Friedrich Ritschl's Kleine philologische Schriften

발행: 1868년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

illius locum substituas, non eam quidem abουt Siorem violentioremve, quod genus nullae nobis in promptu sunt, sed aliquanto tamen reconditiorem, lenitate autem parom. Anum enim Lysimachi uxorem conspiciens in actus IV scaena quarta cocus, pro qua amicam meretriculam exspectaverat, in haee

verba v. b 755 erumpit cavillabundus:

Satis scitum filum mulieris uirum hercle auot.

Sic enim, tum rectissime Io Baptista ius pro Uium feli- ill eior ille coniector Iano Gulielmio, cui reliqua uirum her Dave debentur, o principis exemplaris scriptura uerum recti auri essecta sententii mehercule frigidissima, vocabulo ne Plautino quidem. Nec plus praestiterunt ceteri nimirum diopθωτα Plauti immo alia aliis ineptiora Aldus, Meunius, Palmerius, Colvius, Gruterus commenti, quorum honorificaementioni consultum est in uubmanniana. Quid autem non boni eritiei, o libri boni Enimvero uerum hercle amet Vetus codux, uerum hercle an et Decuriatus cum Vaticano. Scriptos codices qui legero didicerit, non dubitabit de orbo: nec magis, qui sententiae concinnitatem observare, de epitheto filum nominis Certum est scripsisse Plautum

Satis spissum filum mulieris verum hercle anet:

quem ad modum tunicam spissum idem dixit Epidici II, 2, 46. Inropsit enim scitum illud ex eis quae subsequuntur scitam hercle opinor sane concubinam hanc. - Αt, inquit, ignorant vel anere vel anescere verbum, pro quo anilitari Appuleius, doctores scilicet linguae exicographi. t quid illi non aut ignorant pauperculi ut nimis liberatos norunt Non o exi-cographis eriptores pendent, sed e scriptoribus scriptorumque scriptis codicibus pendere kxicographos docet. Velut ut exemplo utar quod commodum in montem venit, nullum alexicis praesidium involut quod Stichi v. 733 reposuimus nolo

obtaedescat alium ludum nunc volo firmissimam eum a libris fidem habet, nolo obtaedes vel oscedes catali ut ludum prodentibus, tum ab unalogia commendationem, quae et ιμ- Disilia πιν Cooste

432쪽

EMENDATIONES MERCATORIS.

fescit admisit et magno numero composita probavit bardescere barescere obatres ere obbrutescere Occaliescere obdormiscere Obsturescere obhaerescere oblanouescere oblitescere oblivisci obmure Cere Obmutescere oppallescere Obristes cre obsolescere Ob- Sora cUr obstupescere obsurdescere obtorpescere Obtumescere. Quodsi qui aut obdureseor ut tuo u lo occallescere ad rationem, cui nere anescere non iugi quan Senere mescere

repugnaui, aut ad coniectaria quamvis timido pede obhaerescere cotiesueverint, sto pax nobis vel cum istis erit auctoritati corto non obsurdescent, sed obmutescunt planissimo testimonio quod est in glossis Philoxeni auet M pol. His in Diss. X p. V addidi quae sequuntur: In exicographosn ei quo errore iniquior fui de nere verbo disputans. Cui illi ira for glossaria etiam grammaticos testes Aciverunt, Flavium Caprum p. 2240 cum sordet acet anet floret tabel squale suetonstet iste aret perfectis inceptiva componentem sor scis recesscit nescit Iorescit lubescit squalescit splendescis Lyescit rescit item ompeium commenti p. 283 222 K. uneo

433쪽

lli Digna est profecto, quae post leviorem virorum doeiorum operam subtilius pertractetur, neutiquam exilis quaesti illa. quae est de argumentorum Plautinis fabulis praemissorum etate et origine. ' Quae suorunt qui vo ipsi Plauto vel Varroni vel si cui alii x antiquioribus non sine

'h Prooemium Indicis scholarum ibornarum Bonnensium ann.

Eius quaestionis, ad quam hoc ipso prooemio volui viam a niri, summa capita paucis complexus sum Protegomenoni CCCXVI Hv. ubi et acrosticha argumenta et non acrosticha Antoninorum notati tri bui no improbabili ut puto coniectura posterius genu ud Sulpicium Apollinarem rettuli. Ac de his quidem nemo quod sciam contra sensit: acroatichorum autem non aetatem tantum longe antiquiorem probare, sesi ipsum scriptorem monstrare osso Aurelium illum Opillium quem suo invento Aurellium scribit Osannua sibi visus est ita Diurnis an tiq. stud. a. 849 p. 93 sqq. cuius iudicii priori saltsi parti cum alii accesserunt tum Flecheisenus meus Annalium suorum l. 93 μ. 18 p. s. eam autem disputationem illam cum hodio intellegam sane non ita satis sacere, quin novis curis retexenda videatur et tamquam de in tegro iustituenda id quod per huius loci angustia fieri non posse ap paret), tamen sannus quidem incredibile dictu est quantam et in me trico genero universo sive imperitiam sive ignaviam et in antiquita, linguae iudicanda ignorantiam et in singulis discutisndis incogitantiani prodidorit o cuius exemplo vel illi discere multa multumquo Otorunt. qui cuiusvis licentiae exosculandae, cuiusvis adeo scabrili palpandat hodie suasores exstiterunt ducos tuo et magistros sese abori stusnt Volui quis non d0mirotu Pseudotiιs formam pro ea quae sso Pseudu

434쪽

DE ARGUMEMTO CROSTICII MILITI GLORIOSI. 405 eonfidentia tribuerunt. Non aestitit autoni, qui ad eam quaestionem viam esse muniendum curiosa singulorum verboruni

pervestigatione intellegeret. Ecquis uulsem recte existimare de eorum versuum sive bonitate sive mediocritat poterit, quos O ante explorari quales tandem quisquis fuit scriptos reliquerit Atqui facile, qui accuratius inspexerit, fui uiue gravissima illius qua ipsae fabulae laborant, depravationis

euntagionem otium ad Argumenta pertinuisse. Cuius rei cuin insignia documenta aliae subulae Suppeditiuit, tum unum nunc lubet proponere. Etenim duorunt, quae ud Militona gloriosuiu spectant, urgumentorum alterum, quod K nerosit elium, sic scriptum vulgatur:

Morotricem Athonis Ephosum milos vehit. Id hero dum amanti servos nunciar volt Luxato peregro, a PiuSt ipsus in mari, Et illi id om milii dono datust.b iuum arcessit herum thunis, i sorat Gominis communem clam ariolom in sedibus, Lieor ut quire convenire muralibus. Ob haerentes custos hos vidit de togulis. Ridie ulus utina, quasi sit alia, hi ditur.

l Itomque impellit militoni alii 'Sirio,

omissam suciat concubinam, quando ui Sonis vicini cupiat uxor nubere Vltro abeat orat, donat multa ipso in Oino Sunis r hensus Oonas ro ni Pelio luit.

Atqui horum nec quae sana videntur, si scriptu libri prodiderunt invia, nec quae e libris amanna unt, ullo pacto Ve8Se sana possunt Nam ut a gravissimis ordiar, sosedo de .priavatos osse versus mutruit clamat in hoc redundans, mandum in illo. Nec tamen maior est eorum integritus, quilus hsendi p. 216 adscitis Nervolari Fripolaria nominibus, substitutis ut quidem illi visum in locum Ferrularia Fripulari formarum Vel argumenti ac rostichi riina sabulae versum ostromum deleta omnem voce sic scilicet emendari p. 205 Rem ynoscunt geminos Alcumenaeaeneititur, unde AMPHITRUR nomen emergit, comparandum illud oeulari Lindemanni invento quo ILLA GLORIOSUS prodiit p. LVI d. . I 844. Sed taedet in his frivolis haerere diutius quae dies die bolenda tradit. JDissiligo b Cooule

435쪽

intor illos medii habentur, specie tantum incorrupti. Neque enim latine dici parietem in duabus aedibus communem pridem perspexerat SciOppius Susp. ecf. V, 7, quin au sensisse Pylades videtur, qui vetere inde a principe editiones itemque

novicios codices secutuS, in quibus est communem suam parietem in hunc versum effinxit Geminis communem pari

tem suam aedibus. Cum Scioppio hiatum in sinu fovenies Bothius et Paenultimus editor' deletu praepositione latinitati certe consuluerunt, ille quidem in nuperrima editione sic verbis temere trauspositis aestibus clam parietem. Vltimus autem, quotquot fuerunt, editorum ' quid mirum si talia, qualia sunt praepositioni vel omissio vel positio et id genus aliae minutiae, minime ad se attinere arbitratus tralaticias sordes studiose dicam au segniter propagavit Versu autem proximo quid tandem esse licere ut quiret dicamus Notanda, ait Bothius, phrasis Vicere vi quiret' nam horum alterutro defungi scriptor poterat. Ac notanda illa Si sane, Sed ut perversae e qua sanam notionem nullo interpretandi artifici eruas. Ofisiudit in ea otiam eidalius Diviti in Mil. c. i, qui a librorum scriptura liceret profectus, quam non codices tantum sod etiam editiones ante Pyladis Brixianam omnes tenent, in licere autem mutari rituus iusserat Pius, proposuit lic re ut qui convenire amantibus. t tamen qui illud nescio an huc nullo modo quadret, propterea quidem quod licui ou veniendi ratioui illa ipsa repugnat certissima perforati parietis via Pinguius etiam Bothii iuventum est more qua re convenire amantibus. Sodos autem eorruptela quo in loco sit quaerenda Vetus codex Camerarii monstrat, in quo supra quiret scriptum est non recenti manu coire quo adde quod noster quidam liber s. in Etruria inpius item supra scriptum tenet inde a domo, in margine autem positiun coire ei. Non potest nostra sententia dubium esse, qui quiret illud

436쪽

ti uire amantibus. Apparet ut coire aut convenire e glossemate rium. Et coire quidem omnino pariun usitatiun lautov0eabulum est ad Plautini autem sermonis similitudinem horum auctorem argumentorum dedita opera sese composuisse, id certe extra controversian liositum est. Semel tantum ille usurpavit Mosteli. I, 4, 4:

cave modo, ne rius in via ceumbas, quam illi, ubi lectus est iratus, O coimus:

es Hermanni lementa . 213 nam Men. V, 9 46: possum sed nunc agite uterquo id, quod rogabo, dicito quod vulgatur coite pro vite, id e sol Vetere odice ἰruteri suas receptum est e perversius, quod a prima manu fuit cogite, natum illud e proximo nunc. Accedit quod ipsius

Militis II, 1, 1 legitur

qui amantis una nisi se sacPro con Venus.

Itaque si coire potius quam convenire insiticium sit, circum- spieiendum aliquid quo unius syllabae lacuna expleatur. Coniunctum autem hoc esse eum eorum qui antecedunt versuum eorruptela ita videtur, ut communis membranarum labes quae-ilam ad unam eandemque partem trium versuum continuorum pertinuerit h. e. ad medios fere versus:

Suum arcussit - - α Athenis et forat geminis communem arietem edibus, liceret ut o convenire amantibus.

Horum enim primo qui nihil peccatum eo loco, quo nunc herum legitur, crediderunt, non potuerunt quin vut pessimum in ultima syllaba urcessit verbi accentum tolerarent et intulaliis machitiis uterentur ut improbabilibus: quo perii nutSeioppinnum commentum suun arcessit herum Atheni ut qsse eesorat,

pro quo atque inde morat Pylades, atque perforat Lambinus posuit: ut suavissimos hercle hiatus cumularent, ut uenultimus, qui bis auriculas blanditiis demulsit:

437쪽

A do efforul Oee ne verbum uidelm ille quam sane ei margo Etrusci nostri tenet o Di inime se videre Seioppius dixerat cur veteres non aeque ac perforare inforare usurpare potuissent Nimirunt hac ratione etiani inauditu amora lamiae patrocinere, quam e principis editionis suorumque odidum

seriptura offerat Pylades offecit, vel quidni enim γ conforore

deforare fingas arbitratu tuo. Quumquam ut verum lateainur exstat unum verbi illius compositi exomplum apud Columellum IX, 1, 3 sive teres arboris truncus sive . . . nilis stipes compluribus locis per latus emoratur. Sed quid eo opus est uuii n0. quando nihil offensionis simplex ora forma habet quam tum Surnecnus commendabat praeter perforat scripturam. Nam et plumbeos cunulos a lateribus per sputia pulmaria minutis forari aris idem illo Coluuiolla Ili 3 9 iussit ei serula coinua dixit VII, 3, 6 perticas forulas VIII, 2. . atque adeo foratos parietes VIII, , , non perfortis M. qualem parietem in Militis urgumento Surudentis et Lanibinus expetebant et ante os is, qui in margine trusei odidis praeter morat posuit etiam perforat unde de coice anti ius iudicuro licet, in quo idem legi Pius testatur. Decepit autem praetur uoi hium innes Suioppi de utroque Camorarii odice Palatino mendax testimonium: non magis enim illi quain alius liber ullus habent atque, sed planissime exaratum athemet forat, quod et ferat scriptum in Etrusco transiit deinde in id, quod eum Lipsiens Vindobonensis tenet. emerat. Nec

Satis Sse cauSSae videtur, cur non potuisse addi, qua save careamus sine molestia, et particula putetur qua quidem multo etiam molestius alibi usus est hortuit h. e. verostichon scriptor argumentorum, ut Capt. 8 et is reduat captum ei fimitivom simul: Men. 5 et is remanum, postutiam adolerit, quaeritat. mitti ea particula etiam Capt. 5 potuerat: puteT captivos commercatur Alios, tantum studens ut natum recuperessuum et in bus emit olim missum ilium: cf. argum Mil. 4. Most. 5. 'ocii. . Truc. Quibus exemplis Omnibus egintium scriptori lacessivit versuum ab L littera ordiendorum nece8sitas atque longe in hoc genere elegantius argumeni Dj jljaeo: GOos

438쪽

MILITI GLORlOSI. 409 non aerOSticha facta sunt, constantissiuae illi per ocυvbετα incedentia. Itaque et particulam Bothius quoque liui tomiit, sic versu consulsero sibi visus:

Servus suum arcossit horum thonis et orat,

ne necentuum pravitate vitata et 1ificetissime praeuiisso seri s. Quod quiden sentiens, ut videtur, licentius etiani libidiui nuper indulsit, ne monito quidum lectore Sic omnibus trans- p, sitis et perversis:

sed suum horum Athenis servus arcessit, forat .

Multo aut 3m nos et simplicius et probabilius ita rodintegrare posse luxata codicum verba nobis videmur, ut revocalis, quae evanuerint, litteris quibusdam pristinatu scripturam hanc. namus istem tuu dominium unde ainquam necessitate quadani, perperatu quidem coniunctis qua Solae residuae essent litteris erum horol. Hune enim Orniam, non herus, oui libri Plautitii solam norunt. Quodsi ad proximos versus progredimur, hoc quidem a Vicile sonitinus, non tam exspectari illud, ut clam perfossus esse Parie dicatur, quo convonire amantibus liceret, quanthue potius, ut illini audiamus perforatum Sse, quo clam eonvenire OAssent. Atqui ita eum iu altor urgumento est:

niudium urictum Perfodit urvus, commolitus clanculum qua Orci innutum:

tuin in ipsa sabula II, , 65:

Iluc iam accedit quo Delum particula v. 6 in solo Vetere exstat id autem quod reliqui libri praebent, non ita comparatu ui est, ut ex illa possit ortum vi dori at enim notabile est in

re suum

Decurtat pro clam legi sciem, in Etrusco sciam: atque hinc 'i' limino sino hiatu in eo conclavi ν perfodiviis trietem.J'' ih. o. ex Vrsini potius codice, in quo itum scriptum est sciam. 0muitioque, quoniam casu factum est ut in editione Militis gloriosi ipsa Disilia πιν Cooste

439쪽

I E ARGUMENTO ACROSTICHO

deuium repetendam esse apparet vulgatam suam scripturam, cuius iam supra menti fiebat. Itaque ut breviter diem: quoniam bisyllaba voce opus habemus tu sexto, monosyllaba autem in septimo vorsu utramque putamus in unam sciem formam, postquam turbae huc invaserunt, coaluisse, atque sic scriptos hos cum superiore versus olim exstitisse:

Suum arcessit servos dominum Athenis, et forat g Iininis commvnona Scite parietem addibus, liceret ut clam convenire amantibus.

Pergimus ad obhaerentes versu Mamantes. Atque obherentis codices exhibent onmes obherentis princeps editio in cuius locum osculantis Camerarius substituit eiusque commenti laudatores ambinum aubmannumque invenit credo quia tribus hoc syllabis sterri posse sibi persuaserant. Quid autem quod Vltimus ille solita ignavia servatum obhaerenses et amplectentes se invicem explicatum quam uident expliea tionem ius praeiverat adhaese pressim et u lutinatim compleaeos si scilicet conciliare eum numerorum rationibus non erubuit:

obhaerentes custos hos videt de tegulis.

Mirificum heret inventiun ne dignum quo exica propere locupletentur, quae eis obhaerentem in medio lumine equi norunt, vel narem vado, lacinium consulmen i obhaerentem, 'men obhaerentes amantes, misso adeo sibi pronomine, adhue iguorarunt. Sed tamen Maedet enim hoc persequi longius haud scio an ne obhaerens custos quidem, quem susten laudi versus caussa haudquaquam inepte Bonius induxit sat commode usitateque dicatur. Ea enim voce ut infestae viii, dum custodiae pertinacia declaretur, ob praepositio aut ni in

eandem partem atque occubure valeat, quod hac significati0ne

Argumenta non sint cum Vrginiano illo conlata, huius a Decurtato discropantiam inis posui v. 3 ipsius ante rasuram capsusι, quarta littera e correctura prima manus captus Inrg. m. De.

440쪽

vulgo non cognitum ex libris nauibus restitue Mil. II, 2, 57:

quo bini ustodes semper totis horis occubant:

tamen non videtur rationi consentaneum illud, ut, qui sane eeteroqui obhaeserit, obhaerens custos eo tempore dicatur, qu nequaquam occubabiit cuStoditis, sed aliquantisper dere- set eustodia in vicinas tegulas exspatiatus erat simiae sectandae caussa, per eamque ipsum occasionem Oseuluntes et amplexantes Philocomasium et hospitem viderat: cf. Mil. II, 2 l9. 22. II, 3 init. 13. 16 sq. Itaque non obhaerens Otius quam oberrans illud vidit. Ceterum non est silentio praetermittendum in Etrusco odice duas litteras extremas obhaerentis scripturae e correctura esse. - Eodem autem Argumenti versu quod ex uno Decurtuto suscipiendum Bothius intellexit vivet, exhibet etiam Vetus. Itopugnat Paenultimus Vlipari inscitiae neglegentia, qui praeteritum tempus offensioni suisse Bothio dicat quom sola movit numerorum ratio. amenta importunum illo quidem Oeo spondiueum vocabulum est, ut sano exemplo nullo defendatur. Non quoque Versu Verum, quumquam dubitantius, Othius vidit pro ridiculus commendans ridiculis, quod ipsum ignorabat in utroque Pulatino esso itemque in Etrusci nostro a prima manu. Prorsus abhorret u Plautina certe simplicitate talis constructio ridiculus luditur praesertim cum usu utiSe stanti ridicinus Plauto non sit is qui risum movet invitus,

sed qui iocis et facetiis risum dedit opera captat: f. Capt. M l 10. 17. Men. II, 2, 43. Stieli I, 3, 17. 21. 23. 4. II, 2, 58. 4. IV, 2, 54. Comparat Bothius fabula II, ,

69 ei nos facetis fabricis et doctis dolis tuu omam ob ulos obiciemus non cogitavit de Stichi III, 2, 2:

tam confido, quam otest, me meum optenturum regem ridiculis inlis: ' Immo meum me optenturum transponendum esse, nisi qui ad metrorum elograntiam consuetudinemque Plautinam rorsus occultuerit, haud cunctante concesserit. - Ceterum in ipso quod tractamus Militis Diyitia ' Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION