장음표시 사용
201쪽
Dκ Fono LEGATORUM CAP. XXm. 8 jurisdictione, quam Princeps dedit, X-cidant. Jurisdictiones distributae non sunt in gratiam judicum, sed eorum, qui judicibus egent. Si partes Consentiant, ipsus Praetoris consensum necessarium non esse aperte dixit Ulpianus in . . . I . de Pudic &, si secus dixeris, jam de nulla amplius controversia in arbitros compromitti posset, quum omni compromises minuatur jurisdictio , eaque a judice ad
privatum transferatur. Si Verum amamUS,an quis suo judici renunciare, Malium ligere possit, ex eo solo pendet, an , qui id agit, rem agat sui juris arbitrii, an
Vero alterius cujusquam praejudicium vertatur. Privilegio suo renunciare omnes terges omniaque jura permittunt, si renunciatio soli renuncianti noceat, nec ad ab terius injuriam pertinere possit omnes licentiam habere his, quae pro se introducta sunt, renunciare, regula juris antiqui esse fertur in I. 29. C. de Pan.
Quares de legatis dicendum videbatur, posse hos privilegiis, in gratiam suam,
ut commodius degant, introductis, pleno jure renunciare, habere quidem jus revocandi domum, sed non etiam teneri domum revocare. Quin si tenerentia , ne
ipsos quidem agere posse, quia, si agerent, pati possent: deberent mutuas actio
202쪽
,8 C. AN BYNKERsHOE Knes. Curiae Hollandiae forte ita visum in legato Lusitano , eum nempe, quod decessoris sui debita solvenda susceperat, fori privilegio renunciasse videri , Anno
Certe I 6 si eum per Scribam admonuit,
ut solveret, se alioquin ossicio suo litigantibus non defuturam, Ait gema LXX XL p. m. O6. Et legatum Electoris Brande- burgici, qui privilegio fori renunciaverat, ab ipso arresto immunem non esse Ordines Hollandis decrevisse relatum est IO. Febr. 688 27. Oct . I 689 4. Febr. I 69 . Sed creditor in eo facto etiam arresto incluserat bona legati, sic ut nescias, an ar restiam, an renunciatio fori Curiae jurisse dictionem tribuerit. Etiam me Senatore memini Senarum S i premum in legatos
qui privilegio fori renunciaverant , jus dixisse, sed nec ipsis, nec Principibus suis judicio contradicentibus. Uidi' pacta ConVenta, quorum novissima parte legati sese submittebant voluntariae condem nationi Senatus Supremi, quod utique pro
tacita renunciatio ite est accipiendum. Ego vero, quicquid earum rerum sit, non ausim dicere, legatum, inconsilio Principe, uri suo renunciare posse. Ad quid enim legatorum privilegia, quam ut ipsi Principibus suis magis utili stant, Meorum legatio nulla re impediatur Magis
203쪽
DE FORO LEGATORUM CAP. XXIII. ID igitur haec privilegia pertinent ad causam Principis, quam pilus legati sibi renunciatione sua legatus nocere potest, rincipi non poteti . Atque ita, Consulta ratione, forte dicendum est, legatum in causa delicti nunquam privilegio fori renunciare possie , in causa Civili non aliter quam ut adversus eum jus dicatur , non ut sententia Xecutioni mandetur, siquid per eam impediretur legatio, ut in Causia criminali tantum non semper impediri solet. Sed ad manum non sunt ea Gentium Xempla , ut ex jure Gentium ea de re possim constituere. Rationi, quam dixi, argumentum praebet l. 24. g. P. P. de Pudic.
Varia variorum sententiae de foro
legatorum. ut nonnulli dixerint scripserint de foro legatorum, hic illic indicavi ubi locus id postulabat, quid praeter eos alii senuerint, quasi per satyram hic Colligam UeteresJuris Interpretes,in Causa civili, distinctionem luris Romani sequuti sunt, de bur Gentium, quinet de veris
204쪽
ipo C. VAN SYNKERSIIo ERGentium legatis parum soliciti De causa crimini ali fere tacent, nisi quod Petrinus Bellus de Bello Part. L. P. . legatos, hostilia molientes, ideo Coercitioni hostrae subjiciat, quod fines mandati egressi sint atque si scilicet hos non egrederentur in quocunque Crimine, Cum I mo unus ad nos accedat cum mandato delinquendi Agnoscit Bellus in legatis Tarquinii aliter placuisse , sed hoc . inquit,
erat primis illis seculis , a quo jure tamen nec posteriora iecula, desciverunt. Ita olim servatum est, ita tunc servamus,
nisi legatos in perniciem nostram armatos deprehendam US , Ut Crant Romani inter Clusinos in acie Versantes ad quod exemplum ille provocat, tunc enim hostium numero esse habendos, nemo dubitaverit unquam Hinc S 4 Fabio ab C. Marcio Tribuno Plebis dicta dies est , quod
legatus in Gallos, ad quos missus erat Orator , contra Pus Gentium pugnasset, cui judicio eum mors subtraXit , Ut narrat Livius L. VI C. L qui hujus Maliorum Fabiorum inter Clusinos pugnam narraverat dc damnaverat L. V. C. 36. soli Fabio Ambusto hanc legationem jugnam adscribit Plutarchus in Numa p. m. I 2I. Recte Fabio
dies dicta est sed aliud est a suis, ab uda his, ad quos mittitur legatus, judica-
205쪽
DE FORO LEGATORUM AP XXIV. rotri, taliud judicari, aliud in acie occidi.
De secunda specie quaerimus duntaXat, prima ciertia huC O pCriment.
Caroli Paschali sentetitiam de foro legatorum in causa Civili supra exposui. De causa criminali agit in Legato C. 7 . 7s. sed dum ex Historicorum , Philosophorum, Rhetorum hortis omne genus
forum Xcerpit,ac in rem suam vertit, vix est, ut sua ipsi mens constiterit. Cap. 7 . legatum proditorem nunc ferro, igne persequendum centet, nunc dimittendum, ad Xemplum veteris aevi . ita tamen, ut liceat celeratam conjurationem detegere, disyicere, opprimere intercipiendis liter is, δε-
prehendendis coetibus clandestinis qui forte habentur apud legatum , vincienda MasIr- Canda familia ejus , talibusique usurpandis quorum ducI ad rem peroeniri potest. Nesse Cias etiam, utrum dimissionem legati soli prudentiae, an Jur Gentium adicribat. Juri Gentium , di Xeris, Cum Caput s. ita ordiatum Pliae illi quaestioni locus relinquitur
an vulgaris criminis ea sit Tis ut eius poena a legato expetatur, cui ne perduellionis quidem recI dies dicitur Attamen neque in communi delicto sic latis sibi constat, magis quidem , mi Videtur propensior in id, ne a legato ejusve comiti
bus supplicium uitiatur, sed jubeantur
206쪽
t 91 C. AN SYNKLnsΠo it excedere finibus, addito interdicto , ne redeant, Verum hoc, s legatus ab illo miβsus es, cujus maxime interes Vi veneratio re beneColentiam no stram demereri. Quod iterum prudentiae Politicae est, cujus causam a Jure Gentium semper distinguendam esse reor. Prout plus minusve metuimus a Principibus, plus minusve legatis dari solet, , ut detur , omnino CX-
pedit , sed qui de jurisprudentia Gentium acturus est , aliis Z Certioribus regulis uti oportet, sin autem , semper Vagabitur pede incerto , ut sere solet Paschalius. Fredericus de Marselae in Legato L. H. Differt. I . in Causia civili adhibet distinctionem Juris Romani, ante a nobis resutatam, missert. I R. in causa criminali legatum subjicit jurisdictioni ejus
apud quem deliquit, remissionem humanitati de prudentiae, non uri tribuens, Cum maxime in crimine laesiae Majestatis Parcere , inquit, hic crimen exsimes, tisi plus legati nomen, quam celus proditoris timeas, eterum enim et ero desinit esse legatus qui esse proditor incipit , dc reliqua. Habet saneca sententia magnam rationem , si Princeps, qui misit legatum , ejus Criminis silerit conscius. Hanc rationem in praecedentibus eX posuerat his verbis num re
207쪽
mittetur,puniendus ab iis, quorum ea propter laudem praemiumque exspectato conni ebit verisimiliter , qui culpae reus , nec ultor erit, qui auctor Non ait , ut ajunt quidam male feriati . in omni Crimine, remisso legato, criminis impunitatem praesto este, edait, in ea quam tractat, specie id exspectandum este, sic atro Crimen inultum transmisium iri. Scio, Principes per legatos suos saepe rebelliones CXCitasse, atque ita iis ipsis delinquendi Causam praebuisse, sed vel sic sola interdictione contentus, Caetera legati parcerem: nam, ne dicam, scientiam taucho
ritatem Principis dissiculter probari posse se, sic ea probata, legatus mandato fatisfecit , nec ab ejusmodi mandatario, ctiam in re illicita, quisquam recte poena CX egerit, qui non omne jus legationis interversum cupit Non nego, si praesens periculum immineat. legatum milite χXcubiis posse cingi, sive sponte, sive e mandato agat, sic cinctum posse transmitti poenam posci, sed ordine judiciario apud nos accusiari punirique non oportere, id est quod defendo. Jean Holman enion Traite de Amba Ddeur . . in crimine laesae Majestatis dubius haeret, & variis distinctionibus rem Potius intricat, quam eX tricat, sed tan
208쪽
idi C. AN SYNΚERsHOCK dem . . eum videas acquiescere Xem piis Gentium, quae legatos, etiam in hac causa, impunitos dimiserunt Attamen S.I3. rursus CXCipit crimina quaedam non cogitata, sed perpetrata, quae ipse non XCiperem , nisi forte solam Caedem Principis,apud quem agit, auctore Principe suo factam. Sed quis credat, hanc legato mandari posses certe mandatam legato unquam fuisse ex Annalibus non Om-Peri, dc animus meminis horret. In
delidio communi etiam varie distinguit, praecipue ad rationes Imperii attendi Iubet , sed ea distinctio, ut supra dicebamus , nobis, qua JCtis , nec Cordi, nec curae esse debet. In causa civili C. s. n.
s. i. prolixe fallitur, dum no Judices, sed Principem, nec qui misit, sed ad quem
missus est legatus , adeundum Censet, Ut ille de debito legati cognoscat, non alia Tatione, quam quod alioquin nemo Vm Iegatis esset contradi urus. malae sententiae pejor ratio. Antonius de cra eiu on parfait Amba Ddeur L. L. f. s. in omni crimine legatum subjicit foro Principis, ubi degit
hac una ratione, quod delinquens s res legio cadat. Vellem addidisset, etiam contrahens : nam , si nugemur, oportet strenile
nugari. Sed sat scio , nemo auctoritate us
209쪽
DE FORO LEGATORUM CAP. XXIV. Isrejus hominis moVebitur Contra rationem, quam in legato non subdito usus Gentium probavit.
Felicianus de Oliva de Foro chlesia Part. II f. cas. I 2. n. 6 f seqq. jus revo- Candi domum , tam in causa Civili, quam criminali, legatis concedit in his , quae ante legationem, negat in his , quae in legatione adi a gesta sunt. EX Jure Romano scilicet sic didicerat , nec ultra sapiebat.
In Dominici Arumae Pure Publico aliquot sunt de Legatis .Legationibus Disputationes, in quibus etiam id, quod
nunc Cerno, Certamen Cernitur. De san
ctitate legatorum quae ibi occurrunt, trans eo de foro varie disputatum est Tom L Discum. I . ad g. I 6. defenditur quoque distinctio Juris Romani, transfertur ad legatos externarum Gentium. Sed nihil ibi praecipuum est , quod refutari mereatur. Repetitur' laudatur ea distinctio Tom. I. Discur 29. ad Concl. I 2. damnata Gentilis irchneri sententia , quae Crimen Majestatis excipit. Et sane damnanda est in primis ea sententia , si in reliquis delictis legatum jurissidictioni ordinariae subjeceris , ut illi subjiciunt. Ego in omnibus Xemi, CC adhuc muto sententiam Tom uiscurs
210쪽
196 C. AN BYNNERSHOEΚ2I. n. 68 dc 9. legatus desinquens m-pliciter stidicio loci iii, mittitur, sed ni illa, vel non idonea ratione. Exstat ejus dein Arumae Commentatio ad Auream Rullam , in cujus Di curs L . I. proponit , an legatus in Principem, ad querarmis us es, conjurans, puniri possi tu posse puniri contendit, quamvis res in solo conatu substiterit,oportune ex epistilla Marci ad Verum non, ut ait Veri ad Marcum)haec recitans Scis ipse, quid a bus Ius drianus dixerit misera conditio Imperatorum, quibus de asseclata tyrannide, nisi occisis, vin potes credi Ous autem exempluis ponere , quam Domitiani , qui hoc primus dixisse sertur, malui, Tramiorumn enim etiam bona diola non habent tantum auctoritatis quantum debent. tiam Vis autem Arum acus potistimum disputet Contra Cam
quam mox diXi, Gentilis Mirchneri sententiam, plurimas tamen habet rationes, quae generaliter militant pro foro delisti. Pleratque ipse jam recensui, utique quae alicujus hiat ponderis, reliquas scire nihil
attinet. Sedra plurimae sunt, quae Contra militant, quas L ipse recensui, Ccq triC, si alias non omnino Vincant, victoriam illique reddu it dubiam. Quare Confugiendum est ad Xempla Gentium , d haec,