장음표시 사용
81쪽
CVin autem Luna fuerit in capite vel in cauda
Draconis,vel prope, ' vel infra metas supradi auri ctas,&in coniunctione cum Sole, tunc corpus se lunare interponitur intet aspectum hostrum & co pus solare. Vnde obumbrabit nobis claritatem Solisn ita sol patietur eclipsin,non quia deficiat lumine sed deficit nobis, propter interpositionem Lunae inter aspectum nostrum & solare corpus. Et his patet, quod non semper est eclipsis Solis anconiunctione, siue in novilunio. Notandum etiam, quod quando est eclipsis Lunae,est eclipsis io omni terra, sed quando est eclipsis
82쪽
Solis nequaquam,imo in uno climate est eclipsis, de in alio non; quod contingit propter diuersitatem aspectus in diuersis climatibus. Vnde Virgilius et gantissime naturas utriusque eclipsis, sub compendio tetigit, dicens: Defectus Lunae varios,Solisque labores. Ex praedictis patet, quod cum eclipsis Solis esset in passione Domini, & eadem passio esset in pleniuiunio,illa eclipsis non fuit naturalis, imo miraculo sa,& contraria naturae: quia eclipsis Solis in novilunio,vel circa debet contingere. Propter
83쪽
Propter quod legitur Dionysium Areopagi tam in eadem passione dixi me, Aut Deus nature patitur, aut mundi machina dissoliuetur.
De Dionysio quodam Areopagita, hec tantum in . Apostolorum Lucas 'riptum reliquit , eum, cum Paulus Athenis Christum praedicaret, credidisse, ct Christianum essectum fuisse 'Vide quid in illum locum Lau. Ualla, ct Def Eramus annotarim, quoniam dubitant nonnulli an is Diovsius sit , qui apud Parisos pro Christo capite sexus sit , ct cuius nunc reliquia illic tam religiosὸ colantur. Quod autem ad prouisiosas illas tenebras ct Solis in Christi morte defetium attinet, seunt qui illud Luca εφ' ο ντὸνγῆν de uniuersa taxat terra Palaestina Iudaeave emponant, licet Michael Syngelas Hierosolimitanui ρι υτερος, cuius meminit Suidas in vocabulo Μι- in eo libello quem de laudibus D. Dιonysi' Gru co sermone conscripsit , non solum Parisorum Dionysum eundem illum Solis eidem Dion'sio Areopagita, ct Apollophani cuidam Sophista etiam in Aegypta visum velit , cum illuc e Gracia uterque Philosophi gratia forte tum profectusfuisset.
84쪽
Motatio in extrema versa capitis vi chmaratas, Hela Himeto interprete
Voo hoe lam dicit hie An, thor,climatu latitudinem mLnutidum dies semihotis qui liter cpeiic mi, idem dicunt re omne alij qui de elimatibua Mapstrui, sud id tamen nemomterim demonstrat . inrarecpstitui ego hoc demonstrare, idque quam facillim- potero,& sine multis Ge metricis rationibus lineam curvarii, superstd boque propositiones illas Euclidis de Theodos, sepius addu-e,quae iis qui ingerint in promptu sunt. Meas enim hic mos est. vrint faciliori meis thodo hic progrediamur,demonstrandu hoc D his primu Quod si in circulo A. B.C.D.de rib tur duae diampten quae in centro E. rectis angulis secent,ut ita diuid*tur in quatuor aequales partes circulus,tu in duobui quadratibus B.C. D.C.
mapserimus aequales inter se arcus. a B.& D.incipiente ,ut sur B. F.& D. G.H.& G. I. H. Κ.& I. G. deinde F H. K. cu aduersis puctis G. I. L. perrectas lineas co unxerirnus,quq semidiametrii B.
1ecent in notis O.P. Q Dimini linea P. Q quae a
85쪽
emtro longius adest,quam linea O. P. maior fue minuam ipsa eodem quod erit arcus H. Κή maior arcu,H. F. R si O. P. fuerit longior, quam B O. quod arcus similiter P. H. longior erit quam arcus Bis F.
Ponamus iraquet quod longior sit P. Q. quam Q. P.hoc si ita habea non porest arcus , T. esse par arcui F. H. Si enim ex punctis H. & Κ. d
aeris lineas H. R.& Κ S. reetis angulis, in ineat F.G. de H. l.& H. cum G. per rectam lineam conia iunxeris, itemque R. cum confecta habebis triangula duo H. G.R.& Κ. t S. orthonia. Hic siquis iam ducat arcus. F. H. x H. R. esse intexispares, sic ratiocinabimur.
86쪽
Postquam aequalibus arcu aus respondent ast guli aequales,angulos R.GH&S. l. K. inter se esse aequales,atque alios duos R. NI S. K. H. G.I.
etiam inter se pares. Quoniam autem in triangulis aequalium angulorum latera inter se proportione conueniunt,ea qu ς angulos illos pares continet erit ut R.G.ad 1. I sic R. H. ad S . Κ.8c quia R. G. mair,quam S.I. ita erit R. H. malor quam S. Κ.& consequenter linea O. P. maior . quam P.
uod posito repugnat. Hoc autem postquam sequitur, fieri non potest,ut arcus F. H. & H. K. sint inter se pares. Quod vero H. K. sit minor quas. H. hoc etiam miniis dici potest. Nam sumpta vlera H. tanta circuli parte,quata opus sit ad arcus illos F. H.& H. Κ. pares reddendos,ductaque linea recta ad aliud punctum huic aduersum in quadrate D. C, intercipietur in semidiametro E. C. linea,quae maior sit necesse est quam P. uio uis linea P. ineius pars fuerit, sequeturque ex eadρ demonstratione, quod ea linea minor erit quam
Q. P. quod esse nequit, postquam O. P. minor est quam P. Q Non est igitur H. Κ. minor quam F.
H. neque ei aequalis. Quare ea maiorem essene cesse est. Quod si posuissemus lineam P. aequa-lςm esse hv-O. P. iis te rationibus probaremus arcum H. L. maiorem esse quam F. H. Iam vero circulus A. B.C.D. sit nobis pro Cacri tropico aut quouis alio circulo,qui in hac septen
trici, ali globi parte Isit aequinoctiali parallelus.
Postqua itaque meridian , & horizo rectus inter se ad angulos rectos secat in huius circuli poloia que hunc circulu in quatuor squas partes distribuunt,diametrus B. D. indicabit, per que locusa. horizon rectus secet circulu A. B.C.D. si posueris
87쪽
in A. Ce diametro eundem circulum A. B.C.D. 1 meridiano sibcari. Tum centrum globi sit punctum Z. clarum est,quod linea redha, quae a T. in
F.ducitiir si continuata fiteritaea in polum ipsum mundi perueniet, vice monstrat Theodo us, Nperpendiculum est ad eunde circuluiis A .R C: αα quod horizontes obliqui secant tropusi: am. cri,seu quemlibet aliti ex parallelis,quos citi. Unicactus Sol describit tantu abscondeutςs arcu, qua
88쪽
parte est litem D. qui sit oriens quantum a P e te B. postquam ex dissinitione , arcus dimidiatae diei sunt inret se aequales,& demidiatae noctis a
Cus etiam aequales,& quoniam communis illa sectio meridiani,& horizontis ob Iiqui, quod sint ij ex circulis sphaerae minimrs , eorum amboru diametrus est. edia ueri spiraerae axis..tercipiutureni meridianii peripherita is polo vetilam dia toctis anguluim circ. m sublinutatis: poli super eum holi Zon tem obliquum:cui cui respondet in globi centroiangulus, quem axis globi meadem inmunis sectio taciti t. Quare ponamus quod hoc communis sectio, a eentro g. id eum usque locum , ubi diem bori an obliquus meridianum secans pertingit circulum A. B. Q D. sit linea recta no. est rem punetim o. inuiti ulo eodem A B. C. D de in meridiano,& in hol imn- te obliquo,eritque lima ROM.communis sectio circuli A. B. c. horizontis obliqui , tuae ex
concipiamus praetctea inente alios dum hori- mmcs obliquos,in quibus potua sublimior sit,at
pars seruara exuperAnti f. quinum aecus altitudinis secundi hodioniis imperat arcum primis tantunde arcus tertii superet secundi arcu. Communes aut sectiones horum duorum horiEotium cum parallelo posito sint lineae H. P. I.& x. ad . at cum meridiano donec pertingat parallelum.
sint lineae T. P. & Z. ta ut angulus O. Z. P. st par angulo P. Z. Ἐybi angulus E. T. Q r .
spondet arcui sublimitatis terti, horizontis obli qui,& angulus E. Z. P. arcuit undi, Acangu
89쪽
εα- O arcui primi,& posuimus quod aequa-las esseDt exuperantiae. Iam postquam triangul O. - . ngulus O.Z. in in dua a aqua les pa r re diuiditur, per lineam Z. P. erit ex copiis tertio elementi sexti Euelidis affecta linea Z ad O. quo modo P. Q d o. p. Quoniam autem ta in ior est quam E. O. quippe quae sie et ad uerso gnguli E. O. P. qui obtusus est, Ain veru
corra angulum z. Qio. qui est acutus,aut etiam quod quadratum ex ea factum valeat quadra,t- ex ZE. & E. incum quadrarum e possit uun ta 3 e qua diatum ex eadem Lum
quadram ex E. O. quae pat, est udex F. in Angulus enim Z. E. est tectus. Erit ideo P.
maior quam O.. P. ac ex supra demonstratis a cus i . . maior erit,quam F. G.similiterque I. L. maior quam Ga. Quoniam autem hi anua moti
quibus augetur idem dies . tisicialis in diuerius limitatibus verticis se exit bonalis, hinc pro h hvm habomu i quod si eoncipiat retra η imi es in septentrios ii homi pliastrin, altitu qua poli tertia su per et tot patribus ste stat altit uinem, quin diti udo secundar vinciit abitudinem primae, eiusdem illius diei inaquλta eruit inclemen ta , d tesqua Nitiae m g stinera bis dimst Bd4 , quam eiusdem regi u st undae dies
90쪽
scindit, atque communem sectionem ab eodem puncto usque centrum Z. cum meridiano esse di T. iam angulus P. Z.T. est minor angulo P. Z. . seu O. T. P. Quare ut dies incrementis augeatur aequalibus, necesse est,ut poli altitudo minus au
geatur..Itaque differentia quae est inter primum horieontem & secundum,est plurium graduum altitudinis poli quam ea quae est inter medium, & tertium, in quo tantum ci euit dies supra seiacundi magnitudinem, quantum crevit in secuniado supra primi quantitatem, atque hoc est,quod
initio demonstrare proposueramus. Hanc autem formam cum sua demonstratio: ne si quis contemplatus fuerit,inueniet maiorem partem geometricarum illarum rationum, quae lineis curuis agitantur,no admodum desiderari,
neque illas Gebri propositiones, de quibus tantum vir ille gloriatus est, neque omnes Iibros Ioannis de monte Regio, qui Gebriim imitatus est ad multa consequenda quae Ptolemams, librosecuti do magnae Syntaxeos, tot circuitionibus demonstrat. Satis sit hoc adeo facile esse, ut nulla alia ratio sit breuior. Nam ex demonstratione probatum manet,quod arcus D. G.est eXtIperantia arcus dimidiatae diei,qua su pera tu r quadrans A. D. qui sex horas valet,adhibiti scitie secundum demonstrationem numeris, sciemus, quot circuiali: partes ille D. G. arcus contineat. Nam quoniam trianguli Z. . E. angulus O. E. Z. rectus
est,& angulus E. T. O. comprehendit gradus altitudinis poli, & propterea tertius angulus qui est E. O. Z. valebit quod restat ex nonaginta, .quae est quinoctialis circuli sublimitas,item post quam latus E. Z. compertae est magnitudinis rest