excomunicatum ad habitum, siue professionem male faciat, quia non debet illi communicare, cay.cam risidereA cap.Anificauit, O cap sacris desint.excom. Ita Rayner. insum. est. defensi excom. g. quod si aliquis veniens, quem sequitur Τοich. in dicto cap. cum illorum, sub
Contrarium attentari posse videtur eX.eo, quod receptio, & professo in religione est de illis quae pertinent ad salutem capsane, te regalis .in quibus licitu est nobis comunicare cum excO- municatus, i. cap. cum illorum de sent. ex m.Zcap. I .de rescript. lib.6. Quare dicendum arbitror quod aut versamur in excommunicato denunciato, aut alias notorio, & tunc Superior male facit, quia sicuti prohibemur orare
cum excommunicam, O .cum excom
municato M. q. 3-Ita prohibemur il . Ium in Religionem recipere, non enim omnis actus respiciens salutem est licitus cum excommunicato, aut eX- communicatus non est denunciatus, neque notorius clerici percursor,&laudarem quod non reciperetur ante
absolutionem, quia non debet recipi in religione speciali, qui est precisus a gremio uniuersalis ecclesiae, si tamen reciperetur, non posset puniri, quia post dispositionem Extrauag. Ad eui.
tanda, etiam in Diuinis non tenemur, vitare nisi excommunicatum denunciatum, aut notorium clerici possess
Io Limitatur Tertio, ne procedat, quando in rescripto adest clausula , teque absoluentes, vel aliter est facta
mentio de excommunicato, Io Audi . in d. cap. I. ibique iem. sub num. 2.2. vers. ecima,Franch.num. I 8. cum aliis de quibus hoc eod. lib. caP. 9.
et Potestas ferendi censuras trabis origianem a lege exangelica . a Verba illa auaecum. ligaueris super terram, quomodo sint accipienda.
a Vsus sue modus ferendi censuras, quo
iuresiit introductas. 4 D. Gulus usus est remedio censurarum. , Referuntur opiniones circa articulum quo iures t introducta obligatio ex
6 Probatur d. obligationem esse de iure ecclesiastico positivo. 7 Inferior non pote i tollere legem supe
8 βuipossunt cum excowmunicato com-9 municare, remissiue. Vna determinatio plura respiciens detemio minabilia determinat aequaliter. Elfectus tribuitur causeproximae. I Praece tum obedientiae,quo iure sit introductum.
Ia Prioilegium apsolicum vi quis non
teneatur)ωitare excommunicatum an valeat.
73 Cap. nulli de sent. excom. intellectus.
I Summ. P0htifex communicans cum ex communicato non incidite cominu . nicaιion m eum tamen non Oidctur
293쪽
α ν α Tractatus de Iure Personarum
absoluere I s Princeps iure directionis propria lege li. gatur.
I 6 Summus Pontifex abhorret colloquia
17 Di csus non potest concedere priuil
gium no euitandi excommunicatum.
ARGUMENTUM. Praeceptum vitandi excomm nicatos quo ire sit in
D intelligentiam, pr mittendum est, tria in hac materia reperiri, quae simillima videntur, re tamen valde disetant inter se, scilicet primum potestas serendi censuras;
secundum usus siue modus, aut semaeas sciendi. tertium praeceptum de vitandis excommunicatis. Quantum
attinet ad potestatem ferendi censu- 1 ras, ea quidem est in ecclesia Iure Euangelico, trahit enim immediatam origi ncm a Christo apud Matib. cap. 18. siquidem Christus primo ecclesiae tradidit modum corrigendi fratre peccante,secundo statuit si te non auditarit, sit tibi sicut ethnicus, & Publicanus Quaecuq.enim ligaueris super tetaram erunt ligata& in Coelis. in hisa namque verbis traditam suisse e clesiae potestatem ligandi non solum in sero interiori, sed etiam per censuras, tradit ibi D. Utis. quem cae. teri communi consessi sequantur tum ibi, tum etiam in ginent. dist. r. ibique praesertim Sot. q. i. an. i. bulen finMati, cap. i5. quaest. 3. Alphonibus PCasero aduersus haereses tib 6. Oerb. ω-
λώιο. EVn. in es neo mihi testa cap. 7. vers. excommunicationem . Suarrad. disput. I s. sis. 2. num. a. quibus ex nostris adhaerent Turrecrem. in c.
si inimicus num. 6. H. q., olin. decensur. 6. I. cap. I. num. I. a. Ocap. a. per tot. Alter. de censuri par. I.
sput. 3 i. lib. I. cap. primo pag. 2 6. mers. Et ad dubitationem. Di acus Spino de testamentis in glos.rubriar. I.
num. l3. ver. Quare in hac veritate. I Iis accedit seq. in cap. nemo I r. q. 3. ubi D. Chrysos. nemornquit, contemnat vincula Ecclem non enim b
mo est; qui ligat jed Christus, qui hanc
potestatem dedit, ct Dominos fecit tan 3 ti bonoris. Quo vero ad usum, siue modum serendi centuras, qui in Ecclesia
seruatur, tres sunt opiniones, Prima est Ti q. de retram consang. S. I .gus. 9. num. 27 I. ubi pluribus probare nutitur ante legem Euangelicam usum
censurarum fuisse apud Gentiles. Sed haec opinio & si valde speciosa videatur, tame nulla ratione probari potest ;nos enim loquimur de censura, prout continet vim,& clauium potestatem, quae ante Christum ,& legem Euan gelicam adesse minime potuit. Congesta vero per oraqueu. nihil aliud suadent, nisi quod apud Gentiles aserant pro quibusda peccatis impositae
poenae non nullae excocationi similes, ut aduertit Contaraein L diffamari e. Secunda est opinio Turrecrem. in L cap si Inimicus, existimantis esse de 4 Iure Diuino. Tertia est Soti, & alimrum insta citandorum asserentium usum censurae serendi; coepisse tempore D. Pauli; quia ipse ad Galat p. I. anathematizat eos, qui contra s, nam doctrinam euangelizantur & alibi non semel tan quam ecclesiae doctor iubet nos a peccatorum consortio abstinere, ad CorinIb. I. I. V. s.ct ad Thesbulonicenses 2. cap. 3. Quo vero ad obligationem vitandi excommunicatos quo iure sit introducta, diauersae sunt Doctorum opiniones. Prima est opinio Felini in cap. cum nonnulli num. s. de sent. ex m. existimantis eam esse de iure Diuino, qua uis
294쪽
Extra Ecclesi e gremium existentium. Lib. IV.
uis poena sit iuris positivi, & hanc
s eandem probare videtur, Abb. ιnd. O .cum desideressub num.3.vers. quod mellige eod. tit. Ducuntur tantum ex L P. I 8.Mati ei, quod ut supra probauimus non
pertinet ad prohibitionem comminnionis, sed ad potestatem serendi censuraS. Secunda est opinio Guar. in cap. Alma Mater par. I. S. I. num. a.
distinguentis inter communicationem in Ditiinis, di actionibus humanis, Ut scilicet illa sit Iuris Divini, haec vero Iuris Ecclesiastici. Verum haec distincti, cum neque iure, neque ratione probetur, Ideo hac de causa mittenda est, ac probanda opinio, quam tuetur Suareet loco cit. Abstri. 4. nempe prQ-6 hibitionem communicandi cum eX- communicato siue in Diuinis, siue inhumanis actibus esse de iure ecclesia stico positivo, & hanc eandem tenet,
Et haec mihi videtur verissima ex in fiascriptis. Primo ex auctoritate D. Thomae quq pro summa ratione suscio in sent. dis. 18. q. a. art. q. in addit. q. a 3.art 3.adjecundum, ibi enim aperte sentit hanc obligationem oriri ex praecepto ecclesiet, inquit enim praeceptu ecclesiae directe respicit spiritualia, &ideo qui communicat excommunica io in Diuinis,facit conti a prqceptum. Secundo si prςceptum de vitando cxcommunicato in Diuinis, vel hu- manis esset de iure Diuino, ecclesia non potuisset illud in aliqua parte tollere , cap.sunt quidam a S. q. I. non senim potest inserior tolle e legem Superioris, es. cum inferior de maior. Oobed. At ecclesia pluries substulit huiusmodi praeceptum, Ergo non pO'test esse de iure Diuino. Minor probatur . Primo ex extrauaganti ad eui.
tanda qdita in Concilio Costantiensi, in qua ecclesia ad consulendum con. scientiis timoratis, statuit quod nemo deinceps a communione alicuius in Sacramentorum administratione, vel
receptione, aut aliis quibuscunque Diuinis, vel extra, pr textu cuiuscuimque sententiae, aut censurae ecclesia. 1licae, seu suspensionis, aut prohibitionis ab homine, vel a iure generaliter promulgatae, teneatur abstinere, vel aliquem vitare, nisi censurae fuerint a iudice publicatae, vel denunciatae, aut fuerint ita notori ,quod nulla possint tergiversatione celari, aut aliquo modo iuris suffragio excusari. Secundo hoc idem probat essicaciter Tes. in c. si vere desent. excom. ubi Pontifex ex causa dispensat cum cruce signatis, ut
possint communicare cum excommunicatis . Tertio hoc idem probatur, 8 quia plures sunt personae, quae sp ciali Apostolicae Sed is misericordia
possunt excommunicatis communica.
Te, de quibus in cap. omni 1 D. q. 3. in cap. inter alia de sent. excom. At si prςceptum de non communicando esset iuris Divini,hoc fieri non potuis. set ergo. Quarto utraque communicatio siue sit in Diuinis, siue in humanis actionibus, eodem prςcepto reperitur prohibita, At idem Couara fatetur praeceptum de communicando inhumanis esse de iure positivo ecclesiastico, ergo & praeceptum de communicando in Diuinis, quia una, &eadem determinatio plura respiciens 9 determinabilia determinat utrumque aequaliter, l. Iam hoc iuresf.de υα . Opupill. l. quamuis C. de impub. ct aliis sub i. O virobique Doct. Quinto soluto praecepto ecclesiae de vitandis excommunicatis nullum remanet praeceptum in lege Diuina, quod praecipiat excommunicatum vitari, eo mo. do quo vitatur ab ecclesia, nam dempto loco Matthaei in cap.i 8. quod dixi. mus pertinere ad potestatem serendi cesseras,nullus alius remanet locus,ex quo probari possit Nec resert quod D. Paul. ad praeceperit tantum non communicari cum illis, & ad Corinth. I . cap. I. iubet cum eis cibum non siimere O IO. iii. a. cap.t. prohibet habitationem in domo, & mensam, ibi nolite eum recipere in domum, nec
295쪽
27 Aue ei dixeritis, quia isti praedicta pro
hibent tanquam ecclesiae Apostoli, &Doctores non tanquam praeceptum a Christo datum, ut colligitur ex cap.
sicut Aposioli II. q. 3. quia, Vt mox dictum est, Christus simpliciter dedit potestatem censuras serendi. Similiter Iicet apostolus prohibeat Neophilum eligi in Episcopum ad Thimot. I. p. 3 tamen hoc non facit ex praecepto Christi,sed tanquam Doctor Ecclesiae, & secundum communem legem,AZor.morat. Insipari a. lib6.c. 2.q. 2. Dices negari non posse quin huiusmodi preceptum saltim originaliter debeat dici de iure Diuino, quia Christus tribuens potestatem excommunicandi, videtur aliquo modo censuras instituisse . Sed respondetur , hoc satis non esse, ut obligatio orta ex particularibus praeceptis dicatur iuris diuini nam cum talia precepta sint sormaligata ab ecclesia, que illis tribuit certos effectus debent tribui ecclesiae tanquam causae proximae, & imm diate, non autem oliginali, ubi enim concurrunt duae cauis, quarum una subordinatur alteri, tunc licet prima causa inducat secundam,tamen si non inducit effectum , ellectus tribuitur Io causae proxime, non causς originali, ut probat res. in cap. continebatur, O cap. lator de homiciri Oinc quacumque gerimuss . de aes. oblig. Bald. in c. Imperiale S.illud.col. I. deprobib. fud. aliena:.per rideris. In proposito ergo licet habeamus causam primordialem in lege diuina, cuius vigore ecclcsia constituit quedam praecepta prohibi. toria, tamen ista praeccpta sunt tribuenda ecclesiae, non legi diutus. Si militer videmus quod obedientia erga superiores generaliter trahit originem a iure diuino, iuxta illud Paul. ad
Romanos capitulo I 3. omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit,nobis translatum in cap. omnis anima decen b. & nihilominus praecepta quod obedientia praestetur rati modo, non sunt de iure diuino sed iure humano. Et quidem si attenta hac ratione praeceptum de vitandis excommunicatis: esset de iure diuino, sequeretur quod cum obedientia erga superiores habeat originem a iure diuino. quinimo a iure naturali in ordine ad rectam rationem , quaelibet inobedientia est set cotra ius diuinum&nMurale quod est absurdum. Remanet ergo firmum praeceptum
de non communicando cum excommunicatis, siue in diuinis, siue in ciuilibus actibus esse de iure positim Etaclesiastico,ex quo 12 Deducitur primo, valere priuilegia Apostolicum, quod quis non teneatur
vitare excommunicatum non solum in actionibus ci uilibus, sed etiam in diuinis, d.extrauagau. deuitan. iradunt Suareet loco citatose l. i. asstri.
e Confirmatur haec deductio, quia 4ndubitati iuris est hoc posse fieri ab ecelesia per priuilegium in corpore iuris
clausum, dict. cap.omnis. I t. quaest. Dcap. inter alis,desententi excommunio. Abb. Felis. O reliqui in cap nulli, Det . princieoaetis. In contrarium ex diametro videturi l.in dicto cap.nulli, desenten. ex m. ubi AlexanderTertius pronunciat nullos se posse priui legio Apostolicae Sedis tueri. quominus excommunicatos vitare debeant. Huius testus timore ,
bb. in principio asserit non posse hoc fieri ex priuilegio Apostolico. sed vis 3 animaduertit,& recte Couar. icto g. r. ante num. Σ .versio. Vndeflet. Papobi
non loquitur de priuilegio specialiter
concesso quod non teneatur Vitare excommunicatos ed de priuilegio generali exem ntionis, cuius vigore ali. qui Religion praetendebant se exem. pios a iuri Mictione ordinariorum , adeo ut nequidem eaecommunicatos ab eis vitare tenerentur. Ad quorum praetensionem supprimendam emanauit dispositio, i cini nulli, quae est pars, & iragmentum diipositioni s cap. 3. de priuileg.
296쪽
Extra Ecclesiae gremium existentium. Lib. IV. 27s
priuileg. ut idem Ponti sex Alexander Tertius plura resoluit,quae vigore priuilegiorum exemptionis praetendebiatur, & inter cstera in S. excommunicatos, decidit ex communicatos esse ab eis iuxta Episcoporum sententiam vitandaS. Deducitur secundo, quod summus Pontifex communicando cum excommunicato etiam scienter, quamuis novideatur illum absoluere, ut in clem. symmni Uent.excom. tamen non incidit in excommunicationem , quia cum prohibitio huius excommunica tionis sit iuris positivi,ea Pontifex noua ligatuis cap proposuit e ccncesseraeben.Lprinceps, .de legibus,l.ommum, C. detestam. Cariam in cap. nulli, in sine, de senten.excomm. ubi quod Princeps noligatur poenis propria lege inflictis, &ita firmat glos. in cρ inimicus , 93. dist.
O in cap.qui merito verbo pari, versi c.
Sed quid si, ii .quas. 3. O in cap. si ali
quando,ue . Salutationis,mersic) H po ne quod Papa esent.ex m. ct in dicto cap. nulli, verba Vitare, dem tit.ibique
bb. in cap. cum desideres, num. 3. de senten. excommvn. Dan. de Lignans in clem. A summu r, de senten. excommvn. Geminian. in cap. latuimus,num. II .de sent. excomm. ibi Franch. ante num. S.
versic.Licet aliud esset in papa . Et haec
est communis opinio. Contrariam opinionem tueri conatur Couar. in dicto cap. Alma mater, g. I.num. 3. versic. Nos contrariam. Ea
tantum ratione suffiilius, quod prinas ceps saltim directive propria lege teneatur, cap .iustum,9. distines. cap. nossi incompetenter, 2.quis.7 .l.igua v x, C .de legib. I.ex imperfecto, C.de testam. Lex imperfect ' f. de legat. 3. S.vh.insit. quib. moLtestamenta infr.Sot. de iussit. Otur.lib. I. quaest. 6. art. 7. Item quia ratio naturalis dictat princi pena cair , legem seruare debere,quam ipse tuliti c. um omnes,de cons. Retenta opinione communi ani maduertere oportet quod etsi ponti sex hoc praxepto non teneatur, nihilominus consueuit excommunicatOrum colloquia abhorrere, & si quandor 6 ex causa aequum ducit audientiam dare Oratoribus excommunicatoruineos ante absoluit ad cautelam ad effe- e tum audientiar, tantum , Cardinal. inclem.s summus,desent. excom. Felin.in dict.cap. nulli,in sue,eodem tit. 17 Deducitur tertio priuilegium concessum ab Episcopo, ne quis teneatur vitare excommunicatum nullius esse
a a . 9 2 3. de sent. excom. cui suifraga tur,quod non valet praeceptum Epticopi, ut quis debeat communicare cum
excommunicato, Ioan. An fr. iu cap. cum deside es,num. . eod. tit. defutent. excom. ct ibi Butr. nu. 4. An bar.uum. T. Abb.num.2. S cc. in dicto cap. interationum. 24.
I Cum excommunicatis non es communicandum regulariter.
2 B suo praedoctae regulae assenur.3 Maxima poena est inter homines esse,
Iure ciuili quo pacto punia utur infordes eniti in secommunicatione per auis
s Item quomodo iure Regui Neapolitani. 6 Episcopus non potes concedere ut cum
7 Obligatiovitandi excommunicatos afficit omnes. 8 Episcopus excommunicatum vitare te
9 Excommunicatus alios Misara tenta
Io Excommunicatus es vitandus etiam extra territorium excommunicaniis . II Excommunicatus in Una ecclesia, vitan sest ab omnibus ecclesiis. I et Episcopus curare debu Ut excommuni
297쪽
2 6 Tractatus de Iure Personarum
catus ab alio Episcopo vitetur a suis sobiIis .ia Obligatio vitandi excommunicatos afficit etiam exemptos. I 4 Excommunicati se inuicem vitare te
O satisfacereparato, non es commuis nicaudiam. i 6 βut capit cum excommunicato com mu nicare, ad huc illum vitare ten
17 Pluralitas ritim auget culpam. non
minuit obligationem. I 8 Cum excommunicatoJuam excommutanicationem gnoranis,non es communicandum . I9 Excommunicatio durat etiam excomis municatore mo=Iuo,vel translatu. ΣΟ offa ius excommunicatus etiam fla pellet,es vitandus. 2I uoad obligationem euitandi nihil r fert . O quis a iure, vel ab homines t
ARGUMENTUM. De prohibita communicatio
ne cum excommunicatis in genere.
Egula est constituonda non li. cere fidelibus
nicatis, Ita probat tes'. in cap. eum desideres, ct in capitulo signfcauit, se in capit. inter alia, ct ea tutulo 9eris, ct cap. si
concubinae uent.excommvn. cap. cum
excommunicato, se cap scut Apostoli, Ocas'-quontum multos, ii. quas. 3. clem. al. υω DOLI. eodem titulo, debentent.
maciet vitium reprimatur, nempe, ut excommunicatus rubore suffusus ad humilitatis gratiam, & reconciliatio nis affectum facilius inducatur, cap. cum non ab homine, de sentent. excom. cap. I. eod. tit. lib. 6. ad quod consequendum idonea visa fuit communio-3 nis priuatio, propterea quod maXima est poena esse inter Homines,& Hominum carere consortio , l. bi qui, C. de psaLVnde non mirum si Iure Car
sareo quod solet famulari dispositioni
Iu ris Pontificii ut in cap. I. de nou. Oper. nunciat. ad excitandos excommunicatos ad petendam absolutionem, ne in censuris insordescant, cautum est,& quaecumque Communitas, seu personaequq per annum,in excommunicatione propter libertatem Ecclesiae fractam ,& violatam perseuerauerit, ipso iure Imperiali balano subiacet, a quo nullatenus extrahatur, nisi prius 4 ab ecclesia beneficium absolutionis obtinuerit , ut in Aurb. desul. ct con- Detud. contra libertatem Ecclesiae, g- item quacumque collat. Io. 91ne qu- Ihen. item quaecumque, C.de episcop. ct cleris.
3 Regni etiam Neapolitani constitutionibus statutum est, ut permanentes contumaciter ultra annum in excommunicatione per pr latos, qui excomis municationis intulerunt sententiam, aut successores eorum, aut per Capitulum si ecclesia vacare contingerit de. nuncietur Curiae di contra excommunicatum poena debaa per Curiam procedatur, ut in cap. item Liatuimus, quo contingat init. desacrosaN. eccles Poena auicin de iure Regni debita contra morantes in excommunicatione statuta est in cap. si quis substet demorantibus in excommunicatione.EX quibus plane patet poenas in excommunicatos in nictas omni iure probari. 6 Extenditur proposita regula primo ut procedat etiam si episcopus prςciperet, quod deberemus communicare excommunicato; cpiscopus enim non potest sicere ex sua voluntate alique haberi pro absoluto,sed requiritur actualis absolutio,ideoq. praeceptum de cin
298쪽
Extra Ecclesiae gremium existentium Lib. IV. - 2
municando cum excommunicato ab eo lactum nullius est roboris, ita fita mat Io. Andr.in cap. cum desideres nu. q. desent. excom. quem ibi sequuntur Tutrinu. 7. Abb.num. 3. Extenditur Secundo, ut pari ratio , ne non valeat priuilegium concessum ab episcopo, ut quis non teneatur vi iatare e Xcommunicatum , Soccinus in cap. inter alia nu. 2 2.etiam 23. desent.
7 Extenditur Tertio, ut haec obliga.tio vitandi excommunicatos afficiat omnes, nam iura, quae prohibent
loquuntur indistincte, & sic indistin die debent intelligi, crip. omnis utrius. queJcxus de panis. O remGs. l. gener liter I. de legat prisII. l. depraetioisdepublicanis. Ias in l. non dubium num. 3 8. C. de tegrius, cum aliis per Sur i.
s Qua ratione tenentur vitare exis communicatos non solum inseriores, sed etiam superiores quantaecumque dignitatis existant, ac etiam ipse
episcopus, ut est ies. expressus in Leap. cum desideres, de sient. excom. ubi hoc signanter probant Abb.nu. 2.Acbar. nu. 6. Soccin. num. 3. O q. glosiud. cap. inter alia numero Iq. f. eodem, SuareZiom. s. disp. is .se I.s.sub numero quarto, versiculo quod adeo ve
s Extenditur Quarto, ut non solum
alii teneantur vitare eXcommunica. tum , sed etiam ipsemet excommuni. catus prohibetur aliis communicare, capimal.de excesseb.Fraelat. p. illud, de cler. excom. ministr. glos in cap. I. verb. periculum de except.tib. 6. Tutri Boich. ct alii communiter in saepe cit. cap.inter alia de sent.excom. prout de communi testatur ibi Soccin.num. I a.
ubi declarat hoc procedere dummoado ipse excommunicatus sciat se esse excommunicatum, secus si ignoraret, prout etiam declarant glos. O DO Lin cap.penuu.de Her. mcom. ia Extenditur Quinto, ut haec obli. gatio vitandi excommunicatos proce. dat non solum in territorio excommuis nicatis, sed etiam extra in quocumque territorio, & compraehendat om. nes indifferenter siue subditos, siue anon subditos, quia excommunicatus quo ad unam ecclesiam est uti talis vitandus ab omnibus ecclesiiis in toto I I tet rarum orbo, capitulo a. ct capitulo 3. Oq. O cap. debent II. quae i. g. capitulo primo , de treuga, ct pace, O ibi 'gnanter Abb. nu. 2.ubi quod ex. communicatio non clauditur territorio , quia cum asticiat animam, S cor
pi aequitur persona sicuti lepra leprosum, cap.ad reprimendum,de of sec. or diu. glos. in cap. pantoralis, g. verum, verboubtrahuntur, versic. ui autem, de appell. ibi Tutr. n. ZO. Bar. in l. eae v. deposui. Bald. ivl.i. C. de haered. infixard.in clem. I. versic. ipsius de poenis,Soccin. in d. cap. inter alia uu m. i o. Rebus . in cap. postulassis num. F S. de cler. excom. minoir. Abb. in cap. Ad reprimendam, in secundo notab. de fc. orae Caualcan. dec. 77. Num. F. par. 2. Huius decisione 99. numero Io.
Ii Qua ratione boni episcopi partes
erunt curare, ut excommunicatus ab
alio episcopo vitetur a propriis subdi. tis, non secus ac si esset ab ec dominet
excommunicatus,cap. curaesit, M. q.
3. Ciuius deeV. 99. num. to. ct hoc idem in facti contingentia censuit sacra conis gregatio episcoporum in una Tropien. Jub die et 3. Nouembris i 82. subdens quod ad istum effectum non est opus videre processum ab cxcommunicatore factum. Et pari ratione extenditur Sexto, ut obligatio vitandi excommunicatos afficiat etiam exemptos a iurisdi.
I 3 ctione excommunicantis, nam quantuncumque sint exempti tenentur nihilominus vitare excommunicatos ,
hoc enim sensus accipiendus est tes.
in capitulo nulli, desent. excommunis. ier in capitula tertio, S. excommunica
tos, epriuileg. Hiuius decisione 99. sib
299쪽
2 8 . Tractatus de Iure Personarum
num. 8. versiculo Tertio ampliatur,& latius dicitum est in hoc eodem lib.
14 Extenditur Septimo, ut obligatio
vitandi excommunicatos asticiat non solum non excommunicatos sed etiaipsos excommunicatos inter se,quia non potest excommunicatus communicare cum alio excomunicato, Host. Io. Andr. 'Butr. in e. illud, de cleri comm. min r. ct iterum lo. ndrio Butr. in cap. nulti de sient. ex m. ibsque εAbrinu. 3. ubi tesatur secom. muni. Is Extenditur Octauo , ut neq. liceat communicare cum excommunicato quantum cum l. excommunicatus sit contritus, & paratus satisfacere, ac etiam si iurauerit parere mandatis ec. cic siae, ut est tent.iu cap.quod in dubiis, de sent. eoom. 9 ibi hoc notant εAbb. num. a.& iterum tesLin cap.ὼ nobis 28. versi .vnde quantumcunq.ctibi etiam Abb. nu. I. versse umma aliter, eoniis. ct iterum tes.in ι v. cum desideres, eodem tit. ct in capsacris,eodem tit. ubi
quod procedit etiam si excommuni catus decesserit in bello contra excom
16 Extenditur Nono, ut obligatio violandi excommunicatos procedat non solum quando quis nunquam commu nicauit,sed etiam quando quis coepit communicare, nam hoc non obstante tenetur abstinere, quia pluralitas do 17 licti auget culpam , & non minuit olia ligationem, l. a. g. Apri t. delirii. Ita in specie firmant Butr. in cap. in prae. sentia, dessent. excommunis. Soccin. D-pe cit. capitulo inter alia nu. I9. eodem titulo.
18 Extenditur Decimo, ut non solum teneamur. vitare excommunicatos , qui sciunt se cile excommunicatos, sed etiam eos qui ad huc nesciunt se esse censura innodatos, veluti eos,quisuerunt excommunicati in absentia , quamuis enim ille communicando dum ignorat censuram , non peccet,
nihilominus nos qui cam scimus obligamur ad euitandum, ut notant glos
Qua ratione excommunicato ignoranti suam excommunicationem proohibemur alloqui, aut litteras dare, ut fusius, Deo auspice, infra suo loco di.
municatus sit vitandus etiamsi epis copus excommunicator decesserit, vel sit ad aliam ecclesiam translatus,quia nihilominus excommunicatio manet, captasoralis f. l . e usord.c. unico, de maior. 9 obed. lib. 6. capsi quis e se
2 o Extenditur Duodecimo,ut excommunicatus si sit notorius debeat vit, ii, quamuis appellet; cap. Aeruenit, de appelLViuis decf. 99. num. 8.ai Extenditur Decimo tertio, ut procedat siue si excommunicatuS a iure, siue ab Homine, nam in hac materia sola attenditur excommunicatio non
modus, & in utraque eadem militat ratio, A M. in cap. Aposolicae de ex cepi. Rebus. in cap. psulasis nu. 46.
de cler. com. mimsr. ct inpraxi tit.deforma nouaprouisve .leque absoluenisus num. q. Couar. in cap. Alma Mater par. I. g.7. ante num. 2. versic. 3. sat.
Num. I. et 2. referuntur auctorum optatones. 3 Communicare licet cum excommunicato ad visandum famis necessita
Praeceptum struandi risum, non obligat
ubi imminet periculum mortis.s Dauid ad vitandam famis nece statem comedit panes propositianis. 6 Maeebabaei belli nece tale compulssi pugnarunt contra boses Hesebbati. 7 Lex humanapotes obligare ad obseruantiam etiam cum vitae periculo.
8 Miles tenetur seruare locumsibi in mi. litia
300쪽
Extra Ecclesiae gremium existentium Lib. IV. α ρARG VMENTVM.
titia assignatum etiam cum visaepe riculo.
9 Lex humana potes praecipere actus for
io Lex humana non Ner praesumitur melle obligare ad obseruantiam jubpericulo vitae.et num. I I. xa An teneatur communicare cum vitae periculo quνndo metus incutitur in odium censerarum .i3 Exemplum Euaxari. Metus in odium religionis quando dicatur incuti.
1 3 obseruantia censurae si tendat is dif
pendium ecclesiae an obliget. 16 Populus hebraeorum quadraginta annis abstinuit is circuncisone, et qua
27 Leges eccosa ticaeferuntur pro tuitio ne fidei catholicae.18 Communicatio quando est in crimine , non licet etiam pro uitando vitae periculo. x9 Dem quando tendit directe contra cen.
suram. ao Communicare cum excommnnicato
in diuinis, quando liceat, usque ad
as Per excommunicationem cum excommunicato in ambus humanis regulariter contrabitur tantum peccatu veniale. 26 Peccatum veniale non licet committere etiam ad vitandum vitaeperisu. Ium,o quomodo intelligatur nu. 26. αγ communicare an liceat excommunicato ex necessitat amis. Σ8 cmetus leuis reputatur vanus .
o Intell. lcap. sacris defint. excom. x Periculum mutilationis membrorum , infami eruitutis liorum perditionis bonorum, an faciat ut quis poysis
An preceptum vitandi excommunicatos afficiat , quando adest violentae mortis pericu
lum . CAP. XXXXIV.Ffirmatiuarn Opi. nione probat Tes. in L cap. sacris de his quae vi metu sitie caus. funt, cuius auctor itate hoc notant ibi Io. Andri
2. A nchar.not. 6. molsub num. s .Socc. in cap. inter alia num. . . . de sent. ex com. Alem de Ales in 4. par.quaest. S I. membr. 6. art. a. alias, quaesi. 23. membr. I.art. 6. g. a. Adrian.is q.sent. in tract.de clauibus quas. 3. except. 8.Caiet.in prima , a. qua H. 96. art. q.& in eadem opinionem procliuiores videntur Durand. in4. quaest. I. ad 3. Petr.Soto te i. Dde excom. Contrariam opinionem, quod sim.pliciter loquendo non teneamur vi tare excommunicatum cum mortis periculo tenet D.Tbom.quodlibet. II. art. 9. ad tertium quem sequuntur Gabr. 1lmay, ct alii, qnos refera, ct sequitur Agor. morat. inst. tom. I . lib. i. cap. I. Siluestir in verb. excommuni catio s. quaest. I 4. Angel. in verb. exis m. 8. num. 18. Nauar. in cap. inter verba It . quaest. 3. praelud. 3. num. q. Tabien. in verb. excom. 8.nu. 9. Greg. Sor.m eleucci . lom. I.tib. 3.c. 7. num. 3I. 932. Couar. in cap. Alma Mater par. I. f. 3. Iub num. 9. SuareZiom.
diput. 6.s I. 3. Io. de Salas qui pluribus probat de legit. disput. I I .se I. I. a Ducuntur primo , quia ad vitanda sunis necessitatem licitum est nobis
communicare eXcommunicato,c.qu9niam multos II.q. 3. sicuti etiam licet communicare excommunicato imminente necessitate morali, cap. inseralia υbiplene Doct. defensi excomm.