Sophoclis, ut volunt, Clytaemnestrae fragmentum

발행: 1807년

분량: 229페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

xxxunt om a. s. s. msurgere, Clytaemnestram talo pii, ut taedium magis creet, quam animum, hementer seriat, et alia eiusmodi, ea hoc Ioco propterea omittEnda duxi, quoniam sensu quodam 1Isito, posit

ruiti desiciis gustandis apto facilius per cipiuntur, qu in longa et taediosa ora cone. Qui omnia admirantur, quae Graecis litteris et Graeca lingua scripta sunt, ii facile ex fragmento hoc voluptatem percipient prudentes vero rerum aestimatores, quid de eo statuendum sit, illico perspicient. Pertinent huc tamdem multae sententiae ineptissimae, quibbus totum opus scatet. s. V. I. v. 'V. 52. V. 69. V. IUS. V. i52. V. I 69. v. 174.

v. 195. V. Sa et mulus aliis Iocis. g. .

Vidsamus iam do Seneca sabula, Agamemnone, quae cum maxima huius

42쪽

li agmonii parto ita in singulis verbis

conspirat, ut, quin alter alterum e pressint, ne liceat quidem Glutare. Restat igitur ea disputatio, qua conficitur, Pseudosopho olem uncos illam Senecae fabulam ante oculos habuisso, atque ex ea plurima sumsisso, ita , inen, ut, ubi non verbum Latinum vel bo Graeco redderet, sed pauca, de iis vel additis quibusdam, mutaret, Coa

rumperet eam potius, quam Smendaret. Iam etsi sex iis, quae haci nus disput vim iis, liqrudo appareat, auctorem Clytaemnestras, utpote hominem christiannum, Oe quo D para graphum mqtientem multis postra necani annis vixisse, atques in d facile concludi qumat, non Senecam, quod oditor doctis simias de Matthaei vult, Sophoclis liuiusco si diis placeti simiam suisse, e contra ex Agamiemnon Senecae fiamulatum hi inc Sophoclem plurima ha sisse, ninium tamen calculos nos lat

43쪽

ros speramus, si monstraverimus, qua

tum quid citi eiusmodiis, o prob

bilitate ponderanda, in potvst, eam. rationem esse Clytaemnes tract, cum Agamemnone comparatae, ut facilius appareat, etsi de auctore utriusque dramatis nihil constet, quomodo Graeca verba ex Latinis versa sint, quam,

trario posito, quemadmodum haec illis originem debeant. D toto Iloo imitationis genstro si omitii statuendum videtur, in locis duobus similibus, quorum alter ex alteromanis to expressus est, eum, quidam guidior sit, atrius minus animum seriat, plerum ius ex altero esse descriptum. Iam Gratico hoc scriptore cum Seneca collato, liquido apparebit, illum intra cothurnum tragicum repure, Senscam vero, etsi saepius verborum flosculos haud probandas adspergat, multo τραγικωτερα tamen esse. Insigniorem aliis

44쪽

quem locum producamus, ubi ire sim guta monstrabimus, quantum Seneca

Pseudosophocli Praestet Mne Age n. 144- 15r Clytaem. 166- 177. Vera Agamemn ultimus est in oratione Clytaemnestrae, qua se omnis generis curis exagitatam incertam

qua animi prostetur agat. Iam subiungit:

ubi anisus Errat, optimum est, a sum sequi.

Satis ἐναργως hoo. In duos senarios

unum hunc distondit Graeculus iste: In his quis non annum assutum ς μοι δοκεῖ aversetur Respondet intrix apud Senecam: caeca est temeritas, quae petit ca

In Graecis vero, omissa principe voce, temesritas, legitur:

45쪽

Divitiis in sermons Graeco in Dinia his his ver sibi is vide conanismarium nostrum. Optimo iam reponit Cly

taem uestra upuit en Cain:

cui ultima est fortuna, quid dubiam timet 7 , et moritatis enim incusata a nutrice, i quod casui fortunas suas pennittat, gr- vi et verissima sistentia respondet, ei,

qui eo miseriarum redactus sit, ut nihil dolerius metuere possit, schιi illi nam fortunas, hunc rerum statum liauit inimi dum esse, in quo dubium adhuc sit, num ex his malis emergero queat, an in iisdom sibi permanendum sit. Nam is posterius hoc si accidat, in haud deteriori condition illum fuli1-rum; in Go prius, melliis de eo actum iri. Simillima est Diphili comici sententia apud Branckium in Gnomi αρος 189.

46쪽

πDητος ἰνδρος αυδἐν εὐτυχέστερον τῆν γαι ἐπὶ το ε ον ταβολῶ ου At qualia eorum loco misellus iste

phocles posuit tres versus pro uno, insulsos pro gravissimo. ἐμοι. Κλυτ τι δουν τι πράφω, πισταν ἐμοχ In horum primo versu lusum vert3orum captat auctor, at perquain insolici su cessu. Dixerat nutrix, Caecum eum osse, qui ortunam ducem sequeretur. Optim responderat Clytaemnestra L tina, ut vidimus. Verum quid Gra

dat, ita ei reponit, qua nutrix cibi cerat Clytaemnestram ipsam esse caemo im , ut is par hi ducem caecum

47쪽

iorem itaque ipsa suam reddit culpam, confitendo, sibi haud satis viriunt in se, quibus caecum et in praeceps abripientem ducem deserat. - Verum, quis eius versus sensus sit, quem nutrix his reponit, κἀκεῖ, ο etc. mo prorsus ignorars concedo. Caecitato ipsa si

taemnestram, et Fortunam, eius d Cem, supero. Utinam lucem aliqua in

huic versui affudissε doctissimus diator tum explicationem vocis 6, δή iacitari condonassem. -- Respondet tarn Clytaemnestra, quid orgo ' quid mom, nutriae dissima Prorsus hae aliena

sunt a Clytaamnestra animo. Ea nona nutrio consilia xpcttit, quid faciendum sit; sed omnibus eis, quae nuti ix ut potiora suadet, firmiora argumenta opponiti sed pergamus. Nutriciani apud Senecam ait:

48쪽

tuta est, Iatetque culpa, si pateris,

tua.

Perquam bene sensus est, nondum Clytaminestras ultimam fortuna comditionem esse timendam, quoniam, modo ipsa, Agamemnoris adveniente, cul 'ρam' non prodat si Pateris sc cutipam latere coniux nihil do haesia sit comperturus. Verum longe aliud, qua vis primo adspectu simillimum, ident quo salsissimum reponit nutrix Sophoclea:

οὐδεὶς Θ αμαρτημ' Ihν, ω δεσποινα, σον. Sane pariun probabile videri potest; marini incolarum adultisfium Clytaem nestras cum Aegistho innotuisso. 'quo hoc est, quod timetur, sed De Ag momnon eam rΘm resciscat. Id itaquo vitar Clytaemnostram iubet nutrix Semnecae, haud Sophoclea.

η i. e. adulterium, ut saepissime. α Bunn,

49쪽

v. 148. Pergit Clytaemnestra apud Senecam:

perlucet omne regiae vitium domus. Sensum satis expressit scriptor Graecusat deprossior est oratio; aes magis adsurgit Seneca; pq. Ersu iam nutrix, his missis, nondum eo abiiss res Clytaemnestrae, ut ultima timeret in alia via aggreditur reginam, a proposito deter-τendam, eam scilices iacinora facinoribbus adderes; immanitatem igitur facti monstrat Hae igitur verba Seneca ei tribuit: piget prioris, et novum crimenstruis Ziscilli inciti lectu, ademquo ad se

sum aptissima. Verum Grasculus isto tum duo versus Ioco unius postiit, tum una vocula adiecta longe aliam a det Tiorem sententiam ex libuit.' τί ν αλλο νυν, να σσα, σκευάζεις εον, Disti orale

50쪽

Quod illa duobus verbis xtulit 'igot

rioris , huic noster totum versum in pondit. Sed hoc non tantopers impro- hamus, quam 'diectum illud miti. N quaquam enim hic nutrici quaerere eo venit, quid novorum criminui regina struat, sed omnino illud abominatur, quod Clytaemnestra vix adulterio Gmisso, novum' men, quod me tamdem illud sit, animo conceperit. Quo sp Ctat quoque responsum sequenti

res est profecto stulta, nequitia

Haud ut vides, regina respondet, quid novum crimen moliatur, sa omnino, se nova scelera moliri, propterea quod, qui semo insandum facinus admiserit, qua is adulterium cum Αεgistho sit, ille praeceps in nova scelera mat, ne I ello Mem inveniat. Eandem sententiam cum auctor Graecus nobis exitiabeat,

SEARCH

MENU NAVIGATION