Apologeticus liber Antonij Gallonij congregationis oratorij presbyteri pro assertis in annal. eccles. de monachatus S. Gregorij papae aduersus D. Constantinum Bellottum ... cui accedit responsio de ijsdem ad alium eiusdem ordinis monachum

발행: 1604년

분량: 117페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

r et Apologeticus

ex ipso audita asseruarentur inter alia tot volumina epistolarum S. Gr mi ij, quot annis vixit in Pontificatu . Dicere autem, quod numquam a ditum fuit, omnia, quae in Bibliotheca Apostolica sunt recondita monumenta scripturarum, ipsa esse Hasiographa, ut nihil ex his in controue sim duci possit, inauditae dementiae est. sed iam reliqua prosequamur.

. Quod autem Baronius in Annalibus, eodem anno DLxxx r. asierat elusidem S.Gregorij auctoritate, monachatum ipsius ante illum annum minime contingere potuisse,cum eo ipso anno,cius testificatione appareat

hanam illum praefecturam gessisth; tu Constantine, summo conatu haec impugnare laborans, quid non facis 3 Ipso igitur Dialogorum tuorum in reisu de tempore monachatus S.Gregorij aggredies pertractare,quoto scilicet anno Redemptoris acciderit, longissimam disputationem texuisti, ac demum totus anceps, dubius a. sententiae, praetermissis antiquioribus, Vrspersensem Abbatem, qui post quingentos & amplius annosa S. Gre-a 1anis. gorio vixit,es secutus, ' dicentem, S. Gregorium anno salutis quingentesi vj so. mo quinquagesimoOctauo monachum Romae claruisse. Exaduerso autempusnantem Baronii sententiam ut conuelleres, mare & aridam cita isti, qui ex temporc Vrbanae praesecturae Gregorij, qua durante, certum est eumonachii non fuissocolligit, ipsum non ante dictit annu Domini quingentesimum octogesimumprimum potuisse monachu esse, quo anno ipse probaretur eamdein praesecturam gessisse. Tu vero duin ipsum redarguere conatuS es, primum quidem intulisti calumniam, dum istud non nisi Anos Verum quod non Anonymos vicissis o calumniaris,) sed certos & nominatos auctores ab eo esse citatos in An- par. o. v rs natibus, ubi de his agitur,inuenerimus, certe quidem tu ipse mendax a .r si pueris. quamobrem ad redarguendam calumniam, hic Baronii verba r ' citanda putamus, auae sic se habet posita in Annalibus, dicto anno quis . a 41 -- gentcsimo Octogς imoprimo: Cum igitur costet de anno quo Laurentius, , . defunctus est, appareatq. eum sedisse annos duodecim, sedere a. coepist anno Domini quingentesimo octogesimoprimo ut omnes, qui res e . clesiae Mediolanensis 4 prosecuti sunt, S ex eius leni ecclesiae monumentis Episcoporum texuerivit, assirmant nihil est, ut dici possit, a vene- , . Gregorium creatum esse diaconum Cardinalem, siue monasὶ cam vitam excoluisse,cum hoc ipso Laurentii tempore, adhuc laicum prae- secturam Vrbanam administratie pateat. Porro quod hoc eodem anno

initium Episcopatus Laurentii contigerit, cum Gregorius Praefectus V his una cum alijs nobilissimis viris si scripsit Laurentii de communione cum Romana Ecclesia Cautioni: colligi satis potest ex veteri instituto, quod esset in more, ut simul ac quis creatus esset Episcopus, fidei proses sionem mitteret ad Apostolica Sedem, prout ab eius succes re Constan . G et .a. tio in sua electione se in apparet ex eadem epistola ad eum data, 'cumri eumdem tradit scripsisse similem Cautionem de Trium capitulorum dati natione , cuius causa tres Episcopi ab eius se communione diuiserant. At vero ante Laurentium Fronto, & ante Frontonem Honoratus sic legendum loco Honorii rexit Mediolanensem ecclesiam, qui & eo tempori fiusse

12쪽

Aduersus Constant. Bellotium.

suisse reperitur, teste Paulo diacono, cum Amolitus inuasit Italiamandi- a patii rictione tertia, anno Domini quingentesimo septuagesimo, ut apparet,ip- is sum cum succei re Frontone usque ad Laurentium implesse decennium. Jhaec in Annalibus. In quibus dum de Laurentij creationis tempore,quoto . Christi anno coepit sedere, ab eo auctores nominatim non ponuntur in textu lunc tua accusatio calumniosa prodijt, quod Baronius Anonymis idipsum probare conatus sit. Verum quos non nominauit in textu, nonne in margine constat posuisse corum nomina, quos citauit Quomodo e go tu dicis, eum non niti Anonymos ad sua probanda citasse ξ sed si non vidisti, arguendus tu ipse es caecitatis, qui ob oculos posita minim videris. Quin etiam in textu positam in fine certi auctoris, nempe Pauli diaconi, auctoritatem non te isse videris, dum eam de Anonymis calum- 'niam ingeris. siccine bona fide res agitur λ Ita quidem vehemens contra dicendi libido , ubi semel animum alicuius inuasit,veluti lascino quodam, mentis atque etiam oculorum lumine liominem priuat. His constitatis, videamus, an reliqua ibi posita firmiter solideq. subsistat. Quae ut accipias, ipsius vim repetam argumenti, quo Baronius monacharum S. Gregori; non ante annum Domini quingentesimum octogesimumprimum posuit: Cum,inquit, ille monachus esse non potuerit, nisi post abiblutum p secturae munus huius autem functione adhuc reperiretur, ipso h testant , consstrictus eo tempore, quo Laurentius Iunior est creatus Mediolanensis '. 'Episcopus, quod contigisse ponitur dicto anno octogesimoprimo post

quingentesimum: necessario insertur, ut ante tempus illud Gregorius esse monachus non potuerit. Quod autem eo anno & non ante, Laurentius

creatus fuerit Mediolanensis Episcopus, citati sunt ab eo auctores, qui res Mediolanensis ecclesiae exploratas habuere, Panianus & Gallesinus; quibus magnopere fluere reperiatur antiquitate & auctoritate ceteris praeferendus Paulus diaconus, qui cum ante annos decem ponat praesutile 'ecelesta Mediolanensi Honoratum Episcopum, post quem ex recepta etiam abs te sententia Fronto successi, eius decem annis sedisse dicatur: plane nullus datur locus,vt Laurentius ante dictum tempus sedisse potu est . haec cum ita sint tanti auctoris testificatione firmata, nempe ut anno. undeseptuagesimo post quinsentesimum ante Laurentium & Frontonem sederit Honoratus Mediolanesis Episcopus: quomodo tu cum Vrspergensi iasserere potuisti, iam anno Redeptoris quingetesimo quinquagesimcoctauo monachii claruisse Gregoriu, qui de se ipso testetur,tempore adhuc sedis Laurenti j, Vrbanam gessisse praesecturam Tu vero quod ea auctoritate Pauli diaconi nimis te perstringi sentires ; in tota illa tua longissima disputatione, eius tamquam si non esset, nullam penitus mentionem habui sti, cum eam legisses apud Baronium, ea potissimum auctoritate nitent suam licet inuito hic ob oculos lependam propono, sic enim ς ait: Alboin e H. is igitur Liguriam introiens, Indictione ingrediente tertia, tertio Nonas septembris, sub temporibus Honorati Archiepiscopi Mediolanensis ii gresius est. J haec Paulus, optimi historici perstinctus ossicio certam consignat temporis rationem dae certa & India one certa. Quibus cum & cc

13쪽

14 Apologeticus

tum annum Domini significari quingentesimum undeseptuagesimum, dubitari non possit, cum ante biennium, nempe Indictione prima, eiusdem Alboini in Italiam recenseatur ingressus: perstringeris utique eadem Pauli auctoritate, ut ante sexageninumnonum post quingentesimum Domini annum ponere nullo modo possis S. Gregorij monachatum. Rursus vero urgeris S. Gregorij auctoritate, ut non ante dictum Laurei iij Episcopatum potuerit este monachus, qui ipso adhuc eius ingressu reperiretur fuisse Praefectus Vrbis. Sic tu inclusus duplici muro, velut e gallulo coarctaris, altero Pauli diaconi, quo prohiberis reserre mona chatum S. Gregorij ante antriam Domini quingentesimum undeseptuage simum; altero S. Gregoi ij ex praescripto tempore praesecturae, ut neque ante illud tempuraicere possis . Gregorium fisisse monachum: sicq. nullo modo monachatrum latioribus valeas terminis definire.Cum igitur ut

dictum est auctoritate Pauli diaconi liqueat, dicto anno Domini unde- septuagesimo post quingentesimum fuisse Mediolanensem Episcopum Honoratum, eumq. & succesibrem ipsus Frontonem explesse decennium in ea functione iure Laurentius sedisse ponitur ab ijsdem citatis auctoria. bus, dicto anno octogesimoprimo post quingentesimum, quo ut dictim est assertione Gregorij ipsius Vrbana contigit praesectura . Eiusnodi igitur ex S. Gregorii Papae, atque Pauli diaconi auctoritate, coῆnito certo termino temporis praesecturae S. Gregorij dicti anni in scii mi primi post quingentesimum, ante quod tempus esse monachus minime potuisset: quando post haec ipsum seri monachum conliserit, Bar nius certi nihil amrmat, nisi quod octogesimotertio post quingentesimuanno ab eo ponitur eiusdem Gregorij diaconatus a Pelagio Papa coli tus , cum abductum a monasterio eum misit Constantinopolim. Aduersus

autem ista cum tu multum obsit epens multa congeras, nihil praeterea

facis, nisi ut in cachinnum soluas ora legentium.mentiar, nisi tu ipse sentiens ista si sapis pro conscientia esse vera profiteri cogaris. De his acturi, ea primum tibi ob oculos ponimus, quae calumniose nimis a B ronio asserta astrinas, quae ipsum umquam dixisse, nullo pacto poteris a Dr. H. reperire. Qi sint autem ista, ex tuis ipsius verbis sic reddimus, quia bus haec dicens stequenter repetere consueuisti de Baronio: Apertissim '6 ' ais, verbis significasti, octogesimoprimo anno supra quingentesimum

a L ρ . prxsecturam Vrbanain egisse. Sequenti anno monasteria sex in Sicilia, de ει p. ii septimum in Urbe Roma aedificasse, & octogesinotertio supra quingent

yo. v. au. simum monachum essectum.J haec tu de Baronio, quem in tuis dialosis sub Bernardi persona sugillas; quae nec abs te semel dicta, sed undecies, , a. p. repctita, & Vehementius inculcata, in margine notata posuimus, ut ea Lector facile consulere possit. Sed ubi locorum, rogo te, Baronius ita ut tu dicis definit tam certa diuersarum actionum tempora λ ubi locorum asscrit, sequenti anno, nempe octogesimosecundo a S. Gregorio misse monasteria erecta,& Oct Vesimotertio effecta monachum3certe quide ita ere acte,ut tu ponis,ab eo fuisse distincta tempora & definita,nequaqua ii

MςnizS i nequc ab eo constitui certum annum, quo S. Gregorius factus siet monachus.

14쪽

Aduersus Constant. Bellotium. Is

monachus; sed tantum certum firmari annum, ante quem nullo modo potuerit est e monachus. sed ista omnia tua abs te aguntur interpretatio ne ; in qua tu ipse quantum Dilaris, intelliges. Ceterum quod ad monasteriorum pertinet crectionem, illa ab eo excitata stasse, cum adhuc laicus cstet, ex ipso Gregorio Papa cogniturus est Lecto quod &Gregorius Turonensis eius aequalis, qui Romam venies eiusdem Gregorij ten o Gram T Pore,quae ipsius essent, potuit optime didiciste, affirmare videtur. N'

Cum vero certum annum monachatus S. Gregoris nequaquam Bar

nius ut tu calumniaris) voluerit definire: tu tamen cx perperam ficta interpretatione verborum eius, ita deducere velle videris. Cum enim certum dumtaxat annum praescribat eius in Cardinalem diaconum assumptionis, & legationis Constantinopolitanae, qua iunctus cst, nempe annum quingentesimum octogesimumtertium, ibi q. dicat, statim Gregorium ipsum a Pelagio Papa e monasterio evulsum, ordinatum q. diaconii , atque missum Constantinopolim : hoc,quod dixit, Ilatim euulsum, tu male iinterpretaris, significare voluisse, eodem die, hora, vel momento, quo sa-ctus est monachus, inde per Pelagium Papam abductum fuisse. Sed sic ab co dictum esse, Ilatim, quod diutius ibi ipsi morari non licuerit, ipse idem Baronius superius demonstrauit: ut non alius quispiam quam ipse suorum verborum sit audiendus interpres, qui anno Domini quissentesimo octo- sesimoprimo eius Vrbanam tractans praesecturam,& de ijsdem agens naec ait de ipso S. Gregorio: Qui igitur haud diu permissus est degere in . monasterio, sed inde evulsus in diaconum est assumptus. J plane declarans , quod tunc dixit, Ratim, id voluisse significare quod dixerat, haud diu ipsi concessum in imonasterio commorari. & inserius ubi dixit, Hatim post tres versus, quid per illam vocem voluerit intellexisse, sic ipse decla rat: Cum igitur Gregorius monasterium inpressus esset,iae ibi diu perna neret, oborta occasio secit. J Ecce tibi, ipse est interpretatus quod dixerat, Ilatim, nempe significare voluisse, non diu. sed & quod dixerit, tim, haud existimes, oscitanter prolapsum verbum illud ab eius ore; sed

stite admodum atque prudenter ea voluisse voce uti, petita non aliunde

quam ex eius dem ipsius S. Gregorij verbis, quibus haec in primis de sero nimis suo ingressu in monasterium habet in praefatione in libros Mora itum ad Leandrum, quae idem Baronius '' ibi recitat, tu vero non vidisseta ιsmulans, ad ea nihil respondes. sic enim ipsum Leandrum alloquitur Omne tuis auribus, quod mihi de me displicebat, exposui. Quoniam diu, Iongeq. conuersionis gratiam distuli. Et postquam caelesti sum desiderio

asilatus, secularem habitum contemnere, melius putaui. Aperiebatur mihi tunc de aeternitatis amore quod quaererem, sed inolita me consuet do devinxerat, ne exteriorem cultum mutarem. Cumq. adhuc me cogeret animus praesenti mundo quasi specietenus deseruire: coeperunt multa n contra me ex eiusdem mundi cura succrescere,ut in eo iam non specie,sed quod est grauius, mente retinerer . Quae tandem cuncta sellicite fugiens,

Portam monasterii petii, & relictis quae mundi sunt, ut Histra tunc credi,

Δ: ex huiusmodi naustasio nudus euas. J haec de se ipso non alius quam

ipse

15쪽

ipse Glegorius, de dilata diu, longeq. ut aio sita conuersone,& in saeculo

diuturna, licet cum pietate, conuersatione, sed tamen ad monasticum si mendum habitum cunctatione . quae adamussim probe conuenire omniabus de praefinito tempore praefecturae illius intelligis.

Rurrum vero,quomodo,ubi est ingressus monasterium, illic diu manere ei non licuerit,sed per Pontificem ipsum abstractus sit: accipe consentientia mirum in modum omnibus,qus dicta sunt a Baronio in Annalibus; quae tu, Constantine , cum saepe sugilles, sirpe etiam cum derisione atque con- ρυ.so. s. temptu repetens illa verba, statim euulsum, sicias te su illare & carpere ipsum S. Gregorium, a quo accepit illa Laronius. Audi tu, inquam, quae '' eadem ad Leandrum praelatione his quae sunt dicta, ita mox subi jcit: . v. . s. o Quia enim plerumque navim incaute religatam etiam de sinu tutissi-

in locis. mo litoris unda excutit,cum tempestas cre scit: repente me sub praetextu

ecclesiastici ordinis, in causarum saecularium pelago reperi, quietem monasterij, quam habendo non sertiter tenui, quam stricte tenenda fuerat, perdendo cognoui. Nam cum mihi ad percipiendum sacri altaris ministeri uim obedientiae virtus opponit: hoc sub Ecclesiae colore sus ptum est, quod si inulte liceat, iterum segiendo deflectatur&c. J haec de se Gregorius, querens se post ingressum monasterium, inde tuitione R inani Pontificis repente ut ait suisse subductum. porro, de repente , idem significare, tu ipse ut inscrius dicendum est es interpretatus. Sic igitur nihil penitus est, quia quis iram iure redarguere valeat, si quod S. Gregorius repente, dixit, Baronius, Ilatim, dixerit; non quod eodem

monacto ut tu male interpretaris inde euocatu dicere voluerit,sed ut ipse declarauit, quod ibi manere non diu licuisset.Quantu vero teporis in in nasterio manserit,sicut affirmari non potest, ita non ante octogesimus rumum post quingentesimum annum suisse monachum, dici debet. Cum alioquiexijs quae eodem auctore Gregorio Baronius assert, constet ipsum arreptum semel monasticum institutum numquam deseruis e. Primu quidem quod ab Urbe recedens, monachos plures, quibuscum viveret,

Constantinopolim secum duxit ; ac deinde quod reuersus Romam, in is suum monasterium redij t. Haec, inquam, omnia eiusdem Gregorij testis catione ipse confirmat, ut de his suboriri dubitatio nulla ponit. Cohibete i sitire, Constantine, neque calumnieris Baronium quod saepe facis γdixisse quae non dixit, conuictus tu ipse in his calumniator & mendax. His igitur de tardo ingressu Gregorij in monasterium, & repentina euocatione ex eodem per Romanum Pontificem facta, ipsus S. Gregorii auctoritate firmatisu eliquii modo est, ut quae abs te sunt adducta ex eodeGresorio de longa in e dem monasterio perseuerantia, adducamus in ι medium. sunt ista '': Ipsum igitur inquis S. Gregorium & iudicem Mi s. . patronum causae suae constituere decreui ; ut vel doctrina & fide sua, aut etiam sanctitate illectus te dedas. certus enim sum, si ad eum confugiam, sdissimum me habiturum patronum, qui non permittet me causa cadere. Qui dum adhuc in humanis esset, hanc quaestionem, quasi diuinans suti

ram, plurimis locis dialogorum suorum diremisse vi sus est. sic enim cuna

16쪽

Aduersus Constant. Bellotium. IT

sio Petro loquensait: Redemptum Ferentinae ciuitatis EpIscopum,vitae venerabilis virum, qui ante hos sere annos septem ex hoc mundo migrauit, tua dilectio coinitum habuit. Hic, sicut nosti, mihi adhuc in monasterio prope polito valde semiliariter iungebatur. haec Grego- rius. Quibus puto subdio setis aperte constare,& quo tempore suerit in mon erio, de diu etiam in eo permansisse, cum Redemptus ille vestribit Marianus Scotus claruerit anno Domini quingentesimo septu gesimoquarto,& eo tempore foruerit semiliaritate beati Gregorij. Inaec tu ipse. cvii certe ex S. Gregorio id non probas,sed tantum ex Mariano Scoto, qui post annos serme quingentos post S.Gregorium vixit, quem omnino errasse, quae sunt dicta superius de tempore praesecturae Vrbanae S. Gregorij, latis ostendunt. Ex dictis autem Gregorij sic in rius insers: Apertissime, inquis, docet illis verbis, & diu se in mona- ι sterio positum, eius semiliaritate usiuna ibis te, & ante in monasterio exti- 4tisse.J haec illatio tua. Sed quid probat ante septennium notum iuisse

in monasterio suo Gregorio Redemptum. Porro si computes a tempore, quo sunt scripti dialogi , in quibus ista ipse stribebat anno quarto sui

Pontificatus, plane longe plures annos, quam septem,ex quo Gregorius monachus esse coepit, inuenies: cum etiam a tempore, quo est reuersus

Constantinopoli ad suum monasterium,cui usque ad electi:onem suam in Romanum Pontifice praefuit Abbas suit is annus eius reuersionis Oct gestinussextus post quingentesimum plusquam septe anni numerentur. Scias enim,ipsum,ubi Romam rediit,mox ad suu monasterium esse r uersum,eidemq. summa praesectura praefuisse,nempe Abbatis, prout ipse Gregorius alis aperte docet, dum narrat historia de monacho proprietario,in quem ut Abbas,censura illam exercuit,ut sepeliretur in sterquia linio. ait enim sic incipiens: φ Neque hoc silendum puto, quod actum in emeo monasterio ante triennium reminiscor. Quida namque monachus,

Iustus nomine,medicinali arte silerat imbutus,qui mihi in eodem mon sterio constituto sedulo obsequio,& in assiduis aegritudinibus meis excubare cosueuerat &c.J sit it enim de poena, quam ut Abbas irrogauit in eum.Sed quod ad Redemptu pertinet,quid, inquam, prohibet eum notu Gregorio in monasterio, etiam antequam Constantinopolim pergeret pNam non ita statim inde mulsum accipiendia, ut secundum ea, quae dicta sunt, ili otuerit aliquo licet breui temporis spatio ibi degisse. Sed non est necesse illud septennium reuocare ad tempus illud, antequam prosectus esset Constantinopolim,cum inueniatiu impleri posse post reditum. Idipsum respondemus ad id quod subdit de Iuliano, de quo Gregorius ait, ψ quod eodem modo ante septem annos defunctus consue- duerat venire ad monasterium, ubi constitutus erat ipse Gregorius. ιIdem, inquam, respondendum, eo quod idem sit casus de his, quae spectant ad tempus. Facessat itaque cauillus toties repetitus de verbo a tim; cuius loco ut vidisti ipsemet Gregorius dixit, repente; cuius testificatione audisti, sero tactum monachum, & cito inde stibiatum. Quibus sic firmiter eiusdem verbis constitutis, cetera ab ipso de se stripta

C sic

17쪽

18 Apologeticus ' .

sic accipienda omnino sunt, ne eidem ipsi Gregorio aduersentur, sed potius quoquomodo possunt possunt quidem recte ijsdem accon

modentur.

Affers alia testimonia ex eisdem dialogis S. Gregorii petita, in quia

bus de tempore etiam decennali ante eorumdem dialogorum Gipti nem mentio habetur, ut illud de Gerontio verbis istis: In monasterio etenim meo, inquit, quidam Frater ante decennium, Gerontius dic batur &c.J ad haec ingeris: Porro si ante decennia hoc euenerat: absque dubio in ipsum octosesimumtertium annum sepra quingentesimunt si haec quarto sui Pontificatus anno, vel etiam nonagesimoquarto salutis

stri put incidit: quo tempore certissimum est prout tu vis vel nondum monachum fuisse, vel certe Constantinopoli fuisse. At hoc quod narrat, ostendit eum & multo ante monachi vitam arripuisse &c. J haec se tu dicens, iterum a nobis arguendus eris impactae ac saepe repetitae calumniae, cum ais, scutire Baronium, S. Gregorium nondum fiuilemon chum ante dictum annum octosesimumtertium post quingentesimum. ni autem ab ea sententia abhorruerit, satis dictum silerius, cum aliud nihil sit conatus Baronius, quam demonstrare, S. Gregorium ante annum octogesim primum, quo serebat praefecturam Vrbanam, esse monachum minime potuisse: quando autem post dictum annum factus sit monachus, minime definiuit, Iicet dixerit , Lim non dia. per quae verba minime voluit definisse, eodem id factum momento. Ista aute cum iure possemus dicere; tamen long e firmiore subi jciemus paulo post responsionem,ubi aliud demq. nouimmum, quod ite ex di logis petitum de certo annorum numero, ceteris, tua sententia, fortius . ingeris v argumentum, adiecero de Merulo monacho monasterii S.Gres ij,de quo cum dicat Gregorius,eius sepulturam post annos quatuo decim esse refbsiam, & miram suauitatem odoris spirasse: inde arguis, iam annis quatuordecim, antequam illa Gregorius scriberet, anno nonagesimotertio vel quarto post quingentesimum, S. Gregorium fiussi monachum. subiruis vero istit: φ inam autem haec eius verba cIarissime probent sententiam nostram esse verissimam, puto etiam a priuatis se

si perspici posse. J ita esset quidem,ut dicis, si S. Gregorius in his duobus

nouissime recitatis exemplis loqueretur de suo monachatu , sicut loquiatur de suo monasterio: sed cum tantummodo de suo monasterio loquatur; nihil aliud infertur, quam ante decem, vel quatuordecim annos ab illo tempore, quo illa scriberet, iam extitisse S. Gregorij monasterium. quod& ego profiteor & assirmo, ut superius ex Gregorio Turonensi prosessus nuta, videlicet a S. Gregorio septem illa esse erecta monasteria, antequam monachus ipse fieret. Nihil penitus ergo ex his insertur ve vides S. Gregorium ante decennium, vel annos quatuordecim fisisse monachum, prout tu gloriose, tamquam de obtenta ex his victoria, praedicas.

Inania insuper sunt & vacua prorsus,quq ex ijsdem dialogorum libris adhuc adducis de antiquiori moeructatu S. Gregorii istis verbis: -Cla

18쪽

Aduersus Constant. Bellotium. Is

rissima , inquam , adhuc ex eodem penu deprompta adducam. sic enim sequitur ibi: Quidam mecum in monasterio Frater Antonius vivebat. qui multis quotidianis lachrymis ad gaudia patriae caelestis anhelabat &c.J ad tua tu: Ex illis verbis,Mecum vivebat in monasterio,&,Qui multis quotidianis lachiγmis ad gaudia patriae caelestis anhelabat,

Cumq. studiosissime & magno feruoris desiderio sacra eloquia medit retur , ostenditur sane subdis eum ad eam persectionem non peruo nisse, nisi longo virtutum monasticarum exercitio. qua in re temporis diuturnitate opus esse quis nesciat λ J ita illatio tira di argumentum de antisiuitate S. Cres ij monachatus. At nonne ista ridenda potius qua confutanda Ac si istiusnodi dona Dei dentur cum temporis obserua tione,&non potius saepe contingat, abundare huiusmodi feruoribus spiritus Novitios ipsos, di monachos veteranos egere. Huic simile argumentum est, quod ad hoc ipsum probandum deducis ex eo, quod S. Silvia eius mater mittebat lesumina insula filio monacho, ergo i aruis antequam iret Constantinopolim. & quis hoc negat ergo non .atim euulius a monasterio: ita sane, si statim sumis pro momentaneo puncto temporis. sed facessant isthaec. Nam Baronius quod saepe repetere cogis ) voluit illud, satim , intelligi eodem sensu, quo S. Gregorius

vocem, rem te, qua est usus scribens ad Leandrum, accepit. ita ut hae ex parte tibi non tam Baronius,quamGregorius debeat respondere,qui hoc solum voluit voce illa significare, non licuisse sibi monacho, tanto labore ac difficultate secto, diutius in monasterio commorari. Sed quid, Constantine,nos detines occupatos puerilibus concertati

nibus istis ut quod ibidem adhuc subijcis, asserens librum secundum 3 ndialogorum scriptum esse a S. Gregorio ante primum, eo tantum argumento usus, quod ipse Gregorius fateatur se ea accepisse a quatuor illis S. Benedicti discipulis, Constantino, Valentiniano, Simplicio, & Hon rato, qui iam obijssent antequam priorem illum librum scripsisset. Ae,si necesse sit asserere, tunc illa scripsisse, cum audiuit; & sit aliquid quod prohibeat, ut quae ipse antea audiuit, non potuerit postea scriptis mandare. Vides ipse, cuius sint ista, quae ingeris, firmitatis Sed quantum fallaris in his, quae sunt temporis, ipse senties, cum primum hic reddam ea, quae abs te ponuntur ἔ qui ut ista probare queas, haec paulo inferius infers: φ Necesse est,inquis, S.Gresorium scilicet eas res gestas S.B .nedicti audisse ante sexagesimum supra quingentes inuim annu salutis, ai.& scriptis mandasse. Constatinus enim ille ut tradunt Arnoldiis & alij anno eodem sexagesimo inter vivos esse desijt, post quς haud diu superuixit Simplicius,qui ei successerat, cui si uetus filii Vitalis Sc. J haec tu ipse, sed quantum decipiaris, attende. Ex rebus enim gestis Simplicii Abbatis discipuli S. Benedicti omnino conuinceris errare. Quomodo enim paulo post quingentesimum sexagesimum salutis annum interijsse ἀ- rivis Simplicium,quem constat ex Fausto scriptore vitae S. Mauri,post annum quingentesimum octogesimumsextum adhuc ibis te superstitem, reuersum e Galliis cum ipso Fausto post obitum S. Mauri λ- FaustuS enim s. M 4ri.

19쪽

ao Apologeticus

di ipse discipulus S. Benedicti & eius alumnus,qui de rebus gessis s. Mair ri, atque Simplicis, quae vidit, scripsit, fidelissimus testis in omnibus, hic

inquam,testatur de ipso collega suo Simplicio,mansisse eum cu S.Mauro in Gallus annis quadraginta re uno,quibus vixit ide S. Maurus: insuper& sub S. Mauri successore Bertulpho duobus annis adhuc ab ipso coactum ibi mansisse; sicq. quadragintatribus annis in Gallia esse moratu . Inde vero cum ipQ Fausto esse reuersum in Italiam ad suos Fratres,m nachos Cassinensis Congregationis. Quod quidem conlisisse anno D mini quiuentesimo octogesimosexto,ex dictis ita deducitur : Cu enim Faustiis dicat, eumdem S. Maurum oslatum S. Benedicto mansisse apud eum annos viginti, apparet ipsum non recessisse inde in Gallias usquo ad annum Redemptoris quingentesimum quadragesimumtertium quidem anno vigesimotertio post quingelaresimum contigisse oblati nem Mauri S. Benedicto, etiam tu ipse affirmas post Leonem Ostiensem, di alios.Jadi;ce autem modo annos illos quadraginta & unum sub Ma ro,insuper & duos annos sub Bertulpho, quibus eumde Simplicium mansisse in Galliis idem tradit Faustus, utique quingenti & octogintasex Domini anni fiunt, cum Simplicius redijt ad suos collegas monachos Congregationis Cassinensis, tum Romae degentes in Laterano. Ex hisisitur omnibus attente considera, quantum saltaris de tempore Simplicia Abbatis & praedecessorum ac succes rum eius , coarguarisq. a Fausto auctore fideli ssimo, qui praesens omnibus, omnia fidelissime scripsit , ut in controuersiam reuocari ampIius a quouis auctore non debeant. sed de eodem Simplicio inserius pluribus . Post haec autem ' concertationem subijcis aliam, a quonam missus sit Constantinopolim S.Gresorius; & dum tueris ex sententia Ioannis di coni,missum esse a Benedicto Papa, Dustra laboras; cum in restitutione Breuiarii Romani sub Clemente Papa Octauo elaborata, scias iam pra iudicatum esse, expuncto nomine Benedicti, quod a Ioanne sciretur e rore positum: qua expunctione non solum Ioannis diaconi de his sententia aboletur; sed omnium illorum, quos tu magno fami Scriptores en meras , qui longe post Ioannis tempora floruerunt. Sed cum dependeat controuersia ista a priori illa de tempore praesectum Vrbanae Gregori); haec autem ut est demonstratum contigerit anno octogesimoprimo post quingentesimum: plane constat,non potuisse ullo mogo mitti Gregorium a Benedicto,cum ipse iam defuncto ante biennium, in locum tinnus Pelagius fuerit subrogatus.

Quod autem agens inferius de S. Gregorii Papae aetate, cum vitam monasticam apere coepit,eius te esse sententiae v profiteris,ut fuerit tunc iuuenilis aetatis, idq. ea ratione probare niteris, quod constet ex Ioanne

diacono, ipsum tunc superstitem habuisse matrem. Addo quod magis

mireris ) ipsum iam Pontificem suis Titteris assirmare, adhuc tunc ten poris suam nutricem fuisse superstitem. quotennis autem tunc fuerit, aliquid certe asserere, est diuinare,cum ex antiquioribus Qntibus id accipere posse non detur . Nam cisternae sunt dissipatae monumenta illa

tiis, ex quibus ista deducis, ut nullius sint penitus fidei, prout quae in.

20쪽

Aduersus Constafit. Bellotium. 2 I

rius dicturi sumus, ostendent. Liquet tamen ipsum Cregorium, tempore Pontificatus, non fuisse admodum senem; ad quod probandum ipso Baronius iure argumentum deducit non solum ex eo, quod ipsius adhuc nutrix superstes esset, sed quod suis ipse epistolis, cum saepe saepius do

morbis ingrauescentibus conquerariu , nusquam reperitur de senect te hebetante fecisse aliquando mentionem. Ceterum ipsum diu murutum q. in saeculo inseruisse negotijs publicis, sero autem ad Deum comversum ingressum esse monauerium, ipsius auctoritate superius est d monstratum, ut superfluum sit ista repetere. Mod ergo infers, non e tuisse dicto anno quingentesimo octogesimoprimo praesecturam genisse Υrbanam, iam de his abunde,quantum decipiaris, suo loco superius ci cium est,ut non sit opus, eadem ut tu iacis magno segentium taedio saepe repetere, quae & me inuitum cogis iterare fietquente ut confutem ea. Eiusdem quoque sunt ponderis, nisi Hrtasse etiam leuioris, quae i geris , dum agis de monasterijs ab ipso S. Gregorio erectis, & probaroniteris, illa ab ipso aedificari iussa, ubi praefecturae Urbanae, quam gerebat , munus expleuit, rationibus ab exteriori corporis cultu atquO ornatu vestium petitis , de quibus scribat ista h Gregorius Turonensis: QEi antea serico contextu ac gemmis micantibus solitus erat per V bem procedere trabeatus,nunc vili contentus vestim, ad altaris Dominici ministerium consecratur. &c.J At quis nesciat, trabeam,& quae trabeae accedunt, insignia fuisse Urbanae praefecturae ipsi Gregorio necessaria indumenta, non autem ad gloriam ostentandam voluntariam saeculo addicti hominis vanitatem λ ut non possis arsuere,quod iacis,ex vanit te indumentorum non potuisse ab eo tunc aedificari monasteria, cum ut tu ais eius ab ijs longe animus esset. sed longe deciperis. Qui ergo cistasti Gregorium Turonensem, debueras meminisse, antequam ista de indumentis ipse tractaret, iam de monasterijs septem ab eo erectis verba fecisse, quibus innuat, iam ab ipso erecta,cum incederet ex praefect rae munere trabeatus. Et id quidem esse verissimum, ex deductis erius atque ex ipso spatio annorum quatuordecim, ante quos reissium monachi sepulchrum ipse Gregorius dicit, perspicue colligitur, ante initam ab eo praefecturam iam dicta monasteria erecta fuisse. Ex his igitur colligere poteras tempus monasterioru erectionis,& non argumentis istis tuis sutilibus secus asserere,dum ais: φ Porro autem eius exterior cultus erat ut Turonensis Gregorius de eo scribit, ut iam a rea diximus auro & serico contextu ac gemmis coruscantibuS trabe tus incedere: huiusmodi autem vestitus non est hominis monasteria aedificantis, aut monachi vitam profitentis se arripere velle, sed saeculo dediti, nec grandis natu, sed admodum iuuenis: cui absque dubio deesse

etiam non debebant clientum ac seruulorum cateruae, quae patronum& dominum procedentem stiparent. J haec tu & alia, quae ad pompam pertinent saecularem, ex quibit sta deducis, dicens : Quaeso dic mihi: Numquid qui ita procedit,& eo animo vivit,cogitare potest de extruendis coenobijs Curam igitur omnem Reipub. abiecit primum, & ant quam monasteria aedificaret: & sic postea de extruendis coenobijs cogia

tare

SEARCH

MENU NAVIGATION