장음표시 사용
91쪽
r. r. 485 Ad Euripidem transeunti statim in limine occurrunt dubitationi maximas Moria in ta quid enim statuem dum do αἰ-εινα o Med. a regno, quod hic nonnisi si in Inso Chaleod. p. an legi clerica perhibent, quodquo exi--gri, ut Hesych. t tym κ, ex loco Medea asserunt: ego cum Lobockio Rhema 4. 158 nescio quid porro d a1ται λάω Ion. 49, abr. 95, 9 vol νεαολεω inam no do hoc quidem constat vid. Lob Rhem. p. 170 , quum Moeris annotet απαιολα υττικοί, πιστοαλ ναν 'Ἀλληνες an oschylo autem rea oti sua degatur quamquam hae interdum etiam desultori a verbis, quae non sunt formantur; Meram dum ipsius aegchyli inventum est; ψ denique de ὁδdus, quod in Iegitur in Cyclope: id glossematicum quidem neque omiuventum est Euripide, cui nescio in AER iniungendum ἐξοδάcis Cycl. 267 quum mychius plice εξοδευσαι. in Euripido autem sit πωλειν cla Tob. Rhem. 170. Hi sem ursis restat unicum illud εδνάομαι ML 33 dolo, sed noi quidem satis certum, quum coniectura expulses Hormannus assentiento O in Rhema p. 172. - Ι . .: τρεκεω in 317 russychius ex Euripide affert ἀτρεκμασα et per ἀκριβωσαμένη explicat μαγεcs Bacedi 100 o. 8anctu stum,
92쪽
haec potius ex linguae usu delecta. 2 Nescio an his idom affinxerit μουσί μεα ' Cycl. 489 α, lam. 0r. μουσίσδω apud Theocritum, μουσίδδει Hesychio λαλεῖ, μιυλ
93쪽
sunt, etsi non ante Euripidem leguntur. - Desiderativorum, quibus abstinuit Aeschylus, unum vindicat Euripidi certissima diri omondatio φαξεαν inere.' 628. -
g. s. HI Verba paratheta. Non adscribam quae a superioribus mutuatus est neque multa neque gravia, ex bibus, ut id saltem moneam, quae
aut adoptaret ex Sophoclo aut herciscero una cum illo,' sunt plurima Vel ipsius Euripidis certiora tantum idque brevi8sime adnotaro licebit. Ampi Nihil sero habeo, nam διιφιθάλπω el. 183 neque rarum est et eidleri nonnisi 'niectura, αμφιχορεν uret. 596 autem, quod o alibi logitur ciri non videatur probabilius receptum eas ex usu lingum, quippe qui Vix illo Carere potvorit ξυνά ἀνυμνεο et ἀνερπιυ missa acio, sed restant: ἀνορχέos ιαι Suppl. 19 aesulto, ἀνοιστρεε Bacch. 979 α, Nonn Ioh. 13, 10 ἀνaσα assco Bacch. 1104 ea traho, evello, ἀνατινάσσco ' Bacch. 623, per mosi ibid. 80 α, Or. 341 α, Olem Alex. Theophyl. ανaβακχευ- OreSL338 α, erc. s. 108 α transiti ut ἀναχορεμ Orest. 582 , sed debacchor est Bacch. 864 α liit. l. ἀν bint'. o ' Med. 1317, praeter Q. Luc. Char. c. 4, Eliod Aeth. I, 8 ex ipso Eur loco ,δ ἀνελέγχω Ion 1470. έντι Poetas ἀντιλογιευν inrist. an. 755 amantissimo praepoSitionem ἀντι perplacuisse coniectura eat acilis neque irrita habet autem omnino quadraginta quinque cum ἀντ coinposita, ex quibus ad ipsum redeunt haec ἀντανaυσκω OreSt. 1165 visissim perdo, ἀντιδουλευc Suppl. 362 virini gemvio, ἀντικηδευω Ion. 734 contra colo, ἀντικηρυσσε, Suppl.
3 Heliodorum et studiosissimum fuisse Euripidis multaque ex illo transtulisse nonnulla allata sunt in hac quaestione docet Schaeser. Greg. Corinth. p. 203.
94쪽
107, quod nolui seiungere, quamquam duas praepositiones habet.
188 . torve intueor, saepius postea de quo obeckius Rhem. 351 dura est, si nostrum sensum consulimus, duplicata mei Phora, quia non ex quo coepit genere, hoc desinit; a1ιανδρο os tu Ion. 53, Lucian Amor. 26, Clem Alex. M., ιό διαπαλυνω ξανθον κρατα Phoen. 1159 perfringo, διασφαιρί Bacch. 1134 in pilae modum disiicio, ια-σταθι άηιa Suppl. 202, Hesych. asser διασταθ3ιῆσαι, διαπυρoc Cycl. 694, lut Vit. hoc. o. 6 al. διορθευω Suppl. 17, de quo vid. Lob. Rhem. 204 ceterum suo ipsius inVento praepositionem praeposuit, idomquo secit in διαδιφρευω Orest. 990 , porreo διε co τον βίοτον Hipp. 1377 vitam nio διακανάζευ Cycl. 158 unde esych. Vertunt: num quid piachre tibi per guttur um murmure moeniat; 'διαφάγιιαι Iph. . 1365, Theophr., olyb. H. si Omninolido habore Euripideum. Eἰς εἰςκταοι α sint. 240. 'Eκ Nullam praepositionem formandis parathetis inserviro saepius Voluit Longe plurima eorum, quae protulit, notionem
95쪽
λας ἐξαι&λλύοι a potius es t finire certamen desertare, Verum audacius segi. 764, ubi vid. Herm. Plut Mor. p. 593 F, 1098
96쪽
paratheton, nam simplex legitur Soph. rgi. 871. Mitto alia
1 A significatione dubitatio locum habere potest, utrum Herc. f. loco paratheton hoc sit an syntheton, nam si transitive explicas, erit paratheton, quoniam hoen. 654 transitive est usurpatum. Ceterum num ex hoc significatione verbi νωτιζε argumentum promere liceat
νέυTισμα esse Euripideum, non ausim dicere: est autem νωτισμα id quo Ito νωτίζεται,' vid. p. 17, vel quod νωτίζει,' nec Vero quod
97쪽
IIaea graeam bosem aph. Α. 226 , παρ-utas Ion. 493 o. et med. Athen. IV, 189 E, παρεμπολαω- αμπς Med. 10, siquidem est Euripidis, vid. oll. III, 56. In παρατρεπιζω ' isti . 725, oin Phil. nullo sero munero praepositio singitur est mim vix aliud atque simplex, sed Cyc 590 raoposition inflectitur significatio, ut sit negligo. Censenda igitur est vid. Selal ad Iph. . m invento duabus significationibus insorvire praepositio, quae abundat in παρο- θάλπω ' Mod 143 an. schol. d. Isthm V, 15. His Vix
accedit παριππαω apud posteriore usitatissimum.
II ερέ Qui διιφαπευε Euripidis osso sibi persuaserit, is idem statuat de περιχορεxo Phoen. 316, Lucian. Etal. hic ni superest inventionis. I eo: ut temporalis Est praepositio ut in reos ιαθεω Suppl. 123 an et προλά stac adn. 1027, aut localis ut in
προχορευου Phoen. 791 o. aut ita usurpata, ut commodum
98쪽
-θραν Bacch. 33, quod paratheton est, quamquam
p. 752 Α, ἐξαναρπάζω 'Oph. A. 75, ML 1560, 565:
διολλυιιι rgi. 55, Cyrili. Procop. Greg. Nag., συγκαTa-1 Non nescio restare quae apud uripidem primum et deinde
apud supparea leguntur: συνδουλευω, ουσκυθρωπα s, συνδυμ rasu, συνισχναίνω haec quantillum d quaestionem laetant, in propatulo est.
99쪽
σκαπτο tor, si Euripidis est, quum habeat etiam Andocides; urrinus βάνω mero. s. 997, πεξαντλέω lan. 927, πεξα-
g. 10. . m. Verba syntheta. 'Horum triplex classis est: nam aut nomen aut praepositio aut adverbium est membrum praecedens. Incipio ab iis, in quibus membrum praecedens nomen est Aeschylea sunt νυκτηγορεω Rhea. 89, Θρασυστοι iacis eo. 1286, ελευθερο- στηιέω Andr. 153, κρεοκοπέω Cycl. 359, suse ροκτονεo Orest.
1253 Hosych. noti, κωπηλατέω Cycl. 461, et Luc. V. H. I, 40, Polyb. I, 21 al. οἰωνοσκοπέω Bacch. 347, noen. 56, Ioseph. A. I. 18, 5, 3 addo etiam, quod nusquam exstare praeter loco Euripideos certe mirandum os κυνδου-χ Mik oph. . 1463 st, nisi emanni coniecturam probas, Horo sur. 1288, Ioli Chrysos EX Rheso praeter καρατομέω Rhes. 586, quod satis saepe apud posteriores legitur,1 inito iugatiora ut ἐπειστρέω, ἐγκαθιδρυω et desperatum illud εαντεμμασασθαι fro. 14, quod omnino ademit Euripidi auctius assentiente Stamictio ad Hesych. 2 Verba syntheta et parasyntheta,
quoniam vix discriminari possunt, una proponentur.
100쪽
accodat singulariter dormatum naνηφιερευω as. 361 o. per totum diem celebro. - Perpauca sunt alterius ordinis exempla, ubi membrum praecedens praepositio sest. Nimirum dum paratheton Exsistit, quando praepositio solido et integro verbo praeponitur, syntheton ex artissima praepositionis a nominia coniunctione nascitur. Interdum compositi ipsa significati essicit, ut, etsi simplexin usu sit, compositum tamen syntheton potius quam paratheton iudicetur. Ita aperte syntheton est, quod rustra sollicitavit Valchonarius συνασοφέω hoen. 394 certum sosp&πατου POetae inventum, porro παρακηλε ero sis permulce of
υπερπαθώυ Phoen. 1456 Ioseph. Α Ι. VII, 2, 1 Beli. Iud. VI, 2, 4; adiicio ξακριcii αἰθέρα rest. 275, quod Euripidis eas Eust. dyss. p. 16 36, 48 tradit nam simplox aliam significationem nactum est , ἐκγαυροομαι cum accusat tranS.Iph. . 101, sed συνηρεφέω g 773 nil iuvat addidisso, quoniam dudum coniecturi petitum est. - Ultimum igitur locum occupant cum advorbiis iuncta, quale quod ex Aeschyl. Suppl. 405 transiit in Rhos. 724 c. 805 δυσοι c9. Euripides quod unicum formavit δυσθνῆσκι El. 843, Rhes. 791 et ex emanni coniectura licen. 1438, id iter praecludit ad exitum operis estinanti et, ut ait obeck. Phryn. p. 616 duplici quo saevius nos affligat praesidio firmatum si plane irremediabile est.' Scilicet adversa fronte repugnat Scaligorano illi praecepto Vere regio, Verbum ita ut mutationem non experiatur componi non p0Sse nisi sum pr*epoAitione.
Quid igitur cui licuit δισωργέι inducere, ut Nauchius Aeripsit, quidni secerit Vix dicas. at videtur dandum esse ali-1 Si θεομαχω saepius in Bacchis, Xenoph. Oec. XVI, 3 1.3Εuripideum est, tamen ευσθενέω δαJo sis, κακορροθεω vix Euripide sunt sed minor dubitatio est de βοηδόνομέω, ' quod saepius in uripide legitur, cuius et βοηδρομος, υτεκνgo ' fro. 521, λεπτουργέω, quod λεπτολογονοι poetae ipp. 23 est λεπτολογειν, obvium in Platone, Plutarcho aliis. 2D Vix addendum παρασπίζω, nam et ασnc os quamquam rarum tamen in usu fuit et παρασπίζω post Euripidem usitatum, sed fortasse προὐχ eos: υνωρίζω autem derivatum est, si omnino uripideum.