장음표시 사용
21쪽
quem nudam απαγωγην in Charidemi interscctorem concedere voluisse puto, nimis severe egit. De tertio accusationis capite, quo de Charidemo agit, post videbimus. An denique revera prohibuerit, quo minus decretum ratum sieret, Propter corruptos tune temporis Atheniensium mores dijudicari nequit, neque ex historia liquet. Isoc certum, si tali oratione διδαχθέντec judices tamen decretum, ut tum erat, non improbaverint, eos, nisi injuste, certe valde incaute egisse.
DE TEMPORE, QUO HABITA EST ORATIO DEQUE ORATORIS AETATIS ANNO.
Satis accurate hoc tum ex Dionysio Italicarnassensi et Plutarcho, tum ex indiciis ex ipsa oratione petitis definiri posse videtur. Dionys. I al. in epist. ad Ammaeum (pag. 12o et 1 Ii ed. S ib. dicit oratorem natum esse
ἐνιαυτῶ προτερον τῆσ εκατοστῆc 'Oλυμπιάδοσ, Archonte Timocrate Ig aetatis annum egisse; publicas habere orationes incepisse archonte Callistrato , εἰκοστον καὶ πέμπτον ἔχοντα ἔτoc: tertio denique
Post Callistratum, archonte Aristodemo, hanc habuisse orationem adversus Aristocratem; anno igitur actatis Id vel Is , Olymp. CVII ann. 1. In Dionysii computatione hoc tantum vitiosum videtur, quod si archonte Timocrate 1 p aetatis annum egit orator, archonte Callistrato 26 annos natus esse debuit. IIoc tamen sortasse ita explicandum est, ut statuamus, medio fere anno vi Olymp. XCIX natum esse oratorem, et Dion Isium, quum eum archonte Timocrate II aetatis annum egisse dicit, sinem anni indicare , quum autem archonte Callistrato IS annos natum eum suisse narrat, ejus anni initium significare. Idem quoque de hac oratione statuendum est; quae si in sine anni 1 Olymp. CVII habita est, orator Is aetatis annum iam attigerat, Si autem initio, Id adhuc annos natus erat. Nullo igitur modo cum Tayloro ex hoc Dionysii loco con sici potest , Demosthenem tempore habitae hujusce orationis , oo aetatis annum egisse. Cui sententiae Plutarchus quoque in ejus vita obloquitur: memoratis enim ibi in in Androtionem , in Timocratem et in Aristocratem orationibus, haec addit: δοκεῖ γαρ σνoῖν ὴ τριων
δέοντα ετq τριακoντα rerονώσ ἐξενεὶκεῖν τούσ λόγουσ ἐκείνoυσ, et, quod non omittendum, eadem qua Dion. l. l. serie eas orationes enumerat. Ex alio quoque Plutarchi loco cum Dion. comparato apparet, hos duos auctores de tempore habitae hujusce orationis nota dissentire, quamquam primo obtutu ita videtur. Nimirum Plutarchus haec tradit: Λῆλo; δ' ἐστὶ καὶ τὴν κατὰ νειδίου παρασκευασόμενοσ εὶπεῖν δίκ(ν, δύο μεν ἐπὶ τοῖσ τριακοντα γεγονώσ ετq et C. Dion Isius autem l . l. p. III : ἐπὶ
Καλλιμυχoυ του τρίτου μετὰ Θέσσαλον (ita lege pro Θέελλον, quod vitiosum esse recte docuit Sytb. ad hunc locum) υρβαντο; γέγραπται ό κατὰ νειδίου λόroc. Thessalus vero ille Aristodemum archontem excepit. Si igitur ponimus, in altera parte anni, quo hic archon fuit, Is annum egisse oratorem, pri icipio anni. quo Callimachus archon erat, ou annos natus suit et revera orationem in Midiam, ut Plutarchus tradit, etiam secundum Dionysii computationem, SI aetatis anno habere Poluit.
22쪽
IIaec igitur in Aristocratem oratio secundum hos duos auctores cinno Circiter x Olymp. CVIIliabita esse videtur, oratoris anno aetatis Id vel 2 s. Scriptor iam ori de Vit. X Orat. p. 8sS , cui nolsius ad Leptineam p. 62 assentitur, natum esse Demosthenem perhibet archonte Dexi theo Ol. XCVIII a. q. Secundum eam computationem tempore habitae orationis Pontra Leptinem So, hujusce autem orationis Suri vel SS aetatis annum agebat. Mihi autem magis Placet, quod Plui. et Dion ., quos comPonere conatus sum, de ejus
Iam videamus, num illorum sententia indiciis ex ipsa oratione petitis confrmetur. Indicia autem significo liis tot ca, nimirum rerum geStarum, Clarorum ducum etC. mentionem, Ox qua satis
manifesto indicatur, Post eas res gestas, florentibus iis ducibus, habitam fuisse orationem; non ea dicta intelligo, quae de se prodit orator: recte enim monuit Wolssus ad Lept. pag. 66: IN HO
thycli enim ea scripsit, quamvis simul se ipse Sabin dieare potuerit. Permulta autem ex oratione polligi possunt indicia histori ea: v. C. ex loco pag. 61 initio, pag.
cu init. , sis init. , Gg, 6i init. , fg etc. Ex iis tantum eligam loca pag. sit, si si et sis. Primo
loco nimirum loquitur de Olynthiis et dicit eos, a Philippo desecisse et in eo esse, ut societatem cum Atheniensibus ineant: secisse autem eos illam societatem puto, quum Philippus in Thracia versaretur suamque in Ca regione dominationem extenderet; quum enim Olymp. CVII ann.S vel si ipsam Olynthum aggrederetur, misit haec civitas legatos Athenas ad imploranda auxilia. Altero loco pag. 6 v. S memoratur Phayllus, Phocensis δυνάστησ. Is autem ann. si Ol3mp. Cus et init. anni 1 Olymp. CVII imperium tenuit, cumque tempore habitae hujus orationis jam quamdam rerum gestarum gloriam sibi comparavisse et adhuc inter vivos suisse patet: quare ex hoc iterum loco id tempus non longe ab initio dicti anni 1 Olymp. CVII abfuisse videtur. Q uae denique pag. 6i de pactis a Charete Charidemo impositis et pag. 66 de commoratione classis Atheniensis in IIellesponto traduntur, valde quoque liuic sententiae favent. Chares enim Olymp. CVI ann. i Sestum cepit, eodemque tempore cum Charidomo illum pactum suisse vel o simillimum est et aliquam dici in I ellesponto degisse , donec fortasse in sine anni modo citati propter arcetία; Athenas rediret. Charidemus autem seq. anni initio praesidium Allieniensium, quale ut ipsi tribueretur, tulerat Aristocrates, Sibi comparare voluisse, contraque Euth cles hanc
Haec quidem sunt indicia verosimillima ex iis, quae nctrrcti orator; unum sertasse restat ex eo, quod silentio Prcte feris. Nimirum Philippus quidem vocatur pag. si S init. ό μάλιστα δoκῶν νυν τμῖνεχθρό; ε2ναι, et pag. cI init. amicitiae, quam cum Thessalis junxit quaeque maxime Olymp. CVInnno si in expellendis eorum tyrannis apparuit, mentio sit, non autem de eo, quod Graeciam intrare eum cupientem Athenien Ses arcuerant, quod factum esse tradit Diod. Sic. Olymp. Cui Ianno I et quidem, ut ex his conjicio, in sine ejus anni
23쪽
Ex his tot nisi habitam , tantisque testimoniis persuasum mihi est, Olymp. CvII ann. 1 initio, oratoris 28,
scriptam certe fuisse hanc orationem.
Ut iam aliquoties dixi, Demosthenes in hac causa actor non suit, neque hanc igitur orationem ipse habuit, sed testibus Plutarcho, Dionysio Ilai., Libanio et alterius Itypotheseos auctore, ετέρωεrραφεν. Qualis autem hic vir fuerit, judicatu est dissicillimum. Dion sius enim et Libanius nometa tantum ejus, alterius argumenti auctor nomen et d(μoν, Plutarchus nihil de eo tradit. Nobis igitur videndum est, quid praeter ea, quae ab his tradita sunt, quaeque huc redeunte Eoθυκλῆ; δέ
, Et Primum quidem ex loco pag. 5 v. IS et sS. Consicimus, eum non fuiSse numero eorum, qui magna in republica gerenda florerent auctoritate, quique saepe eloquentia et aura populario buterentur ad perniciosa perserenda decreta, corrumpendos judicum animos et augendas suas ipsorum divitias: ibi enim confitetur Euthycles, se annumerari velle τοῖσ λέγειν μεν ἷσω; ου δεινorc, βελτίoσι δ' ἀνθρώnoι; τῶν δεινῶν i id est: iis civibus, qui principum acta attento animo observant, non ob leve quoddam eorum delictum turbas concitant, conciones Clamoribus implent et majus inde malum pariunt, sed qui vero patriae amore ducti, eo usque taciti manent Spectatores, donec perditos quosdam cives magnum civitati moliri videant periculum, quique tum non iδία
serendus, ex quo simul confici posse mihi videtur, eum non propter juvenilem aetatem, sed alias ob causas caruisse in republica auctoritate. Nam quod ibi in concione tactum fuisse narratur, non ita breve temporis intervallum ante habitam hanc orationem locum habuisse putandum est, et Euthycles tamen jam inter eos numeratur, qui si vellent in concione verba facere, poterant. Idem quoque quodammodo patet ex loco Pag. 6 v. 6 Ss. t πρότερον δ'ότ'επλευσα τριηραρχῶν εἰσ Eλλή:-σnoντον etc. et quod λειτουργία; genus Provectioris jam aetatis suisse Putor quamquam Demosthenes in orat . in Midiam lom. II pag. vii ss. sυθυσ cκ παίδων εξελθόντα hoc se perfecisse gloriatur. Quando autem trierarchus suerit Euthycles, aeque obscurum cst et fortasse iis, quae Pag. 6o in sine et Ss. narrantur, intersuit; quae coniectura frequenti eo loco Vocum Yμεῖ , ipsi reeo; etc. et Pag. 6s v. S vocis noequoλovoqκώ; usu mihi quodammodo confirmari visa est.. Ecce omnia, quae de eo notata in oratione inveniuntur: quae ad hominis vitam cognoscendam pauca quidem, ad justam autem hujus orationis intelligentiam satis sunt.
24쪽
DE ARISTOCRATE ET CHARIDEMO.Ηos una S comprehendi, quod arcte in ipsa causa coniuncti sunt. Aristocrates enim in ius
vocatus et reus est, revera autem accusatur Charidemus ejusque vita et res gestae Perstringuntur:
non tantum peccasset Aristocrates, si dignus tali dono fuisset Charidemus. Primum igitur de Aristocrate videamus. De hoc non plura , quam de Euthycle ab auctoribus Supra laud. traduntur. Invenitur autem apud Diod. Si c. lib. Xu pag. 68o Aristo cratis cujusda inducis nomen, sed temporis ratio impedit, quominus ibi de hoc Aristocrate mentionem fieri
StatuamuS: nullis praeclaris rebus gestis inclaruisse videtur, ejusque nomen, nisi haec Demosthenis SuperStes esSet oratio, oblivioni ut opinor fuisset traditum. - Pauca tamen, quae de eo ab isti S auet. notantur, reseramus et tEntemus , numquid praeterca ex nonnullis orationis locis conjectura assequi posSimuS.'Aeιστοκράτqσ τι; 'Aθρναῖοσ εγραφεν εν τῆ βουλῆ ψήφισμα. Plura non referunt Liban. et ait. IIIp. auctor. Et haec sane per se satis mani Sta erant. Nomen enim ejus saepius in oratione obvium est, eumque Atheniensem suisse ex eo patet, quod λέγειν καὶ rράφειν potuerit, quod civibus rν σίοισitantum licuisse conStat. Jam ex ipsa oratione eum bonum civem, fortasse βουλευτὴν suisse coniicio, in hoc autem decreto serendo inscitia legum, oratorum Persidia et τω διεψευσθαι τού λαριδήμου imprudenter lapsum esse. Rationes, quibus in hane sententiam adductus sim, quam brevissime potero, Exponam. 1. Primum nisi bonus civis suisset, ante actam ejus vitam actor Perstrinxisset; raro enim hoc ab accusatoribus omissum suisse ex multis orationibus patet: leniter contra ubique fere cum eo agit
Euthycles, seque nulla privata inimicitia ad accusandum descendisse jam statim ab initio profitetur: magis eum admomet, quam in illum invehit: u Vide, ' ait, si quali re tu te ipse implicuisti: Si qui Charidemum interfecerit, omnibus locis hac lege memoratis abstineat et ab alio tamen occi-
Deinde eum βουλευτήν suisse coctjicio ex ejus objectione pag. S6 in fine: ἀκυρόν εστι το ψήφισμα, προβοέλευμα rάρ ἐστιν ό νόμοσ δ' ἐπέτεια κελείει τὰ τῆ; βουλῆσ εἰναι φ(φίσματα, De hoc loco Seg. Splura videbimus. Videtur mihi decretum εν τῆ βουλῆ , ut Liban. dicit . proposuisse Aristocrates , ut ψήφισμα βoυλῆσ fieret et quod ipsis tantum licuisse senatoribus puto. Eum denique a pravis oratoribus et lucri causa a noλιτευομένoι; corruptum suisse inde conjicio, quod plerisque locis Non Aristo crates solus, Sed oratores perstringuntur, quare eos puto illi salsa de Charidemonarrasse, ut quem habCrent, qui decreto nomen praescriberet. Jam de Charidemo videamuS. NatuS est Orei, χωρίου εν τῆ Eυβoία, ut dicit ali. Ηyp. auci. et quid autem aceιoν hic significet, Patet eX Orat. Pag. II in sine et 'IZρείχαζ μέρoc τέταρτoν EPβoία; oὶκoύντασ. Mater eius ibi civis erat, Patrem ignotum et barbarum fuisse eod. loco assirmat Demosthenes. Scelli silius vocatur a Casaubono ad Aelian. var. his t. lib. II c. si , quo loco ah auctore inter φιλοπότασ numeratur Cham
25쪽
ridemus. Apud Oritas igitur ad nothos pertinebat. Iam mature militiae operam navasse videtur, ab infimis certe in ea gradibus incepit et, ni salior, in patria sua Euboea εν σφενδονήτου καὶ
φιλου μέρει εννάτα εστράτευται, τῆ πόλει. Mox tamen ipse quosdam milites conducere seque cum iis
unicuique potenti locare coepit. Ita primum ab Iphicrate in Thracia per S annos μισθωθεὶσ, Postquam hic Gποστρατ ro; sactus missusque est ab Atheniensibus ad Amphipolin et Cheison ne- sum Timotheus, Cotyi, deinde Olynthiis se locavit. Atheniensium hostibus: ab his vero captus,
venia non tantum, sed et civitate ae corana impetrata, rursus se locavit Timotheo. IJujus locationis tempore, ut videtur, peracto, in Asiam trajicit et Artabagi, ah Autophradate capti, AsB-nibus se locavit. Fide data et accepta, mox vero violata, hostiliter se in eos gerere coepit et quasdam urbes occupat: haec ejus Persidia in ipsius exercitus perniciem versa fuisset, nisi Memnon et Mentor, Artabani assines , eum oπόσπονδor dimisissent, metuentes, ne isti etiam ipsis invitis tutum transitum praestarent Athenienses, a quibus id per epistolam petierat et promissis impetraverat. In Chersonnesum igitur reversus Cotyi , quocum Atheniensibus tunc temporis apertum hellum jam erat, auxiliatur. Cotye autem non dia post interfecto, quum ejus liberi μειρακυλλια adhue essent et ipse unus omnia posset, non tamen Atheniensibus favet, sed cum iis per septem menses hellum gerit et Cepit isodoto, Eorum στρατqr , multis modis vexato, tandem turpissimas pacis imponit conditiones. Inde uni Cers obleptae invitis Atheniensibus totius Thraciae imperium tradere tentans, Milio cythen , si dam Atheniensibus amicum, Cardine incolis, eorum hostibus, tradit, qui eum et silium crudelissime intersiciunt. Ilanc caedem moleste ferentibus Thracibus et in unum convenientibus Berisade, Amadoco et Athenodoro, Cers obleptes perterritus iustiora cum Athenodoro pacta iniit, ut verosimile est, Suasore Charidemor hic tamen ea Paulo post violat et Chabriae, Atheniensium duci, etiam turpiores, quam Cephisodoto, conditiones Praescribit. Decem primum hac de re missis legatis, qui tempus terebant, nihil utile essiciebant. Cliaretem tandem, ex expeditione Euboeensi reversum, ducem αυτοκράτορα in Cher Sonnesum mittunt Athenienses, qui re feliciter gesta nova iterum pacta eaque justissima inire Charidemum cogit. Neque tamen ab eo inde tempore fidus videbatur Atheniensium amicus fac tus esse: in ipsis enim illis pactis Cardiam sibi vindicaverat, ut des qτήριoν Sibi esset χρήσιuovetoo nodc Aoqναίου; πολέμου, et Simul atque Atheniensium classem ex Hellesponto prosectam esse vidit , uni Cersobleptae vel potius sibi omne subjicere imperium conabatur, quo eodem consilio Aristomachum Athenas miserat, ut primum tale ab Atheniensibus sibi decerneretur praesidium,
quali perterriti duo reliqui reges Thraciae et Athenodorus ab ipso debellando desisterent; et
deinde ut dux ab Atheniensibus crearetur. Quae hucusque de eo notavi, maximam partem ex oratione hausta sunt; neque ex aliis
sontibus haurire licuit. An omnia aeque vera sint. dissicile est judicare: in nonnullis fortasse nimis severe judicavit Demosthenes. V. c. quod Charidemus Cersobleptae totam Thraciam tradere Cupiebat, etiam eo consilio tentare potuit, quod putabat, hunc unum melius Philippi potentiae in dies crescenti resistere posse, quam si tres simul Thraciae reges essent, quod, ut Atheniensibus, ita quoque Philippo conducere videbatur. Ilaec iam ad nostrum propositum sussicerent et hic subsistere possemus: paucisSima tamen, quae
26쪽
de eo lite illic inveniuntur, his addere lubet, ut ex iis melius quodammodo de oratione judicare
liceat. Ac primum quidem quod in Olynth. III tona. I pag. SS v. II narratur, non diu post lianc orationem habitam sactum esse videtur, ex Coque loco confici Potest, eum Athenas habitatum venisse et revera AthenienSium στρατqrdae creatum fuisse ; hoc magis etiam patet ex Philochori verbis a Dionys. IIal. in Epist. ad Amm. pag. III citatis, qui Cliaridemum etdν ἐν Eλλ ζ-nόντω σtecir roν ab Atheniensibus ad Chalcidenses contra Philippum adjuvandos missum suisse notat: in seq. vero Philochorus Olynthios, quum iterum legatos Athenas ad imploranda auxilia mitterent, haec rogasse dicit, nέμφαι βo θείαν μη ξενικην, αλλ' αυτῶν 'AOqναίων, unde coii ficeres, Cliari demum adhuc esναrόν suisse. Philippi tempore Plara de eo non prodita sunt. Initio autem regni Alexandri , quum hic Thebas diruisset et Pacem deprecarentur Athenienses, ea tandem conditione pax ab Alexandro concessa videtur, ut unum Cliari demum in exsilium mitterent ti). Iloccertum, Cluari demum, sortaSSe βουλόμενον τοῖσ vλλqσι την σωτqρίαν παρασκευάσαι , ad Darium prosectum ab eoque non diu post ob linguae libertatem interfectum esse (u).
DE GENERE AC SPECIE ORATIONIS.
Nota est actionum apud Athenienses distinctio in publicas et Privatas κατqroρίαζ, plerumque rhtimo: et δίκαζ, illas, quibus maXime civitas, has, quibus una tantum persona ius suum persequebatur; quamvis non SemPer Beeurate inter iPSAS Voces δίκρ et rραφη distinxerint oratores, praecipue si universe loquerentur: ita InvenieS αἷ r ιαι δίκαι καὶ αἰ θρμοσιαι, non tamen sacile invenies δίκq παραπρεσβειασ Et .
Ad prius actionum genus Pertinet haec Euthyclis accusatio et continet enim rραφην παρανόμων; id est Aristocratis decretum, quo Charidemum Privilegio donare voluerat, contra leges et cloiscitis commodsi esse perhibet. Permulta de hae actione (S disputata sunt, ut mihi certe nihil, quod amplius de ea dicere poSsim, relictam Sit: neque etiam accurata ejus rραφῆc descriptio ad nostrum propositum pertinet, quare ad eos, qui hoe LX posuerunt, remitto. - Inter alia hoc quoque eos tradere videbis, non eodem Semper temporis momento leges aut decreta accusata fuisse, sed alia antequam a populo rata saeta ESSEDt, Per uno'oσίαν Prohibita fuisse, alia post populi probationem in jus suisse vocata. Posterior agendi ratio usitatissima suit et prudentissima. Prior iis tantum casibus locum habuisse videtur, si quis metueret, ne lex vel decretum, simulatque a populo probatum esset, civitati noceret neque παρανόμων *ραφῆ locus esset. Tali autem ratione etiam Aristocratis decretum ab Euthycle prohibitum suisse obiter monuit Schdmann o p. l. pag. I 6si not. I S. NOS autem hoc Paulo accuratius indagabimus et dissicultates, quae inde in nonnullis hujus orationis locis oriri videntur, explanare conabimur.(i) Ut narrat Arrianus lib. I c. i Ir quam is alii tradunt, plures cum eo Oratores in exsilium missos suisse. Cf. Plui. in vita Dem. Epist. S P. etsi tom. v. di) Cf. Curt. lib. III C. E, Io.(S Schomann de com . Athen. p. 15s Ss., P. 2 2 Ss.; Besster Athen. Ger. p. asi 55. ; Meier et Schomann derAtt. Proc. P. 28a ; Plutiner der Process etc. tom. II D. 2S Ss.
29쪽
Ac primum sese osseri locus pag. Z v. 6, quo de iis, qui Athenienses Chersonneso iterum privare moliebantur, haec tradit orator: διαπράττονταί σφισι τουτo rενέσθαι, το προβοέλευμαr quae verba
duplici modo explicari posse videntur: vel ut significent: rogationem suam senatui sive ipsi, sive Per Aristo cratem Proposuerunt, et effecerunt, ut eam approbaret Senatus deque ea re odo iλευμα si-erete vel et operam dant, ut hoc senatusconsultum, quod mea ίπωμοσία tali nomine adhuc appellandum est, sciscatur a vobis et ψήφισμα siat. Quamvis haec posterior quidem interpretatio etiam propter locum pag. 8 V. Is Ss. veto,imillima vi leuetur, tamen ex utraque, maxime ex adjecta voce Touxo patet, populum de eo suffragia nondum tulisse, sed actionem instituisse Euthyclem, quum adhuc in Catalogo populo propositum esset et atque ex hac ejus in accusando sestinatione explicanda sunt ejus verba initio orat. ἐτοίμω; odiis; pag. 6 v. o. Idem patet ex locis Pug. B v. I. Ss., Pag. s V. Id, quae omlaino Conserantur. Dissicilior, et primo adspecta nostrae sententiae contrarius fere locus est pag. s initio: ου τοίνυν ἐκ τουτων μόνον δῆλον εσθ', ότι τοίχων ενεκα ερρήθρ τὰ προβουλευμα, ων λέγω, αλλὰ και εκ του ψηφίσματοσαυῖου μαρτυρία τι; ἐστιν ευμεrέoq;. I te enim manifesto a Se invicem distinguuntur Probuleuma et Psephisma, ita ut ex eo loco sere conficeres, post suffragia lata hanc habitam fuisse orationem et StAtuendum tamen videtur, oratorem per anticipationem Probuleuma illud vocare Psephisma. quod Aristocratis nomen ei Praescriptum et, quatenus ad eum attinebat, decretum erat , ratione autem senatus Probuleuma manebat et revera factum suisset decretum, si populus illud scivisset, quod spectaverat Aristocrates. IIuic interpretationi favent sequentia, ubi decretum, quale ab Aristocrate latum erat, examina t. Caeterum multis locis hae anticipatione usus est orator; v. c. pag.
6 v. 2, V. s, Pag. 6 V. IS et passim. Ex his jam satis manifestum est, quod initio diximus, ante suffragia lata decretum ejusque latorem
in jus vocatum fuisse. Unus tamen locus restat, qui quoniam dissicultate non caret, nobis non omittendus est. dimirum pag. SS v. uo ss. haec objicit Aristo crates: ακυρον εστι τὰ ψήφισμα, neoβούλευμα γάρ ἐστιν o νόμοσ δ ἐπέτεια κελευει τὰ τῆσ βουλῆσ ειναι φρφίσματα. ώστε καν αυτου νυν ἀποφη- σίσησθε, E re πόλισ.φλαυρον ουδὲν πείσεται κατὰ τὰ ψήφισμα τoυro: i. E. et Nulla psephismatis auctoritasu est, nam illud adhuc Probuleuma, i. e. ψήφισμα βουλῆσ est; lex autem sancivit, v φίσματα βoυλῆσuin unum tantum antium Potestatem habere: quae Verba Platnerus op. laud. ita explicat: u Deru vorschlog des Aristo crates sit negen der eingeleg ten Llage oline gesetχliche ΚPast: wird er vonii den Richtern bestatiget, so gilt ex in Ermangelung der Vol fgenehmigung, Wie alle Senatsu beschliisse, nue ein Jahr. Dersei be halte also an sicli , nenii er Aeder von dem Vollie nocti voti siden Richtern hestatiget durde, durchaus keine rechtliche Wir sam et t. - Statuere igitur videt ar Plato erus, neoβουλείμαχα, si a judicibuS COmProbata ESSent, tamquam P φίσματα βουλῆσ in annum valuisse. Iloe ego, si quid valeat sententia mea, non ita dixerim: contra Platnerus sibi ipse obloqui mihi videtur. Paullo enim ante dicit: u Und dass der Senat nichi oh ne Zus tim-u mung des Volus Verordia ungen der Art, die sie der Vors chlag des Aristo crates enthiel t. tres si fen honti te, hed ais, eines)Bedeises: V pag. 26 autem de Probuleumate haec dicit: u urdoti es dem Vol e nichi uorgelegi oder etc. , so stand unbeZWeiscit de injenigen, der es gegenisichu gelten lassen solite, die Einrede der Ungultig eit etv multis denique aliis locis judicibus
30쪽
legum sanciendarum auctoritatem omnino denegat: loco autem citato eam illis potestatem reveratribuit, dicit enim: u Wird es voti deii Richterura etc. Scito malinus Contra de cona. At lien. P. IS 1 vanam esse dicit distinctionem in annua et perpetua decruta, sed omnia omnino Scta, etiam ea, quae proprie προβουλευμα τα Erant, minimum επέτεια suisse, nisi populus in comitiis alicpi id contrarium scivisset, tunc enim statim irrita suisse Scia. - Ex hujus igitur sententia 'eodoυλευμάτων quoque, (Si modo sequentes Soo Senatores acta
antecedentium non rescinderent, DCque in επιχειροτονίαισ/acCuSarentur, quo CaSu Etiam ahqφί
σματα βουλῆσ Proprie Sic dicta ἀκυρα erant) i. perpetua auctoritas fuit , etiamsi a populo rata facta non essent, veluti in hoc Aristo cratis decreto locum habere potuit. IJoc si verum est , non video , quare Aristo crates Vocem προβο λευμα in ψήφισμα βουλῆσ mutarit ; Contra ea commutatio iodicare mihi videtur, nullam neoβoυλευμάτων per seseis isse auctoritatem: idque cum legislatoris monte convenire Puto, qui nimirum in iis rebus, quibus Probuleumate opus eSse sati- civit, non jussit senatum aliquid certi statuere, sed, ut Ulpianus dicit, investigare tantum, εδ εχει βλαβήν τινα - κακουργίαν. Mihi igitur hic locus ita explicandus esse videtur. Aristocratem. nimirum puto sutSSe βουλευτήν atque eum in senatu de tutando Charidemo verba fecisse ibique fortasse PersuaSiSSe, ut decretum senatus de Ca re, si eret. Eo enim tempore Senatus auctoritatem non certis ita sinibus circumscriptam suisse arbitror et saepe de iis rebus decrevisse videntur Soo, quae proprie a populo scisci debuerant. IIoc autem Aristo cratis sactum indicare videntur verba Pag. O V. IS: ήτοίμαστο δ'αυτοῖσ καὶ προδιῶκveto ete. e quod enim ibi neoβουλμυμα vocatur, id ex eo cxplicandum ESSE CEDSeo ,requod revera Aristo crates, postquam Aristomachus in concione Charidemum laudaverat, Senatum permovit , ut ψήφισμα suum ad maiorem auctoritatem in Probuleuma mutaret et populo Proponeret. Quod cum secisset Senatus, υπομόσασθαι Euthyclem arbitror et quare nullius auctoritatis decretum erat et senatus enim , quod populo rem dijudicandam tradiderat , a suo jure destiterat: Euthycles vero prohibuerat, quominus populus de eo suffragia serret. Tum autem Aristo crates hanc objectionem excogitasse videtur et u Senatus decretum, quod mea roga- tione προβούλευμα factum est et populo propositum, tua υπωμοσία iterum ψήφισμα βουλῆσ factum cc est, ideoque επέτειον Simul et cubeoae, quod annus, per quem qua tale valuisset, actionis ἀνακρίσει etc. praeteriit, quare etiamsi id absolvitis, judices, nullum ex eo detrimentum captura situ civitas. ' Huic hujus loci interpretationi oratoris refutatio favet, οἷ δὲ γραφόμaxoι etc. Caeterum ex hoc loco etiam montici potest, saepe inter orioφοσίαν et ipsam actionem magnum temporis spatium intercessisse; alioquin senatus decretum, quod annum valere dixerat Aristocrates, nunc non Euveoae vocaret. Iloc quoniam in hac actione singulare mihi videbatur, annotandum esse censui; de caeteris hujus reαφῆc ritibus et formis conserantur auctores supra laudati.
DE TRIBUNALI, PENES QUOD INSTITUTA EST ACTIO.
De hujus quoque S argumento inulta tradiderunt iidem auctores, quare nos in ea tractanda breviores esse poterimus. Verosimillime nimirum instituta est haec actio in IIellaea, proprie sic