장음표시 사용
11쪽
Neque enim ad status, ut vocant, rationena ει-
mandam aptari debet religio ; neque in frau dem ter ij, ad hostem vel repellendum fortit is vel opprinnendum felicius male fida foedera
inire, animosve amicitia quam pro re nata vel alere vel rumpere liceat,jungere fas aequumVC est. Primarias interim actualem communionem prohibentes causas quod attinet, eas id
que dissimulandas, neq; loquutionum dc phra Dum ambiguitatibus non tolletaribus sed incristantibus dissensum involvendas aut pallian 'das, neque usque adeo elevandas existimamus, ut simplicioribus sensim in generetur opinio perinde esse sive sic sive aliter sentiant, sive cum his sive cum illis contradicentium faciant, sed candide, aperte, ingenu sine Verborum involucris, quam fieri potest maxime signimi: canter senore quemque quod sentit pros- teri, & animi sensa exprimere fas fuerit. Q si sic rite peragantur,quantum alter alteri illa sa Conscientia concedendum, qualem in alijs dissensit in salva Christiana caritate toleran- dum Censeat, exponere porro haut difficia
rex poterit. madmodum enim corpo-
12쪽
rum vulneribus salutaria renaedia applicari nequeunt, nisi detegantur ante & inspiciantur sanabilia sint an minus λ ita etiam I colesiae vulneribus medicina fieri haud poterit, nisi
Cmnium eXponantur conspectui, nisi causarum infligentium prius expendantur pondera. Initium scilicet concordiae est, dissidiorum causas & momenta Cognoscere ac pene trare. Dissensus vero summam, dc lacerantes Occidentalem ECClesiam causas,ista quam Celsitudini Tuae,Serenissime Princeps,humillime ostero utriusque 3c Pontificiat Re- . formatae Doctrinae Consideratio exhibet. Exhibet autem ita, ut ubi conciliationi & t serantiae locus esse possit, ubi non possit, suta inde commonstret. Sicuti enim pleraque ita etiam haec pij Parentis mei asserendae veritatis ergo elaborata scripta, moderationem sapiunt, naitigandisque horribilibus odiis, Areducendar, si sςri posset, animorum tantopere inter se divaricantium unioni inserviunt Quorum specimen quoddam, de Tolerantia Resormatorum Consuli tionem, quum haudixa pridem emiserim, & factam in Praefatione
13쪽
ad Lectorent Celsitudinis Tu ementionenta satis benigne & clementer acceptam non O scure intellexerim ; ausus porro sum, quae alij temeritati, alij arrogantiae procul dubio inpu- .
tabunt. Nemo enim non temeritatis arguet,
quod tantum Germaniae Principem oc Impe-oj Electorem, ego scholastici ordinis homo
compellare mihistimo ambitionis nemo non palisn reum aget,quod onus cui ferendo notia sum subire satago : imprudentiam uno ore accusabunt omnes, quod mercedis quam tulit beatus Parens meus immemor, periculose quem premo de tramite non revoco gradsi, qu6d densis convitioruna ex invidiae cavernis certatim erumpentibus imbribus sciens v
lensque me ingero, pectusque objicio. Verum licet cuncta ista me non fugiant icet destinata mihi praemia ut praessentia & jam tum soluta intuear, licet tantae molis operi promovendo imparem me esse non dissitear, quum tamen a Parente sic institutus sic edoetias sim , ab more Divinae gloriae nullis neque minis neque cervici imminentibus periculis avelli patiori Continere certe me non possum quin Tua
14쪽
Serenissime Princeps, qui ad tranquillitatem publicam facientibus meditationibus indu ges & seriis occuparis, qui saxum illud gloriose volvis Celsitudini deisi hoc animo humilime
gratuler,& Deum invocem, ut constantem illum Tibi servet,&. pluresTui similes magnanimos excitet heroas,qui praeclarum opus junctis viribus juvent,promoveant,& ad felicem tandem exitum deducant. Modi & media rei conficiendae idonea a B. Parente meo, SIN sOMNI PRAEIUDlCIO,ut ipse loqui amat, stipped, lata extant,quae si non sufficiunt, meliorem dc compendiosiorem commonstranti viam nemo sanus obtemperare recusabit. DEus felice largiatur successum,& faxit propitius, ut per- speel aquae si ionum,de quibus controvertitur, aliarum quidem certa veritate, aliarum vero indeterminabili ambiguitate, aliarum autem curiosa & otiosa vanitate animi Christianorum agis magisque mutua caritate devinciantur,&actualis unio atque communio tandei redintegretur, alijs interim erga alios non aliter asseetis,qu in decet Christianos,& germ nos ejusdem Patris coclesiis filios. QDdpium
15쪽
& serium meum votum, uti non potes impro- bare,Serenissime Princeps,ita subjectissimum animi obsequium una cum Paternis lucubrae tiunculis, quas Celsitudinis Tuae stibinitio judicio, clementer acceptabis. Meum erit ar- denter venerari staminum Numen, ut Serenissimae Celsitudini Tuae, usque Regiae Domui ineuntem hunc novum annum,aliosque deinceps ex ordine plures, felicissimos pro- . sperrimosque esse jubeat, ab omnibus somtunae instillibus ad seram posteritatem glori sana florentemque asserat ac tueatur. Scri
' bebam Helmestadij in Acad. Iulia ipsis Calem
16쪽
Q Uicquid verum est, id est a Dro, qui prima, summa & indeficiens veritas est, cui omne aliud verum dedec quod sit verum. In DEum itaque peccat, quicunque, quod verum esse novit & apud animum suum per. sus est ,salsi insimulat, vel ejus contrarium prae seserti probat & profitetur. Qui itaque contra conscientiam suam, adversus veritatem sibi cognitam, quamvis ea non nisi rem rerrenam & civile negocium concernat, testinamnium perhibuerit, dixerit vel secerit, ille peccatum modi tale committit, & gravissime Deum offendit. Dubium autem non est,quin gravius etiam ostendat qui amplexus &prosellius fuerit,uel probaverit, quod in rebus, religionem, fidem, usum Sacramentorum & cultum Dei concernentibus, falsum vel pravum esse intelligat, & contra deserar, rejiciat & improbet, quod noverit este verum & rectum. II. Discrimen autem est inter ista duo, hoc tanquam Verum non possum admittere. Ego hoc quod verum esse nego, in alio non possum icterare, nec aliter
17쪽
L CONsInrRATIO DOCTR. PONTI' Diritentent, quam ego sentio, Christumina agnoscere, vel 'ut Christianum habere & amare. Quum circa filia menta salutis sive articulos fidei ad salutem cuivis necessarios, nec non circa doctrinam sacramentorum superioribus f culis multae quaestiones stat excitatae , & excitari plures etiam hodie possint, quarum aliae sundamenta propinqui us sorte attingant, aliae ab ijs remotius abstit, discrimen illud omnino servandum erit, ut homo pius & moder, tus, si videat functumenta esse salva, priore estato utatur, non posteriore. .
III. ae ad sidem pertinent, in Antecedentia, Constituentia & Consequentia alibi dispescuimus. Consitu istia diximus esse ipsos fidei articulos . prout secundum substantiam cuivis homini adulto ad falutem sunt
necessarh: inter Consequentia sive corollaria, vel quaestim nes emergentes & annuas, illorum potissimum rationem habendam esse, Sinime te sos articul co sequuntur, quilus videlicet potu aut negatu articutam quoque ipsum vesponi vel negari necesse surrit. Ad Anteor entia re, tulimus notitiam & numerum liberorum Canonicorum. Et haec ipsa, uti etiam consequentia, certius & accuratius cognita liabere non tam esse quorumvis e vulgo, quam Pallorum 8c doctorum Ecclesiae, monuimus.
IV. Si de Antecedentibus & Consequentibus agatur, haut temere progrediendum erit ad posterius esitum. Turbavit hic omnia & Schisma, quod in Ecclesia exortum erat, irreconciliabile reddidit Concilium 4 rLdentinum, dum multa talia . hactenus indisserentia. sve libertati opinandi relicta, in alterutram partem, Ieserumque autem deteriorem sub anathemate determinavit, atque ita omnem conciliationis spem, quamdiu ipsum apud ab teram partem vigebit & valebit, ademit. V.Euo
18쪽
Doc TUNAE PONTIFICIAE. 3 V. Esto exemplum. Quum universa Ecclesia Graeca, & qui in Latina catalogum Canonicorum libro. rum primis quatuor seculis prodiderunt, a Canone V.T. Tobiae, Iudithae, Siracidae, Maccabaeorum & similes, qui ab autoribus su is Hebraice scripti non erant, excluserint; cceperunt seculo demum quinto Innocentius, Augustinus& Gelasius variare, & eos quos diximus, antiquis & genuinis Canonicis annumerare: Ipsi autem non obscure fatentur, quod admodum strictam& accuratam recensionem non instituant. Nec dissicile fuit, paucos hosce Latinos cum universis Graeci , , ipsisque Latinis antiquioribus&plerisque subsecutis recentioribus conciliare. Nempe vocem Canonici aliquanto latius accipiunt, Sc ad eos quoque libros extendunt, qui alias Ecclesiastici solebant appellari, quos ut praeter alios monuit Rufinus, legi quidem
in Ecclesiis voluerunt, noη tamen progerri ad autoritatem ex
his fidei co rmandam. Et bene rem totam explicat Alson-sus rostatus, Prologo in Matthaeum,quaestione tertiar ILbri , inquit, non Ei dicuntur apocryphi, quia non constat de eorum scriptoribus , aM P. S. dictante scriberint, Setiam non coη- ut de omnitus quae in eis halentur, au vera sint. Non tamenes in eis nolui , quod marisese falsum sit, vel quod valde sulpsctum fit de sal tale. Hoc ni sunt apocry hi hiri quidam,
qvi porantur extra canonem V. T. computantur tamen inter δε-
ίros S. Scripturae , scit et liter Sapientie, ω Ecclesia ictu, SIudith. ω Cobias, S Biri Maccabaeorum. de aut oritus enim horum n η consat Eccle in , an Sp. α δ lavi scripseriat: non timen reperit in iis aliqud falsum, aut valde su peritam de sui ta- te se potius in eis es Zoctrina copiosa fax la S devota. Ideo ecco a legit icts S computat luter filios suos. VI. Ita tota disticultas esset expedita, & conciliari A a . posset
19쪽
nisi anathema in omnes dissentientes faculatum esset. Di cit se omnes libros tam Vet quam N. T. pari pietatis asso ctu ac reverentia suscipere ac venerari: Deinde enumerans libros V. T. controversos sive Apocryphos illos in miscet,& tandem subjungit : Styuu citros dios integros cunion alus suiu piritus, prout tuEcessa Cathisca legi consu et runt,ω in vereri et lata latiκa editione halentur, pro Sacris Canonicis uo asceperit, a thcmast. Per quae verba omnis
commoda explicandi & conciliandi ratio, quin & mutuadi itidentium tolerantia perimitur. Qui enim Concilium lioc Tridentinum admittit sub poena anathematis&jacta ra aeternae salutis apocryphos illos libros Mosi 8c Prophetis aequare debet. Nec hoc solum: Et qui discrimen ali
quod & imparitatem agnoverit, non poterit dicere; tolera, simus nos invicem & Christiana caritate prosequemur, etiamsi in constituendo Canonicorum librorum numerodissentiamus , sed necesse habet dicere; Si a me & Con eiiij sententia diversus abis, &Tobi Judithae accabaeo
rum libros, eodem quo Mosen& Prophetas, pietatis asse-ctu 3: reverentia non suscipis & veneraris, tanquam ana thema te abominor. Ita, Num Baptismus Iohannis cum Baptismo Christi eandem vim habuerit, nunc non mulcum refert novisse, & semper opiniones liberae fuerunt. At Postquamn ridentini anathema emiserunt,nulla relista estientiendi libertas, nulla conciliatio nulla tolerantia. Baptismo Joliannis canadem cum Christi Baptismo vim denegare oportet, aut numero Christianorum excludi. Similiter vi x a Christo institutasicramenta, nec plura nec pauci ira, credere oportet, aut anathema audire. Sic itaque Coimcilium Trulentinum, Partim veras, Partim indissesentes, lia 'berar,
20쪽
ncera iuri poNTir ICIA.. sinnoxias opinioncs, in capitales muravit errores sive haereses, di evibratis anathematibus, omnes ut iplum receperint, uramentum profestionis fidei, quale Pius IV praescripsit, ediderint, adissentientibus irreconciliabili schismate diremit, quos videlicet,quam diu disenserint,anathemata& Christi ano nomine indignos liaberi oporteat. Nisi igitur anathemata Tridentina mitigentur aut aboleantur, de conciliatione desperandum erit. Percurremus au tem breviter sessiones Synodi Tridentinae, ubi, si remo veantur anathemata, conciliationi vel tolerantiae locus esse possit, ubi nonpossit, memorabimus.
Concilii Tridentini primae tres Sestiones Praeliminaribus occupantur, & ad determinationem dogmatum non descendunt.
tinae, quae lutim Romam Pontificis mentio
item non faciat, oc de ejus tamen autoritate & de ecclesia controversiae sint maximi momenti, omnem eam rem brevibus aphorismis propone
Acra Scr tura canonica, quoniam divinitus est inspi- , rata, autoritatem obtinet summam & divinam,& insaptibilis est