Lituus Lusitanus, buccinæ Anglicanæ, Thomæ Angli, canenti occinens. Occentore p.f. Francisco à S. Augustin ..

31쪽

erat. Itaque argumentum interetorqueo. In hac propositione , quod innocuum est, puta, Assirina io secreta, non censetur nec improbatur, illud autem quod nocere potest idest Praedicatio publica,quae haud innocua est, vitatur tacensetur Acut tuo te gladio jugulem innocuae sunt Propositiones illae, sane nocere non possunto atque adeo nec censurae obnoxiae sunt Quod si sunt,obnoxiae Censurae certe noxiae sunt At que ita semper jure ac rite prohibentur, nec aliud sonant ne realiud specie Censura exhibet, omni prorsus fuco, Mcavillo amoto.

Jam vero Exemplum quod aster ad confirman; dam opinationem tuam, illud nec recte, nec apte adducitur. Ac miror cum rei tantae in mentem venerit, tam levi eam brachio attigisse, quasi praeterclando despexisse. Quid enim unquam maiori contentione in Ecclesia agitatum, quam gemini hujus vocabuli Osra m uim Mihi significatio, quo-rtim illud primum unitatem natura Filii reatris Consubstantialitatem' alterum similitudinem tantum, inaequalit item significabat. Quia tamen

notio vocis inde ambigua videbatur,etiam vox Om mernegotium Conciliis Patribus facessivi timentibus ne non pro Esientia solum, sed etiam pro Hypostasi poneretur. Hinc illa Concili Niceni ab Alexandrino super ea voce dissensio ' Hinc Constantini, imo&Hosj cum Patribus Nicenis dii sidium: cui occasionem praebuit Arimines synodia' Sirmiensis,quae eam prorsus repudiarunt: unde il-

32쪽

illam probandi, ansam Niceni Patres arripuerunt. Alia vero vox mi iri: ab Semiarrianis excogitata haeresim manifestam induxit inquam tantopere Coiicilia Patresque exagitarunt. Tu rem tantam in qua Cardo Fidei vertitur tam obscure jacis, tam leviter attingis ceu pondus quaestionis ignores. Illud item advertori male te illam vocem Moic NapLatine redidisse,cum praes aret Graece reddere Osuicinop quod circum pectiores authores solent, cum praesertim tu graece, opinor, scias, S ego non ignorem.

Sed levius hoc illud quod est gravius vendico nec recte,nec apte exemplum attulisse. Ais enim Ecclesiam mi proscripssse,non qui afalsum in se claudebat, sed quia inferebat. ego nam falsum omnino continebat Similem quippe Patri non unum Authores vocis Semiarriani illa significare volebant i Hoc autem falsum es qriis neget ps Inde Ecclesia eam vocem exibilavit. Quod autem aiunon falsum in se claudere , sed inferre inepte dicis: nam nisi falsum contineret, qui inferreta cum illatio sit deductio ex principio in quo si nihil est falsi nihil illatio ex eo falsi continebit i ad tu qui Lo gicus es, acile perspicies uri vero dicas id quod ita fertur, non ex vi vocis, sed ex voluntate audien tium deduci, tum ego adversus te illud evicero

lum detorserunt homines Arriani adsensum perver sum dicentes Om 6 esse ejusdem subsistentiae, Mi

postanis sumpto nomines Fae pro subsistentia persona, quam etiam Fa significat, teste Hiero

33쪽

ronymoEpist sp ad Damastina .i Augustino Lib . de Trinit. cap. 8. Richardo de saneto Victore L

. de Trinit. c. et O. Itaque omne tibi ereptum est effugium. Nam si illatio ex intrinseca significatione Fiat,non potest tolerari si extrinseca deorta significatio spectetur, non magis im

probanda est vox mi ripi quam missi, cum haec eti

am ab Haereticis sit adulterata. Non tamen parcam imperitiae tuae, dum ais Ecclesiam iui proscripsisse: nam si Patres diligentius legeres, invenises Hilarium eam vocem

Libro de Synodis sub finem probasse, nec candem Athanasio in Epist contra Synodum Arimin. S Sirmiensem reci e explicatam displicuisse.

Reliquam partem Seetionis prima non curo: nam a supervacanea est. Quicquid enim tu de ambiguitate, de analogia, de multiplici sensu verborum ad recte ineundam ratiouem Censurae molestissime ingeris, id ego omne occupavi. motam accurate de eo ac dilucide egi,ut mirum sit te

qui legis intelligis Latine, in tanta Luce caligasse Verum tu aut dormitabas, aut agebas aliud cum Legebas Orbilius tibi adhibendus est, cum opera mea recognoveris et cujus fuste dolatus serio expendas, quae legis, hominum praesertim circumspectorum , qui nocturna diurnaque manu Authores versarunt: libris impalluerunt. Atque ut ferula te incuriosum negligentem percutiam illud castigo quod ais Praviores ceu iuras quales sunt haereseos, ct erroris non posse esse vocum,

34쪽

sed mentis. Ecqua enim esse possit mentis censura nisi haec verbis explimatur ramo cum censetur propositio, quibus ea verbis constet inspicitures ac ex iis sensus naentis arguitur. Nec enim Error, opinor, aut haeresis est recta argumentandi Forma qiuae A. AE C. D. terminis non significantibus demonstratur. Quod si in vocibus nulla uis esset ad crrandum,inepte diceret Parilius, Profanas vocum novitates devita; nec tot in Ecclesia Catholica tra-gaedias excitasset illa vox mi illa proxime a te adducta is, iri., pro quorum recta intelligentia Patres, Concilia tantopere laborarunt.

Sed haec tu tanquam Canis e Nilo soles Thoma Anglice, non Angelice, non dicam delibare, sed

praeterire.

35쪽

S ET T. II.

latus Secundus. Pssimam Propositionem ais a me confuse indistincte tractatam Putide ais, inepte. Propositio haec erat,ia sic a Pontifice proposita. Aliqua Dei praecepta hominibus usis olentibu conantibus secundum praefentes quas habent vires sunt imposnbiliata dein quoque illis Gratia uaporum ibi liasant. Ea sic concepta damnatura Pontifice Se uti damnanda proposita fuerat ab Episcopis Galliae cidem Pontifici Eandem ego taxavi , ex Augustino refelli Itaque dum me reprehendis,&Pontificem, aximum,hreliquos Pontifices reprehendis. Sed quo jure videamus. Dicis Priorem partem Propositionis duos Sensus claudere. Unus, inquis est, Mandata esse imposubilia simpliciter quantum is laborent usi secundum primentes vires. Alius est, mandata est ibi possibilia illissecundumpraesentes vires: etiam velint conentur. Addis: secundum sensum esse de Fide:&non minus eo ad naso reliquam partem. Desqnoque illis gratia qua posibilia iani Certe nihil vidi putidius. Nam haec tua distinctio clarillimae Luci tenebras est idit. Et ut vere dicam Thoma, te a nebricoso

36쪽

bricoso ingenio es V stylo infelici. Audiamus hanc Splangem. Duo sensus habet illa Propositio. Nego illam duos Sensus habere. Quod si annuam habere,dico duos illos quos affert Thomas habere non posse: nam Propositio esst: liqua Deipraeeopia hominibus justis volentibus , conantibus se- eundumpraesentes quas habent mire sunt imposibilia. Patet sensus id est Iustos interdum, a Stu conantes violentes racepta servare non posse. Nec puto alium esse. Ita Pontifex Episcopi haud paulo meliores opinor, Anglo Theologi , Moctissimi Patres Jesulta Antagonis ae Jansenti intellexeruntes nec ego aliter intellexi, nec existimos anum quenquam siccus intellecturum Unus Thomas Anglus contra sentit, duobus sensibus adductis. Alter est, Mandata sunt m v ibilia mpliciter , quantummis Dbor Ut Iusti secura m praesentes mireae. Illum expendo. Hic certe non respondit nostrae Propositioni. Nam haec non erat indesinita, sed particularis: proponebat tantum tinquapraecepta. At vero haec Thomae est indefinita non loquitur de particularibus praeceptis Ait enim in desinite Matio ita: perinde ac universaliter procedat. Deinde , Nostra non includit illud Simpliciter quod Thomae propositio Vendicat. Ecquis autem diceret Mandata esse impliciter impii

sibilia. Etenim si essent simpliciter impossibilia

nullo modo rationeve servari a quoquam possent

sive a justo sive ab injusto, unde pars illa sequens

S complens Propositionem supervacanea est.

37쪽

Ouantisidiis laborem usi secundum priseniis mires. Frustra enim laborent usti in eo quod est impossibile simpliciter. Quid quaeris illadsecundum praesentes vires in hoc sensu omnino stultum est Nam si illud est impossibile simpliciter, desiipit qui dicit secundum

tr entes ores,cum nulliis omaino viribus fieri pol-

sit mo&implicantur adjecta nam qui negat cile ouidquam impossibile secundum aliquas vires videtur dare,secundum alias eis possibile. : Cum autem id quod est aliquo modo possibile,non sit sim- inliciter impossibile, fit ut in adjectis implicatio existat. Num quod simpliciter impossibile dicebatur, impossibile negatur. Pergo ire ad alterum sensum tuum. Is est. Mandata esse imporum bilia illissecliudum praesente; res etiamsi usi et eunt, in conentur. Onaero ex

te quid intelligas illa particula illis P Credo te justos intelligere. Nam de his sermo erat. Rursum quid sibi velint praesentes vires , An vires tuas nunc habent justi quae natura habet in statu ruinae 3 Si de justorum viribus loqueris,cum hi sint ingratia possiant servare praecepta per Gratiam. Et hic est legitimus sensus. Et in hoc dicere Mandata es impossibilia justis,error est a Pontifice damnatus ' Nam si justi velinc conentur,

cum non nisi ex Gratia conentur velint, mandata servare poterunt. Idque ego in mea Censura ex ridentinoi Angustino probavi, omnino

constat. Nunc quae te intemperiae tenuerunt, ut

38쪽

assirmare hanc Propositionem si de Fide,Mandatasuis imposnbiliabusei secundum praesentes vires, etiam si usi elint, se conentur. Cum ea prorsus hoc legitimo accepta sensu Haeretica sit. Ut nemo Sanus negabit.

At dices: In alio sensu esse de Fides; nam ex viribus natura lapsaei quae sunt praesentes vires mandata servari non possunt. Primunt hoc tu ita non explicasti. Sed obscurus es ac dissicilis. Debeas stylo meo lucem, nitorem Deinde ne hoc quidem modo,quem tu obscurasti, sensus constare potestu quia sermo est de justis etiam cum volunt de conantum hac autem ratione non excluditur Gratia, nec de solis naturae viribus sermo est potest, nisi improprie loqui velimus. Quis enim de potestate operandi ustorum loquens intelligat solam potestatem attarae, cum Praesertim audiat conatus, studia eorum grataque loquendum tibi erat de hominum statu lapsanti, aut de hominum natura, aut genere ut possis intelligi de viribuunaturae exclusa Gratia, qua sola ratione secundus ille sensus probatur. Nescio, an hoc tu volueris dicere, nec enim cum tam impedite, obscuro di cas videris dicere voluisse. Ego tibi sane facem praeluxi, quanquam ea Caeco usui futura es e non possit. Video enim te velle Constitutioni Ponti sicae refragari id autem more tuo facis, qui nunquam Papae justam authoritatem concedi imo ei maligne detrahis quo nomine te suspectum Anglis

Catholicis,& eorum Pastor Chat,edonensi Epi L

39쪽

cavi: mecum, vir es,age. Ne hac quidem rati one explicandi potest Censura tua consistere.

Nam cum hic status ruinae non careat Gratia data

ex misericordia Dei, hineritis Christi,non potest dici absolute Mandata sitiit in sibilia praesertim iussis quibus jam est donata Gratia. satiare falsa est etiam hoc sensu illa propositio : nec minus salsa sequens Deo quoque illis Gratia qua possibi-ha fiant.Cum in hoc statu naturae lapsa adsit Gratia, imos sine ea justi esse non possint. Hoc ego dilucide opinor,&apte ostendi meo ino Art et in quo cum Augustino Author fui: Praecepta non possedici impossibilia absolute , cum servari positiat Gratiae Auxilio. Unde paret etiam secundum praesentes

vires impossibilia non esse. Nec tute tibi,bone vir, constas quod miserabile vitium est Nam Sect ix. Summam Controversiae faciens concedis quod modo negas i mecum omninoi cum Censura Pontificis sentis. At enim: Prima Propositio si explicetur ut quantumetis laboret homo fecitndimi vires praesentes, mandata

nihilominus illi impos ibilia dicantur Haeretica est. Papae. Dixeras Propositio, Mandata mi imposn-bilia ii iis secundum praesente vires,etiam si Delint, edi conentur. Me id est i Haeretica non est.

Puto contradictionem sic necte excusat ponere

illud secundum praesentes vires ex parte impossibili tatis mandatorum : nam tu ipse statim fateris illa impossibilia nullo modo dici posse, sive natura spectata,

40쪽

spectata, sive Gratui cum natura Adiaeis enim. Nam De homini natur e Niribus Laboranti possibilia sunt,qui potes habere gratiam : homini Gratiaruin idoneam habenti, quia potesilabere idoneam. Perspicue mecum consentis Ma te dissentis. Expende, conser judica Fatere te Sect illa secunda dormiisse. Et quidem stertebas tam vaste ut tubae clan

gorem vincerCS.

Nonne questus ille de me tuus ronchus est in is me supine decipi pag. 12.5 Is imponetis ansenio contradictione. ais que in eadem fossa jacere. Assirmo me ansenio contradictionem impegisse : summojure Cum Jansenius Se justos volentes

conantes servare praecepta induceret,i tamen

negaret illis esse possibilia nam cum justi, ipsemet

Jan senio teste,nonnisi ex gratia conentur, velint,&per illam mereri possint ultEriorQm Gratiam,sci

quitur non cile praecepta impossibilia illis conanti, bus. Id ego cum perspicue dixissem, distinxis seni inter primam illam parvam ad volendum conandum,& illam ulteriorem magnam sidoneam ad implendum mandatum Gratiam, hanc per primam mereri impetrari ex Augustino, Triden tino confirmassem , tam alte dormiebas Thoma, ut nil omnino intelligeres, ructares immane mendacium . Ais enim me actare Jan senium sibi contradicere in eo quod admittat gratiam in conatibus , , requirat aliam ulteriorem. Requi rere inquis ulteriorem Gratiam puta esse contradicitionem agnoscenti primam. Egone