장음표시 사용
21쪽
tare erepit. J &paulo post: Nequaquam igitur ante praesecturam aut
statim post eam,neque unius anni spatio extruxit monasteria,aut habitu monachi induit, seu ea statim incolere fecit.J ista tu quide, sed aduersus quem quis dixit post praefecturam unius anni spatio ab eo monasteria
erecta, & indutum monasticum habitum Z non certe Baronius, in quentialis ista saepius calumniose nimis obiectas,aerem plane verberans,dum in incertum sis pugnans. Sed & quomodo ex ornatu vestium id deduc re non erubuisti, perinde ac si non a splendide vestitis potuerint monasteria aedificari, ac latere possit intus in animo, quod celat indumentum exterius, & omnia sere orbis totius monasteria non aedificata fuerint ab hominibus decore vestitis, Principibus, inquam, alijsq. nobilissimis viaris , quorum erat ex status necessitate sui, progredi magnifice vestitos, cum praesertim ut in Gregorio, id ex eret magistratus quod de innumeris Sanctis possit facile demonstrari . Posthaec autem abs te repetita saepissime rursiis ingeris, & ad nauseam usque instauras controuersiam de voce, a Baronio posita, cum de eius a monachatu S. Gregorij ad Cardinatatum vocatione men-ι a,..1 n tionem facit in Annalibus: cui ob id pene succenserem, quod eo verbo, ε . usus, magnam tibi ansam praebuerit contradicendi, & mihi molestiam pepererit respondendi, tuaq. confutandi; nisi constaret, ab ipso fictum
scitissime quidem S prudentissime quod superius est demonstratum
dum simili cum ea voluit uti voce, qua S. Gregorius usus est, ac plane synonyma, ut quod dixerat S. Gregorius in praefatione in libros Mor lium ad Leandrum de se ipso e monachatu deducto ad Cardinatatum: Repente me sub praetextu ecclesiastici ordinis dic. J Baronius diceret, statim inde evulsus.J Quid fidelius in historia,sacra praesertim, quam ab antiquis asserta ijsdem, vel omnino similibus verbis reddere, ne quid exaggeratio oratoria, vel amplificatio sibi aduersus veritatem usurpet pς p. porro quod idem sit, natim, quod,repente, te ipsum tuus docuit ς Grani maticus Herculianus, quem in suo dialogo sic interloquutum facis, orogatus de voce, Hatim, germano sensu, ista subiungat: Statim asserunt
Grammatici scilicet significare, mox, illico, ruente J ecce tui docti Grammatici testificatione habes, idem, quod, repente. Vnde tu ipse Constantine si audes in primum auctorem, in ipsum S.Creg
rium, tira conuerte spicula, quod dixerit, se repente vocatum e mon
chatu ad Cardinatatum, & Baronium ursere desine, qui secutus Gregorium, ubi senserit abs te Gregorium victum, dabit ipse, certo scito. continuo manus. Ipsum compella modo Gregorium, facesse negotium, urge, sic insta: Quid est, inquiens, quod dixisti, repente abductum te a monachatu ad diaconatum, cum tu ipse de te ipso pluries prosessus sis, d ρv.t s. t. diu ε te in monasterio permansisse λ Repente, & diu longe inter se diue 3 sa esse noscuntur, ut sibi inuicem aduersentur, ut non possint una simul consistere; ita ut data altera earum voci Ut altera penitus explodenda. Ista abs te illata non aegro seri animo Gregorius vir mitissimus, neque respondere contemnit, demulcens perbelle caput tuum, qui in puerilibus
22쪽
Aduersus Constant. Bellotium. 23
hus issis nimis valde detinearis; dicetq. secundum ' Hilarii sententiam, a De πιν GDebere verba rebus, non res deseruire verbis. sicq. fieri interdum, ut istud , plura annorum centenaria comprehendere possit, ut ii bes in exemplum vaticinium Malachiae,quo ait: h Statim veniet ad tena, b Malae. plum sanctum suum Dominator, quem vos quaeritis, & Angelus testa menti, quem vos vultis. J Noli ergo tu esse tam seuerus interpres, ut quod ero dixi, repente, & meo exemplo Baronius, Ilatim, tu velis uno temporis impletum puncto atque momento. Amor vehemens me ita ex abundantia cordis loqui coegit, ut cito citius abreptus csse viderer ab eo, quod vehementi possidebam amore. amantium sunt phrases sitie.
Nam quid ait diuina φ Scriptura de Iacob, Rachelis amore flagrante, & e Gen. αν pro ea septennij temporis spatio durissime laborante Z Videbantur illi pauci dies prae amoris magnitudine. J Disce igitur iterum dico ve
ba rebus aptare,non res verbis cogere inseruire. si ista sapis, no desipies. Sicut cum eadem ratione, voce illa, diu, sum usus ad significandum pem breue temporis spatium . nam in dialogorum praefatione ita me dixisse memini: cum afllictus valde, & diu tacitus sederem , dilectissimus filius meus Petrus diaconus afluit &αJ dixi diu, quod paucarum horarum tempus includitur. quin immo dixi 4 alibi & diutius,quod vel unius aut d Diau .a. alterius horae termino factum scirem, idq. alibi saepius. Qiis omnia si tu adhibita rerum gestarum discretione considerasses: haud tu diu, in voce diu, frustra adeo laborasses, & statim de verbi, natim, controuersia diseessisses. od autem mox ' addis, ab eodem ipso S. Gregorio definiri certum e pas. 5. .ν tempus, quo ingressus est monasterium, cum agit tam in ultima homialia in Evangelia, quam in dialogis de obitu S.Romulae viqinis, verbis filiis: Eo namque tempore,quo monasterium petij,anus quεLm Redem- φ. 1 F.pta nomine in sanctimoniali habitu constituta in Urbe hac iuxta beatae Mariae Virginis ecclesiam manebat. J & infra de eius discipula Romula paralytica agens: Haec, inquit, multis annis in Iectulo decubans, pene omni iacebat membrorum ossicio destituta.J & paulo post: Sicut utique referentibus, & eadem res multis claruit ,& ego quoque in eodem te pore agnoui. J ex his autem tu ista deducis: Perpende , inquis, dilis genter illa verba: Eo namque tempore, quo monasterium petii, & illar Multisq. annis in lectulo decubans,& illa: Et ego quoque in eodem tempore agnoui: & animaduertere poteris, an statim e monasterio auulsus iuerit,uel in eo diu permanserit. Diu autem ni fallor &i tin ,esse contraria, nemo negauerit.J falleris certe, & negat id ipli S. Gregorius, vemiper audisti,nimirum quod respectu diuersbrum non sint inter se vocea Istae contrariae,sed simul verae pariter esse possint. Quod autem de mutitis annis interlapsis,toto illo tempore,quo S.Romula paralysi laborauit,
tibi suppeditas argumentum: quid prohibet haec resem ad tempus, quo ipse S. Gregorius mansit in monasterio λ mansit namque usque ad sui ad tificatum promotionem post reditum saltem annis quatuor: his ad
de totidem annos qui intercurrunt usque ad tempus,quo illa ipse scrib
23쪽
bat,sicq. octo fiρnt anni, ijdemq. multi illi, quibus tradit, mulam pGralysi laborasse. Vt plane nihil sit, quod sis deducere valeas, S. Gregorium, contra assertam sententiam, ante octo esimumprimum annum monasticam vitam esse professum. quibus intelligas omnia ista argumenta tua fumi instar in tenuem aerem evanescere. Ceterum quod ad gemmanum sensum verborum S. Gregorij pertinet: tota illa narratione significare voluisse videtur, tunc quidem, cum ipse monasterium est in pressus, contigisse quem narrat S. Romulae ad Deum transitum: quod idem ipse inferius declarasse visiis est, ubi ages de apparitione diuinitus acta paulo ante eius obitum, mox ait: Eadem res multis claruit, & ego quoque in eodem tempore agnoui. J quonam eodem tempore,nisi quod praemiserat ipso narrationis exordio, ino, inquit, monasterium petij. Isicq. certum tempus eius ingressus in monasterium terminasse dicatur certum pariter tempus S. Romulae ad Deum transitus,cum aliud tempus Xerminare non possit,quod est imperfectum t illud, manebat. Quo se . mano sensu verborum S. Gregorij accepto, dicendum est, multos 1llos annos, quibus Romula paralysi laborauit, ante eiusdem in monasterium
ingressum,iam elapsos fuisse,post quos idem qui subsecutus est ad Deum. transitus,tunc contigerit,cum ipse ingressus est monasterium. Inferius etiam,dum non obstruas regulam quam audisti ex S.Hilario, a P. ut verba rebus,no res verbis inserviant, in alium errorem impingis, ut
existimes Cregorium diuturniori tempore quam tribus annis Consta tinopoli munere Apocri fari j detentum mansisse, auctoritate eivsepist , Greg. lib.r. lae ad Mediolanensem h Clerum datae de electione Constanti j in ipsorumi Archiepiscopum, dum haec ait de ipso: Cum in urbe Regia responsa S dis A postolicae facerem,lamso mihi tempore adhaesit.J haec ibi. ex quibus
haec tu infers: Attende illud, longo tempore, ex quo intelligitur, multo ante octogesimumtertium annum,supra quingentesimum scilicet, eo nauigasse,& longiori tempore ibi commoratum esse. Neque enim,si ibi tres' tantum annos nondum exactos egisset, eo modo loquendi usus fuisset, &maxime illis verbis, longo tempore, ex quibus prosccto verbis aperte . habetur, Gregorium ante octogesimumtertium annum eo missum sitis
se. J ista tu limes, pro animi arbitrio tempora mutans. Quid enim Z si clericus alienae ecclesiae peregrinus Gresorio Constantinopoli existenti inhaesisset ad quatuor, vel quinque menses; nonne dici potuisset, longo
tempore apud ipsum fuisse λ Sane quidem,si de hospite quisque suo ista
perpendat. Deciperis tamen,Constantine; non ait Gregorius,se longo tempore mansisse Constantinopoli, sed Constantium illum Mediolanei sis ecclesiae ibi apud se lonso tempore mansisse. multum haec enim di runt inter se, cum longe diuersos respectus habeant. Ceterum quod ad tempus pertinet aduentus S. Gregorii Constantianopolim, non ante annum Redemptoris quingentesimum octogesimum- tertium cotingere potitisse, ex S. Leandri illuc aduentu possumus intellia gere,dum non ante praedictum annu suborta ei est causa,vt a Rege Christiano Constantinopolim mitterctur, nempe bellum ciuile inter Cath
24쪽
Aduersus Constant. Bellottum 2
lieos Arianos, quod non ante praesentem annum conflatum esse, ex Gregorio Turonense demonstratum est in Annalibus. Verum praeue nisse Leandrum,uerba illa Gregorii in praelatione Moraliu posita in epistola ad ipsum data, significare videntur, quibus ait: Dudum te, frater beatissime, in Constantinopolitana urbe cognoscens, cum me illic Ap
stolicae Sedis responsa constringerent, & te illuc iniuncta pro causis Fidei Regis Vulsigothorum legatio perduxisset. JSed videamus an firmiora sint, quae his stibiungis, adducens epist
lam S. Gregorij ad Eulogium Patriarcham Alexandrinum datam Indictione decimatertia, qui est annus Redemptoris quingentesimus nonagesimusquintus,in qua haec de tempore continetur:b Ante hos siquidem annos octo, sanctae memoriae decesibris mei Pelagi; tempore, frater &Coepiscopus noster Ioannes in Constantinopolitana urbe ex causa alia occasionem quaerens Synodum fecit, in qua se Vniuersalem appellare conatus est. Quod mox idem decessor meus ut agnouit, directis litteris, exauctoritate Petri Apostoli eiusdem Synodi Acta cassauit . qu rum videlicet exemplaria studui destinare. Diaconum vero, qui iuxta morem pro respontis Ecclesiae faciendis, pijssimorum dominorum vesti-rijs adhaerebat, cum praefato consacerdote nostro Missarum solemnia cclebrare prohibuit Sc. J ex his vero tu ista deducis: Quod si alius diauersus a S. Gregorio tunc eo funsebatur munere in Ecclesia Constantianopolitana, ergo ipse Gregorius iam recesserat ante dictum octauum, quem numerat annum.J ita quidem, sed quod subinfers,longe discrepaea veritate, dum sul lis ex his inferri ,redijsse inde Romam Gregorium non anno quingentesimo octo estinosexto, sed potius octogesimo tua to, vel ad summum quinto . sed vide quantum fallaris, numerum subducendo.Si enim constat ex notata in epistola Gresorij Indictione decim tertia , eam epistolam scriptam esse anno Domini quingentesimo nonagesimoquinto: plane ex octo illis annis, quos numeras ante illud tempus , inuenies illam Synodum factam esse anno Domini quin entesimo
octogesimoseptimo. adeo ut nihil sit quod impediat, quin dici possit, S. Gregorium sui habet & probat Baronius in Annalibus redijsse ipse
anno Redemptoris octogesimosexto post quingentesmium. Subi jcisv autem praecedentibus absilidiora, iterum sic argumentando Sed ad aliud absurdum accedamus: Si statim e monasterio exire coactus ibit,& Constantinopolim soluere: vellem a te scire, quomo. do adeo breui potuerit tam arctam consuetudinem , de neces litudinem, non saeculi blanditi js, sed Christi glutino copulatam contrahere cu Fratribus sui coenobis &c. J adhaec dicimus, quod praeterqua tu illud, natim quod saepe inculcas & proculcas male noueris, quantum temporis spatium comprehendat; adhuc insuper ignorare videris, ipsum
s. Gregoruina etiam laicum cum suis monachis, quibus construxerat
monasterium, quotidianam consuetudinem habuisse ut de his dubitatio nulla esse debeat, cum ipse maximum se cultorem misse seruorum Dei, in dialogis stequenter assirmet. quomodo non assidue versabatur cum
25쪽
illis, quibus erexerat monasterium, quod & contiguum esset aedibus suis Tu vero post haec quod dicere erubescimus,cum tu non erubu ris ista cum sint adeo perspicua,prae ingenij feste crassitudine non per-- MI, 30. cipiens,ita contumeliose iurgaris,dicens: Non pudet eos haec scribe- I. - J multis unum dumtaxat,qui solus dixit, Baronium ex obliquo sugillans, e cardine mentis motus a multis argueris, qui Cardinalem S. R. E. ita ignominiose non es veritus perurgere. Sed contemnit ista Baronius tui misertus, cuius monitu & nos leniter tecum agere suademur: at non ista certe te docuit Pater tuus in Regula, cum disserit
de gradibus humilitatis. Ad postremum vero primae diei dialogum hac claudis obiectioni,
, u. impossibile ' nimirum fuisse, ut tam breui spatio eius incolatus in mO'nasterio potuerit tanta de diuinis litteris didicisse; adeo ut opus fiterit illic longiorem aetatem vixisse.J Ad ista respondemus eiusdem Gregorij Papae doctrina,qua monstrat omnes illos, quos semel Spiritus sentissinspirat, reddi mox ex imperitis doctissimos, dum ait :*Ecce apertisso. eiusdem oculis fidei, David, Amos, Danielem, Petrum, Paulum, Matthaeum intueor, & ninus ipse Spiritus, qualis sit artisex,considerare ' volo; sed in ipsa mea consideratione deficio. Implet namque citharce dum puerum, & Psalmistam facit ; implet pastorem armentarium sycomoros vellicantem, & Prophetam facit; implet abstinentem puerum, di iudicem senum facit; implet piscatorem, & praedicatorem facit; in plet persecutorem, & Doctorem Gentium ticit: implet publicanum, &Euangelistam facit. O qualis cst artifex iste Spiritust nulla ad disce
dum mora agitur ad omne quod voluerit. Mox cnim ut teliserit mentem docet; solumq. telisist e,docuisse est &c. J haec ipse, in se ipso expertus ista, qui & in praefatione Moralium haec de se habet: Quid igitur mu. rum,si intellectum stulto homini praebeat, qui veritatem suam cum Voluerit, etiam per ora iumentorum narrat J Demonstramus &hozis sum excplo in alio perinsigni Ecclesiae Doctore, in quo maius Deus mi- raculum, quam in Gregorio demonstrauit, in sancto nimirum Ambroso, quem nondum plene Christianum, sed adhuc catechumenum electum Episcopum Spiritus sanctus, mox ut sui ignis flamma succendit, conflauit in admirabilem Ecclesiae Doctorem. Ceteriim Gregorium ipsum fuisse excultum scienti js liberalibus, Gregorius Turonensis eius aequalis assirmat. Sed & ab ineunte aetate assuevisse sacris litteris,idem ipse de se ita testatur,cum in praefatione librorum dialogorum de Petro
Lacono ista habet: Qui mihi a primaeuo iuuentutis flore in amiciti js familiariter obstrictuso,atque ad sacri verbi indagationem socius. J haec
ipse, cui tu credas. Demum vero cum maiorem partem huius primae dieitaistra contriueris in ostendendo, diu ante praefixum a Baronio terminum , S. Gregorium professum esse monasticam vitam : etiam si id tibi liberaliter concederemus: nihil certe lucraberis, ut asserere ob
id posses, ipsum monachum filisse Benedictinum. At de his modo hactenus, ad sequentis diei tuum dialogum transeamus.
26쪽
O VM in primis in tuo secundo colloquio disputandum suscepisu.
uter duorum prior tempore vixerit, Menedictus,an Siqui this stractatam uberius hanc quaestionem in Responsione post Apologeticum truncinuenires, ex quaredum is in multis errasse. In eo autem, quod disseris de S. Benedicti aetate, cum eremum ptast rmiramur vehementer, quod more tuo Baronium calumnieris, dixisse, P scilicet,tasse iam aetate matura S.Benedictum,cum eremu petijt. Quod ne lapsu calami dici possit tibi conti fle, sexies minimumabs te repe- a Di roi.Rtitum demonstratur, muri tamen idipsum ne semel quidem usquami uciaturus sis a Baronio dictum'. Siccine mendacio & calumniarem asos, Ivenerande S.Benedicti prosessor, ut impingas Baronio quae non dirita 'sed videamus an ipse percipias, quae velis ab ipso dicta: non puto. V rum quotupliciter in his peccaueris, accipe. Nam praeterquam quod calumuose asseris eum dixisse, quod non dixit, adhuc non videris vim
harum vocum, aetate niatura, assecutus; cum re ipsa apud bonos aucto
res illa dicatur matura aetas, quae senilis pariter daci consueuit; quo
se te non putamus accepisse maturam aetatem , ut volueris maiori imi
pudentia sugillare Baronium, & tantum ei portentum assigere, ut dixe rit S.Benedictum iam sene eremum petiis e.Sed& in eo grauiter peccare conuinceris,quod etsi ipse adolescentem sue adolescetulum paulo pu ritia grandiorem S. Benedictum in eremum se contulisse Baronius teste turr ab Urbe tamen puerum vix puberem recessisset non negata quod tu eum dixisse negas. legat Lector Annales, de detinetur Iumnia. autem eius tunc quidem est et aet* tis supra pueritiam, ut incentiva carnis vigore spiritus superaret, idem S Gregorius his verbis,ostendit ubi ait: Aetatem quippe moribus transiens, nulli voluptati animum dedit. J Quod vero inserius 4 idem S.Gregorius eumdem puerum nomi nat, cum primum miraculum instaurato fracto capisterio edidit: id di- .. i. ctum stias a SGregorio more suo, & tabeto usu loquendi,quo quemli- ibet adolescentem etiam annorum viginti consueuit puerum appellare ,
prout petitis ab eiusdem scriptis exemplis Baronius ibidem docuit
euidenter . Demum quem rursus nisi Baronium postrema insultatio tua serit, cum ais et ' Vbi sunt ergo illi, qui eum maturiori aetate , ν ρm irceremum petiisse fabulantur J An non ista ipsa de aetate puerili, quam sigillas, Baronius profitetur , eodem nimirum anno quo dicis . ab Urbe recessisse, prosecturum in eremum haec quidem in Sexto Annalium tomo habet ipse anno quadrinsentesimo nonagesimoquarto ver bis istis e Hoc eodem anno magnus ille monachorum Patriarcha, -- eidentalis Ecclesiae decus Bentactus, Nursinus patria, ab rbe recedens prosecturus in solitudinem, sublimioris vitae monasticae prima iecit seliciter sindamenta.J Quod vero non simul ac ab Urbe recessit,st
tunsum solitudin i petht :icium paulo grandiorem pubertate ita D, sectile
27쪽
fecisse, Baronius ex Ipse S. Gregorio demonstrauit. Cur Istin eum resse se exclamas in eas jus non videas est mente tantum coωcipias, leues umbras λ vel cum ais, nescio quid somnians: Si decim Mino , stes vigesimo, ut ille tuus scriptorsi iratur, supra quingentei
muni eremum petiit.J sed ubi delira ista Baronius Z qui quam pri,cul
his suerit, coni gnata in An alibus quae e tempora certis annis osten dunt. Existimasti, puto, ista quae scripsim , ad amen numquam reducenda, dum adeo portentosis calumnin Utan ornabas. Repetis & haec insistius sitimo dedecore, ubi ais: ν Qua aetate Herit, quando se eo con tulit,& quam longe a via veritatis discesserit ille, qui scripsit, eum decin io i monono Vesta summum vigesimo supra quingentesimum, di maturiori aetate eremum petijssed Potuerunt ne ista a religioso viro finia Baro. nio dicta, cum contraria his penitus asserat, cum agit de S. Benedicto ''tum anno Redemptoris nonagesimoquarto sepra quadringentesimum , tum visesimotertio silpra quingenteumum n quibus tractat de eiusdem Dinistinii Patris aetate sed prosequamur reliqO. Cum vero agis de tempore,quo vixit S.Equitius, redargui'. contra e v. aia. dictorem tuum B ardum, quem Baroni j loco iupponis, dicentem exm 31. eo colligi, Equitium antiquiorem S. Benedicto, quod S. Gregorius primum agat de Equitis,inde vero de Benedicto; prosecto si cuncta,mne Bernardo obheis, & dicta ab eo resellis, a Baronio asserta re', & haec calumnia ingens est,cum nusquam ista reperiantur a Baronio in Annalibus dicta. Quod vero negas ex Cassiodoro colligi posse,eumdem e Basilium Magnum,de quo S.Gregorius scribit in Equiti cum eo,de quo . Cassiodorus agit: inserius in Responsione satis maniseste declaratum sinuenies. De Valentij, siue Valentionis, vel Valentini Abbatis S. Gr
gorij diuersimodis in cibus scripto nomine, superflua contentio est,
cum de re constet. Cum vero ex verisimili ratione Baronius argumentatus esset, S.Cre-. gorium non fiusse instituti S. Benedicti, eo quod Scriptores antiquiores , i qui ante Ioannem diaconum vixerunt, ut Gregorius Turonensis, Bd Mnsias, Beda, & Paulus diaconus, cruri de S. Gregorio pluribus egerinti nequaquam id dixerint aliquando, tu respondens sic eludis :-Neque r. etiam eos asserere, quod Herit distipulus S. Equitii. at non par est ratio utriusque. Nam etsi,quod ad alios pertinet, responsio ista valeret,ix, men Paulum diaconum,quietusilem ordinis fiuini Benedicti monachus . erat, in de S.Gregorio ageret, eiusdem Patris fisisse monachum, cuium& ipse esset, par erat asserere. Sed quod addis, idcirco victos auctores absque aliqua expressione nominis &Benedicti . Gregorium nuda voce monachum appellasse,quod ex ea statim intellife uri eratallum S. nedicti stasse monachum, ob celebritatem nominis eius, di quod omnes monachi eo tempore iub una S. Benedicti Regula conuenissent. Qviunsilia ista sint, ut omnes monachi fissi una S. Benedicti Regula censere tur, atque etiam sici eiusdem S Benedicti nomine appellarentur, multa
exempla demonstrant. Nam in Italia,Praecipue parte illa, in qua est
28쪽
labria & Apulia,& aliae adiacentes prouinciae, si dinis LBassii monachi
fuisse noscuntur 1q. asmassiij nomine appellati quomun monasteria is que in pristias setculum perse rise,exploratissimiun-An non & tune vigebant monachi etiam Meuerint,quibus Eugipius Regulas scripsit λAt quod in his sumus, hic ostendendum estpariter, quam enormiter erraueris, dum inferius in eadem tua perstans sententia ista subsicise a Dr. 1.LMultiplicia illa instituta, quae vigebant tempore eiusdem patris S. Bene- ν dicti, eo exurgente, & sermulam suam Ionge lateq. dilatante, adeo oblia terata sunt, ut nisi a Scriptoribus , praecipue vero ab uno Gregorio de eis mentio is fuisset, ne fuisse quidem scire possem cum nullum de eis nunc extet vestigium ; neque selum nunc, sed neque citra annos abhinc mille & vltra. Odoisedi enim historici non ignobilis relatione ii
betur, ut etiam Carolus Sigonius testatur, que ad annum salutis notis
sentesimum,scios monachos Benedictinos ut ille scribit & Canonicos Augustinianos inter relisiossis, quos vocant Claustrales,nominatos nise se. Neque enim in Gallijs, aut Germanijs, seu Hispanij vel Britannia, aut Scotta lue Hibernia ut Sardinia,Ιtaliaue,seu Sicili eu alibi,ullum monachorum institutum iuit, quod ex Brmula sanctissilia Patris aut ab origine non fuerit, vel succe)entibus temporibus illius essectum non sit.Iaddis his,'In Gallia usque ad annum millesimum sexagesimumsex- ώ rad. Dr. tum testificatione cuiusdam, cui inhaeres, nulla alia fuisse monasteria nisi p. 43. Benedictim. haec tu haud semel,sed iterum atque iterum, more tuo, i culcas & exaggeras. Dicam cum Apostolo: ' Non est,ma gloriatio V e t. cor tistra,J quia non vera: quod si non vera,erit plane eiusdem generis, cuius ' 'idem Apostolus meminit, dicens: ψ Gloria in confusione ipsorum I d Nais L.
Tantum enim abest,ut exurgente S.Benedicto quod tu dicis ceterae monachorum Regulae obliteratae fuerint longe lateq. in prouincijs en meratis, ut ostendi etiam possit, eodem ipsoticulo alias recens instit rus esse Regulas in Gallijs, ab illis diuersas, easdemq. mirifice propagatas. Fuit earum auctor & promulgator sanctus Columbanus Hibernus, qui anno Redemptoris quingentesimo nonagesimosecundo in Gallias migrans, Luxouium veniens, fuit Luxoviensium monachorum institiistor. Cuius res praeclare gestas scripsit eiusdem temporis scriptor eius discipulus Ionas, non autem Beda, ut apud Bedam mendax titulus h bet: qui ea quae de S. Columbano scripsit, a S.Gallo siue Eustactio Malus eiusdem Columbani discipulis se accepisse testatur. quide insti- . riris. Cox ab ipse Regullis,ubi iam duo monasteria erexisset, haec ait: Adc Ium.. e. ι ius famam plebs uncique concurrere, & se cultui religionis dicare cur bat, ita ut plurima monachorum multitudoadunata vix unius coenobi, collegio considere valeret. Ibi nobilium liberi undique concurrere nitebantur, ut spretis phaleramentis saeculi,& praesentium pompam iam
cultatum contemnentes, aeterna praemia caperent. Quod beatus C lambanus cernens, undi me ad poenitentiae medicamina plebem con-- - currere,& unius coenobi j septa tantam conuersantium cohortem absque
dissicultate non continere,&quamuis mente una dicorde uno; lamem
29쪽
conuerationi tantae multitudinis incongrua r allum crimentoto
eum elegit, quem aquarum irriguitas adornabat, aliudq. monasterium construxit,cui/d sentanas,nomen indidit editi gubernatores prip sitos,de quoru relisione nihil dubitabatur. His ergo in locis monach rum plebibus constitutis, ipse vicissim omnibus intererat; MavLAMq. cum tenerent, Spiritu sancto repletus condidit. In qua autem qu lis & quantae disciplinae vir sanctus fuerit, prudens Lector, vel auditor agnoscit. J haec de Resula a S.Columbano conscripta, viro quidem, siacui sanctitate eminentissimo, ita doctrina haud impare . de quo ista Sua sua u. a. rebertus scribat : Tanto sipientiae thesauro est ditatus,vt adhuc ades L ij M.L scens librum Psalmorum elimato sermone scriberet, & alia multa ed εcript .m. ret, vel ad canendum digna,vel ad docendum utilia. J Vides ne Constantine, quantum ex his tu mendacij arsuaris, & vanae iactantiae, dicam neci incidentiae 3 qui nolis nisi S.Benedicti celebrari nomen, illustrari glo- .riam, reliquorum vero Sanctorum, qui eodem vitae genere claruerunt,
Quantum in te est penitus obscurari; & constituas um inopem, qui' . post collata S. Benedicto diuina charismata, exhausto penu, non habu rit quae alijs elargiri resset dona caelestia. An dices,t se impar Columbanus, qui cum Benedicto conserri possit Non de his visputo,quae diuti
norum uini secretorum, ut temerarius arguatur qui ista definienda su-sheperit; sed illud tantum ago,ut ad comprimendum tantae arrogantiae fistum,ostendam non solum talsum esse quod asseris,promulgatis Reg Iis S. Benedicti reliquas desecisse, sed alias etiam adhuc creuisse, linigelate'. secundo germine propasatas S. Coliunbani Regulas esse, easdem ι mini in in Cocilio Matisconensi examinatas atque probatas, diuinis miraculis eonfirmatas, cum aduersus earumdem impranatores intonuit de caelo Dominus, perdiditq. omnes miserando interitu restactarios. Quas deo Irim in constat percognitas paulo post ab ' Honorio Romano Pontifice, &ap- μυηθιε. probatas, eiusdemq. diplomate monachos ipsarum prostabres communitos. ibus etiam repleta filis te multiplicia monasteria Galliarum
tam mona orum quam virginum seminarum,idem auctor testatur tum
' in Columbano; tum etiam in alijs sanctis Attala, Bertulpho, Eustathio.& Burgundophora,quorum res festas omni fide conscripsit ipse eius o dinis tunc vivens monachus obseritantissimus Ionas: que si legeris,plane intelliges quantum peccaueris,cum stylo tuo ita perfiinctorie nullius . . Praeter &Benedicti Regulas post earum promulgationem viguisse es e natus asserere.Scies pariter,S.Columbanum S.Benedicto non imparem. in aliquibus apparere praestantiorem, dum grauiores est passus a Regiis
bus frseeutiones: filisse pariter in cinctitate discipulorum aeque selice .
' in miraculorum editione aeque praestantem. ut si alter magnitudine sit peret iter numero vincat.His vero magis persit adeberis,si perlegas insignia ficta S.Galli eiusdem S.Columbani distipuli,quae V lstidus Str ἀκρώμν. 'summa diligentia perquisita, accurate cΡnscripta, cteritati dia gna memoria tradidit duobus libris elucubratis. Ista dixerim & praedis
cauerim, non ut sertasse tu senties ius. Benedicti,et q. ordinis detractione
30쪽
Aduersus Constant. Bhilotium. 3I
ctionem, immo in maioris gloriae argumentum etenim charitas hol
gaudet veritati: cum & in beata illa communione Sanctorum, alter a I. cor. I 3.
alterius meritis glorietur ut propriis: sed ut ita styli nostri acumine, veluti chirurgo serro, turgens sanie apostema pungens, contractum intus arrogantis virus Bras emimpat, ita ingenti morbo cureris.Addiderim adhuc insuper, ne quoquo modo aduersus adeo patentem testificationem Ionae,de sancitis a Columbano Regulis monachorum, dicere
possis quod tibi in more est easdem acceptas Histe ex S. Benedicti Regulis:ex ijs unam recitabo,ut omnem prorsus mentiedi tibi auseram occasionem. Ionas igitur in S. Burgundophorae vita,quam scripsit,haec habet: Erat enim consuetudinis monasterii & Regulae, viter in die per
consessionem unaquaeque earum mentem purgaret,&qualemcumque
rugam mens per starilitatem attraxisset,pia proditio ablueret.J haec ipse. Porro Regulam istam inter S. Benedicti Rosulas nequaquam inue--Σ nies, ut scias Regulas Columbani diuersas filisse a Regulis Benedicti,ta cui & alias, de quibus actuin est in dicto Concilio Matisconensi; cum tamen in ijs, quae sunt praeciput: ordinis, omnes Patrum Regulae siue Orientalium,sive Occidentalium,in unum simul conueniant.Ad quod si- gnificandum Benedictus quidam his temporibus proximus Abbas,commentarium eodem argumento conscripui, de quo ista Sigebertus b ha-b se θεν hel: Benedictus Abbas scripsit ad monachos librum, quem vocavit, επη ir 'Concordiam Regularum, multorum Patrum Regulas Regulae S.Benediam conserens, ut nulla patrum Resula a Benedicti Regula discordet,immo Benedicti Regula Resulis omnium Patrum concordet,ostendit.J A suendus vero sur & expilator Trithemius, qui Columbanum cum suis
niter Benedicti nos annumerat.
Post haec autem quo negare posses,Valentionem ex Valeria prouincia - . monachum institutorem tuisse S. Gregorij quod idem ipse in dialogis saepe testatur eo coniugis, ut absque auctore aliquo, sed tua coniectura tantum asseras,dialogorum φ S. Gregorii textum a Graecis monasterium εpostea incolentibus esse corruptum, & loco Hilarionis ab eis positum, Valentionem, ut Iegitur hodie in antiquis codicibus . ista adeo delira suade deliris. Sed demus a Graecis sectum esse, quod dicis, ut loco Hilarionis,eo ab eis abraὶ nomine, sit subinductum nomen Valentionis: ubi locorum id factum asseris λ In ipso,dicis, monasterio S.Gregorij in Urbe posito ad Clivum Scauri,cum in eo habitarent Graeci. Demus, inquam, volumen illud Hisse reuera deprauatum a Graecis: cetera vero per o bem Occidentalem ac etiam Orientalem sparsa dialogorum volumina , quorum exemplaria, vivente adhuc ipso S. Gregorio coepta sunt describi, & ad diuertos mitti, & inter alios ad Theodet indam ε Reginam Lon- apisistriari gobardor ira: num illa omnia dixeris deprauata, cum in omnibus illis exemplar:bus siue originarijs, siue ab illis descriptis,quae hactenus reperiuntiu , non nisi Valentio legatur, Hilario vero in nullo eorum Doce, si potes, Graecos illos monachos uniuersum perlustrasse orbem,omniaq. exemplaria nactos esse, ςademq. singula corruisse. sed nec tamen a huc