De sermonis tragici per Evripidem incrementis. [microform] : De vocabvlorvm thesavro,

71쪽

Ιs addit: περ λου ει λέγει δπτοκον, τους κριτικον -- acta λψον. Immo vero noli hodie; nam alii activo alii passive vertunt bis interim assentiendum est, ut ait male nata fera

ac vixdum scinat ab α ιοπος. - o. In quibus membrum praee eaena praepositio est.

G. Curtius in grammatica gr. 3. 35s, adn. 3 horum triagonora Bas allatis exemplis doces. Sunt enim aut possessiva aut determinativa aut obiectiva. Verum quoniam apparet,

po88 Siva rariora aBe, minus rara determinativa hi enim inprimis noeensenda sunt, quaecunque ex praepogitione ac stirps Verbali coaluerunt omnia, ne hi nimia lacer fiat locus, simul enarram placuit.

Ἀμφί . oschyleum est διις ιιιημευ Aeso ist. 1, Eur Androm. 466- , cum Sophocle commune διεφιτρῆς PhiL19 Euri ines. 707. Euripidea sunt, possessiva ἀμφιμανος -υδρα erc. s. 1274 utrimque apila habena, quod obiectivo sensu capia ingens admisi Philipp. Thessal in Anth. H. VI, 90, 6 Vmpiricia. ' μέλαθρον Med. 135 . duas portas habena, διις ιχρυσον φάσγανον Ηρo. 543 circum auro intimotus, διεπίκρωνον - ἄγκος Bacch. 1051 utrimque praecipitii bens, Nonn. Dionys. XIII, 127; apud posteriores ac praesertim in infima graecitate metaphor legitur, quem usum praeiverat Lucian. hilopatr. 16: ἀπάτη Suid περίκρημνος ξυραρο--τη; obiectivum unicum est: σφαγαὶ stipψωμιοι Troad. 562 o. caede circum aram patratae cetera determinativa: ἀμφιδάκρυ i ποθος hoen. 330 . desiderium quasi imoumfusum lacrimis, ampίτορνος ' σπίς Troad 1156 Doum tomatua, surrepavis Androm. 834 c., quod adi tivum ab astrologia si non inventum sano inprimi divulgatm est. - νύ Nil occurrebat praeter ἀνάδαο reTραι eo. 923 c. adieci verb. , quod utrum Significet: ατραι, quae rei

gantur upra caput, an quctu ortae religantur, non constat 1 offenderis credo in interpretamento βρ orerni exspectet aliquia' --η, siquidem non metaphoricae significationis inest par Maria, quam alia glossa Beri A. G 389, 2 continet Iκατώ θεγλακίνδυνον. '

72쪽

into rotibus hia nequo schol Aristoph. lat. 589 κοσιιος ανάδετο Μαικεῖος quae non debebant seiungi , o και ἀναδεσμη λεγ&ται aliquo modo opitulatur; sed in Euripido quidni mitrae, quibus religantur crines, ipsae religatae esse dicantur tωντί Aeschylea sunt: ἀντέι ολπος Αγα 17 Eur Med. 1176, ἀκτίπαις um. 39, Eur Andri 326. Euripidis sunt: ἀνθόμιλλος Ion 606 duersarium, Lyc. 429, scho Pind.

Bacch. 1097, Hesych. X ur ἰσοπυργος, Liban. I, 358 al. nom. propr.). Ne quid praetermisisse credar, addo quod oris

primum apud Euripidem legitur ἀντίπορθ si πεδία Ion. 1585 ist. 19, postea ab Aristotele, Lycophrono, Strabone

reo apparet obiectivo usurpatum in φόνος ἀποφονος 'Orest. 163 α, αἷμα 192 c. de matri dis Oretiis iniustissimo, αποβωμιος Cycl. 365 c. alienus ab ara, i. e. imp , ΗΘS., Eust. His addo ἀποφθεγκτος oph. . 951 elinguis, i. e.

Λιή Euripidis, credo, os δίαιμος - ονυξ Ηρc. 656 o. perguam anguinolentus unguis ig. determ. praeter medicos usitatum Ρolybio Vm, 14, , lat. Eidem mistandus ostituit διαέμων θεά Iph. . 1514 c., qua perplacuit e manno coniectura. Adiicio διαρρωξ' Iph. Taur. 262 anfractum

coniectura , porro quod, si non invenit Eutipides, sano in doliosis habuit ἐκβολον ' βρεφος οἴκων hoen. 804 α εκβολον κορης Ion. 555 εκβολον νηδυος Bacch. 91, ναὸς εκβολα si 422 1214 naris fractae tabulae, ποντο εκβολον lah. T. 10421 Sed αντιυντος Iph. A. 584 c. his non addiderim. 2 Aesch. Ag. 801 πομουσος invenit, idque Euripidi placuit ed. 1089 e. απολ-ς hoe senses diri Soph. O. T. 196. 3 De hoc vid. ob Paralip. pag. 285

73쪽

ainua, ubi vid. Homo meo signification in divorsitas maior videtur osse, quam est revera. Prior admisit Lucianus frago-dop. 214, quum E vides alibi εκθετος Androm. 70 consimiliter dixerit et primus quidem neque ero solus. is qua fido sint, non audeo dicere, ex Rheso 304 adiungor

i.Ἐν Quod in Rheso 289 est νθηρος ei ος, id in Aeschyl M. 540, sed commutata significatione petitum est, quum in Aeschylo obiective, in Rheso possessivo umendum sit vid. Tod p. 13 qua significationis commutatio cui duriuscula videtur, ei proponam, qua in promptu est, eoni turam ε Θηρος, quod de locis serarum copia insignibus Strabo, Anthes poeta, Aristides posuerunt; cum Sophoese coniniuncthabet εγκληρος Soph. Antig. 814, 836, Eunoph. T. 682, Hipp. 1011, ero. 468. - Euripidis sunt: εγγενετης Androm. 128 α, pqll Rhod. IV, 1549, et obiectiom insto-χθος sero Suppl. 1084 aerumnoos transtulit Nicand. Ther. 56.11τέ Rursus inicum ex Aeschylo Ag. 532 pass. Choeph. 826 act. olegit sibi Rhesi auctor 27 ἐαβιομφος acti Quin- quo inveni Euripidea possessivum est πέλοπον ' βέλος Hipp. 221 an telum oti de praesaeum determinativum est επέφρου- ρον ξίφος δερκ γατρος rest. 1575 glaciis cervicem stiri Mena, quod item possessisum erit, si ἐπὶ τὴ se 1 φρουρανεχον explicatur, tum πηλυ πετρα Cyα 680 umbram praebens rupes Obiectivum est επιδ ινιος - ἐς ευνώ Ηec. 27 c. qui stupra strato eu vid. Herm. item obiectivo explicandum est rere λιος' χθών - 1577, per so quidem recte e mannus: Tu εα ται φυλαῖς Ovσαν trottibus permissam earumque pol tuti ubiectum modo satis recte se haberet lectio: voreor enim ne non iniuria reddiderit Euripidi artunius τετραφυιος. Κατα καταπτερος reat. 177 o Aeschyleum est cum Sophoele commune καταστεφης Tr. 178 Euri Suppl. 259 postor In eis, quae redeunt ad nomina, praepositionis id omium os ut explicet aliquem eius rei, quam indicat membrum subsequons, aliquomodo participem esse. Sunt Vero etiam, quas

74쪽

cum pulvisculo se expondi non patiantur. Illa igitur ad dotem minativa pertinent, viaut tractαιμω τροπικα Ιph. T. 1374, σμα Herc. f. 384 α, az a1κni isse Heracl. 376 α πεδέω Phoen. 11 α δρακων Iph. T. 1246, ubi Hermannus scripvit κατα-χενος aeratus, Constant Manass. καταβοστροχος Ρhoen. 14 α incinnis buolutus Hesiod. VII, 10, Arista not. Η, 19 Suid ex Eur. porro sere non dubito, qui Euripididsbeatur κατακομος ' Baech. 1487α, quod ollii intb προς- ωπα inae Mia ineri nequct posteris ut rissostrato, Umorio Luciano inusitatum si idem adit in maτόδρηι - περ ιιέλa- θρα mad. 1300, percuratia multo post patium, in quo decurrunt equὶ), κατοφιος Hipp. 30 quod Vertunt e regi-e, est autem oculis eaepositus, Apoll. h. m. Η, 543 κοα o-ρ- η δάκρυσι Troad 109 α dictum do liberis, qui lares mante matrum ulnis implicantur, ut ait Hormannus quasi guven8us ut ιετηορος Apod Rh. Arg. II, 1042 Anth. II, 560, donique vix merito adimas Euripidi κάτοινος Ion. 553 vinolentus Diod V 26, Dionys Hal. p. Suid. commendatum Rri n. in Behk. A. G. p. 43, 12. Μετα bis apparet in ιεθ ηιιεριοι - φodo diu attinera id obieetivum est sicut μετα υι ιος - τας μιάν Alcest. 91 c. i. o. sto Vol cum schol. ρεταρυ - Aco ατος φανειης, ex Euripidis fabrica, licet Hesychius sinaκvivo intor-

IIci ρά Sophocleum praemitto παρ-ιος El. 269 Antig. 373 Eur. ed. 1334 Euripidis est: παράβακτρον ' θε πευμα hoen. 154 α ministerium victa actuum praeuirum, . obiectivo, sed παρατονοι χειρες Alc. 399 α protensae i. e. rigidae manua detorminativum ost, eterum alia signifieatione p. Hesychium βαρβαρισι ὁ παρατονος τονος δι

75쪽

est. - Nullam praepositionem ha studiosius lamandis nominibus voluit inservire Euripides, nullam oro otiam inutilius subinde adhibuit quas inutiliter praeposita sat subatantivis nonnullis, velut in συγκασιγν η' Iph. T. 800 larissae obiaugondam Vim, συγκασις κουρα Alc. 410 α Badom significationo, ad Vocem germana virgo συγγείτων mi Suppl. 386, Qt- πολίτης Heracl. 826, sint. 394, quod ut λαπιμον affertrit1. , 51, cui non suffecit tragici auctoritas vid. Lob. Phryn. p. 172), Phrynichus autem, Herodianus, schol. Aristi Pac. 909 omnino proscribunt. Inclaruit orto post Horo tempore. In his igitur si apparo languem praepositionem, satam dum tamen est, habuisse, cuius vestigia instateret, oschylum, qui μνοι αἰριε, ' dixerat, ubi Vel συγ- ω, vo os αἱμων erat satius, sed admissum ab Eur. Iph. . 848 . el. 640 . Ceterum us schol. Alc. 10 afhri συνaδελφὶος, id non sano potuit promere ex Xen. em. II, 3, 4, ubi mάδελφος et ἀνάδελφος sibi opponuntur. In reliquis partΘ Sua priuepo

ut vertit alchenarius, domi rimul cum aliis mala patrantes,

liter dictum est, quod legitur Actae rit 13 συνοριευνυμος Poster.

76쪽

12 o. per motonymiam, uni enim doryphori in sum adiis arma setiantest συλλεκτρος ero. s. 1 de Amphitruonis iretur una cum λη Dotum habens, quo sensu do Ixion habet Lucianus mor Dial. VI, 5, sed Hero sur. 126 oon et est, ut Lycophr. 115, Anth. VI, 57, 3 ito possegsiva notionisest in σιγκληρος ' θ Herael. 32, congor terra, Nie. H. 1, a signis ori datus Raepius ap. lut L . aliou. Sed quod item possessivum est neque ante Euripidem legitur σ--τραπεζος Andri 656, Xenoph. Anah. I, 9, 31, abr. , ut nescio an non alis probabiliter Euripidi tribuatur. Noquo συνδεσμα Hipp. 19 an. Bacch. 697 Med. 1193 as reo attinet, quia sunt, qui adscito metaplasmo interprsetentur in i Fico: Nihil habeo praΘter obiectivum Detroδρηιος' 4χνο αε ρος Phoen. 1391 Orph. Arg. MD, quod Euripidis esse crodo, licet substantivum uno os o et saeptu occurrat, et nomen proprium sit , nam nil attinet afferre uoreo φωρώλα- θρα hosn. 299 α II. L 107 α, o Or. 147, El. 1166 α, Luc. Anth. quandoquidem usitatissimum est inde ab Homo

dixit. - g. 7. IV. Obiectiva sive composita reetionis.

In hac quoque parte ei, qui magna ac tragosdia digna dicturus esset, satis libere exΗpatiari licuit. Sane enim suo iure G. Curtius in Erlaeuterungen Eur gr. Gr. p. 146 attributivorum genus mirae brevitatis gratia persectissimum et ex minore nonnisi parte prosa orationi congruum habet, quemadmodum oschylum in horum sormatione quasi ducom Euripidistrisse vid0bimus conatu igitur quo eduntur sino dubio attri-

1 Cum Sophoelo commune unicum saltem iascribo συνθακος O C. 1267, ur bis, ut συνέστιος, συνναυτ ς συμμικτος alia missa faciam.

77쪽

bntiva ante tant obiectivis, a quum in auriunendi notione consociata, qui tanquam aequabilitatis ouinsdam sons haberi

possit, obiectiva contra, qua maximam partΘm progignuntur ον- taxo eum abioni vel deduci a Myax coniunctione, varietate, ut ita dicam, quadani conspicua sunt. Obiectivorum duplex genu est, quoniain aut praecedit aut subsequitur membrum psntans, subsoquitur autem raro. Exordiar ab iis

A. In quibus membrum penden ir Re cedit.

.um Θmbrum regens aut substantivum aut adiectivum aut a verbo ducendum sit pend na enim semper substant, Vum est , apparet horam tres ordine statuendos esse. 1LΡΗ-mum aggredior qua e duobus substantivis conflata sunt longe plurima substantiva in his aut genitivum possessivum aut obiectivum deprohondes. Nonnulla sunt superiorum poetarum, ut ex Homero notissimum 'stογερ o Andr. 300 c. et commune

cum Sophocle in rostyoV-λος' sint. 949 Eur. hoen. 28 E-pides dixit suo oriento: meo κη sm 475 . epulorum, ad quod invitam potuerunt tot alia cum κ' iuncta vid Lob. Paralip. 374 de emination non addita id eundem hryn. p. 492,)y ναοφυλαξ Iph. . 1284 aedilutis, Aristot. OLVI, 8, quum a civ navis cuδω ait Soph. rgi. 144 vid. Weioher. l. o. p. 20): ad hoc quoque non dubito quin Euripidem pellexerit compositorum copia, Aeschylus finxit οἰκο - λα, Euripides Ion. 4 cum Herodot IV, 13 commvno habet χρυσοφιλcii idem valet in tertium ico νομαντις hoen. 767 ui an οἰωνευν em auguriis vaticinatur, Dionys Hal. A. R. III, 69,-72, nam et Aeschylus vid Tod p. I et p. 33ὶ es Sophocles vid. Wolcher. p. 11 indidem quaedam finxerunt; βουστα ια Aph. A. 76 Mi. 29, sed masci som. 0υσταθ' ιοι

1 Fortasse non reprobanda est Nauali opinio Pollucem in Oetae nomine errasse, ita ut 1πποβουκολος, cuius certum apud uripidem exstat exemplain, ut omnino iniungatur, prorsus autem adimatur Sophocli. 2 Observatione obeckii omnino efficitur, ut expellatur quod Poli m 58 prius exstabat ut Gripideum ξεναπατη, in euius 1 uni intellectum est reponendum esse ξεναπατης, quod ex Pindaro

78쪽

inveni, in quibus membrum subsequens adiectivum est praeter λαρκαγο ο ' ονοι segi. 285 orbem seriantes. 3 Pato igitur transitus ad ea, in quibus membrum subsequens a Verbo duoLtur Ore loco proponam:

u. quae accusativum habent.

In his nonnulla s stantiva sunt Aeschyleum est παε-

δολετ bo Sept. 707, Rhes 549 o. Pindaricum ι ηλοβοτης Pyth. I, 48 Eur Cycl. 53, sed vix cum Sophocle nil. 214 commune ἀγροβοτης Cyes. 4 α quoniam Cyclopis loco potius ἀγροβάτης scribendum Est addo etiam cum Aristophane commune unicum ιππον ιας Hipp. 1399 Aristoph. Nub. 571 α Certo Euripido sunt: ιηλomsιης -- 57να et ριηλο--μoi Cycl. 660, ut Suidas explicat μηλοβοτήρ opino, ολβοδότης ' Bacch. 72, Ondi. H. 67, 9 Qt Elin syd. n. 169, 10 λ οἰνο-rs inexta s. 682- ξενοδαιτης Cycl. 659 α qui hospitibua emitur, ξενοδαίκτης inerc. s. 391 α qui necat ovites, μητρος της ' Orest. 1587, Andr. 999, δρα- γ co Orest. 479, 1424 c. exempli gratia allatum ab Aristot. Rhet m 2 et ut ποιητικον ἐσχάτως notatum a riss III, 13. Feminina addo haec: λ δοτειρὶ Εἰρηνα Bacch. 419 α, Orph. II. 59, 11, Oppian Cyn. I, 45, 1 οδοτειρὶ Orest. 175 o. in Pal. Append. 261, et quod ob liberiorem om- missuram insigna ost τελεσσιδωτειρὶ Μοιρα Horacl. 899 c.

1 Ceterum unicum ex Aeschylo deprompsit γυναικόμιμος ει un. 1007, Baech. 980 c. quod etiam Soph. habet sto. 698. 2 Quod epigramma in nostrae aetatis annum 10 vel 1 referunt

79쪽

adiectiva vero Homerica sunt: εὐμοφaro χαρις Bacch 139 α, δαιτω m. 475 an et ovem inpo bis in Euripidet, sed satis lato patet inda ab Homero Aeschylea: grvon o Prom. 21,

Vatim postas postoriores adoptaverint, βροτοφθορος Aesch. saepius, Eur. m. 268, τευχεσφορος Choeph. 617 Eur. SuppL654, Rhes. 267, quum ibidem v B an legatur sorma τευχοφόρος, πεδοστιβῆς Aesch bis, Eur. Hel 1516 Med. 1123 -ι. 672, Rhes. 763 πανόπτης eschyl. bis, Eur Phoen. 1115, πολυκτονος ambo saepius, item post oschylum dixit βου - τος de quo id inst. et ανδροκμης Suppl. 25, quum quatersit in Aeschylo nequis non Sophoclea in promptu sunt: παιδοκτονος Antig. 1305 Euri erc. s. 35 1 381, κεγυue Soph. ro 774 Eur. Oros 268 aliter), codc ννοκροτος

tuto accusativo omine devoratu ig. doterminativo intorpretoris)Eur Herc. s. 889 α accedat aea sto χλιδαί Soph. l. 52 de infimis e capite resectis, s para Rhes. 606 activo, sodpassivo sensu disclivum legitur lo. 1118 Γοργω θ et καρώ- τηιος ἐρημία Troad 564 α nisi Troad quoque loco mutato accentu praetuloria significationem activam, denique ut vulgatiua accedat saκεσφορος M. 19, hoen. 139. rocedant Euripidea terminationem o adsciverunt: βροτοκτονοι - θωσέat

389 βορα Cycl. 127, poster perraro ceterum in Cycl. loco cur proparoxytoneSi eligenda sit, quomadmodum lexio docent, non video, sunt enim epinae hominem necantea ἐλσφοκτονος

80쪽

scribenti qui tot produxit ox una stirps es nescio an apto tribuatur ξενοκτονος - τεχ oph. T. 53 vid. Lob. M. 230, quod post Aeschin. 85, 2 transsumsero tu Mari . 8 Lm

216 an Horo. s. 378 o. in supinoribus mutuatus sat ri M.

cis totidem circiter a φερω proveniunt: praemitto cum uno

1 Poll. HI, Minerodotum habere ξενοκτονος dicit, ubi non ξενο--ονος legitur sed verbum ξενοκτονεω. 2 De hac forma vid Lobech. Paralip. p. 61.