장음표시 사용
41쪽
Egone hoc dixi Thobias e illud dixit Jans eniugaran mediis tenebris versabar, fumeam nubem exhalabas cum ista eructabas. Excute somnum: Audi: ansenius admissa prima illai parum ad conatus Oratia industis non meminit alterius ulterioris,quae necessaria est ad implenda mandata, atque adeo negavit Possibilia esse,quia deerat sta ulterior Itaque non illam admisit,sed praeteriit si
enim hanc admitterer, non negaret esse possibilia. Ego vero dico ansenium errasse, nam cum admitteret illam primam parvam ad conatus Gratiam, debuit admittere ulteriorem aliam qua per primam impetrata servarentur praecepta Nos haec diximus.
Tu somniabas Imponis mihi quaedan senius dixit: quae ego dixi an senio tribuis, Maria omnia Coelo
misces. Et ais adversus me inferens ire muniea in Gratia Eiqui accepit primam aeon indiget alia Hoc adversus Jansenium ego intuleram, tu adversus me infers. Neutruin opinor, legisti aut somniasti, heburnea porta somnia es udisti. Et tamen cum contra Pontificem statuas ei adularis,pru dentissimum vocans, meque apud illum adducis in invidiam nomine praevaricatori Sed nec ego praevaricator nec adulator, qui, et Jan senium vere accuso, nec adulator veritatem amo, In Persona Pontificis non Personae, sed dignitatis rationem habeo. Tu Adulatori simulator, quae duae sunt geminae Artes nam cum Pontificis Ceu fur in rejicias, Personae supparasitaris.
42쪽
Stiper-secui ad Propositione mecum rixaris quae hujusmodi est. Interiori Gratiae inflatu naturae lapsae nunquam resisitur. Ac primum mihi
Concedis,quod hon putaram,Gratiam dari nessicacem hac enim admissa tollis causam ansamque rixandi. Patet quia Gratiae Inessicaci resistitur. Sed ostendicula quaeris , ut caespitemus. O-gas quo jure Inessicacem Gratiam sussicientem diu cam Id tu certe non rogares, si totum illum articulum meum legisses. In eo enim post medium qui ipsi quaestioni apte respondi. At tu truncare soles capita, Minutilare articulos legendo. Lege: invenies' vel si captus es oculis, talpam te fate
Caeterum absurdam hic Mimportunam quaestionem excitas , Separans Sensum a vocibus, cuni utrunque in Propositione Enunciata spectari debeat nec enim in ea vox sensus possunt disjungi. Itaque ex utroque veritas falsitasve existim Se q'or tamen orbitam quam impressisti. Fateris Saneiae
43쪽
Ipsanctae inspirationi saepe resisti. Id queas an senio
negari non posse. Sumo quod das hexpendo quod dicis De re esse quaestione. Utruis Sancti Inspirationi inquam res tatur e Accipio Rogas me per Fidem mean, S simplicitatem habitus Frani cani, num putem an penium judica si, nunquam Sanciae Inspirationi resibii Negas quippe hoc ei in mentem venire potuisse Iino ne inerti cuipiam hardo homini. Ita de re sentis Devoce mecum consentis, quod attinet duo Adiutoria me quo non S, M. Et statuis an senium loqui cum Augustino de Adjutorio uo eique, cum Essica sit, affirmare an senium nunquam resisti. Titin Dialectico more ratiocinaris inducta de aequivocis doctrina , per
longissimas ambages maeandros doces Vocem A quivocam a Concilio cum absolu e ponitur princi . pali significato addicium iri, ac ex eo deducis vocem Gratiam in Propositione damnata pro Gratia Essicaci sumendam esie, non pro Inesticaci Cum vero Essicaci nunquam resistatur, concludis ansenium de illa locutum, atque adeo vere S apte locu tum. Quod si ita est,corruit non inca tantuna, sed Pontificis Maximi Innocentii cnsura Idque tu profestomachinaris, ut per meam Censuram Pontificiam Constitutioncm evertas, ut infra stendam Equidem ego iliciam, ut Cum neutram evertas,utraque imperitia tua confirmetur. Logo
te primum per perfidiam supiditatem tuam, An putes Inspirationem sanctam re ipsa Gratiam Iliteriorem esse Quod si putas rursum quaero,An in-D a terior
44쪽
vel non 3 Et in quo significato vox alictae Inspirationis sumenda sit Nam si concedis idem reesie inspirationem Sanctam, Gratiam, ego puto in voce nihil interesse,cum eadem iis duobus nominibus saepe appelletur, quod auten hoc vel illo afficiatur, in sono aliquantum in , re nihil intererit. Unde quicquid assirines de re sub uno nomine,de eadem subaltero assirmabis. Nisi forte quod Homo quod ita Latine Graece, rex dicitur,cum deco Graece loquimur, rem mittamus.
Nunc:si res quae dicitur Gratia es eadem, cum ea quae dicitur Inspiratio Sancta utrovis nomine appelletur,res constabit. Est autem eadem omnino Res Gratiat Insipiratio Sancta igitur diversa nomina rem non mutabunt. Cum igitur Inspirationi Sanctae resistitur,Gratiae resistitur cum eadem res sit, a cui resistitur. Cur ergo ais, Inspirationi Resisti id i a nemine negari, Gratiae autem nunquam resisti vide quam utiliter argumenteris. Sed objici vocem Gratia signi sicare Efficacem Gratiam, hanc autem non significari per inspirationem Sanctam. Hoc si dicis, libere ac temere dicis: in Frequentius cadit vo Inessica super vocem Gratiae,quae communiter dividitur in Essi cacem, siaesticacem quam in Sanctam Inspirationenio quae o cum minus sit usitata a
ritis Inestica dicitur. Itaque ni affirmat non resisti
45쪽
resisti Gratiae, is non resisti Sanctae Inspirationi
affirmabit. Elisa prima argumentatione tua alteram enervo. omisso illo diverticulo longissimo hin. to de aequivocatione,te proprius urgeo. Gratia vocabulum dicis sumendum esse pro Gratia Essicaci, uti Homo pro homine vero : non pro pristo. Egregium sane exemplum Apagesis: Homo pie usnon est homo At Gratia inessicax est vera Gratia. Deinde desipis,dum inter aequivocum hunivocum nil ponis medium, ubi quaeso ponis Analoga deaque praesertim quae proportionis dicuntur' An non haec eadem ratione qua Homo verus, pictus conveniunt discrepant,conveniento discrepabunt Praetereari utrum Gratia Essica CInessica sint species unius generis 3 Perinde ac non sint. Cum multi Theologi velint,neutiquam nisi eventu effectuque differre At illos tu non sequeris nec ego quidem Verum si Augustianus es, aut amas Augustianos,fateris debes Gratiam Inesticacem. Essicacem tantum modo tradu distingui sicuti Calor remissus Se intensus nam Gratia Inesticax est Inspiratio tenuis, Essicax vero vehemens. Praeterea falsum quiddam, serroneum in tua argu mentatione deprehendo. is enim Fcax Aliutorium significare quod melius est. Inestica autem ito re ipsa non a iuvat, es' propter quod nihilo
melius mecum agitur Sed re vera pejus Parcius
ista Thoma Angle Nam haec duo, errores sunt duo, Gratia Inessicae dia vat, ad juvandum D 3 datur:
46쪽
datur' meum sit Inspiratio Divina, non potest
dici de ea, cum datur nihilo melius meram agi. Alioqui dicas melius esse carere illa, esse in nuda natura: hanc per illam Gratiam non perfici, nec iuvari. Iam vero quod ais sed re meropeius id omnino haereticum, horribile dictu est atque
adeo ad supremae Inquisitionis Tribunal Romam deferendum 3 puro illo igni purgandum, nec te
ratio excus abit, imo gravabit dum addis ii iareum me neglecti auxili, peragit Hoccine fercndum 3 Gratia nos 1 eos agit 3 Ea nos ad Peccan dum incitat Nonne ea datur ad vitandum tollendumque peccatum Ita nos docet Fides Quod ii nos ea non utimur, culpa nostra est,non Gratiae
Sed tibi aliud videtur quo jure tu videris. Certe allatae Gratiae Divinae injuriae Reum te Inquisitionis audicium peraget. Ad caput quaestionis redeo, ac te reduco. Quae ritur, An in hac propositione sit error Gratiae interior in statu naturae lapsae nunquam resistitur se tan eam amranet an senius' Utrunque probatur in mea Censura Art. q. nec opus est repetere hoc se-
'Π dx Vniua an senium docere modis Gratiam cacem Circa primum dixi Errasta an senilina non quod dixerit Gratiae meaei nuu-rum e G Sed quod absolute pronuntiavit
Gratiae nunquam ressi : quo negavit esse Gratiaminii resistatur. Hinc enim sequitur negare illum Gratiam nessicacem quae negari non potest. hic
47쪽
hie est error assem, quemadmodum accurate monstravi,unde tota illa tua ratiocinatio tanto flatu fastu turgida evanescit. Sed bene est cum tubam infles ventos Secteris inanes. Quid enim quaeso opus erat de aequivocis, lemni vocis de Adjutoriis
intempestive agere,cum in eo verteretur cardo rei.
Utrum Iani enius admiserit Gratiam Inessicacem necne Nam si admisit, negare non potuit, Dari Gratiam cui resistittis . Quodsi negavit, mratiam Inessicacem negavit, atque adeo lapsus est stat itaque Censura Pontificis de Propositione, mea de Censura. Tuum vero de utraque judicium novo est Anathematis fulmine feriendum,cum Pontificis Constitutioni Propositionem excusando
48쪽
SEctione . Propositionem tertiam affers,
mecum ita de illius Censura contendis, ut tanquam adversus Herculem Cacus, fumo obscuritatis emisib, me suffocare coneris. Tantam in ejus examine tenebrarum noctem inhalas. Libertatis a me propositae forinas communes juxta geminas opiniones duas,partim improbas, quiddam ambiguum pendens jacis, ceu aliquid novum mugineris. Tum incipis agere de necessitaterii multa debateras infelicissime , nihil ad rem. Cum enim Onaestio propria esset utrum ad merendum demerendum inflatu naturae lapsae in homine requiratur Abertas, nec 'tate : an fati sit liberaso eoactiove)Et an senius in Propositione stirmet non requiri libertatem a necessitate, quod susticiat libertas a coactiones idque Pontifex condemnet, ego probem: Tu omissa propria quaesi ione tanquam fanaticus ad alia procurris, tot ambages nectistat labyrinthum texere videaris. Unde sit ut mihi operosius
49쪽
23 operosus su ista viarum impedimenta evadere
quam Minotaurum quaestionis conficere. Filiunarripio evolvo acerrores in hoc labyrintho tuo demonstro Dividi necessitatem oppositam libertati in necessitatem naturae, coactionis, duplici cxemplo utranque declara , sive confundis. Proposito enim homine determinato, ais determinatiora em pro Venire, es quia sim phira de quitas non cogitato diu itia si it esserantur , interquae caeteroqui dissutandum foret, unum illorum Nidet impossibile esse, quia fortiores caiis impediunt undest, ui re ipsa non nis uvii intectigatur propositum. Hanc necessitatem coactitonis an Iantri illam quasi
naturae, ' naturalem Deum immortalem l Quod
hionstrum hoc est Philosophiae . Certe solae Eumenides hanc foetum edere potuerunt. Itaque ner
essitas naturalis est, qua pilo homini unum tantum intellect ui occurrit Ego eam ne simplicem quidem necessitatem si concedo. Nam etsi unum occurrat, potest voluntas ab eo abstinere, Mactum suum suspendere. Sandiu flacit ad libertatem potestas continendi actum est libertas quoad exercitium. Sed cum non occurrat nisi unum non datur locus electioni Concedo non tamen ex eo sequitur illud unum necessurio eligendum. At unum tantum est,& illud offfert Intellectus voluntati. Esto. Sed hoc unum si sit Creatum .Finitum non necessitat quoad cxercitium volunta tem Unde e neces tas existe 3 Perperam ergo a te, mi Thoma, inducitur necessitata voluntas , cum
50쪽
26 cum unum tantum offertur quod eligat. Nisi illud
unum sit Deus clare visius. Nam hoc bonum uia taxat necessitat quoad exercitii voluntatem. Juxta 'Thom . . coni Gent. c. a. S ib. Ferra r. Capr. in I. d. I. I. S. I. concl. s. Dur. in . l. 8. q. a. d. s. q. S. n. ib. Mai. b. d. s. q. 8 Palud. q. T. a. a. n. a. ajet. I. P. q. a. a. I. I
Videamus quod sit secundum genus necessitatis Nimirum quando est eruntur duo quae eligi possimi Sed quia unum ex iis Nidetur ob impedientes causas impossibile, ad aliis determinatur votatas. Futilis sane ratio argumentandi. Otii admissa suppositione non sequitur volutatem impedito uno necessario amplexuram aliud. Possiunt enim ambo repudiari, cum neutrum illorum necessitet volunta tem quod sint objecta finita , creata. Unde ubtrunque exemplum es ineptum ibi tirdum. Desipis etiam in eo quod aises hanc secundam neces tatem esse coactionis , primam vero naturalem , Dat enim veras formas necessitatis esse nullo modo iis conveniunt illae duae rationes, quas adhibes nec tenosi puto quae sit naturaiis neces sitas, nec quaesit necessitas coactionis. Docebo id te, ut videas, quam longe aberraris ab scopo. Naturalis necessitas en universim loquendo pondus inclinatio naturae ad id quod sibi est con naturale. Unde sit, ut natura proprie conveniat, non voluntati, sed quando haec motu pontaneo fertur in bo