Sophoclis, ut volunt, Clytaemnestrae fragmentum

21쪽

s. s. '

Tota in sabinam, ut ex hypothesi, fragmento praefixa, intelliger licet, prorsus ita constituit et descripsi aliactor noster, quemadmc duri Seneca iri Agamemnone. Id tantum inter utrum quo scriptorem interest, quod latium prologunt Tisiphonen inhibeat no- stor, alium Thyesten Senseca; et quod Seneca tum dupliconi chorum habeat, tum partes aliquas Eurybati, Agamemnonis praeconi, tribuat. Husit haec nostis, et potuit satio miti re In res quis vero Prorsus conspirant.

1ain id iniis, quid displiceat in haelabula deseriptions, Qui in hypothesis

Inter non, a pomonariun occumistrophius, cuius quaenam in ipso es

22쪽

, κε Στροφίου σπιαπραττοντος Stro 3phius itaque adest Mycenis, eiusques vera servatur Orestes. Quam rem

doriptor utemiis, et Sophoctis idonet Seneca, contra toti iis mitiquit Mis Lε estissima testimonia finxeriure, quae Strophimii, regem Phocidos, lini ab Asntfm, Orestem, ab Electra sibi misia

sum, reGepis, uarrat. Loca veterum

in s notissitii cumulare, haud opita est. Euripid. Electr. V. Pind. Pyth. 1, 52.

23쪽

intim 'onis Uio, 'orm rem fra trem tem sustulit , -- . , arida te in Horides Stropbio , cui fuit Astyo ea, Agamemnonis Soror, mina -- At concedamus, Sophoclem nunc allos in os secutum esse, quam ceteros triticos aliosvo positas, nun quam tamen aliquis id utilii persuadm bit, ipsum Sophoesom, in Gabiis sebulis, s oxcipistitibus, diversa narravisse nequa congruentia. In utroqu certo Oedipode nihil est, quod non optime cum resi quis quadret, nihil, quod invicem discrepet Longo aliter res in hoo dramato se haberet, si Sopho oles esset. Quomodo enim cum his, qua in hypothes Strophii partes narrai tur, conciliabimus, quae Soph iam haud dubitatus in Electra habet v.

ra seqq. veri a sunt aedagogi, Ormatem mos reducentis

24쪽

τοσον ἐς ηβης, πατρὶ τιμω - φόνου. Nil apertius esse potest. Sophoctos, paedagogum aliquem, servum, prodit

iunistrum, cin Orestes salutem debum

rit, nullo modo Strophium, regem, et ipsi Agamemnoni cognatum. Sch ad Eurip. r. 53. Immo v. D. ad uolulod pag. Sos. Qua de re sic existia

mandum est, Sophoclem ipsum ruinquam ad commissurum uias , ut in dii iis sabulis, Mariun octissinis ea coniunctio, ita ut inera alteram respiciat eandem narrationam averso, do narraret raudari lumne laus et, Sophocles in Oedipod tyranno aliam

narratiouem secuta esset, atque in Co

toneo tam in hac narrationis dive

Utato signum vi enses iuvim Θείας huius fabulae.

25쪽

la hoc arsinnoto illustrando, et quae praeterea drinceps sequentur, br viores asso possumus, quoniam iuram licub ius haso exposuimus. gnorantia ling e Graecae, qualem hi scriptor eam Mondit, tantum ab iis in Sophocleni, tersissimum et purissimum scriptorem adat, ut ne undo imi aut duodoeimi seculii C. n. quidem scriptori alicui condonanda sit. Labitur noster non minus in levioribus qtiam in gravioribus De prima quidem lingusta Graecas rudimenta inuit. Forma

verborum activas, quas vocant, cum passivis permutat, et vicissim passivas cum activis es not ad . . ad . So. adis i s. Elo Invenies apud summo Horiun si temporum sermas, qua nus. quam occurriint, ut χυ--m . 276,

26쪽

sunt. Sic πεφονευ&1ναι,. 86. Inveniauntur moes, quas in ceteris omnibus scriptoribus Graecis laustra siluieres. not ad . 16 . a v. St. Voculas

istas si, δέ aliarius ubique into

ponit, praesarum ad metrum fulciendum, sed ineptissim' vide ii R. ad v. a. etc. Constructicinibus utitii parum Graecis stlius, quas Grascas quidem sunt, si pusicatione haud recuta adhibet. s. ad . I 8 ad . o. ad v. 8 ad V. 154. ad V ISo. et C. In suavi colloc tion verborum, qualoen Graecus formo

postula saepius peccat L adv. 148. in v. 18. etc. - Duo praese tim tuo notanda sunt, quas, qualis noster scriptor fuerit, satis arguanti iterum est, quod Latinas loquendi sorinulas prorsus ad verbum Graeco extulit, non tantum iis locis, ubi Senecam imitatus videri possit, de qua imitation Pos . . ea dicemus sod passim per totum cam

27쪽

29o etc. Alterum oro, quod nonnumquam verbis utitur, quas vel sola in libris Saeris operiuntur', vel hae significatione nusquam alibi, quam in his libris legiuntur. s. not ad V. r. admo95 etc. Quid hinc concludi queat,

in sus Divitio tis ridebimus. g. 5.

Consuetudinem tragicorum intestis meam, qua in sonariis et chori canth-hus praetor Atticam dialectum non res quis omnibus promiscuo usi sunt, sed soli nibus tantur u orum formis, praecipit Ionicae dialecto propriis Doricae quoqu in melicis . LicΘntia'. quam in dialectis sibi permisere tragici, sues accurato constituo perdissicissest Ionismos tamen iiosdam adhibuisse, sed parce et raro, extra conum viniam est.' Verba sunt eruditis ilia

28쪽

-hi praef. ad Hecub. Pag. 3. d. Laps. Quid vero: nostery Haud par et raro militiar, sed sarius si me, Dom- nil, is promiscue. Frequentissime hibet Genitivos in M, εω , α, ηος, . ad hanc normam liquos quoqa Casus tertiae Eesinationis extulit sesque tissime ea syllabas, quas Attici contrahunt, solutas reliquit frequontis instandem longas vocallas, et diphthong is, intans vocum abiecit, sequonti vocali. Da aliis, quae ad metrum pertinent, in quibus consuetudinem tragicomini violavit, dicemus paragrapho sequenti. Exsimpla tuo ad dero haud opus est quia in anima smonibus omnes eos

locos, in quibus talia occurrunt, in vimus. Haud quidem sum noscius, nonnulla eorum, quae nota censoria affecimus, occurrere etiam in ceteris

tragicis; sic Eurip. nec V. J5. . veriti sic raro usmodi invenias, ut

29쪽

mmii pia summo cum studio sint investruganda. at in nostro sponte quavis pagisna oculis se faeniciunt. Praeterea, quo hoc negligendum esse, se quentius etiam Aeschylum et Euripidem Ionicas has sor is adhibuisse, quam Sopho vim maius tamen nommi haec editio Post se iam

- Dici sero nequit, Dantum in his pseo erit scriptor noster. Quaecum quo vitia in tetrum admitti possunt, Ma fere onmia ad Mi. Causa horum vitioriam admissorii in illo sitisse vindetur; altera in ignorantia quantitatis syllabarum posita est, unde factum es AEn tum eos pedes adhiberet, quos sen do solo cur sermo sit, eum cavimus in nota ad . 3. nullo loco x ipit, intro eos, Pyrrhichios, o

30쪽

ticos, tum pod , quos alia sedes mosunt, in tia sedibus poneror, ibi non ningi, adhiberi possum, ut spon nos redaotylos in poribus locis. Altera vorci ossa in ignorantia metri inest putamienim is hinus, scriptor lieor sibi uasdam in innario, a quibus tragico

xviri consuetudo prorsus abhorret. Huc rem utitur anapaestus, queni in oriani.

hus possibus usurpavit hiatus, et aminoni alilectio. Uio anuaestis iis nario iamrbiaco tragicorum.

Ex is haestionis do in tris do uina m. de metris p. 43. me. trium asti cuni omnibus locis recipit Mirapaestum; at locis paribus apud re

gicos rarissimo. Reconliorum temporum instri ei in hac rogula haud acquieverunt ut varias sententias protulerunt. Pictumque obtinauit ea opinio, anypne vitiam docibiis paribus senariorum nisi in

iuriuii e proprio hami Herm posse.