장음표시 사용
31쪽
sic mathius, Britannus doctissimus, in tum at do tragio in Graecorum nim4 Eurip. operi ed. Bames-Bec T. S. p. 154 , qui haec addit, ,est siqui δε di in hisco sedibus iamr e
diuntur anuariti, ut aliquoties hendi non dissilictor, Iurariorum incuria et folinationi omnino hoc imputandum inacto; cum nultam e vim in eops tum n uno quidsm
sa uiam et o tam non sc*iat.' Brundistis vere, Hephaestionis doctrinae rursus accessit, oti paratum paribus locis desendo , quamquam et ipse susin, rarissimo eum inveniri. s. noti ad edip. Col. 371 et adaeschyl. Prom. 265. Longe alia mens est Orsoni, acerii mi anapaestorum hostis praes. ad Hecub. pag. 6. M. Lips Trant macilicet bost, meo sententia, o Paestus Pro aecundo ut quarto
32쪽
Pedo Ponatur, ut no ro tertio quiarim, aut Mnto subis i ostiὶ V sndat pag. omnia vicempla in M. phoes et Aeschylo obvia, ubi anapam stus tertia sed repseritur; et in ambo. bus his scriptoribus haud ultra duod
cim investita sunt. Adversarium nactus est celeberrimum Hermannum 3
a disputatione eum resinentem, praQ. ad Hecub. pag. 43 - 69. Dotandi isiquidem anapaestum in omnibus sonarii iocis, sεd usum eius arctissimis finibus . circumscribit. napaestum in primaes-do adnsitur, si ista vitabam o quia hus constat a maestus, omnes ius. - ωoonsuli sint. pas. 5. in diis inmetris, si omnes ana Paesti VLIaba in uno, ocru tali vocabulo sint, in quo anapamtum longa via taba raecedat, ut Aνπιγόπρ, μφια-
3 olim Brunevi et Hephaestionis sentem iam amplexus erat Vix Doetissimus. Danaetin pag. M. Duit ocim Vorale
33쪽
ροος, et similia. pag. o. Non est meum, argumenta viri doctis sirit Ilio exponet e qui a nosse mapiet, adeat ipsum librum. Ex diversis his sententiis quaenam amplectΘnda Gravissi-inos quamve auctores habet. Equi dem, quamquam Herinamius plane, hi persuasit oeso tamen misit sentem tiam inii quam obmittere. Neque ad nostram disputationem nun opus est, ut aliquam ex diversis his sinistitiis pro
certa ab amus. Nam quamcunqucto illis arr ueris, id tamen constitutum minet, mirissimos esse anapaestos in s
5 in secundo, in tertio a in quarto,
34쪽
bos quod attinet, in ablis emphonema tibvs. cf. -m piae in Hecub. p. 55
infra not. nostr ad V a 89. Reperies viso in nostro fragmento 27 hiatus, nomeriarn haud contemnendum. Hinc
aliud laedum scru toris vitium vis ginem traxit; cum enim persuasum sibi habe ret, tali hiatu admisso, corripi possa longium syllabam in fina vocis posvits pius spondeo loco iamborum, ora ticos pro anapaastis etc.. a monti abiretion in eri . incero tragico.
Varia d augmenti omission ἀ- rorum doctor uni init opinimam. Ita
35쪽
ri quo id a tragulis poetis non m
oniliti contendunt, ut Dat suus ΑΜ celi erit p. a . , Hra ko ια' cadi rip. Phoen. v. 89r. , Orsonus cpraef. ad Hecub. p. o. Eiusdem sententiae
tum ire orsus initio eliditur, strati proxime sequinis imo Praeco lent in ociatim dosinento. oerii liti liacitum sit, nullum est diahium. mrmaniamμ vero, qua sagacitate est, augmenti
abiectionem inimito tantum, erius' Nili in comm si anapassi uisa vitetur. Praes ad Hecub. p. 58. At scriptor no- stoe et mediis versibus et in initio, sae pissim nulla Ecessitato cog nte os not ad . 6. augmentum abi cit, quam licentiam duodevigesies nostriuri adhibuisse reperies. mitiis, contra quontitatem labarmm admissis.
36쪽
omnia ea hic enumerare, haud necesse est; notas uberius singilla loca indicant. Insunt a partim in corr*tione vel productions ancipitis vocalis in syllaba haud positione longa partim in corroptione diphthongi in hiatu cf. supra b. partim in correptiones brevis vocalis stialis, sequenti voce per duas consonantes incipiens. Inde sat magnus numerus exstitit eiusmodi pedum in semnario, quas hic velit orsus rospuit, vel certis tantum locis. Sic spondeo paribbus locis inveni 15, s scunda sed RS arta , sexta a, trochaeoso, prima sede 4, tertia , quinta a sexta 2, Π
rhichios 14, Oriima sedeci, seminita ii, tertiaci, quarta , dactylos quarta
deis, croticos I. Num rus igitur horum vitiorum ad 45 assurgit. - iugular praeterea quoddam noster habet, quod in notis haud roprehendimus. Ο- tum est, tragicos positas vocales breves,
quas excipii muta cimi liquida, serium
37쪽
q corripuisse noster vero plerumque
Prodi1 citi scit hoc adeo in iis sylla bis, in quibus tragici rarissim id commiserunt, in praeposition verbo ian ta in augmento L. Poss. ad Eurip. Orest. v. 64. misi tamen id singulis locis annotarct, quoniam ex iis ario
me quodammodo hanc licentia pol est. - Pauca hic adiiciamus. Plerum- γα ab eruditis regulam hanc constiti tam videm: revom vocalem tragicos positas, muta cum liquid sequentibus, Plerumque corripuissct raro produxis se. In longo plurimis vocibus id quia dam locum habet; sed exceptionem hanc deprehendisso visus sum, essis quasdam voces, in quibus re estuus tragiorum usus talem syllabam cor puerit. Sic nondum Exemplum reperi secundae in γατρος, Θυγατρὶ prodia tae. Ab altera vero paris nullius mihi in mentis venit loca, ubi prima in γλαος
correpta sit. Videant itaque alii, am
38쪽
- quaedam 'ces ex generali hac ragula eximmidae sint. Hactenus da vitiis in aerum et quantitaten admissis 1 983 senariis insunt itaquE 48 anapaesti a Natus, I augmenta abictota, b alia vitia, quaa summam IS vitiorum conficilint. His si addas omnes eos versus, ubi vel lam g vocalis e diphthongus, es tota dativi abiecta sunt, ubi perperam Ionicas vomu formas adhibuit, aetas itia numerum senariorum aequabuisti Et
eiusmodi, a moesis ius ibituri ore, qui Sophoclem Hominam
tragicorum o par ut Fragmantum, Tolostrum si scripsisset, eique reliquas
tragostdiae similes essent, optimo iura iamia Homeri vocatus esset iam C a
39쪽
inericis sontibus tragicos saeps ri Iossuos irrigata notum est a sobris et sano cum iudicio ea licentia usi sunt. βcriptor noster totus ex Homero pom dei serviliter, imitator i mors Florati
epist. I, 9, ΗΟ nerum exscripsit. Inest hacto imitatio non tantum in Ioniiacis vocum formis, E quibus supra di tum est, et quas ex Homero ei notas Disse, certum est inest praetero in sermulis et constructionibus, quas ipsissimis Homeri verbis multa attas est, ct noti ad rio 8. V. 62 65. v. 8S. v. 86. V. 11. et Inest praecipue sero in duobus locis, quas Prorsus ex Homeroem,ressit v. 25 - an tibi notum illum sacrifieandi morem ad nsest libororum Thyestis transtulit, atquct iis quidem verbis, quae nor solam usus tr
gicorum sed Atticorum etiam respuit; et v. 25-258, ubi singulari modo, bilissimum navium catalogum in us nauum converint. - Monendos hu: lecto-
40쪽
res arbitror, ne, cum postea viderint, totviti hoc tramentum nihil aliud esse, nisi initium Agamemnoni seneca'
Graece versum pugnantia et sibi comtradicεntia me protulisse arbitrentur, multa ex Homero expressa contendemt8m Senecae enim sabula ita usus rathio scriptor, ut et multa demeret, scilicet quae nimis assurgerent et dissicili in vistenti erant, multa vero et inepti sim addMes, alieno loco positis; pamnos Homericos, forte etiam aliunda
Quae hic addotida essent, in toto dramate gravitatem illam Sophoclem
rivi Sophoetis sub Imi r QvintiI Iristit. orat io, , 68. desiderari, iat ne numquam sero ultra pedestrem a