장음표시 사용
181쪽
BE Fono LEGATORUM CAP. XX. Iutionem in suam familiam Mille legatis non
permittit ergastula, neque vincula&compedes, multoque minus carnificem claqueum. Ego vincula MCompedes permitto , ut homines suos custodiant transmittant, non ut puniant temporali vel
perpetuo carcere. Ille mox distinguit inter majores: minores legatos, illis largiens potestatem in suos, aequalem priscae, quae fuit civili ac regali imperio praedita his non item. Ego inter legatos , nisi mandata disserant, hac parte non distinguo, nec sine auctoritate , admitto illud incertae Mambiguae orationis imperium. Major in Paschalio est eruditionis apparatus, d pompa Verborum, Uam
apposita ad rem disputatio, Judicii bene subacti pondus. Quamvis autem Comites ad forum legati pertineant, non tamen eo pertinent subditi nostri, qui adversus legatum ejusve homines deliquississe dicuntur. Forum ejus , qui deliquit, inspicimus; nec adhuc potui animadvertere, quo jure Contradixerint Franci apud Aitrem L. VI p. m. 98. nisi forte jure antiquo deditionis, quo hodie tamen Gen
182쪽
Aedes Iegati an praebeant a Ilum'
Tam de domu legati videamus. Recte I rotius dixit in agni operis L. f. C. I 8 9 8 an us Asyli habeat legatus pro
quibusvis eo confugientibus CX ConCessione pendere ejus, apud quem agit, neque enim Juris Gentium sic. LCgat US,
Comites legati sancti sunt , sed an si domus sancta Θ imo sancta, inquit ic-ques ori L. f. Sen. 28. p. 87r scd soli legato ejusque Comitibus , facinorosis domum legati non prodesse , quia subditos
Principis, apud quem degit , nullo jure ejus jurisdictione X imit. At scire velim quid tunc praeitc illa sanctita 8 ut scilicet legato ejusque hominibus domus sita
tutissimum sit refugium atqUC receptaCU-lum Z atqui omnes aedes , omnia loca id ipsum legato praebent, nam qui nCC Onveniri, nec accusari, nec puniri potest, inter medios ossicialium cohortes tutus obambulat. Eo igitur, ex plurium sententia, illa sanctitas non pertinaci, sed ne ex aedibus legati liceat extrahere vel sce
183쪽
D FORO LEGATORUM CAP. XXI. I soque dolizit, moren , ut domus legatorum snt Asia improboram. Et addit quod cui rei innuentum dicam tuendo decori legationis ridicule Potius ad proponendam V vere praefandam sceleribus impunitatem; quae utique provocantur hoc perfugio , ubi homini
sceles non solam tuto esse, sed U Mus -
us cohortem inridere , eique probra jacere, o minas manu que initandere licet, oppostonomine , auctoritate legati, res es, s verum fateri licet, pessimi exempli. Sed ho-npitam hanc orationem moX conspurcat inepta distinctione inter crimina Majestatis,
aliave atrociora, quae minus atrocia sunt, ut in illis, non in his extrahere liceret facinorosos , quae distinctio nec rationem , ne auctoritatem ullam habet. Zoucheus Par. Feciat inter Gent Part. ILSE I. q. n. ZΙ. sententias rotii & Paschahi de Abundi historiam , quae Xemplo fuerit, recitasse contentus, nihil ipse desinit, ut parum solet ex stio ingenio iapere. Sane, I X ratione agamu , U-bit , an quicquam magis fatuum CXCΟ-gitari possit, quam jus Asyli legatorum aedibus tribuere. Pauca sunt adeo absurda, ut non aliqua saltem ratione nitantur, hOC autem qua nitetur dic aliquem sodes hic Quintiliane colorem. Legati ne ut latrones recipiant mittuntur Z
184쪽
vel an sine receptione commode legationi vacare non possunt Z dices fortasse , inquisitione aedium legatum turbari. Nugae: ne enim magis turbantur, quam alii receptatores, , si legati non sint receptatores, ad eum Cur magis, quam ad alium, confugiunt facinorosi deinde quis erit exitia. ut ipse legatus facinorosum puniat vel dimittat. At punire nequit, quia ipse, qui eum misit, apud nos urisdictionem
non habent, Utique, Ut inter omnes Constat, non in subditos nostros, qui apud nos delinquunt. Si dimittat , exuit nos jurissididrione nostra in subditos nostros, in re,qu.le nec ad legatum, nec ad legationem quicquam pertinet , dc Cui se importune immiscet omnia legatorum privilegia, quibias utuntur ex tacito Gentium Contentu, non alio fine comparata sunt, quam Ut tuto sine remora, sine impedimento cujusquam ossicio suo fungantur. Possunt autem tuto fungi , etiamsi facino
Tosos non recipiant , nec occultent, nec
Principi, apud quem sunt, intervertant jurisdictionem , non in sui vel suorum, at tertii, ad se non pertinentis gratiam. Sed ejusmodi haec sunt, ut vix seriam disputationem desiderent. Attamen is furor saepe legatos, eommve Principes occupavit,ut non tantum aedibus lega
185쪽
D FORO LEGATORUM CAP. XXI. I Ilegati, sedi integris circa eas regionibus di vicis jus Asyli tribuant. Tacitus AnnaLL. III. C. 62. non modo templis quibusdam , sed duobus millibus passuum sandi itatem, quae templis debebatur, tributam memorat. Idem legati sibi arrogarunt circa eas Urbis regiones, in quibus ipsi habitabant. Franci potissimum id jus Asyli non tantum magnis animis , sed Marmis defenderunt, Romae Seculo sexto decimo de septimo degimo saepe ea res agitata est inter legatos Francia dc Pontifices Maximos. Innocentium Ι jus illud Asyli abolere constituerat, sed quemadmodum legatus Francicus Anno 1687. sese opposuerit, reliquis haud multum Papae reluctantibus, relatum est in de m
lan che Mercur ad annum 687. p. 9I I97. Sixtus V. Cui tantum animi erat &antea id tentaverat, sed cupidum , pater optime, vires destituebant. Hoc ipsum jus Asyli, quod ad totas Urbis regiones olim adriti obtinebat, at Anno I 68 . legatis denunciatum est, ne ea immunitas in posterum Xtenderetur ultra limina aeqdium; neque ei Decreto nimium Contradixerunt legati, nisi quod , qui ibi erat Belgii Foederati nomine, plus rationis esse responderet , si jus Asyli in Hispania Ecclesiis adimeretur , ut est in demo
186쪽
Dω he Mercur ades. Annum I 684 p. 177279.
Sed recte regionibus cesserunt, qui etiam aedibus cederes debebant ad inquirendoso apprehendendos facinorosos neque enim dubitamus quin optimo jure Hispani Francorum legati domum vi intraverint si non diripuissent apud ornacium ad i. 2.9 3. . de Pudic quod facinorosum domu sua extrahi passus non erat. Magnas ea res turbas dedit, quas Papa deinde composuit, ut narrat ic-quesor L. I. Sen. 28 p. 88s Neque tiam dubitamus, quin recte Veneti Francici legati domum oppugnare Constituerint , nisi Abundium de reliquos prodi,tores, qui ad ipsum fugerant, dedidisset. Rem gestam narrat Vera enson par it --bas deur L. L C. 2. Zouchetis . . L. Se t. q. n. I. Vicque ri L. L Sen. 28. p. 873. ω87 . Cum legatus Regis Lusitaniae Magae Batavorum Anno clis 2. Hippocomum, qui ipsum deceperat, domi suae captivum detineret , atque ita CarCerem privatum Xerceret, aedes ejus a furiosa plebecula direptae sunt, ne tamen, quantacunque earum sanctitas esset, quicquam poenarum Xactum , ut refert
187쪽
DE FORO LEGATORU CAP. XXI. 7 Et cum quidam ex ossicio legationis Mus. coviticae aufugissent, eosque legati omnimodo repeterent, in domo legati Poloni latere crederentur, ordines Generales Anno 663. s. Jun. Decreto Complexi sunt, dat de Hose of Logementenetan Re sidente athie in de Hage eensnu
aldaar 'ee of d'andere person et goed regien fundament an ege de et erigheid , of justitie Ouden illen attraperen, vid. AitZem L. XLVI p. m. 7s6 dc Hollan ue Mercur ad unum I 663 p. 78. 79. Secundum haec Anno 166s. ollandiae ordinum Consiliarii quemdam e Residentis Anglici aedibus per ossicialem suum expostularunt , idque ordinum Generalium Decreto comprobatum ess , Ut testatur Attgem L. XLV. p. m. 96. FaC-
tum igitur romwellii, quod memoravi Q XVIII non ideo improbem , quod homicidam extraXerit ex aedibus legati Lusitani, ut alii id ea ratione improbant, sed quod comitem legati extraXerit , in quem, utpote sibi non subditum, nulla ejus erat urisdictio. Si non immunes aedes, quas ipse legatus habitat , minus immunes erunt , si scriba legationis habitet. Defecerat ad
Hispanos Lusitaniae legatus, qui Hagae
188쪽
Batavorum erat, scriba , qui manserat in fide,&eadem, quam legatus habitaverat domo, contendit, se in locum legati successisse, legationis se se scribam , non legati, Curiae nullam in domum legati jurisdictionem esse, in eam tamen immisisse
ossiciales suos, d sic jus Gentium laesisse. Scribae adstipulabantur Franciae Angliae legati, ac si de communi legatorum causa ageretur. Sed responsum est, Curiam recte officio suo functam , non invito legato, qui ipse domum conduXerat, adhuc conductam habebat ad preces creditorum , rei servandae causa, ODficiales fuisse misi os legationem esseCX-stinctam , nec quicquam scribae juris esse vel in domum vel in supellectilem quin
hac legatum, vel nuper legatum , creditoribus suis Cedere dc iis ea ratione Consultum velle. Rejectis querelis vicit Curia, ut cit apud ligem L. XXXIX. p m. 6ss. 662. W663. recte vicit. Longo usi legatum jus Asyli quaerere
non posse alii observarunt vid. Huberum de Pure Cloit L. III Sen. . . . n.
32. Etiam ideo id verum est, quod actuum frequentia dc patientia, quae ad praescrip tionem suffecerint, vulgo deficiant. Ipsi Pontifices Maximi, apud quem legati potissimum in eam rem peccant, saepe Vi
189쪽
DE FORO LEGATORUM CAP. XXI. I s& vi armata imperium riurisdictionem
suam sunt tuiti, interrupta sic possessione nefariae Consuetudinis. Atque haec forte addi poterunt iis, quae audio Thomasium scripsisse de jure Bli, legatorum aedibus non competente, sed quam Dissertationem oculis meis usurpavi nunquam.
A quae species sint singulares ex quibus legatus detineri sols
ouamvis legatum nec e Contra conveniri, ne ob crimen accusari posse defendamus, an tamen nullo plane casu ei manus injici possit, res est, quae meretur inspici. Quid enim si exul, Min poenam proscriptus, ad nos legetur, an legatorum jura ei competent 8 sunt, qui putant apud Benachinum Repertor in V. Ambasator . . t 7. sunt, Ut non putant, Gentilis de Legation L. V. C. IO. Zoucheus Part. II. Sedi I9. idque est verissimum, quia non omnem legatum recipere tenemur, Ut rotius L. nc. I 8. . . Voucheus d. P. H. Sect. .
. I .d omnes sere Iuris Publici Aucto-
190쪽
im C. AN BYNKERsHOCK res consentiunt Recte itaque exul ori accedere dc si jam accesserit, finibus nostris excedere jubebitur , , nisi x-cesierit, injecta manu educetur. Ut plectatur tamen , humanitas bona fides, quae praesertim inter Gentes CXuberantior dessideratur, vi admittiunt. Etiam ideo , quod ea res videatur dubia, in in dubio contra non subditum , qui ex
mandato Venit , quam Ui S contra mandatum nostium , mihi P atrocius statuenduin Neque tamen 'aetandus quisquam jure suo uti, si velit, summo , nam interdictio nos i a Principis sui mandatum praeccsit, e alius Princeps suo mandato sententiam nostram nequit rescindere. Recte clementiae Romanae imputatum apud Tacitum Annal. L. f. C. T. quod Segestis filium , antea ad rebelles profugum , legatum recepere. Haec juris aequi pugna. Quidam hic damnatus, ut lingua ejus perforaretur, ad Regem Angliae fugit, qui eum huc legatum mittit. Postquam advenis et Hagae carceri includi ditur, sed postea impunis dimisitis est, vid. Aligem L. VI p. m. 277. W278. ac cidit id Anno I 6 6 eo scilicet tempore quo hujus Reipublicae quam maXime intererat, Anglos non offendi. Prudentius