Caii Plinii Caecilii Secundi Opera: Des Plinius Cäcilius Secundus Werke

181쪽

an stomanus.

182쪽

invisus virtutibus Merat, evasit. Beliquit ineoIanen optimum atque a icissimum, tamquam ad hune ipsum honorem Publici funeris reservatus. Annum tertitim et octogesimiam excessit in altissima tranquiIIitate , pari veneratione. Usus est sema vaIitudine, nisi quod soIehant ei manus treme- Te, citra dolorem tamen aditus tantum mortis duxior Iongiorque, sed hi ipse laudabilis. Nam quum

vocem PraePararet, acturus in consulatu Prineipi gratias, Iiber, Meu forte ac eperat . Mandiorem, et seni et stanti ipso γondere elapsus est. Hune dum consequitur colligitque, per laeve et luhri- eum pavimentum, fallente xstigio, ecidit, ollamque fregit, quae Parum Pte collocata, reluctante aetate, male coiit. ulus viri exsequiae magnum ornamentum Principi, magnum seculo, magnum etiam foro et rostris attulerunt. Laudatus est a consui Cornelio Tacito nam hic suPremus felicitati ejus cumulus aecessit, laudator eloqueri,

tissim es. Et ille quidem Plenus annis abiit , I

nus honoribus, iliis etiam, quos reetasavit noli . tame ira aereudus ac desiderandus est, ut exem-

184쪽

- Isa prae vitae prioris mihi vero Praecipue, qui Illum non solum publice. sed etiam privatim, quantum admirabar, tantum diligebam Primum quod utrique ea in regio, muraicipia finitima, agri etiam

Possessionesque conjunctare Praeterea quod ille inbhi tutor relictus, adfectum Parentis exhinuit die eandid-tii me suffragio ornavit et si ad omneshqnores meos ex secessibus adcucurrit, si illo die, quo sacerdotes Soleut Dominare, quos dignissimos sacerdotio judicacit, me semper nominabat. Quinetiam in hac novissima valitudine veritus, ne fodite inter itinqueviros crearetur, qui minuendis publicis suintihus judicio senatus constituebantur 3 quum illi tot amici menes onsularesque supellessent me huIus aetatis. Per quem excusaretur, Ie .git, his quidem verbis etiamsi filium haberem, tibi mandarem. Quibus ex caυsis negesinae est, tamquam immaturam mortem eius in sinu tuo defleam si tamen fas est Ut flere, aut omnino morio vocare, qua tanti viri mortaIitas magis finita, quam vita est Vivit enim, vivetque

186쪽

semper atque etiam alius in memoria hominum et sermone versabitur Postquam ab oeulis raeest si Volui tibi multa alia sothere, e totus an, naus in hac una eontemplatione defixos est. -- ωmum ogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus, recentihus tamen, audio, adi quor teneo; cui fortasse cives aliquos virtutibus pares et habemus et habebimus, gloria neminem. VaIeων Io

Irascor, ne liqui mihi, an debeam, sed arascor eis, tuam sit mos iniquus Interdum in13yotens saePe, litico κιοος SemPer. Haec tamen causa magna est, nescio , a juSta sed ego , tamquaλno minus justa, quam magna sit, graviter irastor, quod tamdiu literam nulliae. Exorare me Potes uno modo, si Q saltem plurima et longissi uias is eis. maeo mihi sola Exeusatio ve-πa ceterae falsae vide hucitur on sum auditurus; non eram Romae, el: ocera patior eram. Illud enim ne, dii sitiant, ut infirmi,.

188쪽

Q PLINI Us NEPOTI SUO S.

Μagna Isaeum ' fama praecesserat et maior i ventus est Summa est Tamitas, AEOPIa, hextas; dici semper ex tempore, sed tamqu a diu scrip-- serie Sermo Graeotis. im4'Attious Praefationes tersae, graciles, duIces graves interdum et ere-aetae Poω controversias Iures, electiouem audistoribus permittit, s pe etiam Partes et surgit, ami-aeitur, incipit. Statim omnia, a Paene Pariter, ad manum sensus reonditi, occursant verba sed qualia quaesita et excuIta. ulta 1eetio in su-hisis, invitia seriptio eluere. Prooemiatur Pte, nar

190쪽

lliae aperie, Pugnat aeriter, eouigit sortiter, Mn, exeelse Postremo doeet, eleetat, adfieit; quid maxime, dubites Crebra soriti. λατα in νοήματα Derebri syllogismi ireumferipti et effecti quoas Io quoque adsequi magnum est. Ineredibilis mei moria repetit altius, suae dixit ex temPore, ne verbo quidem labitur. Ad tantam Ἀξιν 'b studio et exereitatione pervenit. Nam diebus et nominus nihil aliud agit, nihil audit, nihi loq4itur A