장음표시 사용
311쪽
nicatur; sed sic accusans, per alios exercet actiones prohibitasti ergo excommunicatione huius canonis innodatur
.. Tertiae conclusi, Ac 3. Octa cusans iniuste ad Sedem D. Apostolicam recurrentes, si accusatio usque ad inflictionem poenae operducatur, vel poena per actio nem hoc loco prohibitam non infligatur, in excommunicationem huius Bul lae non incidit. Probatur; In primo casu huius conclusionis nec mor , nec percussio , nec bonorum
ablatio secuta est , quod necessario requiritur , ut censura incurratur In secundo poena inflicta non inuoluit aliquam actione hoc loco prohibitam, qua deficiente censura non ligat ergo in his casibus accusans, quantumcumque inius h huius censurae reus non efficitur. Quarta conclusio Accusans criminaliter inius t licet, iniuste recurrente
ad Sedem Apostolicam , ut talem recursum impeDI SP. LXIX. et
diat,huitas canonis excommunicatione no plectitur. Probatur: Sumrnu Pontifex iniustis delationibus causarum fauere non intedit; ergo non defendit per hanc Bullam iniuste recurrenteS; atque adeo qui hos accusariquantiis ex accus. tione actionum prohibitarum aliqua sequatur , ita
incidita Recurretes iniust hoc loco eos intelligo , quibus recursus nulla ratione secundum iuris ordinem, tain sero externo , quam iricoseientia competit; secus vero fi res dubia sit, esto probabilius sit non competere recursum tu clenim ad superiorem pertinet Cterminare, an iuste, vel iniuste ad Sedem Apostolic
312쪽
planat Bullae Coenaenu. H. partem huius quae tionis tenet negativam ,
nicari ex vi huius clausulae in fanaantem eum, qui in suis causis ad Sedem Apostolicam recurrit Pi Obatur haec sententia primo: In tota hac censura nulla mentio sit de infamia ergo infamans ex vi illius non CX comunicatur. Et si quis dicat 'famiam contineri sub illis verbis Banisspliat,
Cum fama , quae per inta miam aufertur, bonu quoddam sit 'contra argUittir,
bonum, verbum, Spoliant, res ringit illud verbum, nis, ut accipiatur antlim
pro bono immobili. Nam spoliatio, ut colligitur ex C. Frequens de rest spoliat in c. et rei immobilis ablatio dicitur enim in eo .spobatus, qui subsitantia sua priuuatur, substantia autem, ut habetur l. vltim C. de verborum significat accipitur pro patrimonio, quod non
est rei mobilis. Cum igitur DIS P. LXX. tam mobilis res sit, iuxta illud Virgilia Enea d. q.
Fama malum , quo non aliud velocius letum Nobisetate i-get. cc d illud uid rum. de Ponto eleg q. Fama crimmensis a re Apsa vias. non dicetur quis it a spoliari. Secudo Nullus spolia-
ut manifestum est sed homo non possidet Limaria suam ergo non potest illa spoliariti atque adeo sub illis verbis, Bonis potant, iaci
solum ibi intelligi debeat, quibus aliqnis spoliari,ai et Probatur minor, quoniam fama,&honor clari-uis fundamentum habeat in honorato , de in eo de quo praeclara diuulgatur rama,vere, e proprie sunt apud alios, nam fama esst clara cum laude notitia, bonor testimonium excellentiati quae est in homine, atque adeo ab iliis non possidentur. Et confirmatur eadem minor: quia posses sio est corporalis rei detelio , spiritualia enim non
313쪽
CAP. XIII. de foro competen Cibi glost verb. Huasi' efii N. Neap. Cum ci se ad causa possessionis cibi etiam Caius verbia ira si assistione.
l. Sequitur. . Sitia is deviucapio.&l. 3. in princ. st de acquirend pone is fama autem non est quid corpo
Pars tamen amrmativa non contemnendis argu mentis suaderi potest. Prim, Per hanc censuram excommunicatur spoliantes bonis suis eos qui ad Sedem Apostol recurrui; sed qui praedictos infamat, iniuste spoliant illos bonis
suis, ergo hanc censuram incurrunt, si infamia talis si,quae ad peccatum mortale pertingat Probatur minor In Iure haec dic io. Bona, in plurali significat res nostras,quae sunt in no sero dominio,aut quasi dominio, ut videre est in i Honorum. C. de veri, signis
sed fama est in nostro quasi dominio:ergo, qui illaminiuste aufert, spoliaths-minem bono suo, imo maximo bono late bai- DIS P. LXX.
t. quae s. E. art. r. ad. I. 3 2.2.
quae s. los .art. I. adet.&aliasape Minor est sententia fere communis, quam iriter alios docent Sol. lib. . de ius . Iur quaest.2. artic. 3. conclu. . Ar . dolust iuri tu est. 2. art. r- B in ibi d. quae t de dominio, Petres Ledc iu
s. o Rctus f. tali non pauci. Et ratio est, quia earum rerum homo ostio minus, ineas possidet, vel
quasi possidet, quas per arbitri facultatem guber
. ad , homo gubernat honorem, Iamam per facultatem arbitris ergo honoris, famae est vere dominus, illaque quasi possidet. Et conmmatur ex eo, quod homo possidet,&est dominus cartam rerum,quae vita humano sub ciuntur huiusmodi sunt
honor, fama,ut proxime citat. loc quaest ri mi, S. Thom .doces.
314쪽
intelligeretur de bonis materialibus, sequeretur spoliantem iure suo, acli scruitute recurrentem ad Sede Apostoli c. non XCommunicari, illo in ulla ratione
admittendum est: ergo sub illis verbis, nim hant, radsilum materialia, sed etiaimmaterialia bona comprehenduntur. Probatur sequela, quia ius, de serui
nec proprie possidentur, sed quasi possidentur. Nec potest dici ex eo infamatorem sub illis verbis non comprehendi, quia secundum propriam significati oMem nullus dicitur spoliari fama Nam licet germana
lummodo de acceptis militibus in bello dicatur,
usum ad phira extenditur, etiam ad ablationem famaen ut videre est apud Cicero, in oratio . pro
P ubi Quin ubi sic ha het et esse essisse,quiamicu, socium ais ne ama,ctfortumsaltare conatus est, vanum
fateatur quo etiam loque di modo utitur lib. s. de Ost. Ex his sentent ijs utraq; probabilis apparet prima tamen magis placet ex eo solum, quia licet secund si Grammaticos dicaturaliquis spoliari fama, hunc ramen modum loquendi apud Iurisperitos non inueniori quan uis alicubi inueniatur, non est vulgaris locutio, secundum qua leges explicantur relicta etiam magis propria terminorum significatione Navi ex Philosopho refert. S. Thomas quae si de verit.
Restat igitur arma meta viri uni sententiae solueret. Ad primum pro secunda sententia factum res Adc-tur verum quidem esse hominem esse dominum suae
farnae, illamq quasi possidere , nihilominus secundum Amunem, Lusitati nominis acceptione praemsertim inaure, nullum dici spoliari fama sua, quan uis
315쪽
CAP. XIII. ma bonum quoddam sit:
applicatur enim verbum, Spoliare ad bonii in genere, non vero ad omnem illius speciem , unde bonorum nomine hoc loco non coprehenditur fama. Ad secundum respondetur ideo hominem dicis poliari iure inseruitute, quia licet in se immaterialia sint, materiale respiciur, ut agrum, ornum, vinea,&c ideo iura computatur inter immobilia, ut cor ligit Glossi in cap. a. . de reb. Eccl. non alien veri, Diracin c. fama autem silio nor
ad rem materia em. Ad primum argumentuprimet sentetiae bene qptum est responderi Ad m. pugnationem negandum est illam esse adaequatam spoliationis di finitionem, ni qui rem mobile iniuste aufert, spoliare dicitur,prqsertim hoc loco quoniam qui pecuniam, quae revino bilis est, surripit, proculdubio hanc esuram incurrit, ut innuit tuald ubi su p.
n.' , Nec quod adducitur DIS P. LXX. 8eXC. Q . aliquid c5cluditiqui ibi intendit Sum. Pontis vitare calumniosas poliationis exceptiones, quae aliquando in iudicio sunt. Vnde solum dicit spoliatum eum , qui tota, vel ma ori parte suae substantiae se per violentiam det itutum affirmat. Nec verbum, si antim intelli
gendu est solum de re mobili,cum aliquando de eo, quod ad necessariam vitarsus elationem requiritur , intelligatur. Ad secundum neganda est minor Et ad probationem dicendu es Q,omniae eo de modo postideri nec omnem possessionem eiu idem esse rationis ni res ma. teriales possidetur perdetentionem , immateriales vero, ut iura, seruitutes
ut notat Syl.veri, Possessio. Fama etia talion or quasi possideri dicuntur, qua loin mente, Vore orti sunt,
qui de homine bene opinatur,vloquuntur. Ad confirmationcm concedimus P a famam
316쪽
famam non possideri proprie, sed quasi possideri quia tame sub hominis do minio costituitur , potest illa spoliari, sufficit enim ad
spoliatione quasi possessio. DIS P. LXXI
ad Sedem Apoctolica liceat pecuniam, vel qui simile ad compensationem faciendam
nat. Bullae Cenae, nu.ss docet non excommInicari eum, qui 1 recurren
te ad Sedem Apostolicam bona surripit ad compensationem faciendam, qua uis ex eo quod ad Sedem Apostolicam recurrit hoc faciat, dummodo compensatio alias iuxta Theologorum doctrinx licita sit, secreto ci fine scandalosti Ratio illius est, quia
ciendo compensatione DIS P. LXXI.
Currentibus noni peccat, atque adeon excommunicatur. Haec sententia ve
ra quidem est, ut existimo, nihilominus restringi nota debet ad solsi casu, in quo secreto,&sine scandalo fit.
Nec fundamentum, quo probatur,cinino duincit. Sit igitur prima conclu a. sio Spolians recurrentem I. 1c ad Curiam Romanam, ut D. eompensationem IVS , quod ver8,i realiter sibi debetur, faciat, quan utSin modo faciendi peccet mortaliter censuram huius canonis non incurrit. Probatur In hoc canone
non Xcci municantur, nisi qui occasione causarum ad Curiam Romanam recuT
rentes spoliant; sed qui intendit copensationem, n5 spoliat occasione causaria;
Quod autem peccatu mortale, & acceptio scidalosa in modo faciendi compe- sationem nihil ad ce suram in Cerrendam faciat, ex eo est manifestuna, quia huiusmodi scandalum, peccarum
317쪽
tum delationem causae norespiciunt, quam solam non impediendam Summus Pontifex hac cias ira prohibet Circ stantiae igitur, quae adiiciendam iustam compensationem; Doctoribus alii nantur scilicet quod aliquid vere
S realiter debeatur, quod debitum sit certum, liquidum , quod non plus accipiatur, re quod alia via recuperari non possit, ad
satio sine peccato fiat,non vero tu cessera excusent. 3 Secunda conclusio: Q uet. Coctu occasione cause ad Curiasia delatae compensationem facit, aliis non facturus dummodo non plus acci
tur,in hanc censuram non prolabitur. Probatur; Intentio Aviumui nouaciut
actionem cornpensationis iniustam reum scirpe sit acceptio c. debiti, cuius
tionem nona Ulcri, creditorem compensationem
facere noluisse , sed Summus Pontifex per hanc
censuram nullo modo debiti recuperationem impedit ergo non excommunica facientem compensationem circa verum debitu. Et confirmatur, quia copensationem faciens nospoliat proprie, inrigore loquendo secum rem sibi debitam accipiat, locloco spoliatores tantum
Dummodo non plus accipiat quoniam qui plus accipit. proculdubio excommus nicatur,si excessus ad peccatum mortale suffiiciat tunc enim datur spoliatio, dcimusta accertio,
318쪽
Onva appellantes gravamine, et futura
executione literarum: poBolicammia laxam potectatem,
Tem excometuanseamus, uanathemat ZamVS omnes tam Ecclesiasticos, quam saeculares,cuiuscunque dignitatis qui prPtexentes friuolam quadam appellatione,agrauamine, vel futura executione iterarum Apostolia carum,etiam in forma Breuis,tam gratiam, quam iustitiam concernentium a te non citationum, inhibitionum sequestrorurn,monitorioru proces suum,executorialium, taliorum decretorum 1
Nobis, a Sede praedicta, seu Legatis, Nuncij Praesidentibus,Patili nostri, camerae Apostolicae Auditoribus Commissarijs, alijsque ludicibus, Delegatis Apostolicis emanatorum, quae
pro tempore emanauerint,aut alias ad Curiasiae culare , silaicam potestitem recurrunt,& ab ea, initante etiam Fisci Procuratore, vel Ad uocato, appellationes luiusmodi admitti,ac iteras , citationes , inhibitiones sequestra, monitoria,& alia praedicta.
319쪽
CAP. XIIII. as et praedicta,capi, retineri fac uint, qui ve illa simpliciter,uel sine eorum beneplacito, consensu, vel examine executioni demandari,aut neTabelliones, Notarii, super huiusmodi literarum, cprocessuum executione instri: menta, vel acta co-ficere, aut confecta parti, cuius interest , tradere debeant,impediunt, vel prohibent ac etiam partes, seu eorum agentes, cons inguineos,aftfines fa miliares , notarios, executores, de sub executorestiterarum,citationiam,monitorio ruria, taliorumpi edictorum capitata percutiunt, vulnerant, casecerit,detinent ex Ciuitatibus, Locis,d Regnis eq-ciunt,boni spoliant, perterrefaciunt, concutiunt,
comminantur per se vel alium feta alios, publice,vel occultes, qui ve ali 1 quibuscunque personii in genere,vel in specie,ne pro quibus uis eorum negotiis prosequendis eu gratis sivelliteris imp
tran iis ad Romanam Curiam accedant, aut, cursum habeant, seu gratias ipsas, vel literas dicta Sede impetrent seu impetratis, tantur,dir et ,vel inoi recte prohibere, statuere, seu mandare vel eas apud se,aut Notarios, seu Tabelliones. et alias quomodolibet retinere praesumunt.
Atera huius cc surae, ut notat Caleean. in
320쪽
olienditur authoritas e dis Apostolicae uia Quolis appellationibus , in suis
executionibu , in suis officialibus, inalbs, quae in litera continentur . De hac re es textus in cap. Mynia de immunit. Ecchii, predicti tamen capitis
centura non ita extenditur, sicut ista , quae quoad personas offedetes, quoad
fit offensio , quoad actiones , dc modos, quibus talis offensio fieri potest, ampliatur. Diuiditur hic
canon in duas partes. In prima excommunicantur
appellantes, mimpedientes litora Apostolicas in secunda, quae incipit, Di
tur impedientes recursum ad Romanam Curiam.
Haec censura quoad persbnas uniuersalis est, comprehendit namque omnes tam Ecclesiasticos,qussim taculares,cuiuscu id ignitatis sint, ita ut quicunque aliquid ex prohibiti s hoc canone facit, per illurn excommuni certar Actiones in prima parte prohibitae decem, septo sim t. Prima est , praetextu
tiamine , vel futura Eccutione literarum Apostolicarum ad curia saeculares,&laicam potestate recurrere Secunda, huiusmodi appellationes laica potestate facere admitter , Crininstante Fisci Procuratore, vel aduocato. Tettia, iteras Apostolicas capi, de retineri facere. Quarta,pra dictarum literarum XC-cutionc impedire Quinta, illud ide prohibere Selita, impedire , vel prohibere instrumeta vel acta cosci
super executione earundo literarum . Septima, acta vel instrumenta confecta tradi parti, cui in te est,impedire, vel prohibere. Octava, aliquam ex personis infra nominandis cape Nona, easdem percutere.
Dec: ma,vulnerare. Vnde cima, carcerare Duodecima detinere. Decimate
tia,excivitatibus locis, regnis ei cere . Decima quarta, bonis spoliare. Decima