Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

172쪽

- I7 Vm B-ni tamen istorum astitate , et pietata ., justitia , -litudine , etiam Primo loco esse it. Mirareaeis, si interesses, qua Patientia bane ipsam alitudinem toleret, ut doIori resistat, ut sitim uis- ferak, ut ineredibilem ebrium ardorem immotus vertusque transmittat. HPer me auc Sque metauum, quos maxime diligit, advoeavit rogavit irae, at medicos consule=emus de summa valitudinis, Tito esset insuperabilis , sponte ex ret e vita sintantum dimellis et Mnga, resisteret maneretque. Dauatam enisti reemus uxoris, danduret Iiae . crimis, dandam etiam . nobis minis, ne spes nos. aras , si modo non essent inanes , voluntaria morte desereret. Id ego arduum in Primis, et Praecipua latide dignum puto. Nam imPetu quodam et instiout procurrere ad mortem, commune eum mDitis: deitherare vero et causas eius expendere, utque suaserit ratio, ' vitae mortisque eonsilium suscipere vel ocere , ingentis est animi. Et mediet quidem secunda Ohis ouieentur a su Poest, in Promissis deus adntiat , a latasque m. Mo nutatiiuine eesolvat qua liberatris, Laurenti rium meaim, hoc em Iibestos et pugillares, studi 'Osumqta otium repetam. Nunc emi nihil ego- , a i scribexe aut adsidenti vaeat, aut anxio libet. abes, quid timeam, quid optem, quid etiam in Posterum destinem tu quid egeris quid agas

174쪽

C. PLINIUS POMPEIO FALC0N Uo s.

Consulis, an existimem, to in tribunatu ausas agere decere Piurianum refert, quid 'sse tri-hunatum putes inan mruam, et si e honorci nomen, an Potestatem sacrosanctam, et quam ii ordinem cogi, ut a nuno, ita ne a se quidem deceat. Ipse quum tribunus essem, erraverim fortasse, qui me esse aliquid intavi, sed tamquam e sem abstinui oa is agendis Pllimum, quod a forme arbitrabax , cui adsurgere, mi Ioco ederis lGmnaes vorteret, hune omnibus aedentinus . stare et et qui jubere 'si,nt tacere quq cumque , uioaiIentium elapsydra indiei et quem interfari nefas esset, uno etiam nonivicia audies, ei qtaxilla pater'tur, inertem, si ulciscetur, insolentem videri. Erat hic quoque aestus ante oculos, i forte me adpellasset vel ille, eui adessem, veIBle, quem eontra interoederemque, auxilio fier-Tem, an qui uerem nexemque, e quasi emoto magistratum in me Beeream. His rationinus moistus, malui me elhunum omnis hinere, quan

176쪽

ninn Intorest quω esse tribunatum putes , quam Personam tibi imponas quae sapietiti vitro ita aptanda M., ut Perseitatur Vale.

Tramquillus, eoiatuhernalis meUS, NI emere agellum, quem venditare amicus tuus dieitur. R go, o tres, quanti equum est, emat. Ita enim de Metabit emisse. Nam anat emtia semper ingrata, eo maxime, quod exprobare stultitiain domino videtur in hoc autem gelio si modo adri,erit xetium Tranquilli mei stomachum multa sollicitant, vicinitas urbis, opportunitas viae, mediocritas vil-Iae, nodus ruris, qui avocet magis, quam distri gat Scholasticis porro dominis, ut hic est, unifiei abunde tantum soli, ut elevare caput, refi- .er oculois, inmare per dimitem, unam . 4e-

178쪽

inlisis tere=e img18sque vitie illa 'dias, iacisses M. nil eraste arbusculas possint. Haem tibi exposui, quo maos scires, quantum ne esset mihi, quaneum ego tibi debiturus, si praediolum Istud, quod eommendatur iis dotibus, clam saIuhriter enierit. , ut poenitentiae docum non relinquat VaI..

180쪽

LIBEM SECUNDUS

C. PLINIUS SECUNDUS ROMANO SUO s

a os Qiquo annos insigne, atquae etiam morabile populi Romani oculis spectacuIum exhiis huit puhIloum funus Vergini Rufi, maxim et elaxissimi eivis. Perinde felicis Triginta annis I viae suae Upervixit. Legit scripta de se armina, Iegit historias, et posteritati suae interfuit Perfunctus est tertio eonsulatu, ut summum fastigiatim pravati hominis impleret, quum Principis no-IMisset Caesares. I uitiust SNsPectus, atque AEtiana