Isaaci Vossi De motu marium et ventorum. Liber

발행: 1663년

분량: 136페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

. . i. o

MOTUM ARIUM

VENTORUM.

EX Typographia ADRIANI ULAC Q, SAnno M DO LXIII. Diuitia by Corale

4쪽

Illustrissimis es potenti mis

ORDINIBUS.

que hoc seculo haud paucos inveniri quibus vanus& temerarius videatur Omnis qui circa Marium &Uentorum explicationem. versatur labor, Cum persuasum habeant incertos, instabiles,& nullis adstrictos esse legibus motus pleros que qui in aquis & aere observantur. Sed vero si qui veritatis amantes vel mediocre dignentur conserre studium ad contemplationem earum rerum, quae quia necdum sa riS exploratae sunt, ideo fortuito fieri crecitantur; utique vel inviti praeclarum N per-

5쪽

ennem naturae ordinem agnoscant, & fateantur necesse est , casu aut fortuna nihil omnino accidere , nec adeo e Te inconsultam istam rerum Dominam ut quidquam temere

faciat, ' quin potius Ieges , summo opifice cuique rei adsignatas ita pertinaciter exse- sequi, ut sicubi ab iis recedere videatur, non ipsa natura, sed nostrum de natura reprehendi debeat judicium. Incessit me eapropter desiderium aliquanto accuratiuS pernosce di praecipuorum qui in Oceano contingunt motuum momenta, & indagandi ecquis detur modus, quo ea quae sparsim & tumultuarie ab aliis annotata fuere, si non ad certam, at saltem ad commodam redigi possint me thodum. Quamvis vero fluidum elemen

tum humani ingenii legem eludere & asper

nari videatur, adeoque recondita censeantur quae aequora suscitant cauis, ut non de Ιint qui aestum marinum humanae curiosita

tis sepulcrum adpellarint , & consulto ejus eXplicationem praeterierint; alii vero dum.

6쪽

m re

sita

ejus tum

in hunc audacius sorsan quam felicius inquirunt, Oceanoque se committunt absque sufficienti annona,s non undis Obruti fama: ni,hilominus & existimationis passi sint naufragium: horum tamen nequaquam me Ino vel CXemplum, ut non publice quae sentiam exponam, idque eo fidentius quod compererim illos qui idem hoc argumentum per tractare aggressi sunt, ne historiam quidem motuum maris satis cognitam habuisse, sed properasita ad causam rei, antequam res ipsa satis esset perspecta. Quid autem a nobis hac in parte praestitum sit,id quorumvis libentiusquam nostro committimus iudicio ι neque enim adeo mihi mea blandi tur,ut non sub inde mecum reputem, nusquam n OS magis falli quam circa res proprias. Sed vero quo cunque demum loco habenda sit haec nostra

pella,non tamen cunctamur eam Vobis Io LUSTRISSIMI DOMINI,osterre, non tantu quod

ita exigat ossicii & obsequii mei ratio verum etiam quod de eo tractet argumento quod

7쪽

nullos mortales aeque ac vestrum attinet populum. Quacunq; patent maria &ubicunqi Sol lucet id omne vestrae sulcant carinae, neq; finitur aut sistitur earum cursus, nisi ubi ipsa desinit natura. Si quis numerum spectet, illa tantus est, ut si quidquid in Europa est navigiorum confluat, summa tamen haec ad Bata- vicarum navium frequentiam non accedat. Tot & tantae sint licet classes populi vestri, neminem tamen laedunt nisi prius lacessitie. Pervadunt & perscrutantur omnes angulos& recessus Oceiani non in damnum cujusquam, sed in suam & simul universi humani

generis utilitatem. Tametsi Vero Nautae v

stri vigiliis & industria sua illud jamdudum

consecuti videantur, ut longe felicius quam aliae genteS maria percurrant, & vulgaris sit Opinio,Oceanum nullas classes pacatiori vultu eXcipere, quam quae ex vestris tauunt oris fieri tamen aliter vix potest,inter tot na vium millia & tot nauticorum myriade quin conjuncta navigationi mala aliquando

8쪽

subsequantur. Haec tamen imputanda nota sunt oceano aut tempestatibus,quae in majori orbis habitati parte satis bene sibi constant.i sed vel nautarum vel exercitorum culpae,qui cursuum & recursuum maris non satis gnari, coeca&sibi ipsis damnosa nonnunquam impertiunt mandata. Nam sane quotquot magna in Oceano fiunt naufragia, maXime eX- inde pro venire,quod temporum & motuum ejus haud satis exploratae sint leges peritiores ut puto nautae libenter admittent. Iidem etiafatebuntur tutius navigari Oceanum cymba papyracea dummodo haec non desit scientia, quam praegrandi di firmiter compacta navi. cujus nauclerus mutationum quae in aquis leaere contingunt, fiterit imperitus. Sed quid ego haec apud Vos, ILLuSTRISSIMI DOMINI, eum nemini Uestrum istac non sint cognitissima,& in civium Vestrorum salutem unanimiter optetis, ut sit aliqua disciplina quae tantam fiduciam & securitatem addat navigantibus, ut non magis marium quam terram

9쪽

rum motus pertimestant 3 Quandoquidem vero humana ratione id ipsum essici nequeat, nullum saltem erit crimen quantumviS pa ca exposuisse, dummodo vita proficiat. &aliqua exinde redundet utilitas. Non itaque avetia & injucunda fronte istos conatus nostros excipietis, ut spero, praesertim si praeter voluntatem plus aliquid contulisse videamur. Quod si me non omnino spes sesellerit,& aliquam saltem adprobationem promeruero, non tantum mihi gratulabor, sed & siimmopere accendar, ut & haec ipsa Sc complura alia ad idem argumentum facientia aliquanto copiosius & diligentius imposterum persequar. Sin vero inutilis visus fuerit labor noster,non tamen propterea boni civis ossicium negligam, nec cessabo, ILLuSTRISSIMI Do-Mi Ni, dc Vobis, & Reip. omnia felicia precari.

Illustrissimo , Potentissimo vestro nomini. . . . . 'devotillimus I S. VOS SIUS.

10쪽

BENEVOLO LECTORI SALUTEM

IS. VOS SIUS.

QU/mvis vesci/m, mi Lector, quo Ie compellare debeam

titulo, eo tamen re asioquor, quι ct consuetudini se .equirati maxime mihι conveniens videtur. Verum ranium abest ut putem plerosique vestrum aquos se benevolos mihi fore, ut etiam nunc non dees cognoverim, quisub pecie honoris cir benevolentia scriptis nos is clanculum insidientur, ormalignos jamdudum acuant dentes , ut tabiri or virosi pectoris adflatu quoscunque etiam diligentia nostra parius priusquam in

lucem prodeant aut enecent, aut saltem mutilos o invisos reddant. Forsitant exspecias ut magno apparatu talibus obvius procedam, o tam insignem injurιam uisum eam: sed vero longe falleris si sic exsimas, neque enim e re mea viriIur us conIra Illos acia cingar, qui non mihi, sed Vsi veritatι bellum inferre meditantur. Nis enim nobis imponunι amici nonnulli, vivis tu quibusdam Academiis genus quoddam hominum, quι jurejurando se mutuo. obstrinxere, ut nullam veritatem si qua a nobis ventat admittant. Licet ipsi inter se non eadem sentian3, in eo tamen convenIDna ut

pleraque nostra, etiam non rntellecta, meros errores se merab ad-

fellent ι suras. An non merito ridendus , si de iis velim vindiciam bumere qui sibi ipsis oculos eruunt se volunι ariam ac cersunt caritatem' ProfecIos nostri nominis odio ipsam quoque velini odisse veritatem, nec ritis pejus, nec mihι melius quod ιmprecer habeo, quam ut moribus er ingenio suosemper fruantur, c me quam maximo semper odio pergant perseequi.

D vero ad te venIam, LecIor con Hde , haud opus apud te Amr.t praefatIoue, quum etiam absque ea non ingratam fore sperem hane nostram opesiam , quam si non omnino probaveris, animum Demes institutum non improbatis. In argumento, quod hIc tracZandumsuscepti, nou securussum aborum exemplum; quι multasv- ponunt qua nequesunt, o quamvis esse singautur ιmplicant ρο-

SEARCH

MENU NAVIGATION