장음표시 사용
21쪽
postlimibus. Denique s0cietas posita est magis in eo, quod e sonae et res participes videntur acti0nis subjecti, quam qu0d cum eo ipso c0n80ciatae appareant, unde hoc genus instrumentalis sociatis jam dependet a verbis et propius accedit instrumentalem proprium, quem dixerim instrumentum significantem minus, quia inde origo sit deducenda instrumentalis, quam qu0d latius patet ejus usus recepitque inde hic casus n0men ex c0nsuetudine ei additum me qu0que Armarum cum praepositi0nibus Sus est frequenti0r. I. a Instrumentalis delativi ad significandum tempus, quo quid agitur, apud omerum etiam sorma genuina adest ubique addit ἄμα et plerumque participio, qu0cum Sumxum t c0 ungitur. raeter uti, huc tantum spectat ζέitoo 0cietas autem his l0cis un0 0demque temp0re significatur, qu utraque res intercedit. Loci sunt:
L0cali jam attribuendum est 794, sed haud scio an hic
instrumentalis usus reservatus sit etiam in v0e uomuu 9 1973).b Ut instrumentali significantur, quae secundum tempuS simul aut paullulo post intercedunt, sic etiam quae e0dem modo fiunt secundum l0cum, quare instrumentalem vim c0nstituendam esse ut in versu D 363 9 φρητρη φρὴτρηφιν ἀρὴ P, φυλα δὲ φυλος, quem elarueckius, Verus, lasnerus datis propri0 vindicant. Significari enim videtur hoc l0e0, quod dicit SchWebigerus' elisast gugistic elatretendes Meumliches et secundum exemplum ab eo allatum nihil bstat, qu0minus Vertamus da8SGeschlech be Geschlecti, lammaber ei tam helland ingresse. Nihil autem mirandum videtur, qu0d absolute hic dictum est ἀρῆγε prae 1235 ). Ceterum in artissima 80cietate et gentium
3 ch. insta conjunctiones cum pronomine αὐτος ubi plerumque prae
positio abest. Schueliger in Hoser's Zeitschriae . Sprach . ΙΙΙ. Bd 3 Hen pag. 357. . cla etiam 1 13 ubi quidem instrumentalis vis jam ex ceteris cognoscitur locis cum verbo φράσσω 268, 263 9 567 a 256. - Αliis locis partes instrumentalis suscepit locativus, ut 11 120, 130. Differentia posita est in eo, quod B 363 At 130 auxilium quoddam accedit, se quae diximus de ειν praepositione.
22쪽
et tribuum inter sese ut 1 aliis secum c0haerentibus rebus abest praepositio. c. Instrumentalem vim, quam tribuit Delbruectius y praeterl0cum etiam temp0ri per qu0d uno ten0re agitur aliquid vindicem T in Versu
II. In asserendis l0cis, quibus qualitates significantur instrumentali, quum difficillime videatur dijudicatu instrumenta simul adhibita sint nec ne neque omnes qu0s enumeravi loc08 in ulla dubitatione huc spectare c0nfirmaverim. Instrumentalis genuina Arma apud H0merum ea vi 0 invenitur, sed qui hic qu0que partes ejus suscepit dativus, nusquam praepositi0ni junctus apparet, saepius cum attributo adjectivo pronomine aut participi0 multumque habet similitudinis cum ablatis qualitatis in serm0ne Latin0rum.' Frequentissima hic v0 δυμος:
23쪽
III. Frequenti0r apud 0merum usus est instrumentalis, qui adhibetur ad indicandam rati0nem ac m0dum aut rem simul intercedentem cum aliqua acti0ne. Τ Similis videtur Latinorum ablativo quem dicunt modi. In Η0meri carminibus 80lum numero singulari junctus invenitur, haud saepius cum attributo et nisiun loe ubique sine paraep0siti0nibus. Praevalent Armae in petri exeuntes, quae plerumque adverbi0rum naturam prope accedunt. Spectant huc primum voces clam0rem, strepitum, similia significantes:
locis etiam de instrumento cogitari potest, τ 212
Cum ceusativ0, quem n0 dicimus Accusati des Inhiates c0mponenda sunt haec: )
3 Qui huc referendi sint loci cum βιη, βι εο saepe dubitandum est, quum vel instrumentum, vel modus et haud scio an qualitas hac voce significetur; ch. etiam Lissneri judicium pag. 6 initio idem valet de Spe et plerumque de δοχω. eh. Jacob a Roche Der Accusati immomer' p. 26 sq. et quae de hac ratione dicendi attuli sub proprio instrumentali pag. 26.
24쪽
Ad instrumentalem m0dum significantem rev0canda esse e se etiam καχῆ αἴσα s 418, E 209, τ 259, g αἶσαν 477. quae usque, ut ex l0corum explicatione apparet, addita sunt
dativo, quem dicunt Datis des Reches . Hunc autem usum dativi non esse Homeri jam c0mmemoravit . La 0che ine-obachtg. liber d. Gebr. 0 DG bet 0mer pag. 433. Tum ex locis T 128, 1 198, ubi g, s 10, ubi μοῖρα in pariendo c0mmem0rantur, quae partui satum destinent, loco. 418 477
eo magis instrumentali quam dativo annumerare Voluerim, nec dubito de W209, τ 259. Quum enim ab ortu jam adesse atσαν putarent, etiam per totam aetatem sequi eam hominem valebat
opinio visu latum ipsum intellextis poetam indicant loci 9 209, Π 441 - 17 alii
Formae in I exeuntes adverbiorum naturam propius accedunt et quaedam verba, quae huc reserenda sunt, sere omnium consensu Virorum eruditorum instrum0ntalem Armam praebent 1 exa enatam. Simillimum est in lingua olonorum latae romadg' hausenWeisessiegen . 3 holri in lingua Polonorum. - Praeterea hic non praetermittenda sunt si δε et rectius m frequentissima apud Homerum. ιδ B 802.
381 Alteram vim vocis τι causalem vide infra.
25쪽
Gerlandus pag. 12 hanc vocem tribuit instrumentali, quamquam ceteras sormas in η exeuntes Iocales putat recentioris esse aetatis.
Formam in t exeuntem praebet l0cus e Dia cis etroia, praeterea n0nnulla adverbia eadem vi instrumentali. 'IV. Vestes, arma, alia saepius in Homeri carminibus tam arte conjuncta videntur, ut non magis verbum quam subjectum aut objectum in nunciati0ne spectent. In hac s0cietate, quae artissima est praecipue inter t0tum et partes, haud raro prae-p08iti abest, maxime si res cum pr0n0mine αὐτος junctae sunt; praep0siti vero stequentior est συν, interdum apta et ρ ετ intercedunt. a. Vestitus.
In conjunctione substantivi cum αὐτος pronomine, si instrumentum significatur semper, si instrumentalis sociativus intellegendus est, prae-
26쪽
Ubique sermo est de rebus, quae inter se artissime cohaerent. θ. rueger
qui quum dicat se intellegere non posse, quid conjunctio cum αὐτοις pronomine attulerit ad conservandum hunc instrumentalis usum, equidem pronomini αὐτος ut diiηλων quod rarissime cum praepositione conjungitur ab Homero, contenderim jam inesse notionem societatis cum subjecto aut objecto. Quae conjunctio appareat constructio quaedam Verborum, quam nos dicimus Attraction', ut sit . . 9 290 et υς αυτoem πεπιν pro
τους αὐτους συυ ηεσφιν Ceterum artissimam conjunctionem rerum per
se haud minoris fuisse m0menti, ut reservatus sit hic instrumentalis usus, cognoscitur ex ipsis locis.' Ubi objectum deest in verbis adire, proficisci, advolare similia significantibus compositis cum praepositione erre sociativum constituimus instrumentalem. me quoque περὶ adverbium exstat, quod enim est Homericum αἰχμημαιμώωσα etiam δρου particeps est actionis manuum nec si voluisset poeta verbis περὶ δουρατ localem tantum conditionem indicare, hoc prae natura rerum fuisset, nam si manus lanceae sunt circumjectae, ipsae tendere non possunt, quare hunc locum intellegi volo sic nunc et mihi circum tendunt cum lancea manus est 6 42; attamen huc retuli locum, quia magis societas manuum cum hasta, quam ea hastae cum actione eluceat. Neque hoc loco plane canes et hastas participes esse custodiae significatur, respondet enim ἄνδρας φυλάσσοντας propter metri concinnitatem adhibitum voci φυλακας aut φυλάκτορας. Α Ρersonae cum rebus eodem modo conjunctae apparentu 369 δ 175.
27쪽
V. Verba et adjectiva, quae secum habent instrumentalem sociativum:
1 dντιβολέω ἁνυμαι θ apud Homerum cum dativi sola forma tantum inVeniuntur conjuncta, sed instrumentalem vim hic adesse docet verbum compositum συνάνυμαι- 22, P 134 φ 34. 35. y 367, 1 31. ἔταφEM 2 335 ταίρην εῖν ρ 271 χεῖμαι θ 118 ὁμου νεκυε- μεν ιματι κώ-ouis σιν 122 με ἰχθυαν 60 πολέσιν μετὰ Μυρμιανεσαυχυκάω I 639 κ 235 οἴνω φαμνείω sine dubio instrumentalis. μετέρχομαι E 334. II 487,υ Q34 132. 222. μεθίστημι Ε 514 e viti s 744 μετὰ προμάχοισιν V 270 μετὰ πρωτο mi Non dubitavi hue afferre locum g 152 quem vertam undisiemals Murde die Auge mit de Thranen trochen , nunquam enim apud Homerum cum genitivo, nisi salior, exstat τέρσομαι et respicientibus nobis quomodo τερσαίνω adhibeatur II 529 videtur exspectandum esse secundum rationem dicendi Homericam certe π φδαχμων δάκρυα τέρσοντο. Similis exstat conjunctio et 145, ubi tamen de locali jam erit cogitandum, a 270. In afferendis his verbis non omittendum est, quod diximus p. in nonnullis locos modo instrumentali nos tribuere, quibus adesset praepositio eum indicans. . Hoc loco Destrueckius a. l. pag. 45 et Lissnerus pag. T ad finem constituunt localem, quem ille finalem explicat, at D. . a Roche, A. i. H. pag. 119, qui ad 132 annotat dativum esse positum ad significandam Societatem, nunquam vero, ut hostilem exprimat adventum aliter esse judicandum de S 334, ubi dativum verbum finitum πεφράδοι pectet.
28쪽
ticipii supplenda esse locis I 461 L 250 9 6. II 182. 2 604 T 110. T 126 314. O 90 500
Difficillim hic est discernere instrumentalem et a dativo et a locativ0, nam prae vi mnes huic vere acc0mm0dati apparent; satis igitur videtur l0c0s asserre iis praemissis quibus instrumentalis vis etiam c0D0sci 0test. rimum jam eos omne annumerand0s esse instrumentali putavimus, ubi serm est de c0itu
est. Delbruch p. 56); de viro dicitur
adest παρ' adverbium puto. Ceterum cum personis adsunt haec
335 o 2 sok a 433 ευνὴ nunquam in hac conjunctione cum ἐν invenitur, neque est lectus, sed actio jacendio. Eadem ratione explicamus o 314 ξενίρ.
Ceterum instrumentali 0ciativo tribuendi sunt loci
i In voce φιλοτητι du0bus locis cum praepositione ἐν ut localem accipiamus, cogimur, sed etiam hic inStrumentalem vim principalem eruamus et prae loco S 209 et quod plurimis locis adest una cum φιλοτητ etiam localis. Quia praeterea praepositi ἐν hic nominibus abstractis juncta non exstat hos locos malignitate temporum corruptos evenisse arbitramur, qua de re B232 pro tua uisoat ἐν pti Κτητ restituam Da uisno ει φιλοτητ et u 130 pro 'δὼν δὲ γυναικί περ ἐν φιλότητι μωροσω ὰmδὼν δὲ Ῥυaex παρaepti ντηο μωροσω. cfr. 2I9. Judicamus Vero φιλότητ esse instrumentum, quod quodam modo actionis particeps Videtur plures enim sunt numero loci sine praepositione et valde errat Sellerus lex Hom. s. V. μί' eed. VI.), qui φιλότητι hic rarius exsistere dicit apud Homerum quam ἐν φιλότητe. Loei notati praebent juxta instrumentalem etiam locativum.
29쪽
ναίω I sisH θανάτρς 4λίραν ὁμιχέω semel cum praepositione ἐν conjunctum videtur 194, sed antecedentes versus si respexeris saee se magis spectare ρωεσαν, quod supplendum sit, quam Verba ἐν πρωτοim cum Des arte cohaerentia, acile intelleges. Absolute Φυλειν Verbo usus est
poeta P 158. Saepius adest μετὰ A 269. Ε 86 384 - 502hostiliter. Sine praepositione I 23 I 29 α 265. 3 345, 13 ubique hostiliter contrario sensu A 260, 821, 288, a 271, 4 167, 383. Miolatae P 287 460 ἔσσομένοισι ατ Ἀνθρωποem. συνηγος o 99 δαιτὶ συνηγος ἐστι αλείθ.
Verba pugnare, eertare similia, est. Delbruch pag. 573
quum h0stis significatur, qu0cum pugnant, apud Homerum aut dativi s0lam Drmam aut 0 unctam cum praep0sitione Bre ecum liabent, nunquam ver0 μετά 8 80ci08 0mmem0rat p0eta, quorum ins0cietate certatur cum h0stibus, aut χετα adest aut συν praep08itio, haec simul auxilium quoddam significans. De praep0sitione ἐν quae semel invenitur u 324 idem statuo, quod supra dixi ad 2 194 sub V0ce μων.
30쪽
Ρarem, similem esse similia quae significant verba in H0meri carminibus jam datis proprio attribuenda sunt, quum nisi in voce minum null0 0c adsit, qu0d instrumentalem indicet. Ρerbene ver c0mp0suit Delbruectius' hanc v0cem cum Verbola in lingua anseritana instrumentali 0 uncla. Adest instrumentalis pr0pria Arma
Lissilerus pag. vix ure l0c0s cum sumx pt dativo pr0prio tribuit.