De foro legatorum tam in causa civili, quam in criminali, liber singularis

171쪽

DLFono LEGATORUM CAP. XIX. Is Spartam venissent post Coenam sellas Ephororum vomitu oleto replessent, hos edixisse, Chiis permissum esse tu' ter agere. Aelianus Variar Histor L. ILC. I s. de Clazomeniis id ipsum tradit, nisi alia historia sit dicenda, cum sellas hi mr- ρολω, fuligine respersisse dicantur, sed idem

per praeconem proclamatum est , scilicet , εξες Κλαζομενιοι Ἀσχημονειν , liceat Clazomenii, indecore facere. Verum haec remedia valde extra ordinem adhibentur, ne semper citra majorem indignitatem, vel belli metum successerint Tutius est solam interdictionem sequi ex recepta Gentium consuetudine. Sed quid receptam dico , si tota Gens Hispana Contradicat 1 Memoriae nempe prodidit Antonius id Vera m so pasesai Ambas deur L. f. C. 3. Madriti est aedibus legati Veneti, ira vi armatar sistentis, lacinorosos quosdam esse extractos Hamnatos, gratiam quidem Criminis deinde esse fictam damnatis, iis simpliciter Regno excedere jussis, sed Regemmis. paniarum ea occasione literas dedisse ad omnes Principes Christianos, quibus sibi placere significavit, ut, si legati sui penes eos delinquerent, cecidisse viderentur

privilegiis suis, udicarentur secundum leges imperii, ubi sient. Qui id tradat s

172쪽

dat, praeter eram, neminem se, atque adeo eram verum non dicere, suspicatur Wicqvcsori eo loco, quem Cap. praeced. in

in indicabam. Quid ejus rei sit , ipse non dixerim, di sidem quoque penes auctorem esse velim, quamvis cili plum memoriae prodiderit Fredericus de Marsiciae in Legato L. I. Dibfert. I 3. Sed una unius Regissententia, semel prolata, non emcid Jus Gentium. Quin alias ipsi Hispani, Cum durius egissent adversus legatum Franciae, ejusve Comites, quos captivos habebant, ope consilio Pontificis Maximi vix a bello liberati jure dicundo tamen supersederunt, dimi scruntque captivos, Ut habet Wicque sor L. L SecI. 28. p. 883 seqq. Plurimi etiam Principes contra Regis Hispaniarum legatos, male meritos, sola interdictione di sunt, punitione proculdubio usuri, si vel Hispani aliarum Gentium lagatos ipsi punirent, vel punitionis veniam dedisiciat.

Belis stime quaeri potest , si de illa Hispanorum contra legatos sentcntia picna

fide constaret, quo jure haec esici habenda res inde pendet, an qua Gen privilegia legatorum , quibus utuntur CX ure Communi Gentium, possit tollere λ&puto, ois tollere , si palam id testetur, quia nullo jure . competunt, nisi tacito dc

173쪽

D FORO LEGATORUM CAP. XIX. Pro praesumpto , Gens Gentem non obligar , nec vel omnes Gentes obligant aliam, licet solam, quae sui juris cli, et aliis legibus uti decrevit. Hugo quoque Grotius, magnus pro legatorum immunitate patronus, ea privilegia refert ad pactionem tacitam ejus,qui legatum recipit,dc hanc voluntatis.sse certissimum cst. Legatum posse etiam prorsus non admitti Conitat, rursus admitti poste certis legibus CX Voluntate ejus, qui recipit , definiendis Si qua Gens igitur noluerit legatum recipere nisi foro suo se subjiciat, Bbsistet legatio ea lege, ne quicquam est , cur non etiam legatio citra illam immunitatem fori postic subsistere Uerissimum tamen est, quod Hollandiae ordines riunt in eo

libello, quem Anno Is si ediderunt, inscripserunt aear te en nos beret C sapud Attrema Herseide Leeum p. m. 617.ὶ legatum, etiamsi deliquerit, ex Jure Gentium detineri non poste , id enim ut ser-Vemus, aequitas CXigit, si non contraria obnunciatione tollatur. Jus Gentium nihil est, nisi praesumptio secundum Consuetudinem , me quicquam Ualet praesumptio, ubi eXpressa est voluntas ejus de quo agitur Praescriptione legatos ussuum quaerere vel tueri non posse existimat Huberus de Dre Civitatu L. ILL Sin. . .

174쪽

16, C. AN BYNKERsΠΟΓΚΑ. C. . n. 32. sed id restringit ad subdito, Principis, qui invito Principe, jure a. syli uti velint apud legatos. Ego generaliter verum di Xerim de omni privilegio legatorum, id nempe non prodesse, si contraria accesserit Contestatio , quia voluntas expressa tacitam CX cludit, nec tilium, ut dixi citis Gentium cit, nisi inter o lentes CX pacto tacito.

A P. XX. di quis e familia legati deliquisso

dicetur. Qui ad comitatum familiamve legati

pertinent, ejus forum sortiri , satis 'videor probasse C. XV. In caula Criminali non minus id verum est , quam in causa civili, quare eo nec accusat , nec punit Magistratus loci, ubi degunt. Si comites quandoque rei facti, si in eos animadversum, etiam gladio , si alias jurisdictio exercita, Vel adrogata, Ut CXCmpla attulimus, C. V. d C. VIII id, quod ad forum , eo jure factum puta quod Praetor reddere dicitur, etiamsi inique decernat. Grotius de Pure B bi P. L. IL C. I8.6.8. Comites legatorum etiam foro ordinario exemit, Me Pausania ostendit, Romanos putas , Jus Gentium laedi

175쪽

D FORO LEGATORUM CAP. XX. 6t laedi, si vi abstrahantur. Quin inter praecipuas belli causas id aliquando relatum esse Tesmarus ex Camdeno observat

ad . Ac Vult igitur rotius , a legato postulandum , ut comites, si deliquerint, dedantur,4 si dedere nolit, exesie facienda , quae de ipso legato praescripserat. Sane legatus suos homines dedere potest, quia ipse illos assumit dimittitque pro arbitrio , quod si alterius conditionis sint,

ab ipso forte Principe lecti, ut est scribalegationis, dedere non potest. Saepe etiam legati homines, qui mere erant arbitrii sui, Magistratui dediderunt, ne occcasio sit majoris tumultus faciendi, invia illa occasio cum maXime est, ubi legati Conveniunt ad pacem pangendam, si tanta eorum hominum multitudo , si non impune se delinquere, utique a praesenti poena se immunem Crederet, saepe solent legati invicem facisci , ut homines sui sint

subditi foro Magistratus ejus , ubi de pace agendum est Sic Monasterii, sic eo magi factum refert Wicque ri L. I. Sed I. 28 p. 893. 49 . saepe alias id obser

vatum memini.

Si nihil tale convenerit , nulla Magistratus in eos erit jurisdictio; neque adeo dubitandum est, quin recite Hispaniarum Re prohibuerit, ne vel apprehendere lim L ceret

176쪽

ceret homines legati Veneti , qui ditos Hispanos occidissent , ut est apud ic-quesori . Sent. 28 p. 88s. Imo, si apprehensi sient ejusmodi homines ab Dficialibus , in flagranti forte delicto, recte

eos legatus repetet, varia ejus rei exempla exstant. Legati Franciae famulus Hagae Batavorum noctu vim secerat mulieri,in captus erat aetiit legatus, eum

sibi tradi, ut ipse jus diceret, Ordinum Hollandiae Consiliarii Anno 6s . tradiderunt , vid. AitZema L. XXXVII. s. m. 79 I. 'icque ri l.p. 88s dc de

aliis p. 883. 88 . Recte deditus est ille famulus legato

Franciae, sed an ipse de eo jus dicere potuerit , alia quaestio est , de qua dicere occupavi, C. V. Franci ita fere censent. In capitalibus causis legati per se iusuos judicia ferre solitisunt, ait Mornacius ad i. 2.3.3 j. de Pudic. Xempla quaedam poenae, a legatis Francicis exactae refert, etiam apud Turcarum Imperatorem, qui id passus est, quia, Ut ΟXaU- dies, etiam Turcarum legati solent ipsi poenas CXigere a suis hominibus. Sed omnino ea res est transigenda iis distinctionibus, quas recensui . C. XV. Si legatus urisdictionem habeat ab eo, qui misit,' consentiat is, ad quem missus est,

177쪽

DE FORO LEGATORUM CAP. XX. Iis 3 poenam jure optimo Xiget; si alterutrum deficiat, non exiget. Jure legati nihil potest agere, nisi ex mandato, Mandyto non blet ei dari jurisdictio in homines suos, quin, si data fuerit, non recte hanc exercebit in Imperio alterius Principis ,

invito eo Principe. Poterit autem , ne impune effugiant rei, eos vincire, vinctos transmittere ad forum suum. Familiae vinciendae potestatem vulgo Cardinalibus tribuunt apud Clarum L. V. g. Pin. 68. n. 32. nisi hanc tribuas legatis, frustra de poena ab hominibus ejus exigenda cogitabis. Ipse legatus modice sitos castigabat, si res majorem animadversionem desideret, vel dedet Magistratui non suo, vel, si ita videatur , Uinctos remittet ad Magistratum suum. Scio aegerrime accepisse Pontificem, quod legatus Imperatoris Germanorum haud ita pridem Romae quemdam ex suis hominibus, ipsum legatum ejusque filiam necare voluisse suspectum, domi suae vinctum detinuerit , atque si Carcerem privatum exercuisset. Sed si Magistratus nec delinquentem apprehelidere, nec legatUSCustodire possit, ut scilicet deinceps tradat puniendum, jam achum est de omni poena, familia legati vitae, bonis, existimationi civium nostrorum tuto insultabit. L. Car-

178쪽

164 C. AN BYNKERSHOEΚCardinalis Bulloniensis , Regis Franciae

ad Pontificem legatus, Anno I 699. alterius famulum , quem domina ei tradiderat, Ut X quireret de auctore injuriae cujusdam, cum ex Cardinalis arbitrio non responderet, aliquamdiu domi suae captivum habuit. Quo non immerito Pontificis auctoritatem laesam opinati sunt

Juris Publici Consulti, duplici de causa , altera, quod id ausus fuisset in hominem non suum, altera, quod in delicto. quod ad legationem non pertinebat, Cum

ipse legatus , qua Cardinalis , tum ejuhomines Papae fuerint subditi, atque adeo Romae, ubi erant, judicandi. Utque ipse id improbo, sic probo factoum legati Hispanici, Emanuelis de Lira, qui apud Ordines Foederati Belgii legationem praeclare obivit. Cum quidam ejus famulus puellam quamdam ex legati omesticis, qui Vocantur, Hagae in domo legati, vi constuprare aggressus esset, legatus hominem Vindium in Hispaniam misit , ut ibi punireturin remis daretur. Et sic oportC-bat , nec ab ea Iurisprudentia recessit ipse Wicquesortes. Seo . 28. p. 889. IVD. nisi quod imprudenter addat, legati tamen jurisdictionem esse in homines , quos sibi adscivit ex subditis nostris, sed hos ab aliis nihil quicquam differre Cap. XV. X sequinti sumus. Sae-

179쪽

D FORO LEGATORUM CAP. XX. 6sSaepissime tamen legati contra homines suos sententiam dixerunt. Apud Wic-quesertis. Se I. 28 p. 886. 887. legatus Francicus apud Anglos capitis sententiam dixit contra comitem suum , homicidii reum, sed Angliae Rex gratiam criminis fecit. Probavit id factum Henricus IV.Franciae Rex , sed indignante Consilio suo, quod Regis Anglici esse non putabat, ejus criminis gratiam facere. Et ipse puto, id certissimum esse, si de jure quaeramus, quia comes ille subditus erat Regis Franciae, iubditus manserat, etiam in Anglia. Jurisdictio quoque erat Xer cita a legato, sed nullo ure, nisi postquam hanc Re habuerat ratam. Legimus quoque, Turcicum legatum Anno ITOO. Viennae quemdam e familia sua,

qui cum aliis ejusdem familiae se inebria

rat, multaque solenter egerat, alat ae

des suasi arbore, appensa pectori agena , suspendisse , d caeteros O fustium ictibus multasse. Alia legatorum in homines suos exercita judicia recenset Jean Holman en o Traite de Anaba)adeur C. . d alia etiam alii. Sed haec, &duo adhuc alia, quae ornacius altillit,eXempla non me moverint, ut inde jus Gentium aestimemus. Huberus de Pure Civitatis L. Ira ecl. 4. C. . n. 3O CX eo,

L 3 quod

180쪽

quod comites legatorum X empti sunt eorum, ad quo mittuntur potestate parum

abest , inquit , quin urisdictio lagatis in comites suos tribui possit, sed mox resipiscit

modica duntaxat legatis tribuens coercitionem , ad Xemplum patrisfamilias, caetera, dc recte , Contendens , ablegandos si comites, ut puniantur, ad Principem legati, sive, ut ego malim, ad rum legati, quod ipse ante susceptam legationem habuit. Et sane id jus facile

vincet, sive rationem , sive more Gentium consideremus. Cum enim omnis jurisdictio sit a Principe , nemo , Ut non mandaverit, an rccte Xercet, dccedo mihi legatos, quorum mandatis id continetur, , si vel contineretur, Cedo mihi plurium populorum Consensum , qui legatos, quibus neque imperii, neque territorii ullum jus est, scientes volentes passi sunt homines suos intra privatos parietes trucidare, vel exstruere ferale pegma ante aedes suas, vel alibi in loco publico in quo de his supplicia sumant, vel per suos , vel conducta ad id carnificis opera. Refragantur etiam mores, dummodo pau-Cos CXcipias, exquibus jus Gentium em-Cere non licet.

Carolus Paschalius in Legato C. 76. singulari loco egit, an legatus habeat jurisdic