Friedrich Ritschl's Kleine philologische Schriften

발행: 1868년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

s 'tin tua ii in misi illustris Vrbis narrator Imnsonus Eq. in Deser Roma li. ,40, Strabonis' liosissiniurii ut ido-tur, nileioritato confisus, qui p. 234 Cas. eontinuo ordino iis o tros lirius in oris Serviani ex collisse PSiatur: Collina na, Vinii nutu in Esquilinant. Ea eiu in laudes: sod quid inui otia illa nautini fiat do qua unde tandem quo qua ronti satis fiui, totas, si borrima li seri littolio desiit uaro linquo ut radicitus oti uni illud Ortim Pntum tolu eraidit Vrbis ut o 'lautini tabulis vollamus qui tande inio doctos in suo gonore Ominos fugere potuit non OSSP, qua in Psoudulo Motia esset, otia in osso in i nAina nitalion ut in latinus a ciue alicui locum in 'seuduli vorsu sesso lin Dein Suμque uisu haboratur mimne At, inquii, i Susi, oin At in 'asina Motino torta comi nonio ratio, qui ani xliollor suu dulci nitimum induens Vndo si se inoveriit On oluerit quil 'lio qua nilii qui equam ibi offensionis ia-l ont, qui eam Omnino se portarum uiuor tolles Itan V r a te uno oro vos mula crux egit, ut neci aro qui deni Olui insiluetis mcli in ollinarentini librorum sive omni uni sive sit arundum ivo i ii morum scripturam esse, quae mera antiquissi inorum Oni eiura editoria in ' prodiit Nullus est niuim S liber quantumvis malus vo interpolatus, quin plano ei Di i Si licue erilituin te iam rael, ut ne discroluit princirps

oditio. Ecquid auiona displicet in hoc sersu Pseuduli:

Ieium ost igitur se oo Ox0mplo quod suspitione vacabai:

412쪽

I, PORTA , ETIA ' u Bis ROMAE. 38 arefiat quod Pr serat usp eii,si inum. Ergo postquam sin8uppliciorum Oria supplieiuni ipsa Nubiit, Dunupti l dubita ijimus uti oraro otiana sun brenia i oeco rui Auni ipsi libri adsuli 0 graviter auxiliantur. Nun lite ii , in I lium soli debetur Sarneono in oditio no i iii Pipe si vi tuum, in colli PuEtruse nictuum, ii ad in nyctuum conversiani ius qui doni interpretabatur noctu iam, susesepit in rixianam Pyludos lxmenum Longotio pi nubuit uomanus Odox, Palatinoria in autom olum uilis eluum scripturi est si iribus Vindobon oti sibus enotavi cluum, nituum, nyctuum. In quibus ostigiis uiis apparet nitio livum laturo, quod non est eur ad portuni potius piam ad Jleostratam uxor ni spectare arbitroni ur Noe videtur, siti poeta scrips0rit, longe i tendum. Nam unil requens Plauti illud onus sit ut, quod Oennili caussa rimum ambiguo sersona pino pio diXorat, ubiecti in torpi setn-tione mox ipsa, quam in partem a loro volit, declaret quonialia in ambigua aliquantulum notis ne ruentem utile luserati 'halinus, in lino vorsus, o quid O Cli Ostrata se spoliatoros liaesitar iit, Orninodo dili ro mortuum potuit. Quod volui si seripi uim .ssuum facillimo in m tuum transibat ab in euini Veteris eo liei momorin rilli eis Otidiani Si Plautia Nauisem quantum illi mori, qui spoliatoriani intelli eiu oonsuleret, indulsorii noti enim o nusculiasses Atheniosis sis putandum est), singula sabulae tofiniatur, ad 'O ut noe dosint Sane, sine uultum larigueant. Odoni pie pertinent Militis verba ub initio ullatii. Qua Puni Ou nil poenam, qua ii ne parcer iur, Ditulerunt, sed nil Supplicium te capite sumptuni, in verun praeter ration otii inciderunt. O uim ut ita interprotei nur, eo lux domuin in brosianus novet, euius idepristinuiti scripturam tunc Hilom in rc O mi Indi eis schol. asest Vratisi. a. 839 commolidavimus:

Nam vulgata quidem scriptura tibi esse cundum actutum caetra tortum plus proi et a nolosi inu eroni qua in Ors poetiam si b

413쪽

intorpretibus. Qua enim figura Alantoni celodrum fingaso fores Observantem, i forte Philocomasium labatur Xihil ost, quod ipsius de erue III c. 5 manibus ante se priniretis et leviter diductis illum stetisse opinatur, ubili quo s0- leunt cupiuntes et apprehensuri. Sano quidem selem aptantes vel urticulum I pr 'honsuri, non mulierculam e ianua lapsuram. Itaquo de surcae genere, quae serebatur eundo nequaquam autem, quod Sciamus, extra portam serebatur,

omnino cogitari nequit cogitandum os de supplici crucis, quo qui perirent, excruciari vel diserticiari diei sunt, quia eruci affigebantur bracchiis vore dispansis Ae prorsus

utroqueversum extentis bracchiis consentaneum si mulieris ustodoni Seelsedrum adstare. Inter crucem autem et patibulum quid societatis intercesserit, ipse Lipsius explicat ap. 3. Quare hac in nrt etiam Hoelioriana eorrigas Galli I p. alexposita eorrecta in ed. tertia . II p. 49 quicum conser Enchiridium antiq. Rom. t. I p. 555J. Recte intellexit, quam quam non explicatis rationibus, Casaubonus in Theophrasti Cliar. 14 4.Τor igitur Plautus extra portam dixit simpliciter, quem

ad modum nos quoque vor' Thor, vorm Thor, etiam cuna de certa urbis porta cogitamus. Potos ille ipsam Esquilinam significasse certum est omnino xtra urbem solita esse Supplicii fieri, cadavera comburi, humari, maleficorum etiam proici tantum, item coniniunt veterum more extra urbem ear nisi eos habitasso. Nec multum Atheniensium usus differebat.

Vide de singulis pra0ter Lipsium Bechori Chariolem I p. l86sqq. 20 sq. III p. 1 34 sqq. d. ali. o C. F. Iermanni Antiq. graec vol. 144, 8 III p. 20 sqq. l. Falsissimum est autem quod o Pseuduli versu Furianestus nuper docuit lonios clatino ipsos sesso carnifices dictos Lanios cum Pseudulus dicit, diei lanios . . macellarios, sed intellegit earnifieos, in eaqu0 ipsa comparatione seposimiais illorum

414쪽

Caput II. Do tabernia fori Romani').

Idontidotii quaesitum os ab antiquitatis Plautina seria Illiaioribus, utrum, qua post Curculionis etiani tortium ad parabasis Graeca aliquam similitudinsem intoriecta est scapnaloeomni comm moratione notabilis, ipsi tribui ouino, qualis quidem nunc habetur, necne queat. Atque quaedam eorum, quae num Plauti nefato omnino potuerint a quoquam commemorari iuro videtur dubitatum osso, alibi iam tetigimus Parer- ri t. I p. 207 sq. J velut quod basilicae mentio fit v. 11 472l. Alia amplius sit, tu,seunt liseoptari li spatium unum ess eius, inli utamus, ut o brevitato, quae doco horum prooe

miorum modestiam expediri possit. 'amque quod legitur

Sub uteribus, ibi sunt qui dant qui suo accipiunt sonoro: id sisum fuit qui prorsus abhorror a Plautina notato sibi persuadoros, Aannus Analecton crit p. 18 sq. Nondum nimilli tomporibuΗ, quae in utraque parte ori Romani ab ornu Osuerunt, v forum et norurum appollaticino distincta Osso cum Livii orbis apparoro libri XXVI, 27 eodem tempore septem tubernae, quae postea quinque, et amenturiae, quae nunc novaeo rectiuncur, arsere tum ex O, quo npud ipsum Plautum Epidici II, 2, 5 non veterum se novarum, sed lanienarum P argestituriarum Oppositio fiat: PQ myropolia et uniona circum suo urgontarii , milemqtie montariurum nomine novae illa otiam in meu lento commemorentur Ι, 1, 5 sqq. Quos versus multis mul-

Prooemiui Indicis scholarum aestivarum Bonnensium anni CIOIDCCCXLV. - Partem eorum, qua hac commentatione tractavimus, rotractavit nuperi Iordanus Herma vol. I ii. 89 sqq. contra uerti via L. Vrliclis tum disputant om do Curculioni autom eaona Divorsa tam subtili quam recto iudicio xistimant in uspillhon. t. XXIII faScicut primo. l

415쪽

torum coniecturis vexato sic non incommode ut levioribus naevis et gravior interpolatione liberare videmur:

4M Nam nunc lunonum o scortorum hic lus os suro, Quam olim muscarumst, quom nlutur maXum . Nam si nusquam tibi sunt, circum urgontarias uuasi sodon cottidio.

Ea nimiast ratio quippe qui certo Scio, 50 Iriplo ibi plus scortorum osso iam quam Ondurum. Quas quidum quam num ad rom dicam in argentariis Rosorro abori, nisi pro tabulis, nescio, Vbi nora perscribantur usuraria. 'i' V. 45 inserisimus hic. - . 46 libri scripti collocant post T. -- 47 Num nusquiam alibi si sunt codices i. e. Palatini cum Vrsiniano: nam doteriores non curauius. - Versus 4 in isdem lino forma ost: Morti lenones quasi sedent cotidie cottidie eius . Prorsus inoptiuuiqui a vulgata v. si scriptura eri plus scortorum prosocti scorsa into retantur adulterinos nummos, scorti lenones autem intellegi os se urgentarios omniant istis nummis utuntos Multo robabilius Osuiu 'o quo pondet Oulteriis Mortis lenones quus scatent. Sed ante gini-plicitas cogitandi non illud ut dicatur postulat, scortis asilusero lenones veruiu hoc potius affluor locul illum et scortis o lenonibus, quoin admodui scorta et lenones his antea iunxerus poeta v. 43 o 45. Scaligerum autem o Bothium si sequamur, Scorta et lenones quasi sedent quotidie scribentes, armia rosecto utis particula quid sibi volit ex spiciamus quam si forte ad quotidie rettulerint, o hoc quidem non magno opere langueat rao simi licis quotidie vocis longo maior gravitator ut taceam de collocationis insolentia. Ergo scorti lenones elat scorta e lenones nos quoque Ortum utamus, tamen haec ipsa verba. nisi fallimur, ab interpreto tantum adscripta sunt seden verbo, in con tinuitutem autem vorsu temeres iniimissa, ut suosissimo actum id Ox-Dulerunt, ad quod pertiuero quasi Volui, ut aliquod exempluna νο-

uuasi muscae in lacte doliadon cottidie:

vel cuicumque ro scortorum frequentiam comparasse octam utabis. Ad sola enim scorta iam oratio convertitur, quouiam illorum prininria in hoc genero notio, secundae tantum artes lenouum. - . 50 Tribilo plus e codicum memoria Eri plus praeclaro offecit umerarius Nisi quod non illud dicit Diniarchus, omnino Plus scortorum' iam Ponderum essθ, sed quain Onderum in argentariis quapropter ibi addidimus. Frustra fuit ipsius Aut lect V, 3 ueri plus suadens, et erso absurde, o ut priora illa eis nimius rutio, quippe qui . Pror

416쪽

De utroque autem argumsent ut tribus verbis quid sentiendum sit omΡlectamur, sannum sesellit opinio. Et primum qui- lsem iri ofiniendo tempore lapsus est inerudibilitor arsisso nim tubernas a. 575 L. Manlio Acidino Q. Fulvio Flacco cos. Acribit h. o. quinquo post Plautum mortuum annis), tun Livius quidem . . . combustas, morat M. Claudio M. Untorio cos. hoc est a. 44, sed eo incendii combusta8, quo Milout for m piscatorium arsit, quod . ATM M. Fulvio Nobilior Censore rosectum idoni Livius XL, i, prodidit. Quas vr A Dparet miris modis miscuiκs Osannunt. Sodis inter-Ρrotatio quidem ipsa verborum Livianorum ceto vel sanno v I ope Visseringo ossi uuaestionum Plaut. I p. 63 sq. Qui cum argentarias, postea novas appellatas, opponi septem

tutio is ut non urgentariis sibi persuaserunt, nec Livii sensum assecuti sunt, ut id neglexerunt in quo cardi rui vortitur. Nullo enim tempore ea ratio obtinuit utrarumque fa- hornarum illarum, ut simul argentariae alterae, altera morint Dori urgentariae. Immo utraeque, o quao in australi fori

Ραrto quae exim est a Capitolio untibus collocata orant A Psem tabernae, et quae in septentrionali, a principio suorunt lanienae, vel certo potissimum lanionae uno nui cm OH inque tempore item utraequo e lanionis suetae sunt a r-κ ratariae. Illud aperto doeo Livius III. 8 Virginium

ratarran ad tabernas quibus nunc novis est nomen ub lanio

Din ro urrepto filiam occidisse n. 305). rgo ea quoque, quas in septentrionali parto sori collocatae postea nova vocitarunt id quod planissime o Ciceronis Acad. II, 22 intol-Iootum est saeculo quarto ineunt laniorum suorunt, non argontariorum, nec illae tantum qua exadvorsum sita novisopi uestiuntur Veterum nomine. quo consequens QSt, quod ves Dor e non potest non consentaneum videri, nil utramquo

417쪽

fori artem poetar travo Varronis hostimonium, e libro lide vita populi Ilomani sex ollatum n onio p. 32 hoe infervallo primum forensis tonitos crepit atque eae ab renis lanienis urstentariae factae. En igitur mutatio quaseritur quan tu iacta sit. Quinto a eulo lina sonus tribuit Dosor urbis Roma li I. p. 25, ratiocination o sutis subtili hac usus, quod ad illem tempus illi pertin aut odem libro II a Varrone tradiata. Verum si temporum iotissimum ordine se Vara item dis liosuisse quattuor de vita P. R. libris'): uelle uim fraginonia docent, nec quicquam falsius, imam quod monti suae Popina informavit, primo libro os isso illum de re familiari

putribus, secundo de victui consuetudine primistenta, tertit, ledisciplinis priscis necessuriis vitae quibus urgumentis 10uii p. 49 tostimonio proditis eapita tantum primi libri destinata suere. Ita suo cum illud seriissimuin sit, sectindo libro Varronem quintum sacculum non gressum essc eui ro firmissimum argum nimii potitur e tertii libri upud Onium p. 55Ghis orbis : nam post u C. Lutatio consuli ad malis insul H. cum ipse catapulta ictus esset, quando ad Aegatos Lutatio eos.

pugnatum si a Bl2 tamen altera ex parto dubitari n0quit quin idom illo libor I otiam ros quinto saeculo priores omplexus sit. Num ut hoc unum noramus, ad captum a. 364 a ἰ allis Vrboni fragiliuntum portino ex o libri allatum ii Nonio p. 498 Voriquo simile est onmino, quoi in trans 1 cursu sit is care licent, primo libro rogum tempora tractata sesso Punica tempora tertio comprehonsa. Ex his os lieitur. contra atqui siuiuit Bunsonus, non impediri Varronis te,

418쪽

iarias ain n. 444, quo uno Livius X, o seris, it Samnitium

tilinem 1,θrtius ei inin illum Livius XXVI, I iis orbis sex

Rouortiuiu ud Livii XXVI, 2 vorbii, mulier quo iii 'lierlierum, ut nunc uti apparere tutamus, ita sextilicatu, uiseptem tubernus pertu distingui ab urvcnturiis licui. I uiuio iii and 8111 illa urteiu vulunt, ne si iuui uiuotu umbiguitates

419쪽

Iuvenalis versum esse 1 10 vere Becherus perspexit. At vero non tinus rosecto solitarium septena esse libemuruuimention m recordunduin si qua cum saepe eum Ovis unumemorari Visseringus dixit, id quo sponsore dixerit ipse vi-dorit. Hoc igitur si Livio erodiinus, cur non illud quoque, aliquo post instauratas opten teinpore imminutum aliqui casu uiuerum in caussa fuisse mutatae appellationis Quam ut hic o numemoraret scriptor, eo ipso motu est, quod uuStralis artis tabernas. numero ducto nomine septem, quum a tempore ducto veteres dicere maluerat, in eoque quem Semel institerat cursu pergere satius duxit. Nisi forte pars tantum veterum septem tabernae fuerunt, et ad ius solus, On ud vetere imi versas incendium pertinebat quae echeri osse sontolatia viillatur. Sed ne per se quidum artificiosius illud Muret columonium probari poteSt. Nam primum in utiquo libro et vel VET. potius scriptum fuisse pro veteres, id minimo erodibile est, sed quod Seiamus prorsus praeter Xem- pluiu De eo enim fallitur Becherus ), quod tamquam Muretiverba haec posuit habet enim antiquus liber, qua in re fraudi si sui Drahouborchianae editionis vitium nain ab ipso Mureto scriptum os habebat, ne is de orto libro, in quo illud ro vera exstiterit, ullo modo cogitavit. Sed hoc ut demus: illud fieri potuisse pertinaciter negamus, ut i Variurotur, nullo quidem sententia diserimine, ratio qua post ca vc-

terra, quae nunc remue appellantur. Νisi forte loguntiae sest, varianda orationis caussa evertere rectum et simplicerii

cogitandi ratiotieni. Quum quidem nut nunc aut poste utroque loco requirere satebitur, qui noluisse Livium aliquod temporis intervallum dedita opora significare concesserit concedet

' Idem qua subiecit adnot. . 297 das sie septem taburnaei uber aus de Seu de Nireueis Ieνen haben soluen, is dure nichis

risissen, a nichi inmat ahrscheinlic o. q. s. hao quo tandem spectare voluerit, rorsus nos sugere utemur. Nam illuit, quod Dinceps turilius nil ugnat, nec Murotus statuit ne quantum scitia iis quis quani ultus.

420쪽

autem hoc, ii rationem inuino nullum tulis consilii posse cogitari reputaverit. Sequitur ut, qua nil invaluerit uterum novurtimque appellatio, indagetur. De quo perversissimo ardinus iudieabat, iam a Drahon borellio ob id reprohonsus, nihil didit Beckerus Bunsonus nuteui p. 27 aliquid secrevit quod et ineoniectura , ituin os totum ut ea ne per se uidelia apposita ad perAuadendum. Quippe Ovarum Ormen inditum Meseptentrionalibus taburnis, quod hae eum ad molisendas la-uienas accederetur, prius 8Aon in argentarius mutatae quum australes ut per aliquod temporis spatium, Bunsenum si sequamur, urgentarias partis Sinistrae ut novus Opposuerint lanieuis dextrue partis ut veterit,us, eum utem appellandi consuetudinem servarint et tum post lius veteres urgentarias factas, quibu e re veritato novarum Omen nunc quidem ipsis ompeteret. Praeteriit Bunsenum, hoc si ita su haberet, non sic locuturum fuisse Livium quae nunc novae appellantur: siquidem iam tunc eadem obtineret uppeΗatio. Nec praesidium illi pinioni o Varronis do lingua lut VI D59 p. 237Sp. accedit ubi etsi pervetustum dicitur novarum nomen, tamen tu hoc et per se non minus recte in unius quam in duorum triumve saeculorum spatium cadit, et ita dicitur, ut non longitudo potissimum temporis spectetur, sed contraria vi ipsius novus notionis Sub novis dictu pars in foro eamciorum, quod

vocabulum ei pervetustum, ut Novae viae, quae vi iam

diu vetus. Vbi vix plus valet pervetustum, quam si dixisset quae pars iam diu vetus. - Quodsi circum8picimus tempus, quo non utraeque simul tabernae exstarent, ita ut liquanto post iure possent alterae ultori reeuutiores dici satis indicio

esse ipsa Livii memoria videtur, quid sit non mediocri cum probabilitate ampleetendum. Etenim illo cum XXVII, 11

planissimis verbis nareset a. 545 septem tabernas, non tabernas superioris anni incendi haustas resecisse censores, consequitur profecto septentrionalis partis tabernas posterius domum restituta esse, nec quicquam magi esse consentaneum potest, quam ab hoc iud tempore novarum nomine, quae re era

SEARCH

MENU NAVIGATION