De dativi instrumentalis usu Homerico [microform]

41쪽

- , .

domari'. Itaque minus offendam loco II 434 est. . a Rochea. l. pag. 25), quum instrumentum simul c0mmemoratum n0nsit invenitur in eadem rhaps0dia alterum, quod pers0na et res

dativi praebent Armam, illa addita praep0siti0ne II 543.

Π 854 res χερσι cum genitivo personae B 860, 874, 6 344 9 2, II 438, 44 4 156 χείρεσσιν π 559 χερσιν res 564 II 420, 452, O 208 - 368 propter activam sormam verbi Iris addi

χερσι neceSSe St' π χερ re cum pronomine possessivo P 352,

praepositione bri, quae plerumque accedit, ubi persona efficiens aut pronomen possessivum adest, neque tum omnibus locis.

δαμῆναι bra rivo non inveniri, repugnant loci 1479 I 302, 436, s 821, 74 P 320, 33 alii. - 159 dativum proprium σκηπτρω cum . RRoche p. 16 non intellegam, quum hoc modo cum verbo δαμάω res conjuncta non sit.' Animadvertendum est hic ut 431 II 543, Z 159 deos esse, qui homines instrumenta tamquam adhibent; nihil igitur mirandum est, quod etiam activa forma verbi apparet cum dativo instrumentali.

42쪽

S. V. δαμάω,

βαρεία B 111 I 18. Localem praeter instrumentalem usitatum fuisse indicat a 260, non tamen componendus videtur cum locis, quibus δεσμφ ἐ- mifc cetera adsunt. δίδη μιι μοσχοισι λυροισι I 105 ἐν δεσμαισι ι 5M, i Videatur hoc verbum locali solum ungi, sed praevalet instrumentalis usus et invenitur compositum verbum ἐνδέω. Localem praebeat sortasse o 444, quum vero ceteris locis cum sola forma dativi conjunctum sit καταδέω hic corruptelam adesse putamus eamque tollendam esse per α' seto, quae vox respondeat bisD M.

43쪽

κορέννυμ in activa sorma dativum modo instrumentalem secum habet in Hentgo hilol. XXVIII. I. a. - φ καὶ σάρκεσσe

ἐν invenitur duobus locis Odysseae, nusquam in Iliade. ἐν χερ re 65l6, i 228I9, 51t duobus Iliadis II 699, 42 - χερ-. ἄμω 0 474 cla Delbruech a. l. pag. 34 μετὰ χερσί o 372drorem 1 425, 408 E 452, 420 PII 6 - τεχνησε 1 332 κάρτε κα σβένε σφετέρεμ 422 πηχεαν στυγερ - 20I, θα μου enim hoc loco faciem intellego D. Q 204 463 et quae attulimus india sub ράω po. - Genitiv.-abl. δακρυόφ judicat Lissnerus pag. 12 sed repugnat certe II 373 in contra oppo 433 qui affertnsrubhis, L. Meyer pag. 55 Delbr. pag. 62, Henige hilol. oblativus hic jam instrumentali partes videtur suscepisSe.

44쪽

mentali. Ex similitudine quadam cum D 391 instrumentalem putaVerim, qui, quum soliti essent χρης pro etto Mao adhibere, ex sociativo factus est proprius, ut ' η instrumentum appareat; D. etiam I 532, quod bene Vossius vertit Wei der ureten Vol si mi Die 2 verheere eni-

45쪽

Sine dubio huic loco vis inest instrumentalis, sive haec meisii nobis probatur lectio, sive Imm. Behheri ψάμμεν κυανενν ψάμμ eas κυανον instrumentum ipsum significat, estiuos κυανεν societatem, nec Sine ulla dubitatione, quamquam gravia attulit momenta, sequar meisium, nam etiam illa Duenteteri sententia dativum significare quibus partibus terra contineatur Vertendumque esse germanice mi dunklem Sande confirmatur exemplis ex Homeri carminibus petitis Ch. 442 A 611. 3.

46쪽

βάλχω, πρύτερος, προφερέστερος. προφερέστατος, meΜώχω, ὁπέρτερος, φέρτερος, φέρτατος, βάνω.

Germanice non vertimus omnibus locis instrumentales, qui his verbis et adjectivis c0 uncti apparent, per mit, durch', Sed Saepius etiam per in an Mn, hinsichuich, aut aliis ch. si bruch pag. 67). Quod autem Destruechius commemorat hunc, ut ita dicam, liberius adhibitum instrumentalem cum adjectivis in nunciatione proprium tenere locum, quod non um verbo arte cohaereat, sed adverbiorum modo novum attributum in enunciatione asserat ad praedicata, non omittendum es eum instrumentalem etiam nunciatum ipsum per se edicere. Plurimis enim locis his adjectivis Drma verbi uat, πέλομαι, ἱροεσβα jungitur'), ut respondeant cum ea conjuncta verbis ejusdem stirpis aliis certe supplenda est jam loc enunciati0nis relativae, quae Vocatur, adesse haec adjectiva videntur. Quod porro Delbraeerius δ 629 non illuc retulit, sed in numero eorum habuit exemplorum, quae instrumenta ipsa spectant, eo magis haec adjectiva a verbis ejus

adjectivum coaluisse in unam notionem δουρικλυτος, quod quum

resiona I 54, F 891, 49. Supplendum videtur Da aut θυεσθα A 404, 78T, Λ 314, 6 570, F 315, 78, 13 247, et 374. Falso Gerlandus pag. 10 in versu a 404 L localem instituit; quod quum ceteris refellitur exemplis allatis tum p 315 bi proprium

adest instramentalis sumxum tu.

47쪽

400, 106, πρὸ hi non Ioeus comitii intellegendus est, Sed orationem significat, quae in comitio habebatur. Quum enim in comitio aliquis excessebat, qua re potuit nisi oratione illic

ἐπιστήν ον βουλῆ τε νύν τε et 374, ἐπιστάμενος ἄκοντι θ 282. Quam falso judicaverint, qui Oeloco ex sententia scholiastae constituerunt brevitatem jam admonuit vid. a. l. pag. 12M, cui tamen in omnes partes non assentiar. γε θρυτερος μοι πν δὲ στερνoem P 194. Errat Nahctast, in qui huic loco localem vim inesse putat cla Delbr. pag. 67 Henige Philol. XXVIII pag. 527 sq.). At cogimur accedente praepositione ἐν ut locativum statuamus τ 264, quem pro accusativo respectivo hic adesse judicavit J. L Rotae ara pag. 14. θάσσων ποσίν o 570, καίνυμαι ἐπείρ 530, 125 ἔπει δ' ἐπιπισυννν τε τωδεσσί τε καρ-

Pot inum Forsehg. I, 197 de origine hujus vocis judicat ortam

esse ex praepositionetam et ex radice non reduplicata ΣΤΑ; non solum sichan etWas stellen , ut ait ulla, germanice est ἐφίστασθαι, sed etiam - sic a Iemande l. e. an emandes Seite aut Iemandem egenister stellen ne latino congruit verbo imbuere quod propter praepositionem -in secum habet localem. Instrumentum autem, quo quis alicui se opponit, in lingua graeca dativum habet casum vi instrumentali, ut nos vertamus ἐπιστάμενος ἄκοντι eine de sic mi dem Speere an die Seite oder gegen- erstetit . Qui autem hoc potest sacere, hac re excellat necesse est. Eandem vim cognascas etiam υ 159 ancillae hic Ioboribus, qui ossiciis domesticis juncti sunt ἐπισταμ ως χωνεοντο, in quo laboriosi vim eandem respicias: Iaboribus se opponebant enitentes .

48쪽

II 596,

νεωτατος εγεῆ Η 153 γενεῆφι E II 2, i Locali an instrumentali addendum sit dubitat Delbrueckius pag. 333, neque equidem discernere velim prae I 409. Hoc tantum admoneam instrumentalem praeserendam esse vim, ubi actio ipga pugnandi intellegi P08sit, contra si locus aut tempus pugnandi voce μορ significetur, localem.

49쪽

Verbi ἔχω idem videtur usus esse in Graecorum lingua atque in n0su sermone vocabuli hesten M. Ut nos enim dic, mus in de Hand in de Handen halten sic Graeci χει ἐν χειρι ἐν Πρών utebantur una cum χειρι χερμάχειν, sive magis locum intellegebant manus, sive instrumentum. Ῥraevalet apud

)male hunc locum composuit uenigerus a. I. V. 194 cum 718, ut είραντες hic absolutum esse demonstraret. Illic enim omnino nec verbo δείρω nec φέρω instrumentum additum est, hic vero accedens ab utroque Verbo non separandum erit, quod saepius Homerus unum instrumentum duobus tribuit verbis eodem modo inter se conjunctis ut 80,

50쪽

Homerum in activa larma verbi localis, qui cum voce χεν addita praepositisne ἐν invenitur vicies quinquies, dubito etiam r0liqui loci ei annumerandi sint praesertim quum accedant sedecim, qui

praebent μετα χερ si praep08itlanem vero ρ ετ societatem imbficare et instrumentali attribuendam esse supra jam commemor tum est est. Destruch pag. 733. Discernere localem et instrumentalem vim n0n ausim, in universum hic etiam valere videtur,

quod attulit Delbrueckius pag. 34 ad c 380. assiva autem

et media larma hujus verbi sine dubio secum habent instrumentalem, nusquam enim hac in conjunctisne apud Homerum exstant cum praepositionibus neque minus, quae inveniuntur Verba coinp0sita ἀνέθω κατέθω, Brutis etiam in activa larma cum instrumentali 0njugenda sunt Adest χερσί s 463. 460 s 533. I 86 - 464 9 318, 447. T 420

In voce πολ- localis tantum invenituris 26IT τ 228, in vocabulo autem φρεσίν uterque Videtur adesse casus, localis o 445, in

dum est non solum in oneribus portandis humeros esse participes actionis, sed etiam in ferendis vestibus, quum eas quodam modo teneant.