장음표시 사용
31쪽
NAhum Elceseus prophetauit post abductas decem tribus in captiuica seni a Salmanasar Rege Ailycio tum , ut testantur sanctus Hieronymus, Theodoretus, Theophylaetus, in prae uione in Nahum ij dem volunt eum prophetati tempore EZechiae: illo enim anno decem tribus m captiuitatem ductas esse constat ex lib. . Reg. cap. i8. Iti quς tempus prophetiae Nahum incidit in annum mundi 26 . Praedicit hic propheta exitium Regis As briorunt, vastationem Ninitae per Chaldaeos. Et Iiidaeis praedicit, non praeualiturum Regem Assyriorum contra Hierusalem , sicut praeualuerat contra Samariam. Obiit in pace , teste sancto Epiphani , in lib. de vitara morte Prophe
HAbachuc prophetauit ante captiuitatem duarum tribuum,Vt docet Epiphanius in libro de vita morte Prophetarum; in Chronico Hebraeorum, quod Sede olam vocant dicitur Habachuc prophetasse sub Rege Manasse lilio Ezechi ς id est . post captiuitatem decem tribuum,
sed ante captiuitatem duarum tribuum Manasses autem regnare cCepit anno mundi ter mille limo. ducentesimo,octogesimo tertio. Multi tamen graues aucto ies volunt, Habachuc prophetasse post captim tatem Bibulonicam , vila iactus Hieronymus in prologo id hunc Proph tam, Theodoretus.&ali Ducuntur hi auctores illo algumento, quod id bachuc Propheta, Angelo eum rapiente, deferente, attulelit prandiu in D. iiii eli, in lacii Leo tum constituto; ac per hoc vixerit tem pore an e is , M ad initium Impetij Cyii Regis Persarum. Sed nos priori sententiae aclhaeremus , quoniam ip em ibachuc disertis& multis verbis praedicit aduentum Regis Babyloniae ad capiendos Iudaeos. Non est autem molis Prophetarum loqui de cbus praeteritis perveIba temporis futuri scde conti arto laedicet futura per vel ba temporis praeteriti. Annuntiare enim pi .ete ita . tamquam ii essent futura, unus quis', e potest Iliae spuit proi hellae. Ad algumentum autem de aba tione piandit ad Danielem . faciercsponderi potest, non esse eundς ΠλH. bachuc Psopi .etam, unum ex utiliolibus, de Habachuc Prophetam, qui tulit piandi immane i sic iit non est idem Mich.eas Propheta, qui
vixit tempote cita Regi S mari .e, cum Michaea Propheta, qui unuscit ex duodecini Prophetis minoribus.
32쪽
is De Scriptoribus Ecclesiastici
Ergo Habachue de tribu Simeon praedicit aduentum Chald orum
Babylonicam captiuitatem. Praedicit etiam vastationem eorumdem Chald orum , quae facta est per Medos QPersias. Et tandem praedicit aduentum Christi, passionem, resurrectionem, desse cundum aduentum in gloria.
Sophonias prophetauit ut ipse testatur in diebus Iosiae Regis: S
quia non designat Sophonias annum Regni Iosiae, ut facit Hieremias, intelligendum est , Sophoniam prophetasse ad initium Regni Iosiae, id est anno mundi ter millesimo, trecentesimo quadragesimo.
Hoc enim anno coepit regnare Iosias. Porro hic propheta concionatur contra peccata, hortatur ad poenitentiam, praedicit exciduim Pa-lqstinorum Moabitarum, Ammonitarum, Ethiopum,&aliarum gentili. Pr dicit etiam conuersionem gentium,& ruinam Idololatriae. Denique
praedicit Christi resurrectionem Judaeorum excaecationem, exitiumvltimum, Ecclesiae gloriam, felicitatem.
HIeremias,Propheta secundus ex maioribus, prophetare coepit anno tertiodecimo Regni Iosiae, id est, anno 33 7 ab orbe condito,ut ipse initio libri sui testatur:& prophetauit usque ad annum undecimum Sedeciae Regis, qui fuit ultimus Rex Hierusialem es tunc completa fuit captiuitas Babylonica. Fuit autem Hieremias ex tribu Sacerdotali, vir mitissimus, d sanctissimus, post multos labores&angustias lapidibus obrutus ab ingrato populo, vitam cum Orte commutauit. Vide Epiphanium devita&morte Prophetarum. Scripsit autem vel dictauit insigne volume,in quo populum,& Principes eius,ad poenitentiam multis sermonibus hortatus est. Praedixit imminentem ruinam Hierusalem,&templi Domini,&totius Regni Praedixit multa de Christi aduentu, de testamento nouo , deque aliis Christianis mysteriis apertissime. Addidit Hieremias ad finem libri sui threnos, idest, lamentationes, carmine scriptas, ordine alphabetico , quibus deplorat aerumnas gentis suae corporales,& spirituales.
Addidit denique epistolam ad populum captiuum in Babylone, qua hortatur illos,ut in fide veri Dei persistant,& ab Idolorum cultu se abstineant, quam epistolam posuit Baruch in extremo libro suo. De
33쪽
BAruch, minister,&amanuensiis Hieremi , pr terea quae scripsit Hie' remia dictante,ut colligit tir X cap. 36. Hieremiae, scripsit proprium volume quinque capitibus comprehensum; nam sextum est epistola Hieremiae. Prophetauit autem Baruch tempore Iechoniae Regis,ut ipse testatur initio sui voluminis. Regnavit vero Iechonias anno mundi 3366 dc solis tribus mensibus regnauit. Proinde hoc ipso anno Baruch propheta Dit,i praedixit apertissime Dei Incarnationem, S apparitionem in carne humana. Et quamuis laic liber iron inueniatur in Hebraicis codicibus,&excidi si e& periisse credatur tamen citatur passim a Patribus sub nomine Hieremiae, S a sancto Cypriano lib. 2.contra IudςOs cap. 3.&a sancto Cyrillo lib. io . in Iulianum citatur sub nomine Baruch. Vide, si placet, defensionem huius libri Canonici in nostris Controuersiis lib. i. de verbo Dei.
EZechiel,tertius ex maioribus, prophetare coepit ut ipse testatur cap. 1. anno quinto transmigrationis Iechoniae Regis , qui fuit annus mundi 337'. fuit ipse quoque de genere Sacerdotali, vir optimus, ct sanctissimus,d prςdicabat concaptiuis suis,ebsque ad virtutem hortabatur, sed mercedis loco ab ipso Principe populi sui obtruncatus occubuit. Praedixit reuersonem populi ad propria loca, dc de aduentu Domini,&Baptismo,aliisque Christi mysteriis, multa, sed obscure, maxime destructura templi,vaticinatus est.
Aniel, quartus ex prophetis maioribus , abductus est in captiuita- , tem adhuc puer, pei seuerauit in captiuitate usque ad Cyrum Regem Persarum,id est,usque ad finem captiuitati S.Cqpit autem prophetare anno secundo Nabuchodonosor Regis cui ipse testatur cap. a. sed annus ille secundus non intelligitur ab initio regni, sed ab initio Monarchiae , quam inchoauit de uastata AEgypto. Incidit autem haec deuastatio in initium Monarchi , in annum vicesimam tertium regni
Itaque secundus annus Monarchic notatus a Daniele,est annus regni vicesimus quartus,&annus mundi 3398. Fuit Daniel de tribu Iuda, vir
34쪽
x te Scriptoribus Eccles sic s
i oribus cultus. Scripsit ira ulta de Christo, de de tempore aduentus eius,nec non dem Orte eius,&de excaecatione Iludaeorum; it m de Antichristo, praeliis eius. Praedixit progrcssum quatuor praecipit Oium Regnorum , debellis fututis inter Graecos, S ei fas, mre successores Alexandri Magni, tanta perspicuitate ut aliqui putauerint, sed alio, ea scripta fui me multo posterius, quam reuera uetant. Lber hic partim
Hebraice partim Chaldaicescriptus est. Didicit enim Daniel in Bibylone iussu Regis, linguam . cliteras Chaldςorum De partibus quibusdam Danielis, quae ab haereticis non recipiuntur vide in primo noli ossibro de verbo Des.
AGgaeus prophetare coepit anno secundo Dari Regis ei sarum,
mense sexto, ut ipsis initio testatur. Fuit autem annus ille abiit econdito 3 6s. Concio natur Aggaeus ad populum , eum exhortans ad 1eaedificationem templi, eumquc grauiter increpans , quod ellent diligentiores in domibus suis aedificandis ornandis , quam in domo Deire dificanda. Et praedicit, templum hoc secundum fore multo gloriosius,quam fuerit primum. Quod intelligitur de gloria templi ob Christi prς entiam, siue de Ecclesia Christi, non de structura materiali ut sanctus Augustinus ostendit lib. I 8.de tu Dei cap. . I.
De Zacharia. f. ZAcharias, illo ipso anno secundo Dari prophetauit, sed mense
octavo, ut ipse testatur. Itaque Aggaeus duobus tantum mensibus Zachariam pr cessit. Ipse quoque hortabatur populum ad adificanduim templum, i, ad timorem Domini, dc Obedientiam mand .atorum. Laedixit quoque multa per varias similitudines de selicuate Ecclesiae Christianae,& vltima perditione Iudaeorum.
MAlachias,ultimus duodecim minorum Prophetarum prophetauit
post Aggorum,& Zachariam tempore Artaxerxis Regis Persarum. Nam cap. 2.reprehendit Iudaeos qui duxerant filias alienigenas mox ι- res:&similis reprehensio extat apud Esdram lib. I. cap. . constat ex praecedentibus capitibus, hanc obiuigarionem factam fuisse post templum reaedificatum . regnante lam Artaxerxe fili Daiij cuius an
no sexto finita est aedificatio templi, ut habetur bio fimo ELidrae cap. 6. Malachias
35쪽
Malachias posterior est Zachari , quantum distat annus secura lus Datii ab anno primo Artaxerxis, qui regnate coepit anno 3 2 i. proinde hoc anno vixit, Micripsit Malachias Hunc Prophetam Origenes exillimati it non fuisse homurem sed Angelum in specie hominis ; quia Malachias Hebraice Angelum lignificat. Refellit hunc errorem sanctus Hieronymus in prooemio Malaciai P. tali pio pter nomen Angeli debet et negari Malachiam fuisse homμ:nem , eodem modo quia olea significat Saluatorem , Ioel significat Deum,& Dominima, possemus existimare , seam suisse Chi istum, di Ioelem fuisse Dominum Deum. Alii voluerunt Malachiam suill e Esdram,&di istum Angelum ob sapientiam,&puritatem vitae . Haec est sententia Hebiaeorum , quam faniactus Hieronymus nec videtur approbate,nec reprobare. Sed communis sententia, quae omnino sequenda nobis videtur, est Malachiam fuisse
hominem diuersum ab Esdra. Sic docet Eusebius in Chronico, Sanctus Augustin. lib. i8. de Ciu Dei cap. 36. S. Cyrillus in primum caput Malachiae. qui dicit non esse a uolendos, qui contra sentiunt: anctus Epiphannis in libro devita& morte Piophetarum. Porro Malachias ex tribu Zabulon erat ex sententia Epiphanii, loco
citato, is praedixit abolitionem sacrificiorum Iudaico tum , e institutio-ilcm sacrifici noui, quod toto olbe offerendum erat. Praedixit quoque ultimum iudicium,&reuersionem Eliae Prophetae ad conuertendas reliquias Israel,&piae er praedictiones, vehementer concionatus est aduersus negligentiam Sacerdotum,&alia vitia. Denique in pace quieuit adhuc iuuenis, teste Epiphanio.
HIstoria Tobiae&Iudith incidit in tempus Prophetarum minorum,
videlicet Nahum &Habachuc, sed visum est coniunget re omnes Prophetas simu neque in chorum ipsorum extraneos admittere. Igitur
Tobias senior cum Tobia iuniore translatus fuit in ciuitatem intuea ge Assyli' in Salmanasar,&perseuerauit utque ad aliquot annos Se nacherib su cessoris eius. Contigit autem captiuitas illa anno sexto Ezechiae Regis Iuda, quisuit nonus Osea Regislsiael, ab orbe condito 3 16 . Quis fuerit auctor libri Tobi ς,non est omnino certum, sed credibile est auctorem fuit se Tobiam iuniorem, vel seniorem. si quidem Angelus Raphael cap. Ir iussit Tobiae utrique, ut narrarent, ii ue ut habetur in textu Graeco scriberent omnia mirabilia Domini, quae ipsi Viderant, patientiam videlicet Tobiae senioris , consolitionem magnam quam a Deo per Angelum Raphaelem accepit.
36쪽
is De Scriptoribus Milesasticis
Itaque scriptus videtur liber anno mundi Σ3 r. mortuo Senacherib .Quae autem in fine libri adduntur de morte Tobiae iunioris sine dubio ab aliquo alio addita sunt. Porro liber Tobiae scriptus est Chaldaice, non Hebraice, ideo fortasse ab Hebr is non agnoscitur pro lib. sacro transtulit eum in linguam Latinam sanctus Hieronymus, ut ipse testatur praefatione in Tobiam,&ab Ecclesia Catholica interfacros libros numeratum fuisse cognoscimus ex Concilio . Carthaginensi , ex Innocentio I in epistola ad Exuperium,ex Gelasio I in decreto de Scripturis Sanctis,& Cypriano in serm. de eleemosyna ex Ambrosio in lib. de Tobia, ex Basilio in latione de auaritia,denique ex Conc.Trident. sesL .
ae Eliachim auctore libri Iudith. a. o.
QVando contigerint quae narrantur in libro Iudith, maxima quaestio est:alij enim volunt ea contigisse post captiuitatem Babylonicam, quia in primo capite sit mentio Regis Nabuchodonogor aliqvolunt contigisse ante captiuitatem illam,sed post captiuitatem decem tribuum quae a fuit tempore Ezechiae Regis Iuda:& quamuis tam hi auctores
quam illi varient circa tempus praecisis in nobis tamen videtur non posse se assignari aliud tempus, quam inter duas captiuitates, tempore videlicet Regis Iuda,Manasse,&Regis Assyriorum Merodach Baladam,quem putamus alio nomine dictum esse Nabuchodonosor, qui regnauit etiam
in Babylonia. Sed de hac refuse tractauimus in libro primo de Verbo
Itaque tempus huius historiae erit annus munditer millesimus ducentesimus septuagesiimus. Quis auctor fuerit huius libri, incertum est ex sententia sancti Isii dori lib. 6. Oliginum cap. 2. Sed si fidem habeamus Iosepho in libro primo contra Apionem, a ector erit Eliachim , qui alio nomine dicebatur Ioachim, Sacerd*s magnus Hebrgorum, de quo sit mentio in libro Iudith cap. . Mis. Scribit enim Iosephus in more positum fuisse apud AEgyptiosi Babylonios,&potissimum apud Hebreos, ut res geste publice , scribendς committerentur Sacerdotibus magnis tempore autem illi Sacerdos magnus erat Eliachim, ut supra diximus. Porro liber Iudith quamuis ab Hebi is i reticis modernis reiiciatur ex Canone Scripturarum diuinarum tamen Concilium Nicenum primum hunc librum retulit in numerum librorum diuinorum , testeiancto Hieronymo,prefatione in Iudith Quod idem fecerunt Concilium tertium Carthaginense cap. 7 dc Tridentinum sess A. me cretum Gelasi I de Seripturis sanctis , Epistola Decretalis Innocenti I ad Exuperium;&sanctus Augustinus libro secundo de doctrina Christianae
37쪽
Christiana cap. 8.&fanctus Isidoriis lib. 6. Origintim cap. i. 5 Casliodo rus lib. i. diuinarum lectionum, Rabanus lib. et de Institutione Clericorum, Galij Patres. Recenset hic liber victoriam diuinitus reportatam ab Hebraeis contra Holofernem Principem militiae Assyriorum per virtutem nobilissimae castissimae foeminae Iudith viduae.
Esdras Sacerdos, vixit sub Artaxerxe Rege Persarum, qui imperare
coepit anno ab orbe condito uesar. Scripsit autem librum primum Esdrae,& fortas e etiam secundum,ut censet sanctus Isidorus libro 6. Oi iginum cap. 2. quamuis probabilius sit,sccundum librum a Nehemia scriptum fuisse, qtii post Esdram missus est in Iudaeam ab eodem Artaxerxe, cuius pincerna erat Libri tertius inuartus inter apocryphos compu
Porro Esdram sancti Patres docent instauratorem fuisse sacrorum librorum quod non ita intelligendum est, quasi Scripturae flacra omnes perierint me uessione ciuitatis&tepli sub Nabuchodonoser,&ab Esdradiuinitus inspiratore paratae fuerint,vt fabulatur auctor lib. . Esdrae, cap. i . sed, quod scripturas Mosis&Prophetarii in varia volumina descii pias δ in varia loca disperses, tempore captiuitatis non diligenter conseruatas, Esdras summa diligentia collectas ordinauerit , cin unum quasi corpus redegerit. Vide Irenaeum lib. 3. cap. 2s Tertullianum lib. de habitu mulierum, Clementem lib. i.Stromatum, Hilarium praefatione in psalmos, Chrysostomum ho m. 8 in epist ad Hebraeos , Theodore tum praefatione in psalmos.
Addit sanctus Hieronymus in prologo galcato, Esdram inuenisseno uas literas Hebraicas;& antiquas Samaritanis dimisis e.
De Mardochaeo auctore libri Esther 3328.
D tempore historiae Reginae Esther magna est inter scriptores controuersia : nobis olim placuit,& hodie etiam placet sententia Iosephi Hebraei lib. II. antiquitatum cap. b. nec non Seueri Sulpiti lib. i. de sacra historia, Nicephori Constantinopolitani in Chronico, aliorum multorum, quos sine nomine refert Eusebius in Chionico. Iuxta hanc sententiam Esther nupsit Assuero Artaxerxi Longi man , anno eius septimo, qui ii fidit in annum mundi 128. quo eodem tempore floruit Esdras, ut supra diximus,atque hac de causa sanetus Isidorus lib. 6. Origi- nulla cap. 2.docuit,auctorem libri Esther est, Esdram.
38쪽
i De Scriptoribus Ecclesia seu
Sed multo probabilius est, auctorem suisse Mardochaeum patruum,& nutricium pilus Esther,& qui illi semper adfuit,ri res gestas omnium
Vide plura, si placet, in Controuersiis nostris lib. I. de Verbo Dei,
ANno decimo septimo Ptolom et Philadelphi Regis AEgypti,qui fuit
annus Mundi ter millessimus septingentesimus vicesimus, facta est celeberrima illa versio acrarum Scripturarum ex lingua Hebraica in Graecam a septuaginta duobus viris doctillimis non sine miraculo diuino conuenientibus tot hominibus in unam dc eandem vertionem , ut scribunt Philo lib. 1. de vita Mosis, Iosephus lib. I 2 antiqv.cap. 2.Tertullianus in Apologetico cap. t Athanastas in Synopsi,Epiphanius de mesuris&ponderibus,3 Augustinus lib. I 8. de Ciu. Dci cap. s. sed Epiphanius non solum nominat Regem , sed etiam annum 17. Regni eius. Qui fiterint viri illi doctissimi, & nomina , exponit Aristaeas in suo libro de septuaginta duobus interpretibus, qui extat in bibliotheca sanctorum Patrum tomo 7. editionis secundae. Et quamuis aliqui recentiores existiment, Aristaeam, qui nunc extat,non esse illum, qui vixit tempore ipsorii septuaginta interpretum, sed confictum ab Hebraeis . tamen vere esse illum ipsum, at is probatur ex eo, quod omnia, quae citant ex Aristaea Iosephus lib. 2. antiqv.cap. 2. Tertullianus in Apologetico cap. i8 Eusebius libro octauo de praeparatione Euangelica capite primo,&sanctus Hieronymus praefatione in Pentateuchum, inueniuntur in hoc nostro ad ver
Vide, si placet,de LX XII. Interpretibus in nostro libro 2. cap. 6.de Verbo Dei.
IEsus Sirach , qui auctor est libri sacri, qui dicitur Ecclesiasticus, vixit
tempore Ptolomaei Euergetis Regis AEgypti, ut ipse testatur in praefatione ad librum suum: ipse autem se nominat Iesum Sirachinniae capitis qumquagesimi. Hunc sacrum librum haeretici recentiores contemnunt: sed eum, ut diuinum sacrum agnoscunt Patres Concilij Carthaginensisterii j cap. 7. Trident sess. . Item Pontifices,Innocentius in Epist. ad Exuperium, Gelasius in Decreto de libris sacris item sanctus Augustinus de doctrina Christiana cap. 8. Epiphanius in haeret Anomaeorum, Cyprianus lib. 3.epist. 9. Clemens Alexandrinus h .Stromatum,
39쪽
τemmenti metem. 9De auctore librorum Machabaeorum. 386O.
LIbri Machabarorum ultimi sunt inter sacros libros Testam et i veteris:
sunt autem duo libri, nam duo ali inter apoclyphos numerantur quorum prior continet res gestas Maiathiae, urium filiorum eius, Iudae Machabaei, Ionathae, Simonis, ab anno mundi 822. usque ad annum384 6. Huius libri ignoratur auctor sed credibile est auctorem fuisse Ioa-nem Hircanum, filium Simonis, qui rebus omnibus interfuit;&fuit summus sacerdos post patrem suum Simonem δε habuit vitam diuturnam,&pacificam in principatu,annorum triginta S unius, dosuit non blum Sacerdos, MPrmceps, sed etiam Propheta, ut scribit Iosephus lib. I 3 antiqv.cap. 26. Posterioris libri Machabaeorum, qui continet historiam eandem, sed paulo altius incipit, narrat martyrium insigne Eleazari de septem puerorum Machabaeorum , matris ipsorum , auctor fuit Iason Cyrenaeus, qui libris quinque omnem hanc historiam comprehendit: quorum librorum epitomen solum habemus , ut dicitur lib. r. achabaeorum cap. 2. Hos libros, quicquid haeretici obstrepant, ut vere Canonicos habet Ecclesia, ut perspicuum est ex Concilio tertio Carthag.& Tridentino,ex Epist. Innocenti I ad Exuperium, Gelasio in Decreto de Scripturis faciis, ex an isto Cypriano lib. I.epist. 3. ad Cornelium. sancto Augustino lib. 8. de Ciu. Dei cap. 36. lib. a. contra Gaudentium cap. 3. Praeter hos libros sacros enumerat sanctus Athanasius in Synopsi aliquot libros apocryphos qui non extant.
Hilo Hebraeus, vir omnium consensu doctissimus, floruit sub Caio Imperatore, ad quem etiam legatione functus est progente sua. Hic ponitura sancto Hieronymo inter Scriptores Ecclesiasticos, quia scripsit in laudem Chiistianorum, qui sub sancto Marco Euangelista in AEgypto
religiosissime vitacbant. Et praeterea iure numeratur incer ScrIptor SEcclesiasticos Testam et veteris, quoniam scripturas diuinas Testamenti veteris primus expositit Sci ipsit plura quorum Catalogum refert Eusebius. lib. a. hist. cap. II. sed non Omma extant. Eius opera ex editione Basileensi anni 161. haec sunt:
De Mundi opificio lib. I De Allegoriis legis, a
De Cherubim, IDe sacrificiis Abel&Cain, IQuod deterius potiori insidietur, De Agricultura I De plantatione Noe, I
40쪽
ro De ScriptoribwEcclesiasticis
De temulentia Noe, In illud,iesipuit Noe, De Gigantibus, Quod Deus sit immutabilis, De confusione linguarum, De Abrahamo, De Profugis, Quis rerum diuinarum sit haeres, De Ioseph, De Molis vita, De Charitate, De Creatione Principis, De fortitudine, De Decalogo, De Specialibus legibus, De Circuncisione, De Monarchia, De Sacerdotum honoribus, De Uictimis, De offerentibus victimas,
Quod omnis probus liber, De Vita contemplativa, De Nobilitate, De praemiis d poenis,
Quod Mundus sit incorruptibilis, In Flaccum, De Legatione ad Caium, De his libris non est controuersia. Circumfertur nomine Philonis Breuiarium temporum, sed ab omnibus reqcitur ut etiam alij historici, qui cum eo Bieuiario simul editi sunt.
osephus Hebraeus floruit sub Vespasiano Imperatore,cui praedixit Imperium: cum ab eo captiuus detineretur Scripsit Antiquitatum Iudaicarum,lib. 2ODe Bello Iudaico, Contra Apionem, ΣDe Machabaeis, 1