Friedrich Ritschl's Kleine philologische Schriften

발행: 1868년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

qua quidem ridicula alibi poeta ridiculari dixit Asin. I, 2. 64. I rin. I, 2, 28. I rue. III, 2, i. Illud enim exemphim imitari certo Argumenti scriptor potuit nec enim culanilinues in Ambrosiano odice palimpsesto ostis exstare pro meis. ut in eadem sabula I, 3, 68. II, 2, 9 68. Versu undecimo ei in uno Vetere est et u secunda manuis itidem, pro O quod reliqui omnes liabent sat metriorabiliter. celi vel caesi'. Illud e codicibus uti tuis inni Pyladus restituit, postquam quatum caelibis seripsit Saracentis, quam illi Pius suasit, inepte torque. Mira sane si ci vocis in celi depravatio, quam non habeo quo modo accidisse probabiliter demonstrem. I votor Seriptura quae suit Et non improbabiliter opetiit uecholerus do deel lat. p. l. Quodsi artificiorum maehinis quibusdam indulgere leui ut cogitari deglOSSemate posset D v flut hoc imponi:

Oinissam laeta muli roin, quom caulibi senis vicini cupiat uxor nubore: nam non raro et quanno quoniam quom esse ornaui uia constat et in ipso versuum exitu liquam o syllabuia vel ο-culam xcidisso. Sed tamen cum caelibi nou Ossit liter dictum esse nisi ut valon quisse qui caelebs sit, hoc ipsunt prorSus non intellegimus eur tandem dilatur, quando uitillos cur uxorem habuisse potius piam non habuisse millieni suspicemur. Nihil autem offensionis apud Plautum quidem in ipso fine versus posituri ei liubet, quando non dativo tan

tum casu dixit Mil. IV, 5 5:

Vsirum ostremo impetravi ut volui, donavique ei: ')Argumento pro Ridicidis autem video ab . Soyssorio Philologi i XXV

p. 439 commendari Ridicule is autem - non inepto id quid 'in per se, sed tali argumentatione sultum, quam sntis admirari nequeam. Illini enim ridiculis Scyssertum si audimus Maissi sicli nur dure Ergitimingvon modis de durgloichon erylaren' id quod tam insolentor fieri, ut argumenti scriptori tribui nequeat. Ergone ridiculuria sunt ridicularii modi ' An cum vera falsis misceri dicimus, do veris Diodis cogitamus qui falsis molli opponantur l

442쪽

MILITIS GLORIOSI.

sed nominativo quoque Merc. V, 2, 28:n0 amittunt hi immo his ni comitos qui tenent: - Quisnam me. I, 2, 5 pro quin et Ut simitu adveniunt e Palati-n0rum scriptura quinei Aut sene solicissime C. E. h. Schnoidems' restituit quine aut sene h. or quini aut seni): simili-ierque in exitu versus colloeatum eis habes pid. III, 4, 83:mo inpune inrisum osse habitum depeculatum is ');

Rud prol. 73: ubi praeter librorum dom Camorarius ibus scripsit; Stichi enim versus I, 2, 14 hinc segregandus, ubi pro eo quod erat cum eis repositum est auctore Lomanno cum meis; itemque

aut lapido excutiunt clavom nugae sunt Oaθ. sacruficare num vigulanto unoro si venian eao.J

solo item Vetero odice . 9 luditur pro deluditur Camerarius demum reposuit. Sed iam revertendum est ad initium Argumenti, nondum illud perganatum. Et alior quidem vorsu dum ero restituere

nemo dubitaverit, qui hoc illa orditio in scriptis libris omni

videre, cogitari posse de ea sorma uocholerus de deci lat. p. 6 significat, quamquam ipse improbans. - Ceterum cum vix placero que illud in donarique possit, nescio an alia potius vocula exciderit, sic: donari ultro ei . Vbi qui eo praetulerit quippe facillimo in xuae transibat κάκ), proximo quoque vera scribere te quoque eae dono dedi Pro quoque vel quodque debebit.J' lin praelation Truculsenti e codico Heidelbergens expressam Vratisi. a. 834): id quod fugit Brixium disciplinae ratistas iensis alumnum in Flechoisoni Annal. Phil. t. I a. 865 Ρ. 62. l Hunc ursum ut o reliquorum societate eximendum esse intellegamus essecit ire chelori emendatio de deci lat. p. 56: Sunt tysedisti eiecti, navis confractast eis ne iist,

443쪽

DE ARGUMENTO ACROSTICHObus legi audierit. Quem primum sic pervertit Pylades id

cum Servus hero amanti, ita autem ut nunc vulgatur Camerarius constituit. aerii versu cum in reliquis libris scriptum sit ipsus cupius, in Vetere autem, quamquam e correctura,

ipsus captust, quo Decurtati quoque scriptura spectat ipsus capstit, inverso ordine captus ipsus invexit Pylades, quum Bothius sequitur, captus ipsus placuit post Camerarium Vltimo. captus ipsus vulgatum est inde a Grutem. Et quod ad est Vocula positionem attinet, Plautinum morem parum vel ei perspexerunt, qui a participio suo diremptam cum ipsus iunxerunt, vel qui status articipio iunctam posse etiam ad captus pertinere statuerunt quod ut in adiectiva sane cadat, non cadit tu eas verborum formas periphrastieas, pro quibus h. l. commode dici etiam cupitur et datur potuerat. Non solet in talibus est omitti a Plauto, se convenit ea omissio in sermonem vitae cotidianae. Quod quidem genus universum dici nequit quam et late pateat et ignoretur ab editoribus et turbatum sit in dolorioribus codicibus. h Impeditior est de hiatu quaestio. Non dicam autem contra eos, qui quovis et

loco et modo admissum hiatum concocunt concoctisque bonos versus concacant quis enim lavare laterem animum inducat γVerum qui in ipsa caesura senariorum admissum tutantur atque defensitant, eos certe aliqua ratione agere concedetidum est. Nec ego hoc numquam factum contendam sed tamen

ut vel id genus longe urtioribus, quam vulgo creditur, finibus

esso circumscriptum putem. Et tantiu quidem non potest non haberi certissimum, non elegantiam quandam interpretandum Omnem hiatum esse, quam sint sectati poetae, sed

licentiam potius quam sibi indulserint. Quod si ita est, quid

tandem caussa fuisse putemus, cur licenter facere poeta eos versus mallet, quos quidem nullo negotio, non adscitis aliis vocibus, non mutata integri nuntiati conformatione legitime et leganter posset cur ipsus captus mallet quam capi tipsus scribere At, inquit, θ εrpartiat, ΥεΥpirrcti. Nolo huius

444쪽

MILITIS GLORIOSI.

argumenti futtilitatem operare ullius, atque mitem disputationem in eo in quo versamur genere continoo. Itaque illud quam sit vere miserum argumentum, apertissime ea exempla m0nstrant quae, Dis posthabita librorum fide voces iuxta positas transposueris, ut nullos omnino versus praebent vel plane horridos, ut arg. Cas. 3. Epid. . Pers. 4. Rud. 4:Sor senem adiuvat, verum decipitur dolis: sed inventa nata servolum mittit manu:bubornata suado sui parasiti filia mi: se in client olum sulptu inprudens utris:

aut tales hiatus, quos praeter Vltimum et Paeuultimum nemo serendos dixerit'), ut Amph. 2. Cas. 1. Men. 8:

mutavit os in formam eius coniugis:

Consumam XOreni duo conservi expetunt: '')Menaechmum Omnes civem credunt advenam:

ut nec cumulem exempla nec e sententiarum linguaeque rationibus nunc argumenta petam. Ergo igitur, quo corruptelae genere nulla pars senariorum non affecta est, Ono unum illum locum immunem dicamus, in quo solet caesura esse γΑut hoc absurdum aut nihil. Et quid est tandem cur, qui

talibus delectantur, quale est pereor ipsus, non suscipiant lx tamen et teneant quae arg. Oen 2 libri prodiderunt:

osor mulierum emptum adoptat hunc senex, At quantum ea spes fefelliti a enim aetate vivimus, qua non tantum defendendo, sicubi occurrit hiatu omni virium contentione incumbitur exemplo eisiano atque indemanniano, verum ut id genus deliciarum dedita opera sectandum aucupandumque undique convolatur et certatim elaboratur, plane ut iam inhiari hiatu dicas. Quam rem video lanissimo aurium iudicio K. Lehrsi ita displicuisse, ut in Aristarchi sui editione altera p. 48 haec poneret ad hiatum in caesura cilicet admissum a Plauto spectantia: Nunc tamen cum inveniantur qui in re, quae anceps et dubitabilis esse debet, unquam ro bene gesta licenter exsultent, id mihi notum esse monendiu duxi ut et alios rhythmo Plautinos nuper vidi, qui si sunt Plautitii sane lautus fecit barbare. Et haec quidem, quae ostrema dixit, ut salior aut ad talia periinent, qualia supra . 220. 278 302 30 sq. 336 sq. 404 perstrinxi.J

445쪽

D ARGUMENTO ACROATICRO sed transposito emptum in concinnos elegantesque numeros convertant Haecine inconstantia os prorsus carens ration se γ

simplicioribus autem quem ad modum in uno quoque genere ad maiora et impeditiora fit progressus quidam et vero est laetus, ita quid mirati si nos quoque non tantum nullo pluribus transpositis arg. Merc. 1 sic restituendum dixerimus

missus adulescens ab suo mercatum utro

pro eo quod est in libris mercatum ab suo adulescens, Verum otiam, sicubi nihil auxilii e transpositione peti possit, nisis emendandi artibus utamur is, quae in corta corruptelnruni genera conveni aut Velut lapsis librariorum incuria singulis vel sullabis vel voculis Dona os profecto quin plurimos Vorsus turpiter esse corruptos otiosedat, in quibus nullus sit hiatus saetus. Quales in his Argumoniis praeter alios hos habes Asin. 3. Capt. 4. Cist. 10. Epid. . Merc. G:numurari iussit servo oonidao: tantuni stud iis ut nutum octiperot: ita tuo log ut it clusem cognitam: persuasu Servi atque conductam: tradit vicino eum putat uxor sibi:

si enim hi seripti sunt in codicibus. Hiscine igitur versibus ut supplendis laeunis succurrendum sit necessario nou liconide lacuna ulla cogitare, sicubi ut tu roliquis sedibus hi sente fatiscant et dilabantur versiculi, ut Amph. 3. Aul. 7. Curc. l. 2. Epid. 5. Mere. 7. Oen 6:

pro patria Amphitruo dum cernit cum hostibus: re omni inspecta comproSSOris emolus: Curculio missus Pliaseduc mi it Cariam: ut putat argontum ibi ludit anulo: inprudens iuvenis compressa ac milit. is: obdux Scortum tum Cliarinum ex fuga: lotioni obtrudit ita uni furto alligat:

vo in ipso pede tertio his exemplis, quae statim quo modori integralida putem significo:

446쪽

MILITIS GLORIOSI.

nomen Surrepti pilori illi indit qui domist:

thesaurum clum abstrusum biens peregre Charmidos: aulam opseriam plenam auri vclio Senexi:

Most. 5. Men. . . Trin. l. Aul. 1 ), quorum extremo simul transponenda auri plenum fuerunt. Omitto nunc alia, de quibus propter ceriam caussan ambiguum est inlici uin: tantum spero vel sic satis intellogi, etsi tolerari si Masso inliu

captus in ligna Hegionis filius: Ρ0en. 3. Capt. , ut quae excusationem vel a fine sontentinori sortior interpunction vel a Donilii proprio abcant ia-nien nihil excusationis paratum esse illi, a quo proficiscebamur, veravi leuato peroere, ipsus captus in muri. Queni siquis est qui etiam nunc eum Paenultimo ofundat, me sibi xhubeto, esto me ei meumque iudicium mancupio dabo hac quid otii e0ndieiuno, idem ut otiam illortui monstrorum atronii exsistat, quae supra posuimus Fumerari iussit . . . et Pro putria Amphitruo e. q. s. una sociis suis quibus hinni ini romptu medicinam abomus, explicare se ni iam Opportiuaitatem licebit.' Nihil ad ro summam resori quod quidam ex his versiculi setiam aliter supplori possunt, velut nomen surrupti ibi indit illi qui domist.

uulum repertam ar trus denum auri Eisectio. Iulium autem tri-xium mirari licet, quod uno contentus hiatu, quom Ss in caesura voluit, non item alterum amplexatus in codicibus proditum duplici sua vitate Menaeelimorum versum impertivit ei surrupto illi indit qui . misι. Nam a codicum quido in qua laetatur auctoritate non rosecto nunus vel firmamenti se probabilitatis quivis alii 'iutus quam is a het qui fit in caesura id quod ita esse non puto meteriturum erat Brixium Draos Menaechmonis. 9 sq. si vel ea quae hoc rOOomi ratio-tinati sumus o supra p. 211. 216 sq. explicata aut legisset tu satis pensitasset. Praetorea idem miris modi ratione sexcidit, cum eum hiatum qui fit in casesura senarii iambici, animum induxit eorum multitudine dessendore, qui admissi sunt in mediis vel octonarii vel septenariis tr halcis, iambicis anapaesticis se id gonus aliis qualem argumenta-u0nem non uno ab illi Oxspectav ris, nisi cui de o. quod inter cae-Gram et inerosim intemst, discrimino numquam quicquam innotuerit.

447쪽

DE ARGUMENTO ACROATICHO

Restat solus quartus versus, in quo quod nunc legitur illi idem, oditores ad unum omnes neglexerunt soli Pyladidobori nec in ullo codico vel vetustissimarum editionum ulla exstare, in quibus inverso ordine est eidem illi. Quod quid esse dicamus cur non ambabus amplexa sit venustula ista Vltimorum Paenultimorumque cohors quid enim magis dignum Plautinis scilicet versibus, quam comptis8ima hercle hiatus specios illa Sed ut cum cuboEoi potius quam eum obogoic agamus etsi excusabili sane conatu videmur binas posse voculas transponere, tamen dubitationem movet usitatus comicis mos loquendi, qui praemittere idem cum pronomine domonstrativo iunctum solent, non postponere. Oeumento hac sunt exempla: eadem illa Rud. II, 6, 3, lubido eadem haec manet er Phorm. IV, , , eundem illam Cas. prol. 6l, eandem illum rationem delphon V, 3, 26, ad eundem istune

modis ibid. III, 3 70, eadem haec Andr. III, 3, 46, eadem istaec verba Bacch. IV, 9, 5, idem hoc amentum Phorm V, 6, 48 - , ), idem hoc Mil. II, 1, 160. Gin V, 2, 39. Eunuchi IV, 7, 13, idem istuc aut V, 1, 5. Cist. I. , 29. Persae II, 2, 5 et, quibus praeter necessitatem nothius item posuit, Men. I, 3, 2 Mil. IV, 2, 49. IV, , 58. Hue

addo interiecto alio pronomino dirempta idem et istuc, ut idem eo istuc Curc. IV, 3 9. Stichi III, 2, 20. rvc. IV. 3.37. A quibus differunt vere iuncta idem esto, idem tu Cupt. IV, 2, 4. Mere V, 2, 12. Pauca cxstant contrarii generis Oxempla, eaque ex parte certe haud scio an non incorrupta: istaec eadem Adolphon IV, 3 8, illum eundem Cist. I, 3. 35, qui versus non minus commode ori transpositionem quam Most V, 1 38 istuc idem. Istuc item recte scripsisse Mil. III. l, 181 Bothius videtur.' Casinae versu V, 2, 2 eo-

nisi pracstat a Bergkio Ind. schol. Hal. hib. a. 1858 tras p. XIII commendatum istuc quidem. Recte doni Bothius Merc. prol. I ibi item meses pro eo quod est in libris tibi eidem metis. Sed in eodem illo genero nimium sibi aliquotion indulsit, ut rin. I, 2, 16 omnibus umicis, quod mihist cupio esse idem. Vbi idem, sic quidem colloen Diyitiro b Corale

448쪽

MILITIA GLORIDA I.

dem poclo paruam tribui potest, ut qui sit e scaena laesera misereque depravata. Contra in Bacch. I, 1, 3 hoc idem non magis inter se constructa sunt quam idem hoc Amph. I, ,

li, tu idem Acin. II, 1, 8. Rud. IV, 4, 30, idem est Aul. ll,l 20 53. Men. III, 2, 19. Mil. II, 1, 10. Stichi , , , esto idem Men. V, 9, 35. eo pertino huc Stichi I, 3, 106

haec eadem h. e. lingua dicit tibi. Haec igitur cum illorum ratio sit, et vulgatum ordinem tenebimus et certissima via hiatus offensio oecurromus. Miriun est enim do sat usitatae sormae productione neminem cogitasse, qua hanc vel Suου

mensuram nanciscamur:

et idon illi militi dono datust. quod genus etsi non ignoratur tractarunt illud dedit opera, quamquam breviter, iam ossius Artis gramin. o. 22 tWasius Senarii c. 11, parum autem confidenter C. L. Schnoidem tetigit Granim lat. I p. 100) tamen ut plenius, quam late pateat, perspiciatur, exempla promam non omnia quidemi sunt enim quae uberiorem disputationem postulent), ut quantum satis sit.

Aulul prol. 13 agri reliquit ut non magnum modum. Ibid. II, 4, 37 pulmentum ridom seripuit Di miluos. Curc. I, 1. 3 sod ita ut oecopi dicero se ancillulast. XIIbid. IV, 3, 12 is Summanum so voeari dixit ei reddidi. Ibid. V, 2, mater ei utendum dodorat. Tuus putor ruSum mihi. eas. ol. 35 sone in maritus habitat ei est lilius. Ibid. 7 est ei quidam sorvos qui in morbo cubat. Ibid. 6 pontoni intorrupit qui serat i in itinerU. Cisi. I, 2, 19 feci ius Di, quod in oravit, Ol iam. Ibid. II, 3, dico ei quo laeto am ab hippodromo viderim. Epid. I, 1, 34 sinu ordat alia adportabunt ei Nero si lino. Bacch. III, 6, 25 num ni ita sessot tecum rarom ut ui quod POSSus mali. 'in Most. IV, 2, 32 puero, nimium se delicatus. AE advorsum

tiam, post intellexi serri prorsus non osso. Contra recto crilitiam Bacch. IV, 9, 25 illi uidem pro illic eidem. quamquam ibi lieo sano orήrem ut i quod pronuntiare.

449쪽

420 DE ARGvMENTO ACROSTICHO Pseud. II, 4, 29 tuam qui amicam hinc arcessobat, ei os sub lovi modo. ')Rud. rol. 68 tetuli ui auxilium t lenoni exitium si inui. 4Λndi . II, 6, 12 laudo. Dum licitumst ei dumque eius tulit. Haut III, 1, 46 sensi nam unam ut unam atque eius eoini libuS. Ibid. IV, 4, 25 ne illo hausuit, hoc aullum ueri quantum ei damnum adportet. Ibid. IV, 5, 2 fortasso. Argontuan dabitur si ad nuptias. Η0o. IV, 1, 58 noquo detractum, quicquamst, qui pus p se nosci qui siet. Phorm V, 7 8), 79 quin novo modo i acores contumeliam.

Ibid. V 8 9), 1 habet haec o qudd, dum vivat, usque ad

aurem ogganniat.

His adde Lucrotianos versus II, 1136. III, 556. V, 284 300. 754. VI, 10 795, quibus veterem prosodiam O tempera- monto poeta adhibuit, ut in ipso tantum exitu hexametrorulue collocaret: no tacitu in venas cibus omnis diditur i. sivo aliud quid vi potius coniunctius i. nam rimum quidquid fulgoris disperit ei. usque duo properantur ni omnibus ignibus i. lumino et a terris aliun caput obstru ro sei. vorum aliquid genero esse ex hoc, quod contigit ei. ut manibus nitidum oneris opus inuit i. multis auteni qua ad idem genus falso rettulerunt haec commemoro, quorum ubi Bram mensurum notavero, sati cur aliena dicam, apparebit. Cas. Prol. 53 Sibi istunc uxorem is sperat, si se sit data. Baech. IV, 9, 99 ut si ei uber gratiam aequom Sit bonam:

nisi quidem hic transponendum est ut est sane et te.)

Most. I, 3, 129 quid opus est, quod suum ess nolit, id ei

ultro stontarier.

Mil. II, 3, 27 iterum si id est vorum, tu ei custos additur Perioris. ' ) nisi ibi et eoo os scribendum.J

', Ibi tamen quoniam et proditum est, non et, utraque voeul. iuneta tetuli Dei auxilium reposuit Iechoisenus. '' Dactylus ne dactylico vocabulo fiat, aut sic transponen uta Iterum, si id es v rum custos Oitus tu ei orieris, aut sori S

450쪽

Fie nim hos tres postremos mendandos putamus, ducibus

ex parte Optimis libris Dubium est in Most. V, 2, TU

exeniplum, ubi piumquam defendi pot0κ flictu tu amburet ei misere, tamen praestit rit licia ita, ei misere umburet nisi tui Flueheisen prasetuleris secta ita esse, ei misere amburet. l Ceterunt eum ei formam spondiacam Lachmantius in Liuer. p. i52 ad pristinum iE seripi uram, quam identidem Serviivit lex repotiindurum, ita revocat, illam ut pro si accipiat li. o. prollativo ut genetivi ejus similitudinem proxime uecedente, concedendum est fune eam in partem posse i Et illud valere ut sit pro Di sed necessitatoin tamen tulis ratiocinatio non habet. Altera Dina praesto est interpretatio haec, ut Et Elaequo te syllabas: IE autem non potuit tantum scribi easu tertio sed ita ter seripium est reapse in lege Rubria, prorsus ut pluralis numori casu reet I EIS DIEI, utivo, ablativo i EIS liraeter a forinas quae sunt EIS, EIS). Iu his autem quo

argumento n0gabis primam i litteram antiquitus suisse longam ut in centonis aliis semporis domum decursu ad brevitatomattenuatis An alia ratione rogitur I Scriptura nominutivi singularis in C. de Bacchanalibus vel EISDEM pro δε-dem i. e. inem sesequentat vi in titulis 3 vel ii Eu neutri getieris in lege Antonia Idonaque in eis ut eis adere certo adeo documento C. de Tiburtibus testatur bis scriptum exhibens IEIS, quod nemo facito animum inducet ut bis

interpretetur. Nihil igitur impodit quominus ab antiquissimus ima ei transitum osso per ei et te ad ei li. e. ii), praeterea autem ab e et i ad e et , eo certius uobis persuadea -

Iurum, si id rerumst, ei custos Oitus tu perieris Argutior 80ntentiam. Ribbochius Mus0 Rhen. t. XII . 595 Ilerum si id rerumst, tu ei custos dissilus bis perieris.J' Ititque haec bene ei monstra ut in editione scriberemus, Mn.

SEARCH

MENU NAVIGATION