장음표시 사용
21쪽
Quae cum ita sint, Clitarcho totam hanc paragraphum 6 vindicare non dubitaverim.Eidem rigitur auctori ea quoque marratio debetur quam .ssyri To-Ts legimus Vogelio enim assentiri
nequeo, qui, cum hoc loco diversae variorum scriptorum relationes j compositae sint, quae modo re. Nearcho, modo ex Onesicrito, modo e Megasthenes depromptae esse videntur, id quidem rectissime dixit i illos auctores in so-Ts a Strabone ipso non usurpatos SSe longius tamen a vero videtur discedere, cum haec scribit: MNeque quidquam obstat quominus comitem vel aequalem illius auctorem iudicemus, sed desperandum est accuratius eum posse significari. Nam hic Strabonis auctor qui fuerit fortasse cognosci potest, dummodo ea, quae supra de clitarchi operet exposuimus, In memoriam revocemus Nam ut multa aliorum scripta compilasse eum scimus, ita et hoc loco Megasthene et Nearcho et Onesicrito usum esse rei docent loci legimus enimi, i initio Io: tooc ha Bραχμα α quotoXoItetv GTpovo tetv metuo quae quidem Mnesicriti esse collata docet AES ' a' iuetouc dicit nutu te quotv πολλα
collegisse vel inde apparet, quod eadem apud Curtium Inveniuntur, a quo Megasthenem Ipsum in-i OD. M.' vlli , 2 sqq. cf. Strab. l. i. si x spnaeoc Curi l. l. at carbasus.
spectum esse supra negavimus. Vogellus igitur exponere conatus narrationem illam et Onesicriti et Megasthenis indos sucatis vestimenti uti repugnare cum eis, quae Strabo exhibeat, minime errat; sin autem Arrianum paulo accuratius legisset, acile intellexisset, unde Strabonis auctor di Screpantem sententiam sumpsisset. Arrianus' enim haec habet:
Quod igitur haec narratio, cuius Nearchum SSe auctorem Arrianus testatur, apud Strabonem prima laudatur, ex eo fortasse conieceris Clitarchum eundem primarium fontem secutum esse ceterorumque memoria auctorum adiunxisse. Nec non Nearchum re vera uberrime a Clitarcho exscriptum esse, ' ex hac comparatione inter Curtium, Arrianum, Strabonem instituenda elucet: ' Ind. XV s.' Id etiam his locis collatis copiosius ostendi potest: cf.Plin. . . VI 2, 3o de Oritis): hi nullum alium cibum novere
quam pi Scium, quo unguibus dissectos sole torreant atque ita panem ex his faciant, ut refert Clitarchusu Curtius X so, sorum Nearch. p. Arrian. lnd. q, 2. ille sua ad verbum iere ex Herodoti opere iraso sumpsit Herodotus fons primarius Nearchi omnino est: i. Arrian. Ind. XV - Curi. vlli ,
22쪽
Corpora Sque yedes carbaso velant, soleis pedes, capita linteis vinciunt lapilli ex auribu pendent brachia quoque et lacerto auro colunt, quibus inter populares aut nobilitas aut opes emi
s. IS Libri arborum, teneri haud iecus quam chartae, litterarum nota Scapiunt.
Pedem igitur proferamus. Clitarchum esse auctorem Curtii narrationis negari non potest. Atque DiodoruS, Plutarchus, lustinus etiamsi nos deficiant, tamen Strabone et Curtio leviter tantum inter se comparatis facili opera perSpicies utrumque Scriptorem, Uno eodemque fonte, Clitarcho, sua derivavisse: Strab. p. Is j q. Curi Vlli , S. δε Κλειτα paeo Priet v
Quibus cognitis statim apparet ea, quae geographu Sinitiori 6 scribit, item etiam Clitarcho tribuenda esse: Curi. Vill , T. Strab. p. a j s. Regia adeuntibus patet, quum capillum pectit atque ornat . . . . 23 Quum rex semet in publico conspici patitur, turibula argentea ministri serunt . . . 2 Aurea lectica
. . . recubat . . . . lecticam Sequuntur armati corporisque cUSt Ode . . . (2y Breviora itinera equo conficit longior ubi expeditio est, elephanti vehunt currum, et tantarum beluarum corpora tota con
23쪽
Gravissimi autem momenti est, quod, cum Curtius et Strabo inter se consentientes id unum narrent indos capillum barbamque promittere, Arrianus e Nearchi auctoritate multo uberius de hac re disputat unde perspicitur, Clitarchum Nearchi narrationem in brevius
Atque ut illud extremum dicam, etiam ea quae de philosophis indorum p. Tay narrantur, Clitarcho adscribenda sunt. Primum enim Curtius aeque ac Strabo duo philosophorum genera laudat, tum autem apud utrumque scriptorem hanc de philosophis Indicis
j aers in dissertatione, cui inscripsit; Bettrage Euro uellent ritii de Qu. Curtius Rufus. Gotha 8 8 ex similitudine, quae inter Curtium et Strabonem intercedit, conicit illum Sua e geographo hausisse. Rectissime autem Fraenkelius l. l. p. hanc Sententiam reprobat, ipse tamen paulo timidius iudicat his quidem verbis: Blos das ei ne onnen i hieraus Schii essen, das de Vertasse de Curtiani schens uelle denset-ben utor en uigi at, de vo Strabo ter ausgebeutet ist; leide sintvii aber durchaus nichirim Stande, auch nur annaliern dZu bestim men Ner dieser Autor geweSen .uit Ind. v g. ' Strabo Clitarchum multo uberius exscripsit quam CurtiuS, qui eidem pauca tantum debet, quibus haec addit j In multa et alia traduntur, quibus morari ordinem rerum haud Sane operae videbature.
relationem illam Clitarcheam de pompis sollemnibus Indorum descriptionem subsequi videmus. Conferas velim haec: Curi Alli , 3 sqq.Unum agreste et horridum genus St, quod Sapiente vocant. Apud hos occupare fati diem pulchrum, et vivos se cremari iubent, quibus aut segnis aeta aut incommoda valetudo est expectatam mortem pro dedecore vitae habent . . . illi, qui in urbibus publicis moribus degunt, siderum motus scite spectare dicuntur et futura praedicere
Patet igitur ex his etiam paragraphos Totis Clitarcho
24쪽
Sed ne quid in hac de Clitarcho reliquisse videamur
quaestione, reliquum est, ut breviter di Sputemus, geographus ne hunc auctorem in sequentibus quoque partibus, quibus de Ariana et de Perside agitur, adhibuerit. Atque in his quidem capitibus scriptorem nuSquam illum fontem adhibuisse ego pro certo putaverim Vogelium i enim fabulam illam a Strabone p. 23 de Ptolemaeo vulnerato et mirum in modum Sanato narratam Clitarcho iure tribuisse negaverim, similemque in errorem incidisse Fraenkelius mihi videtur, qui Nearchum auctorem esse dicit. Neque enim de ullo alio nisi de Aristobulo cogitandum est, quippe quem Strabo in antecedenti paragrapho exscripsisse videatur Narratio
siae deserta expeditione describenda secutus sit, ab Arriano nobis proficiscendum est, qui X ped. V 2 - 26 ad verbum fere cum narratione Straboniana convenit. Nec mihi quidem Fraenkelius l. l. p. 38 persuasit, qui Arriani descriptionem Nearcho per vim accommodare contendit. Legimus enim apud Arrian.
igitur apud Arrianum illa verba aliata media in narratione e Stent, totam descriptionem ex Aristobuli libro petitam esse consen-
autem in utraque para grapho e eodem opere manavit. itaque uno de Aristobulo Strabonis in paragr. T auctore agitur. Ac singula iam visuri p. 23 de nonnullis venenatis arboribus herbisque sermonem fieri videmus, quibus usa iumenta essent confecta. Aristobulus autem apud Arrianum similiter naturam Gedrosiae descripsit, quo de loco Vogelius audiendus est, qui haec dicit: cuius se. Aristobuli descriptio talis est ut eum Straboni auctorem fuisse satis credibile sit. Quamquam enim non plane eadem raput utrumque legunturo alter descriptionem alterius optime supplet neque ullus dissensus deprehenditur. Rectissime quidem Aristobulum enim descriptioni ipsi rerum geographicarum, plantarum, arborum beluarumque ma Xi me operam dedisse inter omnes constat. Deinde Strabo mentione serpentium rillarum facta, quarum morsu plurimi ortu essent, ad Iabulam des Ptolemaeo dictam transit Diodorus, Curtius, lustinus inter se plane consentiunt, ita tamen, ut Strabo ex eodem atque illi auctores fonte haurire non potuerit. Nam primum de loco rei aestae prorsus a, i, dis- Sentiunt, cum Strabo aere apud Gritas esse factam
taneum est. Quod si res ita se habet, Aristobulus quoque in expeditione Ale describenda Strabonis auctor fuit. Ceterum velim confera S, quae Schwarigius apud Pauly-wissowa S. v. Ari Stobulus coli a de hac re exposuit: An dieser An Schau ungrisc. Strab.
25쪽
slcat, illi apud Indos accidisse commemorent. Porro apud Strabonem a viro, apud Curtium et Diodorum adracone Alexandro remedium monstratur. Quae cum ita sint, Vogelius quidem recte animadvertit Curtium, Diodorum, lustinum e litarcho sua petivisse, in eo tamen errat, quod eundem quoque huius Strabonis loci auctorem esse existimat. Discrepantiam autem, quae inter Strabonem ceterosque scriptores intercedit, ut saepius ita explicare contendit, ut dicat Straboni opus Clitarchi ipsi non ad manum fuisse, sed tantummodo per alios scriptores innotui SSe. Iam si quaerimus, quisnam Strabonis auctor fuerit, de nullo alio nisi de Aristobulo cogitari posse putaverim Totam enim narrationem de Ptolemaeo excogitatam antecedentibus verbis arte coneXam esse eo perspicitur, quod sagitta, qua Ptolemaeus ictus est, viro Serpentium, quarum Strabo paulo ante mentionem facit, imbuta est.'Cum igitur supra demonstraverimus initium paragr. Aristobulo deberi, sequitur, ut idem quoque illam de Ptolemaeo fabulam memoriae tradiderit, atque Clitarchus, qualem apud Diodorum, Curtium, Iustinum Subesse cognoscimus, sua eX Aristobuli opere deprompserit. lam ut breviter, quae huc usque diSputavi, complectar, id demonstravisse me putaverim Clitarchum fontem primarium Strabonis in Indicis describendis duisse, ita' lustinus non memorat, a quo Alexander remedium
quidem, ut cum per alios scriptores, e g. EratoSthenem, Posidonium Rhodium geographus illo auctore usus sit tum ipse scripta eius in spe Xerit Paragraphos 28-3set y Is igitur Strabo ex Clitarchi opere hausit; in Arianis et Persicis exponendis alios auctores
26쪽
De Polycleto. in indicis describendis Strabo narrationibus et Alexandri Magni comitum et Megasthenis et Clitarchi
utitur. Qua de causa plerumque fieri potest, ut comparatione cum ceteris rerum Alexandri scriptoribus, qui eosdem auctores adhibuerunt, facta singulis locis inveniamus, cui Strabo sua debeat Attamen multo maioribus difficultatibus implicabimur, si in fontes inquisiverimus, quos Strabo in Persia describenda adhibuerit. Ubi praeter auctores modo nuncupatoS Scriptorem quendam reperimus, quem Strabo saepius auctorem suum laudat, cui magnam descriptionis partem debere videtur, Polycletum dico Cuius narrationes ad eos rerum Alexandri Scriptores, qui etiamnunc exstant, uno Clitarcho, ut brevi demonstrabitur, intercedente videntur pervenisse. Quae cum ita sint, in hac de Polycleto quaestione instituenda unice paene ex Strabonis auctoritate pendemus. De Polycleti vita atque aetate nihil nobis traditum est Pauca tantum fragmenta supersunt, ' quorum plera-
Fragm. Polyeleti collegit C. Muellerus Script rer Alex.Magn. p. 2 Sqq, qui et tantum fragmenta illi vindicat, reliqua Polycrito Menda eo ibid. p 32 adnumerat. Quod nescio an iniuria fecerit me enim iudice e Polycriti tragmentis etiam iragm. 3 Polycleto tribuendum est. res Lai bellum
que apud Strabonem exstant. Quamquam autem descriptore illo nullo veterum testimonio quidquam satis constat, tamen, priuSquam quae Si verimus, quantum geographus Polycleto debeat, de illa re pauca quaedam e X- plorare in , animo rest Quot ita effici posse confido
ut indagemus, quae ratio inter Polycletum ceterosque
Ac primum quidem inter Clitarchum et Polycletum
rationem quandam esse demonstrari posse his locis collatis putaverim: iad Athen veto e et Susemihi tum Geschichte de griech Literatur
in de Alexandrinergeti l . ub Argumentum enim huius frustuli IIoλυκλeteto crini ui ut v v xii, καταοκευασθέveti cla II posoptime Polycleto convenit, quippe quem mores institutaque regum PerSarum descripSiSSe constet. f. Strab. p. 23 D2y- 22.3 cf. Fraenkel. l. l. p. 38 Sqq. et ReuSS. l. l. p. 8 Sqq.
27쪽
28쪽
Patet ex his Clitarchum et Polycletum inter se arte
cohaerere Polycletum vero sua non ex illo scriptore Sumpsisse, sed eiusdem auctorem fuisse hac ratione me probaturum esse speraverim. Eorum enim, quae Patrocles exploravisse se putabat, nondum videtur habere
notitiam, id quod e salsa de mari Caspio cum Maeotide in unum confuso opinione apparet Patrocles autem, ut Neum annus ostendit, iter demum intra annos a Chr. n. 28 et 282 fecisse potest; unde mea quidem sententia sequitur, ut Polycletus ante Patroclem scripserii. Clitarchus quidem ipse quoque sententiam illam falsam Polycleti de mari Caspio memoriae tradidit, sed una iam sententiam Patrociis adhibuit affirmantis mare Caspium sinum sceani esse, cum opinionem mon deposuerit
' Curtium, Diodorum, Plutarchum ex eodem fonte sua petivisse, ut iam Supra p. as Sqq . exposuimus, cum alii e rebuSapparet tum ex eo, quod iidem auctores de Bucephalo apud Mardos capto plane inter se consentiunt. Conseras quae Reussius l. l. p. 83 et Fraenkelius l. l. p. o de hac re disputaverunt.' atroclem, qui iussu regis Seleuci Nicatoris litora maris Caspii asse adiit, mare Caspium cum Oceano cohaerere puta
'inem vol. XIX p. 82 et p. 8S.' Susemihi. l. l. I p. 6ST. h de Polycleto quidem recte iudicat, errat tamen in eo, quod dicit Clitarchum quoque ante Patrociem ScripSiSSe.' Strab. p. qs Q, es. Supra p.ria.' Apud Plut Alex. eadem Patroclis sententia perhi
Gesch der issenschatilichen Erdkunde de Griechen so3 p. 6 qq. v induc mδρα; quos Plut laudat, geographos Ionios intellegendos esse censet vereor autem, ut recte ita statuat Plut perperam intellexit auctorem suum, Clitarchum, qui Patroclis sententiam praebet. Confirmatur nostra opinio
Tanaim et laxartem idem flumen esse: Et quidam credidere non Caspium mare esse, sed ex India in Hyrcaniam cadere. a Quae cum ita sint, Clitarchus haudita multo ante annum a Chr. n. 28o, Polycletus autem non post annum a Chr. n. 282 Scribere potuit. Unde mea quidem sententia efficitur, ut Clitarchus e Polycleto suasum pSerit.
lam ut terminum quendam inveniamuS, ante quem Polycleti opus conditum esse non potest, primum id quaerendum est, unde hic auctor Sua derivaverit. Legimus apud Plut . . l. 6 Clitarchum, Polycletum, Onesicritum, alios fabulam de magonibus memoriae prodidisse, tum idem paulo infra pergit sic Agraetet hartoaeho apEvot 'ovriotκpleto uetetesto violi petatXEuovet Auetilietae petu; βιβλίω et Taetetpetorum vetitivmGREtu, si rit petri reti TEpt
Quibus e verbis equidem arbitror concludendum esse Onesicritum, pessimae illum fidei scriptorem, fabulae auctorem fuisse et Polycletum et Clitarchum sua illi debere. Neque enim i casui tribuerimo quot apud
comparatione inter Strabonem et Plutarchum instituta Plus.
' Curi viri sq. i. Behr. l. l. p. so et ReuSS. l. l. p. S88' Diod XVI TT Curi. vl S, 2 sqq. Iustin rati , -T; Strab. . Sog SOS.' Iam C. ueller in praef. Polyclet fragm. l. l. p. 2 illud animadvertit cum dicit istulatoris momenti est, quod Sc Polycletus cum Onesicrito et Clitarcho manifestum narravit mendacium .
29쪽
Plinium' in elencho auctorum libr. XI et XII Polycletus una cum Nearcho et Onesicrito nominatur. Quodsi vere ita res se habet, Polycletus post Onesicriti demum spus conditum, post annum igitur of historiam conscripsisse potest Sed eundem scriptoremiama Aristobuli libro rusum esse beri videtur simile.
Polycleti en in falsa Illa de mari Caspio et Maeotide
cohaerentibus opinio unice orta est e sententia Tanaim
Nam cum notissimum esset Tanaim in Maeotin influere, Sequebatur, ut Maeotis et mare Caspium unum idemque mar putaretur Auctorem igitur narrationis Tanaim et Iaxartem idem lumen esse dicentis, quod in mare Caspium influat,
Aristobulum esse Arrianus testatur. Cum nemo Alexandri comitum, si Aristobulum missum facias, hanc rem memoriae ' Quod Plin. l. l. Polycritum praebet, nihil offendit, cum Strabonis ipsius quoque p. IJS et Plutarchi lex. codices
Cum Itinerarium Aristobuli memoriam satis accurate tradat(ci infra . SI adn. a in promptu est conicere Aristobulum quoque Tanaim saxartem Asiam et Europam dividere dixisse.
tradiderit, a probabilitate non abhorrere mihi videtur, Polycletum in hac re Aristobuli vestigia presSis Se . Sed accedit alterum argumentum haud minus grave Narrat Strabo p. 28 Polycleto auctore
in fluminibus Persidis καταρακτα Eritetvida a PerSi Siacta esse idem Aristobulus quoque narravit. ' Quo emconsensu ratiocinari possumus Aristobulum auctorem
fuisse Polycleti. Ad postremum etiam habemus Aristobulum a Polycleto refutatum p. T 2 β 3 Prodit enim ille Euphra-' Si Plin. . . V a 6 dicit . . nilumine Iaxarte quod Scythae Silim vocant, Alexander militesque eius Tanaim putavere S Seu equidem crediderim his verbis Aristobulum solum subesse. Quod Aristobulus in elencho auctorum non laudatur, nihil offendit, cum Plin auctoribus, ut iuba, ut Clitarcho Sus Sit, quos Aristobulum adhibuisse scimus. - Alio enim loco VisT, ' habet haec: Alexandri Magni comite . . . Scrip Serunt Indiam tertiam partem esse terrarum omnium v, ubi unum OneSic ritum Significari ex comparatione cum Strabone instituenda
coniuncta Sint, equitur, ut tota narratio Pliniana Sit Onesicriti. cf. Vogel. l. l. p. S. - Idem Plin. l. l. vi I, Si sententiam Polycleti tradit rati aquam maris Caspii dulcem Sse, cuiuS relationis Alexandrum laudat auctorem his verbis: Haustum ipsius maris dulcem esse et Alexander Magnus prodiditu. Cum igitur Aristobulum praeter cetero rerum geographicarum descriptioni operam dedisse constet et Hyrcaniam accurate descripserit, haud iniuria conicere licebit ci Aristob fragm. ap. uel l. l. l. p. Sy Aristobulo illud quoque deberi.' Strab. .s o Arrian. Exped. vi T,T. I. ibid. 2s,3 Sqq., ubi, quamquam Aristobulus non laudatur, tamen dissicile non est intellectu, hunc auctorem apud utrumque scriptorem adhibitum esse. f. Luedecke de fontibus quibus usus Arrianus Anabas incomposuit. 1eip2. Stud. XII. T.
30쪽
tem inundantem apud Arabiam lacus ac paludes efficere .i Accurata et copiosa Polycleti argumentatio, qua de causa Euphrates non inundet, contrariam illam Aristobuli sententiam sine dubio postulat, ac tum tantum intellegi potest, cum a Polycleto hunc auctorem refelli statuimus, cuius ipsius verba de Tigride magnam aquae vim ex Euphrate excipiente' etiam ad sententiam suam defendendam adhibet. Quibus rebus expositis cum satis demonstratum videatur esse Polycletum opus Aristobuli et cognovisse et adhibuisse, nunc iam brevem quaestionem instituere liceat, quo tempore Aristobulus Suum opu composuerit. Ac eum annus ii quidem eum post annum a Chr. n. 28 scripsisse contendit, quia iam Patrocle usus sit:
quod mihi non probatur. Legentibus enim nobis apud Strabonem . Sos Aptaetόβουλο δὲ καὶ 1ertoetov
καt 'li petetoethavri ricipet Ietetpoκλέou λαβω . . . , illud λαβα vad unum Eratosthenem referendum esse patet. Cum igitur veri simile sit Straboni Patroclis opus ipsum ad manum omnino non uisSe, sed tantummodo per Eratosthenem et Hipparchum innotuisse, commodissime suspicabimur Strabonem memorias et Aristobuli et Patroclis iam In Eratosthenis libro compositas invenisse, qui ' Strab. si Arrian. Exped. viis et s.
fortasse illam narrationem de mercibus ex India per mare Caspium in Pontum transportatis e Patroclis librosum pSerit.
Neque Arrianus A ad hanc quaestionem solvendam quidquam valet. Qui cum scribat Alexandrum classem instituere in mente habuisse, ut exploraret, utrum mare Caspium conclusum esset an cum Oceano cohaereret, apertum est hanc demum dubitationem ortam esse Nearchi e peditione: 'καθαπερ δ και eto Nepotκovre eupa, Tri 'Epubpetv
Verba autem quae pro X im Sequuntur ovaci Tua E Eupriveto ut paeut T Κασπια θαλαoetvic, nequaquam ita interpretari
licet, ut auctor, cui Arrianus illud enuntiatum debet, iam notitiam Patroclis habuerit. Quin etiam falsum est existimare Patroclem ab Aristobulo usurpatum esse. Quod ex Aristobuli ipsius verbis elucet, cum narret Tanaim non in lylaeotiri, sed in mare Caspium influere Etenim si hic scriptor iam id cognitum habuisset, quae
Patrocles exploravisse sibi visus erat, mare Caspium cum Oceano cohaerere, fieri non potuit, ut asseveraret Tanaim et laxartem idem flumen esse, quoniam apud omnes constabat oet htalpiat etri Iolci in 'cEup metvic t noeteti, oc 'i Aristobtilus igitur cum Tanaim- laxartem in mare Caspium influere memoriae prodiderit, perspicuum est eum mare Caspium et Maeotin in unum cadere sutavisse. Unde efficitur,' Exped. VII 6,2.' Berger. l. l. p. 8 igitur haud recte iudicat, cum dicit Alexandrum ex auctoritate Ioniorum geographorum illud consilium cepiSSe.