Lituus Lusitanus, buccinæ Anglicanæ, Thomæ Angli, canenti occinens. Occentore p.f. Francisco à S. Augustin ..

61쪽

o elui ordo, quod aclis ab ipso pro ut litur . in Staesesii in eo uiodo quo ipse providet, i emce amo, uteco in e ter . Nec enim Divina Providentia mutati es vel confundit. Adeo ut ipsa Divina Provid cnt Linon sempcr consequatur finem ad quem rcs ditagit, ut apparet in Reprobis Fidelibus quibus Deus datim edi Gratie ad salutem aeternam conssequendam ad quam eos dirigit, nec tamen linem consequitur e uti contra Caiet. Ostendit atqueZ. I. p. b. IN.A. cum Duraudo in i dis q. 3.3 d. l . . Capreoloi d a. a. i. a. i. conci a Marsilio S. v. a. l. Ferra r. . contra Gentes c. docet Divus Thomas m i. d.

o. a. i. a. r. D ld. de vetat a te. a L. i.

Unde corruit quod ais Para g. , Libertas Nero. Tum liberimi, ut talis es, iroi esse colitin et tem res e- eiu uitae rim e sed uecessarii l. istinim natura

sua liber Deus aute an non evertit nat Uram,ic dier-vit chio lassii mas delibertate haud penitus capio.

Liberias nullat ius dicit te facit ut L ec ius possit raue ut sit unus expluribus, qui possunt se ab hac cau-

Nectas ergo libertatem contradictionis, quae adactum ti negationem ejus adhibetur. O ros nunc te cum id proponitur quod unum est, non ne-ccssit ivoluntatem, Ni delicet Auditio sacri, qui non cum actum audiendi exercet, non facit, ut non sitati itio sacri quod si tacit ut non sit etiam faciti te sib non possit. Id autem nece sic si accidat in libcrtate quoad caeci cillam, quae est contradictionis

libertas Nimirum ad ictum in negationem Hus Itaque illa tua prima Propositio alia

62쪽

esrs possit voti esse : nam hoc distinguitur

libertas necessitate, quod necessitas dicit S facit, ut est eius non possit non steri Libertas autem ut opponitur necessitati,dicit iacit ut effectus possit non esse. Nec id Philosophus quicquam neget. Jana vero altera propositio tua in obscuro versatur. is quippe Causam coisse liberam quo dicit Iacit, ut effectus sit unus ex pluribus tui possint esse ab hac Causa. Rogo enim te de quibus effectibus loquacis 3 Fateris de Actibus voluntatis. Tum ego causa libera vel si quoad contrarietatem, vel quoad contradictione. Si de hactoqueris falsu omnino,&'adynator, assii mas; nam quando Causia libera exercet actum , hic nunc singula- aena, determinatum, non facit, ut ex pluribus quos potest elicere, unus potius, quam alterit: cum haec sit determinatio ad individuum usi a Deo

sit, non a Causa secunda, uti in libris de nylico Auditu docemur. Quare illa tua Propositio in hoc sensu est prorsus falsa. Si autem intelligi de libertate contrarietatis quoad speciem actus tum quidem rem

explicas : nam ratio cur voluntas exerceat actum Amoris potius quam odii, non est in sola liberta' te voluntatis, sed sumitur ex cognitione obiceti&Judicio de illo practico 'ac in materia Gratiae' ex citicacia concursus auxilii uti tute fateris rata que ne hac quidem ratione e acie declaras natu ram Cati libcrae: cum Praesertim verba tua oriorem Ilum sensum indicare vidcantur : nam illa

63쪽

vciba st fit metits ex pluribus qui esse pol uiit, ab hac Causa videntii r Qqui de cicctibus individuis circa idem objectunc, atque adco individuis, sitiorum electio, deserna natio ad Deum perti iaci, non ad Causam liberam Cretatam. Nec omittam dicere, te perspicue in hoc loco, tibi in altero contradicere. Hic enim ai Causam Diberam non Cicere ut e sed ius posti nou seu S: Para g. pro X lino IIbertatis dicis ad Contingentiam Causae sp cctare, ut siccius possit nyn sic. Puto autem Causam liberam habere contingentiam in agendori nec id tu inficiaris. Confer nunc utrunque dictum . consi abit te penitus a te ipso dis

sentire.

Exire hinc volebam, sed tot sunt errores quos admittis, ut expedire non potuerim. In codem Para g. libertas ad iacm, ita de actu voluntatis nostro libero&m crit otio virtutis. I, obissaepe fonti Veiis est , quatenus propter insimultatem' nostras non semper Dolumus secunctum naturam , feci quod melius es. Itaque infremitate nostra fieri dicis, ut non elimus secundum naturam. Quasi vero natura nostra in si alti ruina bona inclinationes habeat, quasi sequamur bene peremui Cum contra sita ex quo nini natura Peccato si vitiata, ruit prona ad malum, quemadmodum e motibus concupisccntiae , quibus incitamur apparet Unde qui secundum naturam peretur , ejusque depravatae ductum sequatur, nec Dei Gratia juvetur, is male operabitur. Hinc illa vox Patili, Miser ego homo, quia

64쪽

quis me liberabit de eoi pore morsu himsso Gratias ei per Iesum Christum Domini, nostrum. CCUn .

dum lianc operari debemus, Thoma Angle , non secundum naturam N eccnimia itur, ad maluna vergit S ducit. Gratia eam crigit, statuit, dirigit, perficit Natura enim sinus I iij tr e. Paulo teste: opus est Gratia ad iram avertendam : quam sine adjutorio Gratiae incurremus Corrige igitur illudfecundu naturam, ni velis ut te Semipelagiani sinii, quem mihi impingis, accusemus. Vel adde, si nolis expungere secundum naturam Cratia

reparatam Aliter non constabit sentcntia re anili firmitate et nasit, ut operemur secundum Maturam, nonsecundum Gratiam : Quod si per naturam intelligis naturam integram hemineris nos esse in statu naturae corruptae' de qua Atagus inus. Tract. 2 . in Joannem Peccante primo homine itium pronatiira inoletit. Quod vitium sanat Gratia, non

natura .

Extrema pars hujus capitis versatur in assignando modo quoscus deter tua Voluntatem ad aciendum. Ne vivam si ego percipio quid sentias, Si puto neminem qui bene sentiat, tua dicta percep

turum. Primum ais emunora posse desicere noeen. do in olantatem nostram: Neque per hoc officere bertati, sed eam persicere. Hic ex te quaero, quid est Deum nunquam descere ira assecldo An semper agit in voluntatem ais. Nego. Nam Deus non

agit in voluntatem nos ram cum Peccamus. Opi nor autem nos saepe Peccare, Dices de bonis acti bus

65쪽

bus te, non de Peccatis loqui. At ne sic quidem

semper agit in voluntatem nostram: nam id agit per Gratiam . Haec autem vel est Essicax, vel Suiliciens Perassicacem certum est non semper agere. Suffcientem tu non admittis. Et quanquam admitteres non eam semper, sed certis temporibus Deus osteri, uti principes illius Authores docent,

in r. p. om. I. inomnes Anti-Jansenis sese alij quos cito in a. lib. de Adjutor C. a. Quomodo ergo Deus semper agit in voluntatem Deinde rogo : quid est illud, per quod Deus agit in voluntatemn Id tu non exprimis. Ergo manet integra quaesti, nec constat rara illud per quod agit ossiciat libertati necne 3 Potest enim talis esse

Praedeterminatio a Deo, ut libertatem tollat. Cuiusmodi eam Calvinus ponit, quem sustulisse hoc modo libertatem nemo non fatetur. Imo sunt sui Physicam Praedeterminationem, qualem ii Mucit an senius, auferre libertatem putent. Leges placet Richardum, Annatum, Ora inium, Thomam, Augustinum, alios Clarissimos Antagoni et sta Janssenia, haud paulo opinor, quam te, Theologos meliores , quorum ego hac in re judicium

probo.Tertium ais, Devis uti uiro a Iu oohnuatis moid licet bono desiderio ad expugnandos hos, idest mala desideria Pergis dicere, eum semper uti obtutat P agere iet oluntatem per oluntatem uisu G quam

66쪽

quam contra oluntatem. Non est Theologi nec Pliilosophi ista ratiocinatio. Nec enim Deus Peractus agit in actus nec opus est ea pugna ad agendum. Nam in Beatissima Virgine non erant desideria vitiosa tamen Deus inspirabat bona, in Virginis voluntatem. Nec actus unus alio, Ceu clavus clavo truditur. Alioqui cum malum desiderium concipimus,Deus agit per illud in bonum, hexpellit illum. Num quando aistus unus virtutis sequitur alium , ejicitur prior, ut posterior ingrediaturo Praeterea quid illud est agere per o-Iuntatem in voluntatem' Ubi hoc audistis ubi didi cisti' Si Deus agit per oluntatem in voluntatem Certe volente agit voluntate quod si voluntas vult, cum peream agit ut illa velit, opus est alia voluntate quae cum etiam sit volens, indigebit alia , sic dabitur processus tu infinitum. Non ita Deus agit, sed concursu suo voluntatem agit&movet. Hujus tu nunquam meministi cujus

nemo Philosophus potuit oblivisci. Ne illud quidem recte, quod verum est, dixtiri Deum non agere contra voluntatem. Imo quo tu dicis modo scin por agit contra voluntatem. Cum tu dicas bono de Nerio expugnare viti a Qui autem expugnat agit contra eum qui cXpugnatur. Imo te aut hore semper Deus agit contra voluntatem Cum semper uno

utaturae iis ad impediendum alium. Vides in quas te angustias Conjeceris 3 Adhuc urgeo. Adjiciupaulo post Deitii determinare voluntatem per johmiatem ergo determinat per id quod maxime libe-

67쪽

rum est, Sc minime determinatium. Hoc autem quis ferat: Principium Indisserentiae esse instrumenatum determinationis 3 Jam quod subjungis Per desideria superat contraria Asideria ibitis Penitus evertit quod ante dixeras Nunquam coiitra volactatem,&confirmas quod ego adversus te intuleram. Ibo semper contra oluntatem, quoniam semper expugnantur te author desideria odi superantur. Et hoc quidem quod voluntas contra voluntatem agat, experimur in motibus contrariis Concup scentiae,svirtutis i in perpetua pugna intestina appetitus Inferioris iuperiori quant proponit D. Paulus e. Epist ad Romanos Non enina quod et olobonum, hoc ago; sed quod nolo malum hoc ago, c. Et oideo aliam legem in membris meis epugnantem legi mentis me e. Eam Augustinus dc scribit variis locis. l. s. deserna. Dona in monte Serm. 6. Ser.

is deverb. post. lib. de Spit , Lit. c. S. c. s.&Comment. Epis . ad Galatas Serna. q. de verb. Domini hin Enchir. c. Si retici. p. in Joannem .halibi , Unde patet voluntatem agere contra voluntatem. Neque vero hinc deducas

me mihi contradicere, quod supra dixi actus non agere in actus non enim nego ad positionem actus contrarii, expelli oppositum, sed nego id necessarium, serpetuum esse, ac inficior Deum per

eius operari, cum per concursum suum immediate operetur actum cum voluntate Ucujus tu con

68쪽

Concludis C dcunque itaque Deus agi, volui iras agit. Ita loqueris ac si Deus prior determinet voluntatem Gomodo igitur erit Potentia liber g Et quando voluntas peccat,quomodo agitur a Deo, qui non est ullo modo author peccatis Sed

haec levius objicio. Illud vehementer: te cum sermo sit de meritos operibus bonis, nil omnino demotione auxilio Gratiae commemorasse, ceu nullae illius partes essent, cum praecipuae sint. Adeo ut in tota ratiocinatione tua longa praemeditata nullum prorsus verbum de Gratia emiseris. Et tamen homo vanissimus audes me Semipelagianum appellare, cum nemo magis Augustinum amet feci etur, uti mea scripta testantur. Id ego lector optime, tibi eonfirmo : putasse me cum hanc

mei Censoris Sectionem Legi , in libellum aliquem Pelagii , aut Celesti , Julianive incidisse. Quod assirmas Deum inerranter in hoc progressis

ferri. Id ego maxime inficior quia si ille ita progreditur, uti tu singis, irremeabiles errores texit retexit , Itaque Deo qui errare non potes tui errando errores assinges Recurris de novo ad praevisionem Dei intelligentis,ut ars, quae desideria quisus mois victricia futura sint, qui infirmiora ,

rassura: et hanc vis dicere necessitatem, quod sit dei scientia in fallibilis addis enim jectus liberi neees

suas ex inerrantia Dei purce loqueristi ne teriami nos quidem Philosophiae usitatos usurpas. Ve tum quid dicas percipio nam adjungis hoc esse dei

69쪽

ss deside, nempe quod haec Recessitassiet, emi merito

demerito. Igitur ceu rem magnalia assirmas, cessitatem ex praescientia Dei non auferre libertatem. Ecquis hoc unquam Theologus nega- Non est Thoma haec necessitas, de qua in quaeit1-one demerito agitur: nam praescientia Dei non imponit rebus necessitatem, imo supponit res sive necessarias sive liberas quas praescit Unde Praescientia ista Dei non est Causa rerum ne res ideo iunc quia praesciuntur, sed ideo praesciuntur, quia sunt Doceat id te ex antiquis Augustinus . . delibero arb. c. 3.& .&Boetius rosa. 6. lib. si de Cont Sol Damascenus contra Manich. Prope med Anselmus in Elucid Beda lib. variar. Quaest. g. ac ex recentioribus quos voles.

Nol quaeritur de iijusmodi necessitate , quae

omnino consequens est aliena ,st a

quaestione. Sed de necessitate antecedente compellente voluntatem ad actum Cuiusmodi sunt illae de quibus tu egeras Sect . . S agunt Authores, qui disputantile Praedeterminatione antecedente actus voluntatista specialiter de motione Gratiae Essicacis, per quam inferri necessitatem volim tali assirmant Lutherus, calvinus, Ducenis, Melanc hono Bera, alii quos citant

70쪽

De hac necessitate it initis quae est ratio praedet minam antecedenter, ac ita praedeterminans, Ut

voluntas non vossit resistere virtuti ossicaci sibi meti inpressae. Quae tamen non est coactio, ne violentia quae in voluntatem non potest cadere. De hac tu nec my necry, ut par pari reponam, quod te mordeat. Et quidem Summus Pontifex hanc necessitatem distinctam a coactione, tanquam Veram necessitatem agnovit:&a merito, demetritoque removit, contra Jansenium asserentem cum ea stare meritum posse, ac demeritum,quae cum sola

necessitate coactionis negabat posse consistere. Tu inepte agis, dum de re non agis, Maliena invehis

ceu somniarCS.

Risi Auidem estus cum incidi in illa tua verba Credosquidem esse terum dissicultatis cardinem, solum quem sanctus Augustuu in peccatis inesse credit Non video cujus Portae cardo iste sit nam tuostio scientiae aberrasta nisi forte sit Cardo illiusquam Eolus ventis aperit,ut Eua data porta ruant. Audio enim te ventosum esse hominem auram popularem captare. Cur hic Augustinum citas ignoro, non soles ille pro foribus scientiarum stare habitat in Cortina Divi Pauli,&in Tertio Coelo est. Tu nec eum intime nosti, nec citas. Sane qui mentem Innocenti , qui meam expositionem non tenuisti, Augustini sensa eruere non pote

ris.

Claudis hoc infelicissimum Caput sectionemve Basilica fleveratione. audem advertendum es,