Friedrich Ritschl's Kleine philologische Schriften

451쪽

mus, quo latius illa ipsa unalogia per antiquitarem linguae patet quod genus alio nuper exemplo illustravimus usei Rhenaiti t. XXII p. 607. 13. Quae cum ita sint, quidni

simplicem es scripturan apud Plautum servemus, in cuius codicibus alicuius ei formae ne tenuissimum quidem vesti iunexstet Quamquam consimilem vOIEI formam utenduntos sane aliam interpretationem non admittere nisi ut valeat quoisi. xii Superest ut postquam permensi sumus praestitutum eampum, Summam eorum quae Videmur explorasse, sic breviter comprehendanius: Meretricomothonis phosum dos uvohit. Id dum oro amanti servos nuntiare volt Legni Peregre, captus ipsus in mari

Et idem illi militi dono datust.

Suum arcsissit servos dominum Athonis et forat Geminis communem cito artutem odibuS,Licuret ut clam convenir amuntibus. Oheri an custos hos vido do tegulis,

Ridiculis autom, quasi sit alia, luditur. l Itoinquo impollit militem Palaustrio,

omissam aciat concubinnam, quando ei Sonis vicini cupiat uxor nubero. Vltro boat orat, donat multa ipso in domo Sunis prehensus Osinas pro moecho luit. Dipjtjro b Cooule

452쪽

Pae quae essent ut quid usturi, non nescire se ni ulli lisuoviet xemplo comprobarunt: nullo insigniore si iiiiii cuiuscire se, unde vocabula illa dicta essent, professi sunt. Volut non G.M. Ossio tantum tymologici p. 347, sed tinni l sepho ealigero Conieci in Varronem p. 52 sq. ed. Steph. a. i573 divus Hioronymus omni in Sophon. III, 8 au torsuit ut ex obraica voeo 'a' ducerent: ut nosse possinitis' verba sunt Hieronymi linguam hebraicam ninium linguarum esse matricem' Castigatque ea lige grammati eos qui phrvium potius esse vocabulum putaverint. Contra graecuo speculator originis D edorlinus Synon VI p. 293 iusiloni niminu eum uixελnc voxαλoc stirpis esNe sibi orsuaesit nisi iam lium sallimur sibi soli Iuborεvic popiarum arbitrium omni- tuens omniparens numquid in hae caussa decrevOrit incomPerium nobis ac latinam linguam rediisse Ottium video, raro neu minis xemplo niιyus interpretantem umquam mi Liyas h. e. non usuin agentes . . si latine quam barbare loqui mulu- tuus, usum non ferentes, uuaestionum tym I p. 282. Quomidio simplicius, non verius, olim alii in ne et vere verbis substitarant. Quid igitur fidesno uobis habebitur, si non

453쪽

iud uxorimus Dudum prorsus Oculi uim mutatione qua e carisa claudus claudere fraudare facta sunt accussare ludus cludere a frustare frustra. ec miruin, cum prisca aetate et nauci et nauca scriber 'tur, Imansisse duriorem Sotium tu altero, tu alter cessisse molliori, quando et centum dueensiris en triciens et tamen quadrinyenti nonorati sint tristiniucum similibus probavit consuetudo, parilisque inconstantia inoisdem adeo vocabulorum Ormis duravit ut curculio gurgultu, Cermalus Germalus neclest neolesto: nam quae ulla apud Fes tum potissimum exstant, commemorata a ueller a p. 23, uit clum stluma, lucidare oluci lare, quo vincentum accedit ep. 254 20, ipso notatis intervalli diseret esse videntur. Naucum autem pro re nihili diei extra controversiam est. sive ab oleae nucisve iuglandis interiore dissaepimento membranaeuo sive u simili articula fabae grano vhaerescente sive a qua nilibet rerum putamine prosecta est vocis ustio:

nam de hoc controversas sane grumuiaticorum sententias allini

Festum p. 6U: compositas ubes, suamque dubitationem iam Plautinus servolus significaverat grammaticum agens Musiel laria v. 104l tu homo timidus erit in rebus ubiis, stuci non erit: Atque equidem quid id esse dicam verbum nauci 'nescio. Affinitatem autem utriusque o vocabuli se notionis plano testatur Ennianus apud Festum senarius: Illic est usta tor nihili, non naucis homo: ubi servandum prius es illud duximus, quod induxit Ioannos Vahluuiis noster . M. Ac sensit eum affinitutem etiam Atteius Philologus, naucum di cens poni pro nugis, nihil tamen de vera cogitatione suspica tus ut videtur. Haec autem, quantumvis fortasse probabilito disputata

numquam, credito, vobis eum communicanda utassemus

nimis uim vel facili vel levi coniectura nimis multa in hol

genere nimis lubrico luduntur, quae dies diei abolenda tradat

nisi non posse tanti mi ita esse, sed esse reapse sat eri0vidoretur demonstrari posse. In promptu enim sunt, sui 'κ parum tribuero multisci etymologistae nostri solunt, testimo nia pauca lateor, sed tumen qua utum satis Tostatur autem

454쪽

Plauti, plane atque liquid seriptum prodens quin tu istus omittis naustas Mercatoris V, 2, 20 942l. Aecudit votustior etiam diphthongi testis Ambrosianus liber, cuius in ri-

nummi v. 44 memoria parum olim nobis intollecta ADAl: TlsXAULΛTORI As ), ubi ad artis ustatorius ceteri, nunc rorsus non dubitamus quin ad natistatorias formam spectet. Incertius est, sed tamen non praetermittendum indiciorum illud genus, quod o librariorum erroribus 130tas nimis miriqpro usitatae vocis simplicitate. ale est eiusdem Trinum iiii v. 900 positum tu Vetere et Vaticatio uomatur, in Decurtato nusturatur cuius corruptelae eis via et progrossus certo explieari nequit, origo tamen nisi fallimur ex eadem illuna ustatur forma repetenda est. Eodemque pertinet fortasso, quod in Menaechmis v. 86 u. oae in Vetere exstat cum unius litterae non aue ante, sed post u litura. Veruin gravius testimonium restat, idquo se apertum et imprimis adpositum ad persuasionem. Num riuum in v. 856 quod dome ex nθ nustas nec naustus, Sed nosta praestat, utrum casu peeeutum putabimus an ad illorum rationsem revocabimus quae sunt ulla et olla, ausculari et osculari, laudo et plodo, plaustrum et plostrum, lautus Plautius et plotus Plotius Vt triplidi se vidissitudine naustae nostae Uae formae exceperint, plane ut a claudus Claudius claudere per clodus Clodius clo V re item clodicare formas transitum est ad ludus ludius cludere. Vel a raudus auduscula na per rodus onusculana ad rudus udusculana de quibus adeundus Festus p. 265. 27 eum interpretibus. Alia similia eaque ex parte exqui8itiora vid apud Ribbeckium Flechoisenumque in huius Antini.

J Xon sic, sed avio Ato uias otius illic scriptum esse Studemundus narrat Muso lthen. t. XX p. 16. Qui cum Brixi ad rin. v. 3 adnotationem laudat, etsi nequaquam habeo quod in illa vitur' rem, tamen praeter ea ipsa, quae decetini unt ego docuissem, ne nuciquidem quod esset ibi prolatum iuveni. JDissilias by Cooule

455쪽

libri Plautini, ita alibi Plautitii versus redintonant h. e. observata lex numerorum. Quibus ubi vis et ratio analogiae uecedit, longe evidentissima evadere solet demonstratio Do-eumento esto, quam in nuper prooemio' tetigimus supra p. 397 iuristandum sorma in Vetere codice servata uereaioris

versi I, 2 9 1l8l, qui vulgo talis st:

Et currendum, pugnandum et autem iurgandum est in via.

Qui si iambicus est ut plerique versu illius Selienae, quadri- syllabam sormam sibi postulat Et currendum et pun4ndum et autem iuristandumst in via si trochaicus eum duobus qui praeeodunt versibus, videri sano potest trisyllabana sic redipere

E currendumst tutionandum et autem ivrstandum in m. efutondum os multo probabilius trochaico numero per hos versus tres Ontinuari ommuni scutontiae vineiu nexos indignabundique servi orationum plo et concinne terminantes: Currunti roperanti hau quisquam dignum habet de sedere.

Ita res ros imitu agondae sunt, quando unam Oeceperiis: Et currundumst . . .

Sod nihilo tamen magis vel hunc versum vel iambicum illum concedimus Plautinum osso con uni argiuuent hoc usi, quia est autem particula nisi interposito vocabulo non sunt sociari

solitae id quod ex illis qua Haudius ursellini t. I p. ,

exempla composuit, satis perspicitur abite tu domum et lux autem domum: si et illa volt et ille autem cupit nam e hoc nocte considendum et illud autem inserviendumst et quod inane autem est. Vt iuium quod adversatur exemplum, Poenulici V, 2, 19 Et adire lubri hominem et autem nimis eum aufeiato lubens, haud haesitanter o hac stribligine et pravi in dire accentus viti sic liberandum sit sic adire hominem lubet et nimis autem eum nunc ausculto lubens. Vnde consequens est ut in Mercatoris vorsu quadrisyllabam formam non probabilitas tantum commendet, sed exigat necesSitas:

456쪽

Et currendumst ut pugnandum et iurigandum autom in viii.

ρ enim dubium esse potest quin pristina iuristare Orma, diu te confractione demum tui stare natum ut pumare ex purigore, illorum societate latius latente comprohondondum sit quae sim claristare onaristare fumistare fustistare leviorere litigere mitistare navistare remistare numistare variestare, maximam partem a G. I. Vossi de arto granam V, 46 et Lachnianno in Lucr. p. 321 commemorata. uuae hodie quidum a plerisque omnibus concedi putamus non composita esse, sed dorivata a nominibus simplicibus. Nam si aliquo modo animo inserinari potest suitum vel navem vel remum vendi notio, nec veteribus item notationem displieuisso cum ubellius p. 2l61 docet tum iuroationem interpretans iuris actionem Festus epitoniae p. 103 nihil uim ius modi Varro de l. lat. VII, 3 significat) tamen quid sesso itarum agero dico vel gnarunt mitem puri in varium agere' et sic in ceteris quae a P agendi vorbuni cum alii rettulorunt tum nostra momoria Ρ0uius i. s. s. I p. 132 182. ' Deindo etsi lite vere semel

nisi fallimur dictum os a Quinctiliano Inst. VI, , 50, ubi etiam litistare potuerat squam suum ne id quidem simplicitor,

sed verborum complexione tali usus pecuniaria lite adversus fratrem eius Aenobarbum asseret: tamen nec iure astere lingua pr0bavit ut constanti usu frequontatum est vere, nec magiη quam rixari altercari Verba ipsum turmare umquam est udrem iudiciariam accommodatum in quali sententia miramur

eum aliis iuris doctoribus G. uelitam osse Institutionum t. II p. 65 d. teri. Nec tamen in simplici tantum, sed etiam in composito

6Minstare verbo productiorem Orniam antiquitas servavit. Ec-

Tenuit eum errorem idem Potitus in libro novissimo quom Mureol-Worterbuch de Indogormanisclisen prachen inscripsit, Ol. IP 1230. Eumquo errorem miror aliqua ex arte ab e viro dolandi, cuin et doctrinam o iudicium et propensum in me animum mn isa ero soleam, . Schwelacro Sidiero in ulini Diariis grammaticaoeoinparativa t. XI p. 229. Quem tamen lautor de myae et u uri vocibus prorsus mihi assentiri ib. t. VII p. 152 et X p. 73.J

457쪽

quis est eniti qui, postqua in de iuriuare satis constat, ultatu inparium interpretotur Ambrosiani codicis in Triuiuum versui memoriam OBIvit - - ΕΜ, Disi ut duas, quarum sputia ob servata sunt, litteras fuisse G concedat: )Nemost. Quid tu igitur rogitas, tene obiurigem 3Vbi in solontioris ornino ignoratio similes librariorum urbas

creavit at pie in nauuutur illo factum esse supra vidimus: vis quando obiurstentem Votus habet, oblimitem Vaticanus m. r. obuimitem Doeuriuius unde tu promptu erat ad consuetani scilicet iterutivorum unalogium revocatum verbum procudere obiurstitem. Rureus autoni, si lio versu obiuristem scripsit Inautus, eundemno vel potuisse obiumilem onero duobus versibus ante erodemus in tanta solitentiarum invicem sit, relata ruui propinquitate: CAL. Quid veni ZM G. Malis io ut orbis multis multum obiurgitem. CAL. Meu MEG. numquis si hic alius Praoler me atque te ZUA L. Numost. Eo quid tu igitur rogitus, tene obiurigem 3

Atque ne exstat quidem hic in illatinis libris alienusque quadrisyllabum vocabulum, quod anterarius demum invexit. 90d ad veritatem propius ne eodens ipsum implo obiuroem vel obuii stem verbum. Quodsi iterativam formam ibi visi Sumus in Ambrosiano segero, aut aliter peccavit hic librarius. iiii aliquid peccavimus ipsi, recte quattuor pro tribus syllabis

pretati. Iactis fundamentis superstruere lico quae eandem hi purium valens sine tostimoniis ratiocinatio addat. Duo enitia Versu sunt, misere laudi vulgo, qui una inseriam litteratulo tabunt stetissimo, Baeehidum 1020 ct 0reatoris 4 i:

Mo obiurigavit plurumis verbis malis. Obiurigare pater haec noctos et dies.' Eas litterita ipsas sit, ut Daruisse Studemiuid in testatur l. i. P. 585.J

458쪽

quorum priore iam intellegitur nec utero iuragogicae cllitterae pus ess nee praemissa ab Hermania iam articula: ne magis me pronomine in Ostoriore, quod et praeter idem librorum o ne loeo quidoni suo additum est a Camerario. Et haec quidem quinque exempla urin sese pronuntiamus. Ad quorum si utilitudinem brtasse ieebi do quinto Suspieari, si modo non nimium videbitur Amphitruonis II, 2 74 706 verba ut pol quin certa res tunc est obiursure

quae me hosti advenientem domum Noluerit salutare se nil hane speciem revocare ut pol quin certa est Hanc obiurigaro, quase sed hodie duunientem domum :vel etiam simplicius ad hane certa res IIunc obivrsures quae me e. q. s.' Momoratu saltem non indignum est quod nobi quidem planui se sinapis verbum plane et simplicitorseriptum Vetus Odo exhibui, sed correctura demum manus se undae aut ex obrui ure ut ex obtinuare Disoetum. De quo tamen ut cum dubitatione sexistimonius, illud nos Ovo quodeuiidem Plautum, contra atque in similibus venire solet, certum est non constitisse sibi unius somnii usu, Od ro-miScue latrumque Osuisse. De nim ullo pacto dubia sunt viii ex niraei a exemptu, nisi quod uos fugit, tuu quinque Cur

Trinummi 680. 96:

Recto obiurgat: uno haud quicquamst, nugis quod cupiam

iuin diu. No sis me obiurga hoc non volunt iis in inpulit. Quin non obiurgo. At ne detoriorPm tum 'n . Sed tu obiurgans in uisuccatis rupis Di Orior in in ium. Si id non me accusas, tute obiurgandus. Scio.

Nam horum ultimum quantumvis proeliu fuerit si torminuro tute vel tu ipse obiuristandus es, tume Scio voce in proximi

Hos vorsus nunc vix dubito quin rectius Flech isenus tractarit in uiscellis criticis Lipsia editis a. 1864 p. ; ' ubi talos constituit: at pol si cori ros

459쪽

VERILOQUIA PLAUTINA .

versus initium traiecta hunc ipsum vix ullis machinis expedias, qui nunc se habet rectissime'):

Et si alia huc ausa ad te adveni, aequom 6Stulas. Noe mirum iam Plautiua aetate contrahi eam vocem coeptam esse, quam non nisi contractamaerentius novit, ter ille iuroare verbo usus, sexiens composito. Itemque ante Terentium Ennius

in Iphigenia v. l93 R. 264 .l: Menelaus me obiuryale id meis rebus restimen restitat. Vt nihil dicam de dactylico carminum genere, ad quod Varronis in Ovo λυρα illa apud Nonium p. 82 et 230 pertinent, duobus hexametris talibus sero on-

eludenda: Iurgare occopit ilicsens qua iam facis et quor In volgum volgas artemque expromis inseriem 3 ')Simillima ratio et condidio ostis vryare verbi cum suis compositis et derivatis. Nisi quod o servatae i litterae exemplum, quale e Varronis Rerum rust II, 4, 14 Lachmannus protulit, in libris Plautinis hodie nullum superest, set extritae

, Non recto pium uno vorsum Selinoidewinus tractavit Philologit. Vii. 376 sq. Vbi servorsissimam dicens lianc sententiam: bin ic ausandore verania Agunigia diris0kOmmen, o is doch dein vertangen, das teli inde verilioue gerucht', suo iure utitur non utitur, cum sicut socii convertit orba satis plana. Nequo nim concessiva si si par ficula tamquam pro etsi posita, sed condicionalis simpliciter: si alia nisi te obiurgandi caussa huc adveni, aequom postulas h. e. iur tuo utoris quo id ipsum quod Oxpetit Schnoide inus, dicit Callicles, non

ultu se caussu advenisse s Trinummi veraum si ne nunc quidem mihi Persuade ad talem speciem revocandum esso, qualem cum ritetschius in rooemio schol. Rostoch. iboria. a. 849 p. 4 tum Flecheisenus epi stulae de vet. Oot lat fragm. Gell. Ρ. 21 sq. commendarunt.' E prues

Deciadis. - Ceterum do hoc alibi agendi locus erit. J Soiungenda a poeta vorbis si ipsi Varroni tribuenda iuraure

coepit dicens cum Vahlono visa sunt in Coniectancis in Vare satur p. 12 tum Luciano v Iloro de re metrica . 86 quorum huic em 3 8 annΡnosticus talis placuit Qua scis ago que in viil guin vulgas artonaquo Oxpromis inortem ii quoii iti l ui sic suso I tuin si 82. l

460쪽

vix unum atque alterum ratiocinatio nostra reliquum ac tot. uuan exordiri ab expuristatio substantivo volumus, qua forma

adscita duobus Amph. III, 3, 10 96b et Merc. V, 3, 4

960 versibus concinnitas numerorum nullo vel o fio volartifiei redditur, quam ut redipiscerentur, illi a particida iura praemiserunt, hic ut in us formam mutarunt alienam a Plauto:

Nun minus evidentiae e ursure verbi exempla duo absentquae sunt in Milite glorioso v. 497 trali. Et postorioris quidem simplex restitutio est:

Me expurigare hau tibi videtur aequius: ubi Medis vrstare Bothius. In prior autem, qui hic est in libris S . Expuryare volo me. fili tune te expurstes mihi, eum vitiosa Oxyionesi primi vocabuli violentiorem transpositi0nem Volo me expurmure requirere visu esset, nimie Sunsponte apparet non mutato ordine verborum sanum et Aulvum senarii principium prodire Expurivare volo me Vnde Onsequens est profecto ut eiusdem notionis eadem sorma Neolo triverbis respondens Periplecomenus utatur tun te expurives qui fit ut rodundet mihi pronomen. Atque id ipsu in hiutinnexaequandorum responsorum conet imitas quando non dixerat Seeledrus e ursure me tibi volo ita ruspuit, ut non possit non insitietum videri, quippe tum demum ad loetum resarcion-dorum videlicet numororum caussa, cum ain inrepsiSsent cxpumare et expuryes formae. Mortuni esse uininu scripsisse Plautum SCE. Expurigare 6lo me PER. lui tu expurigos 3

Quintum his xomphun accedit e Captivorum versu III, 4, 8 620l, si scripto in Votore et ceteris plurisque Sed hoc primum me expurstare tibi volo, me insaniam . . . , si confidento seribendo eleeta noviein me forma: Sod primum hoc in Oxpurigar tibi volo, me insaniam .

IIuc nunc addendum perpurfure orbum luchoisoni ucunt in erecuperatum MuAe Rhon. t. Xl p. 63A Militis glor v. 774: