장음표시 사용
21쪽
6 CONsIDERATIOII. Discursuum itaque vel illationum sub lum laeso dei ia revelationis institutarum, ave Theologicarum pri
mum &summum principium hoc est: cquid Sacra Canonica Scriptura docet, cit imallibili
ter Verum. III. Eadem igitur homini Christiano qua tali,omnium credendorum norma & agendorum regula est. IV. Quod igitur ex principio paulo ante proposito, per probam & validam consequentiam deduci non potest, . iad fidem & religionem Christianam non pertinet. ' i V. Tobue. Iudithae, Baruci, Sapientiar, Siracidae , i Maccabaeorum libros. & fragmenta Danielis ac Estherae, Mos. Prophetis &Psilinis aequare, error est. lVI. Non aequantes . sive discernentes anasaemate setire, intolerabilis error est VII. Synodus itaque Tridentina, quae in ipsis suis
initiis utrumque errorem erravit, nullam sidem meretur IIX. Versionem Latinam Veterem sive vulgatam, Hebraeo textui U.T. & Graeco Novi aequare vel praeferre, crassus error est.
IX. In iis,quae aperte in Scriptura posita sunt verbis utimur s. Augustini) inveniuntur illa omnia, quae conti- . inent fidem moresque vivendi. 4X. Extare iraque traditiones, per quas ex unanimi qecclesiae priscae consensu symbolis ac confessionibus, scri- ptisque praestantium veterum Doctorum declarato, pro bari possit ullum vel ad silutem necessarium dogma . vel a 'Clitilla institutum Saccamentum, quod non inveniatu iii in S. Scriptura, error est. XI. Quoniam quae continent fidem moresque vivendi,
22쪽
vendi, aperie in Scriptura posita sunt, secta quadam sanit. liaritate iterum utimur verbis Augustini cum ipsa lingua divinarum Scripturarum in ea quae obscura sunt,aperienda& discutienda pergendum est, ut ad obscuriores locutiones illustrandas de manifestioribus sumamus exempla, & uaedam certarum sententiarum testimonia dubitationeme incertis auferant. Hinc itaque pendet interpretatio Scripturae, &qui tali familiaritate cum lingua Scripturae contracta, ab apertis ad obscura illustranda pergendi facultatem consequuti suerint, idonei sunt scripturae inters retes. Rusmodis acultate prae caeteris pollere debent utinam polleant l) Episcopi& Doctores in Ecclesia. XII. Romanum Pontiscem, sive seorsim sumptum& sne concilio , sive Concilio junctum esse insallibilem
sensuum scripturae interpretem, S controversarum sidet judicem, error est; qui quantum Pontificem extollit, tantojugo Christianorum conscientias premit; & propterea serio oppugnandus, &, ut ecclesae tranquillitas reddatur, eliminandus erit. . XIII. Romanum Pontiscem numerum credendo. rum vel dogmatum ad salutem necessariorum augere
posse, ibe posse Pontificem sub jactura aeternae salutis obligare ad credendum ea, ad quae credenda neque Christus obligavit, neque fideles in prima ecclesia obligati suerunt, error est.
XIV. Romanum Pontiscem jure divino & ab ipso
Chriso constitutum esse totius militantis ecclesiae, per universum terrarum orbem dispersae, Principem & Monarcham. error est. U. Ad salutem cmni humanae creaturae necesarium esse, ut subiis Romano Pontisci, crior clij Hi qua
23쪽
t ' - Cous ih r RATIO uor praecedentes & inter se connex; errores pr. iis in tolerabiles sunt. quod spiritualem Pontificis tyrannidem stabiliant, eumque conscientibs & fidei Christianoruni do
XVI. Ad salutem autem necessarium est omni liminini, ut subsit capiti Christo& cum eo per veram fidem,
cum membris autem per caritatem conjungatur.
XVII. Quicunque itaque ubicunque locorum Christum dominum & redemtorem agito scunt, &Vna cum Patre &S. Spiritu venerantur& adorant,&quae porro ad habendam salutem agnosci opus est, ex Scriptuna docent&discunt.&juxta institutionem Christi Sacramentis utuntur, & abnegata impietate sanctimoniam sectantur, illi unam, sanctam, catholicam dc Apostolicam Ecclesiam toto terrarum orbe diffusam constituunt. XIIX. Denique, pos e Pontificem Reges, Imp's haeres insectos esse, aut haeresin minus sedulo extirpa re censeat, vel etiam inperitia & ignavia regnandi laborare judicet, dominatu privare, subditos a saccamento fidelitatis absolvere , & imperium ad alios, quos magis idoneos existimet, transferre, magnus regnisque & Re- . buspublicis perniciosus ei ror est, quem nullus bonus,sa
triseque & Principis sui amans civis admittere, Vel ferre
24쪽
dentinae, ubi nullus apponitur capitum
ADanivm quum mandatum DEi in paradiso transgre sus est sanctitatem & justitiam, quam in creatione. acceperat, non sibi s dii, sed etiam posteris suis perdidisse atque adeo in eos communi sic. carnali modo progenitos peccatum, quod imors est animae, propagatione, non imi tatione transfundere, recte docet Synodus Tridentina u. Recte etiam negat, hoc peccatum vel per hii 'manae naturae vires vel aliud remedium tolli, quam meri tum unius mediatoris Domini nostri Iesu Christi, qui nos Deo reconciliavit in sanguine suo. LI. Ius intes igitur baptizandos esse, ut in eis regeneratione mundetur, quod generatione contraxerunt, recte asserit, IV. Praeterea docet per Iesu Christi Domini no siri gratiam, quae in baptismo consertur, reatum originalis peccati remitti. Reatus est obligatio ad subeundam pae nam peccato debitam, quae omnino tollitur. Et hacte nus recte V. Quod autem addit tolli totum id, quod veram& propriam rationem peccati habet, verum non est. In - quocunque enim vera dc propria ratio peccati ori inalis coni tuatur id quamv s imminutum manet, di secundum speciem non variatur. Manet item materiale, v. g. con -
25쪽
r Io M o N o ' piscentia seu inclitiatio ad sonum caducum nonet quoq; formale nempe quodiit ἄγη γ. Ergo pec tum est post baptismum sicut ante erat, etiamsi secun in gradus, vel quoad inagis&min is variet. VI. Sed haec ad scholasticam subtilitatem Elere videntur. Quod rem di praxin attinet, renatos qui desi- deria carnis non perficiunt, sed per Christi gratiam repri munt, non consentiunt, se a repugnant, atque adeo tion ecundum carnen . ambulant , ita secVndum spirituria, . etiam si concupiscentia, quae in eis residua est, verum re caruni sit, non tamen in s damnationi facit obnoxios, quam si peccatum non eint. Orenus itaque copcicali tioni vel tolerantiae locus fuerit relictus. ι ἰVII. QDd autem Synodus anathema di t.' qui residuam in renatis concupiscentiam, quam Apost s peccatum appella proprie pecorum esse existina si ' unimia est si e arrogantiae sive saevitiae.
LX. Beati sinam virginem Mariam ρ- ereccato originali conceptam fuisse, in qu in opipionena admodum propendet Concilium Tridentinum, Sacrae Scripturae & universae antiquitati adversatur. IX. . Breviter Propter peccatum Adami omnes qui ex eo communi modo signantur, nasci obnoxios aeternae
damnationi nec eam evadere P0ne, ius per Dei gratiam& Christi meritum. sundamqnta is d0ctrina est; cui aim nascitur & additur quisio de quid litate peccati origin iis, sive quaenam ejus adaequa nitio. Hanc
ne mori- constituere Augustinus no' est ausus. Percat', inquit,
26쪽
, Per ni in intelle , aversionem ii rebellionem is in appetitu. Quum autemiscis lassic , si quis diu tiat. modo funda mentalem ria in illibatam retii eat, tolerari Iotest. i
Essione VI. tum capitibus, tum Coonibus, inovavi- delicet ratione in prioribus sessionibus non usitata sicilixe a tur de Iustificatione,& immiscentur nonnulla
ni de emitu e gratiae sue Praedestinationis, de meritobortorium hi hum Sthur autem plura in his subtiliora, ut ad ictuin modum phoposta vel a vulgo fidelium fi possist, Mei ad saltatem necessaria judicari debeant : ubi doctrina Justifieationis e plicatur de dispositione ad eam de causa inrisiali Acinstrumentali agitur. Facile est hujusmodi terminos diversimode accipi & applicari. Si enim utimur vocabulis xul ari usii receptis & quem admodum hoc' dogma po pulo christ iano proponi & . ab eo credi oportet; loquantur; vix ullus poterit deprehendi disiensis, nempe si ad hunc modum propo natur: Deus hominum suo crimine 3t diaboli scaudem peccatum Sc exitium proh ipsorum misertus, misit unl- sduitum filium su uin i, Ille pro hoaunibus homo saetus. passus de mortuus, resurgens &lascendens in coelos, re Em B a musionem
27쪽
millionem peccatorum de faeteri in vitam ijs prosectici Hoc suum silique piiij tantum beneficium DEus per pii dicatione Evangelij hominibus secit annunciari& exponi: Qui se peccatores agnoscunt& dolent, Evangelio a lenti untur, in Filium credunt, & in ejus merito ac morte considunt quae tanten absq; praeveniente eo excitante & ope rante divina gratia fieri nequeunt illi Deo reconcilia . tur, remissionem peccatorum consequuntur, e suis hae damnationis in statum gratiae& salutis transferuntur meo permansuri, dc aeterlaae gloriae certe suturi participes si, ex quo crediderunt, dc reconciliati Deo sunt, obsecra
tioni mandatorum divinorum operam dederint, secundunt carnem non vixerint, dc praeeunte & cooperante me di vina a peccatis contra conscientiam committendis tibi ca
verint: Sic in praesente vita iustificabuntur homines &hi sutura glorificabuntur. Hisce ita positis consideremus: nonnuba ex ijs,quae docuit SunodusTridentina; ea pratam tim, quae ambigua sutar, vel insa, vel lassitatis suspecta. i
L Capitulo vi & vix dicitur fides dispositio ad justistratiqnem , & cap.'lix initium justificationis. des autem viva &vera non est saltem dispositio& initium. sed a parte hominis proxima & immediata justificationis'
II. Eodem vir capitulo dicitur Iustisicatio noti
esse sola peccatorum remissio, sed & sanctificatio & re novatio interioris hominis. Iustificatio quidem non est absque tali sanEtificatione dc renovatione , sive justitia quadam incoara dc homini inhaerente. Quod vero ad n ipsam formalem justificationis & justitiae rationem , per . quam adeundae caelestis hereditatis jus consequimur illa 'pertineat, eamve constituat, a vero videtur alienum.
28쪽
m. Sed a capitulis ad Canones transeamus, quihus doctrina dia capitibus proposita repetitur, addito sim gulis anathenrate. Canone quarto anathema esie jubc, - tur qui dixerit, liberum arbitrium a Deo motum M excitatum mere passive se habere. Quatenus movetur &excitatur . ita sane se habet mere passive. Postquam vero motum & excitatum est, in virtute moventis & excitantis
gratiae, cum audito & percepto Evangelio divinitus datae, operaturi Nempe gratia divina, viribus humanis, quae per liberum arbitrium denotantur,sacultatem agendi qua prius destitutae erant, largitur, sed necessitatem non inponit . . , IV. Ad Canonem V notamus, liberum arbitriiuripost Adami peccatum esse amissum it extinetiam, i. e. vi res humanas, ut intellectum & voluntatem, sibi relictas , absque peculiaribus divinae gratiae auxilijs , etiamsi circa res,qua naturae lumine comprehenduntur, aliquid possint, non tamen posse revelationibus divitiis supernaturalibus assensum, qualem oportet, praebere, vel in promissionibbus Evanges9,meritoque ac morte Christi spem dc fidiciam figere, nisi in virtute divinae gratiae peculiariteruna cum praedicato Evangelio sive per Evangelium donatae. t v. Ad IX. Sola fidesjustificat,i. e. a parte hoministans in necessaria conditio vel causajustificatione imme diate, essicit. Non est sensus, quasi ad obtinendam justiscat, onem a parte hominis nam a parte Dei misericordiam di vin .iu metitum Christi,& vocationem per Evangelium, in tercedem,svepotius praecedere notum est nihil omninor uuatur, praeter nudia & solam fidem . Oportet peo - cata pristina agnoscere & ob commissa dolere: Oportet Evangelium audire. Non tamen qui unque peccata sua
agnoscit de dolet, vel Evangelium audit, hocipso statim ἐ
29쪽
justificatur. Frgo agnoscere peccata & audire cvangelium justificationem proxime. 9 immediatu non nserunt si des sciunt. Si vero dixerit; Lrgo nihil ad jurificationem faciunt, sive absque ijs justificatio blitinerisoterit perperam ratiocinariis... imae exclusiva igitur; 450la fides justificat, in hunc modum exponend erit: Fides jus sica, &, Quodnon est fides, da parte hominisjustificationem proxime S immediate non ponit& esticit. ita re tela by lbet. eoque sensu a veteribus usurpata ruiti inde i . nalis Hostus epistola ad Ruudum rapi erum: ingusto u sis ira, hed S B rubis insist i se Vηer uo sola des , i cat. Ex Sin
lasticis producimus Bonaventuram, cujus haec sunt verba in i v,Dist. XV, parti 1, Quaest . a, E si Divim miseri stria mm ttit ostensam homini, Hudo gratiam, non tamen ita o Dor mittit, ut exigat de se a seu action m pro Di ita Cain is
VI. Ad X. Si quis dixerit, homines per Cluillij uilitiam sormali ex justos esse. anathema sit. Haec assertiis
magis scholastice concepta quam ut anathemate sancienda. Docet hac ipsase none bynodus 4 ridentina cap. 3. Mortis litisti benefici uin recipere eos luntaxat quibus meritum passionis ejus communicatur. Et c. 6, Neminerax polle
esse justum nisi cui merita passionis Domini nostri Jesu hristi communicentur. quid vero est meritum passio,
iis Christi alicui communicari, aliud, quam imputarit Iam scut homo ab actu divinar voluntatis, quo eum Deus amat. dicitur amatus; ita quoque a simili actu. itidem ad hominem terminato, quo Deus homini meritum passi
30쪽
risti mitium imputat, dici potest is homo Christi j on tiam divitatius imputatam j ustus. Ad XI. Imputatiojustitiae Christi&remissi
peccatorum non excludit ab eo caritatem & incoatarii inhaerentem justitiam. Non autem sequitur ira eum corani Deo inhaerente justitia justificari . i. e. sotinali inhaerense. justitia perquam haeres aeternae vi constituitur quemad indei per rem itionem peccatorii &impurationemjusti
lici Christi. Deinde riam Dei, quando dicimur justificari v reis Dei gratia per redemtionemn tam in Iesu Chri-
sto, non vel insusum aliquod donum , sed misericordiam favore n& benignitatem significare, certum est.. HX.l Ad XII. Fides justificans est adsensus divinis Evangelicis promissionibus praebitus, utpote v. ris fedeinde fiducia innixa his ipsis promissionibus & gratiae Deinieritoque Christi per eas nobis oblato, tanquam maximis bonis is quorum virtute evasuri simus omne malunt insemum videlicet & damnationem .participesque futuri aeternae vitae & gloriae. Fides igitur hic consideratur, non ut res simplex ex genere naturalium sed ut quoddam a parte hominis morale instrumentum adipiscendi justitiam ct salutem. Quod proinde non mirum est, si non fuerit aliquid unum per se, tanquam simplex res natur alis. sed quoddam umina per accidens es e duobus compositum . iisi fiducia est quasi complementum &persectio adsensus ut sit sides justineatis, complementum, inquam, in esse morali ., non naturali. Nam si fiducia separari posit . alit separetur; ab altansu , tum assensus hic non justi obit: Diaboli enim de sui in Spiritum S. peccant L tingelior quam vero adsentiuntur, do tamen non jusvis litur, quia videlicet quod in Evangelio offertur, .